Εκτέλεση της Αναζήτησης

Nτουλάπες που "βούλιαζαν" από ρούχα και παπούτσια, συρτάρια ξέχειλα με μπλουζάκια, κάλτσες, εσώρουχα κι αξεσουάρ, βιβλιοθήκες ως το ταβάνι και δυό σωροί παιχνίδια, χωμένα όπως όπως σε παιχνιδόκουτα, κούτες μπαούλα και σακουλάκια – τα περισσότερα, δεν τα άγγιζε καν, αλλά αρνιόταν να τα αποχωριστεί κιόλας. (Ναι, εννοείται, πως είναι μοναχοπαίδι…). Με τη σειρά του, το αγόρι μου ήταν ένα "δείγμα τυπικό" της οικογένειας – κατά βάση - κι έπειτα του κύκλου, της πόλης, του κόσμου που τον είχε γεννήσει: ένας λαίμαργος και αλλοπρόσαλος καταναλωτής. Και πάλι, δεν νομίζω πως εμείς πρωτοτυπούσαμε ιδιαιτέρως. Μεγαλωμένη σε χρόνια ευημερίας, χωρίς κρίσεις, στερήσεις και κατοχικά σύνδρομα, η γενιά μας στρατεύτηκε νωρίς κάτω από το logo "καταναλώνω άρα υπάρχω", που στην γονεϊκή του εκδοχή γινόταν το περίφημο "άλλωστε εμείς για ποιoν δουλεύουμε; Για τα παιδιά μας!".Που πάει να πει δουλεύεις και δε ρωτάς, διότι δουλεύεις για να πληρώνεις παιχνίδια και ρούχα και ιδιωτικά σχολεία και babysitters, τις οποίες το παιδί πιθανόν να μην χρειαζόταν ποτέ, αν δεν δούλευες εξαρχής. Στην γενική του εικόνα, το πράγμα θυμίζει λίγο το μεγάλο δίλημμα του κόκκορα στις ιστοριούλες του Αρκά: "Θέλω να βγω από το αδιέξοδό μου, αλλά δεν θυμάμαι από πού μπήκα". Και για να μη χανόμαστε σε αερολογίες, σκάλισα στο Web και βρήκα μια έρευνα που είχε γίνει από μερικά χρόνια από κάτι γιατρούς στο Κρατικό της Νίκαιας για να καταγραφούν οι απόψεις των Ελλήνων γονιών σε ό,τι αφορούσε τη σχέση τους με το παιδί και το χρήμα. Τότε (σ.σ. λογαριάστε ότι μιλάμε για τις αρχές του 2009, άρα οριακά προ μνημονίων, χαρατσίων κ.λπ) δύο στους δέκα γονείς παιδιών ηλικίας 6-14 ετών – παραδέχονταν ότι "αντάμειβαν" με χρήματα τα παιδιά, επειδή δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν μαζί τους. Ενα μικρό ποσοστό (15%) προτιμούσε να μην αγοράζει τίποτα στο παιδί, ενώ, τέλος, τρεις στους δέκα γονείς αγόραζαν στα βλαστάρια τους πράγματα που δεν τους τα είχαν ζητήσει καν. Και να ‘μαστε τώρα όλοι μαζί, εσείς, εμείς κι αυτοί, στα χρόνια της κρίσης και του "εξορθολογισμού εξόδων". Που σημαίνει πως κομμένα τα σινιέ jeans και τα παπούτσια, οι επιδρομές στα παιχνιδάδικα και τα ηλεκτρονικά που αποτιμώνται μισό διαμέρισμα στα Πατήσια, ανά τεμάχιο. Κομμένα και τα τρικ του τύπου "η μαμά έχει δουλειά και θ’ αργήσει το βράδυ, αλλά αύριο θα σου πάρει ό,τι θέλεις". Αν έχασες τη δουλειά σου, καλύτερα είναι – ή έτσι επιμένουν οι ειδικοί – να λες στο παιδί με ήσυχο, σταθερό τρόπο όλη την αλήθεια (εντάξει, ας μη μάθει επακριβώς τι είναι "αύξηση του spread" και "μη βιώσιμο ελληνικό χρέος"), απαλύνοντας τις αγωνίες και τους φόβους του. Να ορίζεις ήρεμα τις οικονομικές, οικογενειακές δυνατότητες και το τι θα γίνει στο μέλλον. Αντί για το "δεν μπορώ να στο πάρω, δεν έχω λεφτά", προτιμότερο είναι το "δεν αγοράζουμε ό,τι βλέπουμε" ή το "αν σου είναι πραγματικά πολύ απαραίτητο, θα μαζέψουμε μαζί τα χρήματα για να το πάρουμε". Ποτέ να μην ανταμείβεις ένα παιδί για να κάνει το αυτονόητο, αλλά να ΄σαι σπάταλος μαζί του σε ό,τι του δίνει ασφάλεια και αίσθηση συνέχειας. "Το πιο ακριβό και πολύτιμο πράγμα στον κόσμο", μας θυμίζουν "είναι η αγκαλιά μας και η αγάπη μας". Μόνο που αυτές τις βγάλαμε από καιρό στο σφυρί. Και άντε τώρα να τις πάρουμε πίσω…

Και ποιος δεν έχει κοντοσταθεί για να δει αν η μαμά τελικά θα ενδώσει και θα του αγοράσει αυτό που θέλει; Αυτή και πολλές παρόμοιες σκηνές εκτυλίσσονται σε εστιατόρια, μαγαζιά, φιλικά σπίτια, στην παιδική χαρά, στο ίδιο το σπίτι του παιδιού. Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς υποκύπτουν στις επιθυμίες του παιδιού τους και εκείνο μαθαίνει να εκμεταλεύεται την αδυναμία τους αυτή. Γιατί όμως, όσο δύσκολο κι αν είναι θα πρέπει να λέμε "όχι" στα αγγελούδια μας; Πώς να μη κακομάθετε το παιδί σας; Βάλτε όρια και κανόνες χωρίς να αισθάνεστε τύψεις και ενοχές. • Προσπαθήστε να μην υποκύπτετε πάντα στις απαιτήσεις τους. • Συζητήστε για τις διαφημίσεις που παρακολουθείτε μαζί στην τηλεόραση. Εξηγήστε του τον σκοπό που έχει μια διαφήμιση, ότι πχ παρουσιάζει ένα προϊόν με τον καλύτερο τρόπο για να πείσει έναν καταναλωτή να το αγοράσει και μιλήστε για το αν πραγματικά χρειάζεται αυτό το προϊόν που του κέρδισε το ενδιαφέρον. • Επισκεφτείτε παρέα το σουπερ μάρκετ! Κάντε μια λίστα με τα ψώνια που χρειάζεστε και παροτρύνεται το να σας βοηθήσει να τοποθετήσετε τα προϊόντα στο καρότσι! Εξηγήστε του με ποιον τρόπο επιλέγετε τα προϊόντα που αγοράζετε, πείτε του πόσα χρήματα μπορείτε να διαθέσετε και ότι μέχρι να φτάσατε στο ταμείο δε πρέπει να υπερβείτε αυτό το ποσό. • Στην περίπτωση που επίμονα σας παρακαλάει να αγοράσει αυτό που θέλει μην βιαστείτε να το απορρίψετε αμέσως αλλά δώστε του πρώτα εναλλακτικές προτάσεις. • Ακόμα και αν έχετε αποφασίσει ότι δε θα του χαλάσετε το χατήρι μη πείτε αμέσως το "Ναι". Σίγουρα οι περισσότεροι γονείς βρίσκονται καθημερινά σε αυτήν την δύσκολη θέση και υποχωρούν μπροστά στο κλάμα του παιδιού για να μη το στεναχωρήσουν. Ποιες είναι οι δικές σας αδυναμίες μπροστά στις επιθυμίες του; Έχετε βρει τρόπους να τις αντιμετωπίσετε ή τουλάχιστον να τις περιορίσετε; Πώς αντιδρούν τα παιδάκια σας στα "όχι" που αναγκάζεστε να πείτε μερικές φορές;

Η αλληλεπίδραση μεταξύ παιδιού και γονέα στα ψώνια βοηθά τα μικρά παιδιά να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες και προάγουν το αίσθημα ευτυχίας, ακόμη κι αν έχουν αρχίσει να εμφανίζουν τα πρώτα σημάδια κούρασης. Σύμφωνα με μια μελέτη από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και Open University, οι έξοδοι για ψώνια είναι το ίδιο ευεργετικές για την ανάπτυξη των παιδιών, όσο δραστηριότητες όπως η ζωγραφική. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ακόμη ότι τα ψώνια κάνουν καλό στις κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει όταν βλέπουν τηλεόραση ή όταν διαβάζουν. Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα, μελετώντας τα αποτελέσματα μιας οικονομικής έρευνας που είχε γίνει στη Γερμανία, και η οποία εξέτασε τις καθημερινές δραστηριότητες και συνήθειες 800 γονέων με παιδιά ηλικίας 2 και 3 ετών. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Royal Economic Society, σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail. Πηγή: aplita.gr

Η αλληλεπίδραση μεταξύ παιδιού και γονέα στα ψώνια βοηθά τα μικρά παιδιά να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες και προάγουν το αίσθημα ευτυχίας, ακόμη κι αν έχουν αρχίσει να εμφανίζουν τα πρώτα σημάδια κούρασης. Σύμφωνα με μια μελέτη από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και Open University, οι έξοδοι για ψώνια είναι το ίδιο ευεργετικές για την ανάπτυξη των παιδιών, όσο δραστηριότητες όπως η ζωγραφική. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ακόμη ότι τα ψώνια κάνουν καλό στις κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει όταν βλέπουν τηλεόραση ή όταν διαβάζουν. Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα, μελετώντας τα αποτελέσματα μιας οικονομικής έρευνας που είχε γίνει στη Γερμανία, και η οποία εξέτασε τις καθημερινές δραστηριότητες και συνήθειες 800 γονέων με παιδιά ηλικίας 2 και 3 ετών. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Royal Economic Society, σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail.

Τι μπορείτε να κάνετε για να μείνετε όλοι ευχαριστημένοι και να προλάβετε μια κακιά εξέλιξη αυτής της όμορφης βόλτας; Σεβαστείτε τα όρια και της ανάγκες του παιδιού Τα μικρά παιδάκια κουράζονται εύκολα και έχουν αρκετές ανάγκες. Φροντίστε να είναι ξεκούραστα, να έχουν κοιμηθεί αρκετά νωρίτερα και φυσικά να έχουν φάει. Να είστε εφοδιασμένες με ένα μικρό σνακ και φυσικά νεράκι ή χυμό. Αποφύγετε να βγαίνετε για ψώνια σε ώρες αιχμής Πιθανόν η πολυκοσμία και η φασαρία να ταλαιπωρήσει το παιδάκι σας και να το κάνει ανήσυχο. Όταν συμβεί αυτό μη το ζορίσετε να ακολουθήσει γιατί το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να κάνετε το κλίμα ακόμα πιο εκρηκτικό. Κάντε ένα διάλειμμα από τα ψώνια, πάρτε το μια αγκαλίτσα και κάντε μια βόλτα έξω στον καθαρό αέρα. Όσο κι αν το πρόγραμμά σας είναι φορτωμένο και οι ώρες περιορισμένες για έξοδο προσπαθήστε να μη βγαίνετε έξω σε ώρες που υπάρχει μεγάλη κίνηση. Είναι εξουθενωτικό τόσο για εσάς όσο και για το παιδί σας. Καλοί λογαριασμοί πριν από την έξοδο Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού μας φροντίζουμε να κάνουμε μια ξεκάθαρη συζήτηση πριν την βόλτα για ψώνια. Καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε στο παιδί για ποιο λόγο πάμε να αγοράσουμε κάτι, τι θα αγοράσουμε και πόσα χρήματα μπορούμε να ξοδέψουμε. Κάντε το "όχι" να ακουστεί σαν "ναι" Συνήθως τα παιδάκια τα θέλουν όλα και ζητάνε επίμονα τα πάντα. Κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να προσέξουμε είναι πως πρέπει να πούμε το "όχι". Ένα απλό "όχι, βάλε πίσω αυτό που πήρες" θα πεισμώσει το παιδάκι και θα συνεχίσει να το ζητάει επίμονα μέχρι να βάλει τα κλάματα και τις τσιρίδες για να σας καταφέρει να πείτε το ναι. Σε αυτό το κομμάτι θα πρέπει να φερθείτε πιο διπλωματικά. Κάντε το όχι να ακουστεί σαν ναι λέγοντας "Τι όμορφο είναι αυτό το παιχνίδι. Να το θυμηθείς να το γράψουμε στη λίστα με τα ψώνια και να το πάρουμε την επόμενη φορά". Όταν ο θυμός και η αυστηρότητα γίνουν γλυκύτητα και χαμόγελο, τα αποτελέσματα θα είναι εξαιρετικά. Διασκέδαση Φροντίζουμε να συνδυάζουμε την έξοδο για ψώνια με κάτι που ξέρουμε πως σίγουρα θα ευχαριστήσει το παιδάκι μας. Μια στάση για φαγητό ή γλυκό και μια βόλτα σε ένα μέρος που μπορεί να παίξει, θα ικανοποιήσει το παιδάκι και η εμπειρία για ψώνια θα μείνει στο μυαλουδάκι του διασκεδαστική. Συμμετέχουμε όλοι στα ψώνια Απολαμβάνουμε την κοινή μας βόλτα και χαιρόμαστε ο ένας την με την παρέα του άλλου. Αφήνουμε το παιδάκι να συμμετέχει στα ψώνια ρωτώντας τη γνώμη του για κάτι που θέλετε να αγοράσετε και σεβόμαστε την τελική του επιλογή. Μπορούμε να μετατρέψουμε τα ψώνια σε μια ευχάριστη και ανταποδοτική διαδικασία, κάνοντας το παιδάκι μας να νιώσει χρήσιμο. Μερικές υπέροχες ιδέες είναι να του ζητήσουμε να μας βοηθήσει τοποθετώντας τα ψώνια στο καρότσι και να μας κατευθύνει διαβάζοντας τη λίστα με τα ψώνια. Κοιτάμε χωρίς να αγγίζουμε Τα παιδάκια είναι τόσο περίεργα που θέλουν να αγγίζουν και να επεξεργάζονται ότι βλέπουν. Αν τραβήξει κάτι από το ράφι μη το μαλώσετε. Αφήστε το να το πιάσει καλά με τη δικιά σας βοήθεια και εξηγήστε του πως πρέπει να το κοιτάμε κανονικά και να μη το πιάνουμε γιατί αν θα πέσει από τα χεράκια του θα σπάσει. Όταν το παιδί φτάσει στα όρια Αν παρόλα αυτά το παιδάκι δε θέλει να συνεχίσει άλλο τα ψώνια μαζί μας και ξεπεράσει τα όρια αρχίζοντας να κλαίει και να φωνάζει, σεβαστείτε το. Να θυμάστε πως όταν δείχνετε κατανόηση και σέβεστε τα θέλω και τις ανάγκες του παιδιού σας, την επόμενη φορά θα σας ανταμείψει με περισσότερη υπομονή και ίσως να γίνει πιο ανεκτικό σε μια πολύωρη βόλτα.