Ουσιαστικά, με έναν ακόμη τρόπο επιχειρείται ο αποκλεισμός των παιδιών προσφύγων από το βασικό αγαθό της εκπαίδευσης και από έναν θεσμό ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία.
Οι μεγάλες πολιτικές και γεωστρατηγικές ανακατατάξεις που συντελούνται έχουν ως αποτέλεσμα τη βίαιη μετακίνηση ομάδων πληθυσμών που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους. Χιλιάδες άνθρωποι οδηγούνται στον δρόμο της προσφυγιάς ως αποτέλεσμα των οικονομικών και πολιτικών ανταγωνισμών των δυτικών κρατών εδώ και δεκαετίες. Ο πόλεμος και η φτώχεια, η οικονομική και πολιτική εκμετάλλευση ερημώνουν ολόκληρες χώρες και απειλούν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η μετακίνηση προς τη Δύση φαίνεται να αποτελεί τη λύση, τη διέξοδο για μια ασφαλή, αξιοπρεπή ζωή για όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Δυστυχώς η Ελλάδα λειτουργεί στην κατεύθυνση του εγκλωβισμού χιλιάδων ανθρώπων σε σύγχρονα στρατόπεδα με άθλιες συνθήκες διαβίωσης, έχοντας εκχωρήσει την κάλυψη των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους που προστατεύονται από τη διεθνή και την εθνική νομοθεσία στις ΜΚΟ και τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Η εκπαίδευση αποτελεί βασικό δικαίωμα όλων και επομένως πρέπει να παρέχεται δωρεάν και δημόσια σε όλα τα παιδιά που ζουν στην Ελλάδα συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών των προσφύγων και των μεταναστών. Το κράτος είναι υποχρεωμένο να διευκολύνει αποφασιστικά όλα τα παιδιά και τις ομάδες πολιτών να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, να κάνει την εκπαίδευση ελκυστική, μέσο ένταξης και προσαρμογής και τα δημόσια σχολεία χώρο κάλυψης των εκπαιδευτικών αναγκών του κάθε μαθητή.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού –η οποία κυρώθηκε από το ελληνικό κράτος με τον Ν 2101/1992, κάθε παιδί που βρίσκεται στη χώρα έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση (άρθρο 28) και το κράτος υποχρεούται να παίρνει όλα τα νομοθετικά, διοικητικά και άλλα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων (άρθρο 4).
Ωστόσο η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας ακολουθώντας μια βαθιά ρατσιστική, αντιμεταναστευτική πολιτική και παραβιάζοντας τους κανόνες του θεσμοθετημένου Δικαίου και στην εκπαίδευση, προχώρησε στην ίδρυση και λειτουργία των ΔΥΕΠ για να καλύψει τις εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών – προσφύγων. Αυτές, την περσινή σχολική χρονιά, κάλυψαν μόλις το 7% του μαθητικού πληθυσμού των προσφύγων χωρίς ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα, τόσο ως προς το γνωστικό στόχο όσο και ως προς την ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία και σε σύγκριση με τα οφέλη που αποκόμισαν τα παιδιά που φοίτησαν στα δημόσια σχολεία.
Πρόκειται για ένα ιδιότυπο απαρτχάιντ στην εκπαίδευση που ενταγμένο στα ευρύτερα σχέδια αποκλεισμού και διακρίσεων εις βάρος των προσφύγων τους καθιστά αποδιοπομπαίους τράγους στο ξέπλυμα των δεινών της κρίσης και ταυτόχρονα εισάγει σταδιακά και μεθοδικά τη λογική του αποκλεισμού και της εξαίρεσης κάθε ευπαθούς ομάδας, όπως των προσφύγων, από τα κοινωνικά αγαθά.
Αντίθετα, η εμπειρία της εγγραφής του 3% των προσφυγόπουλων στα πρωινά σχολεία κατά την περσινή χρονιά, μετά από το συντονισμένο αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος και γονέων προσφύγων, έχει δείξει ότι η ένταξη των παιδιών αυτών στην εκπαιδευτική διαδικασία εξασφαλίζει περισσότερα μαθησιακά αποτελέσματα και διευκολύνει την προσαρμογή τους στην ελληνική κοινωνία.
Το δημόσιο σχολείο αποτελεί παράγοντα που συμβάλλει στην επαναφορά όρων ειρηνικής καθημερινότητας στη ζωή των παιδιών αυτών που περνούν την ευαίσθητη παιδική ηλικία μέσα σε στρατόπεδα. Η συνύπαρξή τους με τα υπόλοιπα παιδιά αποδεικνύεται ιδιαιτέρως σημαντική και για τα ίδια αλλά και για τους ντόπιους συμμαθητές τους που τους στηρίζουν, τους ενισχύουν και τους επιβραβεύουν λειτουργώντας με αισθήματα αλληλεγγύης και στάση συνύπαρξης, απέναντι σε κάθε ρατσιστική και μισαλλόδοξη αντίληψη.
Η απόφαση του Υπουργείου για τη λειτουργία Νηπιαγωγείων μέσα στα στρατόπεδα αποκτά και επιπλέον αρνητικές διαστάσεις γιατί αποτελεί διάκριση στη διάκριση γιατί:
• αποκλείει κάθε συνθήκη συνεκπαίδευσης με τα παιδιά του δημόσιου σχολείου, αφού λειτουργούν σε διαφορετικό χρόνο, απομονωμένα από τον υπόλοιπο μαθητικό πληθυσμό
• εξαιρεί τα παιδιά ηλικίας Νηπιαγωγείου (τα οποία θα μπορούσαν να ενταχθούν πολύ πιο εύκολα, λόγω των μη λεκτικών μορφών επικοινωνίας που χρησιμοποιεί η συγκεκριμένη βαθμίδα εκπαίδευσης) από τη συμμετοχή στην τυπική εκπαιδευτική διαδικασία, η οποία θα διευκόλυνε την προσαρμογή τους και θα τους έδινε τη δυνατότητα να συνεχίσουν με μεγαλύτερη ευκολία στις επόμενες βαθμίδες
• κανονικοποιεί τον σχολικό διαχωρισμό και άρα υποβοηθά τον κοινωνικό αποκλεισμό των προσφύγων
• ανοίγει νέους δρόμους καταστρατήγησης των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, εισάγοντας και άλλον φορέα εκτός του Υπουργείου Παιδείας στην εκπαίδευση, τον ΟΑΕΔ, μέσω της κοινωφελούς εργασίας και εκπαιδευτικούς με καθεστώς μειωμένου ωραρίου, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα ΜΚΟ και ιδιωτών με την παραχώρηση της μερίδας του λέοντος στο χώρο της εκπαίδευσης των προσφύγων
• ακυρώνει κάθε προσπάθεια για αντιρατσιστική αγωγή που θα οδηγούσε στην ομαλή ένταξη των προσφυγόπουλων στην ελληνική κοινωνία, ενώ αντίθετα τους οδηγεί στην περιθωριοποίηση
Ως Συντονιστικό Νηπιαγωγών δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση, ότι η εκπαίδευση οποιουδήποτε παιδιού σε ΔΥΕΠ που λειτουργούν μέσα σε στρατόπεδα ή έξω από αυτά θα μας βρίσκει αντίθετους. Θα δώσουμε τη μάχη όπως την προηγούμενη σχολική χρονιά να γράψουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά στα Δημοτικά σχολεία και τα Νηπιαγωγεία.
Απαιτούμε
Το Υπουργείο έστω και την τελευταία στιγμή να καταργήσει τον θεσμό των ΔΥΕΠ και να εντάξει τους μαθητές πρόσφυγες στα Δημοτικά Σχολεία/Νηπιαγωγεία.
Να προχωρήσει σε μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών για να εξυπηρετηθεί και αυτή η ανάγκη.
Δηλώνουμε ότι ως εκπαιδευτικό κίνημα δεν θα επιτρέψουμε την περιθωριοποίηση των μαθητών-προσφύγων
Καλούμε
Τη ΔΟΕ να υλοποιήσει την απόφαση της Γ.Σ και να οργανώσει τον αγώνα για την φοίτηση όλων των παιδιών στα Δημόσια σχολεία σε πρωινά τμήματα.
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο