Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

πριν ξεκινησω να πω οτι ονομασα τον μπεμπουλη μου τιγρακι γιατι ρουθουνιζει και ηταν το πρωτο που σκεφτηκα!

η δικη μου εμπειρια εχει ως εξης:

πριν απο δυο εβδομαδες περιπου και ενω ειχα συμπληρωσει τις σαραντα εβδομαδες κυησης επροκειτο να μπω για προκληση τοκετου.το ειχα αναφερει κι ολας γιατι ημουν πολυ αγχωμενη με την εξελιξη αυτη.το πρωι της μερας που θα εμπαινα στο νοσοκομειο σπανε τα νερα απο μονα τους!χαρα εγω..δε λεγεται!στρεσαριστηκα βεβαια αλλα χαρηκα γιατι ηλπιζα σε μια φυσιολογικη εξελιξη.πρεπει να σας πω οτι στην αρχη νομιζα οτι κατουρηθηκα γιατι κοιμομουν αλλα οταν σηκωθηκα ετρεχαν σε ολο το σπιτι και συνεχισαν να τρεχουν για αρκετη ωρα.οποτε βεβαιωθηκα

μαζευω τα τελευταια πραγματα και φευγω απ το σπιτι.λεω στον αντρα μου να περασουμε απ την εκκλησια να αναψω ενα κερακι και να παμε στον φουρνο να παρουμε κατι να φαμε για να εχω και δυναμεις(πεινουσα σαν τρελη).ο αντρας μου ειχε πολλη πλακα γιατι ειχε κατααγχωθει και φωναζε να φυγουμε!σιγα του λεω,δε θα γεννησω και τωρα!εντωμεταξυ ειχα κατι μικροπονακια...

φτανουμε στο νοσοκομειο και κανω τα διαδικαστικα(μου πηραν αιμα,κλυσμα κλπ)ξυρισμα ειχα κανει μονη μου και ημουν κυρια!βασικα και κλυσμα ειχα κανει μιας που θα μπαινα προγραμματιμενα και το χα αγχος αλλα δεν ειπα τιποτα και ξανακανα(τιποτα δε εβγαλε).μπαινω στον καρδιοτοκογραφο και απογοητευση...μηδενικες συσπασεις και διαστολη ενα ωραιοτατο μηδενικο!ωραια λεω!ξεκιναμε λοιπον τεχνητους πονους με ορο και υποθετα...ολο αυτο μου πηρε 12 ωρες(ο γιατρος μου ειναι υπερ του φυσιολογικου και με αφησε να το παλεψω).η προοδος μεσα σε αυτο το δωδεκαωρο ηταν να φτασω σε διαστολη 3!!! οι πονοι εγιναν αρκετα δυνατοι σε καποια φαση και σκεφτομουν οτι δε θα αντεχα για πολυ ετσι.πονουσα ανα τριλεπτο και ηταν αρκετα κουραστικο.υστερα μου εκαναν επισκληριδιο και ηρεμησα!!!μεγαλη ανακαλυψη!!!! παντως το μωρο ηταν πολυ ψηλα και δεν ελεγε να κατεβει.

οποτε αφου εξαντλησαμε ολα τα περιθωρια...μου λεει ο γιατρος οτι δεν υπαρχει αλλη λυση απο το αυτονοητο...με ετοιμαζουν λοιπον για χειρουργειο(ξεβρακωμα,καθετηρας και φορειο)ειχα χεστει πανω μου...ποτε δε χρειαστηκε να κανω καποια επεμβαση και δεν ειμαι κθολου εξοικοιωμενη με ολα αυτα.ειχα ομως βρε κοριτσια μια λαχταρα να δω το μικρουλη μου...και οσο πλησιαζε η ωρα τοσο σπαρταρουσε η καρδια μου!ειχα κουραστει κι ολας και ηθελα να τελειωνω. με φιλαει ο αντρας μου(ειμασταν οι δυο μας ,δεν ηθελα κανεναν πριν γεννησω),μπαινω χειρουργειο και ξεκινουν να μαζευονται οι απαραιτητοι.εγω ξυπνια!τα εβλεπα (οσο μπορουσα απ το παραβαν)και τα ακουγα ολα!ειχαμε και μουσικουλα!και αρχισαν να κανουν τα δικα τους...κοψιμο,και κοψιμο και αλλο κοψιμο αλλα δεν πονουσα καθολου!τα καταλαβαινα ομως ολα! καποια στιγμη...δεν το πιστευα...ακουσα ενα κλαματακι...κοιτουσα δεξια ,αριστερα,τιποτα ακομα! ωσπου μου φεραν το μουτρακι μου διπλα!και τοτε ειδα δυο τεραστια ματια να με κοιτανε γουρλωμενα!και μια φατσουλα απιστευτη!την ωραιοτερη που μπορουσα να φανταστω!καλως ηρθες του ψιθυρισα και τα ματια μου ετρεχαν!δεν μου τον εδωσαν να τον παρω,τον πηραν να τον ετοιμασουν.αλλωστε τα χερια μου ηταν δεμενα.εγω ομως συνεχισα να κλαιω και σκεφτομουν πως αξιζαν ολες οι θυσιες για να ρθει αυτο το ανθρωπακι κοντα μου!υστερα ηταν το χειροτερο..περιμενα να με ραψουν!πολυ ραψιμο!μια ωρα ακομα εκαναν!εννοειται πως δεν πονουσα αλλα βαρεθηκα να περιμενω! συνολικα μιαμιση ωρα χειρουργειο.

υστερα στο δωματιο,εξαντλημενη και τρεμουλο φοβερο(παρενεργια επισκληριδιου).αυτο κρατησε καμια ωρα.μικρο το κακο.το υπολοιπο βραδυ δεν κοιμηθηκα γιατι ειχα κι αλλη παρενεργια...φαγουρα στο προσωπο που την αλλη μερα εξαπλωθηκε στο σωμα!ειχα γδαρει το δερμα μου απ το ξυσιμο!

αυτη ειναι η εμπειρια μου κοριτσια και την περιεγραψα με οσες πιο πολλες λεπτομεριες μπορουσα! την φοβομουν πολυ την καισαρικη αλλα η διαδικασια δε με ενοχλησε,ηταν ωραια εμπειρια(ισως η πιο ωραια της ζωης μου).αυτο που μου στοιχησε ηταν η αναρρωση.δυσκολο πραγμα!η επομενη μερα ηταν χειροτερη.κουρασμενη,νηστικη,διψασμενη,να ξυνομαι και να μου λενε οτι πρεπει να περπατησω!πως να περπατησω που ενιωθα κομμενη στα δυο.να εχω και τον ηλιθιο καθετηρα που μου τον εβγαλε μετα απο λιγο.ηταν απαισιο το συναισθημα να τον τραβανε απο κει μεσα(οταν τον εβαλαν δεν τον καταλαβα γιατι ειχα την αναισθησια).να σου λενε οτι δεν κανει ουτε νερο να πιεις.ειχα κορακιασει γιατι ουτε την προηγουμενη με αφησαν να φαω και να πιω(τζαμπα οι λιχουδιες απ το φουρνο).γενικα πολυ εξαντληση και πονος.οταν ομως σηκωθηκα αρχισα να αισθανομαι καλυτερα.εχουν δικιο που λενε οτι πρεπει να περπατησεις.επανερχεσαι γρηγοροτερα! βεβαια μη σας τρομαζω,καθε κοπελα ειναι διαφορετικη.υπηρχαν κι αλλες απο καισαρικη που ηταν πολυ καλυτερα απο μενα αλλα και αλλες που ηταν χειροτερα.ειναι θεμα οργανισμου.εχουν περασει 2 εβδομαδες και εχω 3 μερες που μπορω να κινηθω πιο ανετα(να γυρισω στο πλαι στον υπνο,να σκυψω κλπ).ευκολα η δυσκολα ολα περνανε κοριτσια και βρισκεσαι με ενα θαυματακι στην αγκαλια που δεν πιστευεις οτι ειναι δικο σου!τον κοιταζω και λιωνω...και βουρ τα κλαματα(ειναι κι οι ατιμες ορμονες που μετα την τριτη μερα κατι κανουν).ειμαι μανουλα πια...απιστευτο; για μενα ναι!νιωθω πολυ δυνατη που τα καταφερα και εμεινα ψυχραιμη με ολο αυτο γιατι ειμαι και πολυ φοβιτσιαρα! το απογευμα της επομενης μερας τον εβαλα στο στηθος!στο θηλασμο θελεις πολυ υπομονη μεχρι να το μαθει το στηθος!και ακομη παιδευομαι...πρησμενο το στηθος και ποναει...πετρωνει συνεχεια! αλλα αφου εγινα μαμα ολα μπορω να τα αντεξω!

κοριτσια ηθελα να μοιραστω αυτες τις στιγμες μαζι σας και σε καμια περιπτωση να σας πανικοβαλλω.σκεφτηκα οτι και σεις μπορει να θελατε να μαθαιτε για αλλες εμπειριες οπως ηθελα να μαθαινω και γω οταν ημουν εγκυος! καλη συνεχεια στην εγκυμοσυνη σας!φιλακια πολλα και καλο βραδυ!

Δημοσίευση

Να σου ζήσει το τιγράκι σου το γλυκό!!! Τα περιέγραψες όλα πάρα πολύ ωραία! Όσο για το θηλασμό πάλεψέ το όσο μπορείς. Στην αρχή είναι δύσκολο αλλά μετά είναι όλα τα λεφτά! Η απόλυτη ευκολία και το απόλυτο δέσιμο με το μωράκι σου! Εγώ ξέρεις τι έκανα για να τα καταφέρω;;Γύρισα από το μαιευτήριο και δεν αγόρασα ξένο γάλα. Έτσι, μόνο από εμένα μπορούσε να φάει.Μακάρι να είχα κάνει το ίδιο και στο γιο μου :(:(:(

Να σου ζήσει και πάλι!

Δημοσίευση

ευχαριστω πολυ κοριτσια!την ιστορια την εβαλα λιγο καθυστερημενα!εχουμε συμπληρωσει ηδη δυο μηνες παρεα με το τιγρακι και με το θηλασμο πλεον ολα πολυ καλα!εχω πολυ γαλα και περισσευει κι ολας. προσφατα καναμε και το πρωτο μας εμβολιο και συνεχως βλεπω καινουρια πραγματα,γελακια φωνουλες κλπ!ειναι πολυ ομορφη η μητροτητα!αυτες ομως οι πρωτες στιγμες με το μωρο ειναι αξεχαστες και πολυ συγκινητικες!ευχομαι σε ολες τις γυναικες να τις ζησουν!

Δημοσίευση

Σπουργε απο το χειρουργειο και μετα εχω να πω τα ιδια. Ξυσιμο τρελλο στο προσωπο, ηθελα να ξεκολλησω τη μυτη μου και να την πεταξω, τρεμουλο δεν ενοιωσα, το ειχα ολο πριν το χειρουργειο, δεν ησυχαζα με τιποτα, αγχος τρομερο, ομως μολις βγηκε ο μικρος μου εβαλαν κατι ηρεμιστικο και ισως γι'αυτο δεν το ειχα μετα. Η πρωτη ματια με το μωρακι ειναι αξεχαστη, οπως και το πρωτο κλαμα!!

Να σου ζησει το μπεμπακι σου. 2 μηνων τωρα εχουν περασει τα δυσκολα, εμεις εχουμε κολικους και μενουμε ξαγρυπνοι τη νυχτα, τα νευρα μου δεν ειναι καλα, αλλα το παλευω.

Να ειμαστε καλα να χαιρομαστε τα παιδακια μας!

Δημοσίευση

βασιλικη μου μη νομισεις...και γω δεν κοιμαμαι καλα γιατι το μικρουλι ξυπναει ανα 3 και 2 ωρες το βραδυ.τρωει λιγο και αποκοιμιεται παλι.εγω ομως κουτουλαω.να σου πω την αληθεια δε με πειραζει και πολυ...εχω αποδεχτει με μεγαλη χαρα το νεο μου ρολο! ;) με τους κολικους ομως πρεπει να ειναι πιο δυσκολα τα πραγματα γιατι κλαιει κι ολας το μωρακι.υπομονη χρειαζεται και ολα θα πανε καλα!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Ωωω περαστικά!! Πώς είναι τώρα η μικρή σας;;  Τι ωραία ιδέα αυτό με το Μέγαρο και τη βρεφική παράσταση!! Μακάρι όταν ανέβουμε κι εμείς Αθήνα να πάμε να δούμε κανένα!! Κι εγώ δεν περίμενα να μπορούν να παρακολουθήσουν, αλλά αν είναι και καλοφτιαγμένο, θα τραβάει την προσοχή τους! Εμάς έχει αρχίσει να χτυπάει συνέχεια παλαμάκια τώρα, είναι σε καλή φάση για θεατρικές παραστάσεις 😆😆 Ρε συ κι εμάς τις γωνίες τις προστατευτικές τις έχει φάει όλες!! Το κρατάει και στο στόμα το κομμάτι που έχει κόψει και το μασουλαει με τις ώρες λες και είναι τσίχλα!! 😆 Δεν ξέρω αν πρέπει να κάθομαι να γελάω ή να τρέξω πανικόβλητη να του το βγάλω με το ζόρι... 😅
    • Καλημέρα κορίτσια!! Καλή εβδομάδα! Και καλό μήνα!! Νοέμβριος κορίτσια... Σε μερικές εβδομάδες το μικρακι μου γίνεται 1 έτους!! 😱 Νομίζω ότι η @Maria_mtx ήθελε να εστιάσει περισσότερο στο ότι δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε να δώσουμε όλες τις γεύσεις του κόσμου στο παιδί μας και να φρικαρουμε άμα δεν προλάβουμε να συμπληρωσουμε τη λίστα μας πριν χρονισει, κι όχι τόσο στο ότι αφού έχουμε συγκεκριμένες συνήθειες στην Ελλάδα, αυτές θα αποκτήσει το παιδί και δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε για το κάτι παραπάνω... Σε αυτό το σημείο να σας πω ότι εγώ είμαι σε ένα ενδιάμεσο στάδιο... Υπάρχουν πράγματα που δεν τρώω και δεν του τα έχω δώσει, επειδή λυπάμαι να τα αγοράσω και μετά να πεταχτούν... Πχ αρνί, συκώτι δεν έχω δώσει ακόμα. Ενώ κάποια άλλα που τρώει ο άντρας μου ή είναι πιο εύκολα να μείνουν στο ψυγείο και πιο εύκολα να τα διαχειριστω, όπως κατσικίσιο γιαούρτι ή πρόβειο γάλα (που πάλι δεν τρώω), τα έχω δώσει... Το έχω τύψεις ρε σεις όμως... Ότι μπορώ να τα πάρω, ότι θα μπορούσα να του μάθω να τα τρώει και του τα στερω, μιας και θεωρώ ότι είναι επίκτητη η γεύση, δηλαδή συνηθίζουμε να τρώμε κάποια πράγματα. 😢 Πχ, οι Ιάπωνες τρώνε φύκια και σούπες από σόγια για πρωινό, εγώ ούτε να το διανοηθώ 😆. Γενικά, εντελώς φιλοσοφικά συζητώντας, το να δώσουμε πολλά τρόφιμα στον πρώτο χρόνο έχει δύο καλα. Πρώτον για τα θέματα αλλεργίας και δεύτερον για την εκμάθηση γεύσεων και υφών. Αυτό που κάνεις εσύ @Kiddo το θαυμάζω απεριόριστα. Έχεις την όρεξη και τη θέληση να δώσεις πολλές διαφορετικές πρώτες ύλες και τις καταγράφεις κιόλας που είναι σημαντική παρακαταθήκη για το παιδί. Μπορεί να τύχει να πάει κάνα ταξίδι αργότερα στη ζωή της στο εξωτερικό, να φάει κάτι και να πάθει αλλεργικό σοκ. Επειδή έχεις κάτσει κι έχεις κάνει όλη αυτή τη δουλειά, μπορεί να το αποφύγει αυτό και μπράβο σου!! 👏 Ειλικρινά την θαυμάζω όλη αυτήν την προσπάθεια!!  Επίσης, σχετικά με τις διαφορετικές γεύσεις, κάθομαι και σκέφτομαι ότι έχουμε στην Ελλάδα τόσες πρώτες ύλες και πιάτα, πχ σαλιγκάρια, γλυκάδια, γαρδουμπες, πατσά, συκωταριές, κοκορέτσια, ορτύκια, συκωτακια πουλιών ή 2863 διαφορετικά είδη ψαριών, οστράκων, μαλακίων, μανιταριών, άλλα τόσα είδη τυριών, άντε να τα δώσεις όλα αυτά στο παιδί μέχρι να κλείσει το έτος... Κάποια από αυτά τα τρώμε μια φορά τον χρόνο κι αν, αλλά είναι μέσα στην παράδοση και υπάρχουν στη ζωή μας... Όχι μόνο δηλαδή γεύσεις από Ινδία, Ιαπωνία, Σενεγάλη, Μαρόκο, Αργεντινή κτλ. Άμα βάλεις κι αυτά, η λίστα γίνεται τεράστια. Δεν ξέρω ρε σεις όμως αν θέλω να δώσω γλυκάδια στο παιδί μου ή ροκφόρ. 😆 Οπότε τώρα τελευταία αποφάσισα να είμαι της λογικής να μάθουμε στα παιδιά να είναι ανοιχτά σε γεύσεις και σε δοκιμές. Μετά το χρόνο κάνουν ένα relapse, προτιμάνε γνώριμες γεύσεις, γλυκές και εύκολες υφές, αλλά αν οι γονείς έχουμε διαφορετικά πιάτα στο τραπέζι μας και μας βλέπει να τρώμε και να δοκιμάζουμε, ξεκινάνε να να δοκιμάζουν κι αυτά όταν είναι έτοιμα. Το βλέπω από τον μεγάλο μου, ο οποίος στο έτος τρεφόταν μόνο με φυστικοβουτυρο, αγγούρι, γάλα, και κριτσινια, ότι τώρα σιγά σιγά, ζητάει μπρόκολο, μπριζόλες, βουτάει πατάτες στο τζατζίκι 😆 δοκιμάζει παντζάρι, dragon fruit, και μετά επιλέγει άμα του αρέσει ή όχι. Δηλαδή, βλέπω ότι υπάρχει ελπίδα αν έχουν μπει οι βάσεις στην αρχή. Ακόμα και με το 1/3 των τροφίμων που καταφέραμε του δώσαμε από τις λίστες που μοιραστηκατε.  Επίσης, σχετικά με τα καυτερά... Εσείς πότε σκοπεύετε να τους δώσετε καυτερές τροφές, αν το σκέφτεστε δηλαδή; Εμείς τρώμε με τον άντρα μου αρκετά, αλλά δεν το έχω πάρει απόφαση να δώσω στα παιδιά (καλά στο μωρό σίγουρα όχι ακόμα)...  ΥΓ έχουμε Μαρτ και βρήκα τις φυσαλίδες και πήρα 😆. Τα έβλεπα στις φωτογραφίες τεράστια τα μπαλάκια κι όταν τα βρήκα είδα πόσο μικρά είναι 😆 εμένα μου άρεσαν. Και το μωρό το πήρε, το επεξεργάστηκε λίγο και μετά το έφαγε το πάτωμα. Προτίμησε το blueberry 🫐. Του έπεσε ένα εν τω μεταξύ στο λευκό ζιπουνακι από μέσα, και μπουσουλωντας το έλιωσε εκεί στην περιοχή της πάνας. Και μέχρι να καταλάβω ότι δεν ήταν αίμα αλλά μαρμελάδα blueberry έπαθα 10 εγκεφαλικά 🥲🤣
    • Αντε ωραία με το καλό κορίτσι μου να έρθει το πρώτα σας παιδάκι ☺️ Καλά ναι και εγώ τα ίδια παθαίνω πήγα 9 εβδ τελευταία φορά δεν έχω ξανά πάει άλλο οπότε κάπως έχω ένα άγχος να δω τι γίνεται  εμένα είναι το τρίτο παιδάκι έχω αλλά δύο κορίτσια 3 ετών και 15 μηνών Αύριο 11:30 η ώρα έχω ραντεβού σήμερα είμαι 12 εβδ 
    • Καλημέρα κοριτσια μου!Καλή εβδομάδα εύχομαι και να έχουμε έναν πολυ όμορφο μήνα 🥰 Τι κάνετε? Πως είστε? Εγώ είχα γιατρό την Παρασκευή...600+γρ ο μπεμπάκος 🩵 όλα καλά! Ο πλακούντας μου ανέβηκε ✌️Μου έγραψε αιματολογικές και καμπύλη ζαχάρου. 
    • Καλημερα σας κοριτσια.Γραφω αυτο το post γιατί θέλω την συμπαράστηση σας.Εχω ξεκινήσει δουλειά ως οικονομική σύμβουλος,ειναι κατι που μου αρέσει και επιπλέον μπορώ να ειμαι και σπίτι,είναι κάτι πο΄λύ ενδιαφέρον αλλά δύσκολο να το εξηγήσω.Θα ήθελα λοιπ΄ον βοήθεια απο εσάς να κάνουμε κάποιες αναλύσεις γιατί εγω δεν εχω μεγάλο κύκλο και εχω μιλήσει με όλους.Μπορεί να γίνει διαδικτυακά και πέρνει περίπου 40λεπτά.Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...