Θα ηθελα να σας πω την δικη μου τραγικη ιστορια.Διανυοντας την 36 εβδ.κυησης διαπιστωθηκε οτι το μωρακι μου δεν επαιρνε κιλα για 2 ολοκληρες εβδομαδες .Ο γιατρος μου μου εκανε καρδιοτοκογραφο και φανηκε οτι το μωρο δε ζοριζοταν ετσι μου ειπε να ξαναπερασω απο το γραφειο του,αφου πηγα να με εξετασει η κατασταση παρεμενε η ιδια.Μετα απο δυο μερες απο την τελευταια μου επισκεψη επρεπε μπω στο νοσοκομειο για καισαρικη.να σημειωσω οτι ημουν 37εβδ και 6 μερες.Εγω νοιωθοντας χαρα που επιτελους θα δω το μωρακι μου και ταυτοχρονα αγωνια με το αν θα πανε ολα καλα πηγα στο ραντεβου μου για καισαρικη.Εκεινη την ημερα μου ανακοινωθηκε οτι το μωρο δεν εχει καρδιακους παλμους,τρελαθηκα....γιατι???αφου πριν δυο μερες το ειδα στον υπερυχο.Γεννηθηκε φυσιολογικα 2850.Το αγγελουδι μου δεν προλαβα να το αγκαλιασω,εφυγε τοσο νωρις.Τωρα κατηγορω το γιατρο που δεν το εβγαλε πιο νωρις,αφησε τοσο χρονο πολυτιμο για το μωρο μου να φυγει τοσο αδικα.Πηγα με σκοπο να το δω και να το αγκαλιασω να του πω ποσο το αγαπω και ακουσα αυτα που ακουσα.Ενα γιατι θα με τρωει παντα μεσα μου...ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ.