tesh

ναι καλό μου έχω ασφάλεια ικα απλά λέγαμε για το κάτι παραπάνω...έξοδα για νοσηλεία κλπ που σε μια καλή κλινική βγαίνει για 4 μέρες γύρω στα 800ευρώ,χώρια γιατροι,αναισθησιολόγοι,φάρμακα κλπ....δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω

πολύ ενδιαφέρον το θέμα και η αλήθεια είναι ότι ψαχνόμαστε κι εμεις για ασφάλιση που να καλύπτει τα πάντα απο ιατρούς ,νοσοκομεία κλπ... ξέρετε καμμια συμφέρουσα πρόταση?σαυτον που πήγα με απογοήτευσε ότι ότι και να κάνω ειδικά στη εγκυμοσύνη θα πάρω μόνο 2000 ευρώ maximum.πως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις που ακούω να καλύπτονται όλα τα εξοδα?αααααα και θα ισχύει μετά απο 2 χρονια.

είναι απλά ο φόβος σου που υπάρχει μέσα σου μην συμβεί τπτ κακό...μην του δίνεις σημασια καλό μου απλά μεταμορφώνεται σε άσχημο όνειρο...όλα θα πάνε καλά απλά ηρέμησε...

περάσαμε σχεδόν τα ίδια...εγώ γέννησα μόλις έκλεισα 24 εβδομάδες και το ένα μωρό μου έζησε μια μερα θερμοκοιτίδα.πολύ πολύ πρόωρο σε σχέση με το δικό σου και ξέραμε ότι οι πιθανότητες ήταν λίγες...κι εγώ την είδα όμως μαυτο το απαίσιο σωληνάκι να προσπαθεί να αναπνεύσει και να υποφέρει κι εγώ να μην μπορώ να κάνω τίποτα.ουτε καν την άγγιξα...δεν μας άφηναν. όσο για το δημόσιο αστα να πάνε...εμείς σε δημόσιο είμασταν...μην σου τυχει κορίτσι μου γτ αν σου τυχει όπου κι αν είσαι τελείωσες...το μωρό μας το είδαμε τελευταια φορά το μεσημερι και το απόγευμα που πήγε να το δει ο αντρας μου του είπαν ααα καλα που ήρθατε θα σας πέρναμε τηλ.(πότε ακριβως?)το μωρό σας πέθανε.απαίσιοι,σκληροί,ανεύθυνοι Σαν να περίμενε το νινι μου να παω να την αποχαιρετίσω και να φύγει να ησυχάσει...κουράγιο φίλη μου,σε νιώθω απόλυτα.

σας ευχαριστώ βρε κοριτσια...μου λείψατε 3 μερες στο κρεβατι του πόνου.

το ξέρω βρε καλό μου αλλά φοβάμαι πολύ...κι αν δεν εχουν επουλωθει καλά τα ράμματα στην κοιλιά και φουσκώνω κι εχω πρόβλημα?κι αν χρειαζεται χρονο ο οργανισμος απο την επέμβαση και όλη την ταλαιπωρία που πέρασα?δεν ξερω...εχω πολλές φοβίες!!!αυτός ειπε ξεκίνα και μην φοβάσαι τπτ...δεν ξερω

σας ευχαριστώ πολύ όλες κορίτσια,ναστε καλα...εύχομαι μονο χαρες για όλες μας αποδω και πέρα.Εντωμεταξύ πονάαααααααααααωωωωωωωωωωωωωωω...... ποτε θα νιωσω καλύτερα?τραβάνε πολύ τα άτιμα.. σωσωκα εβγαλα κυστες απο τις ωοθηκες. ο γιατρος είπε να ξεκινήσουμε αμέσως προσπάθειες αλλα φοβάμαι.μήπως να άφηνα κανα διμηνο,τριμηνο να περάσει πρώτα?δεν ξέρω....

Τελικά την έκανα την επέμβαση και πήγαν όλα καλά...Βούρ τώρα για νινί!!!

πω πω θα σκάσω απο το αγχος μου...είμαι πολυ νευρική και φοβάμαι.Τι θα μου κάνουν??????????????

να σημειώσω ότι κι εγώ πήρα αντισυλληπτικά για 2 μήνες και δεν μου έφυγαν.γτ δεν έφυγαααααααααααααααν????????

μου είπε ότι μπορεί και λαπαροσκοπικά μπορει και με ανοικτη τομή και να επιλέξω. Του είπα ότι είναι καλύτερο και μου είπε ότι οι γιατροί γενικώς προτιμούν τις τομές γιατί εκει βλέπει με τα μάτια του και μπορεί να διορθώσει κάποια πράγματα τα οποία αν τα δει λαπαροσκοπικά (πχ.προβλημα στις σαλπιγγες) θα πρεπει να με χειρουργήσει οπότε διπλος κοπος και πονος και έξοδα. Και έτσι επιλέξαμε τομή.Φοβάμαιιιιιιιιιιι Θελω την μαμα μουυυυυυυυυυυυυυυυυ

δεν θα εδινα χιλιάδες ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν το αξιζαν και χαλαλισα για χάρη τους χρόνο απο την ζωή μου...τον καλύτερο χρόνο απο την ζωή μου,για να μην πω χρόνια... δεν θα ήμουν τόσο μ@@@@@ς και υπεράνω με ανθρώπους που μου συμπεριφέρθηκαν με εγωισμό,κακία,ζήλεια και θα τους ταλεγα ενα χεράκι να ησύχαζε η ψυχούλα μου κι ας γινόμουν η "κακιά" της υπόθεσης.. δεν θα ανεχόμουν προσβολές απο "τρίτους"... θα φρόντιζα να χαρώ την περίοδο του αρραβώνα με τον άντρα μου αντι να ασχολούμαι με μικρότητες επίσης "τρίτων" θα εκανα τον ρομαντικό,κλειστό γάμο που ονειρευόμουν και όχι το πανηγύρι που εστησαν άλλοι... θα έπαιρνα άλλες αποφάσεις μήπως και έσωζα τις κορούλες μου...

τι να πώ βρε κορίτσια δεν ξέρω...είμαι πολύ στενοχωρημένη και αγχωμένη..Σκέφτομαι,σκέφτομαι,σκέφτομαι...κοντεύω να τρελαθώ.δεν ξέρω πραγματικά ποιο είναι το καλύτερο για μένα.Κι αν ταφησω και πάθω καμμιά ζημιά?Κι αν δεν είναι τόσο σοβαρό και τζάμπα θα φάω μαχαίρι?Δεν εμπιστεύομαι κανέναν.Οτι και να μου πούν αμφιβάλλω πια.

ο πρώτος γιατρός που με ξεπέταξε δεν μου είπε τπτ.το πολύ πολύ να παρεις μου είπε παλι αντισυλλιπτικά...ο δεύτερος που με ξεψάχνισε στην κυριολεξία μου είπε ότι είναι μόνιμες κύστες που δεν θα φύγουν απο μόνες τους και υπάρχει πιθανότητα να μεγαλώσουν κ να σκάσουν και να χάσω την ωοθήκη μου.Και οτι αν δεν το κάνω τώρα σίγουρα θα το κάνω κάποια στιγμή.Με τρόμαξε είναι η αλήθεια αλλά τώρα που ψ'αχνω και διαβάζω σχετικά βλέπω ότι σε ότι μου είπε έχει δικιο.

ευχαριστώ ραφαελίτα απλά τους βαρέθηκα όλους τους γιατρούς...δεν εμπιστεύομαι πια κανέναν.Η αλήθεια είναι οτι με εξέταζε μιάμιση ώρα περίπου,απίστευτα αναλυτικός,επεξηγηματικός,με απλά λόγια να τα καταλάβουμε.Απλά όσο ναναι είναι επέμβαση και εχω ένα αγχος.

τελικα επέμβαση...φοβαμαιιιιιιιι

πω πω χαρες σήμερααααα....πάντα τέτοια βρε κορίτσια συγχαρητήρια και σε σένα λοιπόν,να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη και ενα υπέροχο ζουζούνιιιιιιι!!!!!!!!!!!

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

βασούλααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα τα είπαμε και κατ'ιδίαν αλλά στα γράφω κι εδώ: Πολλά πολλά συγχαρητήρια,επιτέλους χαίρομαι πολύ για σενα μιας και σπάς την γκαντεμια ολων μας με το νινι σου.. Μόνο χαμόγελα απο δω και πέρα,να έχεις μια εύκολη,υπέροχη εγκυμοσύνη,να περάσει ο καιρός γρήγορα και να κρατας το μωράκι σου που θα σε αποζημιώσει για όλα τα δεινά που πέρασες... άντε και στα δικά μας !!!!φιλούρες πολλές

bell έγραψε: γεια σου bell ,δεν πήρα καμμια θεραπεία περα απο τα αντισυλλιπτικά και αποτι ειδα δεν με βοήθησαν ιδιαίτερα μιας και πέρασαν 2 μήνες. αλήθεια τι ειναι τα trigynera?αντισυλλιπτικά?

κορίτσια πήγα στον γυναικολόγο και μου είπε ότι η κύστη που είχα στην ωοθήκη είναι ακόμα εκεί...δεν εφυγε!!! πήρα 2 μήνες αντισυλληπτικά αλλα τίποτα.Έίναι 2 εκατοστά και αύριο θα με δει κι αλλος γιατρός να μου δευτερη γνωμη.Σας εχει τυχει και πως εφυγε?πρεπει να κάνω επέμβαση για να βγεί?αγχώθηκα και ψιλοφοβάμαι μη μου πουν επέμβαση.

είναι πολλοί οι λόγοι που οδηγούν σε πρόωρο τοκετό και πολλοί απο αυτούς δεν διακρίνονται απο τους γιατρούς.Το θέμα είναι ότι κάποιοι απο αυτούς τους λόγους δυστηχώς υπάρχει πιθανότητα να οδηγήσουν και την δεύτερη εγκυμοσύνη σε πρόωρο κατα 30%.αυτό είναι και το άγχος το δικό μου για μια δεύτερη εγκυμοσύνη αν και μου είπε ο γιατρός ότι εγώ δεν ανήκω σαυτην την κατηγορία μιας και για τον δικό μας οφειλλόταν το οξύ υδράμνιο...όμως πάντα σκέφτεσαι και αυτό το ενδεχόμενο. Πρέπει οι γυναίκες που κινδυνεύουν με πρόωρο να παρακολουθούνται πιο στενά.

γκαφα 3η έχουμε αγώνες στο σχολείο....λαμβάνω μέρος μαζί με άλλα 20 περίπου παιδιά για τρέξιμο,εγώ 14 ετών...μας λεει ο γυμναστής ότι πρέπει να φάμε ελαφριά για να προλάβει να χωνέψει το στομάχι μας μέχρι τις 5 που είναι οι αγώνες και μάλιστα αν μπορούμε να φάμε μακαρόνια γτ οι υδατάνθρακες χωνέυονται πιο γρηγορα απο τον οργανισμό. πάω σπίτι και το λέω στους γονείς μου και μου λένε έχουμε φακές...και οι φακές ελαφριές είναι,φάε κάτι να έχεις δυνάμεις για το τρέξιμο...οκ τρώω τις φακές μου,το ψωμάκι μου,κάνω και τις βούτες στην σαλατίτσα μου και πάω ωραια ωραια στο γήπεδο... εκει παρευρίσκεται και ενα αγορι που με γουσταρε και με κοιτούσε επίμονα .ξεκινάμε λοιπόν...πρεπει να τρεξουμε 15 γυρους 1ος γυρος πρώτη 2ος γυρος πρ'ωτη 3ος γύρος πρώτη αρχίζω να ζαλίζομαι,να μην βλέπω μπροστά μου συνεχίζω τρέχω,απο τις εξέδρες να μου φωνάζουν έλα γερά εισαι πρώτη 5ος γυρος πρώτη το αιμα ανεβαίνει στο κεφάλι μου,κοκκινιζω,πρασινίζω 6ος γύρος πρώτη σε κάποια φάση νιώθω ότι θα πέσω κάτω και κρύβομαι στον πάγκο των ποδοσφαιριστών,παίρνω ανάσες,δεν αντέχω μουρχεται να ξεράσω...τελειώνει ο αγώνας κι εγώ εκει μέσα...αρχισε να με ψάχνει ο γυμναστής και εμφανίζομαι δειλά δειλά απο τον πάγκο κρατώντας την κοιλιά μουυυυυ...οι φακές με αποτελείωσαν...μου ανέβηκαν στον λαιμό... όλη η εξέδρα γελούσε μαζίιιιι μουυυυυ βγηκα τελευταίααα

πάμε για φαγητό με την οικογένεια μου... εγώ γυρω στα 13-14...ντύνομαι σινιε με την φουστιτσα μου ,μπλουζίτσα,τα μαλλάκια μου καλοχτενισμένα κλπ παρατηρώ στο μαγαζί ότι με κοιτάζουν όλοι και φουσκώνω απο περηφάνια...λέω απο μέσα μου καλα ειμαι γκομενάρα, όλοι εμένα κοιτάζουν...φεύγουμε ,παμε σπίτι και συνειδητοποιώ ότι το φερμουάρ της φούστας μου ήταν ανοικτο και φαινόταν η άσπρη βρακοζούνα μου...

κορίτσια το πιο τέλειο θέμα...εχω πεθάνει στο γέλιο...βραχνιασα λέμε... εχω κάνει απειρες γκάφες,θα γράψω όσες θυμάμαι γκάφα 1η με στέλνει η μαμά μου σουπερ μαρκετ,ήμουν γυρω στα 10-11...κατουριέμαι και σκέφτομαι...ας πάω σουπερ μαρκετ και θα πάω μετά τουαλέτα... στο μαρκετ συναντώ κάποιες γνωστές της μαμάς μου που μου έπιασαν κουβέντα,καλέ πως μεγάλωσες έτσι κλπ...εμένα το κάτουρο να έχει φτάσει στο έπακρο...η κοιλιά μου να πονάει απο το σφίξιμο και επειδή δεν έλεγε να σταματήσει η κυρία και εγω εφτασα στο απροχωρητο άρχισαν σιγά σιγά να μου φευγουν σταγόνεεεεεεεεεεεςςςςς :woohoo: :woohoo: :woohoo: κατέληξα να κατουρήσω μπροστά στο ταμείο και ΄να λέω στον ταμεία(ήταν και άντρας) καλα ΄Κε.Γιώργο τι ειναι αυτά εδω πέρα? νερά? Δεν ξαναπάτησα στο συγκεκριμένο σουπερ μαρκετ