samarcande

Απίθανη η τούρτα!! Χαίρομαι που περάσατε καλά, Γεωργιάννα, λυπάμαι για τη κατάσταση με τον άντρα σου, ελπίζω ν'αλλάξουν τα πράγματα... Έλενα ωραία τα μπισκοτάκια, μπράβο!! Σας βλέπω όλες στο πόδι, πρώτη φορά που νυστάζω εγώ τρελά τόσο νωρίς και θα σας καληνυχτίσω! Φιλιά και όνειρα γλυκά!!

Επανήλθαμε... Δε τη θέλουμε τη φρουτόκρεμά μας Εδώ και τρεις μέρες που έχουμε λίγο συνάχι, θέλουμε μόνο βυζί!...

Γωγώ να σας ζήσει το ξαδερφάκι!!!! Μια που λέτε για ρυζάλευρα, υπάρχει και της holle χωρίς γάλα, ζάχαρη κλπ... http://www.ecobaby.gr/index.php?cat=58 (εδώ μπορείτε να δείτε όλες τις κρέμες τις holle...) Μ'ένα μύλο του καφέ ή πολύ καλό μπλέντερ μπορείτε να φτιάξετε και μόνες σας ρυζάλευρο... Αφροδίτη καλό καφεδάκι! Εμείς πάμε να φάμε τη φρουτόκρεμά μας με κεχρί.

Καλημέρα!!

Κοιμήσου Γεωργία μας, κοιμήσου...!!!

Άφρο μου κι από εδώ σου εύχομαι να μη ξαναπεράσετε ποτέ τέτοια περιπέτεια! Με αφορμή τις αναφορές στο νοσοκομείο... αύριο είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, ας σκεφτούμε όλα τα παιδάκια που ταλαιπωρούνται... είμαστε τυχερές με τα μωρούλια μας, κοιτάζω τον Άρη που κοιμάται δίπλα μου και δε μπορώ να πιστέψω πως εγώ δημιούργησα ένα τόσο τέλειο πλάσμα! Α και σας έχω και κειμενάκι "Παπαβεντσικό", φρέσκο φρέσκο, σημερινό! Πάρτε τα βρέφη σας αγκαλιά! Έχετε δει ποτέ ένα νήπιο που να δείχνει από τη φύση του συμπονετικό για τους άλλους και να νοιάζεται για τα αισθήματα των άλλων; Που να είναι συνεργάσιμο και να μην απαιτεί διαρκώς το δικό του τρόπο; Οι πιθανότητες είναι ότι οι γονείς του το κρατούσαν αγκαλιά πολύ από μικρό και το πήγαιναν παντού μαζί τους, είναι πιο πιθανό να θήλασε για καιρό, να κοιμόταν μαζί ή κοντά στους γονείς του και πιθανόν να το ενθάρρυναν από νωρίς να παίζει έξω με άλλα παιδιά. Όλα αυτά σύμφωνα με νέα δεδομένα από έρευνα του Πανεπιστημίου Notre Dame στις ΗΠΑ. Τρεις νέες σχετικές έρευνες από τον καθηγητή Darcia Narvaez δείχνουν σχέση ανάμεσα στους τρόπους ανατροφής παιδιών που εφάρμοζαν οι αρχέγονες ανθρώπινες κοινότητες (το 99% της ανθρώπινης ιστορίας) και καλύτερη ψυχική υγεία για τα παιδιά, περισσότερη ενσυναίσθηση και ανάπτυξη ηθικής συνείδησης, και υψηλότερη νοημοσύνη στα παιδιά. «Η έρευνά μας δείχνει ότι οι ρίζες της ηθικής μας λειτουργίας βρίσκονται στην αρχή της ζωής μας, στην βρεφική ηλικία, και επηρεάζονται βαθιά από την συναισθηματική ποιότητα στην υποστήριξη από την οικογένεια και την κοινότητα», αναφέρει ο Narvaez, ο οποίος ειδικεύεται στην ανάπτυξη του συναισθήματος, της ηθικής και του χαρακτήρα των παιδιών. Στις τρεις μελέτες περιλαμβάνεται μια μελέτη παρατήρησης για τις πρακτικές των γονιών παιδιών τριών ετών, μια προοπτική έρευνα που συνδέει διαφορετικούς τρόπους ανατροφής με το επίπεδο ψυχικής υγείας των παιδιών και μια μελέτη σύγκρισης πρακτικών των γονιών ανάμεσα σε μητέρες στις ΗΠΑ και σε μητέρες στην Κίνα. «Ο τρόπος που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σήμερα στις δυτικές χώρες ολοένα αυξανόμενα τα στερεί από πρακτικές που οδηγούν σε ψυχική ευεξία και σε αίσθημα ηθικής», λέει ο καθηγητής Narvaez. Ο καθηγητής έχει αποκρυσταλλώσει 6 χαρακτηριστικά στην ανατροφή των παιδιών που ήταν συχνά στους μακρινούς μας προγόνους: 1. Άφθονη, θετική επαφή, σωματική, σχεδόν συνεχές κράτημα του παιδιού, αγκαλιά και κουβάλημα 2. Έγκαιρη και κατάλληλη απόκριση του γονιού στα σημάδια ανησυχίας και στο κλάμα του βρέφους. Δεν μπορείς να κακομάθεις ένα βρέφος, μόνο να το αμελήσεις. Είναι σημαντικό να συντονιζόμαστε και να ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες του παιδιού μας πριν αυτό γίνει ανήσυχο και ελευθερωθεί μια καταιγίδα τοξικών χημικών στον εγκέφαλό του. «Θερμή φροντίδα, κατάλληλη, άμεση, με αλληλεπίδραση αφήνει τον εγκέφαλο του παιδιού ήρεμο σε χρόνια που αυξάνεται ραγδαία σε όγκο, σε συνδέσεις νευρώνων, σε χρόνια που σχηματίζεται, παίρνει μορφή η προσωπικότητα του καθενός και ο τρόπος απόκρισης στον κόσμο», λέει ο Narvaez. 3. Θηλασμός, ιδανικά για 2 με 5 χρόνια. Το μητρικό γάλα παρέχει τα «τούβλα» που λείπουν, σε ορμόνες, ένζυμα, αντισώματα και κύτταρα, από ένα γεννημένο ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού και έναν ανώριμο αλλά ραγδαία αναπτυσσόμενο εγκέφαλο. 4. Παροχή φροντίδας από πολλά πρόσωπα στα πλαίσια της κοινότητας: ο περίγυρος του παιδιού γεμάτος με αγαπημένα πρόσωπα, θείες, γιαγιάδες κλπ που επίσης αγαπούν και φροντίζουν το παιδί. 5. Ελεύθερο, ανεμπόδιστο παιχνίδι με άλλα παιδιά ποικίλων ηλικιών, συνομιλήκων αλλά και μεγαλύτερων. Έρευνες δείχνουν ότι παιδιά που δεν έχουν την ευκαιρία να παίζουν συχνά με άλλα παιδιά είναι πιο πιθανό να εμφανίζουν προβλήματα πνευματικής υγείας και έλλειψη προσοχής – υπερκινητικότητα. 6. Φυσική γέννα, που παρέχει στις μητέρες την ορμονική ένεση που τις δίνει ενέργεια να αναλαμβάνουν ενεργά τον ρόλο τους και να φροντίζουν το νεογέννητό τους. Οι ΗΠΑ εμφανίζουν έντονη πτωτική τάση σε όλες τις παραπάνω γονεικές συμπεριφορές και συνθήκες ανατροφής των παιδιών. Αντί να δίνουμε στα μωρά αγκαλιά, τα βρέφη παροτρύνονται να «ανεξαρτητοποιούνται» από τους γονείς τους από ημερών, να ξοδεύουν τον περισσότερο χρόνο τους στην κούνια, στο ρηλάξ, με άψυχα παιχνίδια, με υποκατάστατα της μητρικής θηλής όπως η πιπίλα και τα μπιμπερό, σε καροτσάκια και ακόμα και μπροστά σε μια τηλεόραση. Οι γονείς θεωρούν ότι θετικές αξίες ανατροφής είναι να αφήνεις το μωρό να κλαίει για να «συνηθίσει» ή να «σκληραγωγηθεί», να έχεις το μωρό να κοιμάται μόνο του για πολλές ώρες μακριά από τους γονείς του, να παίζει μόνο του για ώρα με τα παιχνίδια του κλπ. Λίγες μητέρες θηλάζουν το παιδί έως ενός έτους, μεγάλες οικογένειες με κοντινούς συγγενείς έχουν εκλείψει, ενώ το ελεύθερο παιχνίδι με άλλα παιδιά έχει για τα νήπιά μας σχεδόν εξαφανιστεί από την δεκαετία του ’70. Είναι άσχετη με όλα τα παραπάνω η επιδημική αύξηση των παιδιών με αυτιστικού τύπου διαταραχές, υπερκινητικότητα ή κοινωνικές δυσκολίες; «Αντιλήψεις και πρακτικές μη υγιείς για το μεγάλωμα των παιδιών έχουν γίνει το σύνηθες, το επικρατές, όπως η χρήση ξένου γάλακτος για βρέφη, η απομόνωση των βρεφών στα δωμάτιά τους, ή η πεποίθηση ότι αν ανταποκριθείς έγκαιρα σε ένα μωρό που ανησυχεί και «γκρινιάζει», κινδυνεύεις να το «κακομάθεις»», λέει ο Narvaez. “H συναισθηματική ευεξία των παιδιών στην Αμερική έχει χειροτερεύσει τις τελευταίες δεκαετίες: επιδημικοί αριθμοί παιδιών με άγχος και κατάθλιψη, με επιθετική ή αντικοινωνική συμπεριφορά, με έλλειψη ηθικής ωρίμανσης, συναίσθησης και ικανότητας δημιουργίας βαθιάς σχέσης. Όλα αυτά με ανησυχούν πολύ ως επιστήμονα με ειδίκευση στην ηθική ανάπτυξη των παιδιών», αναφέρει ο Narvaez. «Παιδιά που δεν λαμβάνουν την συναισθηματική ανατροφή που χρειάζονται κατά τα πρώτα κρίσιμα χρόνια της ζωής τους γίνονται πιο εγωκεντρικά, κλεισμένα στο καβούκι τους. Δεν διαθέτουν τους απαραίτητους μηχανισμούς έκφρασης συναισθημάτων και συμπόνιας στον ίδιο βαθμό με παιδιά που ανατράφηκαν σε θερμό οικογενειακό περιβάλλον, γεμάτο αλληλεπίδραση και ανταπόκριση.» Πηγή: www.sciencedaily.com Μετάφραση/ Σχολιασμός: Στέλιος Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2011 Ας πάρουμε λοιπόν τα μωρούλια μας αγκαλιά και όνειρα γλυκά να έχουμε!! Σας φιλώ!

Άρα έχουμε δύο υποψηφιότητες για τ'αηδονάκια! Την αρχηγό Γεωργιάννα δε βλέπω ν'απαντάει κι ανησυχώ! Αφροδίτη κούκλα η Αγοβασιλίτσα σου, καλή αρχή!!

Δεν έχω καταφέρει να επικοινωνήσω με την Αφροδίτη σήμερα, είμαι σίγουρη πως θα με πάρει όταν μπορεί. Τις έχω αφήσει μηνύματα. Για συνάντηση σας είχα προτείνει πριν μέρες κάτι αλλά το προσπεράσατε όλες! Τόσο χάλια σας φάνηκε η ιδέα? Το ξαναβάζω... Ένα Χριστουγεννιάτικο Χωριό στο Λούνα Πάρκ “Αηδονάκια” από 18/11/11 – 18/01/12 Ένας ονειρικός κόσμος ανοίγεται μπροστά σας… πασπαλισμένος με όλα εκείνα τα μαγικά υλικά που θα σας χαρίσουν το χαμόγελο τις φετινές γιορτές. Τα πάντα μεταμορφώνονται και αλλάζουν στο αγαπημένο Λούνα Παρκ «Τα αηδονάκια». Ο Αϊ Βασίλης κάθεται στο τιμόνι και το τρενάκι που θα μας ταξιδέψει μέχρι την Λαπωνία ανάβει τις μηχανές στις 18 Νοεμβρίου σφυρίζοντας την απόλυτη χριστουγεννιάτικη μελωδία. Το Λούνα Παρκ «Τα αηδονάκια» προσφέρει σε μικρούς και μεγάλους την ευκαιρία να απολαύσουν το ωραιότερο «Χριστουγεννιάτικο Χωριό» που στήθηκε ποτέ. Σε μια υπερπαραγωγή εγκαταστάσεων με υπερμεγέθη σκηνικά και πολλές παροχές το παραμύθι ξεδιπλώνεται ξεκινώντας από: Tο Χωριό του Αι Βασίλη! Μέσα σε αυτό βρίσκονται δημιουργικά εργαστήρια, δημιουργικό παιχνίδι, παραμύθια, το ταχυδρομείο του Αϊ Βασίλη και πολλά ακόμα δρώμενα. Μουσείο Μαμούθ για πρώτη φορά στην Αθήνα! Μαζί και τα ζώα της εποχής των παγετώνων από το πολύ γνωστό Πάρκο Δεινοσαύρων της Θεσσαλονίκης. Μια μοναδική και εκπαιδευτική εμπειρία. Υπο την αιγίδα του Αριστοτελίου Πανεπιστημίου. Η πρώτη έκθεση Γλυπτών στον Πάγο με τις προδιαγραφές και τα πρότυπα της εταιρίας Magic Ice a.s. Norway. Το φθηνότερο σκεπαστό Παγοδρόμιο της πόλης. Μουσικά δρώμενα και Dancing with the Kids κάθε ημέρα. Το Πρώτο παιχνίδι “Snow Globe” στην Ελληνική αγορά. Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα… μπες μέσα στην χιονόμπαλα, παίξε, φωτογραφήσου και νιώσε την χαρά. Φουσκωτά παιχνίδια και Τραμπολίνο στο μεγαλύτερο σκεπαστό παιδότοπο της πόλης! Χριστουγεννιάτικο Carousel και άλλα 12 παιχνίδια Λούνα Παρκ! Παραστάσεις Καραγκιόζη σε σκεπαστό χώρο από την πολύ γνωστή Οικογένεια Σπυροπούλου. Πλούσια Χριστουγεννιάτικη αγορά με γλυκά, ζαχαρωτά και αναμνηστικά. Καθ’ όλη την διάρκεια θα φιλοξενούνται μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, πάρτι με γνωστούς dj και πολλά Happenings. Από 18/11/2011 έως και 18/01/2012 Λούνα Παρκ «Τα Αηδονάκια» Λεωφ. Κηφισίας 89 & Ανδρέα Παπανδρέου, Μαρούσι Έξοδος 11 Αττικής Οδού Ωράρια λειτουργίας: Καθημερινές: 16:00-23:00, Σαββάτο-Κυριακή, Γιορτές: 11:00-23:00 Τηλ: 2106198274-2106196941 http://www.aidonakia.gr

Η παρακολούθηση της αύξησης γίνεται τοποθετώντας τις μετρήσεις στις ενδεδειγμένες καμπύλες αύξησης για βρέφη, ανάλογα με την ηλικία και το φύλο. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό από τα άλλα, αναπτύσσεται με τον δικό του ιδιαίτερο ρυθμό και μόνο γενικές εκτιμήσεις μπορούμε να κάνουμε. Είναι αυθαίρετο να λέμε στους γονείς ότι το μωρό τους αυτόν το μήνα έπρεπε να βάλει 500 γραμμάρια ή ένα κιλό. Η μητέρα είναι απαραίτητο να απαιτεί το πέρασμα των μετρήσεων σε σωστές καμπύλες αύξησης. Εκεί, με τη βοήθεια του ειδικού, διαπιστώνουμε κατά πόσο το μωρό μας ακολουθεί τη δική του καμπύλη, όπως είναι το φυσιολογικό, ή, σπανιότερα, είτε πέφτει κατά δύο ή περισσότερες γραμμές με την πάροδο του χρόνου, είτε βρίσκεται κάτω από την τελευταία, κατώτερη γραμμή του σχεδιαγράματος, πράγμα που χρειάζεται διερεύνηση και αντιμετώπιση.

Καλημέρα! Σωστά τα λέει η Γεωργιάννα για τα αγελαδινά! Αφροδίτη σε ρώτησα για το βάρος για να δω τη καμπύλη ανάπτυξης και δε βλέπω καμία ιδιαίτερη πτώση. Το ίδιο θα έπρεπε να έχει κάνει και ο γιατρός σας. Δες λίγο: http://pediatros-thes.gr/%CE%B8%CE%B7%C ... %8D%CF%83/

Γιατί οι περισσότεροι παιδίατροι κατηγορούν το θηλασμό όταν το παιδί δε παίρνει βάρος?? Πιο λογικό θα μου φαινόταν να σου ζητήσει εξετάσεις (για ουρολοίμωξη πχ) παρά ν'αμφισβητεί την παραγωγή σου μετά από 6 μήνες. Εγώ δεν πιστεύω πως μέχρι εδώ ήταν για σένα (εκτός αν αυτό θελήσεις εσύ). Αλήθεια πόσο είναι τώρα η Αθηνούλα και πόσο γεννήθηκε, δε θυμάμαι...??? Επίσης θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις με λαχανικά ή φρούτα, το ρυζάλευρο έχει μικρή θρεπτική αξία και στουμπώνει. Γιαούρτι αγελαδινό συνήθως δεν επιτρέπεται σ' αυτή την ηλικία, συνιστάται πρόβειο γιαούρτι ενηλίκων από τον 8ο-9o και μετά... Βάζω και τα απαραίτητα links, προφανώς εσύ αποφασίζεις, εγώ λέω απλώς μια γνώμη. http://pediatros-thes.gr/for-parents/di ... %8E%CE%BD/ http://ariadni144.wordpress.com/2009/11 ... ng_solids/ http://pediatros-thes.gr/for-parents/di ... %8E%CE%BD/ http://ariadni144.wordpress.com/2009/07 ... lid-foods/ http://pediatros-thes.gr/for-parents/di ... %B5%CF%81/ Σας ευχαριστώ για τις ευχές, Αφροδίτη και Δανάη!! Όνειρα γλυκά!!!

Όλη μας η θετική ενέργεια και πολλή πολλή αγάπη στην Αννούλα, να γίνει γρήγορα καλά και να γυρίσει σπιτάκι της με τη μανούλα!!! Μίλησα με την Αφροδίτη, δεν είναι σίγουρο ακόμα αν είναι επιπλοκή του ιού που είχε ή αν τσίμπησε τίποτα άλλο, θα ξέρει το πρωί, της Αννούλας της δώσανε αντιπυρετικό και κοιμάται τώρα. Τους εύχομαι μία ήσυχη νύχτα κι όλα να'ναι καλύτερα το πρωί! Εμείς έχουμε λίγο συνάχι αλλά δε μας πειράζει πολύ, ήρθε κι ο παιδίατρος το πρωί, αυτό το μήνα πήραμε μόνο 290 γραμμάρια αλλά βάλαμε 4 πόντους ύψος! Είμαστε 7050 και 69 πόντους. Κάναμε κι εμβολιάκι, έκλαψε πολύ ο Αρούλης αλλά μετά πήγαμε για φαγητό με τους γονείς μου και τη θεία μου κι έτσι ξεχάστηκε και πέρασε καλά! Γιόρταζε η μαμά μου σήμερα, ενθουσιάστηκε με τον εγγονό της που είχε τρεις βδομάδες να τον δει και ολοκληρώσαμε και το στολισμό του δέντρου μας! Τώρα είμαι μόνη μου, ο Βαγγέλης πήγε στο μαγαζί να παίξει, ο Αρούλης κατέρρευσε κι εγώ χαλαρώνω.

Είναι παιδίατρος, πιστοποιημένος σύμβουλος γαλουχίας και πατέρας δύο παιδιών... Δεν εκφράζει τυχαίες προσωπικές απόψεις, ούτε συμβουλεύει γενικώς κι αορίστως. Γράφει επιστημονικά δεδομένα και μεταδίδει γνώσεις τις οποίες σπούδασε και εμπειρίες από τη καθημερινή ενασχόλησή του με παιδιά και μαμάδες. Με αυτή τη λογική θα πρέπει να ακυρώσουμε πολλά επαγγέλματα επειδή δεν έχουν προσωπικά βιώματα... Τέλος πάντων δε θέλω να συγχύζεσαι, είσαι κι εγκυούλα και σ'αγαπάω! Σουτζουκάκια να φτιάξεις!! Με κύμινο και κόκκινη σαλτσούλα και με ρυζάκι ή πουρέ! Μμμ, άνοιξε η δική μου όρεξη τώρα... Καληνύχτες κοριτσάκια μου, όνειρα γλυκά να έχουμε!!

Ξυπνήσαμε κι εμείς! Όχι πλάκα κάνω, από τις 9 ξυπνήσαμε αλλά παίξαμε καμιά ώρα όλοι μαζί στο κρεβάτι! πάω να του φτιάξω φρουτόκρεμα. ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!

Βάσω σ' ευχαριστώ! Αφροδίτη να τη χαίρεσαι την όμορφη Αθηνούλα μας!!!

Ναι σίγουρα μπορείτε να τη κάνετε την εξέταση, Δανάη, θα κοιτάξω τα χαρτιά της μάνας μου να σου πω λεπτομέρειες.

Πρόταση για τις Αθηναίες... Πάμε??? Ένα Σάββατο πρωί??? Ένα Χριστουγεννιάτικο Χωριό στο Λούνα Πάρκ “Αηδονάκια” από 18/11/11 – 18/01/12 Ένας ονειρικός κόσμος ανοίγεται μπροστά σας… πασπαλισμένος με όλα εκείνα τα μαγικά υλικά που θα σας χαρίσουν το χαμόγελο τις φετινές γιορτές. Τα πάντα μεταμορφώνονται και αλλάζουν στο αγαπημένο Λούνα Παρκ «Τα αηδονάκια». Ο Αϊ Βασίλης κάθεται στο τιμόνι και το τρενάκι που θα μας ταξιδέψει μέχρι την Λαπωνία ανάβει τις μηχανές στις 18 Νοεμβρίου σφυρίζοντας την απόλυτη χριστουγεννιάτικη μελωδία. Το Λούνα Παρκ «Τα αηδονάκια» προσφέρει σε μικρούς και μεγάλους την ευκαιρία να απολαύσουν το ωραιότερο «Χριστουγεννιάτικο Χωριό» που στήθηκε ποτέ. Σε μια υπερπαραγωγή εγκαταστάσεων με υπερμεγέθη σκηνικά και πολλές παροχές το παραμύθι ξεδιπλώνεται ξεκινώντας από: Tο Χωριό του Αι Βασίλη! Μέσα σε αυτό βρίσκονται δημιουργικά εργαστήρια, δημιουργικό παιχνίδι, παραμύθια, το ταχυδρομείο του Αϊ Βασίλη και πολλά ακόμα δρώμενα. Μουσείο Μαμούθ για πρώτη φορά στην Αθήνα! Μαζί και τα ζώα της εποχής των παγετώνων από το πολύ γνωστό Πάρκο Δεινοσαύρων της Θεσσαλονίκης. Μια μοναδική και εκπαιδευτική εμπειρία. Υπο την αιγίδα του Αριστοτελίου Πανεπιστημίου. Η πρώτη έκθεση Γλυπτών στον Πάγο με τις προδιαγραφές και τα πρότυπα της εταιρίας Magic Ice a.s. Norway. Το φθηνότερο σκεπαστό Παγοδρόμιο της πόλης. Μουσικά δρώμενα και Dancing with the Kids κάθε ημέρα. Το Πρώτο παιχνίδι “Snow Globe” στην Ελληνική αγορά. Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα… μπες μέσα στην χιονόμπαλα, παίξε, φωτογραφήσου και νιώσε την χαρά. Φουσκωτά παιχνίδια και Τραμπολίνο στο μεγαλύτερο σκεπαστό παιδότοπο της πόλης! Χριστουγεννιάτικο Carousel και άλλα 12 παιχνίδια Λούνα Παρκ! Παραστάσεις Καραγκιόζη σε σκεπαστό χώρο από την πολύ γνωστή Οικογένεια Σπυροπούλου. Πλούσια Χριστουγεννιάτικη αγορά με γλυκά, ζαχαρωτά και αναμνηστικά. Καθ’ όλη την διάρκεια θα φιλοξενούνται μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, πάρτι με γνωστούς dj και πολλά Happenings. Από 18/11/2011 έως και 18/01/2012 Λούνα Παρκ «Τα Αηδονάκια» Λεωφ. Κηφισίας 89 & Ανδρέα Παπανδρέου, Μαρούσι Έξοδος 11 Αττικής Οδού Ωράρια λειτουργίας: Καθημερινές: 16:00-23:00, Σαββάτο-Κυριακή, Γιορτές: 11:00-23:00 Τηλ: 2106198274-2106196941 www.aidonakia.gr

Δανάη μου έτσι είναι, εγώ έκανα υπέρηχο στα 30 μου, ψηλάφηση έκανα πάντα. Ευτυχώς η μητέρα μου έκανε και εξετάσεις για γενετική προδιάθεση (να δει αν έχει ένα γονίδιο που προδιαθέτει για καρκίνο) και δεν είχε οπότε ξέρω τουλάχιστον πως δεν το έχω κληρονομήσει γονιδιακά. Βέβαια και ο θηλασμός μας κάνει πολύ καλό, το ξέρεις ε? Καλά μαγειρέματα!! Γιούλη να χαίρεσαι το Νίκο σου!! Αλήθεια, που χάθηκες? Καμιά άλλη που έχει εορτάζοντες? Εγώ έχω τον ξαδερφούλη μου και δε τον έχω πάρει ακόμα, τρέχω...! Άντρια δε ξέρω τι παραπάνω θα σου πει ο γαστρεντερολόγος, απλώς μου φαίνεται πως ταλαιπωρείται πολύ η Βικτώρια και αναρωτιέμαι μήπως θα μπορούσε να σας βρει κάποια καλύτερη λύση. Άφρο μου, υπομονή και μην ανησυχείς, θα περάσει και θα είναι μια χαρά η Αννούλα!!!

Δανάη υπέροχο ποιηματάκι!! Άντρια έχει δίκιο η Γεωργιάννα, μήπως ν'απευθυνθείς σε γαστρεντερολόγο? Επίσης μπορείς να μη βάζεις τα σπόρια από το ακτινίδιο αλλά το υπόλοιπο, πράσινο μέρος. Άφρο μου ακόμα ταλαιπωρείται η Αννούλα? Ιωσούλα είναι τελικά?? Έχω κι εγώ πολύ στο μυαλό μου τη ζωούλα που χάθηκε πριν τρία χρόνια και τη μάνα αυτή. Θυμάμαι το έμαθα ένα δεκάλεπτο αφού συνέβη, είχα βγει με το σκύλο και είδα κόσμο μαζεμένο στη Μπενάκη, δε μπορούσε κανείς να πιστέψει πως είχε πυροβοληθεί ένα παιδί... Δεν πρέπει να ξεχνάμε!! Γωγώ με κολακεύεις! Το ένστικτό μας πάνω απ' όλα πάντως!! Σας ευχαριστώ και για τις ευχές για τη μητέρα μου. Παραμένω αισιόδοξη και ξέρω πως και η ίδια θα το παλέψει! Έχει και τον Άρη κίνητρο! Είχα απλώς την ελπίδα πως θα ξεκουραζόταν λίγο, τρία χρόνια τώρα κάνει χειρουργεία και χημειοθεραπείες, κυκλοφορεί με περούκα, δεν έχει γεύση (όλα είναι πικρά), έχει εμετούς και διάρροιες, αισθάνεται αδυναμία, κάνει κάθε βδομάδα εξετάσεις αίματος, ενέσεις, μεταγγίσεις... Τέλος πάντων, μη σας τα λέω τώρα όλα αυτά, θα δούμε και τι χημειοθεραπεία θα της προτείνει η γιατρός της, ελπίζω να είναι κάτι πιο ελαφρύ από τη τελευταία... Ωραίο το δέντρο Γεωργιάννα! Και του χρόνου!!

Δανάη σε έβαλα σε μια ομάδα στο φατσοβιβλίο για το θηλασμό, μπορείς κι εκεί να ρωτήσεις και να βρεις πληροφορίες, μερικές φορές φανατίζονται λίγο περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε αλλά σε γενικές γραμμές μπορούν να βοηθήσουν πολύ!

Γωγώ μου σε ποιο άρθρο αναφέρεσαι? (έβαλα και πολλά, τρομάρα μου!) Γενικώς πάντως δεν υπάρχει κανόνας, άλλοι υποστηρίζουν το να είναι απλώς η κούνια δίπλα, άλλοι υποστηρίζουν το λεγόμενο "οικογενειακό κρεβάτι" δηλαδή τη κούνια ενωμένη με το κρεβάτι των γονιών (όπως έκανα εγώ) κι άλλοι παίρνουν τα μωρά απλώς στο κρεβάτι τους. Στις τελευταίες δύο περιπτώσεις πρέπει να τηρούνται αυστηροί κανόνες ασφαλείας.

Γενικώς όσο περισσότερο μαγειρεμένα και αλεσμένα είναι τα φαγητά τόσο πιο πολλές θρεπτικές ουσίες χάνουν. Το ιδανικό είναι φρεσκομαγειρεμένο, φρεσκοαλεσμένο φαγητό σε κάθε γεύμα. Επειδή όμως το θεωρώ σχεδόν ανέφικτο κι επειδή σ'αυτή τη φάση οι ποσότητες είναι μικρές για να ρίχνεις μόνο ένα γεύμα στο μπλέντερ, θεωρώ πως είναι οκ να αποθηκεύεται φαγητό. Βασικός κανόνας όμως είναι να μην έχει ανακατευτεί με τα σάλια του μωρού (δεν αποθηκεύουμε αυτό που έμεινε στο πιάτο δηλαδή) και να μην αποθηκεύεται με λάδια, λεμόνια κλπ., αυτά πρέπει να μπαίνουν φρέσκα. Εγώ έχω στη κατάψυξη πουρέ κολοκύθας και πουρέ πατάτα, καρότο. Επίσης συνήθως κι εγώ μαγειρεύω για δυο μέρες. Τα παραπάνω είναι οι δικές μου απόψεις, διαμορφωμένες απ' όσα έχω διαβάσει συνολικά. Δεν παραθέτω κανένα άρθρο αυτή τη φορά.

Συνήθως δεν έχουν ακόμα καταφέρει να κάθονται μόνα τους. Ωστόσο, μωρά ηλικίας έξι μηνών στρεσάρονται όταν δεν λαμβάνουν την προσοχή που αισθάνονται ότι δικαιούνται. Τα επίπεδα της κορτιζόλης, κύριας ορμόνης του στρες, ανεβαίνουν κατακόρυφα όταν η μητέρα τους τα αγνοεί. Ακόμα και μία ημέρα αργότερα αγχώνονται μήπως το ίδιο τους συμβεί ξανά. Μία επιστημονική έρευνα από τον Καναδά ανακάλυψε ότι ένα βρέφος που στερείται της αγάπης της μητέρας του έστω και για δύο μόνο λεπτά αγχώνεται και φοβάται ότι η μητέρα του θα το αγνοήσει πάλι την επόμενη μέρα. Ειδικοί στην ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού από το εργαστήριο έρευνας γονιών – βρεφών στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο δηλώνουν ότι επαναλαμβανόμενα επεισόδια στρες θα μπορούσαν να έχουν τεράστιες συνέπειες για την υγεία του παιδιού καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Έχοντας ως στόχο να μελετήσουν κατά πόσο τα βρέφη ηλικίας έξι μηνών είναι ικανά να περιμένουν και να προβλέπουν τα προβλήματα, οι Καναδοί ερευνητές προσκάλεσαν 30 μωρά με τις μητέρες του στο εργαστήριο και τα μοίρασαν σε δύο ομάδες. Τα μωρά τοποθετήθηκαν σε καρεκλάκια αυτοκινήτου και οι μητέρες τους έπαιζαν μαζί τους και τους μιλήσουν όπως συνήθως. Έπειτα, το παιχνίδι σταματούσε για περίοδο 2 λεπτών, κατά την οποία η μητέρα απλά κοιτούσε πάνω από το κεφάλι του παιδιού της, χωρίς να ανταποκρίνεται σε αυτό, διατηρώντας το πρόσωπό της χωρίς ίχνος συναισθήματος. Την επόμενη ημέρα, η μητέρα έφερε το μωρό της πίσω στο εργαστήριο. Τα επίπεδα κορτιζόλης στο αίμα μετρήθηκαν αρκετές φορές και στις δύο ημέρες. Η ποσότητα κορτιζόλης στο αίμα του παιδιού ανέβηκε κατακόρυφα όταν η μαμά δεν ανταποκρινόταν σε αυτό και το αγνοούσε. Ακολούθως τα επίπεδα της ορμόνης έπεφταν, πριν εκτιναχθούν και πάλι όταν τα βρέφη επέστρεφαν πίσω στο εργαστήριο τη δεύτερη ημέρα, παρά το γεγονός ότι τώρα η μητέρα τους δεν τα αγνοούσε. Μια δεύτερη ομάδα βρεφών πέρασαν την ίδια διαδικασία, μόνο που οι μητέρες τους δεν τα αγνόησαν σε καμία στιγμή. Τα ορμονικά επίπεδα στο αίμα αυτής της ομάδας δεν άλλαξαν. Τα ευρήματα της έρευνας υποδηλώνουν ότι η επιστροφή των βρεφών στο ίδιο εργαστήριο την επόμενη ημέρα οδήγησε τα μωρά που είχαν την εμπειρία της μη ανταπόκρισης από τη μάνα τους να αναμένουν την επανάληψη του προβλήματος. Ο επικεφαλής ερευνητής Dr David Haley, του Πανεπιστημίου του Τορόντο, δήλωσε: «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα μωρά, ήδη από αυτήν την ηλικία έχουν την ικανότητα να προβλέπουν μελλοντική εμπειρία και να παράγουν μια προκαταβολική αντίδραση στρες που βασίζεται στην προσδοκία τους για το πώς οι γονείς τους θα συμπεριφερθούν απέναντί τους μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.» Ο Καθηγητής Jay Belsky του Πανεπιστημίου του Λονδίνου ανέφερε ότι παράγοντες όπως η κατάθλιψη είναι δυνατόν να επηρεάσουν αρνητικά την σχέση της μητέρας με το μωρό της και να στείλουν τα επίπεδα κορτιζόλης στο μωρό στα ύψη, ξανά και ξανά. Αυτό μπορεί να μειώσει την άμυνα του οργανισμού του παιδιού, γιατί παρατεταμένη αύξηση της κορτιζόλης στο αίμα επιδρά αρνητικά στο ανοσοποιητικό του σύστημα. Ένα διαταραγμένο μεγάλωμα του μωρού κατά αυτόν τον τρόπο (υψηλά επίπεδα στρες) ίσως επίσης σημαίνει ότι το παιδί θα γίνει ένας μη τέλειος γονιός με τη σειρά του όταν μεγαλώσει. Τι μπορούμε να πούμε στους γονείς, ως προς την καθημερινή τους πρακτική με τα μωρά τους, που να πηγάζει από τα αποτελέσματα τέτοιων ερευνών; Δεν εννοούμε φυσικά ότι ως γονιός πρέπει να δίνεις συνεχώς το 100% της προσοχής σου στο παιδί, πράγμα έτσι και αλλιώς αδύνατο. Αλλά πρέπει να τονίσουμε στους γονείς ότι εσκεμμένες, συνειδητές προσπάθειες να μην ανταποκριθούν στο μωρό που ζητάει την παρουσία τους ή την αγκαλιά τους, προσπάθειες να μειώσουν την άμεση, έγκαιρη και κατάλληλη ανταπόκρισή τους στα σημάδια και στις ανάγκες του μωρού από τους πρώτους μήνες ήδη της ζωής του, με σκοπό να το σκληραγωγήσουν, να μην το «κακομάθουν», να το «εκπαιδεύσουν» ή να το ωθήσουν να παίζει μόνο του, είναι επικίνδυνες για την σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού τους. Πηγή: Daily Mail, UK, 25/08/2010 Επιμέλεια/ Μετάφραση: Στέλιος Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2010

Νυχτερινός ύπνος του μικρού παιδιού: πόσο ασφαλές είναι το ελεγχόμενο κλάμα; «Άστο να κλάψει».. Πόσο σωστό είναι για το μωρό μας; Το ελεγχόμενο κλάμα (γνωστό επίσης ως εκπαίδευση στον ύπνο) είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται ευρέως ως ένας τρόπος για να αντιμετωπιστούν μωρά και μικρά παιδιά που δεν κοιμούνται από μόνα τους ή που ξυπνούν την νύχτα. Το ελεγχόμενο κλάμα περιλαμβάνει να αφήνεις το βρέφος να κλαίει για ολοένα αυξανόμενα χρονικά διαστήματα πριν του προσφέρεις αγκαλιά ή παρηγοριά. Ο σκοπός του ελεγχόμενου κλάματος είναι να αφήσεις τα μωρά να πέφτουν για ύπνο από μόνα τους και να τα σταματήσεις από το κλάμα ή τις φωνές τους, που στόχο έχουν να έρθεις κοντά τους κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η ανησυχία εδώ είναι ότι αυτή η ευρέως διαδεδομένη και προτεινόμενη ακόμα και από επαγγελματίες υγείας τεχνική έρχεται σε αντίθεση με τις ανάγκες των βρεφών για την καλύτερη δυνατή συναισθηματική και ψυχική υγεία, και είναι πιθανό να έχει αρνητικά – χωρίς βέβαια κακή πρόθεση από την πλευρά των γονιών – αποτελέσματα. Ας δούμε τα επιστημονικά δεδομένα. Τα βρέφη πρέπει να προσαρμοστούν σε ένα εντελώς νέο κόσμο και ακόμα και μικρές αλλαγές είναι πιθανό να προκαλούν άγχος. Αφήνοντας ένα μωρό να κλαίει χωρίς απόκριση και παρηγοριά, ακόμα κι αν γίνεται για μικρή χρονική περίοδο, μπορεί να είναι πολύ αγχωτικό και επώδυνο για αυτά. Το κλάμα είναι σχεδιασμένο από τη φύση ως σινιάλο ανάγκης του βρέφους για απόκριση. Παρό,τι η τεχνική του ελεγχόμενου κλάματος ίσως τελικά οδηγήσει το μωρό να μην κλαίει, είναι πιθανό να του διδάσκει να μην αναζητεί ή να μην περιμένει βοήθεια και υποστήριξη όποτε είναι αγχωμένο. Τα βρέφη από την ηλικία των έξι μηνών κι έπειτα υποφέρουν από ποικίλου βαθμού άγχος αποχωρισμού από τους γονείς τους. Αυτό το άγχος συνεχίζεται έως ότου συνειδητοποιήσουν ότι οι γονείς τους θα επιστρέψουν κάθε φορά που φεύγουν, και ότι είναι ασφαλή ό,τι και να συμβαίνει. Αυτή η συνειδητοποίηση είναι ένα στάδιο που μπορεί να έρθει και στα τρία χρόνια της ζωής. Σχεδόν όλα τα μικρά παιδιά ωριμάζουν από μόνα τους έως τριών ή τεσσάρων ετών και αποβάλλουν την ανάγκη να ξυπνούν το βράδυ για αγκαλιά και να επιζητούν την παρουσία των γονιών τους, πολλά δε πολύ νωρίτερα από αυτήν την ηλικία. Η αυθαίρετη επιμονή του ενήλικα για πρόωρη ωρίμανση του παιδιού σε αυτόν τον τομέα έχει συχνά αποτέλεσμα προβλήματα ύπνου και συναισθηματικής φύσης που διαρκούν σε βάθος χρόνου. Τα μωρά μας είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ασφαλή σύνδεσμο με τους γονείς τους όταν εκείνοι απαντούν έγκαιρα, κατάλληλα και με συνέπεια στις ανάγκες και το άγχος τους. Οι ασφαλείς σύνδεσμοι στη βρεφική ηλικία (secure attachment) αποτελούν τη βάση για όλες τις σχέσεις του νέου ανθρώπου στο μέλλον, για μια καλή ψυχική υγεία στην ενήλικη ζωή. Τα βρέφη των οποίων οι γονείς ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και αντιδρούν έγκαιρα στο κλάμα τους, μαθαίνουν να «ησυχάζουν» πιο γρήγορα σε βάθος χρόνου γιατί γίνονται πιο ασφαλή στην πεποίθησή τους ότι οι ανάγκες τους για συναισθηματική ασφάλεια θα ικανοποιηθούν. Βιολογικός προγραμματισμός και ύπνος REM Οι απαιτήσεις του σύγχρονου Δυτικού τρόπου ζωής και κάποιες συμβουλές «ειδικών» έχουν οδηγήσει τους γονείς στην ψευδή προσδοκία ότι όλα τα βρέφη και μικρά παιδιά θα έπρεπε να κοιμούνται όλη τη νύχτα συνεχόμενα από τους πρώτους ήδη μήνες της ζωής τους, ή ακόμα και από τις πρώτες εβδομάδες. Στην πραγματικότητα τα μωρά μας είναι βιολογικά προγραμματισμένα να ξυπνούν πολύ πιο συχνά τη νύχτα σε σύγκριση με μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες, γιατί οι κύκλοι ύπνου τους είναι πολύ πιο σύντομοι. Τα μωρά μας κοιμούνται για πολύ λίγο χρόνο βαθιά, έπειτα βιώνουν αρκετό ύπνο REM ( ύπνο γρήγορων κινήσεων των ματιών, συνδεόμενο με τα όνειρα) και ξυπνούν έπειτα από 1-2 ώρες, για να επιστρέψουν έπειτα σε έναν παρόμοιο βραχύ κύκλο ύπνου. Οι σύντομοι κύκλοι ύπνου επιτρέπουν στα βρέφη να περνούν περισσότερο χρόνο της ημέρας στον ύπνο REM, o οποίος θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικός για την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Πολλοί γονείς αισθάνονται εξαντλημένοι όταν τα μικρά τους παιδιά κλαίνε την νύχτα, εν μέρει γιατί απαιτείται πρόσθετη ενέργεια για να σηκωθούν και να ηρεμήσουν το μικρό τους, αλλά και μερικές φορές γιατί έχουν την μη ρεαλιστική προσδοκία ότι τα μωρά «πρέπει» να κοιμούνται μόνα τους όλη νύχτα. Κάποιοι από αυτούς τους γονείς βρίσκουν ότι το ελεγχόμενο κλάμα βοηθάει. Άλλοι γονείς όμως βρίσκουν ότι δε βοηθάει ή ότι προκαλεί τόσο επώδυνες στιγμές σε γονείς και μωρό που αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τη μέθοδο. O ύπνος, το νυχτερινό στρες και το άγχος αποχωρισμού Δυστυχώς δεν υπάρχουν καθόλου έρευνες που να εκτιμούν τα επίπεδα ψυχολογικού στρες των βρεφών που υφίστανται την μέθοδο του ελεγχόμενου κλάματος, ή την μακροπρόθεσμη συναισθηματική ή ψυχική επίδραση της μεθόδου στο παιδί που αναπτύσσεται. Η επιστήμη σήμερα λοιπόν λέει ότι είναι φυσιολογικό και υγιές για μωρά και μικρά παιδιά να μην κοιμούνται χωρίς διακοπή όλη νύχτα και να χρειάζονται την προσοχή και παρουσία των γονιών τους κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αυτό δε θα έπρεπε να ονομάζεται διαταραχή, πάθηση, πρόβλημα, εκτός εάν είναι καθαρά έξω από τις συνηθισμένες καταστάσεις. Οι γονείς θα πρέπει να ενημερώνονται ότι η ανταπόκρισή τους στις ανάγκες και το κλάμα του παιδιού τους δε θα προκαλέσει κάποια επίμονη, κακή «συνήθεια», όπως ευρέως διαδεδομένες αιτιάσεις χωρίς καμία επιστημονική βάση υποστηρίζουν. Το ξύπνημα του παιδιού τη νύχτα μπορεί να οφείλεται σε άγχος αποχωρισμού, και σε αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς θα πρέπει να ενημερώνονται ότι είναι «εντάξει» να κοιμούνται μαζί ή κοντά στο παιδί, τηρώντας συγκεκριμένες προφυλάξεις. Αυτό συχνά έχει ως αποτέλεσμα όλοι να επιστρέφουν σε ομαλό νυχτερινό ύπνο. Κάθε μέθοδος που χρησιμοποιείται για να βοηθήσει τους γονείς να κοιμηθούν καλύτερα τη νύχτα δεν θα έπρεπε να αποβαίνει εις βάρος των αναπτυξιακών και συναισθηματικών αναγκών του παιδιού. Εάν το ελεγχόμενο κλάμα κρίνεται σκόπιμο να χρησιμοποιηθεί, θα ήταν πιο κατάλληλο αφότου το παιδί μπορεί να κατανοήσει το νόημα των λέξεων από τους γονείς, μπορεί να γνωρίζει ότι οι γονείς του θα έρθουν πίσω και να μπορεί να νιώθει ασφαλές χωρίς την παρουσία των γονιών. Από αναπτυξιακή άποψη η ηλικία αυτή είναι περίπου τριών χρονών. Αυτό βέβαια ποικίλει ανάλογα με το παιδί, για αυτό η παρατήρηση του δικού μας παιδιού και η απόκρισή μας στα σημάδια του είναι ο καλύτερος τρόπος για να διαπιστώσουμε εάν το παιδί μας είναι έτοιμο να κοιμηθεί μόνο του νιώθοντας ασφαλές. Η μητέρα θα πρέπει να αποφεύγει συγκρίσεις του παιδιού της με άλλα παιδιά και να εστιάζει στην αναπτυξιακή ωρίμανση του δικού της παιδιού, η οποία μπορεί να ποικίλει. Εκπαίδευση γονέων Πριν την έναρξη της μεθόδου ελεγχόμενου κλάματος, επαγγελματίας υγείας (πχ παιδίατρος) θα έπρεπε να αξιολογήσει πλήρως την υγεία του παιδιού, τις ενδο-οικογενειακές σχέσεις, το κατά πόσο το κλάμα του μωρού τη νύχτα είναι πραγματικά έξω από τα φυσιολογικά όρια. Θα πρέπει να γίνεται προσπάθεια ώστε οι γονείς να συνδέονται με υποστηρικτικές δομές στην κοινότητα για να περιοριστεί η απομόνωση που συχνά υπάρχει σε γονείς με μικρά παιδιά. Άλλες στρατηγικές, εκτός από το ελεγχόμενο κλάμα, θα έπρεπε πάντα να συζητούνται με τους γονείς ως προτιμότερες επιλογές. Εάν ένα μωρό ή μικρό παιδί έχει ήδη βιώσει αποχωρισμό από το γονιό του εξαιτίας αρρώστιας, νοσηλείας, απουσίας του γονιού ή υιοθεσίας, ή εάν ένα παιδί εκδηλώσει μεγάλο άγχος κατά τη διαδικασία του ελεγχόμενου κλάματος, η μέθοδος δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται. Αυτό γιατί τα παιδιά που έχουν ήδη βιώσει τραυματικό αποχωρισμό είναι πιο ευάλωτα στις αρνητικές συνέπειες από το είδος του στρες που προκαλείται από το ελεγχόμενο κλάμα. Όποτε οι γονείς φτάνουν στα όριά τους με το έντονο κλάμα του παιδιού και υπάρχει κίνδυνος παιδικής κακοποίησης, είναι απαραίτητο οι γονείς αυτοί να λαμβάνουν περαιτέρω υποστήριξη και σύνδεση με κοινωνικό λειτουργό. Στους γονείς θα πρέπει να λέγεται ότι το ελεγχόμενο κλάμα δεν έχει ερευνηθεί για τα επίπεδα στρες που προκαλεί στο μωρό ή για τις συνέπειές του μακροπρόθεσμα στην συναισθηματική του ανάπτυξη. Όποτε χρησιμοποιείται, θα πρέπει να δίνονται οδηγίες για όσο το δυνατό πιο ασφαλή πρακτική και προφυλάξεις. Ειδικότερα, οι γονείς θα πρέπει να εστιάσουν στο επίπεδο άγχους που προκαλεί στο παιδί τους και όχι στο χρονικό διάστημα – λεπτά της ώρας- που το μωρό τους έχει αφεθεί να κλαίει. Επιπλέον, οι γονείς πρέπει να εγκαταλείπουν την τεχνική οποιαδήποτε στιγμή δεν την «νιώθουν» σωστή. Πηγή: Australian Association for Infant Mental Health. Position Paper 1: Controlled Crying. Revised ed, March 2004. Βιβλιογραφία Bowlby J (1973). Attachment and loss: 2. Separation. Harmondswroth, Middlesex: Penguin. McKenna J (2000). Cultural influences on infant sleep. Zero to Three 20, 9-18. Perry BD et al. Homeostasis, stress, trauma, and adaptation: a neurodevelopmental view of childhood trauma. Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America 7, 33-51: 1998. Στέλιος Παπαβέντσης Παιδίατρος MRCPCH DCH IBCLC 2010

Η απόγνωση των βρεφών Ας φανταστούμε ένα φυσιολογικό νεογέννητο που μόλις βγήκε από την κοιλιά της μάνας του και την αποχωρίζεται μεταξύ άλλων για να ζυγιστεί, να πλυθεί κάτω από τη βρύση και να ντυθεί. Η επιστήμη πλέον γνωρίζει τι συμβαίνει στη νέα αυτή ύπαρξη κατά τις κρίσιμες πρώτες της στιγμές. Σε πρώτη φάση το μωρό που κρατιέται μακριά από τη μητέρα του διαμαρτύρεται και κλαίει. Όσοι έχουν γνώση αυτών των στιγμών θα σας πουν ότι στην πραγματικότητα τσιρίζει. Τι συμβαίνει στο σώμα του; Το συμπαθητικό νευρικό του σύστημα ανάβει κόκκινο συναγερμό. Ξαφνικά η αρτηριακή του πίεση ανεβαίνει στα ύψη, η αναπνοή του γίνεται άρρυθμη, συσπάται ολόκληρο και βρίσκεται σε αναταραχή. Έχει ταχυκαρδία, υπερβολική εγρήγορση, σύσπαση των μυών του και οξύ κλάμα. Ο οργανισμός του κατακλύζεται από τις ορμόνες του στρες. Αυτές χύνονται σε δεκαπλάσια ποσότητα στο αίμα του, με κίνδυνο μεταβολικών διαταραχών, υποθερμίας και μειωμένης γλυκόζης του αίματος. Μία από αυτές τις ορμόνες, η κορτιζόλη, μπορεί σε επίμονα υψηλά επίπεδα να μειώσει τα αντισώματά του, την άμυνά του γενικότερα απέναντι σε μικρόβια και να προκαλέσει ευαισθησία σε σωματικές και ψυχικές αρρώστιες. Υγιείς μηχανισμοί που προάγουν την σωστή αύξηση, την ανάπτυξη, την ωρίμανση των οργάνων του κλείνουν. Η κατεξοχήν ορμόνη της γέννας, η ωκυτοκίνη ή και ορμόνη της αγάπης, εξαφανίζεται. Έντονο στρες διαταράσσει το μεταβολισμό του ασβεστίου, έναν κρίσιμο μηχανισμό ενάντια στο θάνατο των κυττάρων. Έχει επίσης ως συνέπεια μόνιμες αλλαγές σε υποδοχείς του νευρικού συστήματος, αυξάνοντας την πιθανότητα για διαταραχές ύπνου, συμπεριφοράς, υπερκινητικότητα, κατάθλιψη και άλλες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Πως θα μπορούσε να αισθάνεται ένα νεογέννητο που στερείται τη μάνα του; Δυστυχώς είναι δύσκολο να μας το επιβεβαιώσει το ίδιο. Ωστόσο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ερευνητών, όταν ένα μωρό αφεθεί μακριά από τη γνώριμη ανθρώπινη επαφή, από τη μόνη μυρωδιά που έχει έως τώρα γνωρίσει, βιώνει ίσως εμπειρίες που το ίδιο θα μπορούσε με λόγια να περιγράψει ως: «Σπάω σε χίλια κομμάτια..» «Πέφτω στο κενό για πάντα..» «Βρίσκομαι στο χείλος του θανάτου..» «Νιώθω ανύπαρκτος..» «Χάνω κάθε ελπίδα πως θα βρω ξανά ό,τι έχασα..» Το μικρό στη ουσία αναγκάζεται να συμπεράνει ότι δεν είναι άξιο για αγάπη. Αν σταματήσει τελικά το κλάμα είναι γιατί έχει εγκαταλείψει κάθε ελπίδα για βοήθεια. Ο εξωτερικός παρατηρητής διαπιστώνει ότι το νεογέννητο σιγά – σιγά σταματάει να κλαίει. Κάπου-κάπου κάνει κάποιες έντονες ανάσες λυγμών. Μπορεί να έχει ανοιχτά τα ματάκια του και στυλωμένα στο κενό. Τι να συμβαίνει τώρα μέσα του; Όταν ένα μωρό κουραστεί από το χωρίς αποτέλεσμα κλάμα περνάει στην επόμενη φάση. Παραιτείται, αποσύρεται, αποσυνδέεται από την πραγματικότητα. Υιοθετεί μια παθητική κατάσταση απόγνωσης, απάθειας. Κλείνει τα παράθυρα και μαζεύεται στον ατελώς καθοριζόμενο εαυτό του. ‘Πεθαίνει’ λίγο με σκοπό να επιβιώσει. Στο σώμα του ο μεταβολισμός του μειώνεται δραματικά, η θερμοκρασία του πέφτει, οι χτύποι της καρδιάς γίνονται αργοί. Το ενεργοποιημένο παρασυμπαθητικό του σύστημα κατεβάζει την πίεσή του και έρχεται ως σωτήρας. Ενδογενή οπιοειδή – ορμόνες του εγκεφάλου με αναλγητική δράση – ανεβαίνουν στα ύψη στο αίμα του για να το μουδιάσουν. Δημιουργούνται χαοτικές βιοχημικές αλλαγές. Μια τοξική νευροχημεία για τον ευαίσθητο, αναπτυσσόμενο εγκέφαλό του. Άνθρωποι που εκφράζουν μια ανικανότητα να αγαπήσουν τον εαυτό τους ή τους άλλους και άλλοι με παρανοικές προσωπικότητες έχουν μελετηθεί στην σύγχρονη ψυχιατρική. Σχεδόν πάντα ανιχνεύονται παράγοντες κινδύνου γύρω από τη στιγμή της γέννησής τους ή κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Σε άλλες μελέτες ανακαλύπτεται ότι νέοι ενήλικες με βίαιη, εγκληματική συμπεριφορά συχνά είχαν επιπλοκές στον τοκετό με πρόωρη απομάκρυνση από τη μητέρα τους. Ένα μωράκι, γεννημένο πριν μια ώρα, τυλιγμένο σε κουβέρτα, στο κρεβατάκι του, στο θάλαμο νεογέννητων, μακριά από τη μητέρα του. Είναι ‘ήσυχο’, με μάτια ανοιχτά χωρίς να κοιτάζουν πουθενά, ακίνητο. Οι περισσότεροι – συγγενείς, μπαμπάς – κοιτάζουν το μωράκι και λένε από μέσα τους με αγαλλίαση: «Τι όμορφο και ήρεμο που είναι!». Την επόμενη φορά που θα δείτε ένα μωράκι σαν κι αυτό, μην σκεφτείτε τι γλυκό που είναι. Αναλογιστείτε όσα πέρασε, πόση ώρα έκλαψε αναζητώντας μάταια τη μαμά του, για να οδηγηθεί τελικά στην καταστροφικά ήρεμη απόγνωση που εσείς τώρα παρατηρείτε. Βάλτε στο μυαλό σας την εικόνα του λίγες στιγμές πριν, όταν η έκφραση του προσώπου του είχε αλλοιωθεί από το απεγνωσμένο κλάμα και θυμηθείτε τι προκάλεσε το άγχος στο σώμα του. Το μωρό αντέδρασε στην απομάκρυνση από ό,τι γνώριμο σε αυτό με μια τυπική αντίδραση δύο σταδίων, διαμαρτυρίας – απελπισίας. Η πρώτη του εμπειρία από τη ζωή ήταν ένα τεράστιο αναίτιο στρες, όταν θα μπορούσε να είναι μόνο αγάπη.. Πόσο μάλλον που η επιστήμη σήμερα γνωρίζει τι πρέπει να γίνει: Το νεογέννητο κλαίει για δύο δευτερόλεπτα. Τυλίγεται σε πετσέτα, σκουπίζεται γρήγορα. Με μια στεγνή πετσέτα στην πλάτη του ξαπλώνει μπρούμυτα στο στήθος της μάνας του. Αμέσως ηρεμεί. Ζεσταίνεται από τη ζέστη της, θυμάται τη μυρωδιά της, την ίδια που οσφριζόταν και μέσα στην κοιλιά της. Ψάχνει τη θηλή, έρπει προς αυτήν. Την πιπιλίζει. Μένει εκεί για μία με δύο ώρες χωρίς καμία παρεμβολή. Έπειτα κοιμάται, όχι τον ύπνο που κάνει κανείς εξαντλημένος μετά από ένα ατύχημα αλλά εκείνον τον γλυκό, λίγο μετά από πολύ ευτυχισμένες στιγμές. Και όταν ξυπνήσει, θα έχει πάλι το γνωστό χάδι.. Στις λίγες περιπτώσεις που η εμπειρία του τοκετού ήταν πραγματικά τραυματική, το μωρό γεννήθηκε με ιατρικά προβλήματα και επιβάλλεται να μείνει μακριά από τη μάνα του, μητέρα και προσωπικό υγείας πρέπει να εργαστούν ακόμα πιο σκληρά κατά τις πρώτες κρίσιμες ώρες και ημέρες, ώστε να φτιάξουν ξανά ένα περιβάλλον όσο το δυνατόν γεμάτο ωκυτοκίνη και προλακτίνη, προσφέροντας στη δυάδα την ευκαιρία να νιώσει την αγάπη που θα διαρκέσει για μια ζωή, να «συνδεθεί» για πάντα. Σε καμία άλλη περίπτωση δεν είναι πιο σημαντική η συνεχής επαφή του νεογέννητου με τη μητέρα του και ο θηλασμός από την περίπτωση της γέννας με επιπλοκές. Κρίσιμες δεν είναι μόνο οι πρώτες στιγμές της ζωής αλλά και όλος ο πρώτος χρόνος του βρέφους σας. Θέλετε να το ‘μάθετε’ να κοιμάται μόνο του; Κουραστήκατε από τις κραυγές του στη μέση της νύχτας για τάισμα ή αγκαλιά; Πασχίζετε να αποκτήσετε ένα ήσυχο μωρό όπως εκείνο της αδερφής σας; Θέλετε να το μάθετε να παρηγορείται από μόνο του; Σκέφτεστε να το αφήνετε να κλαίει για να μην το «κακομάθετε» ή για να δυναμώσουν (!) τα πνευμόνια του; Μπορείτε πράγματι να το ‘εκπαιδεύσετε’ στο μοναχικό ύπνο, στην απομόνωση και στην απόγνωση. Θα είναι όμως μια βραχυπρόθεσμη ανταμοιβή. Το μωρό σας απλά εξαντλήθηκε από το μάταιο κάλεσμά του για φροντίδα. Θα περάσετε ίσως πιο «ήσυχο» πρώτο χρόνο μαζί του. Ωστόσο, δεκαπέντε χρόνια αργότερα είναι πιθανό να έχετε δυνατό πονοκέφαλο και να αναρωτιέστε τι πήγε στραβά και το παιδί σας σάς έχει αποκλείσει από τον κόσμο του. Κάθε φορά που το μικρούλι σας αποζητάει την αγκαλιά σας, την παρουσία σας, το στήθος σας κι εσείς νιώθετε να μη μπορείτε άλλο από την κούραση και την προσπάθεια, παρηγορηθείτε με την εξής σκέψη: θα ανταμειφθείτε με πολλές ήσυχες νύχτες ως αποτέλεσμα των υπερπολύτιμων προσπαθειών σας κατά τον πρώτο του χρόνο. Θα υπάρξει απτή ανταπόδοση για κάθε έξτρα προσπάθεια που καταβάλλετε τώρα για το μωρό σας. Στέλιος Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2010