vivianka

Συγχαριτήρια!!!!Να έχεις μια πολύ καλή εγκυμοσύνη και με το καλό το μωράκι σου!

sweetmammy έγραψε:

Γραμμή για χοριακή προτείνω εγώ. Και μ' ένα πολύ καλό αποτέλεσμα εύχομαι! Ναι mama_xina σου έριξε μεν τη χιονόμπαλα, αλλά όχι για να σε χτυπήσει- μόνο να σου ευχηθεί merry christmas ήθελε το κορίτσι! χαχα

maria120309 έγραψε: Ακριβώς το ίδιο ήθελα να πω κι εγώ....

Κάσση έγραψε: Καλή μου Κάσση, ασφαλώς και δεν πρέπει ν΄ αρέσει σε όλους η γνώμη μας. Όμως, εγώ προσωπικά θέλω να μου πει κάποιος ΠΟΥ έχει ένσταση σε αυτά που λέω, να το συζητήσουμε βρε παιδιά και ίσως βγάλουμε κάποια άκρη. Μορφώνουμε άποψη αυτή τη στιγμή και ΚΑΘΕ ΜΑΡΤΥΡΙΑ είναι χρήσιμη. Το θέμα είναι λεπτό και πρέπει να το ψάξουμε. Εάν ήταν όλα τόσο σαφή και ξεκάθαρα, δε θα συζητούσαμε τόσες μέρες. Εγώ μαθαίνω ακόμα από αυτά που λέμε...

Μη μου στεναχωριέσαι sweetmammy. Το προηγούμενο ήταν για το Μιχαλάκη, αυτό όμως είναι για σένα

sweetmammy έγραψε:

Καλημέρα και πάλι! Δε θα ήθελα να αναλωθώ σε ερωτο-αποκρίσεις που έχουν ήδη παρατεθεί από τις προλαλήσασες προς αποφυγή ασκόπων επαναλήψεων. Το να υπεραμύνεται μια κοπέλα της όποιας επιλογής της, εφόσον η ίδια δηλώνει και αισθάνεται απόλυτα ικανοποιημένη, νομίζω ότι είναι πέραν πάσης αμφισβητήσεως. Δεν μπορούμε να θέσουμε εν αμφιβόλω την καλή ή κακή μαρτυρία οιουδήποτε έχει μια προσωπική εμπειρία και μας τη μεταφέρει. Ωστόσο σκόπιμο είναι ν' απαντήσουμε η κάθε μία χωριστά για λογαριασμό της τα κάτωθι ερωτήματα: 1. Είναι θεμιτή η προσοδοφόρα επιχείριση που έχει στηθεί γύρω από την ευαίσθητη στιγμή της γέννησης ενός νέου ανθρώπου; Πόσο αποτιμώνται οι υπηρεσίες που θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένες τη στιγμή μάλιστα που σε επίπεδο παροχής-αντιπαροχής τίποτε δεν είναι δωρεάν (πληρώνουμε κάθε μήνα για την ασφάλεια μας ας μην το ξεχνάμε). Κι επιπλέον, οι έξτρα παροχές πόσο πρέπει να κοστολογούνται; (Σε άλλες χώρες, όπως είπε και το katerinaki84 αυτό που εμείς θεωρούμε ιδιαίτερη μεταχείριση, είναι αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας) Τα ίδια ισχύουν και για τη φύλαξη βλαστοκυττάρων, αυτό όμως είναι άλλο θέμα... 2. Πόσο σημαντική είναι η προσωπική σχέση με το γιατρό μας και ως ποιό σημείο πρέπει να φτάνει η αφοσίωση μας σε αυτόν; 3. Πού οδηγεί η δική μας νοοτροπία 'όποιος πληρώνει έχει καλύτερη μεταχείριση' και είναι τελικά σωστή; Μήπως, άθελα μας αποδεχόμαστε να μη μας παρέχει η Πολιτεία αυτό για το οποίο υποχρεούται και για το οποίο κατακρατεί μέρος του μισθού μας; 4.Βάσει προτεραιοτήτων πού πρέπει να διαθέσουμε τα χρήματα μας, εφόσον τα διαθέτουμε; 5.Πόσο έχουμε ψάξει το όλο θέμα; Μήπως κι εμείς έχουμε μάθει να θεωρούμε δεδομένη μία λύση χωρίς να έχουμε εξετάσει σε βάθος όλες τις προσφερόμενες επιλογές; 6. Είναι ανάλογος σε κάθε περίπτωση ο λόγος παροχής- αντιπαροχής; Ή μήπως η πλάστιγγα γέρνει σαφώς και αδικαιολόγητα κατά της δεύτερης και υπέρ της πρώτης; Ευχαριστώ όλες τις κοπέλες που μοιράστηκαν τις απόψεις τους εδώ κι ιδιαίτερα την Ολίβια που άνοιξε αυτό το ευαίσθητο θέμα....

Καλημέρα κι από μένα! Εγώ είμαι ήδη στη 19η εβδομάδα και βρίσκομαι σε δίλημμα. Η γιατρός μου είναι επιφυλακτική όπως και η αδελφή μου (γιατρός κι εκείνη, η ίδια υποβλήθηκε σε εμβολιασμό λόγω του ότι εργάζεται σε δημόσιο νοσοκομείο, θεωρεί όμως ότι στην εγκυμοσύνη πρέπει να προσέχουμε ακόμα περισσότερο, η δε νέα γρίππη στην πλειονότητα των περιπτώσεων, είναι πιο ελαφρά από την κοινή)και η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη. Τελικά εμάς που είμαστε σε κατάσταση προχωρημένης κυήσεως ποιός θα μας πει τί είναι το πλέον ασφαλές για μας και το έμβρυο;

Esse est Persipi Katrina μου- προφανώς υπάρχω εφόσον με αντιλαμβάνονται... Μου πάει για δύσπιστη είναι πρόκληση να θέτεις τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων... Όχι δεν ήμουν ξενύχτισσα μέχρι προχθές που δυνατά πονάκια με ξύπνησαν και από το φόβο μου δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Έκτοτε έχω αϋπνίες. Πώς εμφάνισε η κούκλα σου τις κηλίδες; Αλλεργία; Ή κάτι άλλο; Περαστικούλια της εύχομαι!

Και τελικά πόσα επίπεδα ύπαρξης υπάρχουν; Μήπως απλώς είμαστε ένας μικρόσκοσμος μέσα στο μεγάκοσμο; Ποιά εξ' ημών είναι η μικρή πιστή, ποιά η σκεπτικίστρια; και ποιά η δύσπιστη; Για να διαμορφώσουμε την κατάλληλη απάντηση στα βασανιστικά υπαρξιακά μας ερωτήματα... :laugh: :laugh: :laugh: Αχ Σεφέρη, 'λιγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ' αρέσουν, σιωπές αγαπημένες της σελήνης...' Είναι που δεν παραδωθήκαμε ακόμα στις αγκάλες του Μορφέα :woohoo: :woohoo:

Δεν παίζεστε κορίτσια, δεν το συζητώ. Εγώ όμως επειδή έχω ξυπνήσει στραβά σήμερα θα σας αγχώσω κι άλλο! Πού αρχίζει η ζωή και πού ο θάνατος; :woohoo: :laugh: :silly:

:laugh:

Εγώ sweetmammy θα σου δώσω ένα καρμάκι όχι για το γιατρό, ούτε για αυτό που σου αφαίρεσαν, αλλά για το κουκλάκι τον Μιχαλάκη σου!

Εγώ ένα θα πω: Όταν πήγαμε μια βδομάδα διακοπές με τον άντρα μου και συνέλαβα το γιο μας, βάζαμε πετσέτες στο κρεβάτι του ξενοδοχείου για να μη.... λερώνουμε το στρώμα. Μετά πηγαίναμε κατευθείαν για μπάνιο. Επί μία εβδομάδα σε καθημερινή βάση.... Σήμερα είμαι στη 19η εβδομάδα κύησης... (τί άλλο να σας πω για να επιβεβαιώσω τη φίλη dallia που λέει ότι αυτό που μένει μέσα είναι αρκετό...)

Σου εύχομαι να σου ζήσει το μωράκι σου! Η δοκιμασία που πέρασες -και περνάς- είναι τεράστια, όμως θα είσαι δυνατή για σένα, για το παιδάκι σου και τον άντρα σου που δε χάθηκε, γιατί ζει μέσα από τον καρπό του έρωτα σας που είναι και δικό του παιδί... Και όπως κάποτε είχε πει μια ψυχή 'όσοι αφήνουν απογόνους δεν πεθαίνουν ποτέ' Καλή δύναμη κοπέλα μου!

Mamoli έγραψε:

KONNA έγραψε: Καλημέρα ΚΟΝΝΑ! Αυτό που λες, συνέβη και σε πολύ δικό μου πρόσωπο που γέννησε σε ιδιωτικό μαιευτήριο (δηλαδή, η επώνυμη μαμά είχε άλλη μεταχείριση από τις υπόλοιπες). Επίτηδες δεν αναφέρω ονόματα ανθρώπων και κλινικής, γιατί το ζητούμενο εν προκειμένω δεν είναι να κρίνουμε ανόμοιες καταστάσεις, αλλά να σταθμίσουμε γεγονότα, να συγκρίνουμε και να επιλέξουμε. Ο άντρας μου, επειδή στην πατρίδα του κάποιες παροχές που εμείς πληρώνουμε χρυσό θεωρούνται αυτονόητες, θέλει να πάω να γεννήσω εκεί το γιο μας, πράγμα που εμένα με προβληματίζει. Όπως είπα και πιο πάνω δεν είναι αυτό καθευατό το οικονομικό, αλλά η βιομηχανία πλουτισμού του συστήματος που έχει στηθεί γύρω από αυτή την τόσο ευαίσθητη στιγμή. Κάποιες κοπέλες είπαν ότι το κριτήριο γιαυτές είναι ν' ακολουθήσουν το γιατρό τους. Απόλυτα σεβαστό, αν εμπιστεύεσαι απόλυτα το γιατρό σου. Η δική μου γιατρός είναι καλή κι έμπειρη αλλά τη βλέπω μία φορά το μήνα στις εξετάσεις που πρέπει να κάνω, δεν υπάρχει προσωπική σχέση, δε θα νοιώσω άνετα να την ενοχλήσω στις 2 το βράδυ αν κάτι κακό μου συμβεί. Συνεπώς, δε θα έχω πρόβλημα να την αλλάξω εάν βρω ένα εξίσου καλό γιατρό. Και βέβαια εννοείται πως το πλεον σημαντικό είναι να έχω την παρακολούθηση που πρέπει με χαμηλότερο κόστος, όχι να διακυβεύσω την υγεια τη δική μου και κυρίως του γιου μου μόνο και μόνο για να πληρώσω λιγότερα!

Δεν είναι θέμα στάσεως το αποτέλεσμα. Θέμα σωστού timing είναι

Δεν ξέρω τί εμπειρία είχε η φίλη sweetmammy και δεν μπορώ να κρίνω. Εφόσον λέει ότι είναι ευχαριστημένη θα έχει τους λόγους της η κοπέλα. Σε σχέση όμως με τα χρυσά χαλιά που ανέφερε η φίλη 'Θέλω να γίνω μαμά' θα αναφερθώ στην περίπτωση συγγενικού μου προσώπου που πλήρωσε πριν 3 χρόνια 8.500 ευρώ για ένα δωμάτιο με ξεφτισμένους τοίχους από την υγρασία, χωρίς καμμία ιδιαίτερη άνεση στους χώρους του και όταν κάποια στιγμή ζητήσαμε βάζο να βάλουμε μία ανθοδέσμη που μας έστειλαν μας 'έγραψαν' κανονικά. Τότε θυμάμαι ζήτησα ένα άδειο μπουκάλι να βάλω τα λουλούδια μέσα και μου είπε με απαξιωτικό ύφος η νοσοκόμα "σε μπουκάλι τα λουλούδια;μα πού νομίζετε ότι βρίσκεστε;" Και η απάντηση μου ήρθε αυθόρμητα "εκεί που οι τοίχοι έξουν ξεφτίσει από την υγρασία και επί μία ώρα σας παρακαλάμε για ένα βάζο και φωνή βοώντος εν τη ερήμω"

Καλησπέρα κι από μένα Το thread που άνοιξε η Ολίβια και οι απόψεις που ακούστηκαν είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Η γιατρός μου συνεργάζεται με το ΜΗΤΕΡΑ όμως σκέπτομαι κι εγώ σοβαρά την προοπτική να γεννήσω σε δημόσιο νοσοκομείο, όχι τόσο για τα χρήματα όσο γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις πράγματι η μεταχείριση αγγίζει τα όρια της εκμετάλλευσης. Δε θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένα περιστατικά που γνωρίζω από πρώτο χέρι αλλά θα πω ευθέως ότι τα χρήματα που πλήρωσαν δικά μου πρόσωπα σε ιδιωτικά μαιευτήρια ήταν αντιστρόφως ανάλογα της μεταχείρισης που έλαβαν. Αν είναι να πληρώσω κάτι παραπάνω, θέλω να έχω και την ανάλογη περιποίηση, άλλως προς τι;

Να χαίρεστε την κούκλα σας! Να έχει πάντα υγεία, καλή τύχη και πολλή πολλή αγάπη στη ζωή της και να την καμαρώνουν όσοι την αγαπούν!

Καλημέρα κι από μένα! felicity,όταν μιλήσαμε για φιλία με την κόρη, δεν εννοούσαμε ότι δε θα υπάρχει φιλία με το γιο, απλώς σα γυναίκα προς γυναίκα μπορείς να πεις 2-3 πράγματα παραπάνω με την κόρη (γενικά μιλώντας πάντα, γιατί ο πλέον βασικός παράγοντας για να υπάρχει περισσότερη κατανόηση είναι ο χαρακτηρας του παιδιού όχι το φύλλο). Και βέβαια αν θα φτάσει μια μητέρα στο σημείο να θέλει να ξέρει τα πάντα για την προσωπική ζωή του παιδιού της... δεν πάνε καλά τα πράγματα. Το χειρότερο δε είναι ότι θεωρητικά όλες αν τις ρωτήσεις τα ίδια θα πουν! Εγώ να επέμβω στη ζωή του παιδιού μου; Η πράξη όμως άλλα μαρτυρά... Ξέρω γυναίκα που περίμενε το γιο της πρώτα να πάει σ' εκείνην επίσκεψη να της πει τα πάντα και να φάει και μετά ν' ανέβει στο σπίτι του. Κρατούσε δε και κλειδί του επάνω ορόφου όπου έμεναν τα παιδιά και έκανε ελέγχους π.χ άνοιγε τη ντουλάπα του ζευγαριού να δει αν η νύφη σιδέρωσε καλά τα πουκάμισα του κανακάρη της. Αν ρωτούσαν αυτη τη γυναίκα για τη σχέση δε με το γιο της την έβρισκε απόλυτα φυσιολογική ' καλέ, πότε επενέβην εγώ; μόνος του τη διάλεξε! ' Και πιθανόν και η κουνιάδα με την πεθερά σου το ίδιο θα πιστεύουν, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να ξέρει η μαμά την παραμικρή λεπτομέρεια για τη ζωή της κόρης της. Προσωπικά θα το θεωρήσω μεγάλη αποτυχία μου σα μητέρα αν το παιδί μου δεν έχει προσωπική ζωή και θέλει όλα να περνάνε από το κόσκινο της δικής μου κριτικής, καθώς βέβαια και αν θα δείξω την παραμικρή αδυναμία στο ένα ή το άλλο παιδί (αυτό θέλω να πιστεύω γιατί κατά τ άλλα κι εγώ στην πράξη θα δοκιμαστώ, στα λόγια όλα εύκολα είναι...) trelokoritso εσύ όχι μόνο τα καταφέρνεις μια χαρά παρά το νεαρό της ηλικίας σου, αλλά τα κάνεις και με σειρά αγορι, κορίτσι, αγόρι ... κι αν κάνεις και τέταρτο θα σου βγει κορίτσι φτου σου κοπέλα μου, σκόρδα, πάρε ένα καρμάκι από μένα, έτσι να μη σε ματιάσουμε!

hope_89 έγραψε: Ότι και αν σου πούμε εμείς καλή μου ξέρω ότι δεν πρόκειται ν' απαλύνει τον πόνο σου, γιατί κατά βάθος κι εμείς αν ήμασταν στη θέση σου το ίδιο θα πονούσαμε. Κι ήσουν σε προχωρημένη εβδμάδα, που δεν είναι ιδιαίτερα συχνή η απώλεια του εμβρύου... Όμως όσο κι αν δεν πρόλαβες να της πεις πόσο πολύ την αγαπάς, εκείνη βρισκόταν μέσα σου, το καταλάβαινε, ένοιωθε μαζί σου την αγωνία σου, τη χαρά σου... Για μας ακούγεται άδικο που ο Θεός την πήρε κοντά του, αλλά Θεός είναι αυτός.... Κι επειδή και η μικρή σου είναι κοντά του αυτή τη στιγμή, να είσαι σίγουρη ότι κάποια μέρα θα σου στείλει το αδελφάκι της να κάνει παρέα στην Αννούλα σου. Φιλιά

Λυπάμαι ειλικρινά.... Δε βρίσκω άλλα λόγια να πω. Μόνο κουράγιο και η ελπίδα κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσει και θα ξαναγίνεις μανούλα