ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑΚΙ

Καλημέρα και παλι. Ακοοοοοοομη δεν εχει εδραιωθει η γαλουχια? Νομιζα οτι στους 2 μηνες εχει τακτοποιηθει αυτο το θεμα.... Τα επιθεματα και εγω τα ειχα σταματησει για κανα 2 εβδομαδες αλλα απ' οτι φαινεται πρεπει να τα ξαναρχισω. Οταν λες με το χερι εννοεις να το ζουπαω και να πιτσιλαει και οσο βγαζει? Και ποσες φορες να το κανω αυτο? Μεχρι να μαλακωσει ή 4-5 φορες? Και κατι ακομη.... Αν τον βαζω συχνα δεν θα αυξησω την παραγωγη με αποτελεσμα να εχω συνεχεια γεματο στηθος????

Καλημέρα σε ολες και καλη εβδομαδα. Το προηγουμενο θεμα που ειχα ανοιξει πριν απο λιγες μερες ηταν το οτι ειχε ελατωθει (ή ετσι νομιζα) το γαλα μου. ΜΕ βοηθησατε ολες πολυ και ετσι αποφυγα το ξενο γαλα, παρα την παροτρυνση του παιδιατρου. Τωρα μου συμβαινει ακριβως το αντιθετο. Εδω και κανα 2 μερες ενιωθα το στηθος σχετικα βαρυ και ελαφρως πρισμενο και χθες το βραδυ ξυπνησα μεσα στη νυχτα με τα ρουχα μουσκεμα και το στηθος πολυ πρισμενο. Εδωσα το μωρο να φαει αλλα δεν μου το αδειασε και εξακολουθουσε να μ' ενοχλει. ΜΕτα απο κανενα 2 ωρο ο μικρος με ξυπνησε και εισα οτι και το αλλο στηθος ειχε πρηστει και οταν αρχισα να τον ταιζω το αλλο στηθος αρχισε να τρεχει απο μονο του. Ωσπου για να με ανακουφισει λιγο εκανα κατα τις 7 σημερα το πρωι αντληση και λιγακι συνηλθα. Τι γινεται ρε κοριτσια? Ετσι θα παω τωρα, μια λιγο μια πολυ γαλα? Να συνεχισω με τις αντλησεις για να το αδειαζω?? Να βαζω το μωρο πιο συχνα στο στηθος??? Και αν δεν πειναει??? Και αν ετσι κατεβαζω πιο συχνα και πιο πολυ γαλα??? Βοηθεια....... και LaLa περιμενω να ακουσω και εσενα. Φιλια σε ολες σας.

Καλημέρα και με το καλο να ερθει το μωρακι σου. Γέννησα στο Γενεσις.

Εγω γεννησα με καισαρικη επειδη ο μικρουλλης δεν ειχε "γυρισει". Παροτι εκανα επισκληριδιο, γιατι ηθελα να ειμαι ξυπνια κατα την ωρα της γεννησης του και στα πρωτα λεπτα της ζωης του εξω απο το σωμα μου, ημουνα παρα πολυ καλα. Απλα λογω του καθετηρα ειχα μια σχετικη δυσκολια στο να σηκωνομαι και να καθομαι. Αλλα γι αυτο υπηρχαν οι νοσοκομες, για να μας βοηθανε οποτε τις χρειαζομασταν. Πιστευω οτι αν επιτρεπονταν, θα μπορουσα να φροντιζω τον μπεμπακο μου. αν τοσο πολυ με ζοριζε ΕΓΩ θα ημουν αυτη που θα τους ζητουσα να τον παρουν για λιγο να ξεκουραστω. Εκει λεμε οτι δεν υπηρχε καν η δυνατοτητα να παρατεινουν την παραμονη στο δωματιο της μανουλας, περαν του ολιγολεπτου θηλασμου... Οσο θυμαμαι τα ματακια του πως με κοιτουσαν την ωρα που μας χωριζαν....... Ελπιζω αν αξιωθω να ξαναγινω μανουλα να καταφερω να τον εχω συνεχεια διπλα μου.

Καλημέρα σε ολες σας. Δοξα τω θεό από φαγακι παμε καλα εδω και λιγες μερες. Την Τρίτη καναμε και εμβολιο και ευτυχως δεν ανεβασε αυτη τη φορα πυρετουλη. Αυτο που εξακολουθει να με ταλαιπωρει ειναι το οτι ο μικρος οταν τραωει τραυματιζει τις θηλες μου Και τι εννοω..... Οταν τρωει τραβει το κεφαλακι του προς τα πισω για να βλεπει!!! και βαζει το χερακι του κοντρα με αποτελεσμα να τραβαει την θηλη σαν λαστιχο. Δοκιμασα να του κραταω το κεφαλακι του ωστε να μην το παει πισω αλλα αντεδρασε και αρχισε να γκρινιαζει. Τι να φταιει? Τι δεν κανω σωστα??? Μηπως δεν βολευεται γι αυτο και παει προς τα πισω?

Γλυκουλα μου δεν ξερω τι γινεται στα δημοσια μαιευτήρια, εχω την εντυπωση οτι θεωρουν "πολυτελεια" το να φροντιζουν αυτοι το μωρακι σου, οποτε το εχεις αποκλειστικα εσυ διπλα σου (το λεω με επιφυλαξη) Εγω που γεννησα σε πολυ γνωστο μαιευτηριο της Θεσσαλονικης, λογω αγνοιας, το αποχωριζομουνα ολη την ωρα και το εβλεπα πολυ λιγες ωρες τη μερα...... Σε μονοκλινο LUX που ειχα ρωτησει ειναι το μονο δωματιο που μπορεις να το εχεις συνεχεια διπλα σου αλλα ειναι οντως πολυ ακριβα. Εγω ειναι δικλινο LUX πληρωσα 4.300 ευρω, 5.800 ευρω συνολο μαζι με τα βλαστοκυτταρα και σας ειπα τι επαθα. Επαθα και εμαθα!!!!!!

ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Καλημέρα Νατασούλα

Καλημέρα σε ολες σας. Σας παραθετω το παρακατω αρθρο ενός εγκριτου παιδιατρου για να ΑΠΑΙΤΗΣΕΤΕ να εχετε το μωρακι συνεχεια διπλα σας οσες μερες θα ειστε στο μαιευτηριο, κατι που εγω δεν εκανα (δυστυχως) λόγω κακης πληροφορησης και αγνοιας, παροτι η γεννα του πριγκηπα μου μου κοστισε 4.300 ευρω παρακαλω σε ενα απο τα καλυτερα!!! μαιευτηρια της Ελλάδας. Να ειστε σιγουρες οτι αν με αξιωσει ο Θεος να κανω και δευτερο παιδακι δεν θα επιτρεψω να μου παρουν το μωρακι μου απο κοντα μου κατα την παραμονη μου στο μαιευτηριο. Αναχρονιστικές φυλακές μεσαιωνικών μαιευτηρίων Δημοσιεύθηκε από τον χρήστη αριάδνη στις Διάφορα, συμπεριφορά, υγεία, φυσικός τοκετός. 7 σχόλια Ο θάλαμος νεογέννητων συνιστά μια αναχρονιστική φυλακή, ένα απαίσιο μέρος που θα έπρεπε να μην υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Ένα δωμάτιο για στοίβαγμα ευαίσθητων ανθρώπινων ψυχών. Ένα από τα πιο λυπηρά, καταθλιπτικά, απάνθρωπα μέρη του κόσμου είναι η φυλακή για νεογέννητα σε μεσαιωνικά μαιευτήρια. Ένας θάλαμος γεμάτος μωρά στοιβαγμένα στα κρεβατάκια τους το ένα δίπλα στο άλλο σαν από αόρατο αυτιστικό χέρι, απόλυτα μόνα, ξεκομμένα ξαφνικά από το άλλο τους μισό – τη μαμά τους. Να κλαίνε ομαδικά από άγχος και απόγνωση, να πιπιλίζουν με το ζόρι μπιμπερό που έχουν τους έχει στερεωθεί καταναγκαστικά στο στόμα τους, να κοιμούνται αποξενωμένα από τον κόσμο και παραιτημένα. Ας παραμερίσουμε τα ωραία ρουχαλάκια με τα αρκουδάκια που ευχαριστούν τους συγγενείς και απομονώνουν το κακόμοιρο μικρό. Ας εξετάσουμε βαθύτερα αυτήν την μεσαιωνική πρακτική, που συνεχίζει κραταιά στα νοσοκομεία της χώρας μας. Τα μωρά γεννιούνται. Κάποια δεν οσμίζονται καν τη μάνα τους για ώρες ή μέρες από την στιγμή της γέννησης. Μπαίνουν πλυμένα, ντυμένα και τυλιγμένα με κουβέρτα στο κουνάκι τους. Κάποιες φορές και δύο μαζί στο ίδιο κρεβατάκι, «προς εξοικονόμηση χώρου». Θα περάσουν εκεί το μεγαλύτερο μέρος των πρώτων κρίσιμων ημερών της ζωής τους. Θα κλαίνε για ώρα, με τη μαία να έρχεται καθυστερημένα ή καθόλου για να τα παρηγορήσει. Θα κλαίνε ομαδικά, γεμάτα άγχος το ένα από το κλάμα του άλλου. Θα είναι στερημένα από τις βασικές τους αισθήσεις για την ηλικία τους: χωρίς μπούσουλα από τις μυρωδιές της μαμάς, τις μόνες οικείες, από τη φωνή της. Θα είναι περιορισμένα σαν έναν μεγάλο άνθρωπο που του έκλεισαν τα μάτια. Θα τους λείπει το συνεχές άγγιγμα, το χάδι, η σωματική επαφή, οι χτύποι της καρδιάς της μάνας τους. Θα κλαίνε πεινασμένα περιμένοντας μάταια άμεση ανταπόκριση από το περιβάλλον τους, γιατί δεν έφτασε ακόμα η ώρα για τα τρίωρα ταίσματα. Θα μαθαίνουν πώς να συνηθίζουν σε υποκατάστατα του αυθεντικού: πιπίλα και μπιμπερό αντί για θηλή της μαμάς. Σαν τον έφηβο που δε βρίσκει επαφή με την πραγματικότητα και καταφεύγει σε υποκατάστατά της ναρκωτικά. Κάποιες μαίες θα τα βάζουν πλαγιαστά και θα στερεώνουν ένα μπουκάλι στο στόμα τους, για να πιπιλίζουν αενάως τη δυστυχία τους, για να μουδιάζουν και να μη μπορούν να κλάψουν. Όλα θα ταίζονται ταυτόχρονα, προς ευκολία της νοσοκόμας. Εκείνη ξέρει, η μαμά όχι. Το προσωπικό του μαιευτηρίου έχει την ευθύνη των πρώτων ημερών της ανθρώπινης ύπαρξης, όχι η οικογένεια. Σε μαιευτήρια του εξωτερικού τέτοια δωμάτια έχουν καταργηθεί προ πολλού. Όλα τα νεογέννητα απολαμβάνουν το αυτονόητο, την συνδιαμονή με τη μητέρα τους (rooming in). Από την πρώτη στιγμή η μητέρα μαθαίνει να αφουγκράζεται την ανάσα του παιδιού της. Το νιώθει πλάι της, διστακτική αρχικά στις κινήσεις της, έπειτα, με την ενθάρρυνση του προσωπικού, πιο σίγουρη για την αγκαλιά της. Μαθαίνει να διαβάζει τα σημάδια, τη γλώσσα του δικού της παιδιού. Χτίζει τον ισχυρό σύνδεσμο που θα διαρκέσει μια ζωή. Το rooming in εφαρμόζεται ως απαραίτητο κομμάτι μιας Φιλικής προς τα Βρέφη πολιτικής και ως μέτρο για την προάσπιση του μητρικού θηλασμού, σύμφωνα με τα Δέκα Βήματα της UNICEF για Φιλικά προς τα Βρέφη νοσοκομεία. Γιατί, παρά τον καταιγισμό επιστημονικών δεδομένων που μιλούν για έκδηλη ζημιά, πολλά ελληνικά μαιευτήρια δεν αλλάζουν πολιτική; Ως ένα βαθμό γιατί οι επαγγελματίες υγείας δε γνωρίζουν τα καινούργια δεδομένα, πράγμα βέβαια δύσκολο αλλά όμως αληθινό! Κάποιοι έχουν μείνει σε μια παλιά ιατρική που βασίζεται στην παράδοση, όπως έκαναν μάγοι της φυλής στους προιστορικούς χρόνους. «Έτσι κάνουμε γιατί έτσι μάθαμε!». Αντιστέκονται σε κάθε αλλαγή και δεν έχουν μάθει να λειτουργούν με βάση τις επιταγές των νεότερων επιστημονικών αποδείξεων. Από την άλλη μεριά, κάθε αλλαγή είναι δύσκολη. Οι διοικήσεις των μαιευτηρίων πρέπει να σχεδιάσουν καινούργιες πολιτικές, να βεβαιώσουν την εφαρμογή τους, να εκπαιδεύουν τακτικά το προσωπικό τους στα καινούργια δεδομένα. Ο θάλαμος νεογεννήτων συνιστά ευκολία για ένα ιδιωτικό μαιευτήριο. Απαιτεί λιγότερο προσωπικό και σχετικά ανεκπαίδευτο. Αντίθετα, χρειάζονται περισσότερες και έμπειρες μαίες ώστε να καθοδηγούν τη μητέρα που έχει το μωρό δίπλα της και προσπαθεί να το φροντίσει, να το θηλάσει για πρώτη φορά. Οι διοικήσεις των ιδιωτικών μαιευτηρίων θα κάνουν διστακτικά τέτοιες αλλαγές εάν δεν αναγκαστούν από την Πολιτεία. Όσο λοιπόν εμείς πασχίζουμε να πετύχουμε το στοιχειώδες, να φέρουμε τα φυσιολογικά μωρά πίσω στη μητέρα τους, οι οικογένειες χωρών του δυτικού κόσμου απολαμβάνουν περιγεννητική φροντίδα που έχει προχωρήσει σε επίπεδο επόμενο από εκείνο του απλού rooming-in. Η επιστήμη σήμερα μάς δείχνει ότι το μωρό δεν πρέπει να βρίσκεται δίπλα στη μαμά του, ντυμένο στο κρεβατάκι του, αλλά γυμνό επάνω στη μαμά του – και στο μπαμπά του κάποιες στιγμές, αγκαλιά όσο γίνεται, από τη γέννηση. Αντί να περιορίζεται μέσα στην κούνια-κλουβί, το μωρό από τα πρώτα λεπτά οφελείται τα μέγιστα σε κάθε τομέα εάν βρεθεί σε συνεχή και άμεση σωματική επαφή, δέρμα με δέρμα με τους δικούς του. Επιπρόσθετα, οι περιορισμοί στην επαφή με τους γονείς σε χώρο και χρόνο είναι ακόμα περισσότερο επιζήμιοι σε άρρωστα μωρά και σε γεννήσεις με προβλήματα. Αν στη χώρα μας η παραμικρή παρεκτροπή από το φυσιολογικό για ένα νεογέννητο σημαίνει συχνά νομοτελειακά απομάκρυνση από τη μητέρα του και τοποθέτηση σε θερμοκοιτίδα, με τη μαμά να μην επιτρέπεται να το χαιδέψει ούτε για μια στιγμή επί ημέρες, στο εξωτερικό και σε παρόμοια περιστατικά γιατροί και μαίες πασχίζουν να φέρουν το άρρωστο μωρό σε ακόμα πιο στενή επαφή με τη μητέρα του. Κάθε ιατρική παρέμβαση εκεί σε νεογέννητο δεν επιτρέπεται να απομονώνει το παιδί μακριά από τη μάνα του για περισσότερο από μία ώρα. Προς το παρόν το –μερικό κι αυτό- rooming in αποτελεί προνόμιο ελάχιστων Ελληνίδων που πληρώνουν περισσότερα χρήματα ώστε να βρεθούν στο μαιευτήριο σε μονόκλινο δωμάτιο. Με αυτόν τον τρόπο η υγεία, κάτι που αφορά όλα τα παιδιά, εκφυλίζεται μέσα από κοινωνικοοικονομικές διακρίσεις και η σύγχρονη τάση να αποτελεί ο θηλασμός προνόμιο των ανώτερων τάξεων ενισχύεται. Η ψυχική υγεία ενός μωρού δε μπορεί να είναι προνόμιο πολυτελείας για οικογένειες που έχουν να πληρώσουν. Το μωρό ανήκει στη μητέρα του. Έχει δικαίωμα να βρίσκεται κοντά – ακόμα καλύτερα, πάνω, αγκαλιά – στη μητέρα του. Ας το αφήσουμε γυμνό, σκεπασμένο μόνο από πάνω με μια κουβερτούλα, κοιλιά με κοιλιά στη μαμά του και ας δώσουμε την ευκαιρία στη φύση να κάνει τα υπόλοιπα. Παπαβέντσης Στέλιος (Παιδίατρος, M.R.C.P.C.H., D.C.H. I.B.C.L.C. ) ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ.

Καλημερούδια. Το εκανα!!! Επρεπε να εγκαταστησω καποιες προσθετες ρυθμισεις. Λοιπον.... ο μπεμπης ειναι εξω απο τις καμπυλες, πανω απο τα ανωτατα ορια, οποτε πηρα μια ακομη επιβεβαιωση για το οτι δεν χρειαζεται ξενη τροφη εκτος απο το γαλατακι της μανουλας

LALA μου μου βγαζει error...... Τι ειναι αυτο??

Πρωτα δηλαδη λαχανικα και μετα φρουτα? Ομολογω οτι δεν το εχω ξανακουσει..... Πρεπει να ειναι πολυ ψαγμενη η παιδιατρος σου, αν λαβω υποψη μου αυτα που μας λες. Μακαρι να την ειχαμε εδω περα..... Φοβαμαι οτι αν αρχισω και λεω τα δικα μου θα με κοιταει σαν ΟΥΦΟ!!!!! Οτι και να γινει παντως εχω ξεστραβωθηκα και θα παω αποφασισμενη και ο Θεος βοηθος

Οχι δεν σημειωνει τιποτα........ Σκετα φρουτα δεν ειναι πολυ αραιη η κρεμα????

den eipa oti ksekinises lew to ti tha sou pei ton epomeno mhna pou tha exeis ksekinisei kai pali den tha exei parei to baro pou eperne mexri tora . ton mhna pou tha isageis koutali (oti kai na einai auto) den tha parei oso perimenete (panta etsi ginete ) alla kati gramaria ,kai tote palu tha sou pei oti fteei to gala sou .

Να σου ζησει και εσενα το μωρακι σου και να το δεις οπως επιθυμεις. Αυτο με το χαμομηλι το εκανα οταν γεννησα και για κανενα διμηνο. Και τι εννοω.... ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΘΗΛΑΣΩ καθαριζα τις θηλες με βαμβακι βουτηγμενο στο χαμομηλι που ειχα βρασμενο, ετσι μας ειχαν πει οτι πρεπει να κανουμε στην κλινικη, κατι που καποια στιγμη με κουρασε, ειδικα τη νυχτα που επρεπε να ψαχνω τα χαμομηλια!!!! Καποια στιγμη που το ανεφερα σε καποιες κοπελες μου ειπαν οτι ειναι εντελεως λαθος αυτο που μας ειπαν και οτι το χαμομηλι ξηραινει τις θηλες με αποτελεσμα να πονανε περισσοτερο, γι αυτο και το εκοψα. Δεν αμφισβητο το οτι σε σενα κανει δουλεια, αλλωστε δεν το δοκιμασα μετα τον θηλασμο μονο πριν..... Φιλακια πολλα

Αν σου πω οτι οσες φορες προσπαθησα να "διαβασω" τις καμπυλες δεν τα καταφερα θα με πιστεψεις!!!!!! Εχετε κανενα σαιτ με διαγραμματα για αρχαριες???? Με φρουτα σκετα? Σε ποιον μηνα?

Και εγω αυτο νομιζω. Και στην τελικη εμενα δεν με πειραζει πλεον που ξυπναω τη νυχτα. Τα δυσκολα περασαν. Ολο το καλοκαιρι που ταλαιπωρηθηκαμε και οι 2 μας απο τη ζεστη, απο τους μαραθωνιους θηλασμους και απο το να τρωει καθε 2 ωρες τι επρεπε να κανω, να του δωσω χωρις δευτερη σκεψη μονο μπουκαλι για να κοιμαμαι???? Εχω χρονια να κοιμηθω, μακαρι να μας εχει ο Θεος καλα και θα κοιμηθω οταν παρω συνταξη και θα εχω παντρεψει τα παιδια μου!!!!!!!

Γλυκουλα μου δεν ξεκινησαμε ακομη στερεες τροφες. Μας ειπε απο τον επομενο μηνα, οταν θα ειναι ο μικρος περιπου 5 1/2 μηνων να ξεκινησει κρεμα βανιλια.....

Φρούτα σκέτα αλεσμένα ή με ρυζαλευρο????? Και αμεσως λαχανικα ή μετα απο κανενα μηνα καταναλωσης φρουτων??

Εννοειται ότι αυτός το πρότεινε!!!! Εγω ισα ισα ειπα πως θελω να συνεχισω τον αποκλειστικο θηλασμο, τουλαχιστον μεχρι να αρχισει τις κρεμες και μου ειπε πως με ενα γευμα τη μερα δεν υπαρχει και μεγαλη διαφορα. Επίσης επειδη ο μικρος ξυπναει μεσα στη νυχτα και τρωει, ειπε πως ετσι θα χορταινει καλυτερα και δεν θα ξυπναει. Αν τυχει να ξυπνησει να το δωσω γαλα απο εμενα.... Να ρωτησω και κατι ακομη.... Μου ειπε τον επομενο μηνα να αρχισουμε κρεμα βανιλια. Τοτε που ειπε θα ειναι περιπου 5 1/2 μηνων. Δεν ειναι ρε κοριτσια λιγακι νωρις για κρεμα? Αλλοι γιατροι ξεκινανε μετα τον 7ο μηνα. Ειπε πως δεν θα τον ξεκινουσε ΜΟΝΟ αν επαιρνε πολυ βαρος, κατι που δεν εγινε αυτον τον μηνα. Εσεις ποτε ξεκινησατε κρεμα και ποια????

Ετσι ειναι γλυκουλα μου snowgirl!!!!! LALAAAAAAAAAAAAAA ελα γιατι το κατοχικο συνδρομο ξαναχτυπα. Νοιωθω οτι το μωρακι μου ειναι λεπτο και πρεπει να τον χοντρυνω. Σημερα παντως και αυριο δεν θα δωσω ξενο γιατι εκανε και το εμβολιο και φοβαμαι μη μου ανεβασει κανενα πυρετουλη, καναμε το INFARIX HEXA τη δευτερη δοση και στην πρωτη δοση εκανε λιγακι πυρετο μεχρι 38.

LALA θα ηθελα και την δικη σου γνωμη, αν δεν σου κανει κοπο

Καλησπέρα κοριτσια. Μόλις γυρισαε απο τον παιδιατρο και ομολογω οτι ειμαι λιγακι απογοητευμενη. Προηγουμενες μετρησεις : 3/8/2010 5.500 βαρος 59,5 υψος 14/9/2010 7,100 βαρος 64,5 υψος 12/10/2010 7.450 βαρος 68 υψος Μεχρι τωρα επαιρνε 1 με 1,5 κιλο τον μηνα και τωρα επεσε στα 350 γρ. Μου ειπε να αρχισω το ξενο γαλα, ενα γευμα μονο τον βραδυνο και τα υπολοιπα να δινω κανονικα δικο μου. Ειμαι στεναχωρημενη. Απο τη μια σκεφτομαι να συνεχισω τον θηλασμο αποκλειστικα και απο την αλλη σκεφτομαι οτι ειναι εγωιστικο αυτο, γιατι ετσι τον καταδικαζω στην πεινα, αλλωστε το βαρος που πηρε αυτο δειχνει. Τι με συμβουλευετε να κανω???? ΠΕριμενα οτι δεν θα εβαζε καθε μηνα το ιδιο βαρος αλλα απογοητευτηκα και κυριως με τον εαυτο μου, νοιωθω οτι δεν τον θρεφω σωστα.....

Ευχαριστω και εννοειται οτι θα σας ενημερωσω!!!!!!! Φιλια σε ολες σας

Αν μπορω να καταλαβω σωστα αυτο που βλεπω, για φραγμενος πορος μου φαινεται πιο πιθανο. Ειναι σαν να εγκλωβιστηκε γαλατακι σε εκεινο το σημειο, γιατι αμα το πιεζω δεν ποναει. Φανταζομαι οτι αν ηταν μολυνση θα ειχα πονο στην πιεση. Αφου δεν απαγορευεται ο θηλασμος θα συνεχισω κανονικα. Σας ευχαριστω πολυ ρε κοριτσια. Να' στε καλα, ειλικρινα προσφερετε παρα πολλα σε εμας τις πρωταρες με την εμπειρια σας και τις συμβουλες σας.

Πως θα καταλάνω αν είναι candida? Θα επρεπε να μεγαλώσει το ασπρακι ή να εξακολουθώ να πονάω? Μηπως δεν πρεπει να τον θηλασω απο αυτο το στηθος για καποιες μερες? Στο στόμα του μωρού που κοιταξα δεν βλέπω τιποτα. Αν ηταν κατι τετοιο θα μπορουσα να δω τα σημαδακια ή δεν φαινονται ευκολα????