Εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα! Ακόμα έχω 1,5 μήνα για να γεννήσω και ΗΔΗ έχω βρει γυναίκα να έρχεται 5 ώρες το πρωί να το κρατάει για να μπορώ να είμαι πιο χαλαρή και να συνεχίσω να κάνω τα πράγματα που μ' αρέσουν. Θα κάτσω το 9μηνο στο σπιτι και όταν σκεφτόμουνα ότι θα κλειστώ μέσα χειμωνιάτικα με το μωρό (δεν έχω άλλη βοήθεια από κάπου) με έπιανε τρέλα από τώρα!!! Ακόμα, λυπάμαι που το λέω, δεν νιώθω κανένα μητρικό φύλτρο ... Περιμένω πώς και πώς να γεννηθεί και θέλω να είναι υγιές αλλά σαφώς δεν είμαι από αυτές που έχουν κατουρηθεί από τη χαρά τους. Τραβάω ζόρι τόσο με την αλλαγή του σώματός μου όσο και με την αλλαγή που θα έρθει στις ζωές μας.
Νομίζω όμως ότι είναι φυσιολογικό και υγιές... αφήνεις ένα κομμάτι της ζωής σου πίσω και προσαρμόζεσαι σε μια νέα πραγματικότητα. Αλίμονο εάν δεν το συνειδητοποιείς αυτό ...