Εκτέλεση της Αναζήτησης
Εμφάνιση αποτελεσμάτων με ετικέτες 'μαθητής' .
Βρέθηκαν 3 αποτελέσματα
-
Είναι αποδεδειγμένο ότι οι ικανότητες του μπορούν να βελτιωθούν αν η μάθηση του προσαρμοστεί στο τρόπο με τον οποίο σκέφτεται. Στο δυσλεξικό παιδί πρέπει να πηγαίνουμε: - σε ολόκληρη την εικόνα και μετά να εξηγούμε πως οι λεπτομέρειες χωράνε σε αυτή - από το εύκολο στο δύσκολο - από το απλό στο σύνθετο - από το συγκεκριμένο στο αφηρημένο - από το οπτικό στο ακουστικό O δυσλεξικός μαθητής δεν είναι: - τεμπέλης! Κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Χρειάζεται περισσότερη ώρα και ενέργεια για να κάνει αυτά που κάνει ένας συμμαθητής του. - Πρέπει να του δείχνουμε απευθείας αυτό που του διδάσκουμε. Ο δυσλεξικός μαθητής χρειάζεται: - ένα ήσυχο, ήρεμο, δομημένο, τακτοποιημένο, σταθερό και δίκαιο περιβάλλον για να εξελιχθεί - μια έως δυο λεκτικές οδηγίες τη φορά - μικρές, απλές οδηγίες με λίγα λόγια. - μια πολυαισθητηριακή προσέγγιση της μάθησης - να συνδυάζονται οι τρεις τρόποι μάθησης: Οπτικός, Ακουστικός, Κιναισθητικός - να του δίνεται κάθε ευκαιρία να εκφράζει τη δημιουργικότητα του όταν μαθαίνει - περισσότερο χρόνο να επεξεργαστεί αυτό που άκουσε - περισσότερο χρόνο να ανταποκριθεί - περισσότερο χρόνο να ολοκληρώσει τις εργασίες του Ο δυσλεξικός μαθητής μοιάζει: - να μην προσέχει. Στην πραγματικότητα είναι πιθανό να βιώνει μια αισθητηριακή υπερφόρτωση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε να δείχνουμε πως οι καινούργιες πληροφορίες, γνώσεις ταιριάζουν με αυτές που ήδη έχει μάθει και ότι πάντα χρειάζεται πολύ εξάσκηση σε κάθε βήμα της μαθησιακής διαδικασίας. Άσπα Μητρακάκη Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών/δυσλεξίας
-
Το δυσλεξικό παιδί χρειάζεται ειδική μεταχείριση στο διδακτικό του πρόγραμμα. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι ικανότητες του μπορούν να βελτιωθούν αν η μάθηση του προσαρμοστεί στο τρόπο με τον οποίο σκέφτεται. Στο δυσλεξικό παιδί πρέπει να πηγαίνουμε: - σε ολόκληρη την εικόνα και μετά να εξηγούμε πως οι λεπτομέρειες χωράνε σε αυτή - από το εύκολο στο δύσκολο - από το απλό στο σύνθετο - από το συγκεκριμένο στο αφηρημένο - από το οπτικό στο ακουστικό O δυσλεξικός μαθητής δεν είναι: - τεμπέλης! Κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Χρειάζεται περισσότερη ώρα και ενέργεια για να κάνει αυτά που κάνει ένας συμμαθητής του. - Πρέπει να του δείχνουμε απευθείας αυτό που του διδάσκουμε. Ο δυσλεξικός μαθητής χρειάζεται: - ένα ήσυχο, ήρεμο, δομημένο, τακτοποιημένο, σταθερό και δίκαιο περιβάλλον για να εξελιχθεί - μια έως δυο λεκτικές οδηγίες τη φορά - μικρές, απλές οδηγίες με λίγα λόγια. - μια πολυαισθητηριακή προσέγγιση της μάθησης - να συνδυάζονται οι τρεις τρόποι μάθησης: Οπτικός, Ακουστικός, Κιναισθητικός - να του δίνεται κάθε ευκαιρία να εκφράζει τη δημιουργικότητα του όταν μαθαίνει - περισσότερο χρόνο να επεξεργαστεί αυτό που άκουσε - περισσότερο χρόνο να ανταποκριθεί - περισσότερο χρόνο να ολοκληρώσει τις εργασίες του Ο δυσλεξικός μαθητής μοιάζει: - να μην προσέχει. Στην πραγματικότητα είναι πιθανό να βιώνει μια αισθητηριακή υπερφόρτωση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε να δείχνουμε πως οι καινούργιες πληροφορίες, γνώσεις ταιριάζουν με αυτές που ήδη έχει μάθει και ότι πάντα χρειάζεται πολύ εξάσκηση σε κάθε βήμα της μαθησιακής διαδικασίας. Άσπα Μητρακάκη Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών/δυσλεξίας Δείτε ολόκληρο το άρθρο
-
Αφού όσες φορές και... να τη γράψω, πάλι λάθη θα κάνω. Είμαι ένας μπουμπούνας. Το ‘πε κι ο μπαμπάς. Τίποτα δεν θα καταφέρω. Πάλι μαλώσανε χθες. Η μαμά του είπε να είναι πιο προσεκτικός κι εκείνος είπε πως αυτή φταίει για όλα. Όλο μαλώνουν τελευταία. Δεν θέλω να μαλώνουν και για μένα. Αμάν κι αυτή η μαμά! Πού τη βρίσκει τέτοια όρεξη πρωί πρωί; Κάθε μέρα με βασανίζει. Χθες της είπα ότι δεν την αγαπάω. Δεν είναι αλήθεια. Την αγαπάω, αλλά ήθελα να την πονέσω. Ξέρω ότι αυτό τη θυμώνει. Και όταν το ακούει βάζει τα κλάματα και αρχίζει να λέει πως για το καλό μου τα κάνει, όλο τρέχει για μένα και τίποτα δεν κάνει για τον εαυτό της και πάλι μαλώνουν με τον μπαμπά γιατί της λέει ότι κάνει τόση πολλή προσπάθεια και μια τρύπα στο νερό κάνει. Προχθές με πήγαν σε ένα μέρος που έγραφε: παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Καλά ήταν. Μου έδωσαν και καραμέλες και με έβαλαν να γράψω κάτι πράγματα. Μετά η μαμά και ο μπαμπάς μίλησαν με μια κυρία. Όταν φύγαμε, ο μπαμπάς ξεφύσαγε και δεν μιλούσε. Πρέπει να έχω κάτι πολύ σοβαρό. Όμως εγώ νιώθω καλά. Ούτε πυρετό έχω, ούτε η κοιλιά μου πονάει. Μόνο που κάνω πολλά λάθη στην ορθογραφία. Και τα γράμματά μου είναι… στραβούτσικα. Βαρέθηκα να μου γράφει η κυρία «καλύτερα γράμματα». Και δεν μου αρέσει καθόλου να με λένε μπουμπούνα και άχρηστο. Μήπως έχουν δίκιο; Αλλά πάλι, μπορεί ένας άχρηστος να ζωγραφίζει ωραία όπως εγώ; Μου φαίνεται, οι μεγάλοι είναι πιο άχρηστοι. Β.Κ. – Μαθητής ΣΤ’ Δημοτικού» (Το γράμμα δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία» )