Νικόλ Π

Να την χαίρεσαι την μικρή σου να είναι πάντα γερή και ευτυχισμένη. Η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθω καθόλου καλύτερα σαν να έγινε χθες. Υπάρχουν στιγμές που ηρεμώ αλλά είναι λίγες αυτές.Χθες το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ.Νιωθω ότι θα σπάσει η καρδιά μου.Πως το έκανα αυτό δεν μπορώ ακόμη να το πιστέψω..Η αλήθεια είναι ότι ήμουν ήδη φορτισμένη από τις δυσκολίες στο μεγάλωμα του μικρού μου και πολύ φοβισμένη..τι θα έκανα αν πάλι είχα να αντιμετωπίσω την ίδια κατάσταση ή πιο δύσκολη.Δειλιασα και αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να το δεχτώ. Πλήρωσε την δειλία μου το δεύτερο παιδί μου. Τώρα θα το είχα στα χέρια μου θα ήταν 4 μηνών.Πολλες φορές τα βράδια απλώνω τα χέρια μου δίπλα στο κρεβάτι που θα ήταν το λίκνο και χαϊδεύω τον αέρα και σκέφτομαι το μωρό που σκότωσα. Δεν θα γίνω ποτέ όπως ήμουν κάτι πέθανε μέσα μου μαζί με το μωρό μου.Ευχαριστω όμως για τα καλά σου λόγια αν και δεν νιώθω καθόλου ηρωίδα.Να είστε όλοι καλά!!!

Η αλήθεια είναι ότι και ηλικία μου δεν είναι σύμμαχος σε όλο αυτό.Ειμαι 39 χρόνων πια και τα ποσοστά για υγιή εγκυμοσύνη μειώνονται. Είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσω αυτό που έκανα και να συγχωρέσω τον εαυτό μου. Κάθε μέρα είμαι και χειρότερα.Προσπαθω με τα φάρμακα να νιώσω καλύτερα αλλά δεν τα καταφέρνω.Νιωθω ένα μόνιμο σφίξιμο στο στήθος. Οτιδήποτε κάνω το κάνω με πολύ κόπο,σαν να γέρασα μέσα σε αυτούς τους δέκα μήνες.Η αλήθεια είναι ότι μιλώντας με τον γενετιστή ξέρω ότι έχω πολλές πιθανότητες να γεννήσω παιδί με κάποιο αναπτυξιακό πρόβλημα λόγω ιστορικού και ότι πρέπει πρώτα να γίνουν μια σειρά από εξετάσεις στους νοσούντες,οι οποίες στοιχίζουν αρκετά. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω δεν θα έκανα το ίδιο γιατί δεν μπορώ να αντέξω τον εαυτό μου. Δεν ξέρω πως θα συνεχίσω ελπίζω σιγά σιγά να μειωθεί ο πόνος.Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.Σου εύχομαι τα καλύτερα!!

Το ξέρω ότι πρέπει να προχωρήσω και να σκεφτώ το παιδί που έχω αλλά κάθε μέρα είναι και πιο δύσκολο να ανταπεξέλθω.Εχω σκεφτεί να πάω σε ιερεα ίσως το κάνω τελικά.Σκεφτομαι το κορίτσι που πριν 19χρονια γνώρισε έναν άντρα και θέλησε να κάνει οικογένεια μαζί του,με πόση χαρά ξεκινήσαμε και τελικά πόσες δυσκολίες προέκυψαν στην πορεία.Στεναχωριεμαι και για τον άντρα μου, γιατί ενώ και αυτός ήθελε δεύτερο παιδί φοβάται (τα κληρονομικά είναι από την οικογένεια μου). Όταν βλέπεις κάθε μέρα τις δυσκολίες που έχει το μεγάλωμα παιδιών με αναπτυξιακά προβλήματα δειλιάσεις να ρισκάρεις.Επρεπε όμως να δεχθώ τις συνέπειες της απροσεξίας μου καλες ή κακές.Το μονό που εύχομαι κάθε μέρα είναι να τιμωρηθω με κάποιον τρόπο. Σας ευχαριστώ όλους.Σας εύχομαι τα καλύτερα

Σας ευχαριστώ πολύ για την προσπάθεια σας να με κάνετε να νιώσω καλύτερα.Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να συγχωρέσω τον εαυτό μου.Σημερα ήρθε ο ανιψιός μου σπίτι τον κοιτούσα και σκεφτόμουν τις δυσκολίες του.Ευχομουν να ήταν καλύτερα αλλά το λατρεύουμε αυτό το παιδί όλοι μας. Ξέρω ότι αυτό που έκανα είναι φόνος.Σκοτωσα το ίδιο μου το παιδί.Κοιταζω τον γιο μου και σκέφτομαι δεν είμαι καλή μάνα.Πως μπορώ άλλωστε αφού αποφάσισα ότι δεν άξιζε να έρθει στην ζωή ένα πλάσμα.Μαζι του πέθανε ένα κομμάτι μου.Νιωθω σαν να είμαι ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο.Τα φάρμακα δεν βοηθούν πολύ.Οι σκέψεις έρχονται συνέχεια..Όταν δω μια έγκυο στο δρόμο, μικρά παιδια και σκέφτομαι πόσο θα ήταν τώρα το δικό μου.Ξεπερνιεται άραγε ποτέ;;;