tesh

gorgina έγραψε:

αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις κορίτσι μου...ποιός ο λόγος να τραβάς τέτοιο άγχος πιά?οι μαμάδες μας ούτε ήξεραν τι θα πέι ωορηξία...άντε και μόλις χαλαρώσεις να δείς που θα στην κάνει την έκπληξη το νινί σου και θα εμφανιστεί απο κεί που δεν το περιμένεις...αφού ξέρεις πόσο παιχνιδιάρικα είναι κι αυτά!!!

κουράγιο....οτι και να πούμε αυτός ο πόνος θα είναι πάντα εκεί να μας θυμίζει ότι κάποιες ψυχές στον ουρανό είναι οι δικές μας,τα μωρακια μας που δεν προλάβαμε ούτε μια αγκαλιά να τα κάνουμε...εγώ τις έχασα πριν 3 περίπου μήνες...ακόμα τριγυρνούν στο μυαλό μου τα γεγονότα ,αυτά που έζησα και πολλές φορές τα βράδυα κλαίω γτ ο πόνος μου φαίνεται αβάσταχτος...περιμένω πως κ πως να παω να αναψω κεράκια και να αφήσω λουλουδάκια για να ξέρουν πως η μανούλα τις αγαπάει πολύ πολύ...πάντα θα μας πονάει...πάντα...

εδώ είμαστε που να πάμε,χάσαμε και την βασούλα(wendy)και ανησυχώ πραγματικά...πρώτη φορά που μελαγχολώ ετσι στις γιορτές...αχ...ποτε θα περάσουν?

tirogaridaki έγραψε: εύχομαι κ ελπίζω γτ είμαι απογοητευμένη,ξαφνικά νιώθω να γέρασα κατά 10 χρόνια

tirogaridaki έγραψε: μακάρι γτ ωρες ωρες δεν αντέχεται η μοναξιά κ η σιωπή...

hope_89 έγραψε: ναι κορίτσι μου πρέπει να βρούμε δύναμη και για σένα είναι λίγο πιο εύκολο με την έννοια ότι έχεις ένα μωράκι,το σπιτί σου δεν είναι τόσο άδειο όσο το δικό μου κ η αγκαλίτσα σου έχει το κοριτσάκι σου που σε "αναγκάζει" να βρείς δύναμη και να προχωρήσεις μπροστά. Εγώ πάλι δεν μπορώ να με βλέπουν ευτυχισμένη γτ δεν ειμαι μακριά τους,ούτε θέλω να υποκρίνομαι την ευτυχισμένη.Εγώ θέλω να ξέρουν ότι υποφέρω και είμαι δυστηχισμένη μακριά τους. Απλά πρέπει να συνεχίσουμε γτ δεν μπορούμε να κάνουμε και τίποτα άλλο...

ελπίζω να το βρούμε όλες αν και μερικές φορλες φανταζει τόσο δύσκολο...

Αβα έγραψε: συμφωνώ απόλυτα...ας μην το παίζουμε και τόσο υπεράνω πια αφού όλες πιστεύω κάνουμε τις μαυρες σκέψεις μας και πάλι για τον εαυτό μας κ όχι για τους άλλους....

tonia28 έγραψε:

πόσο πολύ σε αισθάνομαι να ήξερες...ίσως που έρχονται Χριστούγεννα και εμείς δεν χαιρόμαστε όπως άλλοτε...ίσως που πλησιάζει η ημερομηνία που ήταν να γεννηθούν και σκεφτόμαστε ότι τώρα θα είχαν γεννηθεί,τώρα θα τα είχα αγκαλιά,τώρα το σπίτι μου θα ήταν γεμάτο κλπ...μάλλον πάντα θα μας πονάει ότι κ να γίνει,όσος καιρός και να περάσει... αααα....χρειάζονται και τα μνημόσυνα για τις ψυχούλες που χάσαμε,δεν είναι κακό να τα θυμόμαστε...

καμμιά δεν την γνωρίζει βρε κορίτσια?τι κρίμα...απο που θα μάθω τώρα εγώ αν αξίζει?

Εμαθα ότι η γυναικολόγος Κισκινίδου Σταματία στην Θεσσαλονίκη είναι κορυφαία...Την γνωρίζει καμμιά σας βρε κορίτσια?Τί εμπειρίες είχατε?

το κλάμα που έχω ρίξει δεν λέγεται...

καλή μου τζουτζου έχεις ένα δίκιο να στενοχωριέσαι και ν'απογοητεύεσαι,μπορώ να σε καταλάβω,δυστηχώς η μ....κω η ζωή για κάποιους είναι πολύ σκληρή και για κάποιους πολύ....απλή!!! Απο τα λεγόμενα σου εγώ καταλαβαίνω ότι είσαι πολύ αγχωμένη(και με το δίκιο σου),καταλαβαίνω ότι δεν σου φταίει η συνάδελφος αλλά το ότι σε κάποιους χαρίζονται όλα απλόχερα και σε κάποιους φτύνοντας αίμα... Εμείς λοιπόν που ανήκουμε στην δεύτερη κατηγορία πρέπει με το πείσμα μας και την θελησή μας να καταφέρουμε αυτό που θέλουμε και να μην το βάλουμε κάτω.Για την καθεμιά μας αυτο που περνάει΄θεωρείται και το πιο δύσκολο(προσωπικά έμεινα αμέσως έγκυος αλλά πέρασα έναν γολγοθά στην κυριολεξία και τα νινάκια μου πέθαναν λόγω προωρότητας) δεν ΄πρέπει όμως να το βάζουμε κάτω και στο λέω εγώ που έχω πάθει μια ψιλοκατάθλιψη αυτόν τον καιρό... τέλος ήθελα να σου πώ ότι μου είχε ανέβει κι εμενα η προλακτίνη και ήταν καθαρά θέμα αγχους...απέβαλέ το σου κάνει κακό

Αγιε μου Βασίλη φέτος τα Χριστούγεννα ήταν να κρατάω δυο μωράκια στην αγκαλιά μου...μα είναι αδειανή... Δεν σου ζήτησα ποτέ τίποτα μα σε παρακαλώ να μου φυλάς πάνω απόλα τα αγγελούδια μου και να τους δώσεις και πολλά παιχνιδάκια γιατί η μανούλα τους δεν μπορει να τους πάρει τίποτα,μόνο να προσεύχεται γιαυτες... Επειτα θέλω να μου φέρεις ξανά το χαμόγελο στα χείλη,την ξενοιασιά που μου λείπει τόοοοοοσο πολύ,την ανεμελιά που έχασα... Αν είναι και θέλημα Θεού,γιατί πρέπει να πάρεις πρώτα έγκριση απ'Αυτόν φέρε μας ένα μπεμπάκι,ότι ναναι,δεν έχουμε προτιμήσεις,μόνο γερό να είναι... αααα και κάτι τελευταιο σε παρακαλώ να μας φέρεις Υγεία για όλη μου την οικογένεια γιατί δεν θέλω να χάσω άλλον δικό μου άνθρωπο... Σευχαριστώ

WENDY έγραψε: φτου γαμωτο,τζαμπα ελπίδες...δεν πειραζει βασουλινι την άλλη φορά,ευκαιρία να ξεπατικώσεις καμμια καινούρια απο το kama sutra...(το κρεμαστό απτην λάμπα το δοκίμασες? (να σε πειράξουμε και λίγο μην πέσουν τα καράβια σου εξω)

Λυπάμαι πολύ για την μαμακα σου,πράγματι μάνα ειναι μονο μία.Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρις την μανούλα μου,είμαστε πολύ δεμένες και προσεύχομαι συνέχεια στον Θεο να μου τους έχει καλά τους δικούς μου. Καταλαβαίνω όμως το κενό που μπορεί να αισθάνεσαι,την μοναξιά... Να σε παρηγορεί το νινάκι σου όμως,το ότι θα ΄γεμίζει η ζωή σου και το κενο που αισθάνεσαι θα αναπληρωθεί με το αγγελούδι σου.

βασούλα εύχομαι να είσαι εγκυος κορίτσι μου,επιτέλους να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι μας...Να πάρουμε όλες ελπίδα και δύναμη απο σενα!!! Μην βιάζεσαι,όσο δεν σου έρχεται περίοδος να χαίρεσαι,μην κάνεις αρνητικές σκέψεις, αντιθέτως θα λές ότι όλα θα πάνε καλά,και σε κανα δυο μερούλες θα ξέρεις

ο πόνος κορίτσια δεν θα φύγει ποτε...πάντα θα ματώνει η καρδιά μας,πάντα θα μας λείπουν τα μωρά μας...πάντα θα τα σκεφτόμαστε και θα αναρωτιόμαστε πως θα ήταν τωρα αν τα είχαμε αγκαλιά μας?

καλά είμαστε ραφαελιτα μου,ψιλοβαριεμαι και αναμενω να δώ σάκη σημερις.

μαμα παναη έγραψε: σευχαριστώ πολύ,η αληθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου ευκολο.Πρέπει όμως,για τον αντρα μου,για μένα την ίδια,για τις κουκλίτσες που έχασα(θέλω να βλέπουν δυνατή την μανούλα τους) και για τα μωρά που θέλω να κάνω...Για την ίδια την ζωή,για την οικογενειά μου που μαράζωσε μετα τον χαμό των κοριτσιών μου...Τελικά έχω πολλούς λόγους για να προσπαθήσω και να στηλωθώ...

γεια σου μαμα του παναη καλωσήρθες στην παρέα μας. Λυπάμαι πολύ για το νινί σου και ήσουν και σε μεγάλη εβδομάδα γαμώτο. Κουράγιο τίποτα άλλο...Όσο για το εξάμηνο εμενα προσωπικά μου είπε να περιμένω τόσο λόγω απόξεσης που μου εκαναν διότι όταν γέννησα δεν εβγαινε ο πλακούντας με τιποτα. Περνάει ο αδυσώπητος και αυτήν τηνφορά θα το χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας. Οσο καθυστερεί εμείς θα δυναμώνουμε για τα επόμενα μικρά μας. Εγώ ήδη έκοψα τα γλυκά και τοριξα στα μήλα και τα πορτοκάλια.(ευκαιρία να χάσω και κανα κιλάκι χαχα)

THEODOSIADOU έγραψε: ναι βρε στην σειρά θα τα χαλάσουμε?αν και πιστεύω ότι έχουν τους λόγους τους που μας λένε να περιμένουμε οπότε υπομονή.Λίγο έμεινε.σκεφτείτε ότι αν ανυπομονούμε απο τώρα μετά για εννιά μήνες θα σκάσουμε..

rena9 έγραψε: εγώ δεν προσπαθώ ακόμα.μάλλον μετά το Πάσχα ίσως και μετα το καλοκαίρι.Πάντως να μην αγχώνεσαι κορίτσι μου δεν είναι τίποτα.Θα φύγει μόνο του.Οπως και ναχει προπονείσαι τουλάχιστον για τον πρώτο καιρό της εγκυμοσύνης που είναι λίγο στομαχοζαλαδοπονιάρικος .(όχι σε όλες και ευχομαι να μην τυχει κ σε σενα)