Ο διάλογος θα περιλαμβάνει και τις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης, με βαρύτητα να δίδεται στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Δημοτικό και Γυμνάσιο-Λύκειο).
Στις προθέσεις του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη είναι η επανασύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, το οποίο θα συντονίσει τον ευρύτατο διάλογο στον οποίο θα κληθούν να συμμετάσχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί εταίροι και φορείς, τα κόμματα, αλλά και οι πολίτες.
Στόχος του διαλόγου, που θα έχει χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης την άνοιξη του 2016, είναι να διαμορφώσει μέσα από ένα πολυνομοσχέδιο αλλαγές τόσο στη δομή των δυο πρώτων βαθμίδων της εκπαίδευσης, όσο και ένα νέο σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ.
Οι αλλαγές που θα προκύψουν από τη δημόσιο διάλογο θα εφαρμοστούν από το επόμενο σχολικό και ακαδημαϊκό έτος, ενώ κάποιες θα έχουν μεταβατική εφαρμογή.
Συντονιστικό ρόλο στον νέο εθνικό διάλογο για την Παιδεία αναμένεται να έχει ο πανεπιστημιακός Αντώνης Λιάκος που διετέλεσε κατά το παρελθόν συνεργάτης του Κώστα Σημίτη και πρόεδρος του Ομίλου για τον εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας που είχε ιδρύσει ο πρώην πρωθυπουργός.
Σημαίνοντα ρόλο για τον διάλογο θα παίξει το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, το περίφημο ΕΣΥΠ το οποίο παραμένει «ακέφαλο» μετά την απομάκρυνση του πανεπιστημιακού Σωκράτη Κάτσικα, ο οποίος είχε αναλάβει συντονιστικό ρόλο στον διάλογο Λοβέρδου για τις αλλαγές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Επτά διάλογοι και μεταρρυθμίσεις σε 15 χρόνια
Η πρόθεση αλλαγών στην εκπαίδευση, είτε σε δομικό επίπεδο, ή σε μικρότερο βαθμό αποτελεί πάγια πρακτική των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια.
Μόνο την τελευταία δεκαπενταετία έχουν καταγραφεί όχι μια, ούτε δύο, αλλά πέντε ολοκληρωμένες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης, ένας διάλογος που δεν ολοκληρώθηκε και ένα νομοσχέδιο η τύχη του οποίου παραμένει άγνωστη (το νομοσχέδιο Μπαλτά).
Σχεδόν όλες οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις εστίασαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (πανεπιστήμια και ΤΕΙ) και στο σύστημα εισαγωγής σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Από το 2000 μέχρι και σήμερα στην Παιδεία έχουν εφαρμοστεί κατά χρονολογική σειρά ο νόμος του Γεράσιμου Αρσένη για το εξεταστικό σύστημα, αμέσως μετά ήρθαν οι διορθωτικές παρεμβάσεις του Πέτρου Ευθυμίου στη μεταρρύθμιση Αρσένη και το άνοιγμα πανεπιστημίων και ΤΕΙ στην περιφέρεια, ακολούθησε χρονολογικά το 2006 ο Νόμος-Πλαίσιο της Μαριέττας Γιαννάκου, που επιχείρησε να βάλει τάξη στο διοικητικό καθεστώς και τα οικονομικά των πανεπιστημίων.
Στη συνέχεια, το 2011 ψηφίστηκε ο Νόμος της Άννας Διαμαντοπούλου που επέφερε αλλαγές στο νόμο Γιαννάκου και αποτέλεσε το νομοθέτημα που συγκέντρωσε την ευρύτερη πολιτική και κομματική συναίνεση στη Βουλή.
Το 2013 επί υπουργίας Κων. Αρβανιτόπουλου ψηφίστηκε το σχέδιο «Αθηνά» που επέφερε αλλαγές στο γεωγραφικό χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με καταργήσεις και συγχωνεύσεις τμημάτων κυρίως στην περιφέρεια.
Στα τέλη του 2014 ανακοινώθηκε από τον Ανδρέα Λοβέρδο ένας ακόμα Εθνικός Διάλογος – που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015 – με σκοπό να υπάρξουν δομικές αλλαγές στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο και τέλος χρονολογικά τοποθετείται το νομοσχέδιο «κουρελού» του Αριστείδη Μπαλτά που δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Πηγή: madata.gr
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο