Κορίτσια μου καλησπέρα... Ήθελα εδω και πολύ καιρό να μπω σε μια παρέα που μπορώ να μοιραστώ τα προβλήματα και τις ανησυχίες μου.. Είμαι 27ετων και τους τελευταίους μήνες ελπίζουμε για ένα μωρακι με τον σύντροφο μου. Εγω με ιστορικό ενδομητρίωσης και ενα χειρουργειο αφαίρεσης κύστης. Μετά απο 6 μήνες προσπαθειών το ενστικτο μου μου έλεγε οτι κατι δεν παει καλα και αποφασισα να επισκεφτώ ενα πολύ γνωστό γυναικολόγο της θεσσαλονίκης. Η διαγνωση του ήταν " επιθετική ενδομητρίωση, πολυκυστικες ωοθηκες και ορμονικό πρόβλημα." Μας πρότεινε να προχωρήσουμε σε σπερματέγχυση πράγμα που έγινε στις 20 Ιουνίου. Σήμερα 9 μέρες μετά νίωθω τη καρδιά μου να φτερουγίζει.Με κοιτάνε όλοι στα μάτια και περιμένουν από εμένα ένα σημάδι μόνο που λέει και το γνωστό άσμα . Ένα μου σημάδι, μια γκριμάτσα μου, για να βγάλουνε το πόρισμα αν είμαι έγκυος ή όχι .
Εγω όμως αισθάνομαι μόνη μου, με την σκέψη μου με τον εαυτό μου. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει όσο και να θέλει. Μόνο κάποια που έζησε ή ζει αυτές τις μέρες αγωνίας και αναμονής, αυτές τις μέρες μαρτύριο.