Εγω κορίτσια τι να σας πω έκανα πεθερά Αγγλίδα και εκεί που έλεγα ότι θα γλιτώσω από όλα αυτά τα χούγια της Ελληνίδας πεθεράς έπεσα σε χειρότερα. Κρύος άνθρωπος ψυχρός.. Ευτυχώς εμένα φεύγει και έρχεται μόνο γιορτές και καλοκαίρι αλλά μου είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που περνάω κάθε μέρα. Θέλει να τον πηγαίνω κάθε απόγευμα να της τον αφήνω για να τον χορτάσει λέει και για να ξεκουραστώ και εγώ αλλά κάθε φορά που τον πιάνει στα χέρια της πλαντάζει στο κλάμα.. και (όχι ότι είναι δικό μου παιδί) αλλά δεν κλαιει αντε να παραπονιέται λίγο όλη μερα τίποτα άλλο. Όταν τον κρατάει είναι λες και τον σφάζουνε. Αφού ώρες ώρες ανησυχώ μήπως τη μία και μοναδική φορά που είπα να της τον αφήσω και να φύγω για λίγο να χαρεί μήπως του έκανε κάτι κακό και για αυτό κάνει έτσι, αλλά δεν θέλω μετά ούτε να το σκέφτομαι. Νιώθω παγιδευμε΄νη χωρίς να μπορώ να μιλήσω ούτε στον άντρα μου γιατί όσο να 'ναι μάνα του είναι..
Το ατού μου είναι ότι σε ενα μήνα το πολύ φεύγει ξανά...
Τι να σας πω λοιπόν υπομονή...