Effie35

κορίτσια έχω γράψει δύο φορές μία απάντηση, και τις χάνω.. τί κάνω λάθος και δεν τις βλέπω? Έγραφα και πολλά τόση ώρα, δεν προλαβαίνω να τα ξαναγράψω! εχυαριστώ όλους για τα σχόλια σας, έφη

Λένα την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στην Ψαρά - αγίας Σοφίας 5 στον 5ο οροφο - εγώ έκανα αυχενική με την Σεβαστοπούλου, με ξεπέταξε μέσα σε 5 λεπτά, αλλά τον β το ψάχνουν πολύ περισσότερο. Ραντεβού αν θέλεις την Ψαρά πρέπει να κλείσεις πολύ νωρίς. Στην Θεσσαλονίκη έχει πολύ καλό όνομα, αν και αληθεύει οτι είναι πολύ ευθύς, ίσως και λίγο απότομη ακόμη και με κακα αποτελέσματα, και αυστηρή (τρελίτσες και ερωτήσεις περί φύλου, ξέρεις, πρίν δει τα βασικά, και χαρακτηριστικών έχω ακούσει οτι τιμωρούνται δια "ροπάλου"). πριν 3 χρόνια έκανα β επιπέδου στον Καρύδα, αναλυτικός και ευγενέστατος απ' ότι θυμάμαι, αλλά από τότε είχα ακούσει οτι οι μεγάλες κλινικές τύπου γένεσις κτλ, όπως και η ψαρά είχαν τρισδιάστατους και καλύτερους υπερηχογράφους... Ρώτα μαίες, είναι η καλύτερη πηγή πληροφοριών, ειδικά για Θεσσαλονίκη, που δεν είναι και τόσο μεγάλο το κύκλωμα, ξέρουν τα πάντα απο μέσα, για γιατρούς, νοσοκομεία, τα πάντα. Δεν ξέρεις τί εχω ακούσει από γνωστές μαίες, και μάλιστα μεγάλες σε ηλικία, στην πρώτη μου εγκυμοσύνη, όταν έψαχνα για γιατρο και για το πού θα γεννήσω! και δεν μπορείς και να τους καταλογίσεις δολο, δεν έχουν κανένα όφελος είτε πουν το ένα είτε πουν το άλλο. έχω γνωστή γειτόνισσα μαία που ήταν και στο διαβαλκανικό όταν γεννησα, αν την πετύχω θα την ρωτήσω και για μένα να ξέρω και θα σου πώ.

ευχαριστώ κορίτσια, απορία: ποιά είναι η νέα μέθοδος στο μητέρα? μένω Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να ξέρω τί γίνεται και εδώ... η αμνιο με αγχώνει κυρίως χρηματικά, αλλά και σαν κύνδινος. Η πιθανότητα να γεννήσω ένα μωρό με down με αρρωσταίνει, το λιγότερο. Η αδυναμία μου να ξεπεράσω τις στατιστικές και να πάρω μία απόφαση θα με τρελάνει! Ξέχασα να αναφέρω πως πριν λίγο καιρό η "κομπάρα", ετών 27, είχε πιθανότητες μία στις 50κάτι και τελικά είχε μωρό με down, και της το πήρανε... ξέρετε, όταν η περίπτωση έρχεται πολύ κοντά σου, παύει να είναι σενάριο. Ξέρω πως όλες αυτές οι περιπτώσεις γεννούν στους γονείς μεγάλο δίλημμα, που μερικές φορές το θυμούνται για πάντα. Έχω φίλη που διαγνώστηκε με μωρό με μεσογειακή αναιμία, πολύ κοινό στο πέταλο του κόλπου της Θεσσαλονίκης καθώς οι περισσότεροι είμαστε φορείς και έχουμε το στίγμα είτε της δρεπανοκυτταρικής, όπως εγώ, είτε της μεσογειακής. Επέλεξε να μήν το γεννήσει και της το πήρανε με πρόκληση στον πέμπτο. έχουν περάσει 5 χρόνια και, έχει ένα υγιές παιδάκι πια, αλλά ποτέ δεν ξεπέρασε το τί θα γινόταν αν το γεννούσε και η επιστήμη κάποια στιγμή έβρισκε λύση. Όπως ξέρω και περίπτωση από γυναικολόγο που είχα παλιά με πελάτισσα του που κατάφερε να μείνει έγκυος στα 40 και και της είπαν πως το μωρό έχει down. Γυρνάει λοιπόν η 40άρα και λέει, ήθελα παιδί μία ζωή, έχω τραβήξει τα πάνδεινα, όπως και ότι και να χει το αγαπώ και θέλω να γεννηθεί. Περναέι ο καιρός και γεννά ένα υγιέστατο μωρό... συγκίνηση και δέος? Είμαι στην 13 εβδομάδα, έχω άλλες 4-5 να αποφασίσω, ο άντρας μου χτυπιέται ότι όλα θα πάνε καλά και δεν έχει τίποτε... μου λέει αν θέλω να το κάνω για μένα να το κάνω, αλλά αυτός είναι σίγουρος οτι όλα είναι οκ... άντρες! ευχαριστώ όλες και πάλι, έφη

Και εκεί που είχα πει οτι θα είμαι ψύχραιμη, ήρθε ένα Papp a με 7,8 mom και με κλόνισε... είμαι 35 και σε συνδυασμό με την αυχενική (1,6) μου δίνουν μία στις 1438. Και ενώ είναι απείρως μεγαλύτερο από το 1 στα 100 που σου δίνουν ως κίνδυνο για αποβολή από αμνιοπαρακέντηση, και σίγουρα δεν μου περισέουν τα 600 ευρω που κοστίζει κάτι τέτοιο, σκέφτομαι να το κάνω... αναρωτιέμαι κατά πόσο τελικά κυνδινεύουμε απο τις χρωμοσομικές ανωμαλίες ή από τις φοβίες μας και την επιθυμία να ελέγξουμε την κατάσταση, την ίδια στιγμή που μπορεί να κινδυνεύουμε από ένα σωρό άλλες μή ανιχνεύσιμες καταστάσεις... οι γιατροί μιλούν βάση στατιστικών και αφήνουν πάντα στους γονείς να πάρουν την απόφαση, και δίκιο έχουν, η εξέταση είναι στατιστική και όχι διαγνωστική. εγώ τώρα, τί να κάνω? δεκτές όλες οι ιδέες...

η ποικιλία στο χάλι μας δεν έχει τέλος, έτσι? τί άλλο θα περάσουμε... λυπάμαι που δεν ξέρω τίποτε πάνω στο θέμα για να σε βοηθήσω, μόνο την αμέριστη συμπαράστασή μου, κουράγιο! εγώ την προηγούμενη φορά φαγούρα στα άκρα, χωρίς πρόβλημα με ζάχαρο, στους μεγάλους μήνες, όπως ήρθε, έτσι και πέρασε. Υπομονή...

ευχαριστώ Μαρία, και ναι σίγουρα κάτι υπάρχει, μάλλον με τον αυχένα, καθώς και στην πρώτη εγκυμοσύνη μου είχα πάθει ίλιγγο - ίλιγγο, ξέρεις με λυποθυμία, αδυναμία να σταθείς κτλ. τότε βέβαια κράτησε 2-3 μέρες και πέρασε και δεν είχα τίποτε άλλο. τώρα, υπομονή να περάσει ο καιρός, χωρίς υπόθετα, γιατί πραγαματικά δεν αντέχονται!

λοιπόν, όποια απελπισμένη θελήσει να τα δοκιμάσει, ας το σκεφτεί καλύτερα : τάση λυποθυμίας με αιματοκρίτη 41, πίεση 8 με 4, αίσθημα ιλλίγου, και τελικά πολύς εμετός... αυτά για τα αντιεμετικά vertirosan. μου πήρε ώρες να συνέλθω, και ήταν ως τώρα η χειρότερη μέρα μου. ο γιατρός του παπαγεωργίου μου είπε να πάρω primperan - τα αγόρασα και αυτά, και λένε οτι καλό είναι να μήν χρησιμποιούνται πριν το τέλος του 3ου, γιατί διαπερνούν τον πλακούντα... ο ίδιος γιατρός, όταν ζήτησα ορό για να ενυδατωθώ, είπε πως τα υπόθετα, και όχι ο ορός είναι λύση - o δικός μου γιατρός με καλεί στο διαβαλκανικό να κάνω 2-3 ορούς σε 1 απόγευμα, αλλά επειδή εκεί γέννησα το πρώτο μου, φαντάζομαι οτι θα στοιχίζει και .. 80 ευρώ ο ορός? δεν ξέρω πως θα τα βγάλω πέρα, η αλήθεια είναι πως τα υπόθετα ήταν μία μεγάλη μου ελπίδα, η οποία δυστυχώς αποδείχτηκε φρούδα.

καλησπέρα κυρίες και κυριοι, είμαι 9 εβδομάδων έγκυος στο δεύτερο παιδί μου, και περνάω .... υπέροχα! Ναυτία, εμετός, κάτι σαν συνεχόμενη γαστρίτιδα. αλλά το χειρότερο, το χειροτερότερο όλων είναι η ακράτεια.... κανείς δεν σου λέει τα κακά του φυσιολογικού τοκετού, και συ νομίζεις οτι δεν υπάρχουν, μέχρι να τα συναντήσεις. ήμουν οκ λοιπόν μέχρι που ήρθε ο εμετός, δύκολος και με διάρκεια, και ανακάλυψα οτι περισσότερο "υλικό" φεύγει από κάτω, παρά από πάνω... τι εξευτελισμός και αηδία! δεν μπορώ να πάω στη δουλειά, όχι γιατί είμαι αμάν και χάλια, αλλά απλά γιατί ντρέπομαι και φοβάμαι μήπως βρέξω το βρακί μου! κάπου εδώ αποφάσισα να ξεκινήσω υπόθετα vertιrosan, που μου έδωσε ο γιατρός μου, έβαλα το πρώτο πριν μια ώρα, και νιώθω ήδη χειρότερα... ας μου πει κάποιος τί ξέρει γι' αυτά, ακόμη και το φυλλάδιο που είναι όλο στα γερμανικά δεν με βοηθάει. ευχαριστώ, έφη