Mpempoulina_mou

michellangelo έγραψε: michellangelo Μάλλον κάτι λάθος κατάλαβε μία από τις δυο μας...!Στο Αλεξάνδρα είναι κοριτσάκι μου;Γιατί τον δικό μου τον λένε Βαγγέλη στο μικρό του! Μαρινάκι,να χαίρεσαι κι εσύ το μαμουνάκι σου,εύχομαι τα καλύτερα!

Σωσώ,δεν παίζεσαι...Χαχαχαχα! Επειδή πλέον τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα,σκέφτηκα αν αργότερα με ρωτήσει η κόρη μου,να της πω κάτι του στυλ "Ήμασταν πολύ αγαπημένοι με τον μπαμπά σου,κάναμε αγκαλίτσες και φύτρωσες!".Λίγο ωμό,αλλά κρύβει τα σεξιστικά υπονοούμενα! Ε;;;

Didinoulis,με το καλό το δεύτερο σου μωράκι...!Σε ευχαριστώ! Μπουγατσούλα εύχομαι ό,τι καλύτερο και για σένα! ΒEBISNIK,τις θερμότερες ευχές μου! michellangelo,να είσαι καλά κορίτσι μου και πάλι...Όλα να πηγαίνουν κατέυχήν!Ποιος είναι ο θείος σου;

Είστε υπέροχες κορίτσια,ευχαριστώ πολύ για τις θερμότατες ευχές σας! Είναι απίστευτη εμπειρία An-n μου...Ανυπομονώ να ξυπνήσει να την πάρω αγκαλιά,λατρεύω το βλέμα της όταν με ζητάει για να φάει,τρέμω στην ιδέα μην μου το πειράξουν,και δεν θέλω να της λείπει τίποτα. Νιώθω υπερπλήρης,κορίτσια,να είναι υγιές το μωρό μου,και δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο για να ζήσω. Είναι απίστευτο...Τη μια στιγμή ζεις για σένα,και μετά από 1 λεπτό εμφανίζεται ένα πλασματάκι που σε μαθαίνει να μοιράζεσαι και να ζεις για κάτι άλλο! ΣΩΣΩ,καλά είσαι κοπελάρα μου;Ετοιμαζόμαι ήδη για την γαμο-βάπτιση!Ευχαριστώ πολύ! Με το καλό όλες σας,να μου είστε καλά!

Έχεις απόλυτο δίκιο...Δε λέω,υπάρχουν κι οι ψευτοχρήστες,αλλά ως εκεί.Εξάλλου,έχουμε όλες προσωπική ζωή να ασχολοηθούμε,ή κάνω λάθος; Γιωτάκι,ασχολήσου με το μωράκι σου γλυκιά μου,κι άφησέ τες να ψάχνονται!

Jovanna,gioupi,Ελένη ευχαριστώ από την καρδιά μου..Να είστε καλά!

An-n και Κικίτσα με το καλό να έρθουν τα μπεμπουλινάκια σας!!!Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια και τις ευχές σας!ponticaki να είσαι καλά,να χαίρεσαι τον γιο σου! Χαρουλίτα μου να έρθει και το δικό σου μπεμπάκι με το καλό και να το καμαρώσεις όπως πραγματικά ποθείς!

marouli32 έγραψε: Να είσαι καλά Μαρούλι μου...με το καλό να έρθει και το δικό σου κοριτσάκι.

Άννα Μαρία μου,ευχαριστώ πολύ!ό,τι καλύτερο εύχομαι! Ζαχαρένια,να είσαι καλά αλάνι μου,εύχομαι τα καλύτερα και για σένα! Μαράκι σε ευχαριστώ!!!Τις θερμές μου ευχές.. Γωγάκι,υγεία κορίτσι μου,τίποτα παραπάνω...Ευχαριστώ! Αλεξανδρούλα μουυυυυυυυυυυ....!Η επόμενη λύτρωση θα είναι να τα καταφέρεις κι εσύ εξίσου καλά...Μας πέθαναν οι διαβητολόγοι τόσο καιρό,ας φάνε τη σκόνη μας τώρα...χαχαχα!Αντε κοριτσάκι μου,με το καλό κι εσύ!

Να είστε καλά κορίτσια μου,να είστε υγιέστατες και να χαίρεστε τα παιδάκια σας! Ευχαριστώ πολύ όλες σας!

Κάθε τι καλύτερο για όλες σας κορίτσια μου,υγεία πάνω απ'ολα!Ευχαριστώ!

Να είστε καλά κορίτσια,εύχομαι ό,τι καλύτερο και για εσάς!

Είχα μπει τελευταία φορά στις 17-2 στο φόρουμ,στα μωράκια Φεβρουαρίου-Μαρτίου όπου και ανήκουμε... Εξηγούσα λοιπόν στα κορίτσια μου,που όλο αυτόν τον καιρό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης με στήριζαν και ανταλλάζαμε απόψεις(Σας ευχαριστώ πολύ,είστε πολύτιμες για μένα),ότι στο ραντεβού εκείνης της μέρας με τη διαβητολόγο μου,κατόπιν συνενόησής της με τον γυναικολόγο μου,θα έκανα εισαγωγή την Παρασκευή 19-2 για απόλυτη ρύθμιση σακχάρου.Πάσχω 12 χρόνια από διαβήτη τύπου 1,νεανικό,από την ηλικία των 11 ετών,κι ήταν σημαντική η εισαγωγή μου. Να πω ότι νωρίτερα το πρωί εκείνης της ημέρας πήγα στο μαιευτήριο να με δει ο γυναικολόγος μου επειδή ξύπνησα και έχανα αμνιακό υγρό..Κι είχα ήδη 3 διαστολή! Έτσι κι έγινε...Την Παρασκευή 19-2 μπήκα στο μαιευτήριο.Έκανα παρέα με μια κοπέλα εκεί,και το Σάββατο στις 12 το βράδυ,της έλεγα ότι αισθάνομαι ότι θα αργήσω να γεννήσω,δεν νιώθω κάποιο σημάδι...Πόσο λάθος ήμουν!Τί σημάδι να νιώσω;Να βγει ένα χέρι από την κοιλιά να μου πει"Ου ουυυυ,έρχομαιιιι!"; Ξημερώματα Κυριακής λοιπόν,4 το πρωί,με πιάνουν ανά 45-50 λεπτά κάποιοι δυνατοί-αλλά υποφερτοί- πόνοι.Παρόλ'αυτά,δεν μίλησα στον γιατρό μου,έπεσα για ύπνο...ώσπου στις 11 το πρωί,τρελάθηκα πλέον από τον πόνο.Θυμάμαι ότι ήταν η μανούλα μου εκεί,και της φώναζα να πάρει τηλέφωνο τον γιατρό μου.Υπέφερα!Πήρε τηλέφωνο τον γιατρό μου,και κατευθείαν τον άντρα μου.Ήρθε ο γιατρός και κατεβήκαμε απευθείας στην αίθουσα τοκετού...΄ Ήταν μια απίστευτη ομάδα κάτω,όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν θα τους ξεχάσω ποτέ.12 άτομα ήταν γύρω μου. Άρχισα να πονάω πολύ,είχα διαστολή 7 και πήγαμε για επισκληρίδιο.Για κακή μου τύχη,δεν με έπιασε ούτε η πρώτη,ούτε η δεύτερη δόση.Θυμάμαι τον εαυτό μου να κρατάω το χέρι του γιατρού και να κλαίω.."Σε παρακαλώ",του έλεγα,"πάμε για καισαρική,δεν αντέχω άλλο".Είμαι και με το πρόβλημα του διαβήτη που σας έλεγα,και η καισαρική είναι πιο αποδεκτή για γέννα από διαβητικό άτομο. Μου έλεγε συνέχεια ότι θα τον ευχαριστούσα στο τέλος που πήγα με φυσιολογικό τοκετό,εγώ δεν άντεχα όμως.Μου λέει "Έφαγες τους πόνους τώρα,θα φας και το μαχαίρι;".Εγώ την ήθελα την καισαρική σαν τρελή!Βέβαια,με τον φυσιολογικό,μόλις με μετέφεραν στο δωμάτιό μου μετά από 10 λεπτά σηκώθηκα να πιω καφέ στο διάδρομο!(είχα να πιω καφέ από 2 Ιουλίου...) Εν τω μεταξύ,είχα στρεσαριστεί τόσο,που το μωρό είχε κολλήσει στην μέση μου και δεν κατέβαινε... Ο γυναικολόγος μου με δούλευε!Μου έλεγε ότι τώρα βγαίνει άλλο χειρουργείο από την καισαρική και θα μπω εγώ..Περνούσε ένα τέταρτο,μου έλεγε "τώρα,τώρα",και παρόλ'αυτά με παρότρυνε να σπρώξω.Έπειτα,για να με πείσει ότι πάω για καισαρική,πήγε κι άλλαξε ποδιά,κι έβαλε εκείνη του χειρουργείου..Ολόκληρη υπερπαραγωγή ο άνθρωπος! Εντέλει,μετά από απίστευτη εξάντληση,στις 15.30 το μεσημέρι ήρθε στον κόσμο το κοριτσάκι μου.Δεν θα ξεχάσω ποτέ την στιγμή που βγήκε και την κοίταξα,δεν βρίσκω κάτι ισάξιο να το παρομοιάσω.Είναι το μωράκι μου,είμαι η μαμά της,κι ήμασταν κι οι δυο εκεί,υγιέστατες κι αγκαλιά!Κανένας πόνος δεν μπορούσε να το σκιάσει αυτό... Η κορούλα μου γεννήθηκε 3130 γραμμάρια,53 πόντους και με μπόλικο μαύρο μαλλάκι! Ευχαριστώ πολύ την ομάδα του μαιευτηρίου Αλεξάνδρα γιατί πραγματικά αξίζει εκατομμύρια,τον γιατρό μου,κύριο Αλεξόπουλο,που δεν διάλεξε τον εύκολο δρόμο και με στήριξε σε όλα μου,την μαμά μου και τον μπαμπά μου,που μου έδωσαν τα απαραίτητα θεμέλια για να γίνω κι εγώ μαμά και για όλη τη βοήθεια τους όλα αυτά τα χρόνια,γιατί τα όσα έκαναν είναι τώρα καθρέφτης του δικού μου γάμου. Και φυσικά ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον άντρα μου,που μόνο δε θηλάζει.Είναι άξιος πατέρας,άξιος σύζυγος και πάνω από όλα ένας άνθρωπος που λατρεύω γιατί έχει ψυχή διαμάντι!

Έφη εύχομαι ολόψυχα περαστικά...Δεν είναι τίποτα,θα το ξεπεράσει ο αρχηγός σου! Ρωτούσα τα κορίτσια στα μωράκια Φεβρουαρίου-Μαρτίου εάν γέννησες,δεν ήξερα τί σου συμβαίνει..Και εγώ μετά τη γέννα χάθηκα,χτες μπήκα πρώτη φορά από 21-2 που γέννησα. Να είστε πάντα καλά,ίσως το ξεκίνημα να ήταν δύσκολο,αλλά από εδώ και στο εξής όλα ρόδινα να είναι κούκλα μου.Καλή επιτυχία στο μωράκι σου,καλό κουράγιο σε σένα,κι όλα καλά θα πάνε!

Να σας ζήσει,εύχομαι ό,τι καλύτερο!

Να σου ζήσει ο κούκλος...! Σύντομα να τον έχετε κοντά σας,εύχομαι ό,τι καλύτερο.

Αν συνεχίσεις έτσι και κρατήσεις σε αυτά τα επίπεδα την ψυχολογία σου,το νινάκι θα έρθει σίγουρα!! Βάλε δυνατά το αγαπημένο σου τραγούδι,χόρεψέ το,χαμογέλασε,κι όλα θα πάνε καλά! Καλή επιτυχία σε όλα σου,χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους να αναγεννιούνται...

Λένε ότι ο θεός μας δίνει μόνο ότι μπορούμε να αντέξουμε...εύχομαι ολόψυχα Να σας δώσει δύναμη να κοιτάξετε μπροστά,γιατί δύσκολα αντέχει κανείς να χάσει ότι περιμένει και πλάθει τόσους μήνες.κουράγιο.

Δεν είναι τόσο η ευχή του παπά ή το ότι σε στοιχειώνουν τα μάτια των ανθρώπων και σε ματιάζουν...Αυτά τα έλεγαν όταν δεν ήξεραν γιατί αρρωσταίνουν,κι έπρεπε κάπου να αποδώσουν την ευθύνη και να βρουν κάποια γνωμάτευση. Πλέον,βέβαια κάνεις ότι θέλεις,αλλά ο οργανισμός κι ο δικός σου και του παιδιού,καλό είναι να μην εκτίθεται στα "εξωτερικά" μικρόβια.Και το σπίτι έχει αμέτρητα μικρόβια,και ο άντρας της καθεμίας που θα πάει στη δουλειά και μετά θα έρθει σπίτι,αλλά ΄λένε ότι αν φτερνιστεί κάποιος έξω,δεν είμαστε αρκετά "δυνατές" και μπορεί πχ να περάσουμε μια τρομερή γρίπη(Λέμε τώρα,παράδειγμα...).

Eγώ την έκανα στο Μητέρα τον Οκτώβρη,και το κόστος ήταν 105 €.Πρέπει να γίνει στις 20-22 εβδομάδες.Επί 1,5 ώρα ο γιατρός έβλεπε το παιδί,από τα νύχια μέχρι την καρδούλα της.

Debbie ,πραγματικά είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ο άνθρωπος,όπως λέει κι η LaLa από πάνω!!!Δεν είναι 3D η εξέταση απαραιτήτως,κι ούτε πας για χαβαλέ για να δεις το μωρό.Είναι η πιο χρήσιμη εξέταση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Προσπάθησε να την κάνεις,αν δεν μπορείς λόγω οικονομικών,ζήτησε βοήθεια έστω από εμάς.ΜΗΝ αφήσεις σε καμιά περίπτωση εκτεθειμένο το παιδί σου.Μην σου πω να αλλάξεις και γιατρό...Μα είναι δυνατόν; Άκουσα ότι από το 2010 θα καταργηθεί η αυχενική διαφάνεια,στην οποία όμως ο γιατρός μετράει το εύρος μιας πτυχής στον αυχένα του εμβρύου και υπολογίζει τις πιθανότητες για σύνδρομο Down.Πιθανότητες όμως,δεν έχει διαγνωστικό χαρακτήρα όπως η β' επιπέδου που βλέπει και ξεψαχνίζει το μωράκι! Ότι χρειαστείς,εδώ είμαστε.Για μένα,μην επαναπαυτείς στα λόγια του γιατρού σου.

marygeo έγραψε: Έτσι νόμιζα κι εγώ,αλλά δεν είναι έτσι... Ο γιατρός στο δημόσιο ναι μεν πληρώνεται,αλλά τα χρήματα που θα μας στοιχίσει τα παίρνει επειδή δεν ήταν στην εφημερία του,και τον παίρνεις εσύ τηλ πχ 3 το βράδυ και του λες ότι σου έσπασαν τα νερά και έρχεται να σε ξεγεννήσει.Έτσι κατάλαβα,τουλάχιστον.Είναι εκτός βάρδιας εν ολίγοις... Είναι βέβαια παράνομο,αλλά ποια αφήνει τη τύχη της και του παιδιού της σε κάποιον που την βλέπει πρώτη φορά;Διαφορετικά,δεν θα μας ξεγεννούσε ο γιατρός μας,αλλά όποιος εφημέρευε. Προσωπικά κι εγώ σε δημόσιο θα γεννήσω,στο Αλεξάνδρα.Έχω πρόβλημα υγείας και μου απαγόρεψαν εξαρχής να γεννήσω σε ιδιωτικό... "ξενοδοχείο".Γιατί οτιδήποτε χρειαστεί θα με κάνουν πακετάκι αφού τους έχω πληρώσει και θα με στείλουν σε δημόσιο πάλι.Κι είμαι πολύ κατά,έτσι κι αλλιώς.Θεωρώ ότι είναι πολύ καλή απόφαση να γεννήσεις σε δημόσιο,το φαγητό μόνο είναι μεγάλο πρόβλημα αλλά για 4-5 μέρες σου φέρνουν κι οι δικοί σου κάτι απ'έξω.

Μπράβο Ελένη...Μεγάλη η χαρά σας,ο μήνας μπήκε γιορτινά!!! Εύχομαι ολόψυχα να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη,και με το καλό να κρατήσεις ένα υγιέστατο μωράκι στην αγκαλιά σου!

Bell εύχομαι ό,τι καλύτερο για το κοριτσάκι σου...Πάντα υγιές και καλότυχο να είναι. Να την χαίρεσαι!

Eίμαι 23 και σε κάτι λιγότερο από ένα μήνα θα έχω μια κόρη που θα μου πάρει τα μυαλά...Ήδη το έχει κάνει. Δεν έχει σημασία η ηλικία,καλό είναι βέβαια να μην έχεις πατήσει τα 50(πλάκα κάνω...!),για να έχεις κουράγιο και όρεξη να μεγαλώσεις το παιδί σου.Θεωρώ ότι η ηλικία μου είναι μια χαρά,παρότι δεν πάλεψα να μείνω έγκυος.. Σκέφτομαι βέβαια ότι όταν θα είμαι 40,θα είναι η μικρή μου 17...Τί καλύτερο από το να είσαι κοντά και να γίνεσαι κολλητή με το παιδί σου; Όποτε είναι έτοιμος ο καθένας γίνεται γονιός,δεν επιβάλλει κανείς και τίποτα.Βέβαια,είπαμε...Όχι και να γίνεις μάνα στα 50 σου,αλλά ούτε να καταπιέζεσαι επειδή πχ πάτησες τα 35! Να έχει ο Θεός καλά όλες τις μανούλες και τα μωράκια τους,και να δώσει παιδάκια σε όσες δεν τα έχουν καταφέρει ακόμα.