tesh

γιατί εγινε αυτό μαρακι?για ποιο λογο τόσο πρόωρος τοκετός? περιττό να σου πώ ότι μου θύμισες τα δικά μου... εγώ γέννησα στην 25η εβδομάδα και έζησα ακριβώς ότι κι εσυ στον τοκετό και αλλα πολλά...απίστευτο. Λυπάμαι πραγματικά πάρα πολύ και ξέρω ακριβώς πως αισθάνεσαι. Ότι και να σου πουν δεν θα σε κανει να νιώσεις καλύτερα. Μόνο ο χρόνος,αυτός γιατρεύει πληγές αν και ουλές θα μεινουν για να θυμάσαι το μωρο σου. Κουράγιο και υπομονή.

ζαχαρενια εδω μέσα εχω γελάσει πολύ με σχόλια σου και γενικά σε "παω" εννοειται δεν σου απάντησα με υφάκι και αν φάνηκε κατι τετοιο μέεεγα λάθος.καταλαβαίνω τι θέλεις να πείς.ANYWAY όλα καλά,με όλα αυτα που γιναν τελευταία βαρεθηκα και θα πρεπει να το σκεφτομαστε κανα δυο φορεςσ πριν γραψουμε κάτι. αντε φιλουρες

ελα βρε κορίτσι μην απογοητευεσαι..πολύ καλή η χοριακή σου,κάνε ότι σου λένε και μην αγχώνεσαι. Αλλωστε αιμα στην εγκυμοσύνη έχουν παρα πολλές κοπέλες και έχει χιλιοσυζητηθεί εδω στο φορουμ. Συγχαρητήρια λοιπόν που βγήκες κι εσύ απτην λίστα και ευχομαι να πάνε όλα καλα. Γουρλού η βασούλα τελικά,μια μια μας ξεκάνει απτην λιστα :laugh:

μια τσικνοπέμπτη έλειψα και έγινε του mammy το κάγκελο :laugh: σίγουρα δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη σε κανέναν αλλά απτην άλλη και αυτή η καχυποψία δεν βοηθάει πουθενα. Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια είναι ψεύτρα και ποια όχι.Ο καθένας είναι ότι είναι για τον εαυτό του. Απτην άλλη αν δεν μας προσβάλλει κάποιος τι να πώ ας κάνει και ας πεί ότι θέλει. Πάντως αυτό το θεματάκι με τις κλίκες το αισθάνομαι κι εγώ καιρό τωρα.

zaxarenia έγραψε: όχι δεν γίνεσαι σπαστικιά όμως: 1ον πολλές φορές μπορούμε να πούμε σε αγνωστους πιο εύκολα κάποια πράγματα απότι σε ανθρώπους που γνωρίζουμε καλά. Μπορούμε να βγάλουμε ευαισθησίες που αποφεύγουμε να βγάλουμε στην καθημερινη επαφή με ανθρώπους απλά και μόνο απο άμυνα ή ανασφάλεια. 2ον εδώ διαβάζουμε κυρίως προβληματισμούς και προβλήματα άλλων ανθρώπων που όσο ναναι έχουν ανάγκη απο έναν καλό λογο ή μια κουβέντα που θα τους κάνει να νιώσουν καλύτερα. 3ον ο γραπτός λόγος διαφέρει πολύ απο τον προφορικό 4ον αυτό με τα σποράκια κι εμένα μου την δίνει

συγνώμη για την πολυλογία μου αρτεμούλα αλλά να συμπληρώσω πως πέρασα όλη την εγκυμοσύνη μου σενα κρεβάτι και τον περισσότερο καιρό σενα κρεβατι νοσοκομείου και έλεγα γιατί Θεε μου να μην ειμαι καλά να μπορώ να πάω στην δουλιτσα μου, να είμαι σπιτάκι μου σαν άνθρωπος,να κάνω τις βολτούλες μου κλπ. Σε μια ενδεχόμενη επόμενη εγκυμοσύνη θα ήθελα να δουλεύω μέχρι τέλους και να μην νιώθω σαν άρρωστη. Τώρα αν πραγματικά δεν νιώθεις καλά και δεν μπορείς συζήτησε με το αφεντικό σου και κάθησε σπιτάκι με αναρρωτική. Είναι πολύ όμορφο να βιώνουμε την εγκυμοσύνη μας σαν κάτι φυσικό και όχι σαν να είμαστε άρρωστες και ανήμπορες.Σε φιλώ και προσπάθησε να ηρεμήσεις γτ δεν πρεπει να ταράζεσαι

βαλεντίνα μου σευχαριστώ και πίστεψε με είμαι αισιόδοξη χαρη στα κορίτσια που έζησαν μια απώλεια και τώρα τις βλέπω εγγυούλες να περιμένουν το μωρό τους. Σου εύχομαι λοιπόν όλα να πάνε τέλεια και επιτέλους να έρθει η ευτυχία στο σπιτάκι σας. Θα συμφωνήσω με την Ειρήνη ότι το πολυτιμότερο που έχουμε σαυτη την ζωή είναι η υγεία μας και μόοονο όταν δεν την έχουμε την εκτιμούμε. Είναι πολύ άσχημο στην ηλικία των 28 ή 30 να νιώθουμε τόσο ανήμπορες που να χρειαζόμαστε βοήθεια για την τουαλέτα ή για να βάλουμε και το βρακί μας που λέει ο λόγος. Αρτεμούλα ξέρω γτ πράγμα μιλάς μιας και τα ειπαμε και κατιδιαν όμως πραγματικά φαντάσου μεσα σε όλα τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζεις(και μαζί με σένα και πολλοί άλλοι) να έρθει και ένα πρόβλημα υγείας που παρεμπιπτόντως απαιτεί και πολλά χρήματα ακόμα και το πιο απλό πρόβλημα, διότι αν δεν πληρώσεις εισαι τελειωμένος.

στην αρχή θα σοκαριστούν μετα θα προβληματιστούν ίσως και να αγχωθούν αλλά το σίγουρο είναι πως όταν αρχίσει να φαίνεται η κοιλίτσα σου και θα δούν το εγγονάκι τους ακόμα και αν τους δείξεις εναν υπέρηχο θα ξετρελαθούν.Μετα δεν θα τους ξεκολλάς απο πάνω του. Εύχομαι όλα να πάνε καλά και να αισθάνεσαι τυχερή που ήρθε αυτο το δωρο στην ζωή σου γτ μπορει να ήρθε λίγο πιο γρηγορα αποτι περίμενες αλλά θα σας κάνει πολύ ευτυχισμένους.

milou έγραψε: συμφωνώ απόλυτα...κάνε μια επίσκεψη να δεις οτι όλα ειναι καλά και έπειτα κρεβατωσου με μουσικούλα,βιβλία,μπόλικη λαμπίρη και UTROGESTAN και όλα θα πάνε καλά!!!

ραφαέλ έγραψε: το ξέρω καλό μου αλλά κάπου νιώθεις μ@@@@@ς εσυ να βγαζεις τις στενοχωριες και τις αγωνίες σου και κάποια άρρωστα άτομα να παίζουν με τις ευαισθησίες μας. Μπήκε κ έγραψε εσπασαν τα νερα κλπ και όλες εσπευσαν να τις ευχηθούν και αυτή γελούσε με την ευαισθησία μας. Έλεος πια. Ξέρω ότι οι κοπέλες που έκανα φίλες αποδω μέσα ειναι αληθινές και μιλάμε και τις σκέφτομαι οπως με σκέφτονται γιαυτο δεν ιεναι και πολλές αλλά όχι να υποτιμούν κ την νοημοσύνη μας.

πραγματικά αισθάνομαι ηλίθια που έβγαλα τα σωψυχα μου,που ειπα την περιπετεια μου,τον πόνο μου,τις σκέψεις μου και κάποια θα τα διάβαζε και θα γελούσε ή θα αδιαφορούσε γτ πολύ απλά κύριος σκοπός της ήταν να μας ξεγελάσει...μάλλον θα πρεπε να είμαστε πιο προσεκτικές σαυτα που λέμε εδω μέσα.

δεν φταίς εσύ σε τίποτα για να αισθάνεσαι ασχημα...απλά κάποιες μαμαδες δεν μπορούν να δεχθούν με τίποτα τον αποχωρισμό και καταφεύγουν σε ακραίες συμπεριφορές. Φυσικά θεωρώ ότι ένας άνθρωπος που μας φερεται και μας μιλάει έτσι πρέπει να λάβει απο μας την ανάλογη συμπεριφορά(ψυχρότητα,απόσταση εννοώ) για να καταλάβει ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα να φερεται ετσι και πως αν το κανει θα επωμιστεί και τις συνέπειες. Πιστεύω ότι θα το μετανιώσει πικρά αλλά ο εγωισμός καμμια φορά δεν τις αφήνει να ζητήσουν συγνωμη. Κράτα αποστάσεις είναι το καλύτερο!!!

εμένα μου είχαν συστήσει τον Κο.Αθανασιάδη,θεωρείται απο τους καλύτερους και παλιότερους στον χώρο. Έχει γραφείο στην Αγ.Σοφίας

karolinaki1 έγραψε:

gorgina μου πολύ λυπάμαι και για την ατυχία σου αλλά και τη ταλαιπωρία που έχεις τραβήξει. Μην ρίχνεις φταίξιμο στον εαυτό σου,εμεις κάνουμε ότι καλυτερο τώρα αν οι ατυχίες μας χτυπούν την πορτα... Πρεπει όμως να προχωρήσουμε,ευχομαι όλα να μας πάνε καλά στο μέλλον και σύντομα να φουσκώσεις και να χαρείς και να ξεχάσεις (όσο γίνεται) την ταλαιπωρία σου.

zaxarenia έγραψε: χαχαχαχαχα :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :silly:

ήταν πράγματι πολύ δύσκολα...συμβαίνει σπάνια αλλά συμβαίνει και δυστηχώς συνέβη και σε εμάς...τώρα δειλά δειλά πάμε για δεύτερη εγκυμοσύνη με το καλό αν και ειμαστε πολύ φοβισμένοι. apisaki κι εσύ πέρασες δύσκολα αλλά χαίρομαι που τωρα περιμένεις το δευτερο νινι σου μου δίνεις κι εμενα κουράγιο!!! αρτεμη όχι δεν με παρηγορεί καμμια σκέψη,μου λείπουν τα μωρά μου,τα σκέφτομαι,τα αγαπάω,το προσωπάκι τους ειναι χαραγμένο στο μυαλό μου,θεωρώ πολύ αδικο αυτο που μας συνέβη αλλά δυστηχώς κάποια πράγματα ειναι περα απτον έλεγχο μας,είναι να συμβούν και απλά πρεπει να τα αποδεχτούμε.

bembini σευχαριστώ καλή μου κι εσυ να χαίρεσαι το νινι σου...δεν βιάζομαι ίσως γτ φοβάμαι πάντως ελπίζω αυτήν την φορά πως όλα θα είναι διαφορετικά.

αρτεμούλα το ένα μου κοριτσακι πέθανε αμέσως μόλις γεννήθηκε και το άλλο έζησε μια μερα στην θερμοκοιτίδα. Πήγα να την δώ μεσημέρι,έφυγα και μετά απο λίγη ώρα πέθανε. Σαν να ήθελε να μας αποχαιρετίσει και τους δυό. Πάντως όλα τα προβλήματα που αναφέρεις μας ενημέρωσαν οι γιατροί ότι θα τα είχαμε αν ζούσαν.

cecilia δυστηχώς κυκλοφορούν πολλοί κομπογιαννίτες εκει έξω...Μακριά μας και αχρείαστοι να μας είναι.Το θέμα γιατροί πονάει πολύ κόσμο. irenevaladia και rose σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια,εύχομαι κι εγω για όλες μας υγιή,ζουμπουρλούδικα μωράκια!!!

βασούλα είδες τι παλιάνθρωποι κυκλοφορούν?Μόλις πλησιάζαμε κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά,δεν ήταν τα πράγματα όπως τα είχα αφήσει την τελευταία φορά... όποιοι και να ήταν οι βέβηλοι θα έπρεπε να ντρέπονται. φίλη muller τα έχουμε στην Θέρμη...λυπάμαι και για το δικό σας συμβάν. Ξέρω πως νιώθεις. Εσύ να πας κάτι στο μωρό σου απο αγάπη και κάποιος ξεδιάντροπος να το κλέψει. Ντροπή τους,τι ναπώ αναρωτιέμαι δεν φοβούνται τον Θεό?

γεια σου Άρτεμη όπως έχω πεί πολλές φορές εδώ στο mammyland είχα κι εγώ πρόωρο τοκετό στην 25η βδομάδα που δεν κατέληξε φυσικά καθόλου καλά. Ελπίζω βέβαια με σενα να πήγαν όλα καλά και να έχεις το νινί σου. Ο λόγος που οδηγηθήκαμε εκεί ήταν γτ τα μωρά μου είχαν το σύνδρομο υποκλοπής και τα αγγεία με τα οποία τρέφονταν ήταν μπερδεμένα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γεμίζει η κοιλιά μου με αμνιακό υγρό πολύ παραπάνω απο το φυσιολογικό. Έτσι έπειτα απο 2 παρακεντήσεις επίπονες και αναποτελεσματικές τελικά μου έσπασαν τα νερά και έπειτα απο μια βδομάδα γέννησα τις μικρές μου.

γιατί να το περνάμε αυτό? γιατί? είναι τέτοιος ο πόνος που σου ξεσκίζει τα σωθικά κάποιες φορές. Προχτές πήγαμε με τον άντρα μου να αναψουμε κεράκια στα μωρά μας και τι ανακαλύψαμε? Κάποιος είχε κλέψει τις εικονίτσες που είχα βάλει στο μνηματάκι τους. Μια μεγάλη της Παναγίας δική μου και 2 μικρές απο την νονα τους. επίσης τα Χριστούγεννα είχα πάει δυο κουκλάκια,το δωράκι τους γιατί δεν θέλω να νιώθουν ότι δεν τις σκέφτομαι και δεν τις αγαπάω και τα βρήκα και αυτά πεταμένα λίγο πιο πέρα. Ποιός άνθρωπος κλέβει εικόνες αγίων απο ενα μνηματάκι βρεφών? Τι νόημα εχει? Όσο το σκέφτομαι τόσο στενοχωριέμαι...

rose25 έγραψε: ΕΙΧΑ διδυμάκια...Γέννησα πολύ πρόωρα μολις μπήκαμε στην 25η βδομάδα και το ένα πέθανε αμέσως και το άλλο μια μέρα μετά... Γιαυτο πρώτα προσευχή να έρθουν γερά όταν ερθουν και να μην μας νοιάζει τπτ άλλο.

απίστευτο...τι πέρασε η καημένη... κρίμα...της στερησε το γουρούνι την δυνατότητα να κάνει άλλο μωρό...θα'χανε και την ζωή της...απλα απίστευτο ως πότε θα είμαστε τα πειραματόζωα ???