Εκτέλεση της Αναζήτησης

Ποιες είναι, όμως, αυτές οι εξετάσεις, πότε γίνονται και τι ελέγχουν; O προγεννητικός έλεγχος περιλαμβάνει μια σειρά εξετάσεων που προσφέρονται στους μέλλοντες γονείς με βασικό στόχο τη γέννηση υγιών μωρών και τη διασφάλιση της υγείας των γυναικών που κυοφορούν. Ανιχνεύοντας μια σειρά προβλημάτων, ο προγεννητικός έλεγχος αποσκοπεί στη μείωση των παθολογικών καταστάσεων και των επιπλοκών που μπορούν να εμφανιστούν πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Βασικό κομμάτι του προγεννητικού ελέγχου αποτελούν τα υπερηχογραφήματα, που γίνονται από τη στιγμή της σύλληψης, αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τα υπερηχογραφήματα αυτά παρέχουν πλήθος πληροφοριών σχετικά με την υγεία των εμβρύων, την κατάσταση της μητέρας που κυοφορεί, αλλά και την ασφαλή έκβαση της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Τα υπερηχογραφήματα γίνονται συνήθως από την κοιλιά της μητέρας και, πιο σπάνια, διακολπικά. Συνήθως δεν απαιτούν συγκεκριμένες συνθήκες προετοιμασίας, ούτε και είναι χρονοβόρες εξετάσεις. Είναι σημαντικό, όμως, κάθε υπερηχογράφημα να διενεργείται σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή της εγκυμοσύνης κάθε φορά, έτσι ώστε να μας εξασφαλίζει το μέγιστο όγκο πληροφοριών ανάλογα με τις εμβρυϊκές συνθήκες που υπάρχουν σε κάθε εβδομάδα της κύησης. Τα απαραίτητα υπερηχογραφήματα Τα υπερηχογραφήματα που γίνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι: Υπερηχογράφημα αρχόμενης κύησης (πρώτες εβδομάδες μετά τη σύλληψη): Είναι το πρώτο υπερηχογράφημα που γίνεται για να επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη και να αποκλειστεί η εξωμήτριος κύηση. Yπερηχογράφημα αυχενικής διαφάνειας (11η-14η εβδομάδα): Γίνεται στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και μελετά την παρουσία υποδόριου υγρού πίσω από τον αυχένα του εμβρύου. Η αυχενική διαφάνεια είναι η παρουσία (συγκέντρωση) υποδόριου υγρού πίσω από τον αυχένα του εμβρύου κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης. Η ποσότητα του υγρού που υπάρχει σε αυτό το σημείο ποικίλλει μεταξύ των εμβρύων και η αυξημένη ποσότητά του σε συνδυασμό με κάποια άλλα υπερηχογραφικά ευρήματα αποτελεί σημαντικό δείκτη για αύξηση της πιθανότητας το έμβρυο να παρουσιάζει κάποια χρωμοσωματική ανωμαλία. Η αυξημένη ποσότητα αυτού του υγρού δε σημαίνει απαραίτητα ότι το έμβρυο δεν είναι υγιές, είναι όμως σημαντική ένδειξη για περαιτέρω έλεγχο, έτσι ώστε να διασφαλιστεί μια ομαλή και υγιής εγκυμοσύνη. Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου ή αναλυτικό υπερηχογράφημα (20ή-24η εβδομάδα): Σε αυτή την ηλικία της εγκυμοσύνης είναι δυνατή η λεπτομερής μελέτη της ανατομίας του εμβρύου. Επίσης το αναλυτικό υπερηχογράφημα εκτιμά το μέγεθος της πιθανότητας και όχι τη βεβαιότητα να έχει το έμβρυο κάποια χρωμοσωματική ανωμαλία. Παρότι αυτό το υπερηχογράφημα παρέχει σπουδαίες πληροφορίες για το έμβρυο, δεν μπορεί να αποκλείσει όλες τις παθολογικές καταστάσεις. Σε αυτό το υπερηχογράφημα γίνεται: Τι να κάνετε αν δαγκώσει το παιδί σας σκύλος ή γάτα. • η επιβεβαίωση ότι η εγκυμοσύνη εξελίσσεται φυσιολογικά, • ο προσδιορισμός των πιθανοτήτων για την τρισωμία 21 (σύνδρομο Down), • η διάγνωση συγγενών ή ανατομικών ανωμαλιών που είναι ανιχνεύσιμες σε αυτή την ηλικία της εγκυμοσύνης, • η διάγνωση διαφόρων καταστάσεων ή νόσων του εμβρύου, αρκετές από τις οποίες είναι ιάσιμες είτε ενδομητρίως είτε και μετά τη γέννηση, • η πρόβλεψη της πιθανότητας για πρόωρο τοκετό πριν από τις 33 εβδομάδες της κύησης, • η πρόβλεψη της πιθανότητας που έχει η έγκυος να εμφανίσει υπέρταση στην εγκυμοσύνη. Υπερηχογράφημα ανάπτυξης-Doppler (24η-40ή εβδομάδα): Γίνεται στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και, σε συνδυασμό και με τις υπερηχογραφικές εξετάσεις που έχουν προηγηθεί, μας δίνει μια ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με την ανάπτυξη και τη θρέψη του εμβρύου. Σκοπός της εξέτασης είναι να μελετηθεί: • η ανάπτυξη του εμβρύου, • η ποσότητα του αμνιακού υγρού, • η αντίσταση στη ροή του αίματος στα αγγεία του εμβρύου και στις μητριαίες αρτηρίες της μητέρας που αιματώνουν τον πλακούντα, • η θέση και η μορφολογία του πλακούντα, • η κινητικότητα του εμβρύου. Τα παραπάνω υπερηχογραφήματα εκτός από την ανατομική μελέτη και τον έλεγχο των βασικών ζωτικών οργάνων του εμβρύου εκτιμούν και το μέγεθος της πιθανότητας -όχι τη βεβαιότητα- αυτό να έχει σύνδρομο Down ή κάποια άλλη χρωμοσωματική ανωμαλία. Οι επεμβατικοί διαγνωστικοί έλεγχοι Παρότι τα υπερηχογραφήματα παρέχουν σπουδαίες πληροφορίες για το έμβρυο, δεν είναι δυνατό να εντοπίσουν όλες τις παθολογικές καταστάσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί ορισμένες χρωμοσωματικές και ανατομικές ανωμαλίες παρουσιάζουν υπερηχογραφικά ευρήματα, ενώ κάποιες άλλες όχι, όπως αναφέρεται και στη διεθνή βιβλιογραφία (RCOG 2000). Ο μόνος τρόπος για έναν πιο εμπεριστατωμένο έλεγχο της κατάστασης του εμβρύου είναι οι επεμβατικές διαγνωστικές μέθοδοι, που αποσκοπούν στη μελέτη των χρωμοσωμάτων, των γονιδίων και των ενζύμων στο έμβρυο, ανάλογα με το νόσημα που εξετάζεται. Οι επεμβατικοί διαγνωστικοί έλεγχοι είναι: Η αμνιοπαρακέντηση. Η βιοψία τροφοβλάστης (CVS). Η λήψη εμβρυϊκού αίματος από τον ομφάλιο λώρο. Η σπουδαιότητα των προγεννητικών επεμβατικών ελέγχων στη διάγνωση μιας σειράς σοβαρών παθήσεων του εμβρύου είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, θα ήταν σκόπιμο να τονιστεί ότι οι έλεγχοι αυτοί θα πρέπει να γίνονται όπου κρίνεται απαραίτητο και εφόσον υπάρχουν ενδείξεις από τα παραπάνω υπερηχογραφήματα, καθώς ενέχουν μικρό, αλλά υπολογίσιμο κίνδυνο αποβολής. Πρόσφατες μελέτες στο χώρο της εμβρυομητρικής ιατρικής αναφέρουν πως στο άμεσο μέλλον θα υπάρχει η δυνατότητα μελέτης του εμβρυϊκού γεννητικού υλικού με μηδενικό ρίσκο αποβολής, γεγονός που θα προσφέρει ακόμα περισσότερες δυνατότητες για τη μελέτη της ζωής μέσα στη μήτρα.

Κανείς μας δεν θυμάται τη ζωή μέσα στη μήτρα, όπως ήταν. Αν θέλουμε να ξέρουμε τι ένα έμβρυο μπορεί να δει - για να μην αναφέρουμε τη μυρωδιά,τη γεύση και την αφή ή τι μπορεί να ακούσει - πρέπει να πάμε στην πηγή. Δυστυχώς, τα έμβρυα δεν είναι μεγαλύτερο μέσο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο….. Για να βρουν τις απαντήσεις, οι ερευνητές μελετούν τα έμβρυα ζώων, υγιή ανθρώπινα νεογέννητα μόνο ωρών και πρόωρα βρέφη μέσα από το τζάμι, στην ουσιαστικά προγεννητική ανάπτυξη τους στην θερμοκοιτίδα. Αυτά που έχουμε μάθει για την εμπειρία του εμβρύου και την ανάπτυξη των αισθήσεων, όχι μόνο διευρύνει την κατανόησή μας για το ανθρώπινο σώμα, επίσης βοηθά στην δημιουργία σημαντικών πιθανοτήτων για μια υγιή, φυσιολογική ζωή των πρόωρων νεογνών! Σε όλο το ζωικό βασίλειο, οι αισθήσεις έρχονται σε απευθείας σύνδεση σε μια πολύ συγκεκριμένη σειρά που δεν διαφέρει πολύ από το ένα στο άλλο σπονδυλωτά. Η πρώτη εμπειρία αίσθησης στα έμβρυα είναι αυτή της αφής. Στη συνέχεια, έρχεται η χημική ουσία με βάση τις αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης. Η ικανότητα να ακούμε αναπτύσσεται στην τέταρτη θέση. Και τέλος, πολύ αργά που σε πολλά ζώα που γεννιούνται λείπει τον πρώτο καιρό, έρχεται η όραση. Εμείς οι άνθρωποι, με σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα κύησης μας, είμαστε ένα από τα λίγα είδη που μπορούμε να δούμε πριν γεννηθούμε. Όμως ΣΙΓΟΥΡΑ δεν υπάρχουν πάρα πολλά να δούμε μέσα στη μήτρα που μας φιλοξενεί…. Η σύντομη απάντηση στο ερώτημα του μικρού κοριτσιού στο αγέννητο αδελφάκι της είναι, "Ναι. Είναι!!!, στην πραγματικότητα, μάλλον είναι πολύ σκούρα τα πράγματα εκεί μέσα." "Μπορούμε να πούμε ότι τα έμβρυα ξεχωρίζουν τη διαφορά μεταξύ του αμυδρού και του πολύ αμυδρού… Αυτό είναι ό,τι θα δούμε αν ήμασταν μέσα στην μήτρα αν αφαιρέσει η μαμά τα ρούχα της σε μια ηλιόλουστη ημέρα», εξηγεί,ο επικεφαλής της εμβρυϊκής / νεογνικής ανάπτυξης στο τμήμα του Πανεπιστημίου Κολούμπια της αναπτυξιακής ψυχολογίας. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν τα έμβρυα στον υπέρηχο να γυρίζουν τα κεφάλια τους μακριά από τα έντονα φώτα που έριξαν στην κοιλιά της εγκύου. Και έχουν επίσης δει τα εγκεφαλικά κύματα των πρόωρων βρεφών να ανεβαίνουν σαν απάντηση σε μια λάμψη φωτός, ή μια αλλαγή στο οπτικό ερέθισμα-μετάβαση από μια κάρτα με κάθετες ρίγες σε μια άλλη με οριζόντιες, για παράδειγμα. Αυτά είναι μικρά σημεία από μια αίσθηση αλλά είναι αρκετά!!! Αρκετά για τι; Εδώ είναι όπου τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα. Βλέπετε οι αισθήσεις δεν λειτουργούν με κάποια νευρολογικό "off / on" διακόπτη. Είναι περισσότερο σαν οικοδόμηση και τη δυνάμωση ενός μυ. Θα πρέπει να ασκηθεί για να δυναμώσει... όσο περισσότερο χρησιμοποιείται μια αίσθηση, τόσοι περισσότερες συνδέσεις νευρώνων σχηματίζονται και η αίσθηση βελτιώνεται. Αλλά αν δεν την χρησιμοποιούμε αρχίζει να χάνετε. Κυριολεκτικά. "Χρειάζεται αισθητηριακή διέγερση κάποιου είδους. Αισθητηριακή διέγερση είναι σημαντική και με άλλους τρόπους, καθώς, βοηθά τα έμβρυα να μαθαίνουν. Για παράδειγμα, τα έμβρυα πάπιας ακούν τη φωνή της μαμάς τους ενώ είναι ακόμα μέσα τα αυγά τους. Όπως το κάνουν αυτό, αρχίζουν να αναγνωρίζουν τη φωνή που σιγά σιγά ακούγεται σαν πάπια. "Ένας ερευνητής διαπίστωσε ότι ένα έμβρυο πάπιας που ενώ ήταν μέσα στο αυγό δεν είχε ακούσει τη μαμά του, δεν ήταν σε θέση να αναγνωρίσει το κάλεσμα της μαμάς πάπιας μετά την γέννηση του από αυτό μιας κότας, δήλωσε ο Jeffery Alberts, Ph.D . , καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα. "Θα πρέπει να τους ακούσουν στο αυγό και αυτό θα τονώσει τις δικές τους ακουστικές ικανότητες. Αυτό είναι το πώς θα το πάρει να είναι συντονισμένοι αυτό βοηθά ώστε να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη. Ανθρώπινα έμβρυα χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους για να μάθουν. Ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ειρηνικού κάνει έρευνά σε συνεργασία με μεγάλο μαιευτικό νοσοκομείο. Αν οι γονείς ενδιαφέρονται, βρέφη ηλικίας ακόμη και οκτώ ωρών ελεγγχονται για να δούμε πώς θα ανταποκριθούν σε διαφορετικούς ήχους. Τα μωρά φορούν ακουστικά και τους δίνονται ειδικές πιπίλες συνδεδεμένες με έναν υπολογιστή. Τα νεογέννητα πιπιλίζουν δυνατότερα όταν ακούνε ήχους που είναι εξοικειωμένοι με αυτούς πριν από τη γέννηση. Τα νεογέννητα προτιμούν τη φωνή της μητέρας τους πάνω από οποιονδήποτε άλλο είναι εκεί (ακόμα και του μπαμπά). Προτιμούν ακουστικές φράσεις από τα βιβλία που έχουν διαβάσει οι μητέρες, ενώ αυτά ήταν στη μήτρα, σε σύγκριση με νέες ιστορίες. "Τα μωρά προτιμούν τον ήχο της μητρικής γλώσσας της μητέρας τους σε σχέση με άλλες γλώσσες λέει ο καθηγητής. "Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, ότι μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των γλωσσών διαφορετικής ακουστικής δομής, όπως ισπανικά σε σχέση με αγγλικά. Αλλά δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη διαφορά μεταξύ παρόμοιων σε ήχο γλωσσών, όπως τα αγγλικά και τα ολλανδικά." Ομιλία της Μητέρας »φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία με πολλούς τρόπους. Mητέρες που δεν μουρμουρίζουν και μιλούν καθαρά και δυνατά, έχουν παιδιά που μπορούν να αναγνωρίσουν καλύτερα τα σύμφωνα σε 6-σε-8 μήνες, και έχουν μεγαλύτερο λεξιλόγιο στους 10-προς-12 μήνες, σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους. Αυτό, και άλλες έρευνες, έχει οδηγήσει τους ερευνητές να υποθέτουν ότι η εκμάθηση της γλώσσας είναι μια διαδικασία που ξεκινά πριν ακόμα γεννηθούν τα μωράκια. Βλέποντας ένα καλύτερο μέλλον Όλα αυτά έχουν μεγάλες συνέπειες για την υγεία του βρέφους. Γνωρίζουμε τώρα ότι αισθητικές εμπειρίες πριν από τη γέννηση παίζουν ρόλο στο να διασφαλίσουμε ότι οι αισθήσεις θα αναπτυχθούν σωστά και ότι τα έμβρυα μαθαίνουν σημαντικά γρηγορότερα μετά τη γέννηση ,συμπεριφορές. Οι συνεχόμενες έρευνες βοήθησαν τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τι συμβαίνει στα έμβρυα που εκτίθενται σε αλκοόλ. Πάρα πολύ αλκοόλ κάνει κακό για ένα έμβρυο, το οδηγεί να ελαττώνει την κίνηση του και αλληλεπιδρά λιγότερο με το περιβάλλον του. Αυτό σημαίνει λιγότερη αισθητική εμπειρία και, ως εκ τούτου, λιγότερο γνωστική ανάπτυξη. Η αισθητηριακή στέρηση μπορεί να έχει ακόμα και φυσικές επιπτώσεις. "Ένα ακόμα από τα πράγματα που οι έρευνες έδειξαν είναι ότι ένα έμβρυο μετά από μεγάλη έκθεση στο αλκοόλ της μητέρας του μειώνει σημαντικά και τις καταποτικές κινήσεις. Γι 'αυτό δεν έχει ότι η διέγερση του γαστρεντερικού συστήματος για να βοηθήσει να αναπτυχθεί φυσιολογικά σύστημα», δήλωσε ο Jeffrey Alberts. Μελετώντας τις αισθήσεις του εμβρύου έχει επίσης βοηθήσει τους γιατρούς να αναπτύξουν καλύτερους τρόπους για τη φροντίδα των πρόωρων βρεφών. Αυτά τα μωράκια καταλήγουν να τους λείπουν πολλά από τα αισθητικές εμπειρίες που χρειάζονται για τη φυσιολογική ανάπτυξη-η κίνηση του να είναι μέσα η μητέρα τους, οι μυρωδιές και γεύσεις της μήτρας, φωνή-ενώ η μητέρα τους, ενώ βιώνουν ταυτόχρονα λαμπερά φώτα και τους δυνατούς θορύβους κάτι που δεν θα γινόταν φυσιολογικά .Φανταστείτε να κοιμηθείτε σε μια αιώρα μια τροπική βραδιά και να ξυπνήσετε πάνω σε μια σχάρα με εκτυφλωτικά φώτα τρομακτικούς θορύβους και δέκα άγριους αστυνομικούς από πάνω σας!! Αυτό το σοκ κάνει τη διαφορά στην ανάπτυξη των βρεφών, και βοηθά να βάζουμε σε κίνδυνο για μια σειρά από νοητικές και κινητικές διαταραχές, λέει ο καθηγητής. Έρευνα έχει οδηγήσει σε πιο σκούρα δωμάτια για πρόωρα βρέφη, να κλείνουν τα δυνατά φώτα που μπορεί να βλάψουν την όχι-αρκετά-έτοιμη ώρας. Έχει επίσης ζητηθεί από τα νοσοκομεία να ξεκινήσουν την παρακολούθηση των κυμάτων του εγκεφάλου των μωρών και εξέταση ακοής τους, ψάχνοντας για τα πρώτα σημάδια ότι το μωράκι μπορεί να χρειαστεί θεραπευτική παρέμβαση. Το σίγουρο είναι ότι μαθαίνοντας για τη ζωή των εμβρύων μέσα στη μήτρα και για τον τρόπο ανάπτυξης τους, βοηθάμε τις μητέρες που κυοφορούν να δίνουν τα καλύτερα ερεθίσματα, καθώς επίσης κατανοούμε όλο και περισσότερο τις ανάγκες των εμβρύων εκείνων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν πρόωρα την ασφάλεια της μήτρας της μαμάς τους…

Χασμουριέται! Από την 11η εβδομάδα το μωράκι αρχίζει να χασμουριέται και μάλιστα με συχνότητα δύο φορές περισσότερο από έναν ενήλικα. Μέσα από τις διάφορες καταστάσεις ύπνου και εγρήγορσης το μωράκι διεγείρει όλα τα τμήματα του εγκεφάλου του και εξασκεί το νευρικό του σύστημα. Εξερευνά! Όταν το μωράκι δεν κοιμάται λυγίζει και τεντώνει το σωματάκι του και εξερευνά με την αφή. Ο ύπνος του μωρού μειώνεται κατά 85% καθώς περνούν οι μέρες για να έρθει στον κόσμο. Όσο περισσότερο αγχώνεται και στρεσάρεται η μανούλα η δραστηριότητα του μωρού αυξάνεται. Ονειρεύεται! Το μωράκι αρχίζει να βλέπει όνειρα περισσότερο στην αρχή του τελευταίου τριμήνου της κύησης!

Η έρευνα δείχνει ότι αμέσως μετά από τη σύλληψη, υπάρχει ένα επίπεδο συνειδητότητας στο έμβρυο. Καθώς το έμβρυο αναπτύσσεται, το υποσυνείδητό του αποθηκεύει πληροφορίες ώστε να προετοιμαστεί για το περιβάλλον της μητέρας του καθώς επίσης η συναισθηματική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει γονιδιακά το έμβρυο! Όμως, ο ρόλος του πατέρα στη σχέση του με τη μητέρα είναι επίσης σημαντικός. Από τον έκτο μήνα, το έμβρυο μπορεί να ακούσει και να κινηθεί με το ρυθμό της φωνής της μητέρας του. Φανταστείτε τη διαφορετική επίδραση που δέχεται όταν η μητέρα του τραγουδά ευτυχισμένη ή φωνάζει με θυμό. Δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι υπερηχογραφήματα που λαμβάνονται, ενώ οι γονείς φωνάζουν ο ένας στον άλλο δείχνουν ολόκληρο το σώμα του μωρού να συσπάται με διέγερση. Φανταστείτε τη ζημιά που προκαλείται μετά από μήνες τροφοδοσίας του εμβρύου με αυτή την αρνητική ενέργεια.Τρομακτικό, έτσι δεν είναι;Στην πραγματικότητα, οι μελέτες δείχνουν ότι μια κακή σχέση μεταξύ των γονέων αυξάνει τον κίνδυνο ψυχολογικής και σωματικής βλάβης του παιδιού σε ένα εντυπωσιακό ποσοστό 200% ή και περισσότερο! οι σκέψεις ” οι αντιληπτές από τις μητέρες τους πριν από τη γέννηση” επιτρέπουν στο αγέννητο βρέφος να «βελτιστοποιήσει τη γενετική και την φυσιολογική του ανάπτυξη.” «Είναι βιολογικά αδύνατο για ένα γονίδιο να λειτουργεί ανεξάρτητα από το περιβάλλον του: τα γονίδια σχεδιάστηκαν για να ρυθμίζονται από τα σήματα από τον άμεσο περιβάλλοντα χώρο τους», … μερικά από τα οποία, με τη σειρά τους, είναι βαθιά επηρεασμένα από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μας.” Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν τους ζωντανούς οργανισμούς ως ”δυναμικά συστήματα” ικανά για άμεσο επαναπρογραμματισμό των συμπεριφορών των γονιδίων ώστε να φιλοξενήσουν τις περιβαλλοντικές προκλήσεις».Η σχέση μεταξύ αρνητικών σκέψεων, συναισθημάτων, και αντίδρασης στο στρες είναι σαφής. Η σχέση μεταξύ της αισιοδοξίας και της γαλούχηση του αγέννητου παιδιού θα ακολουθήσει κατά πάσα πιθανότητα την ίδια πορεία δράσης. Αυτή τη φορά, οι “καλές” ορμόνες, όπως η οξυτοκίνη, είναι πιθανό να είναι αυτές που κυκλοφορούν για να βοηθήσουν το μωρό. Αλλά οι σκέψεις μπορεί να έχουν μια ακόμη πιο άμεση διαδρομή για τον επηρεασμό του DNA. Υπάρχει και μια άλλη ενέργεια που φαίνεται να συνδέει τις συναισθηματικές σκέψεις με τη γενετική αλλαγή. Ας δουμε πόσο δεκτικός σε σκέψεις μπορεί να είναι ο πλακούντας. Στη μελέτη, το Ινστιτούτο HeartMath, , χρησιμοποίειται DNA από πλακούντα. Σε κάθε έναν από τους 28 ερευνητές, οι οποίοι ήταν ”ειδικά εκπαιδευμένοι” στο πώς να δημιουργούν και να αισθάνονται έντονα συναισθήματα όταν τους ζητηθεί”, δόθηκε ένα φιαλίδιο DNA από πλακούντα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάθε δείγμα του DNA του πλακούντα “άλλαζε σχήμα ανάλογα με τα συναισθήματα των ερευνητών του.” Όταν οι ερευνητές αισθάνονταν θετικά συναισθήματα, όπως αγάπη, χαρά και ευγνωμοσύνη, το DNA », απάντησε με χαλάρωση: “Το κλώσμα του ομφάλιου λώρου ξετυλίχθηκε και μάλιστα επιμηκύνθηκε” Όταν οι ερευνητές αισθάνονταν αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμό, φόβο, απογοήτευση ή άγχος, το DNA “σφίχθηκε, έγινε μικρότερο, και ακόμη έσβησε πολλούς από τους κωδικούς του.” Τέλος, όταν οι ερευνητές αισθάνθηκαν και πάλι θετικό συναίσθημα, οι «κώδικες τέθηκαν και πάλι σε λειτουργία.” Τα συμπερασματα δικα σας!!!!!!!!!!!!

Επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Γέιλ κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα μελετώντας την δομή του εγκεφάλου ποντικιών - και εκτιμούν πως το εύρημά τους εξηγεί γιατί τα παιδιά παχύσαρκων γονέων έχουν πάρα πολλές πιθανότητες να γίνουν εξαιρετικά παχύσαρκα μεγαλώνοντας. Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι η διατροφή της εγκύου επηρεάζει την μελλοντική σιλουέτα του παιδιού της μέσω αλλαγών που επιφέρει στο DNA του. Η παρούσα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Cell», υποδηλώνει ότι η κακή διατροφή της εγκύου προκαλεί τελικά αλλαγές και στην δομή του εγκεφάλου του εμβρύου. Όπως γράφουν οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τάμας Χόργουαθ, καθηγητή Νευροβιολογίας και Μαιευτικής, Γυναικολογίας & Αναπαραγωγικών Επιστημών, τα πειράματά τους έδειξαν ότι οι απόγονοι ποντικιών που τρέφονταν με πολλά λιπαρά είχαν αλλοιωμένο υποθάλαμο. Ο υποθάλαμος είναι το τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει τον μεταβολισμό. Τα ποντικάκια με τον αλλοιωμένο εγκέφαλο είχαν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκα και να εκδηλώσουν μεγαλώνοντας τύπου 2 διαβήτη, σε σύγκριση με εκείνα που είχαν γεννηθεί από μητέρες που τρέφονταν υγιεινά στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. «Οι συσχετίσεις αυτές ίσως οφείλονται στο ότι “μαθαίνει” ο εγκέφαλος πως θα μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον με αφθονία τροφής», εκτίμησε ο δρ Χάργουαθ. «Όποια κι αν είναι η αιτία, η διατροφή της εγκύου ασκεί τεράστια επίδραση στο μελλοντικό βάρος και υγεία του παιδιού της και πρέπει να την μελετήσουμε περαιτέρω σε ζώα και ανθρώπους», πρόσθεσε. Και επισήμανε ότι η υγιεινή διατροφή κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να είναι το κλειδί για να «σπάσει» ο κύκλος της παχυσαρκίας στα παιδιά παχύσαρκων γονέων.

Όπως προκύπτει από την έρευνα, τα άτομα που είχαν χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης είναι πιθανότερο να έχουν κατάθλιψη και άγχος μετέπειτα στη ζωή τους. Οι ανεπιθύμητες καταστάσεις στη μήτρα που παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη του εμβρύου μπορεί, επίσης, να προκαλούν εγκεφαλικές διαφορές. Ο δρ Ίαν Κόλμαν από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά και Βρετανοί συνεργάτες του μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία 4.600 Βρετανών που είχαν γεννηθεί το 1946 και έλαβαν μέρος σε 40ετή μελέτη. Τελικά, διαπίστωσαν ότι ακόμα και τα άτομα με ήπια ή μετριοπαθή συμπτώματα κατάθλιψης ή άγχους κατά την πορεία της ζωής τους ήταν μικρότερα βρέφη συγκριτικά με τα άτομα που είχαν καλύτερη ψυχολογική υγεία. Πρόκειται για μια σχέση δοσοεξάρτησης. Όσο το σωματικό βάρος γέννησης προοδευτικά μειώνεται, είναι πιθανότερο το άτομο να υποφέρει από διαταραχές της διάθεσης στη ζωή του. Οι επιστήμονες απλά μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία και όχι τις πιθανές αιτίες. Είναι πιθανόν όταν οι μητέρες αγχώνονται, οι ορμόνες του στρες να περνούν δια μέσω του πλακούντα στο έμβρυο. Αν η θεωρία αυτή είναι σωστή, τότε θα διαπιστώσουμε ότι όταν συμβαίνει ένα στρεσογόνο συμβάν, τα άτομα που γεννήθηκαν με χαμηλό βάρος είναι πιθανότερο να αγχωθούν ή να εξελεγχθούν σε καταθλιπτικά. Ένα από τα ευρήματα που προκαλούν έκπληξη είναι ότι τα άτομα που είχαν χειρότερη ψυχολογική υγεία κατά τη διάρκεια της ζωής τους είχαν επίσης φτάσει στα αναπτυξιακά ορόσημα, όπως να σταθούν όρθιοι και να περπατήσουν, συγκριτικά με τα άτομα που είχαν καλύτερη ψυχολογική υγεία. Η ομάδα των ατόμων με απουσία συμπτωμάτων είχε το υψηλότερο σωματικό βάρος γέννησης, ενώ η ομάδα με επαναλαμβανόμενα σοβαρά συμπτώματα είχαν το χαμηλότερο σωματικό βάρος γέννησης. Πάντως, δεν είναι γενικός κανόνας ότι τα παιδιά με χαμηλό σωματικό βάρος έχουν κακή ψυχολογική υγεία, καθώς στα ιατρικά αρχεία του 1946 δεν αναφερόταν αν τα παιδιά είχαν γεννηθεί πρόωρα ή όχι. Το χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης από μόνο του δεν αποτελεί πρόβλημα. Είναι πρόβλημα όταν έχει γεννηθεί το βρέφος μικρό λόγω ανεπιθύμητων ενδομήτριων καταστάσεων. Όταν η μητέρα αγχώνεται η αιματική ροή στη μήτρα περιορίζεται και το έμβρυο λαμβάνει λιγότερα θρεπτικά συστατικά, κατάσταση που συντελεί σε χαμηλότερο βάρος γέννησης.

Πρόκειται για τη μελέτη CEMCH (Confidential Enquiry Maternal and Child Health), σύμφωνα με την οποία τα παιδιά αυτά έχουν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες να αποβιώσουν τους πρώτους μήνες της ζωής τους. Επιπλέον, οι μείζονες συγγενείς δυσπλασίες απαντώνται με διπλάσια συχνότητα (42 ανά 1.000 γεννήσεις) στα νεογνά των διαβητικών γυναικών. Συγκεκριμένα η μελέτη CEMCH επικεντρώθηκε σε 2.356 νεογνά που είχαν γεννηθεί από διαβητικές μητέρες σε χρονικό διάστημα 12 μηνών έως τον Μάρτιο του 2003 και καταγράφηκαν 63 θνησιγενείς τοκετοί και επιπλέον 22 νεογνά που απεβίωσαν πριν την συμπλήρωση της τέταρτη εβδομάδα ζωής. Επίσης οι διαβητικές μητέρες είχαν υψηλότερη συχνότητα μαιευτικών παρεμβάσεων, περιλαμβανομένης της καισαρικής τομής και του πρόωρου τοκετού. Όπως εξηγεί η Δρ Μαίρη Μακιντος επιστημονική διευθύντρια της CEMCH «μας ανησυχεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι ο διαβήτης τύπου ΙΙ γίνεται συχνότερος και μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του νεογνού ή σε δυσπλασίες όπως συμβαίνει στην περίπτωση του διαβήτη τύπου Ι». Αξίζει να σημειωθεί ότι μισές διαβητικές της μελέτης άνηκαν σε μειονότητες και περίπου οι μισές ζούσαν σε αποστερημένες περιοχές. Από άλλες μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι ο διαβήτης τύπου ΙΙ σχετίζεται άμεσα με την παχυσαρκία και την καθιστική ζωή. Οι γυναίκες της συγκεκριμένης μελέτης δεν ήταν καθόλου επαρκώς προετοιμασμένες για την εγκυμοσύνη. Συγκεκριμένα καταγράφηκαν χαμηλή πρόσληψη συμπληρωμάτων φυλλικού οξέος, ελάχιστος έλεγχος των επιπέδων του σακχάρου πριν την κύηση και ήταν απίθανο να έχουν ενημερωθεί ιατρικώς.