mitsakii

Nα 'μαι πάλι! Επέστρεψα δριμύτερη! Είμαι καλά, ευχαριστώ πολύ που ρωτάτε κοριτσάκια μου, απλώς προσπαθώ να προετοιμαστώ για τις εξετάσεις του μεταπτυχιακού και δεν είναι εύκολο... Να πω την αλήθεια μου, δεν έχω βρει ακόμα ρυθμό διαβάσματος και κοντοζυγώνει ο καιρός... Μήπως είναι πιο σώφρον, να το αφήσω και να αφοσιωθώ στο διάβασμα του ΑΣΕΠ; (θα αφοσιωθώ όμως; Ιδού η απορία...) Η μικρή, δόξα τω Θεώ, καλά, κάναμε και εμβόλιο τις προάλλες, όλα οκ, μετρηθήκαμε και είναι σχεδόν όσο και ο Αναστάσης! Κιλά τα ίδια, ύψος λίγο περ/ρο, 93 cm! Τι σαμιαμιδάκι έχω εγώ; Στο σταθμό, ακόμα κλαίει (χωρίς δάκρυα!) και ζητάει τη μαμά της, αλλά έχουμε μια αργή και σταθερή πρόοδο... Πολύυυυ αργή όμως! Γωγώ μου, καλή αυχενική αύριο, όλα να δείξουν ΤΕΛΕΙΑ! Και με το καλό να δείτε και τσουτσουνάκι γιατί έχω καταλάβει ότι το θέλεις! Μαρθούλα-χρυσοχέρα, περαστικά στο Ντόντο μας! Αηδία η περιγραφή σου! Ελευθερία μου, καλώς όρισες στο τρενάκι, είμαι κι εγώ εδώ! Δεν ήξερα ότι είσαι συμπεθέρα με την Argi! Θα τα λέμε! Αφροδιτούλα μου, πολλά πολλά πολλά συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου! Με το καλό! Μου φαίνεται θα είμαι η επόμενη.... Με κολλήσατε άτιμες!!! Χρύσα, ακούς;;; Ξεκίνα και μη σφυρίζεις αδιάφορα! Αθηνούλα, από ώρα σε ώρα; Με το καλόοοο!!! Πόσο ζηλεύω τη μπανιέρα (σε οποιοδήποτε χρώμα!) Καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία σου, κι εμένα μ' είχε πιάσει με το που μπήκα στον 8ο! Μετά όμως, μ' έπιασε ανυπομονησία! Τώρα που ξέρω τι με περιμένει, με πιάνει σύγκριο και μόνο στην υποψία 2ης εγκυμοσύνης, για τον τοκετό! Θα κλαίω κι εγώ σα την Argi, σίγουρα! Moυ 'χει λείψει όμως τόσο πολύ ο θηλασμός, αυτό θέλω να το ξαναζήσω, χωρίς άγχος αυτή τη φορά! (ναι, σιγά!) ΜαρίαΙωάννα μου, ένα έχω να πω... Χαρά στην υπομονή σου με την πεθερά! Υποκλίνομαι! Βίκυ, η μικρή είναι ΘΕΑ!!!! Εγώ ψήνομαι να τη πάρω για μια μέρα, δεν θα έχω πρόβλημα, θα πιάσουν τη πάρλα με τη δική μου και δε θα σταματάνε, εγώ θα πάω στο διπλανό δωμάτιο! Νατασούλα, natasoula, Μπεμπούλης, Παναγιωτο-συμπεθερούλα κι όποια κοπέλα ξέχασα, σας φιλώ γλυκά μία προς μία!

Γιατί;;;;;;;;;;;;;;;;; Έγραψα ένα κατεβατό, πήγα να βάλω ένα χαζοemoticon και το εξαφάνισα!!! [smilie=angryfire.gif] Πολύ καλημέρα σας! Μου είναι αδύνατον να το ξαναγράψω, δεν προλαβαίνω! Σας φιλώ γλυκά μία προς μία!

Kαλημέρα κι από 'μένα κοριτσάρες μου! Τι κάνετε; Εμείς ξυπνήσαμε, πήγαμε στο σταθμό, έκλαιγε -ως συνήθως- έκανα κάτι δουλίτσες και τώρα προσπαθώ να στρωθώ στο διάβασμα. Νατασούλα και Νατασούλα χαίρομαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ για τις εξετάσεις και των δύο σας! Νατασούλα με το καλό να βγει ΤΕΛΕΙΑ και η βιοψία να ησυχάσεις και Νατασούλα, με το καλό να δεχθείτε τον κορίτσαρό σας, με έναν υπέροχο, μεγαλειώδη, φυσιολογικό τοκετό! Αναστασία μου, μεγάλη ταλαιπωρία σου στο δρόμο, χαμός έχει γίνει με την απεργία, αλλά ευτυχώς που ο Σπυράκος τραγουδούσε, φαντάζεσαι να ούρλιαζε; Χρυσο-κουμπαρούλα μου, χρυσο-νοικοκυρούλα, τι κάνεις; Μας δουλεύεις που λες ότι είσαι και τεμπέλα, έτσι; Εδώ και μία εβδομάδα, πρέπει να κάνω ΟΛΟ το σπίτι γιατί είναι μπάχαλο και να στρωθώ στο διάβασμα... Από δουλειές κάνω τα απολύτως απαραίτητα και από διάβασμα το πάω αργά-αργάαα... Μ' έχει πιάσει μια βαρεμάρα άνευ προηγουμένου!!! Αrgi, Γωγούλα, εσάρπα οπωσδήποτε, είναι ύπουλος ο καιρός, ο χειρότερος για κρυολογήματα-ιώσεις! Μαρθούλι μου, τι κάνεις; Πολύ σκ@το έχει πέσει μωρ' αδερφάκι μου, τι κόλπο είναι πάλι αυτό; Μαιμουδάκι, πέθανα στο γέλιο με το ουουουυ, αυτοθαυμάζεται κιόλας ο Αναστάσης! χιχιχι!! σαυροΓιωτούλα, ταξιδάκι αστραπή Χίο-Σαλόνικα; Δε παίζεσαι!!! Χαρά στο κουράγιο σου! Εμείς καλά, δόξα τω Θεώ, ο σταθμός πάει λίγο καλύτερα, αλλά με ρυθμούς χελώνας.... Χθες έγινε το εξής σκηνικό... Μετά τη Δευτέρα που έκατσε κανονικά, την Τρίτη που με πήραν στις 2 ώρες να πάω να την πάρω, την Τετάρτη -κι ενώ έχουμε συνεννοηθεί να με πάρουν τηλέφωνο αν δεν αντέχει- πάω κανονικά να την πάρω στη 1.30, αφού δεν με πήραν. Χαρούμενη εγώ, λέω όλα καλά, φτάνω εκεί και μου τη πέφτουν 3-4 δασκάλες (από τα άλλα τμήματα, μαζί κι η καθαρίστρια, φανερά ενοχλημένες!) ότι η μικρή έκλαιγε ΟΛΗ την ώρα και αν μπορώ να την παίρνω νωρίτερα, γιατί δεν είναι καλό για το παιδί. Δεν μιλάω, της απαντώ μόνο ότι φυσικά και θα έρχομαι όποτε μπορώ, αλλά δεν θα έχω πάντα τη δυνατότητα (είχα μείνει κάγκελο βασικά). Το λέω στον άντρα μου, τα παίρνει στο κρανίο, και τους παίρνει τηλέφωνο, τους την είπε γιατί δεν μας πήραν τηλέφωνο, και τους είπε ότι αντί να ζητάτε το λόγο στη γυναίκα μου, έπρεπε να μας είχατε πάρει τηλέφωνο να έρθουμε να τη πάρουμε. Είχε απόλυτο δίκιο, γιατί αυτό είχαμε συνεννοηθεί και με έκαναν να νιώσω πολύ άσχημα. Αλλά τα πήρα και με εκείνον, γιατί δεν έκατσε να το συζητήσουμε, ούτε περίμενε να τους τα πούμε σήμερα από κοντά, παρά δημιούργησε θέμα. Το οποίο βέβαια τελικά μας βγήκε σε καλό... με πήρε η δασκάλα της σήμερα τηλέφωνο (γιατί χθες δεν ήταν παρούσα στο σκηνικό) και μου είπε, να μη μιλάω με κανέναν άλλο (της απάντησα ότι δεν είχα την πρόθεση, οι άλλες μου την έπεσαν) ότι το παιδί δεν έκλαιγε ΟΛΗ τη μέρα, παρά στο τέλος που εκείνη είχε ανέβει πάνω να βάλει τα άλλα για ύπνο και δεν με πήρε τηλέφωνο, γιατί το παιδί ήταν καλά και δεν θεώρησε ότι χρειαζόταν! Και της απάντησα, πολύ καλά κάνατε, αφού είχαμε συνεννοηθεί εμείς, δεν κατάλαβα γιατί μου είπαν οι άλλες κοπέλες ότι κακώς το άφησα το παιδί και μου έδωσαν να καταλάβω ότι δημιουργήσαμε και πρόβλημα. Όχι μου λέει, δεν θα ήθελα να εννοηθεί ότι αναστατώνει το τμήμα, ήταν καλή η μικρή, μόνο μ' εμένα θα μιλάτε! ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους και ένιωσα ότι μπορώ να συνεννοηθώ με τη δασκάλα της μικρής! ΕΛΕΟΣ με τη κάθε ηλίθια βολεμένη, τα πήρα πολύ άσχημα!!! Σας φιλώ πολύ γλυκά, μία μία (και όποια ξέχασα) και στρώνομαι λίγο να διαβάσω γιατί σε μία ώρα θα πάω να τη πάρω!

Συγγνώμη, σου ζητώ συγχώρεσέ με, κι αν έφταιξα πικρά τ' ομολογώωω!!! Δεν ήθελα να το γρουσουζέψω το μπουμπουκάκι, αλήθεια σου λέω, εγώ το καμάρωνα που χλαπάκιαζε τα ωραία σου τυροπιτάκια!! don't worry, η δική μου δεν το τελειώνει ποτέ το φαγητό της! Μπράβο στη φραουλίτσα που είχε πρόοδο σήμερα! Τι περίεργοι οι εκπαιδευτικοί εκεί... Να μην έχει το παιδί δική του άποψη, γιατί δηλαδή; Για να τους διευκολύνει; Εμείς πάλι στο σχολείο, μπα! Πάλι τα ίδια, πήγα και τη βρήκα κλαμμένη! Μετά βέβαια, αφού γατζώθηκε στην αγκαλιά μου, τουλάχιστον μίλαγε και γέλαγε στη δασκάλα! Να δω πότε θα την αφήσω όλη την ώρα, μπας και στρωθώ κι εγώ στο διάβασμα!

Καλά Βίκυ, έχω πεθάνει!!! Η μικρή δεν υπάρχει! Συμφωνώ με αυτό που λες, κάποια παιδάκια έχουν ισχυρή άποψη και την εκφράζουν. Η Βασιλική είναι σε γενικές γραμμές ήσυχο παιδί, υπάκουο. Αλλά η άποψή της είναι πράγματι ισχυρή, συνεννοείται εδώ και πολύ καιρό κανονικότατα, και την εκφράζει πάντα. Δεν υπάρχει περίπτωση να την "ξεγελάσεις"... Έχω μάθει (ή με έχει μάθει να την αντιμετωπίζω σαν να έχω μπροστά μου ένα μεγάλο παιδί. Δεν ξεχνώ ότι εγώ είμαι αυτή που πρέπει να βάζει τα όρια (άλλωστε ο χαρακτήρας του παιδιού διαμορφώνεται ως τα 5 χρόνια, έτσι δεν είναι αλλά προσπαθώ να αφουγκράζομαι τις ανάγκες της και να μην κρίνω με βάση τα δικά μου θέλω και τα δικά μου πρέπει... (αυτά δηλαδή που εκείνη, δεν μπορεί να αντιληφθεί ακόμα, ΓΙΑΤΙ υπάρχουν!) Γωγώ μου, πραγματικά εφόσον δούλεψε σ' εσάς και γίνεται και επικίνδυνο, (το δικό σας κρεββάτι) δεν το συζητώ. Μια χαρά λειτουργεί σε εσάς. Το θυμάμαι το θέμα με το κλάμα 40 ημερών, δεν είχα πάρει θέση, αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν θα το έκανα ποτέ. Δεν βρίσκω το λόγο... Αλλά εφόσον σε σας δούλεψε, δεν μου πέφτει κανένας λόγος! Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικό μωρό, διαφορετική οικογένεια!

Nα 'μαι πάλι! lovie μου, καλά αποτελέσματα με την καμπύλη, εύχομαι να είναι τέλεια και να μη χρειαστεί να τη ξανακάνεις! Κι εγώ το θυμάμαι αυτό το απαίσιο σκεύασμα! Ήταν πηχτό και είχε γεύση απορρυπαντικού! Άσε που δε τα πάω καλά με τις βελόνες και τόσο τρύπημα... Και μάλιστα είχα αναγκαστεί να κάνω μέσα σε μία εβδομάδα, και μικρή και μεγάλη καμπύλη, γιατί η πρώτη είχε οριακά αποτελέσματα. Έχω από τώρα σκεφτεί ότι στην επόμενη, θα κάνω κατευθείαν μεγάλη, να μη τρέχω πάλι! Μaimoudaki, τέλειος ο Αναστάσης, δε παίζεται! Συμπεθερούλα μου, είναι μόνο λίγο ταλαιπωρία, μη σε αγχώνει, ένα πρωινό είναι μόνο! Καλό κομμωτήριο! Μαρθούλι και ΠΟΛΛΑ κάνεις... Χαίρομαι που γίνεται γόνιμος διάλογος περί του θέματος ύπνου-φαγητού, πραγματικά με ενδιαφέρουν όλες οι απόψεις σας. Προς Θεού, εννοείται δεν τίθεται θέμα παρεξήγησης, αλλοίμονο! Θεωρητικά, συμφωνώ κι εγώ με την άποψή σου Γωγώ μου, τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν τα όριά τους και μάλιστα από νωρίς, αλλά κατά τη δική μου άποψη (και φυσικά με βάση την εμπειρία που έχω με το συγκεκριμένο παιδί) ο πρώτος κανόνας είναι να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες τους... Κι εγώ έλεγα π.Β. (πρό Βασιλικής!) ότι απαγορεύεται να κοιμάται στο κρεββάτι των γονιών, αλλά μέχρι τα δύο της χρόνια, είχε πολύ ανήσυχο ύπνο... Μία τα δόντια, μία οι ιώσεις, μία το ένα, μία το άλλο, υπήρχαν αρκετές περίοδοι που ένιωθα ότι το παιδί μου είχε ΑΝΑΓΚΗ την αγκαλιά μου και κατά τη διάρκεια της νύχτας... Φυσικά στα ενδιάμεσα, προσπαθούσα να της δώσω να καταλάβει ποιος είναι ο δικός της και ποιος ο δικός μας χώρος! Χωρίς όμως να την αφήνω να κλαίει... Αυτό δεν θα μπορούσα να το κάνω, σας το λέω με βεβαιότητα. Μου είναι αδύνατο, δεν το αντέχω. Δεν κρίνω την αντίθετη άποψη, εγώ όμως δεν θέλω να το εφαρμόσω στο παιδί μου το "κλάψε όσο θες". Πριν λίγους μήνες που αλλάξαμε σπίτι και απέκτησε δικό της δωμάτιο, γιατί μέχρι πρότινος είμασταν όλοι μαζί, αναγκαστικά, την βάλαμε και σε κρεββάτι κανονικό και όλα μπήκαν στη θέση τους. Ξέρει ότι εκεί είναι το κρεββάτι της και όταν χρειαστεί κάτι, πηγαίνω και ξαπλώνω δίπλα της. Σχετικά με το φαγητό, πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα παιδιού. Υπάρχουν παιδιά που τρώνε και παιδιά ΠΟΛΥ δύσκολα! Κι εμείς ξεκινάμε στο τραπέζι, αλλά αν την αφήσω να φάει ΜΟΝΟ αυτό που τρώει στο τραπέζι (5 μπουκιές δηλαδή!) είναι ΣΙΓΟΥΡΟ ότι θα κλείσει το στομάχι της και θα τρέχουμε. Είναι ικανή, αν δε τη κυνηγήσεις, να φάει ΕΛΑΧΙΣΤΑ όλη μέρα. Είναι στα κατώτερα όρια στις καμπύλες του βάρους και είμαι συνέχεια σε επιφυλακή με το θέμα. Γι' αυτό το λόγο, τρώει και στη βεράντα, μιλώντας στο σκυλάκι του γείτονα, και διαβάζοντας τα παραμύθια μας, και παίζοντας με τα παιχνίδια της. Γιατί αλλιώς, απλά ΔΕ ΘΑ ΦΑΕΙ. Και δοξολογώ το Θεό που ο άντρας μου είναι τόσο υπομονετικός και την κυνηγάει, γιατί εγώ δεν έχω τόση υπομονή. Σεβαστή κάθε άποψη, πιστεύω ότι ο καθένας μας λειτουργεί ανάλογα με αυτό που θεωρεί πιο σωστό, αλλά και με το παιδί που έχει απέναντί του, γιατί ναι μεν, τα όρια στα παιδιά μας εμείς τα θέτουμε και ναι, όπως το μάθεις, αλλά απ' την άλλη έχει το κάθε παιδάκι τη δική του προσωπικότητά, τις δικές του ανάγκες...

Kαλημέρα μανούλες! Τι μου κάνετε; Εμείς καλά, δόξα τω Θεώ, ίσως και να το γλυτώσουμε τελικά το αλατόνερο στη μύτη, το σιροπάκι φαίνεται να βοήθησε αρκετά τη κατάσταση... Θα δούμε! Πήγαμε σταθμό και πάλι έκλαιγε το λουλούδι μου, με κοιτούσε και με φώναζε... Τι ψυχοφθόρο... Άντε να δούμε, θα ηρέμησε τουλάχιστον στη συνέχεια ή χθες ήταν απλά μια αναλαμπή; Μπεμπούλης μου, την ίδια μανία έχω κι εγώ με τα έπιπλα, τους αλλάζω συνεχώς θέση και η φάση είναι ότι κορόιδευα ασύστολα τη μάνα μου γι' αυτή τη συνήθεια! Ό,τι κοροϊδεύεις, το λούζεσαι, έτσι δε λένε; Περαστικά στο δόντι σου! Argi, έχετε και εργασίες στο νηπιαγωγείο; Τρελαίνομαι... Θα είναι ενθουσιασμένος ο Λουκάκος! Όπως λες, μια ενιαία ζύμη μου είχαν γίνει εμένα την 1η φορά κάτι μπιφτέκια σόγιας που είχα φτιάξει πέρσι στη νηστεία. Μετά διαπίστωσα ότι έπρεπε να τα κάνω λίγο πιο σφιχτά και να τα βάλω λίγο πιο αραιά. Βοηθάει λιγάκι νομίζω, αν τα βάλεις και λίγη ώρα στο ψυγείο να σφίξει η ζύμη. Χωρίς να θέλω να γίνω σπαστικιά, πείτε καμιά καλή συνταγή για μπιφτέκια λαχανικών, γιατί η σόγια είναι μεταλλαγμένη και δε δίνω στο παιδί. Χρύσα, μας δουλεύεις; Αν είσαι εσύ τεμπέλα, εμείς τι είμαστε; Χειροποίητοι ζωμοί κλπ κλπ... Σενάρια επιστημονικής φαντασίας είναι για μένα! Εγώ τα έχω απλοποιήσει όλα στη μαγειρική, δε βάζω τίποτα περίπλοκο και βασικά περιορίζομαι σε απλές συνταγές... Κρεατικά, απλά λαδερά, απλά κιμαδερά, κανά όσπριο, κανά ψαράκι στο φούρνο, πατάτες, μακαρόνια, ρύζι! Για τα πιο περίπλοκα, έχουμε τη γιαγιά μας τη καλή! ΜαρίαΙωάννα, περαστικά στη μαμά σου, όλα να πάνε καλά! Αυτό που περιγράφεις με τους γιατρούς, το έχω κι εγώ σε μόνιμο επίπεδο! Μέχρι που συνόδευσα μια φίλη μου για τεστ ΠΑΠ και έξω απ' τη πόρτα μ΄έπιασε ταχυπαλμία! Δεν πάω καλά!!! Νατασούλα μου, σ' έχει χιλιοταλαιπωρήσει το ζήτημα! Γρήγορα περαστικά εύχομαι και προσπάθησε να μη στεναχωριέσαι, γιατί ίσως να το επηρεάζει η κακή ψυχολογία! Σας φιλώ όλες πολύ πολύ γλυκά και πάω να πλύνω τη κουζίνα της αχαϊρευτης γιατί σε λίγο θα πρέπει να μαζέψω τη κλαψιάρα μου απ' το σταθμό!

Kαλησπέρα γλυκομανούλες! Τι κάνετε; Εμείς καλά, αν εξαιρέσεις το βήχα της μικρής, παίρνουμε σιροπάκι και μου είπε η παιδίατρος να της βάλω αλατόνερο στημύτη αλλά αν το επιχειρήσω θα γίνει πανικός... Το αφήνω λίγες μέρες, μήπως και δε χρειαστεί, αλλά ρισκάρω να μου ξανακάνει πυρετό! Σήμερα πήγαμε λίγο καλύτερα στο σχολείο, καθήσαμε 2 ώρες πάλι, έκλαιγε πολύ όταν την άφησα, αλλά όταν πήγα, την βρήκα ok, στην αγκαλιά της δασκάλας βέβαια!! Άντε να δούμε... Τρέμει το φυλοκάρδι μου με την εξέλιξη... Είπαμε από βδομάδα, κανονικό ωράριο, ως τις 2, αλλά να δούμε... Σας διάβασα και πέθαινα στα γέλια! Καταρχήν, ΜαρίαΙωάννα μου, εύχομαι γρήγορα να βρείτε ένα όμορφο σπιτάκι να μείνετε και στη συνέχεια, ακόμα πιο γρήγορα να αγοράσετε το δικό σας. Πεθερόπληκτη να υποθέσω; Σας δημιουργούν προβλήματα; Νατασούλι, πως ήταν το μπανάκι με την Ειρήνη; Ζηλεύω λίγο... Το λατρεύω το νερό! Αλλά από 'δω και στο εξής... μόνο σε θερμενόμενη θα έμπαινα! natasoula, καλά αποτελέσματα! Εύχομαι να πήγαν όλα καλά με τον γυναικολόγο και να ξεμπερδέψεις γρήγορα με αυτό που σε ταλαιπωρεί! pebi μου, ψυχραιμία με το θέμα τσίσα, θέλει υπομονή! Να δω πότε θα πάρω την απόφαση να το ξεκινήσουμε κι εμείς δραστικά! Πηγαίνει στη λεκάνη, αλλά όποτε θέλει, όχι συνεχώς, γιατί φοράμε ακόμα πάνα. Κάποια στιγμή πρέπει να την πετάξουμε αποφασιστικά, αλλά είπα να μη συμπέσει με την προσαρμογή στο σχολείο και της πέσουν μαζεμένα. Τη βγάλατε μια και καλή, πρωί και βράδυ, ή πρώτα μόνο την ημέρα και αργότερα και στον ύπνο; Κουμπαρούλα, καλά έκανε και μάγκεψε ο Χριστόφορος, εμένα δε μ' αρέσει που είναι τόσο μαλθακή η δική μου, δε θέλω να γίνει καρπαζοεισπράκτορας! Μιλάμε για πολύ κολοκυθοπαραγωγή! maimoudaki, κι οι ανιψιές μου το έχουν αυτό με τα μαλλιά της μαμάς τους, η δική μου έχει μανία με το να μου τσιμπάει τον αγκώνα! (μέχρι πρότινος ήταν η κοιλιά μου και γινόμασταν και ρεζίλι στους δημόσιους χώρους!) Argi, το μάτιασα το παιδί; Πάνω που είπα τι καλά που τα κατεβάζει όλα, σταμάτησε να τρώει; Μην ανησυχείς πάντως, εμείς τρώμε σα σπουργιτάκια σε μόνιμο επίπεδο! Γωγώ, μέσα στη κούνια; Μα μέσα στη κούνια; Σε βρίσκω λίγο υπερβολική με το θέμα κρεββάτι, ελπίζω να μη με παρεξηγήσεις, αλλά βέβαια ο καθένας έχει την τάξη του, δεν το συζητώ. Ίσως και να κάνω εγώ λάθος. Δεν σε ξέχασα, σου στέλνω στο fb, ποιά είμαι, γιατί εδώ, δεν έχω προσανατολιστεί ως προς τα πμ κλπ ακόμα! Μαρθούλι, Αθηνά κι αν ξέχασα κάποια κοπέλα, τα φιλιά μου!

Θουλίτσα, μπορεί να φταίει ο πολτός των φρούτων. Γι' αυτό θα είναι ζουμερό! Κι εμένα δεν με τρελαίνουν τα γλυκά που δεν έχουν σοκολάτα, δεν έχουν κάτι να μου πουν παρόλαυτα, όλα τα κατεβάζω!!! (κι ας μη μου φαίνεται!!!) Κι επειδή ζήλεψα, λέω να φτιάξω ένα κέικ σοκολάτας. Έχετε καμιά καλή και γρήγορη συνταγή να προτείνετε; Η μαμά μου είχε μία φανταστική, αλλά βαριέμαι να τη πάρω τώρα! Θα βαριέται και να μου τη λέει!! Αθηνά, να τη χωρίσουν απ' τα παιδιά που κάνει παρέα; Θα τους βάλουν σε άλλο τμήμα; Όντως πρέπει να βρείτε άλλο τρόπο προσέγγισης του παιδιού, με το να το μαλώνουν όλοι, αποκτά αμυντική στάση... Πάρα πολύ σημαντικό όμως που υπάρχει τόση επικοινωνία γονέα-εκπαιδευτικού... Εδώ δε νομίζω ότι είναι τόσο όμορφα τα πράγματα... Πολλές απαιτήσεις οι γερμανίδες, πραγματικά έλεος!

Συμπεθερο-κουμπαρούλες, είστε γλύκες! Ούτε εγώ δεν πιστεύω τόσο πολύ σ'εμένα!! Μακάρι, πραγματικά, αλλά πρέπει να στρωθώ για τα καλά! Κι αυτό το σέξι κωλαράκι (εμένα μου λες!) δεν λέει ακόμα να σοβαρευτεί!!! Νατασούλα, κι εσένα σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Argi, θα συμφωνήσω με το ότι η συμπεριφορά του παιδιού έχει πάντα κάτι να μας πει... Είδες πόσο άσχημα επηρέασε το παιδί, η κακή συμπεριφορά της παιδαγωγού; Ακόμα κι αν ήταν μεμονομένη... Που μάλλον όχι,ε; Θουλίτσα, μπορεί όντως κάτι να το ενοχλεί το παιδί... Δεύτερος χρόνος και τόσο άσχημα... Αν είναι να κρατήσει κι η δική μου τόσο πολύ... Τη βάψαμε! Μου είπε προχθές, ότι της είπε η δασκάλα δυνατά "ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ" και μ' έβαλε σε σκέψεις... Γι αυτό που λες, Αργυρώ. Βέβαια, δεν θέλω να γίνομαι υπερβολική, συμπαθής μου φάνηκε η νηπιαγωγός (δεν ξετρελάθηκα κιόλας) αλλά παρατήρησα κι εγώ ότι χρησιμοποιεί ανεβασμένο τόνο στη φωνή της. Θέλω να πιστεύω ότι διατηρείται σε λογικά επίπεδα, προκειμένου να επιβάλλει την τάξη. Ως εκεί, δε μου φαίνεται παράλογο. Αλλά θα δείξει... pebi μου, εκμεταλεύσου το χρόνο που είσαι μόνη σου. Ξεκουράσου λίγο, το χρειάζεσαι! Λογικά, πρέπει να σε καλύπτει η ασφαλιστική... Δεν έχεις κάτι να χάσεις!

Παναγιώτα, ευχαριστώ κι εγώ για τις τροφές, πρέπει να προσέξω λίγο περισσότερο τη διατροφή της... Νόμιζα ότι σου απάντησα, αλλά ήταν στο κατεβατό που σβήστηκε! Μέσα στον Οκτώβριο είναι οι εξετάσεις για το μεταπτυχιακό, γι' αυτό και έχω πέσει με τα μούτρα (ψέματα, πρέπει να πέσω!) στο διάβασμα. ΑΝ με πάρουν, αποφάσισα να το κάνω, μιας και με δουλειά δε βλέπω φως... Άκρα του τάφου σιωπή!!! Τουλάχιστον να μη κάθομαι με τα χέρια σταυρωμένα! Γωγούλι, τέλεια η έκπληξη, να 'ναι καλά οι δικοί σου, και του χρόνου να γιορτάσετε ξανά +plus ένας!!!

Nα 'μαι πάλι! Αrgi μου, και πάλι θα πω ότι σε ζηλεύω, γιατί η δική μου δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ φαγητό που να τρώει με λαχτάρα!!! ΟΛΑ τα λιβανίζει, κι απλώς αυτά που δεν της αρέσουν, δεν τα ακουμπάει καν!!! Κι η μαμά μου η κακίστρω, μου λέει ότι πληρώνω όσα της έκανα! Αλλά... εγώ ήμουν καλό παιδάκι!! Μπορεί να έκανα 3 ώρες να φάω το μεσημεριανό μου (μέχρι το δημοτικό) αλλά μου έλεγαν "δε θα σηκωθείς απ' το τραπέζι αν δε φας" και δε σηκωνόμουν το κακόμοιρο! Απλώς μέχρι να φάω τη τελευταία μπουκιά, είχα χωνέψει τη πρώτη!!! VENI, Μπεμπούλης, κι εμείς μία απ' τα ίδια, γιαούρτι δεν τρώει (έχει κόψει κάθετι που μοιάζει με κρέμα, εδώ και 5-6 μήνες που έκοψε τη φρουτόκρεμα!), μόνο λίγο τυράκι αν έχει τα κέφια της!!! Μπρόκολο πιστεύω ότι αποκλείεται να της αρέσει, όπως δεν της αρέσει καθόλου το κολοκύθι που έχει έντονη γεύση, αλλά θα το δοκιμάσω... Τι άλλο έχουμε σε ασβεστούχο;; Μπράβο συμπεθερούλα μου, ακριβοδίκαιη, έτσι σε θέλω, δώσε και καμιά ελιά κατά δω!!! Κουμπαρούλα, κι εμένα μου τη δίνει απίστευτα η γκρίνια, και σε μικρούς και σε μεγάλους!!! Τη μισώ τη γκρίνια, κι επειδή δεν είμαι άνθρωπος που γκρινιάζει, δεν μπορώ και να την ανεχτώ!!! Με τη μικρή προσπαθώ απλώς να διατηρώ τη ψυχραιμία μου, γιατί έχω διαπιστώσει ότι τα νεύρα, φέρνουν νεύρα!! savroΓιώτα μου, εύχομαι γρήγορον εγκλιματισμό και όλα να πάνε καλά με τον παιδικό, γιατί για εμάς δεν το βλέπω! Σωστή η μανούλα! Αναστασία, εύχομαι μια γεμιστή κοιλίτσα... Να δω εμείς πότε θα το πάρουμε απόφαση... Τώρα που είδα το τικεράκι της Παναγιώτας, ήθελα να σου πω ότι με εκφράζει πολύ... Θέλω πολύ να ξαναζήσω το θηλασμό, μου έχει λείψει και λαχταρώ να νιώσω πάλι τα συναισθήματα, απαλλαγμένα απ' το πολύ άγχος αυτή τη φορά! Αθηνά, μεγάλη κουβέντα είπες... Μεγάλα παιδιά, μεγάλα προβλήματα... Πολύ το φοβάμαι... Καλά είμαστε τώρα....

Νατασούλι! Καλημέρα! Θα συμφωνήσω (το έγραφα στο χαμένο μου post)! Mη μου πειράζετε τη Νατάσα, μια χαρά τα λέει... Οι καιροί αλλάξανε, ό,τι δώσαμε, δώσαμε!!! Οι άντρες τώρα δίνουν προίκα!!! Υπομονή με την Ειρήνη, ακριβώς αυτό που περιγράφεις, το περάσαμε τον Αύγουστο!!! ΤΟΣΗ γκρίνια, ΤΟΣΟ ξέσπασμα... Δεν μπορούσα να την ακούω, έβγαινα στο μπαλκόνι να πάρω αέρα, για να μη της δείξω ΠΟΣΟ εκνευρισμένη ήμουν!!! Έχεις ακούσει για τα "terrible twos"??? Υπομονή... Σε κανά-δυο χρονάκια θα στρώσει!!! Πλάκα κάνω... αλλά περνάνε φάσεις άσχημες, με τυπικά συμπτώματα!!! Τις ξεπερνούν όμως... Υπομονή! pebi μου, περαστικά στη μαμά και την κορούλα σου! Εύχομαι ο κύκλος της γκαντεμιάς να τελειώσει σύντομα... Άλλο κακό να μη σας έβρει!!! Cesil-κουμπαρούλα, φιλιά πολλά στο Χριστοφοράκο, το μικρό μου κουμπαράκι! Σημειώσατε πρόοδο με τον παιδικό;

Αrgi μου, ευχαριστώ για την αγκαλίτσα, την είχα ανάγκη! Το κατάλαβα το σύστημα, κι εγώ το κάνω copy, αλλά πάτησα κάτι άλλο κατά λάθος, μετά πάτησα το Χ για να το σταματήσω και χάθηκαν όλα! Εσένα πάντως, ήθελα να σου πω ότι ζηλεύω τρελά τη μικρή σου ταλιμπανίτσα, που κατεβάζει όλα τα τυροπιτάκια στη καθισιά της, γιατί η δική μου κάνει μία ώρα για να φάει ένα και ΑΝ το φάει τελικά... Όλες μου τις αμαρτίες πληρώνω με το φαγητό αυτού του παιδιού! Και Αναστασία, σου έλεγα να μην αγχώνεσαι καθόλου με το γάλα του Σπυράκου (από προχθεσινή συζήτηση) Η δική μου δεν έφτασε ποτέ τα 250ml, αν καταφέρει να πιεί 200 είμαι κατενθουσιασμένη!!! Συνήθως 150, ενίοτε 100 και ενίοτε καθόλου! Επίσης, περί των απότομων ξυπνημάτων, μου τα κάνει κι εμένα κατά καιρούς, έχω καταλάβει ότι μπορεί να είναι δόντι, μπορεί καμιά ιωσούλα να την τριγυρίζει και κάτι να την ενοχλεί, μπορεί εφιάλτες, όλα είναι πιθανά... Θα περάσει, υπομονούλα! savroΓιωτούλα, εμένα δε με χαιρετάς, τη κλαμμένη;; Ήθελα να σε ρωτήσω πως σας φαίνεται η Χίος so far, αν εγκλιματιστήκατε κλπ... Kι εγώ παρομοίως τη ντύνω τη μικρή. Προσαρμόστηκε η Κωνσταντίνα στον παιδικό;

Έγραψα ολόκληρο κατεβατό και χάθηκε!!!!!!!!!!!! Γιατίιιιιιιι;;;;;;;;;;;;;;;;;; Τις καλημέρες μου!!!! Αδυνατώ να τα ξαναγράψω!!!

Καλησπέρα κι από μένα μανούλες! Χρόνια πολλά για την ημέρα και χρόνια πολλά στη Γωγούλα για τα γενέθλιά της! Να ζήσεις, να τα εκατοστήσεις, να χαίρεσαι την όμορφη οικογένειά σου και με το καλό να έρθει στον κόσμο το μωράκι σας! Στα είπα και στο fb, τα ξαναλέω, δεν έχει σημασία! Εμείς περάσαμε-περνάμε μια ιωσούλα, ευτυχώς όχι πολύ βαριά, με πυρετούλη που έφυγε μεν, αλλά τον διαδέχθηκε βήχας που τίνει να γίνει άσχημος... Θα δούμε πως θα εξελιχθεί... Κατά τ' άλλα, ξεκινήσαμε κι εμείς παιδικό και δυστυχώς η προσαρμογή είναι πολύ πιο δύσκολη απ' ότι περίμενα... Ενώ τις 3 πρώτες μέρες του μήνα, είχαμε μία σαφή πρόοδο, την προηγούμενη εβδομάδα ολόκληρη, κάθησε μόνο 2 ωρίτσες και κλαίνοντας και τις 2! Κι ενώ τα συζητάμε πριν και μετά, πόσο ωραίο είναι το σχολείο, ότι δεν θα κλαίμε αύριο κλπ κλπ, με το που μπαίνουμε μέσα, ξανά τα ίδια και -απ' ότι μου λένε- δεν σταματάει ώσπου να πάω να την πάρω! Πραγματικά ανησυχώ, είπα να το πάω το παιδί στο σταθμό για να ωφεληθεί, όχι για να του κάνει κακό... Άντε να δούμε πως θα πάει... Όχι πως έχω άλλη επιλογή... Τέλος πάντων! Πιστεύω ότι έπαθε σοκ την 1η μέρα, που δεν με άφησαν καθόλου να κάτσω μαζί της κι έμεινε μέσα σε 5 λεπτά μόνη, σ' ένα νέο περιβάλλον, με άγνωστους ανθρώπους και πολλά παιδάκια που έκλαιγαν χορωδία! Ήθελα να σχολιάσω πολλά και διάφορα, αλλά πρέπει να την ταίσω και να την βάλω για ύπνο, γιατί κοιμάται όρθια. Θα επανέλθω αργότερα! Σας φιλώ γλυκά προς το παρόν!

Να ΄μαι πάλι! Θουλάκι μου, είμαι καλά, δόξα τω Θεούλη! Προσπαθώ να μπω σε χειμωνιάτικο mood και να στρωθώ στο διάβασμα! Επίσης προσπαθώ να συνεφέρω το σπίτι σήμερα που είναι κ@@@@ς και βαριέμαι θανατερά! Αρχιτεμπέλα! :laugh: LUCKY μου, πολλά και γρήγορα περαστικά! Γκαντεμιά! Εκπαιδευτικός; Καλή σχολική χρονιά κοπέλα μου! Παναγιωτοσυμπεθερούλα, είσαι μια σκέτη γλύκα!!! Ευχαριστούμε για τα καλά λόγια, είσαι πολύ καλός άνθρωπος!!! :laugh: Για την τρύπα δεν ξέρω, αλλά νομίζω είναι νωρίς για να ανησυχείς, ρώτα και τον παιδίατρο. Αν και λογικά αυτός θα το ελέγχει, όχι; Δημητριακά κι εγώ clusters τις δίνω, γιατί τα παίρνω για μένα, αλλά και γιατί είναι μία απ' τις απελπισμένες προσπάθειες να πιεί λίγο γαλατάκι, που σε γενικές γραμμές δεν το πολυγουστάρει! Γενικά, πιστεύω ότι δεν είναι κι απ' τις πιο υγιεινές τροφές τα δημητριακά, όπως υποστηρίζει και ο γυναικολόγος μου, γιατί υφίστανται πολλές επεξεργασίες, αλλά δεν τα έχω αποκλείσει απ' τη διατροφή μου και άρα ούτε απ' της μικρής, γιατί αν με δει να τρώω, απαιτεί να φάει κι εκείνη. (γλυστρίδα έφαγα; ) :laugh: Το αυγό επειδή κι εμένα δεν το θέλει βραστό, της το φτιάχνω ποσέ, δηλαδή στο τηγάνι με νερό αντί για λάδι (καλά, κάποιες φορές το τρώει και τηγανητό) με αλάτι, λίγο πιπεράκι και ωμό λάδι από πάνω. Το έχεις δοκιμάσει; Δεν είναι τηγανητό και είναι πιο νόστιμο από το βραστό. Σας είπα ότι πέρασα τα αγγλικά;; :woohoo: thank God!!! To τραγικό είναι ότι πάνω που είπα ότι απαλλάχτηκα, αν επιλέξω το άλλο μεταπτυχιακό, θα πρέπει να τα ξαναδιαβάσω, γιατί εκείνοι ζητούν επάρκεια, και όσοι δεν έχουν πρέπει να δώσουν μάθημα στη σχολή, μαζί με τις εξετάσεις των υπολοίπων μαθημάτων!

Που είστε καλέ;; Σέρνεται το τρενάκι, σέρνεται!!! Σας παραθέτω άρθρο, σχετικό με το βυζοτρενάκι μας, το ανέβασε μία φίλη μου στο fb, δεν ξέρω αν είναι αληθινή η είδηση, πάντως εγώ ανατρίχιασα! http://www.alfavita.gr/artro.php?id=7956

Γλυκομανούλες, τι μου κάνετε; :woohoo: Λείψαμε λίγες μέρες στο χωριό, γιατί βαφτίζαμε ανηψάκι, ξεκουραστήκαμε λίγο και τώρα... Τα κεφάλια μέσα και καλό χειμώνα!! Θουλάκι, Παναγιωτούλα, Μαράκι, Γωγούλι, τι κάνουν οι κοιλίτσες; Φουσκώνουν; Να μου τις φιλήσετε πολύ γλυκά! Argi, καλώς ήρθες, περιμένουμε νέα! ΜαρίαΙωάννα μου, κρίμα που την απορρίψατε τη μεζονέτα! Κρίμα που δεν μένω Λάρισα, θα την έπαιρνα εγώ! Την λάτρεψα! :woohoo: Οι τιμές είναι εξοργιστικά ανεβασμένες στην Αθήνα! Μακάρι να μπορούσαμε να μαζέψουμε τα μπογαλάκια μας και να την κάνουμε! Εμείς καλά, δόξα τω Θεώ, την ερχόμενη Τετάρτη ξεκινάμε σταθμό κι έχω λίγο αγωνία για την προσαρμογή! Ελπίζω όλα να πάνε καλά και να μην είμαστε όλη τη χρονιά άρρωστοι!! Κατά τ' άλλα χαίρομαι πολύ, γιατί πιστεύω ότι η μικρή το έχει ανάγκη! Πρέπει να αρχίσω να διαβάζω για τις εξετάσεις του μεταπτυχιακού, αλλά δεν έχω αποφασίσει ποιό μεταπτυχιακό να κάνω, είμαι ανάμεσα σε δύο! Η ζυγαριά δεν γέρνει προς τα κάπου και βρίσκομαι σε τρομερό δίλημμα! Θα δείξει... Σας φιλώ γλυκά γλυκά!

To παλεύω Σισσάκι μου, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έχω σκιστεί! Μου είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθώ, πραγματικά! Έχω κάνει αρκετή δουλειά όλο το χρόνο, αλλά προς το τέλος και κυρίως στο θέμα επανάληψη, επαναπαύθηκα! Ελπίζω βασικά, να κατορθώσω να είμαι πολύ ψύχραιμη και πολύ συγκεντρωμένη, για να αποδώσω όσα ξέρω!! Τα σιχαίνομαι τ' αγγλικά, το ξανάπα;;; :laugh: Καληνύχτα ομορφούλες!!! Πάω να ξεραθώ, κλείνουν τα μάτια μου!

Φράνι μου, Αθήνα μένω, την αγαπώ, είναι το "χωριό" μου, αλλά να σου πω την αλήθεια... Θα ήθελα να μένω Θεσσαλονίκη! :laugh: Μου αρέσει πολύ, για κάποιον ανεξήγητο λόγο την αγαπώ κι εκείνη, παρότι δεν με συνδέει τίποτα και κυρίως ζηλεύω τη θαλασσίτσα της!!! Το 'χουμε καταλάβει ότι δεν ψήνεσαι για δεύτερο!! Καλά κάνεις, αν δε νιώθεις έτοιμη, κι αν δε νιώσεις και ποτέ, δεν φταίει σε τίποτα ο Σεμπ να μη βλέπει τη μαμά του χαρούμενη!!! Ωραίος ο "Δανός", ξηγιέται πολύ καλά!!! Καλά να περάσετε στη βολτούλα σας!! Σισσιώ, να γυρίσΕΤΕ από διακοπές, γιατί για μένα τελείωσαν!! :laugh: Πλακίτσα! Δεν έχω παράπονο, έκανα διακοπούλες, τις απόλαυσα και απολαμβάνω και την ήσυχη Αθήνα τον Αύγουστο, που μου αρέσει πολύ! Το μόνο που δεν απολαμβάνω είναι το διάβασμα!!! Να περάσετε τέλεια, να ξεκουραστείτε ΠΟΛΥ και πρώτα ο Θεός, ελπίζω ότι θα το κανονίσουμε, γιατί είσαι κι εσύ τρελό ατομάκι και πολύ σε πάω!

Σισσάκι, εγώ από κάτω είμαι!!! :laugh: Μη περιμένεις να με βρεις πάνω, λίγο δύσκολο! Στην ίδια πόλη μένουμε, γι' αυτό είπα ξεφτίλα!! :laugh: Εγώ φταίω βέβαια, δεν το συζητώ! Για το καφεδάκι με τη Γωγώ είπα να με έχετε υπόψιν σας! Argi μου, δε νομίζω ότι παρεξηγήθηκες, εγώ το κατάλαβα ότι τα παιδιά σου τα έκανες επειδή τα ήθελες. Κι εγώ το ίδιο. Αυτό που δεν κατάλαβα, είναι τι το εγωιστικό βρίσκεις σε αυτό. Σαφέστατα βέβαια, οι άνθρωποι που δεν το επιλέγουν, αλλά τους προκύπτει είναι αξιοθαύμαστοι κι αυτοί σίγουρα δεν το κρατάνε από εγωισμό, αλλά από αυταπάρνηση. Μπερδευτήκαμε μου φαίνεται!!! :laugh: Σχετικά με το παιδί, να σου πω την αλήθεια, πιστεύω απόλυτα αυτό που λες, ότι το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στη μητέρα, αλλά... Πραγματικά δεν μπορώ να μιλήσω, γιατί ασχολείται ίσως και περ/ρο από μένα! (όποτε μπορεί βέβαια) Πάντως το ίδιο, σίγουρα! Είναι υπέροχος πατέρας και όποτε μπορεί να με ξεκουράσει το κάνει, χωρίς να υπολογίσει τη δική του κούραση. Απλά πρακτικά, εκείνος δουλεύει, εγώ μισοδουλεύω, είναι λογικό να περνάει η μικρή περ/ρες ώρες μαζί μου. Βίκυ μου, ίσα είναι οι κοράκλες μας, με λίγες μέρες διαφορά μάλλον. Γωγώ, καλή δύναμη στον αγώνα σου ενάντια στο τσιγάρο!!! Είναι για το καλό και των δυο σας!!! Αφροδίτη, πραγματικά μας τσάκισε η ζέστη! Κι εγώ που έλεγα ότι είμαι ανθεκτική, φέτος το καλοκαίρι δε την παλεύω!!! Μάλλον οι ορμόνες μου τα 'χουν παίξει, δεν εξηγείται αλλιώς! :silly:

Νατασούλι, είναι 2 και 4 μηνών, μη μας προσθέτεις!!!

Γωγούλι, άμα μιλάει ο άντρας έτσι πρέπει, να κάνεις τουμπεκί!!! :laugh: Πέρα απ' τη πλάκα, κι ο δικός μου ψιλοψήνεται, για την ακρίβεια έχει όνειρο να γίνει υπερπολύτεκνος :laugh: αλλά όταν του λέω με σοβαρότητα ότι δεν είναι καλύτερα, να πάρουμε μια ανάσα, να ξεκουραστούμε κλπ, πείθεται!!! Επίσης, να σου πω την αλήθεια, σ' αυτό το θέμα, αποφασίζω και διατάσω :laugh: γιατί εγώ θα περάσω τοκετούς, εγκυμοσύνες, θηλασμούς κλπ!!! Όχι, σοβαρά, λαμβάνω πολύ σοβαρά υπόψιν μου τις επιθυμίες του, απλά πιστεύω ότι είναι απ' τις περιπτώσεις που το "δεν θέλω" απ' το "θέλω" είναι πιο σεβαστό!!! Κάνω λάθος; Κι εγώ θέλω μεγάλη οικογένεια, αν μας αξιώσει ο Θεός, αλλά αργά και σταθερά!!! Νιώθω την ανάγκη, να το επιθυμήσω, με πιάνεις; Αν έμενα τώρα έγκυος, φυσικά και θα χαιρόμουν και θα το λάτρευα, αλλά θέλω να το θελήσω πολύ... Σας ζάλισα, ε?? Μ' έπιασε εξομολογητική διάθεση! :laugh:

Σισσάκι, μία απ' τα ίδια, εγώ 2, ο άντρας μου 1. Όσο περνούν τα χρόνια τα εκτιμώ όλο και περισσότερο. Να με πάρετε κι εμένα για καφέ, γιατί θέλω πολύ να σας γνωρίσω!!! Ξεφτίλα πια!!! :laugh: Κοίτα όσον αφορά τη διαφορά ηλικίας και το μεγάλωμα, πιστεύω ότι υπάρχουν σ' όλες τις περιπτώσεις υπέρ και κατά! Βλέπω την αδερφή μου που τα έκανε πολύ κοντά, μεγαλώνουν όντως μαζί, αλλά κουράζεται πολύ. Βέβαια πιστεύω ότι όσο πιο κοντά, καλύτερα για εκείνα! Απ' την άλλη, αν αργήσεις λίγο, είναι πιο ξεκούραστο, αλλά βαριέσαι και να ξαναμπείς απ' την αρχή στη διαδικασία. Εγώ έχω πολλά χρόνια διαφορά με τα αδέρφια μου, κι όμως έχουμε τέλεια σχέση και επικοινωνία. Τα ζυγίζεις πιστεύω, διαλέγεις και παίρνεις! Εγώ πάντως, ιδανικά θεωρώ ότι είναι να έχουν 3 χρόνια διαφορά, ούτε πολλά, ούτε λίγα. Τώρα που κατέκτησα αυτό το minimum στόχο όμως... Σα να μου φαίνονται καλά και τα 4 και τα 5!!! :laugh: :laugh: