Εκτέλεση της Αναζήτησης

Ίσως είναι λέξεις και φράσεις που ακούγαμε από τη δική μας μανούλα και τότε λέγαμε "αποκλείεται να τις πω στο δικό μου παιδί". Οι "απαγορευμένες φράσεις" τις περισσότερες φορές είναι αντίκτυπο των νεύρων που προκαλεί η κούραση και η καθημερινή μας ρουτίνα. Μερικές από αυτές μπορεί να πληγώσουν το παιδί χωρίς να το καταλάβουμε και μάλιστα όταν δεν τις χρησιμοποιούμε στο σωστό χρόνο. Εντοπίσαμε τις σημαντικότερες λάθος εκφράσεις: "Με κούρασες με τις ερωτήσεις" Το παιδί ανακαλύπτει και μαθαίνει τον κόσμο μέσα από τις ερωτήσεις. Είναι από τα σημαντικότερα εργαλεία της ανάπτυξης του. Και ο καλύτερος δάσκαλος είστε εσείς. Σας βομβαρδίζει καθημερινά με χιλιάδες ερωτήσεις άλλες φορές σημαντικές και άλλες ασήμαντες και ανούσιες. Όπως και να έχει όμως, όσο κουραστικό κι αν είναι αυτό, πρέπει πάντα σε κάθε ερώτηση να του δείχνουμε την προσοχή μας και να του δίνουμε απαντήσεις. "Σε λιγάκι" Ίσως από τις πιο αγαπημένες εκφράσεις των γονιών για να αποφύγουν κάτι που τους ζητάει το παιδί με την ελπίδα ότι θα το ξεχάσει. Το παιδί αντιλαμβάνεται ότι δεν έχετε διάθεση να ασχοληθείτε μαζί του και με τις συνεχείς ματαιώσεις στεναχωριέται, προβληματίζεται και απογοητεύεται. Σας θέλει δίπλα του και η αναβολή είναι μια μικρή απόρριψη γιατί πολλές φορές αυτό το "σε λίγο" γίνεται ποτέ. "Ναι αλλά..." Στα παιδιά θα πρέπει να απαντάμε με σαφήνεια. Η σωστές απαντήσεις είναι το "ναι" και το "όχι". Ένα ναι με υπονοούμενα και απαγορεύσεις μπερδεύει το παιδί. "Γιατί έτσι θέλω εγώ" Μια πολύ τρομακτική απάντηση για το παιδί σε μια απαγόρευση. Η απάντηση αυτή πληγώνει γιατί δείχνει ότι δεν το υπολογίζετε, πεισμώνει γιατί δεν μπορεί να καταλάβει το λόγο που του απαγορεύετε να κάνει αυτό που θέλει και τρομάζει γιατί δείχνετε πως μόνο εσείς έχετε τον έλεγχο να αποφασίζετε για εκείνο. "Θα το κάνω εγώ" Αυτή η φράση δείχνει στο παιδί ότι δεν του έχετε εμπιστοσύνη να καταφέρει κάτι μόνο του ή ότι αυτό που κάνει δεν το κάνει καλά και απλά δε μπορεί. Τέτοιες αντιδράσεις κάνουν το παιδί άβουλο, διστακτικό και φοβισμένο. Αν δεν το ενθαρρύνετε εσείς δε θα μπορεί να παίρνει ποτέ πρωτοβουλίες για τον εαυτό του. "Αν το κάνεις η μαμά θα κλαίει" Μια φράση απειλή που πληγώνει το παιδί. Το παιδί αισθάνεται ότι ακόμα και άθελα του μπορεί να γίνει ο λόγος που θα στεναχωρηθείτε. Ουσιαστικά με τη φράση αυτή του δημιουργείτε ενοχές και στην ιδέα ότι θα σας στεναχωρήσει νιώθει τύψεις. Τα παιδιά δεν πρέπει να λυπούνται και να προβληματίζονται για τους γονείς και σε καμιά περίπτωση να μη νιώθουν ότι μπορεί να φταίνε που ο μπαμπάς ή η μαμά στεναχωριέται. "Όταν κλαις είσαι κακό παιδί" Το κλάμα είναι ένας τρόπος ξεσπάσματος από μια συναισθηματική φόρτιση που βιώνει το παιδί. Αν το κάνουμε να πιστέψει ότι με το κλάμα γίνεται κακό ίσως να καταπιέζει και να προσπαθεί να κρύψει το συναίσθημα του όταν του συμβαίνει κάτι. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να καταλάβουμε για ποιο λόγο κλαίει και να το ενθαρρύνουμε να μας μιλήσει.

Για το παιδί η μητέρα είναι πρότυπο και πιστεύει όλα όσα του λέει. Τέτοια λόγια μπορεί να το στεναχωρήσουν πολύ και νιώθει ότι η μαμά πραγματικά τα εννοεί και δεν αξίζει άλλο την αγάπη της. Όταν η μαμά προσβάλλει και αποσύρει την αγάπη της έστω και λεκτικά το παιδάκι γίνεται ευάλωτο, ανασφαλή και χάνει την αυτοεκτίμηση του. Μια ακόμα λάθος τακτική της μαμάς είναι να χρησιμοποιεί την αγάπη ως εκβιαστικό μέσο. "Αν μ'αγαπάς θα τελειώσεις όλο το φαΐ σου". Το μόνο σίγουρο είναι πως εκείνο σας αγαπά και θέλει να σας βλέπει να χαμογελάτε και πάντα να κερδίζει την αγάπη σας. Η αγάπη μεταξύ μητέρας και παιδιού δε μπορεί να μπει σε καλούπια, δε μετριέται, δεν αποσύρεται και δεν χρειάζεται επιβεβαίωση με προτροπές και εκβιασμούς. Όταν φωνάζουμε, ουρλιάζουμε και καταφεύγουμε σε επιπλήξεις δημιουργούμε μια ένταση που τραυματίζει ψυχικά και συναισθηματικά το παιδάκι. Κάποια σκληρά λόγια μπορεί να μείνουν χαραγμένα στη μνήμη του και δύσκολα θα μπορέσουμε να τα σβήσουμε. Ο ακραίος αυτός τρόπος ξεσπάσματος της μητέρας με τιμωρία και φωνές δημιουργεί φόβο και φυσικά εμποδίζει την επικοινωνία και τη συνεργασία με το παιδάκι. Μια ακόμα τακτική που πολλές μανούλες ακολουθούν είναι αυτή της στέρησης. "Αν δε φας όλο το φαΐ σου, δε θα πάμε βόλτα" "Αν δε συμμαζέψεις το δωμάτιο σου, δε θα σου πάρω παγωτό". Είναι μερικές από τις συνηθισμένες εκφράσεις που οι μανούλες χρησιμοποιούν για να συνετίσουν το παιδάκι τους. Καλό είναι όμως να μη χρησιμοποιούμε τη στέρηση επιφανειακά. Θα πρέπει πρώτα να του εξηγήσουμε τους λόγους για να μπορέσει να καταλάβει και να συνειδητοποιήσει το λάθος του. Η καλύτερη μέθοδος για να συνετίσουμε το άτακτο μπομπιράκι μας είναι η επιμονή και υπομονή να καταλάβει τις λογικές συνέπειες των πράξεων του και ο καλύτερος τρόπος είναι η καλή και σωστή επικοινωνία. Θα πρέπει να καταλάβει ότι η στέρηση ή ο περιορισμός δεν είναι μέσο εκδίκησης αλλά μια δίκαιη συμπεριφορά. Αν νιώσετε λοιπόν ότι η υπομονή σας αρχίζει να εξαντλείται και έχετε ξεπεράσει τα όρια σας ακολουθήστε την παλιά καλή συμβουλή: Πάρτε μια βαθιά ανάσα, κλείστε τα μάτια σας, μετρήστε ως το 10 και επανεκτιμήστε την κατάσταση προσπαθώντας να ηρεμήσετε πριν καταφύγετε σε φωνές και ακραίες αντιδράσεις. Να θυμάστε ότι η σωστή διαπαιδαγώγηση είναι πολύ πιο σημαντική από το αν έφαγε όλο του το φαγητό, αν κοιμήθηκε το μεσημέρι και αν ήπιε όλο το γάλα του.