nurse

Η ΛΟΧΕΙΑ Η περίοδος της λοχείας ξεκινά μετά την λήξη του τρίτου σταδίου του τοκετού και τελειώνει όταν τα όργανα αναπαραγωγής επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου έξι βδομάδες. Η λεχώνα παραμένει στο μαιευτήριο εφόσον δεν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σε αυτή και το νεογέννητο για 4 περίπου 24ωρα. Η μήτρα: Όταν βγείτε από την αίθουσα του τοκετού, το επάνω μέρος της μήτρας θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή πιο κάτω από τον ομφαλό. Για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις χρειάζονται 5-6 εβδομάδες. Καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας (παλινδρόμηση από το γιατρό ή τη μαία. Ο κόλπος: Ο κόλπος μετά τον τοκετό βρίσκεται σε χαλαρή μορφή. Σπάνια ξαναπαίρνει το προηγούμενο σχήμα ακόμα και όταν επουλωθεί τελείως η τομή που έκανε ο γυναικολόγος στο περίνεο κατά την γέννα. Τα λόχεια: Είναι υγρά που ρέουν από την μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό. Όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας και αποβάλλεται, αφήνει πίσω του ανοικτά κάποια αιμοφόρα αγγεία, τα οποία κλείνουν από μόνα τους. Η περιοχή αυτή μοιάζει με ανοικτό τραύμα από το οποίο ρέει καθημερινά μια συγκεκριμένη ποσότητα αίματος. Στην αρχή το αίμα αυτό έχει ανοικτό κόκκινο χρώμα. Μέσα σε μερικές ημέρες το χρώμα αρχίζει να σκουραίνει και μοιάζει με πηκτό υγρό. Από την 10η ημέρα της λοχείας τα υγρά αρχίζουν να μειώνονται σε ποσότητα και έχουν κιτρινωπό χρώμα. Εάν το αίμα εξακολουθεί να ρέει και αυξάνει σε ποσότητα, ή αντιληφθείτε πως υπάρχει έντονη δυσοσμία, τότε πρέπει να μας ενημερώσετε γιατί είναι σύμπτωμα κάποιου προβλήματος. Υστερόπονοι: Μετά τον τοκετό οι μύες της μήτρας χάνουν την ελαστικότητα τους με αποτέλεσμα να πονάνε όταν αρχίζει να συστέλλεται. Οι πόνοι αυτοί θυμίζουν κάπως τους πόνους της περιόδου και ονομάζονται υστερόπονοι και σπάνια επιμένουν μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα. Συχνά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι κατά τον θηλασμό. Τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας: Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν χαλαρώσει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γι' αυτό η γυμναστική της λοχείας αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό (εκτός εάν η γυναίκα έχει κάνει Κ.Τ). Οι ασκήσεις το διάστημα αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Βοηθούν τους μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων να επανακτήσουν την ελαστικότητά τους και να επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Το μόνο που δεν επανέρχεται πλήρως είναι οι ραβδώσεις στο δέρμα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αλλαγές στο στήθος: Τις τρεις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, από το στήθος της λεχώνας αρχίζει να ρέει το πρωτόγαλα. Μεταξύ τρίτου και τετάρτου 24ώρου η λεχώνα αρχίζει σιγά- σιγά να αισθάνεται το στήθος της βαρύ και γεμάτο. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται το μεταβατικό γάλα το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα. Το ώριμα γάλα έρχεται περίπου το έβδομο με δέκατο 24ωρο. Η εντερική χώρα: Οι περισσότερες λεχώνες συνήθως έχουν έντονο το αίσθημα της δίψας ή γιατί τους έχουν χορηγηθεί κάποια φάρμακα κατά τον τοκετό ή λόγω του αναισθητικού ή γιατί έχουν χάσει πολλά υγρά με τον ιδρώτα, τα ούρα και τα λόχεια. Επίσης είναι πολύ λογικό να γίνουν δυσκοίλιες γιατί οι μύες της κοιλιακής χώρας έχουν χάσει τον μυϊκό τους τόνο και έτσι δεν ασκούνται οι βοηθητικές δυνάμεις που παίζουν θετικό ρόλο στην αφόδευση. Αυτό όμως ρυθμίζεται μέσα σε λίγες μέρες. Θερμοκρασία: Η θερμοκρασία μετά τον τοκετό είναι λίγο αυξημένη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν θα βρίσκεστε στο μαιευτήριο θα σας παίρνουν συχνά την θερμοκρασία γιατί ο υψηλός πυρετός μπορεί να είναι δείγμα αντίδρασης του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη. Απώλεια βάρους: Οι γυναίκες χάνουν μετά τον τοκετό περίπου 5-7 κιλά (το βάρος αυτό αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στο ενάμνιο υγρό και στον πλακούντα). Πολλές γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά που έχασαν μέσα σε μερικές βδομάδες, εκτός και αν καταφέρουν να ελέγξουν την όρεξη τους, κάνουν συχνά γυμναστικές ασκήσεις και θηλάζουν καθότι ο θηλασμός αποτελεί σημαντική πηγή κατανάλωσης θερμίδων. Αποκατάσταση της εμμήνου ρύσεως: Η έμμηνος ρύση στις γυναίκες που δεν θηλάζουν τα μωρά τους επανέρχεται κανονικά μετά από έξι με οκτώ εβδομάδες. Αντίθετα, οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους έχουν περίοδο μετά από τέσσερις με πέντε μήνες. Η πρώτη περίοδος έχει συνήθως μεγάλη ποσότητα αίματος και διαρκεί περισσότερο. Ίσως και να υπάρξει ωορρηξία κατά την περίοδο του θηλασμού και ναι μεν η γονιμότητα την γυναίκας δεν είναι μεγάλη, όμως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μείνει ξανά έγκυος. Η επανεμφάνιση της εμμήνου ρύσεως δεν επηρεάζει το γάλα της μητέρας και μπορεί να συνεχίσει τον θηλασμό χωρίς κανένα πρόβλημα. Η συναισθηματική ευαισθησία λόγω μητρότητας: Πρόκειται για συναισθηματική αντίδραση που εμφανίζεται μεταξύ της τρίτης και τέταρτης μέρας μετά τον τοκετό. Η λεχώνα μπορεί να κλαιει χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις ημέρες μετά τον τοκετό, έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής τόσο της οικογένειας όσο και του φιλικού της κύκλου. Παράλληλα της έχουν προστεθεί νέες ευθύνες, πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της και το μωρό όλα αυτά είναι αρκετά για να την φορτίσουν συναισθηματικά. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση δεν κρατά πολύ και δεν έχει μεγάλη σημασία. Βέβαια, εάν αισθανθείτε μία ανάλογη κατάσταση καλό είναι να αφήσετε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει. Αυτό θα σας ανακουφίσει και θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα

Η ΛΟΧΕΙΑ Η περίοδος της λοχείας ξεκινά μετά την λήξη του τρίτου σταδίου του τοκετού και τελειώνει όταν τα όργανα αναπαραγωγής επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου έξι βδομάδες. Η λεχώνα παραμένει στο μαιευτήριο εφόσον δεν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σε αυτή και το νεογέννητο για 4 περίπου 24ωρα. Η μήτρα: Όταν βγείτε από την αίθουσα του τοκετού, το επάνω μέρος της μήτρας θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή πιο κάτω από τον ομφαλό. Για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις χρειάζονται 5-6 εβδομάδες. Καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας (παλινδρόμηση από το γιατρό ή τη μαία. Ο κόλπος: Ο κόλπος μετά τον τοκετό βρίσκεται σε χαλαρή μορφή. Σπάνια ξαναπαίρνει το προηγούμενο σχήμα ακόμα και όταν επουλωθεί τελείως η τομή που έκανε ο γυναικολόγος στο περίνεο κατά την γέννα. Τα λόχεια: Είναι υγρά που ρέουν από την μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό. Όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας και αποβάλλεται, αφήνει πίσω του ανοικτά κάποια αιμοφόρα αγγεία, τα οποία κλείνουν από μόνα τους. Η περιοχή αυτή μοιάζει με ανοικτό τραύμα από το οποίο ρέει καθημερινά μια συγκεκριμένη ποσότητα αίματος. Στην αρχή το αίμα αυτό έχει ανοικτό κόκκινο χρώμα. Μέσα σε μερικές ημέρες το χρώμα αρχίζει να σκουραίνει και μοιάζει με πηκτό υγρό. Από την 10η ημέρα της λοχείας τα υγρά αρχίζουν να μειώνονται σε ποσότητα και έχουν κιτρινωπό χρώμα. Εάν το αίμα εξακολουθεί να ρέει και αυξάνει σε ποσότητα, ή αντιληφθείτε πως υπάρχει έντονη δυσοσμία, τότε πρέπει να μας ενημερώσετε γιατί είναι σύμπτωμα κάποιου προβλήματος. Υστερόπονοι: Μετά τον τοκετό οι μύες της μήτρας χάνουν την ελαστικότητα τους με αποτέλεσμα να πονάνε όταν αρχίζει να συστέλλεται. Οι πόνοι αυτοί θυμίζουν κάπως τους πόνους της περιόδου και ονομάζονται υστερόπονοι και σπάνια επιμένουν μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα. Συχνά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι κατά τον θηλασμό. Τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας: Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν χαλαρώσει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γι' αυτό η γυμναστική της λοχείας αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό (εκτός εάν η γυναίκα έχει κάνει Κ.Τ). Οι ασκήσεις το διάστημα αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Βοηθούν τους μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων να επανακτήσουν την ελαστικότητά τους και να επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Το μόνο που δεν επανέρχεται πλήρως είναι οι ραβδώσεις στο δέρμα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αλλαγές στο στήθος: Τις τρεις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, από το στήθος της λεχώνας αρχίζει να ρέει το πρωτόγαλα. Μεταξύ τρίτου και τετάρτου 24ώρου η λεχώνα αρχίζει σιγά- σιγά να αισθάνεται το στήθος της βαρύ και γεμάτο. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται το μεταβατικό γάλα το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα. Το ώριμα γάλα έρχεται περίπου το έβδομο με δέκατο 24ωρο. Η εντερική χώρα: Οι περισσότερες λεχώνες συνήθως έχουν έντονο το αίσθημα της δίψας ή γιατί τους έχουν χορηγηθεί κάποια φάρμακα κατά τον τοκετό ή λόγω του αναισθητικού ή γιατί έχουν χάσει πολλά υγρά με τον ιδρώτα, τα ούρα και τα λόχεια. Επίσης είναι πολύ λογικό να γίνουν δυσκοίλιες γιατί οι μύες της κοιλιακής χώρας έχουν χάσει τον μυϊκό τους τόνο και έτσι δεν ασκούνται οι βοηθητικές δυνάμεις που παίζουν θετικό ρόλο στην αφόδευση. Αυτό όμως ρυθμίζεται μέσα σε λίγες μέρες. Θερμοκρασία: Η θερμοκρασία μετά τον τοκετό είναι λίγο αυξημένη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν θα βρίσκεστε στο μαιευτήριο θα σας παίρνουν συχνά την θερμοκρασία γιατί ο υψηλός πυρετός μπορεί να είναι δείγμα αντίδρασης του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη. Απώλεια βάρους: Οι γυναίκες χάνουν μετά τον τοκετό περίπου 5-7 κιλά (το βάρος αυτό αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στο ενάμνιο υγρό και στον πλακούντα). Πολλές γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά που έχασαν μέσα σε μερικές βδομάδες, εκτός και αν καταφέρουν να ελέγξουν την όρεξη τους, κάνουν συχνά γυμναστικές ασκήσεις και θηλάζουν καθότι ο θηλασμός αποτελεί σημαντική πηγή κατανάλωσης θερμίδων. Αποκατάσταση της εμμήνου ρύσεως: Η έμμηνος ρύση στις γυναίκες που δεν θηλάζουν τα μωρά τους επανέρχεται κανονικά μετά από έξι με οκτώ εβδομάδες. Αντίθετα, οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους έχουν περίοδο μετά από τέσσερις με πέντε μήνες. Η πρώτη περίοδος έχει συνήθως μεγάλη ποσότητα αίματος και διαρκεί περισσότερο. Ίσως και να υπάρξει ωορρηξία κατά την περίοδο του θηλασμού και ναι μεν η γονιμότητα την γυναίκας δεν είναι μεγάλη, όμως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μείνει ξανά έγκυος. Η επανεμφάνιση της εμμήνου ρύσεως δεν επηρεάζει το γάλα της μητέρας και μπορεί να συνεχίσει τον θηλασμό χωρίς κανένα πρόβλημα. Η συναισθηματική ευαισθησία λόγω μητρότητας: Πρόκειται για συναισθηματική αντίδραση που εμφανίζεται μεταξύ της τρίτης και τέταρτης μέρας μετά τον τοκετό. Η λεχώνα μπορεί να κλαιει χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις ημέρες μετά τον τοκετό, έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής τόσο της οικογένειας όσο και του φιλικού της κύκλου. Παράλληλα της έχουν προστεθεί νέες ευθύνες, πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της και το μωρό όλα αυτά είναι αρκετά για να την φορτίσουν συναισθηματικά. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση δεν κρατά πολύ και δεν έχει μεγάλη σημασία. Βέβαια, εάν αισθανθείτε μία ανάλογη κατάσταση καλό είναι να αφήσετε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει. Αυτό θα σας ανακουφίσει και θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα

Η ΛΟΧΕΙΑ Η περίοδος της λοχείας ξεκινά μετά την λήξη του τρίτου σταδίου του τοκετού και τελειώνει όταν τα όργανα αναπαραγωγής επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου έξι βδομάδες. Η λεχώνα παραμένει στο μαιευτήριο εφόσον δεν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σε αυτή και το νεογέννητο για 4 περίπου 24ωρα. Η μήτρα: Όταν βγείτε από την αίθουσα του τοκετού, το επάνω μέρος της μήτρας θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή πιο κάτω από τον ομφαλό. Για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις χρειάζονται 5-6 εβδομάδες. Καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας (παλινδρόμηση από το γιατρό ή τη μαία. Ο κόλπος: Ο κόλπος μετά τον τοκετό βρίσκεται σε χαλαρή μορφή. Σπάνια ξαναπαίρνει το προηγούμενο σχήμα ακόμα και όταν επουλωθεί τελείως η τομή που έκανε ο γυναικολόγος στο περίνεο κατά την γέννα. Τα λόχεια: Είναι υγρά που ρέουν από την μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό. Όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας και αποβάλλεται, αφήνει πίσω του ανοικτά κάποια αιμοφόρα αγγεία, τα οποία κλείνουν από μόνα τους. Η περιοχή αυτή μοιάζει με ανοικτό τραύμα από το οποίο ρέει καθημερινά μια συγκεκριμένη ποσότητα αίματος. Στην αρχή το αίμα αυτό έχει ανοικτό κόκκινο χρώμα. Μέσα σε μερικές ημέρες το χρώμα αρχίζει να σκουραίνει και μοιάζει με πηκτό υγρό. Από την 10η ημέρα της λοχείας τα υγρά αρχίζουν να μειώνονται σε ποσότητα και έχουν κιτρινωπό χρώμα. Εάν το αίμα εξακολουθεί να ρέει και αυξάνει σε ποσότητα, ή αντιληφθείτε πως υπάρχει έντονη δυσοσμία, τότε πρέπει να μας ενημερώσετε γιατί είναι σύμπτωμα κάποιου προβλήματος. Υστερόπονοι: Μετά τον τοκετό οι μύες της μήτρας χάνουν την ελαστικότητα τους με αποτέλεσμα να πονάνε όταν αρχίζει να συστέλλεται. Οι πόνοι αυτοί θυμίζουν κάπως τους πόνους της περιόδου και ονομάζονται υστερόπονοι και σπάνια επιμένουν μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα. Συχνά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι κατά τον θηλασμό. Τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας: Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν χαλαρώσει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γι' αυτό η γυμναστική της λοχείας αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό (εκτός εάν η γυναίκα έχει κάνει Κ.Τ). Οι ασκήσεις το διάστημα αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Βοηθούν τους μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων να επανακτήσουν την ελαστικότητά τους και να επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Το μόνο που δεν επανέρχεται πλήρως είναι οι ραβδώσεις στο δέρμα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αλλαγές στο στήθος: Τις τρεις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, από το στήθος της λεχώνας αρχίζει να ρέει το πρωτόγαλα. Μεταξύ τρίτου και τετάρτου 24ώρου η λεχώνα αρχίζει σιγά- σιγά να αισθάνεται το στήθος της βαρύ και γεμάτο. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται το μεταβατικό γάλα το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα. Το ώριμα γάλα έρχεται περίπου το έβδομο με δέκατο 24ωρο. Η εντερική χώρα: Οι περισσότερες λεχώνες συνήθως έχουν έντονο το αίσθημα της δίψας ή γιατί τους έχουν χορηγηθεί κάποια φάρμακα κατά τον τοκετό ή λόγω του αναισθητικού ή γιατί έχουν χάσει πολλά υγρά με τον ιδρώτα, τα ούρα και τα λόχεια. Επίσης είναι πολύ λογικό να γίνουν δυσκοίλιες γιατί οι μύες της κοιλιακής χώρας έχουν χάσει τον μυϊκό τους τόνο και έτσι δεν ασκούνται οι βοηθητικές δυνάμεις που παίζουν θετικό ρόλο στην αφόδευση. Αυτό όμως ρυθμίζεται μέσα σε λίγες μέρες. Θερμοκρασία: Η θερμοκρασία μετά τον τοκετό είναι λίγο αυξημένη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν θα βρίσκεστε στο μαιευτήριο θα σας παίρνουν συχνά την θερμοκρασία γιατί ο υψηλός πυρετός μπορεί να είναι δείγμα αντίδρασης του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη. Απώλεια βάρους: Οι γυναίκες χάνουν μετά τον τοκετό περίπου 5-7 κιλά (το βάρος αυτό αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στο ενάμνιο υγρό και στον πλακούντα). Πολλές γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά που έχασαν μέσα σε μερικές βδομάδες, εκτός και αν καταφέρουν να ελέγξουν την όρεξη τους, κάνουν συχνά γυμναστικές ασκήσεις και θηλάζουν καθότι ο θηλασμός αποτελεί σημαντική πηγή κατανάλωσης θερμίδων. Αποκατάσταση της εμμήνου ρύσεως: Η έμμηνος ρύση στις γυναίκες που δεν θηλάζουν τα μωρά τους επανέρχεται κανονικά μετά από έξι με οκτώ εβδομάδες. Αντίθετα, οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους έχουν περίοδο μετά από τέσσερις με πέντε μήνες. Η πρώτη περίοδος έχει συνήθως μεγάλη ποσότητα αίματος και διαρκεί περισσότερο. Ίσως και να υπάρξει ωορρηξία κατά την περίοδο του θηλασμού και ναι μεν η γονιμότητα την γυναίκας δεν είναι μεγάλη, όμως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μείνει ξανά έγκυος. Η επανεμφάνιση της εμμήνου ρύσεως δεν επηρεάζει το γάλα της μητέρας και μπορεί να συνεχίσει τον θηλασμό χωρίς κανένα πρόβλημα. Η συναισθηματική ευαισθησία λόγω μητρότητας: Πρόκειται για συναισθηματική αντίδραση που εμφανίζεται μεταξύ της τρίτης και τέταρτης μέρας μετά τον τοκετό. Η λεχώνα μπορεί να κλαιει χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις ημέρες μετά τον τοκετό, έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής τόσο της οικογένειας όσο και του φιλικού της κύκλου. Παράλληλα της έχουν προστεθεί νέες ευθύνες, πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της και το μωρό όλα αυτά είναι αρκετά για να την φορτίσουν συναισθηματικά. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση δεν κρατά πολύ και δεν έχει μεγάλη σημασία. Βέβαια, εάν αισθανθείτε μία ανάλογη κατάσταση καλό είναι να αφήσετε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει. Αυτό θα σας ανακουφίσει και θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα

Η ΛΟΧΕΙΑ Η περίοδος της λοχείας ξεκινά μετά την λήξη του τρίτου σταδίου του τοκετού και τελειώνει όταν τα όργανα αναπαραγωγής επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου έξι βδομάδες. Η λεχώνα παραμένει στο μαιευτήριο εφόσον δεν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα σε αυτή και το νεογέννητο για 4 περίπου 24ωρα. Η μήτρα: Όταν βγείτε από την αίθουσα του τοκετού, το επάνω μέρος της μήτρας θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή πιο κάτω από τον ομφαλό. Για να επανέλθει στις φυσιολογικές της διαστάσεις χρειάζονται 5-6 εβδομάδες. Καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της παραμονής σας στο μαιευτήριο θα ελέγχεται το ύψος του πυθμένα της μήτρας (παλινδρόμηση από το γιατρό ή τη μαία. Ο κόλπος: Ο κόλπος μετά τον τοκετό βρίσκεται σε χαλαρή μορφή. Σπάνια ξαναπαίρνει το προηγούμενο σχήμα ακόμα και όταν επουλωθεί τελείως η τομή που έκανε ο γυναικολόγος στο περίνεο κατά την γέννα. Τα λόχεια: Είναι υγρά που ρέουν από την μήτρα μέσω του κόλπου μετά τον τοκετό. Όταν ο πλακούντας αποχωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας και αποβάλλεται, αφήνει πίσω του ανοικτά κάποια αιμοφόρα αγγεία, τα οποία κλείνουν από μόνα τους. Η περιοχή αυτή μοιάζει με ανοικτό τραύμα από το οποίο ρέει καθημερινά μια συγκεκριμένη ποσότητα αίματος. Στην αρχή το αίμα αυτό έχει ανοικτό κόκκινο χρώμα. Μέσα σε μερικές ημέρες το χρώμα αρχίζει να σκουραίνει και μοιάζει με πηκτό υγρό. Από την 10η ημέρα της λοχείας τα υγρά αρχίζουν να μειώνονται σε ποσότητα και έχουν κιτρινωπό χρώμα. Εάν το αίμα εξακολουθεί να ρέει και αυξάνει σε ποσότητα, ή αντιληφθείτε πως υπάρχει έντονη δυσοσμία, τότε πρέπει να μας ενημερώσετε γιατί είναι σύμπτωμα κάποιου προβλήματος. Υστερόπονοι: Μετά τον τοκετό οι μύες της μήτρας χάνουν την ελαστικότητα τους με αποτέλεσμα να πονάνε όταν αρχίζει να συστέλλεται. Οι πόνοι αυτοί θυμίζουν κάπως τους πόνους της περιόδου και ονομάζονται υστερόπονοι και σπάνια επιμένουν μετά την τρίτη ή τέταρτη μέρα. Συχνά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι κατά τον θηλασμό. Τα τοιχώματα της κοιλιακής χώρας: Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχουν χαλαρώσει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Γι' αυτό η γυμναστική της λοχείας αρχίζει την επόμενη μέρα από τον τοκετό (εκτός εάν η γυναίκα έχει κάνει Κ.Τ). Οι ασκήσεις το διάστημα αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Βοηθούν τους μύες των κοιλιακών τοιχωμάτων να επανακτήσουν την ελαστικότητά τους και να επανέλθουν στην προ της εγκυμοσύνης κατάσταση. Το μόνο που δεν επανέρχεται πλήρως είναι οι ραβδώσεις στο δέρμα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αλλαγές στο στήθος: Τις τρεις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό, από το στήθος της λεχώνας αρχίζει να ρέει το πρωτόγαλα. Μεταξύ τρίτου και τετάρτου 24ώρου η λεχώνα αρχίζει σιγά- σιγά να αισθάνεται το στήθος της βαρύ και γεμάτο. Αυτό σημαίνει ότι έρχεται το μεταβατικό γάλα το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα. Το ώριμα γάλα έρχεται περίπου το έβδομο με δέκατο 24ωρο. Η εντερική χώρα: Οι περισσότερες λεχώνες συνήθως έχουν έντονο το αίσθημα της δίψας ή γιατί τους έχουν χορηγηθεί κάποια φάρμακα κατά τον τοκετό ή λόγω του αναισθητικού ή γιατί έχουν χάσει πολλά υγρά με τον ιδρώτα, τα ούρα και τα λόχεια. Επίσης είναι πολύ λογικό να γίνουν δυσκοίλιες γιατί οι μύες της κοιλιακής χώρας έχουν χάσει τον μυϊκό τους τόνο και έτσι δεν ασκούνται οι βοηθητικές δυνάμεις που παίζουν θετικό ρόλο στην αφόδευση. Αυτό όμως ρυθμίζεται μέσα σε λίγες μέρες. Θερμοκρασία: Η θερμοκρασία μετά τον τοκετό είναι λίγο αυξημένη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν θα βρίσκεστε στο μαιευτήριο θα σας παίρνουν συχνά την θερμοκρασία γιατί ο υψηλός πυρετός μπορεί να είναι δείγμα αντίδρασης του οργανισμού σε κάποια λοίμωξη. Απώλεια βάρους: Οι γυναίκες χάνουν μετά τον τοκετό περίπου 5-7 κιλά (το βάρος αυτό αντιστοιχεί στο βάρος του βρέφους, στο ενάμνιο υγρό και στον πλακούντα). Πολλές γυναίκες ξαναπαίρνουν τα κιλά που έχασαν μέσα σε μερικές βδομάδες, εκτός και αν καταφέρουν να ελέγξουν την όρεξη τους, κάνουν συχνά γυμναστικές ασκήσεις και θηλάζουν καθότι ο θηλασμός αποτελεί σημαντική πηγή κατανάλωσης θερμίδων. Αποκατάσταση της εμμήνου ρύσεως: Η έμμηνος ρύση στις γυναίκες που δεν θηλάζουν τα μωρά τους επανέρχεται κανονικά μετά από έξι με οκτώ εβδομάδες. Αντίθετα, οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους έχουν περίοδο μετά από τέσσερις με πέντε μήνες. Η πρώτη περίοδος έχει συνήθως μεγάλη ποσότητα αίματος και διαρκεί περισσότερο. Ίσως και να υπάρξει ωορρηξία κατά την περίοδο του θηλασμού και ναι μεν η γονιμότητα την γυναίκας δεν είναι μεγάλη, όμως υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μείνει ξανά έγκυος. Η επανεμφάνιση της εμμήνου ρύσεως δεν επηρεάζει το γάλα της μητέρας και μπορεί να συνεχίσει τον θηλασμό χωρίς κανένα πρόβλημα. Η συναισθηματική ευαισθησία λόγω μητρότητας: Πρόκειται για συναισθηματική αντίδραση που εμφανίζεται μεταξύ της τρίτης και τέταρτης μέρας μετά τον τοκετό. Η λεχώνα μπορεί να κλαιει χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και τις ημέρες μετά τον τοκετό, έχει γίνει το επίκεντρο της προσοχής τόσο της οικογένειας όσο και του φιλικού της κύκλου. Παράλληλα της έχουν προστεθεί νέες ευθύνες, πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της και το μωρό όλα αυτά είναι αρκετά για να την φορτίσουν συναισθηματικά. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση δεν κρατά πολύ και δεν έχει μεγάλη σημασία. Βέβαια, εάν αισθανθείτε μία ανάλογη κατάσταση καλό είναι να αφήσετε τον εαυτό σας ελεύθερο να κλάψει. Αυτό θα σας ανακουφίσει και θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ Το νεογέννητο έχει τελείως διαφορετική διάπλαση από τον ενήλικα και διαφέρει η λειτουργία των οργάνων του. Τα νεογέννητα ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3000-3500 Kg. Είναι αποδεδειγμένο πως όταν η μητέρα καπνίζει πολύ κατά την εγκυμοσύνη της και κάνει αυστηρή δίαιτα, τότε το μωρό που θα φέρει στον κόσμο θα έχει χαμηλό βάρος. Το νεογέννητο χάνει βάρος τις πρώτες τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την γέννηση του. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί στο 3-4% του βάρους κατά τον τοκετό και οφείλεται στο ότι αφοδεύουν και ουρούν πιο συχνά, χάνουν το λίπος που καλύπτει το δέρμα τους γιατί αρχίζουν να λειτουργούν οι αδένες τους, χάνουν υγρά από το δέρμα και δεν λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες τροφής. Όλα τα νεογέννητα χάνουν βάρος και αυτή η απώλεια θεωρείται τελείως φυσιολογική. Το μέσο ύψος για τα νεογέννητα είναι περίπου 50 εκατοστά. Οι αναλογίες του σώματος του νεογέννητου διαφέρουν αισθητά από τις αναλογίες του όταν θα μεγαλώσει. Το κεφάλι είναι σχετικά μεγάλο. Τα κόκαλα του κρανίου του νεογνού δεν είναι ενωμένα, όπως στον ενήλικα, αλλά συγκρατούνται στην θέση τους με μεμβράνες. Το κενό που υπάρχει ανάμεσα στα οστά του κρανίου επιτρέπουν την ανάπτυξη του. Το σχήμα του κεφαλιού του νεογνού μπορεί να μην είναι κανονικό, όταν θα γεννηθεί, και αυτό γιατί συμπιέζονται τα οστά του κρανίου κατά την γέννα. Βέβαια, σε μερικές μέρες παίρνει το κανονικό του σχήμα. Η μεγάλη κοιλιά που έχουν τα νεογνά οφείλεται στα σχετικά μακριά έντερα τους, στο ότι κάνουν αεροφαγία, στις μικρές διαστάσεις της λεκάνης και της κοιλιακής τους χώρας και στους αδύναμους ακόμα μύες της κοιλιάς. Τα άκρα είναι μικρά. Το λίπος που υπάρχει στο κουτουπιέ των ποδιών, δίνει την εντύπωση πως έχουν τελείως επίπεδα πόδια. Επίσης έχουν μικρά γεννητικά όργανα και τα αγόρια έχουν πάντα φίμωση (δηλαδή, το δέρμα δεν μπορεί να πάει πίσω από την άκρη του πέους). Μάτια: Τα μάτια του νεογνού έχουν συνήθως μπλε χρώμα. Μετά από δύο-τρεις μήνες παίρνουν το κανονικό τους χρώμα, αλλά μπορεί να περάσει και ένας χρόνος μέχρι το χρώμα των ματιών να σταθεροποιηθεί. Το νεογνό δεν έχει δάκρια μέχρι να γίνει έξι εβδομάδων. Δέρμα: Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ κόκκινο και αυτό οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των ερυθρών κυττάρων καθώς και στα υψηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης. Τα χέρια και τα πόδια ίσως να έχουν μπλε χρώμα, αλλά αυτό φεύγει μετά από μερικές μέρες. Το δέρμα του μωρού, που έχει μόλις γεννηθεί, είναι καλυμμένο με μια λευκή και λιπαρή ουσία, η οποία έχει σκοπό να προστατεύει το δέρμα του κατά την περίοδο της κύησης όταν βρίσκεται μέσα στο αμνιακό υγρό. Συχνά είναι καλυμμένο με πυκνό χνούδι .Το χνούδι αυτό μάλιστα είναι πολύ πιο πυκνό στα πρόωρα βρέφη παρά στα βρέφη που έχουν γεννηθεί στην ώρα τους. Το χνούδι πέφτει μετά από μια με δύο εβδομάδες. Συχνά τα νεογνά εμφανίζουν αιμαγγειώματα ή σημάδια της γέννας. Τα αιμαγγειώματα αυτά μοιάζουν με εξανθήματα, έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και εντοπίζονται πάνω από τα βλέφαρα και το κούτελο και το πίσω μέρος του κεφαλιού και του αυχένα. Αυτά τα σημάδια εξαφανίζονται λίγο πριν κλείσει το παιδί τον ένα χρόνο ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και λίγες φορές που θα κάνουν μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να εξαφανιστούν. Η κνίδωση ή τα λευκά σπυράκια εμφανίζονται συνήθως πάνω από την μύτη και το κούτελο. Τα σπυράκια αυτά δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Καμιά φορά θυμίζουν σε όψη την ακμή. Διαρκούν μόνο μερικές βδομάδες και εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία. Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ ευαίσθητο και βγάζει με το παραμικρό εξανθήματα. Αισθήσεις: Τα μωρά μπορούν να δουν αμέσως μετά την γέννηση τους, αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά που βλέπουν. Το νεογνό κλείνει τα μάτια του στο φως. Στο τέλος του πρώτου μήνα γυρίζει το βλέμμα του προς το φως. Η κοιλότητα του μέσου ωτός, κατά την γέννηση, είναι γεμάτη με υγρό. Το υγρό αυτό απορροφάται γρήγορα και το νεογνό μπορεί να ακούσει καλύτερα, αλλά όπως συμβαίνει και με την όραση του, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ακουστικά ερεθίσματα που δέχεται. Πάντως, οι ήχοι παίζουν μεγάλο ρόλο για τα νεογνά. Τα ενοχλούν οι δυνατοί θόρυβοι και τα καθησυχάζει η ήρεμη φωνή της μητέρας τους. Το νεογνό αισθάνεται περισσότερο το άγγιγμα. Το δέρμα του είναι αρκετά ευαίσθητο. Πιο ευαίσθητα είναι τα δάχτυλα, τα χείλη και η γλώσσα. Είναι ευαίσθητο στο κρύο, τη ζέστη και τον πόνο, αλλά δεν έχει το αίσθημα του γαργαλισμού. Αναπνοή: Όταν το μωρό βρίσκεται μέσα στην μήτρα έχει αργή, ακανόνιστη και τελείως επιφανειακή αναπνοή. Το κλάμα, κατά την στιγμή της γέννησης, αναγκάζει τους πνεύμονες να λειτουργήσουν. Συνήθως τα μωρά αναπνέουν με το διάφραγμα και αργότερα με το στήθος γιατί τότε θα έχουν δυναμώσει οι μυς. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αναπνοή του μωρού να είναι επιφανειακή και ακανόνιστη για λίγες μέρες μετά την γέννα. Πέψη: Συχνά το νεογνό βγάζει ένα μέρος της τροφής (αναγωγή). Αυτό οφείλεται ή γιατί έχει καταπιεί μεγάλη ποσότητα αέρα ή γιατί έχει φάει πολύ ή γιατί δεν το έχουμε αφήσει να ρευτεί την ώρα που το ταίζουμε. Σπάνια το μωρό μπορεί να κάνει εμετό. Ένα άλλο φαινόμενο που εμφανίζουν τα μωρά, είναι ο λόξυγκας ο οποίος σταματάει λίγη ώρα αργότερα μόνος του. Κόπρανα: Κατά τις πρώτες δύο με τρεις μέρες της ζωής των νεογνών, τα κόπρανα τους έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι κολλώδη και μυρίζουν πολύ έντονα. Τα κόπρανα αυτά ονομάζονται μηκώνιο και αποτελούνται από εκκρίσεις των εντέρων και κύτταρα, από ουσίες που έχουν καταπιεί κατά και πριν την γέννα, από βλέννες και από χολή. Μετά από μερικές μέρες αλλάζουν χρώμα και οσμή. Τα νεογνά που θηλάζουν τα κόπρανά τους είναι κιτρινωπά και άοσμα, σε αντίθεση με τα νεογνά που δεν θηλάζουν όπου τα κόπρανά τους είναι καφέ στο χρώμα και είναι δύσοσμα. Ούρα: Τα πρώτα ούρα που κάνει το μωρό είναι ελάχιστα και διαυγή. Μέσα στις επόμενες μέρες γίνονται πιο πυκνά. Ύπνος: Τα νεογνά κοιμούνται συνήθως όλη την ημέρα εκτός από τις ώρες που τρωνε. Κατά μέσο όρο ένα νεογέννητο ξυπνά κάθε 2-3 ώρες για να φαει. Κλάμα: Έχει βρεθεί πως όσο περισσότερο φροντίζουμε ένα μωρό, τόσο λιγότερο κλαιει. Ένα νεογνό κλαιει είτε γιατί πεινάει είτε γιατί έχει λερωθεί είτε γιατί έχει κολικούς.

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ Το νεογέννητο έχει τελείως διαφορετική διάπλαση από τον ενήλικα και διαφέρει η λειτουργία των οργάνων του. Τα νεογέννητα ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3000-3500 Kg. Είναι αποδεδειγμένο πως όταν η μητέρα καπνίζει πολύ κατά την εγκυμοσύνη της και κάνει αυστηρή δίαιτα, τότε το μωρό που θα φέρει στον κόσμο θα έχει χαμηλό βάρος. Το νεογέννητο χάνει βάρος τις πρώτες τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την γέννηση του. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί στο 3-4% του βάρους κατά τον τοκετό και οφείλεται στο ότι αφοδεύουν και ουρούν πιο συχνά, χάνουν το λίπος που καλύπτει το δέρμα τους γιατί αρχίζουν να λειτουργούν οι αδένες τους, χάνουν υγρά από το δέρμα και δεν λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες τροφής. Όλα τα νεογέννητα χάνουν βάρος και αυτή η απώλεια θεωρείται τελείως φυσιολογική. Το μέσο ύψος για τα νεογέννητα είναι περίπου 50 εκατοστά. Οι αναλογίες του σώματος του νεογέννητου διαφέρουν αισθητά από τις αναλογίες του όταν θα μεγαλώσει. Το κεφάλι είναι σχετικά μεγάλο. Τα κόκαλα του κρανίου του νεογνού δεν είναι ενωμένα, όπως στον ενήλικα, αλλά συγκρατούνται στην θέση τους με μεμβράνες. Το κενό που υπάρχει ανάμεσα στα οστά του κρανίου επιτρέπουν την ανάπτυξη του. Το σχήμα του κεφαλιού του νεογνού μπορεί να μην είναι κανονικό, όταν θα γεννηθεί, και αυτό γιατί συμπιέζονται τα οστά του κρανίου κατά την γέννα. Βέβαια, σε μερικές μέρες παίρνει το κανονικό του σχήμα. Η μεγάλη κοιλιά που έχουν τα νεογνά οφείλεται στα σχετικά μακριά έντερα τους, στο ότι κάνουν αεροφαγία, στις μικρές διαστάσεις της λεκάνης και της κοιλιακής τους χώρας και στους αδύναμους ακόμα μύες της κοιλιάς. Τα άκρα είναι μικρά. Το λίπος που υπάρχει στο κουτουπιέ των ποδιών, δίνει την εντύπωση πως έχουν τελείως επίπεδα πόδια. Επίσης έχουν μικρά γεννητικά όργανα και τα αγόρια έχουν πάντα φίμωση (δηλαδή, το δέρμα δεν μπορεί να πάει πίσω από την άκρη του πέους). Μάτια: Τα μάτια του νεογνού έχουν συνήθως μπλε χρώμα. Μετά από δύο-τρεις μήνες παίρνουν το κανονικό τους χρώμα, αλλά μπορεί να περάσει και ένας χρόνος μέχρι το χρώμα των ματιών να σταθεροποιηθεί. Το νεογνό δεν έχει δάκρια μέχρι να γίνει έξι εβδομάδων. Δέρμα: Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ κόκκινο και αυτό οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των ερυθρών κυττάρων καθώς και στα υψηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης. Τα χέρια και τα πόδια ίσως να έχουν μπλε χρώμα, αλλά αυτό φεύγει μετά από μερικές μέρες. Το δέρμα του μωρού, που έχει μόλις γεννηθεί, είναι καλυμμένο με μια λευκή και λιπαρή ουσία, η οποία έχει σκοπό να προστατεύει το δέρμα του κατά την περίοδο της κύησης όταν βρίσκεται μέσα στο αμνιακό υγρό. Συχνά είναι καλυμμένο με πυκνό χνούδι .Το χνούδι αυτό μάλιστα είναι πολύ πιο πυκνό στα πρόωρα βρέφη παρά στα βρέφη που έχουν γεννηθεί στην ώρα τους. Το χνούδι πέφτει μετά από μια με δύο εβδομάδες. Συχνά τα νεογνά εμφανίζουν αιμαγγειώματα ή σημάδια της γέννας. Τα αιμαγγειώματα αυτά μοιάζουν με εξανθήματα, έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και εντοπίζονται πάνω από τα βλέφαρα και το κούτελο και το πίσω μέρος του κεφαλιού και του αυχένα. Αυτά τα σημάδια εξαφανίζονται λίγο πριν κλείσει το παιδί τον ένα χρόνο ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και λίγες φορές που θα κάνουν μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να εξαφανιστούν. Η κνίδωση ή τα λευκά σπυράκια εμφανίζονται συνήθως πάνω από την μύτη και το κούτελο. Τα σπυράκια αυτά δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Καμιά φορά θυμίζουν σε όψη την ακμή. Διαρκούν μόνο μερικές βδομάδες και εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία. Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ ευαίσθητο και βγάζει με το παραμικρό εξανθήματα. Αισθήσεις: Τα μωρά μπορούν να δουν αμέσως μετά την γέννηση τους, αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά που βλέπουν. Το νεογνό κλείνει τα μάτια του στο φως. Στο τέλος του πρώτου μήνα γυρίζει το βλέμμα του προς το φως. Η κοιλότητα του μέσου ωτός, κατά την γέννηση, είναι γεμάτη με υγρό. Το υγρό αυτό απορροφάται γρήγορα και το νεογνό μπορεί να ακούσει καλύτερα, αλλά όπως συμβαίνει και με την όραση του, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ακουστικά ερεθίσματα που δέχεται. Πάντως, οι ήχοι παίζουν μεγάλο ρόλο για τα νεογνά. Τα ενοχλούν οι δυνατοί θόρυβοι και τα καθησυχάζει η ήρεμη φωνή της μητέρας τους. Το νεογνό αισθάνεται περισσότερο το άγγιγμα. Το δέρμα του είναι αρκετά ευαίσθητο. Πιο ευαίσθητα είναι τα δάχτυλα, τα χείλη και η γλώσσα. Είναι ευαίσθητο στο κρύο, τη ζέστη και τον πόνο, αλλά δεν έχει το αίσθημα του γαργαλισμού. Αναπνοή: Όταν το μωρό βρίσκεται μέσα στην μήτρα έχει αργή, ακανόνιστη και τελείως επιφανειακή αναπνοή. Το κλάμα, κατά την στιγμή της γέννησης, αναγκάζει τους πνεύμονες να λειτουργήσουν. Συνήθως τα μωρά αναπνέουν με το διάφραγμα και αργότερα με το στήθος γιατί τότε θα έχουν δυναμώσει οι μυς. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αναπνοή του μωρού να είναι επιφανειακή και ακανόνιστη για λίγες μέρες μετά την γέννα. Πέψη: Συχνά το νεογνό βγάζει ένα μέρος της τροφής (αναγωγή). Αυτό οφείλεται ή γιατί έχει καταπιεί μεγάλη ποσότητα αέρα ή γιατί έχει φάει πολύ ή γιατί δεν το έχουμε αφήσει να ρευτεί την ώρα που το ταίζουμε. Σπάνια το μωρό μπορεί να κάνει εμετό. Ένα άλλο φαινόμενο που εμφανίζουν τα μωρά, είναι ο λόξυγκας ο οποίος σταματάει λίγη ώρα αργότερα μόνος του. Κόπρανα: Κατά τις πρώτες δύο με τρεις μέρες της ζωής των νεογνών, τα κόπρανα τους έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι κολλώδη και μυρίζουν πολύ έντονα. Τα κόπρανα αυτά ονομάζονται μηκώνιο και αποτελούνται από εκκρίσεις των εντέρων και κύτταρα, από ουσίες που έχουν καταπιεί κατά και πριν την γέννα, από βλέννες και από χολή. Μετά από μερικές μέρες αλλάζουν χρώμα και οσμή. Τα νεογνά που θηλάζουν τα κόπρανά τους είναι κιτρινωπά και άοσμα, σε αντίθεση με τα νεογνά που δεν θηλάζουν όπου τα κόπρανά τους είναι καφέ στο χρώμα και είναι δύσοσμα. Ούρα: Τα πρώτα ούρα που κάνει το μωρό είναι ελάχιστα και διαυγή. Μέσα στις επόμενες μέρες γίνονται πιο πυκνά. Ύπνος: Τα νεογνά κοιμούνται συνήθως όλη την ημέρα εκτός από τις ώρες που τρωνε. Κατά μέσο όρο ένα νεογέννητο ξυπνά κάθε 2-3 ώρες για να φαει. Κλάμα: Έχει βρεθεί πως όσο περισσότερο φροντίζουμε ένα μωρό, τόσο λιγότερο κλαιει. Ένα νεογνό κλαιει είτε γιατί πεινάει είτε γιατί έχει λερωθεί είτε γιατί έχει κολικούς.

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ Το νεογέννητο έχει τελείως διαφορετική διάπλαση από τον ενήλικα και διαφέρει η λειτουργία των οργάνων του. Τα νεογέννητα ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3000-3500 Kg. Είναι αποδεδειγμένο πως όταν η μητέρα καπνίζει πολύ κατά την εγκυμοσύνη της και κάνει αυστηρή δίαιτα, τότε το μωρό που θα φέρει στον κόσμο θα έχει χαμηλό βάρος. Το νεογέννητο χάνει βάρος τις πρώτες τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την γέννηση του. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί στο 3-4% του βάρους κατά τον τοκετό και οφείλεται στο ότι αφοδεύουν και ουρούν πιο συχνά, χάνουν το λίπος που καλύπτει το δέρμα τους γιατί αρχίζουν να λειτουργούν οι αδένες τους, χάνουν υγρά από το δέρμα και δεν λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες τροφής. Όλα τα νεογέννητα χάνουν βάρος και αυτή η απώλεια θεωρείται τελείως φυσιολογική. Το μέσο ύψος για τα νεογέννητα είναι περίπου 50 εκατοστά. Οι αναλογίες του σώματος του νεογέννητου διαφέρουν αισθητά από τις αναλογίες του όταν θα μεγαλώσει. Το κεφάλι είναι σχετικά μεγάλο. Τα κόκαλα του κρανίου του νεογνού δεν είναι ενωμένα, όπως στον ενήλικα, αλλά συγκρατούνται στην θέση τους με μεμβράνες. Το κενό που υπάρχει ανάμεσα στα οστά του κρανίου επιτρέπουν την ανάπτυξη του. Το σχήμα του κεφαλιού του νεογνού μπορεί να μην είναι κανονικό, όταν θα γεννηθεί, και αυτό γιατί συμπιέζονται τα οστά του κρανίου κατά την γέννα. Βέβαια, σε μερικές μέρες παίρνει το κανονικό του σχήμα. Η μεγάλη κοιλιά που έχουν τα νεογνά οφείλεται στα σχετικά μακριά έντερα τους, στο ότι κάνουν αεροφαγία, στις μικρές διαστάσεις της λεκάνης και της κοιλιακής τους χώρας και στους αδύναμους ακόμα μύες της κοιλιάς. Τα άκρα είναι μικρά. Το λίπος που υπάρχει στο κουτουπιέ των ποδιών, δίνει την εντύπωση πως έχουν τελείως επίπεδα πόδια. Επίσης έχουν μικρά γεννητικά όργανα και τα αγόρια έχουν πάντα φίμωση (δηλαδή, το δέρμα δεν μπορεί να πάει πίσω από την άκρη του πέους). Μάτια: Τα μάτια του νεογνού έχουν συνήθως μπλε χρώμα. Μετά από δύο-τρεις μήνες παίρνουν το κανονικό τους χρώμα, αλλά μπορεί να περάσει και ένας χρόνος μέχρι το χρώμα των ματιών να σταθεροποιηθεί. Το νεογνό δεν έχει δάκρια μέχρι να γίνει έξι εβδομάδων. Δέρμα: Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ κόκκινο και αυτό οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των ερυθρών κυττάρων καθώς και στα υψηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης. Τα χέρια και τα πόδια ίσως να έχουν μπλε χρώμα, αλλά αυτό φεύγει μετά από μερικές μέρες. Το δέρμα του μωρού, που έχει μόλις γεννηθεί, είναι καλυμμένο με μια λευκή και λιπαρή ουσία, η οποία έχει σκοπό να προστατεύει το δέρμα του κατά την περίοδο της κύησης όταν βρίσκεται μέσα στο αμνιακό υγρό. Συχνά είναι καλυμμένο με πυκνό χνούδι .Το χνούδι αυτό μάλιστα είναι πολύ πιο πυκνό στα πρόωρα βρέφη παρά στα βρέφη που έχουν γεννηθεί στην ώρα τους. Το χνούδι πέφτει μετά από μια με δύο εβδομάδες. Συχνά τα νεογνά εμφανίζουν αιμαγγειώματα ή σημάδια της γέννας. Τα αιμαγγειώματα αυτά μοιάζουν με εξανθήματα, έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και εντοπίζονται πάνω από τα βλέφαρα και το κούτελο και το πίσω μέρος του κεφαλιού και του αυχένα. Αυτά τα σημάδια εξαφανίζονται λίγο πριν κλείσει το παιδί τον ένα χρόνο ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και λίγες φορές που θα κάνουν μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να εξαφανιστούν. Η κνίδωση ή τα λευκά σπυράκια εμφανίζονται συνήθως πάνω από την μύτη και το κούτελο. Τα σπυράκια αυτά δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Καμιά φορά θυμίζουν σε όψη την ακμή. Διαρκούν μόνο μερικές βδομάδες και εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία. Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ ευαίσθητο και βγάζει με το παραμικρό εξανθήματα. Αισθήσεις: Τα μωρά μπορούν να δουν αμέσως μετά την γέννηση τους, αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά που βλέπουν. Το νεογνό κλείνει τα μάτια του στο φως. Στο τέλος του πρώτου μήνα γυρίζει το βλέμμα του προς το φως. Η κοιλότητα του μέσου ωτός, κατά την γέννηση, είναι γεμάτη με υγρό. Το υγρό αυτό απορροφάται γρήγορα και το νεογνό μπορεί να ακούσει καλύτερα, αλλά όπως συμβαίνει και με την όραση του, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ακουστικά ερεθίσματα που δέχεται. Πάντως, οι ήχοι παίζουν μεγάλο ρόλο για τα νεογνά. Τα ενοχλούν οι δυνατοί θόρυβοι και τα καθησυχάζει η ήρεμη φωνή της μητέρας τους. Το νεογνό αισθάνεται περισσότερο το άγγιγμα. Το δέρμα του είναι αρκετά ευαίσθητο. Πιο ευαίσθητα είναι τα δάχτυλα, τα χείλη και η γλώσσα. Είναι ευαίσθητο στο κρύο, τη ζέστη και τον πόνο, αλλά δεν έχει το αίσθημα του γαργαλισμού. Αναπνοή: Όταν το μωρό βρίσκεται μέσα στην μήτρα έχει αργή, ακανόνιστη και τελείως επιφανειακή αναπνοή. Το κλάμα, κατά την στιγμή της γέννησης, αναγκάζει τους πνεύμονες να λειτουργήσουν. Συνήθως τα μωρά αναπνέουν με το διάφραγμα και αργότερα με το στήθος γιατί τότε θα έχουν δυναμώσει οι μυς. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αναπνοή του μωρού να είναι επιφανειακή και ακανόνιστη για λίγες μέρες μετά την γέννα. Πέψη: Συχνά το νεογνό βγάζει ένα μέρος της τροφής (αναγωγή). Αυτό οφείλεται ή γιατί έχει καταπιεί μεγάλη ποσότητα αέρα ή γιατί έχει φάει πολύ ή γιατί δεν το έχουμε αφήσει να ρευτεί την ώρα που το ταίζουμε. Σπάνια το μωρό μπορεί να κάνει εμετό. Ένα άλλο φαινόμενο που εμφανίζουν τα μωρά, είναι ο λόξυγκας ο οποίος σταματάει λίγη ώρα αργότερα μόνος του. Κόπρανα: Κατά τις πρώτες δύο με τρεις μέρες της ζωής των νεογνών, τα κόπρανα τους έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι κολλώδη και μυρίζουν πολύ έντονα. Τα κόπρανα αυτά ονομάζονται μηκώνιο και αποτελούνται από εκκρίσεις των εντέρων και κύτταρα, από ουσίες που έχουν καταπιεί κατά και πριν την γέννα, από βλέννες και από χολή. Μετά από μερικές μέρες αλλάζουν χρώμα και οσμή. Τα νεογνά που θηλάζουν τα κόπρανά τους είναι κιτρινωπά και άοσμα, σε αντίθεση με τα νεογνά που δεν θηλάζουν όπου τα κόπρανά τους είναι καφέ στο χρώμα και είναι δύσοσμα. Ούρα: Τα πρώτα ούρα που κάνει το μωρό είναι ελάχιστα και διαυγή. Μέσα στις επόμενες μέρες γίνονται πιο πυκνά. Ύπνος: Τα νεογνά κοιμούνται συνήθως όλη την ημέρα εκτός από τις ώρες που τρωνε. Κατά μέσο όρο ένα νεογέννητο ξυπνά κάθε 2-3 ώρες για να φαει. Κλάμα: Έχει βρεθεί πως όσο περισσότερο φροντίζουμε ένα μωρό, τόσο λιγότερο κλαιει. Ένα νεογνό κλαιει είτε γιατί πεινάει είτε γιατί έχει λερωθεί είτε γιατί έχει κολικούς.

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ Το νεογέννητο έχει τελείως διαφορετική διάπλαση από τον ενήλικα και διαφέρει η λειτουργία των οργάνων του. Τα νεογέννητα ζυγίζουν κατά μέσο όρο 3000-3500 Kg. Είναι αποδεδειγμένο πως όταν η μητέρα καπνίζει πολύ κατά την εγκυμοσύνη της και κάνει αυστηρή δίαιτα, τότε το μωρό που θα φέρει στον κόσμο θα έχει χαμηλό βάρος. Το νεογέννητο χάνει βάρος τις πρώτες τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την γέννηση του. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί στο 3-4% του βάρους κατά τον τοκετό και οφείλεται στο ότι αφοδεύουν και ουρούν πιο συχνά, χάνουν το λίπος που καλύπτει το δέρμα τους γιατί αρχίζουν να λειτουργούν οι αδένες τους, χάνουν υγρά από το δέρμα και δεν λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες τροφής. Όλα τα νεογέννητα χάνουν βάρος και αυτή η απώλεια θεωρείται τελείως φυσιολογική. Το μέσο ύψος για τα νεογέννητα είναι περίπου 50 εκατοστά. Οι αναλογίες του σώματος του νεογέννητου διαφέρουν αισθητά από τις αναλογίες του όταν θα μεγαλώσει. Το κεφάλι είναι σχετικά μεγάλο. Τα κόκαλα του κρανίου του νεογνού δεν είναι ενωμένα, όπως στον ενήλικα, αλλά συγκρατούνται στην θέση τους με μεμβράνες. Το κενό που υπάρχει ανάμεσα στα οστά του κρανίου επιτρέπουν την ανάπτυξη του. Το σχήμα του κεφαλιού του νεογνού μπορεί να μην είναι κανονικό, όταν θα γεννηθεί, και αυτό γιατί συμπιέζονται τα οστά του κρανίου κατά την γέννα. Βέβαια, σε μερικές μέρες παίρνει το κανονικό του σχήμα. Η μεγάλη κοιλιά που έχουν τα νεογνά οφείλεται στα σχετικά μακριά έντερα τους, στο ότι κάνουν αεροφαγία, στις μικρές διαστάσεις της λεκάνης και της κοιλιακής τους χώρας και στους αδύναμους ακόμα μύες της κοιλιάς. Τα άκρα είναι μικρά. Το λίπος που υπάρχει στο κουτουπιέ των ποδιών, δίνει την εντύπωση πως έχουν τελείως επίπεδα πόδια. Επίσης έχουν μικρά γεννητικά όργανα και τα αγόρια έχουν πάντα φίμωση (δηλαδή, το δέρμα δεν μπορεί να πάει πίσω από την άκρη του πέους). Μάτια: Τα μάτια του νεογνού έχουν συνήθως μπλε χρώμα. Μετά από δύο-τρεις μήνες παίρνουν το κανονικό τους χρώμα, αλλά μπορεί να περάσει και ένας χρόνος μέχρι το χρώμα των ματιών να σταθεροποιηθεί. Το νεογνό δεν έχει δάκρια μέχρι να γίνει έξι εβδομάδων. Δέρμα: Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ κόκκινο και αυτό οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των ερυθρών κυττάρων καθώς και στα υψηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης. Τα χέρια και τα πόδια ίσως να έχουν μπλε χρώμα, αλλά αυτό φεύγει μετά από μερικές μέρες. Το δέρμα του μωρού, που έχει μόλις γεννηθεί, είναι καλυμμένο με μια λευκή και λιπαρή ουσία, η οποία έχει σκοπό να προστατεύει το δέρμα του κατά την περίοδο της κύησης όταν βρίσκεται μέσα στο αμνιακό υγρό. Συχνά είναι καλυμμένο με πυκνό χνούδι .Το χνούδι αυτό μάλιστα είναι πολύ πιο πυκνό στα πρόωρα βρέφη παρά στα βρέφη που έχουν γεννηθεί στην ώρα τους. Το χνούδι πέφτει μετά από μια με δύο εβδομάδες. Συχνά τα νεογνά εμφανίζουν αιμαγγειώματα ή σημάδια της γέννας. Τα αιμαγγειώματα αυτά μοιάζουν με εξανθήματα, έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και εντοπίζονται πάνω από τα βλέφαρα και το κούτελο και το πίσω μέρος του κεφαλιού και του αυχένα. Αυτά τα σημάδια εξαφανίζονται λίγο πριν κλείσει το παιδί τον ένα χρόνο ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και λίγες φορές που θα κάνουν μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να εξαφανιστούν. Η κνίδωση ή τα λευκά σπυράκια εμφανίζονται συνήθως πάνω από την μύτη και το κούτελο. Τα σπυράκια αυτά δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Καμιά φορά θυμίζουν σε όψη την ακμή. Διαρκούν μόνο μερικές βδομάδες και εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία. Το δέρμα του νεογνού είναι πολύ ευαίσθητο και βγάζει με το παραμικρό εξανθήματα. Αισθήσεις: Τα μωρά μπορούν να δουν αμέσως μετά την γέννηση τους, αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά που βλέπουν. Το νεογνό κλείνει τα μάτια του στο φως. Στο τέλος του πρώτου μήνα γυρίζει το βλέμμα του προς το φως. Η κοιλότητα του μέσου ωτός, κατά την γέννηση, είναι γεμάτη με υγρό. Το υγρό αυτό απορροφάται γρήγορα και το νεογνό μπορεί να ακούσει καλύτερα, αλλά όπως συμβαίνει και με την όραση του, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ακουστικά ερεθίσματα που δέχεται. Πάντως, οι ήχοι παίζουν μεγάλο ρόλο για τα νεογνά. Τα ενοχλούν οι δυνατοί θόρυβοι και τα καθησυχάζει η ήρεμη φωνή της μητέρας τους. Το νεογνό αισθάνεται περισσότερο το άγγιγμα. Το δέρμα του είναι αρκετά ευαίσθητο. Πιο ευαίσθητα είναι τα δάχτυλα, τα χείλη και η γλώσσα. Είναι ευαίσθητο στο κρύο, τη ζέστη και τον πόνο, αλλά δεν έχει το αίσθημα του γαργαλισμού. Αναπνοή: Όταν το μωρό βρίσκεται μέσα στην μήτρα έχει αργή, ακανόνιστη και τελείως επιφανειακή αναπνοή. Το κλάμα, κατά την στιγμή της γέννησης, αναγκάζει τους πνεύμονες να λειτουργήσουν. Συνήθως τα μωρά αναπνέουν με το διάφραγμα και αργότερα με το στήθος γιατί τότε θα έχουν δυναμώσει οι μυς. Βέβαια, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αναπνοή του μωρού να είναι επιφανειακή και ακανόνιστη για λίγες μέρες μετά την γέννα. Πέψη: Συχνά το νεογνό βγάζει ένα μέρος της τροφής (αναγωγή). Αυτό οφείλεται ή γιατί έχει καταπιεί μεγάλη ποσότητα αέρα ή γιατί έχει φάει πολύ ή γιατί δεν το έχουμε αφήσει να ρευτεί την ώρα που το ταίζουμε. Σπάνια το μωρό μπορεί να κάνει εμετό. Ένα άλλο φαινόμενο που εμφανίζουν τα μωρά, είναι ο λόξυγκας ο οποίος σταματάει λίγη ώρα αργότερα μόνος του. Κόπρανα: Κατά τις πρώτες δύο με τρεις μέρες της ζωής των νεογνών, τα κόπρανα τους έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι κολλώδη και μυρίζουν πολύ έντονα. Τα κόπρανα αυτά ονομάζονται μηκώνιο και αποτελούνται από εκκρίσεις των εντέρων και κύτταρα, από ουσίες που έχουν καταπιεί κατά και πριν την γέννα, από βλέννες και από χολή. Μετά από μερικές μέρες αλλάζουν χρώμα και οσμή. Τα νεογνά που θηλάζουν τα κόπρανά τους είναι κιτρινωπά και άοσμα, σε αντίθεση με τα νεογνά που δεν θηλάζουν όπου τα κόπρανά τους είναι καφέ στο χρώμα και είναι δύσοσμα. Ούρα: Τα πρώτα ούρα που κάνει το μωρό είναι ελάχιστα και διαυγή. Μέσα στις επόμενες μέρες γίνονται πιο πυκνά. Ύπνος: Τα νεογνά κοιμούνται συνήθως όλη την ημέρα εκτός από τις ώρες που τρωνε. Κατά μέσο όρο ένα νεογέννητο ξυπνά κάθε 2-3 ώρες για να φαει. Κλάμα: Έχει βρεθεί πως όσο περισσότερο φροντίζουμε ένα μωρό, τόσο λιγότερο κλαιει. Ένα νεογνό κλαιει είτε γιατί πεινάει είτε γιατί έχει λερωθεί είτε γιατί έχει κολικούς.

ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ NΕΑΣ ZΩΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ; ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ Α) ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ: Β) ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Γ) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα σας προετοιμάζεται για την παραγωγή του γάλακτος είτε σκοπεύετε να θηλάσετε είτε όχι. Oι μαστοί σιγά - σιγά αυξάνονται σε μέγεθος και βάρος (περίπου κατά το 1/3). Η θηλή γίνεται μεγαλύτερη και η θηλαία άλως σκουρότερη και μεγαλύτερη. Μετά τον τοκετό και την έξοδο του πλακούντα αρχίζει η παραγωγή του γάλακτος - το πύαρ είναι το πρώτο γάλα που παίρνει το νεογέννητο. Έχει χρώμα λεμονοκίτρινο, η ποσότητά του είναι μικρή, αλλά η αξία του μοναδική. Μετά την τρίτη περίπου μέρα μετά τον τοκετό το πύαρ γίνεται μεταβατικό γάλα και μετά την έβδομη με δέκατη μέρα γίνεται ώριμο γάλα. Το χρώμα του είναι προς το άσπρο, παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα και δίνει περισσότερη ενέργεια. Ο μηχανισμός παραγωγής γάλακτος μπορεί να επηρεαστεί από το άγχος, το φόβο, την υπερένταση και την κούραση αλλά μπορεί ακόμη να ενεργοποιηθεί και μόνο με το άκουσμα του μωρού, το κοίταγμα ή και με τη σκέψη αυτού. Όσο περισσότερο το βρέφος θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παραχθεί. Το μέγεθος του μαστού δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα παραγωγής γάλακτος. ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του και είναι πιο εύπεπτο απ' ότι το γάλα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Τα νεογέννητα που θηλάζουν υποφέρουν λιγότερο έως καθόλου από τους λεγόμενους "κολικούς του πρώτου τριμήνου". Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν το μωρό σας από πολλές αρρώστιες ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν το ανοσοποιητικό του σύστημα . Τα μωρά που έχουν θηλάσει είναι λιγότερο επιρρεπή στις αλλεργίες. Αποφυγή παχυσαρκίας του βρέφους για τα επόμενα χρόνια. Η γαλουχία βοηθά τη μητέρα στην γρήγορη επαναφορά του φυσιολογικού της βάρους γιατί αποτελεί μια σημαντική κατανάλωση θερμίδων. Με το θηλασμό εκκρίνεται μία ορμόνη, η ωκυτοκίνη που συσπά τη μήτρα και την βοηθά να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος γρήγορα. Στα μωρά αρέσει να θηλάζουν και μάλιστα αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό. Ο θηλασμός είναι η πλέον οικονομική τροφή για το μωρό. Το μωρό τρέφεται με το καλύτερο γάλα που υπάρχει, το γάλα της μητέρας του! Ο θηλασμός είναι μία εύκολη λύση για τις μητέρες υπάρχει πάντα γάλα την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή θερμοκρασία. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία ούτε ζέσταμα, δεν υπάρχουν μπιμπερό για πλύσιμο και δεν χρειάζεται να κουβαλάτε κανένα σκεύος όταν πηγαίνετε κάπου αλλού. ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ Το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσετε το θηλασμό αμέσως μετά τον τοκετό. Επειδή όμως δεν είναι πάντα εφικτό, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως μόλις σας φέρουν το μωρό στο δωμάτιο. ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ 1. Θηλάζετε το μωρό 8-12 φορές το 24ωρο (κατά μέσο όρο κάθε 2-3 ώρες). Όσο πιο συχνά θηλάζετε το μωρό σας, τόσο πιο γρήγορα θα εξοικειωθείτε τόσο εσείς όσο και το μωρό σας. Επίσης όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερη ποσότητα γάλακτος θα έχετε. 2. Εάν το μωρό δεν ξυπνάει ή εάν κοιμάται τις τρεις τελευταίες ώρες, από τότε που θηλάσατε για τελευταία φορά, προσπαθήστε να το ξυπνήσετε μαλακά και να το ταίσετε. Αυτό δεν ισχύει για το βράδυ, όπου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τον τυχόν μεγαλύτερο ύπνο του μωρού σας για να ξεκουραστείτε. 3. Τα μωρά τείνουν να ξυπνούν πολύ πιο γρήγορα από το διάστημα των τριών ωρών κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι τελείως φυσιολογική, χρειάζεται λίγη υπομονή από την πλευρά σας μέχρι να σταθεροποιηθεί το ωράριο του ύπνου τους. ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ 1. Τις 2-3 πρώτες μέρες που θα έχετε το πύαρ (το πρωτόγαλα) η διάρκεια του θηλασμού είναι μικρή. Την πρώτη ημέρα αφήνετε το μωρό σας να θηλάσει 3 λεπτά από κάθε μαστό, την δεύτερη μέρα 10 λεπτά από κάθε μαστό. Από την τέταρτη μέρα και μετά ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι 20 λεπτά από κάθε μαστό και έτσι θα παραμένει. 2. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρός σας κατά διαστήματα θα σταματάει τις θηλαστικές του κινήσεις. Μην ανησυχείτε, ξεκουράζεται. Μην ξεχνάτε ότι τόσους μήνες έπαιρνε την τροφή του έτοιμη, ενώ τώρα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να το πετύχει. Από μόνο του σε λίγο, θα ξεκινήσει να θηλάζει και πάλι. Εάν καταλάβετε ότι το έχει πάρει ο ύπνος φροντίστε με ήπιο τρόπο να το ξυπνήσετε. 3. Το μωρό εκτός από γάλα καταπίνει και μία μικρή ποσότητα αέρα. Αυτός ο αέρας εάν δεν βγει με το ρέψιμο του μωρού ή θα κατεβεί στο έντερο και θα του δημιουργήσει κολικούς ή θα βγει από μόνος του παίρνοντας και το περιεχόμενο του στομάχου του δηλαδή θα κάνει εμετό. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν τελειώνετε το θηλασμό από κάθε στήθος να τοποθετείτε το μωρό σας λίγα λεπτά στον ώμο σας για να ρευτεί. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ 1. Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι. 2. Πλύνετε το στήθος και τις μασχάλες σας με νερό. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, αντισηπτικά ή οινόπνευμα για την καθαριότητα του στήθους. Ξηραίνουν το στήθος, αφαιρούν τη φυσική του λιπαρότητα και το προδιαθέτουν να κάνει ραγάδες. 3. Καθίστε κάπου αναπαυτικά. Έχετε κοντά μερικά μαξιλάρια για να στηρίξετε τα πόδια εάν κάθεστε σε καρέκλα. Μην σκύβετε πάνω από το μωρό και μην είστε ξαπλωμένη. 4. Τοποθετείτε πάντα το μωρό στο ίδιο ύψος με το στήθος. 5. Διαλέγετε μία από τις στάσεις που προαναφέρουμε παρακάτω. (Άσχετα με την στάση που θα διαλέξετε, το μωρό πρέπει να βλέπει προς το στήθος σας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην έχετε προβλήματα κατά το θηλασμό). ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ 1. Χαϊδέψτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή σας. Με αυτό τον τρόπο το ερεθίζετε να ανοίξει το στόμα του. Κάνετε λίγη υπομονή γιατί ίσως να χρειαστεί να ξαναπροσπαθήσετε. 2. Μόλις το μωρό ανοίξει το στόμα, σηκώστε το στήθος και δώστε του τη θηλή. Αφήστε το μωρό να βάλει στο στόμα του όση θηλαία άλω μπορεί. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί στη θηλαία άλω αντιστοιχούν οι γαλακτοφόροι πόροι του μαστού. Έτσι ώστε σίγουρες ότι το μωρό θηλάζει σωστά και ότι το στήθος σας δεν θα ερεθιστεί. 3. Όταν αρχίζει να θηλάζει το μωρό ίσως να πονέσετε λίγο. Μετά δεν θα αισθάνεστε πόνο όση ώρα θηλάζετε, τραβήξτε το μωρό και ξεκινήστε τη διαδικασία του θηλασμού από την αρχή. ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ Για να σταματήσετε το θηλασμό βάζετε το μικρό δάχτυλο του χεριού σας στην άκρη του στόματος του μωρού, ανάμεσα στα ούλα του, μέχρι να καταλάβετε ότι έχει σταματήσει να θηλάζει. Στη συνέχεια τραβήξτε το μωρό από το στήθος σας. ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ 1. Το μωρό θηλάζει 8-12 φορές το 24ωρο. 2. Ακούτε το μωρό να καταπίνει την ώρα του θηλασμού. Αυτό είναι και το πλέον αξιόπιστο σημάδι πως το μωρό σας τρωει και μάλιστα καλά. 3. Το στήθος είναι μαλακό μετά το θηλασμό. 4. Αλλάξετε τουλάχιστον 6 πάνες μέσα στο 24ωρο. 5. Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή του, το μωρό έχει το ίδιο βάρος που είχε όταν γεννήθηκε. 6. Το μωρό κάθε εβδομάδα πρέπει να παίρνει περίπου 150 gr βάρος ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ; Τα μωρά δεν χρειάζονται νερό για συμπλήρωμα. Το μητρικό γάλα είναι η ιδανικότερη τροφή για τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού σας. Εάν το μωρό δεν έχει φαει αρκετά προτείνει ο παιδίατρος. Αντιθέτως προσπαθήστε να το ταίσετε ξανά σε λίγη ώρα. ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Η εμπειρία του θηλασμού πρέπει να είναι άνετη και ευχάριστη. Παρόλα αυτά κάποιες γυναίκες παραπονιούνται για πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστες φορές αρκεί να φροντίσετε εσείς γι' αυτό, γιατί ναι μεν τις πρώτες μέρες του θηλασμού θα έχετε μαλακές θηλές όμως μετά από 1-2 εβδομάδες μπορεί να ερεθιστούν τόσο που να πονάτε. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι φυσιολογικό να έχετε φουσκάλες, πολύ ξηρό δέρμα και να αισθάνεστε πόνο τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και στο μεσοδιάστημα. ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Για να μην αποκτήσετε πολύ ευαίσθητες και ερεθισμένες θηλές, φροντίστε να έχετε τη σωστή στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ώστε το μωρό να μπορεί να πιάσει σωστά τη θηλή. Το μωρό πρέπει να έχει σταματήσει να θηλάζει πριν το τραβήξετε από το στήθος. Βάλτε το δάχτυλο σας ανάμεσα στα χείλια του και στο στήθος σας ώστε να αφήσει μαλακά τη θηλή και να μην τη τραυματίσει. Μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, οινόπνευμα, αντισηπτικά ή ειδικές κρέμες για το στήθος. Καθαρίζετε το στήθος σας μόνο με νερό. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Περιορίστε τον θηλασμό στην ερεθισμένη θηλή. Αρχίστε τον θηλασμό από τη θηλή που δεν είναι ερεθισμένη. Κάνετε μασάζ στο στήθος σας την ώρα που θηλάζετε. Έτσι θα ερεθίσετε τους αδένες και θα κατεβεί το γάλα πιο γρήγορα. Χρησιμοποιείστε στηθόδεσμο από βαμβακερό ύφασμα και τα ειδικά επιθέματα στήθους. Αν ερεθιστούν οι θηλές σας και σκάσει το δέρμα γύρω από αυτές χρησιμοποιήστε λίγη λανολίνη σαν μαλακτικό. Η λανολίνη θα σχηματίσει ένα στρώμα και δεν θα αφήσει το δέρμα να ξεραθεί. Αν το στήθος σας είναι σκληρό, προσπαθήστε πρώτα να βγάλετε λίγο γάλα με το χέρι. Έτσι η θηλαία άλως θα μαλακώσει, η θηλή θα ερεθιστεί και ο θηλασμός θα είναι πιο άνετος. ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ Αν καταλάβετε πως κάποιο σημείο στο στήθος σας είναι ερεθισμένο ή έχει δημιουργηθεί κάποιο εξόγκωμα, ίσως κάποιος αδένας έχει κλείσει. Θηλάζετε το μωρό συχνά κάθε δύο ώρες. Αρχίζετε το θηλασμό από το στήθος που έχει πρόβλημα. Κάντε θερμά λουτρά στο στήθος σας για 10-15 λεπτά πριν το θηλασμό. Κάνετε μασάζ στο σημείο που έχει πρόβλημα τόσο πριν όσο και μετά τη διάρκεια του θηλασμού. ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ Την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό, όταν το πρωτόγαλα μετατρέπεται σε ώριμο γάλα, θα αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Το αίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες. Η υπερφόρτωση του στήθους εμφανίζεται όταν το μωρό σας δεν τρωει αρκετό γάλα, ώστε να μειωθεί η ποσότητα στο στήθος σας. σε αυτή την περίπτωση θα αισθάνεστε το στήθος σας σκληρό, θα πονάει και θα είναι πολύ ζεστό. ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνιση της υπερφόρτωσης εάν: Ταίζετε το μωρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα περίπου 8-12 φορές το ΄24ωρο. Δεν αραιώνετε το γάλα με νερό ή με κάτι άλλο για τις πρώτες 3-4 εβδομάδες εκτός και αν σας έχει συμβουλέψει να το κάνετε ο παιδίατρος. Αν σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας, η διακοπή πρέπει να γίνει σταδιακά. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Τοποθετήστε μια ζεστή και υγρή πετσέτα πάνω στο στήθος σας για 2-5 λεπτά ή κάντε ένα ζεστό μπάνιο πριν το θηλασμό. Βγάλτε, με το χέρι κάποια ποσότητα γάλακτος ώστε να μαλακώσει η περιοχή, αφού έχετε βγάλει την υγρή πετσέτα. Έτσι το μωρό μπορεί να θηλάσει πολύ πιο εύκολα. Κάντε ελαφρό μασάζ στο στήθος σας κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Τοποθετήστε κομπρέσες με παγωμένο νερό στο στήθος σας μετά το θηλασμό ώστε να φύγει το πρήξιμο και η δυσφορία που δημιουργεί. Αν το μωρό σας δείχνει προτίμηση σε ένα μόνο μαστό, χρησιμοποιείστε κάποιο ειδικό μηχάνημα ή το χέρι σας ώστε να τραβήξετε το γάλα σας από τον άλλο μαστό. Αν το μωρό σας δεν μπορεί να θηλάσει ή οι θηλές σας είναι επίπεδες χρησιμοποιήστε τις ειδικές θηλές από σιλικόνη που θα βοηθήσουν το μωρό σας να πιάσει εύκολα το στήθος . Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε μπιμπερό, πιπίλες ή άλλα αντικείμενα κατα την περίοδο της υπερφόρτωσης. Θα μπερδέψετε το μωρό και δεν θα θέλει να θηλάσει από το στήθος σας. ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ Προκαλείται όταν η μητέρα δεν εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής στο στήθος της, όταν έχει ραγάδες και όταν δεν φροντίζει να αδειάσει το στήθος της κάθε φορά που έχει υπερφόρτωση. Τα συμπτώματα είναι πυρετός 390 - 400 C, ταχυσφυγμία, κρυάδες, πόνους στις αρθρώσεις και στο στήθος, πονοκέφαλος, ναυτία και τάση για έμετο, βάρος και θερμότητα στο στήθος. Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα αυτά να μας ενημερώσετε. Τι πρέπει να κάνετε: Α) Να συνεχίσετε να θηλάζετε σε συχνά χρονικά διαστήματα και αρχίζοντας από το στήθος που έχει το πρόβλημα. Επειδή η λοίμωξη έχει προσβάλλει τα μαλακά μόρια και όχι το γάλα, δεν χρειάζεται να φοβάστε μήπως αρρωστήσει το μωρό. Β) Κάνετε ζεστά λουτρά στο στήθος που έχει πρόβλημα ή κάνετε ένα ζεστό ντους πριν θηλάσετε. Γ) Φροντίστε να βγάζετε το γάλα κάθε φορά που αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Δ) Να μετράτε τη θερμοκρασία σας συχνά. Σε περίπτωση που δεν υποχωρούν τα συμπτώματα χορηγείται αντιβιοτική αγωγή. ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Εάν επιθυμείτε συλλογή του μητρικού γάλακτος και διατήρησή του θα πάρετε ειδικές οδηγίες για όλη την διαδικασία. ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ Α. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ: 1) Να τρωτε σωστά: Ακολουθήστε την ίδια δίαιτα σε θρεπτικά στοιχεία όπως όταν ήσασταν έγκυος. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού θα σας χρειαστούν περισσότερες θερμίδες. Συνεχίστε να παίρνετε τις ίδιες βιταμίνες όπως όταν ήσασταν έγκυος. Αποφεύγετε τις τροφές που έχουν πολλές θερμίδες και δεν είναι καθόλου θρεπτικές. Αποφεύγετε την αυστηρή δίαιτα. 3) Τι δεν πρέπει να τρωτε: - Δύσπεπτα φαγητά: Προκαλούν πεπτικές διαταραχές στο μωρό σας. Καφείνη: Η καφείνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα του μωρού και το κάνει ευερέθιστο και δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα. Αλκοόλ: Δεν κάνει κακό να πίνετε που και που ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού Κάπνισμα: Απαγορεύεται να καπνίζετε ή να βρίσκεται το μωρό σας σε χώρο με άτομα που καπνίζουν. Η νικοτίνη δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξή του. Φάρμακα: Να ρωτάτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε κάποιο φάρμακο. Η ασπιρίνη επιτρέπεται μόνο σε μικρές δόσεις. Β. ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Φροντίστε να κοιμάστε όταν το μωρό σας κοιμάται. Ζητήστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και των φίλων για το σιγύρισμα του σπιτιού και το μαγείρεμα. Γ. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ Οι σεξουαλικές επαφές επιτρέπονται μετά τις 40 μέρες. Οι γυναίκες υπόκεινται σε πολλές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Ένα χαρακτηριστικό της αντίδρασης στις αλλαγές αυτές είναι να αυξάνεται ή να μειώνεται η σεξουαλικότητα. Τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων δημιουργούν ξηρότητα στον κόλπο. Επομένως για να γίνει η σεξουαλική επαφή πιο ευχάριστη καλύτερα να χρησιμοποιηθεί κάποιο υδροδιαλυτό λιπαντικό όπως η κρέμα ΚΥ. Ένα μωρό μπορεί να κάνει το περιβάλλον του σπιτιού πιο ευχάριστο, αλλά θα μειώσει και τις σωματικές σας δυνάμεις. Μία από τις βασικότερες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης είναι και η κούραση που αισθάνεστε. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όταν το μωρό κοιμάται και διατηρήστε την επαφή και την επικοινωνία με τον σύζυγό σας. Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ίσως να αισθανθείτε να τρέχει γάλα από το στήθος σας. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να μην εμφανίζεται τόσο συχνά εάν πρώτα έχετε φροντίσει να θηλάσετε το μωρό σας. Ο κύκλος της περιόδου δεν θα αποκατασταθεί πλήρως όσο θηλάζετε. Βέβαια θα έχετε ωορρηξία πριν να σας εμφανιστεί περίοδος, γι' αυτό μην φανταστείτε ότι ο θηλασμός είναι μέθοδος αντισύλληψης. Συμβουλευτείτε μας για την αντισυλληπτική μέθοδο που σας ταιρι

ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ NΕΑΣ ZΩΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ; ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ Α) ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ: Β) ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Γ) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα σας προετοιμάζεται για την παραγωγή του γάλακτος είτε σκοπεύετε να θηλάσετε είτε όχι. Oι μαστοί σιγά - σιγά αυξάνονται σε μέγεθος και βάρος (περίπου κατά το 1/3). Η θηλή γίνεται μεγαλύτερη και η θηλαία άλως σκουρότερη και μεγαλύτερη. Μετά τον τοκετό και την έξοδο του πλακούντα αρχίζει η παραγωγή του γάλακτος - το πύαρ είναι το πρώτο γάλα που παίρνει το νεογέννητο. Έχει χρώμα λεμονοκίτρινο, η ποσότητά του είναι μικρή, αλλά η αξία του μοναδική. Μετά την τρίτη περίπου μέρα μετά τον τοκετό το πύαρ γίνεται μεταβατικό γάλα και μετά την έβδομη με δέκατη μέρα γίνεται ώριμο γάλα. Το χρώμα του είναι προς το άσπρο, παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα και δίνει περισσότερη ενέργεια. Ο μηχανισμός παραγωγής γάλακτος μπορεί να επηρεαστεί από το άγχος, το φόβο, την υπερένταση και την κούραση αλλά μπορεί ακόμη να ενεργοποιηθεί και μόνο με το άκουσμα του μωρού, το κοίταγμα ή και με τη σκέψη αυτού. Όσο περισσότερο το βρέφος θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παραχθεί. Το μέγεθος του μαστού δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα παραγωγής γάλακτος. ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του και είναι πιο εύπεπτο απ' ότι το γάλα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Τα νεογέννητα που θηλάζουν υποφέρουν λιγότερο έως καθόλου από τους λεγόμενους "κολικούς του πρώτου τριμήνου". Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν το μωρό σας από πολλές αρρώστιες ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν το ανοσοποιητικό του σύστημα . Τα μωρά που έχουν θηλάσει είναι λιγότερο επιρρεπή στις αλλεργίες. Αποφυγή παχυσαρκίας του βρέφους για τα επόμενα χρόνια. Η γαλουχία βοηθά τη μητέρα στην γρήγορη επαναφορά του φυσιολογικού της βάρους γιατί αποτελεί μια σημαντική κατανάλωση θερμίδων. Με το θηλασμό εκκρίνεται μία ορμόνη, η ωκυτοκίνη που συσπά τη μήτρα και την βοηθά να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος γρήγορα. Στα μωρά αρέσει να θηλάζουν και μάλιστα αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό. Ο θηλασμός είναι η πλέον οικονομική τροφή για το μωρό. Το μωρό τρέφεται με το καλύτερο γάλα που υπάρχει, το γάλα της μητέρας του! Ο θηλασμός είναι μία εύκολη λύση για τις μητέρες υπάρχει πάντα γάλα την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή θερμοκρασία. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία ούτε ζέσταμα, δεν υπάρχουν μπιμπερό για πλύσιμο και δεν χρειάζεται να κουβαλάτε κανένα σκεύος όταν πηγαίνετε κάπου αλλού. ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ Το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσετε το θηλασμό αμέσως μετά τον τοκετό. Επειδή όμως δεν είναι πάντα εφικτό, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως μόλις σας φέρουν το μωρό στο δωμάτιο. ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ 1. Θηλάζετε το μωρό 8-12 φορές το 24ωρο (κατά μέσο όρο κάθε 2-3 ώρες). Όσο πιο συχνά θηλάζετε το μωρό σας, τόσο πιο γρήγορα θα εξοικειωθείτε τόσο εσείς όσο και το μωρό σας. Επίσης όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερη ποσότητα γάλακτος θα έχετε. 2. Εάν το μωρό δεν ξυπνάει ή εάν κοιμάται τις τρεις τελευταίες ώρες, από τότε που θηλάσατε για τελευταία φορά, προσπαθήστε να το ξυπνήσετε μαλακά και να το ταίσετε. Αυτό δεν ισχύει για το βράδυ, όπου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τον τυχόν μεγαλύτερο ύπνο του μωρού σας για να ξεκουραστείτε. 3. Τα μωρά τείνουν να ξυπνούν πολύ πιο γρήγορα από το διάστημα των τριών ωρών κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι τελείως φυσιολογική, χρειάζεται λίγη υπομονή από την πλευρά σας μέχρι να σταθεροποιηθεί το ωράριο του ύπνου τους. ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ 1. Τις 2-3 πρώτες μέρες που θα έχετε το πύαρ (το πρωτόγαλα) η διάρκεια του θηλασμού είναι μικρή. Την πρώτη ημέρα αφήνετε το μωρό σας να θηλάσει 3 λεπτά από κάθε μαστό, την δεύτερη μέρα 10 λεπτά από κάθε μαστό. Από την τέταρτη μέρα και μετά ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι 20 λεπτά από κάθε μαστό και έτσι θα παραμένει. 2. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρός σας κατά διαστήματα θα σταματάει τις θηλαστικές του κινήσεις. Μην ανησυχείτε, ξεκουράζεται. Μην ξεχνάτε ότι τόσους μήνες έπαιρνε την τροφή του έτοιμη, ενώ τώρα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να το πετύχει. Από μόνο του σε λίγο, θα ξεκινήσει να θηλάζει και πάλι. Εάν καταλάβετε ότι το έχει πάρει ο ύπνος φροντίστε με ήπιο τρόπο να το ξυπνήσετε. 3. Το μωρό εκτός από γάλα καταπίνει και μία μικρή ποσότητα αέρα. Αυτός ο αέρας εάν δεν βγει με το ρέψιμο του μωρού ή θα κατεβεί στο έντερο και θα του δημιουργήσει κολικούς ή θα βγει από μόνος του παίρνοντας και το περιεχόμενο του στομάχου του δηλαδή θα κάνει εμετό. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν τελειώνετε το θηλασμό από κάθε στήθος να τοποθετείτε το μωρό σας λίγα λεπτά στον ώμο σας για να ρευτεί. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ 1. Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι. 2. Πλύνετε το στήθος και τις μασχάλες σας με νερό. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, αντισηπτικά ή οινόπνευμα για την καθαριότητα του στήθους. Ξηραίνουν το στήθος, αφαιρούν τη φυσική του λιπαρότητα και το προδιαθέτουν να κάνει ραγάδες. 3. Καθίστε κάπου αναπαυτικά. Έχετε κοντά μερικά μαξιλάρια για να στηρίξετε τα πόδια εάν κάθεστε σε καρέκλα. Μην σκύβετε πάνω από το μωρό και μην είστε ξαπλωμένη. 4. Τοποθετείτε πάντα το μωρό στο ίδιο ύψος με το στήθος. 5. Διαλέγετε μία από τις στάσεις που προαναφέρουμε παρακάτω. (Άσχετα με την στάση που θα διαλέξετε, το μωρό πρέπει να βλέπει προς το στήθος σας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην έχετε προβλήματα κατά το θηλασμό). ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ 1. Χαϊδέψτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή σας. Με αυτό τον τρόπο το ερεθίζετε να ανοίξει το στόμα του. Κάνετε λίγη υπομονή γιατί ίσως να χρειαστεί να ξαναπροσπαθήσετε. 2. Μόλις το μωρό ανοίξει το στόμα, σηκώστε το στήθος και δώστε του τη θηλή. Αφήστε το μωρό να βάλει στο στόμα του όση θηλαία άλω μπορεί. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί στη θηλαία άλω αντιστοιχούν οι γαλακτοφόροι πόροι του μαστού. Έτσι ώστε σίγουρες ότι το μωρό θηλάζει σωστά και ότι το στήθος σας δεν θα ερεθιστεί. 3. Όταν αρχίζει να θηλάζει το μωρό ίσως να πονέσετε λίγο. Μετά δεν θα αισθάνεστε πόνο όση ώρα θηλάζετε, τραβήξτε το μωρό και ξεκινήστε τη διαδικασία του θηλασμού από την αρχή. ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ Για να σταματήσετε το θηλασμό βάζετε το μικρό δάχτυλο του χεριού σας στην άκρη του στόματος του μωρού, ανάμεσα στα ούλα του, μέχρι να καταλάβετε ότι έχει σταματήσει να θηλάζει. Στη συνέχεια τραβήξτε το μωρό από το στήθος σας. ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ 1. Το μωρό θηλάζει 8-12 φορές το 24ωρο. 2. Ακούτε το μωρό να καταπίνει την ώρα του θηλασμού. Αυτό είναι και το πλέον αξιόπιστο σημάδι πως το μωρό σας τρωει και μάλιστα καλά. 3. Το στήθος είναι μαλακό μετά το θηλασμό. 4. Αλλάξετε τουλάχιστον 6 πάνες μέσα στο 24ωρο. 5. Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή του, το μωρό έχει το ίδιο βάρος που είχε όταν γεννήθηκε. 6. Το μωρό κάθε εβδομάδα πρέπει να παίρνει περίπου 150 gr βάρος ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ; Τα μωρά δεν χρειάζονται νερό για συμπλήρωμα. Το μητρικό γάλα είναι η ιδανικότερη τροφή για τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού σας. Εάν το μωρό δεν έχει φαει αρκετά προτείνει ο παιδίατρος. Αντιθέτως προσπαθήστε να το ταίσετε ξανά σε λίγη ώρα. ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Η εμπειρία του θηλασμού πρέπει να είναι άνετη και ευχάριστη. Παρόλα αυτά κάποιες γυναίκες παραπονιούνται για πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστες φορές αρκεί να φροντίσετε εσείς γι' αυτό, γιατί ναι μεν τις πρώτες μέρες του θηλασμού θα έχετε μαλακές θηλές όμως μετά από 1-2 εβδομάδες μπορεί να ερεθιστούν τόσο που να πονάτε. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι φυσιολογικό να έχετε φουσκάλες, πολύ ξηρό δέρμα και να αισθάνεστε πόνο τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και στο μεσοδιάστημα. ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Για να μην αποκτήσετε πολύ ευαίσθητες και ερεθισμένες θηλές, φροντίστε να έχετε τη σωστή στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ώστε το μωρό να μπορεί να πιάσει σωστά τη θηλή. Το μωρό πρέπει να έχει σταματήσει να θηλάζει πριν το τραβήξετε από το στήθος. Βάλτε το δάχτυλο σας ανάμεσα στα χείλια του και στο στήθος σας ώστε να αφήσει μαλακά τη θηλή και να μην τη τραυματίσει. Μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, οινόπνευμα, αντισηπτικά ή ειδικές κρέμες για το στήθος. Καθαρίζετε το στήθος σας μόνο με νερό. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Περιορίστε τον θηλασμό στην ερεθισμένη θηλή. Αρχίστε τον θηλασμό από τη θηλή που δεν είναι ερεθισμένη. Κάνετε μασάζ στο στήθος σας την ώρα που θηλάζετε. Έτσι θα ερεθίσετε τους αδένες και θα κατεβεί το γάλα πιο γρήγορα. Χρησιμοποιείστε στηθόδεσμο από βαμβακερό ύφασμα και τα ειδικά επιθέματα στήθους. Αν ερεθιστούν οι θηλές σας και σκάσει το δέρμα γύρω από αυτές χρησιμοποιήστε λίγη λανολίνη σαν μαλακτικό. Η λανολίνη θα σχηματίσει ένα στρώμα και δεν θα αφήσει το δέρμα να ξεραθεί. Αν το στήθος σας είναι σκληρό, προσπαθήστε πρώτα να βγάλετε λίγο γάλα με το χέρι. Έτσι η θηλαία άλως θα μαλακώσει, η θηλή θα ερεθιστεί και ο θηλασμός θα είναι πιο άνετος. ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ Αν καταλάβετε πως κάποιο σημείο στο στήθος σας είναι ερεθισμένο ή έχει δημιουργηθεί κάποιο εξόγκωμα, ίσως κάποιος αδένας έχει κλείσει. Θηλάζετε το μωρό συχνά κάθε δύο ώρες. Αρχίζετε το θηλασμό από το στήθος που έχει πρόβλημα. Κάντε θερμά λουτρά στο στήθος σας για 10-15 λεπτά πριν το θηλασμό. Κάνετε μασάζ στο σημείο που έχει πρόβλημα τόσο πριν όσο και μετά τη διάρκεια του θηλασμού. ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ Την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό, όταν το πρωτόγαλα μετατρέπεται σε ώριμο γάλα, θα αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Το αίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες. Η υπερφόρτωση του στήθους εμφανίζεται όταν το μωρό σας δεν τρωει αρκετό γάλα, ώστε να μειωθεί η ποσότητα στο στήθος σας. σε αυτή την περίπτωση θα αισθάνεστε το στήθος σας σκληρό, θα πονάει και θα είναι πολύ ζεστό. ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνιση της υπερφόρτωσης εάν: Ταίζετε το μωρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα περίπου 8-12 φορές το ΄24ωρο. Δεν αραιώνετε το γάλα με νερό ή με κάτι άλλο για τις πρώτες 3-4 εβδομάδες εκτός και αν σας έχει συμβουλέψει να το κάνετε ο παιδίατρος. Αν σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας, η διακοπή πρέπει να γίνει σταδιακά. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Τοποθετήστε μια ζεστή και υγρή πετσέτα πάνω στο στήθος σας για 2-5 λεπτά ή κάντε ένα ζεστό μπάνιο πριν το θηλασμό. Βγάλτε, με το χέρι κάποια ποσότητα γάλακτος ώστε να μαλακώσει η περιοχή, αφού έχετε βγάλει την υγρή πετσέτα. Έτσι το μωρό μπορεί να θηλάσει πολύ πιο εύκολα. Κάντε ελαφρό μασάζ στο στήθος σας κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Τοποθετήστε κομπρέσες με παγωμένο νερό στο στήθος σας μετά το θηλασμό ώστε να φύγει το πρήξιμο και η δυσφορία που δημιουργεί. Αν το μωρό σας δείχνει προτίμηση σε ένα μόνο μαστό, χρησιμοποιείστε κάποιο ειδικό μηχάνημα ή το χέρι σας ώστε να τραβήξετε το γάλα σας από τον άλλο μαστό. Αν το μωρό σας δεν μπορεί να θηλάσει ή οι θηλές σας είναι επίπεδες χρησιμοποιήστε τις ειδικές θηλές από σιλικόνη που θα βοηθήσουν το μωρό σας να πιάσει εύκολα το στήθος . Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε μπιμπερό, πιπίλες ή άλλα αντικείμενα κατα την περίοδο της υπερφόρτωσης. Θα μπερδέψετε το μωρό και δεν θα θέλει να θηλάσει από το στήθος σας. ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ Προκαλείται όταν η μητέρα δεν εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής στο στήθος της, όταν έχει ραγάδες και όταν δεν φροντίζει να αδειάσει το στήθος της κάθε φορά που έχει υπερφόρτωση. Τα συμπτώματα είναι πυρετός 390 - 400 C, ταχυσφυγμία, κρυάδες, πόνους στις αρθρώσεις και στο στήθος, πονοκέφαλος, ναυτία και τάση για έμετο, βάρος και θερμότητα στο στήθος. Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα αυτά να μας ενημερώσετε. Τι πρέπει να κάνετε: Α) Να συνεχίσετε να θηλάζετε σε συχνά χρονικά διαστήματα και αρχίζοντας από το στήθος που έχει το πρόβλημα. Επειδή η λοίμωξη έχει προσβάλλει τα μαλακά μόρια και όχι το γάλα, δεν χρειάζεται να φοβάστε μήπως αρρωστήσει το μωρό. Β) Κάνετε ζεστά λουτρά στο στήθος που έχει πρόβλημα ή κάνετε ένα ζεστό ντους πριν θηλάσετε. Γ) Φροντίστε να βγάζετε το γάλα κάθε φορά που αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Δ) Να μετράτε τη θερμοκρασία σας συχνά. Σε περίπτωση που δεν υποχωρούν τα συμπτώματα χορηγείται αντιβιοτική αγωγή. ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Εάν επιθυμείτε συλλογή του μητρικού γάλακτος και διατήρησή του θα πάρετε ειδικές οδηγίες για όλη την διαδικασία. ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ Α. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ: 1) Να τρωτε σωστά: Ακολουθήστε την ίδια δίαιτα σε θρεπτικά στοιχεία όπως όταν ήσασταν έγκυος. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού θα σας χρειαστούν περισσότερες θερμίδες. Συνεχίστε να παίρνετε τις ίδιες βιταμίνες όπως όταν ήσασταν έγκυος. Αποφεύγετε τις τροφές που έχουν πολλές θερμίδες και δεν είναι καθόλου θρεπτικές. Αποφεύγετε την αυστηρή δίαιτα. 3) Τι δεν πρέπει να τρωτε: - Δύσπεπτα φαγητά: Προκαλούν πεπτικές διαταραχές στο μωρό σας. Καφείνη: Η καφείνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα του μωρού και το κάνει ευερέθιστο και δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα. Αλκοόλ: Δεν κάνει κακό να πίνετε που και που ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού Κάπνισμα: Απαγορεύεται να καπνίζετε ή να βρίσκεται το μωρό σας σε χώρο με άτομα που καπνίζουν. Η νικοτίνη δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξή του. Φάρμακα: Να ρωτάτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε κάποιο φάρμακο. Η ασπιρίνη επιτρέπεται μόνο σε μικρές δόσεις. Β. ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Φροντίστε να κοιμάστε όταν το μωρό σας κοιμάται. Ζητήστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και των φίλων για το σιγύρισμα του σπιτιού και το μαγείρεμα. Γ. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ Οι σεξουαλικές επαφές επιτρέπονται μετά τις 40 μέρες. Οι γυναίκες υπόκεινται σε πολλές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Ένα χαρακτηριστικό της αντίδρασης στις αλλαγές αυτές είναι να αυξάνεται ή να μειώνεται η σεξουαλικότητα. Τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων δημιουργούν ξηρότητα στον κόλπο. Επομένως για να γίνει η σεξουαλική επαφή πιο ευχάριστη καλύτερα να χρησιμοποιηθεί κάποιο υδροδιαλυτό λιπαντικό όπως η κρέμα ΚΥ. Ένα μωρό μπορεί να κάνει το περιβάλλον του σπιτιού πιο ευχάριστο, αλλά θα μειώσει και τις σωματικές σας δυνάμεις. Μία από τις βασικότερες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης είναι και η κούραση που αισθάνεστε. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όταν το μωρό κοιμάται και διατηρήστε την επαφή και την επικοινωνία με τον σύζυγό σας. Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ίσως να αισθανθείτε να τρέχει γάλα από το στήθος σας. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να μην εμφανίζεται τόσο συχνά εάν πρώτα έχετε φροντίσει να θηλάσετε το μωρό σας. Ο κύκλος της περιόδου δεν θα αποκατασταθεί πλήρως όσο θηλάζετε. Βέβαια θα έχετε ωορρηξία πριν να σας εμφανιστεί περίοδος, γι' αυτό μην φανταστείτε ότι ο θηλασμός είναι μέθοδος αντισύλληψης. Συμβουλευτείτε μας για την αντισυλληπτική μέθοδο που σας ταιρι

ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ NΕΑΣ ZΩΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ; ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ Α) ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ: Β) ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Γ) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα σας προετοιμάζεται για την παραγωγή του γάλακτος είτε σκοπεύετε να θηλάσετε είτε όχι. Oι μαστοί σιγά - σιγά αυξάνονται σε μέγεθος και βάρος (περίπου κατά το 1/3). Η θηλή γίνεται μεγαλύτερη και η θηλαία άλως σκουρότερη και μεγαλύτερη. Μετά τον τοκετό και την έξοδο του πλακούντα αρχίζει η παραγωγή του γάλακτος - το πύαρ είναι το πρώτο γάλα που παίρνει το νεογέννητο. Έχει χρώμα λεμονοκίτρινο, η ποσότητά του είναι μικρή, αλλά η αξία του μοναδική. Μετά την τρίτη περίπου μέρα μετά τον τοκετό το πύαρ γίνεται μεταβατικό γάλα και μετά την έβδομη με δέκατη μέρα γίνεται ώριμο γάλα. Το χρώμα του είναι προς το άσπρο, παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα και δίνει περισσότερη ενέργεια. Ο μηχανισμός παραγωγής γάλακτος μπορεί να επηρεαστεί από το άγχος, το φόβο, την υπερένταση και την κούραση αλλά μπορεί ακόμη να ενεργοποιηθεί και μόνο με το άκουσμα του μωρού, το κοίταγμα ή και με τη σκέψη αυτού. Όσο περισσότερο το βρέφος θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παραχθεί. Το μέγεθος του μαστού δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα παραγωγής γάλακτος. ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του και είναι πιο εύπεπτο απ' ότι το γάλα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Τα νεογέννητα που θηλάζουν υποφέρουν λιγότερο έως καθόλου από τους λεγόμενους "κολικούς του πρώτου τριμήνου". Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν το μωρό σας από πολλές αρρώστιες ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν το ανοσοποιητικό του σύστημα . Τα μωρά που έχουν θηλάσει είναι λιγότερο επιρρεπή στις αλλεργίες. Αποφυγή παχυσαρκίας του βρέφους για τα επόμενα χρόνια. Η γαλουχία βοηθά τη μητέρα στην γρήγορη επαναφορά του φυσιολογικού της βάρους γιατί αποτελεί μια σημαντική κατανάλωση θερμίδων. Με το θηλασμό εκκρίνεται μία ορμόνη, η ωκυτοκίνη που συσπά τη μήτρα και την βοηθά να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος γρήγορα. Στα μωρά αρέσει να θηλάζουν και μάλιστα αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό. Ο θηλασμός είναι η πλέον οικονομική τροφή για το μωρό. Το μωρό τρέφεται με το καλύτερο γάλα που υπάρχει, το γάλα της μητέρας του! Ο θηλασμός είναι μία εύκολη λύση για τις μητέρες υπάρχει πάντα γάλα την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή θερμοκρασία. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία ούτε ζέσταμα, δεν υπάρχουν μπιμπερό για πλύσιμο και δεν χρειάζεται να κουβαλάτε κανένα σκεύος όταν πηγαίνετε κάπου αλλού. ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ Το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσετε το θηλασμό αμέσως μετά τον τοκετό. Επειδή όμως δεν είναι πάντα εφικτό, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως μόλις σας φέρουν το μωρό στο δωμάτιο. ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ 1. Θηλάζετε το μωρό 8-12 φορές το 24ωρο (κατά μέσο όρο κάθε 2-3 ώρες). Όσο πιο συχνά θηλάζετε το μωρό σας, τόσο πιο γρήγορα θα εξοικειωθείτε τόσο εσείς όσο και το μωρό σας. Επίσης όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερη ποσότητα γάλακτος θα έχετε. 2. Εάν το μωρό δεν ξυπνάει ή εάν κοιμάται τις τρεις τελευταίες ώρες, από τότε που θηλάσατε για τελευταία φορά, προσπαθήστε να το ξυπνήσετε μαλακά και να το ταίσετε. Αυτό δεν ισχύει για το βράδυ, όπου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τον τυχόν μεγαλύτερο ύπνο του μωρού σας για να ξεκουραστείτε. 3. Τα μωρά τείνουν να ξυπνούν πολύ πιο γρήγορα από το διάστημα των τριών ωρών κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι τελείως φυσιολογική, χρειάζεται λίγη υπομονή από την πλευρά σας μέχρι να σταθεροποιηθεί το ωράριο του ύπνου τους. ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ 1. Τις 2-3 πρώτες μέρες που θα έχετε το πύαρ (το πρωτόγαλα) η διάρκεια του θηλασμού είναι μικρή. Την πρώτη ημέρα αφήνετε το μωρό σας να θηλάσει 3 λεπτά από κάθε μαστό, την δεύτερη μέρα 10 λεπτά από κάθε μαστό. Από την τέταρτη μέρα και μετά ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι 20 λεπτά από κάθε μαστό και έτσι θα παραμένει. 2. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρός σας κατά διαστήματα θα σταματάει τις θηλαστικές του κινήσεις. Μην ανησυχείτε, ξεκουράζεται. Μην ξεχνάτε ότι τόσους μήνες έπαιρνε την τροφή του έτοιμη, ενώ τώρα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να το πετύχει. Από μόνο του σε λίγο, θα ξεκινήσει να θηλάζει και πάλι. Εάν καταλάβετε ότι το έχει πάρει ο ύπνος φροντίστε με ήπιο τρόπο να το ξυπνήσετε. 3. Το μωρό εκτός από γάλα καταπίνει και μία μικρή ποσότητα αέρα. Αυτός ο αέρας εάν δεν βγει με το ρέψιμο του μωρού ή θα κατεβεί στο έντερο και θα του δημιουργήσει κολικούς ή θα βγει από μόνος του παίρνοντας και το περιεχόμενο του στομάχου του δηλαδή θα κάνει εμετό. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν τελειώνετε το θηλασμό από κάθε στήθος να τοποθετείτε το μωρό σας λίγα λεπτά στον ώμο σας για να ρευτεί. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ 1. Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι. 2. Πλύνετε το στήθος και τις μασχάλες σας με νερό. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, αντισηπτικά ή οινόπνευμα για την καθαριότητα του στήθους. Ξηραίνουν το στήθος, αφαιρούν τη φυσική του λιπαρότητα και το προδιαθέτουν να κάνει ραγάδες. 3. Καθίστε κάπου αναπαυτικά. Έχετε κοντά μερικά μαξιλάρια για να στηρίξετε τα πόδια εάν κάθεστε σε καρέκλα. Μην σκύβετε πάνω από το μωρό και μην είστε ξαπλωμένη. 4. Τοποθετείτε πάντα το μωρό στο ίδιο ύψος με το στήθος. 5. Διαλέγετε μία από τις στάσεις που προαναφέρουμε παρακάτω. (Άσχετα με την στάση που θα διαλέξετε, το μωρό πρέπει να βλέπει προς το στήθος σας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην έχετε προβλήματα κατά το θηλασμό). ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ 1. Χαϊδέψτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή σας. Με αυτό τον τρόπο το ερεθίζετε να ανοίξει το στόμα του. Κάνετε λίγη υπομονή γιατί ίσως να χρειαστεί να ξαναπροσπαθήσετε. 2. Μόλις το μωρό ανοίξει το στόμα, σηκώστε το στήθος και δώστε του τη θηλή. Αφήστε το μωρό να βάλει στο στόμα του όση θηλαία άλω μπορεί. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί στη θηλαία άλω αντιστοιχούν οι γαλακτοφόροι πόροι του μαστού. Έτσι ώστε σίγουρες ότι το μωρό θηλάζει σωστά και ότι το στήθος σας δεν θα ερεθιστεί. 3. Όταν αρχίζει να θηλάζει το μωρό ίσως να πονέσετε λίγο. Μετά δεν θα αισθάνεστε πόνο όση ώρα θηλάζετε, τραβήξτε το μωρό και ξεκινήστε τη διαδικασία του θηλασμού από την αρχή. ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ Για να σταματήσετε το θηλασμό βάζετε το μικρό δάχτυλο του χεριού σας στην άκρη του στόματος του μωρού, ανάμεσα στα ούλα του, μέχρι να καταλάβετε ότι έχει σταματήσει να θηλάζει. Στη συνέχεια τραβήξτε το μωρό από το στήθος σας. ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ 1. Το μωρό θηλάζει 8-12 φορές το 24ωρο. 2. Ακούτε το μωρό να καταπίνει την ώρα του θηλασμού. Αυτό είναι και το πλέον αξιόπιστο σημάδι πως το μωρό σας τρωει και μάλιστα καλά. 3. Το στήθος είναι μαλακό μετά το θηλασμό. 4. Αλλάξετε τουλάχιστον 6 πάνες μέσα στο 24ωρο. 5. Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή του, το μωρό έχει το ίδιο βάρος που είχε όταν γεννήθηκε. 6. Το μωρό κάθε εβδομάδα πρέπει να παίρνει περίπου 150 gr βάρος ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ; Τα μωρά δεν χρειάζονται νερό για συμπλήρωμα. Το μητρικό γάλα είναι η ιδανικότερη τροφή για τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού σας. Εάν το μωρό δεν έχει φαει αρκετά προτείνει ο παιδίατρος. Αντιθέτως προσπαθήστε να το ταίσετε ξανά σε λίγη ώρα. ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Η εμπειρία του θηλασμού πρέπει να είναι άνετη και ευχάριστη. Παρόλα αυτά κάποιες γυναίκες παραπονιούνται για πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστες φορές αρκεί να φροντίσετε εσείς γι' αυτό, γιατί ναι μεν τις πρώτες μέρες του θηλασμού θα έχετε μαλακές θηλές όμως μετά από 1-2 εβδομάδες μπορεί να ερεθιστούν τόσο που να πονάτε. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι φυσιολογικό να έχετε φουσκάλες, πολύ ξηρό δέρμα και να αισθάνεστε πόνο τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και στο μεσοδιάστημα. ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Για να μην αποκτήσετε πολύ ευαίσθητες και ερεθισμένες θηλές, φροντίστε να έχετε τη σωστή στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ώστε το μωρό να μπορεί να πιάσει σωστά τη θηλή. Το μωρό πρέπει να έχει σταματήσει να θηλάζει πριν το τραβήξετε από το στήθος. Βάλτε το δάχτυλο σας ανάμεσα στα χείλια του και στο στήθος σας ώστε να αφήσει μαλακά τη θηλή και να μην τη τραυματίσει. Μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, οινόπνευμα, αντισηπτικά ή ειδικές κρέμες για το στήθος. Καθαρίζετε το στήθος σας μόνο με νερό. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Περιορίστε τον θηλασμό στην ερεθισμένη θηλή. Αρχίστε τον θηλασμό από τη θηλή που δεν είναι ερεθισμένη. Κάνετε μασάζ στο στήθος σας την ώρα που θηλάζετε. Έτσι θα ερεθίσετε τους αδένες και θα κατεβεί το γάλα πιο γρήγορα. Χρησιμοποιείστε στηθόδεσμο από βαμβακερό ύφασμα και τα ειδικά επιθέματα στήθους. Αν ερεθιστούν οι θηλές σας και σκάσει το δέρμα γύρω από αυτές χρησιμοποιήστε λίγη λανολίνη σαν μαλακτικό. Η λανολίνη θα σχηματίσει ένα στρώμα και δεν θα αφήσει το δέρμα να ξεραθεί. Αν το στήθος σας είναι σκληρό, προσπαθήστε πρώτα να βγάλετε λίγο γάλα με το χέρι. Έτσι η θηλαία άλως θα μαλακώσει, η θηλή θα ερεθιστεί και ο θηλασμός θα είναι πιο άνετος. ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ Αν καταλάβετε πως κάποιο σημείο στο στήθος σας είναι ερεθισμένο ή έχει δημιουργηθεί κάποιο εξόγκωμα, ίσως κάποιος αδένας έχει κλείσει. Θηλάζετε το μωρό συχνά κάθε δύο ώρες. Αρχίζετε το θηλασμό από το στήθος που έχει πρόβλημα. Κάντε θερμά λουτρά στο στήθος σας για 10-15 λεπτά πριν το θηλασμό. Κάνετε μασάζ στο σημείο που έχει πρόβλημα τόσο πριν όσο και μετά τη διάρκεια του θηλασμού. ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ Την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό, όταν το πρωτόγαλα μετατρέπεται σε ώριμο γάλα, θα αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Το αίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες. Η υπερφόρτωση του στήθους εμφανίζεται όταν το μωρό σας δεν τρωει αρκετό γάλα, ώστε να μειωθεί η ποσότητα στο στήθος σας. σε αυτή την περίπτωση θα αισθάνεστε το στήθος σας σκληρό, θα πονάει και θα είναι πολύ ζεστό. ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνιση της υπερφόρτωσης εάν: Ταίζετε το μωρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα περίπου 8-12 φορές το ΄24ωρο. Δεν αραιώνετε το γάλα με νερό ή με κάτι άλλο για τις πρώτες 3-4 εβδομάδες εκτός και αν σας έχει συμβουλέψει να το κάνετε ο παιδίατρος. Αν σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας, η διακοπή πρέπει να γίνει σταδιακά. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Τοποθετήστε μια ζεστή και υγρή πετσέτα πάνω στο στήθος σας για 2-5 λεπτά ή κάντε ένα ζεστό μπάνιο πριν το θηλασμό. Βγάλτε, με το χέρι κάποια ποσότητα γάλακτος ώστε να μαλακώσει η περιοχή, αφού έχετε βγάλει την υγρή πετσέτα. Έτσι το μωρό μπορεί να θηλάσει πολύ πιο εύκολα. Κάντε ελαφρό μασάζ στο στήθος σας κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Τοποθετήστε κομπρέσες με παγωμένο νερό στο στήθος σας μετά το θηλασμό ώστε να φύγει το πρήξιμο και η δυσφορία που δημιουργεί. Αν το μωρό σας δείχνει προτίμηση σε ένα μόνο μαστό, χρησιμοποιείστε κάποιο ειδικό μηχάνημα ή το χέρι σας ώστε να τραβήξετε το γάλα σας από τον άλλο μαστό. Αν το μωρό σας δεν μπορεί να θηλάσει ή οι θηλές σας είναι επίπεδες χρησιμοποιήστε τις ειδικές θηλές από σιλικόνη που θα βοηθήσουν το μωρό σας να πιάσει εύκολα το στήθος . Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε μπιμπερό, πιπίλες ή άλλα αντικείμενα κατα την περίοδο της υπερφόρτωσης. Θα μπερδέψετε το μωρό και δεν θα θέλει να θηλάσει από το στήθος σας. ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ Προκαλείται όταν η μητέρα δεν εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής στο στήθος της, όταν έχει ραγάδες και όταν δεν φροντίζει να αδειάσει το στήθος της κάθε φορά που έχει υπερφόρτωση. Τα συμπτώματα είναι πυρετός 390 - 400 C, ταχυσφυγμία, κρυάδες, πόνους στις αρθρώσεις και στο στήθος, πονοκέφαλος, ναυτία και τάση για έμετο, βάρος και θερμότητα στο στήθος. Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα αυτά να μας ενημερώσετε. Τι πρέπει να κάνετε: Α) Να συνεχίσετε να θηλάζετε σε συχνά χρονικά διαστήματα και αρχίζοντας από το στήθος που έχει το πρόβλημα. Επειδή η λοίμωξη έχει προσβάλλει τα μαλακά μόρια και όχι το γάλα, δεν χρειάζεται να φοβάστε μήπως αρρωστήσει το μωρό. Β) Κάνετε ζεστά λουτρά στο στήθος που έχει πρόβλημα ή κάνετε ένα ζεστό ντους πριν θηλάσετε. Γ) Φροντίστε να βγάζετε το γάλα κάθε φορά που αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Δ) Να μετράτε τη θερμοκρασία σας συχνά. Σε περίπτωση που δεν υποχωρούν τα συμπτώματα χορηγείται αντιβιοτική αγωγή. ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Εάν επιθυμείτε συλλογή του μητρικού γάλακτος και διατήρησή του θα πάρετε ειδικές οδηγίες για όλη την διαδικασία. ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ Α. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ: 1) Να τρωτε σωστά: Ακολουθήστε την ίδια δίαιτα σε θρεπτικά στοιχεία όπως όταν ήσασταν έγκυος. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού θα σας χρειαστούν περισσότερες θερμίδες. Συνεχίστε να παίρνετε τις ίδιες βιταμίνες όπως όταν ήσασταν έγκυος. Αποφεύγετε τις τροφές που έχουν πολλές θερμίδες και δεν είναι καθόλου θρεπτικές. Αποφεύγετε την αυστηρή δίαιτα. 3) Τι δεν πρέπει να τρωτε: - Δύσπεπτα φαγητά: Προκαλούν πεπτικές διαταραχές στο μωρό σας. Καφείνη: Η καφείνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα του μωρού και το κάνει ευερέθιστο και δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα. Αλκοόλ: Δεν κάνει κακό να πίνετε που και που ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού Κάπνισμα: Απαγορεύεται να καπνίζετε ή να βρίσκεται το μωρό σας σε χώρο με άτομα που καπνίζουν. Η νικοτίνη δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξή του. Φάρμακα: Να ρωτάτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε κάποιο φάρμακο. Η ασπιρίνη επιτρέπεται μόνο σε μικρές δόσεις. Β. ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Φροντίστε να κοιμάστε όταν το μωρό σας κοιμάται. Ζητήστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και των φίλων για το σιγύρισμα του σπιτιού και το μαγείρεμα. Γ. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ Οι σεξουαλικές επαφές επιτρέπονται μετά τις 40 μέρες. Οι γυναίκες υπόκεινται σε πολλές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Ένα χαρακτηριστικό της αντίδρασης στις αλλαγές αυτές είναι να αυξάνεται ή να μειώνεται η σεξουαλικότητα. Τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων δημιουργούν ξηρότητα στον κόλπο. Επομένως για να γίνει η σεξουαλική επαφή πιο ευχάριστη καλύτερα να χρησιμοποιηθεί κάποιο υδροδιαλυτό λιπαντικό όπως η κρέμα ΚΥ. Ένα μωρό μπορεί να κάνει το περιβάλλον του σπιτιού πιο ευχάριστο, αλλά θα μειώσει και τις σωματικές σας δυνάμεις. Μία από τις βασικότερες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης είναι και η κούραση που αισθάνεστε. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όταν το μωρό κοιμάται και διατηρήστε την επαφή και την επικοινωνία με τον σύζυγό σας. Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ίσως να αισθανθείτε να τρέχει γάλα από το στήθος σας. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να μην εμφανίζεται τόσο συχνά εάν πρώτα έχετε φροντίσει να θηλάσετε το μωρό σας. Ο κύκλος της περιόδου δεν θα αποκατασταθεί πλήρως όσο θηλάζετε. Βέβαια θα έχετε ωορρηξία πριν να σας εμφανιστεί περίοδος, γι' αυτό μην φανταστείτε ότι ο θηλασμός είναι μέθοδος αντισύλληψης. Συμβουλευτείτε μας για την αντισυλληπτική μέθοδο που σας ταιρι

ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ NΕΑΣ ZΩΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ; ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ Α) ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ: Β) ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Γ) ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα σας προετοιμάζεται για την παραγωγή του γάλακτος είτε σκοπεύετε να θηλάσετε είτε όχι. Oι μαστοί σιγά - σιγά αυξάνονται σε μέγεθος και βάρος (περίπου κατά το 1/3). Η θηλή γίνεται μεγαλύτερη και η θηλαία άλως σκουρότερη και μεγαλύτερη. Μετά τον τοκετό και την έξοδο του πλακούντα αρχίζει η παραγωγή του γάλακτος - το πύαρ είναι το πρώτο γάλα που παίρνει το νεογέννητο. Έχει χρώμα λεμονοκίτρινο, η ποσότητά του είναι μικρή, αλλά η αξία του μοναδική. Μετά την τρίτη περίπου μέρα μετά τον τοκετό το πύαρ γίνεται μεταβατικό γάλα και μετά την έβδομη με δέκατη μέρα γίνεται ώριμο γάλα. Το χρώμα του είναι προς το άσπρο, παράγεται σε μεγαλύτερη ποσότητα και δίνει περισσότερη ενέργεια. Ο μηχανισμός παραγωγής γάλακτος μπορεί να επηρεαστεί από το άγχος, το φόβο, την υπερένταση και την κούραση αλλά μπορεί ακόμη να ενεργοποιηθεί και μόνο με το άκουσμα του μωρού, το κοίταγμα ή και με τη σκέψη αυτού. Όσο περισσότερο το βρέφος θηλάζει τόσο περισσότερο γάλα θα παραχθεί. Το μέγεθος του μαστού δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητα παραγωγής γάλακτος. ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του και είναι πιο εύπεπτο απ' ότι το γάλα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Τα νεογέννητα που θηλάζουν υποφέρουν λιγότερο έως καθόλου από τους λεγόμενους "κολικούς του πρώτου τριμήνου". Το μητρικό γάλα περιέχει αντισώματα που προστατεύουν το μωρό σας από πολλές αρρώστιες ενώ ταυτόχρονα δυναμώνουν το ανοσοποιητικό του σύστημα . Τα μωρά που έχουν θηλάσει είναι λιγότερο επιρρεπή στις αλλεργίες. Αποφυγή παχυσαρκίας του βρέφους για τα επόμενα χρόνια. Η γαλουχία βοηθά τη μητέρα στην γρήγορη επαναφορά του φυσιολογικού της βάρους γιατί αποτελεί μια σημαντική κατανάλωση θερμίδων. Με το θηλασμό εκκρίνεται μία ορμόνη, η ωκυτοκίνη που συσπά τη μήτρα και την βοηθά να επανέλθει στο φυσιολογικό της μέγεθος γρήγορα. Στα μωρά αρέσει να θηλάζουν και μάλιστα αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό. Ο θηλασμός είναι η πλέον οικονομική τροφή για το μωρό. Το μωρό τρέφεται με το καλύτερο γάλα που υπάρχει, το γάλα της μητέρας του! Ο θηλασμός είναι μία εύκολη λύση για τις μητέρες υπάρχει πάντα γάλα την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή θερμοκρασία. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία ούτε ζέσταμα, δεν υπάρχουν μπιμπερό για πλύσιμο και δεν χρειάζεται να κουβαλάτε κανένα σκεύος όταν πηγαίνετε κάπου αλλού. ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ Το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσετε το θηλασμό αμέσως μετά τον τοκετό. Επειδή όμως δεν είναι πάντα εφικτό, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως μόλις σας φέρουν το μωρό στο δωμάτιο. ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΤΕ 1. Θηλάζετε το μωρό 8-12 φορές το 24ωρο (κατά μέσο όρο κάθε 2-3 ώρες). Όσο πιο συχνά θηλάζετε το μωρό σας, τόσο πιο γρήγορα θα εξοικειωθείτε τόσο εσείς όσο και το μωρό σας. Επίσης όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερη ποσότητα γάλακτος θα έχετε. 2. Εάν το μωρό δεν ξυπνάει ή εάν κοιμάται τις τρεις τελευταίες ώρες, από τότε που θηλάσατε για τελευταία φορά, προσπαθήστε να το ξυπνήσετε μαλακά και να το ταίσετε. Αυτό δεν ισχύει για το βράδυ, όπου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τον τυχόν μεγαλύτερο ύπνο του μωρού σας για να ξεκουραστείτε. 3. Τα μωρά τείνουν να ξυπνούν πολύ πιο γρήγορα από το διάστημα των τριών ωρών κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η συμπεριφορά αυτή είναι τελείως φυσιολογική, χρειάζεται λίγη υπομονή από την πλευρά σας μέχρι να σταθεροποιηθεί το ωράριο του ύπνου τους. ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ 1. Τις 2-3 πρώτες μέρες που θα έχετε το πύαρ (το πρωτόγαλα) η διάρκεια του θηλασμού είναι μικρή. Την πρώτη ημέρα αφήνετε το μωρό σας να θηλάσει 3 λεπτά από κάθε μαστό, την δεύτερη μέρα 10 λεπτά από κάθε μαστό. Από την τέταρτη μέρα και μετά ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού είναι 20 λεπτά από κάθε μαστό και έτσι θα παραμένει. 2. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού το μωρός σας κατά διαστήματα θα σταματάει τις θηλαστικές του κινήσεις. Μην ανησυχείτε, ξεκουράζεται. Μην ξεχνάτε ότι τόσους μήνες έπαιρνε την τροφή του έτοιμη, ενώ τώρα πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια για να το πετύχει. Από μόνο του σε λίγο, θα ξεκινήσει να θηλάζει και πάλι. Εάν καταλάβετε ότι το έχει πάρει ο ύπνος φροντίστε με ήπιο τρόπο να το ξυπνήσετε. 3. Το μωρό εκτός από γάλα καταπίνει και μία μικρή ποσότητα αέρα. Αυτός ο αέρας εάν δεν βγει με το ρέψιμο του μωρού ή θα κατεβεί στο έντερο και θα του δημιουργήσει κολικούς ή θα βγει από μόνος του παίρνοντας και το περιεχόμενο του στομάχου του δηλαδή θα κάνει εμετό. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν τελειώνετε το θηλασμό από κάθε στήθος να τοποθετείτε το μωρό σας λίγα λεπτά στον ώμο σας για να ρευτεί. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ 1. Πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι. 2. Πλύνετε το στήθος και τις μασχάλες σας με νερό. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, αντισηπτικά ή οινόπνευμα για την καθαριότητα του στήθους. Ξηραίνουν το στήθος, αφαιρούν τη φυσική του λιπαρότητα και το προδιαθέτουν να κάνει ραγάδες. 3. Καθίστε κάπου αναπαυτικά. Έχετε κοντά μερικά μαξιλάρια για να στηρίξετε τα πόδια εάν κάθεστε σε καρέκλα. Μην σκύβετε πάνω από το μωρό και μην είστε ξαπλωμένη. 4. Τοποθετείτε πάντα το μωρό στο ίδιο ύψος με το στήθος. 5. Διαλέγετε μία από τις στάσεις που προαναφέρουμε παρακάτω. (Άσχετα με την στάση που θα διαλέξετε, το μωρό πρέπει να βλέπει προς το στήθος σας. Αυτό έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην έχετε προβλήματα κατά το θηλασμό). ΣΤΑΣΕΙΣ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ 1. Χαϊδέψτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή σας. Με αυτό τον τρόπο το ερεθίζετε να ανοίξει το στόμα του. Κάνετε λίγη υπομονή γιατί ίσως να χρειαστεί να ξαναπροσπαθήσετε. 2. Μόλις το μωρό ανοίξει το στόμα, σηκώστε το στήθος και δώστε του τη θηλή. Αφήστε το μωρό να βάλει στο στόμα του όση θηλαία άλω μπορεί. Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί στη θηλαία άλω αντιστοιχούν οι γαλακτοφόροι πόροι του μαστού. Έτσι ώστε σίγουρες ότι το μωρό θηλάζει σωστά και ότι το στήθος σας δεν θα ερεθιστεί. 3. Όταν αρχίζει να θηλάζει το μωρό ίσως να πονέσετε λίγο. Μετά δεν θα αισθάνεστε πόνο όση ώρα θηλάζετε, τραβήξτε το μωρό και ξεκινήστε τη διαδικασία του θηλασμού από την αρχή. ΠΩΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ Για να σταματήσετε το θηλασμό βάζετε το μικρό δάχτυλο του χεριού σας στην άκρη του στόματος του μωρού, ανάμεσα στα ούλα του, μέχρι να καταλάβετε ότι έχει σταματήσει να θηλάζει. Στη συνέχεια τραβήξτε το μωρό από το στήθος σας. ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ 1. Το μωρό θηλάζει 8-12 φορές το 24ωρο. 2. Ακούτε το μωρό να καταπίνει την ώρα του θηλασμού. Αυτό είναι και το πλέον αξιόπιστο σημάδι πως το μωρό σας τρωει και μάλιστα καλά. 3. Το στήθος είναι μαλακό μετά το θηλασμό. 4. Αλλάξετε τουλάχιστον 6 πάνες μέσα στο 24ωρο. 5. Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή του, το μωρό έχει το ίδιο βάρος που είχε όταν γεννήθηκε. 6. Το μωρό κάθε εβδομάδα πρέπει να παίρνει περίπου 150 gr βάρος ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ; Τα μωρά δεν χρειάζονται νερό για συμπλήρωμα. Το μητρικό γάλα είναι η ιδανικότερη τροφή για τους πρώτους μήνες της ζωής του μωρού σας. Εάν το μωρό δεν έχει φαει αρκετά προτείνει ο παιδίατρος. Αντιθέτως προσπαθήστε να το ταίσετε ξανά σε λίγη ώρα. ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Η εμπειρία του θηλασμού πρέπει να είναι άνετη και ευχάριστη. Παρόλα αυτά κάποιες γυναίκες παραπονιούνται για πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί ελάχιστες φορές αρκεί να φροντίσετε εσείς γι' αυτό, γιατί ναι μεν τις πρώτες μέρες του θηλασμού θα έχετε μαλακές θηλές όμως μετά από 1-2 εβδομάδες μπορεί να ερεθιστούν τόσο που να πονάτε. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι φυσιολογικό να έχετε φουσκάλες, πολύ ξηρό δέρμα και να αισθάνεστε πόνο τόσο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, όσο και στο μεσοδιάστημα. ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Για να μην αποκτήσετε πολύ ευαίσθητες και ερεθισμένες θηλές, φροντίστε να έχετε τη σωστή στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ώστε το μωρό να μπορεί να πιάσει σωστά τη θηλή. Το μωρό πρέπει να έχει σταματήσει να θηλάζει πριν το τραβήξετε από το στήθος. Βάλτε το δάχτυλο σας ανάμεσα στα χείλια του και στο στήθος σας ώστε να αφήσει μαλακά τη θηλή και να μην τη τραυματίσει. Μην χρησιμοποιείτε σαπούνι, οινόπνευμα, αντισηπτικά ή ειδικές κρέμες για το στήθος. Καθαρίζετε το στήθος σας μόνο με νερό. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΘΗΛΩΝ Περιορίστε τον θηλασμό στην ερεθισμένη θηλή. Αρχίστε τον θηλασμό από τη θηλή που δεν είναι ερεθισμένη. Κάνετε μασάζ στο στήθος σας την ώρα που θηλάζετε. Έτσι θα ερεθίσετε τους αδένες και θα κατεβεί το γάλα πιο γρήγορα. Χρησιμοποιείστε στηθόδεσμο από βαμβακερό ύφασμα και τα ειδικά επιθέματα στήθους. Αν ερεθιστούν οι θηλές σας και σκάσει το δέρμα γύρω από αυτές χρησιμοποιήστε λίγη λανολίνη σαν μαλακτικό. Η λανολίνη θα σχηματίσει ένα στρώμα και δεν θα αφήσει το δέρμα να ξεραθεί. Αν το στήθος σας είναι σκληρό, προσπαθήστε πρώτα να βγάλετε λίγο γάλα με το χέρι. Έτσι η θηλαία άλως θα μαλακώσει, η θηλή θα ερεθιστεί και ο θηλασμός θα είναι πιο άνετος. ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ Αν καταλάβετε πως κάποιο σημείο στο στήθος σας είναι ερεθισμένο ή έχει δημιουργηθεί κάποιο εξόγκωμα, ίσως κάποιος αδένας έχει κλείσει. Θηλάζετε το μωρό συχνά κάθε δύο ώρες. Αρχίζετε το θηλασμό από το στήθος που έχει πρόβλημα. Κάντε θερμά λουτρά στο στήθος σας για 10-15 λεπτά πριν το θηλασμό. Κάνετε μασάζ στο σημείο που έχει πρόβλημα τόσο πριν όσο και μετά τη διάρκεια του θηλασμού. ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗ Την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό, όταν το πρωτόγαλα μετατρέπεται σε ώριμο γάλα, θα αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Το αίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες. Η υπερφόρτωση του στήθους εμφανίζεται όταν το μωρό σας δεν τρωει αρκετό γάλα, ώστε να μειωθεί η ποσότητα στο στήθος σας. σε αυτή την περίπτωση θα αισθάνεστε το στήθος σας σκληρό, θα πονάει και θα είναι πολύ ζεστό. ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνιση της υπερφόρτωσης εάν: Ταίζετε το μωρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα περίπου 8-12 φορές το ΄24ωρο. Δεν αραιώνετε το γάλα με νερό ή με κάτι άλλο για τις πρώτες 3-4 εβδομάδες εκτός και αν σας έχει συμβουλέψει να το κάνετε ο παιδίατρος. Αν σταματήσετε να θηλάζετε το μωρό σας, η διακοπή πρέπει να γίνει σταδιακά. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Τοποθετήστε μια ζεστή και υγρή πετσέτα πάνω στο στήθος σας για 2-5 λεπτά ή κάντε ένα ζεστό μπάνιο πριν το θηλασμό. Βγάλτε, με το χέρι κάποια ποσότητα γάλακτος ώστε να μαλακώσει η περιοχή, αφού έχετε βγάλει την υγρή πετσέτα. Έτσι το μωρό μπορεί να θηλάσει πολύ πιο εύκολα. Κάντε ελαφρό μασάζ στο στήθος σας κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Τοποθετήστε κομπρέσες με παγωμένο νερό στο στήθος σας μετά το θηλασμό ώστε να φύγει το πρήξιμο και η δυσφορία που δημιουργεί. Αν το μωρό σας δείχνει προτίμηση σε ένα μόνο μαστό, χρησιμοποιείστε κάποιο ειδικό μηχάνημα ή το χέρι σας ώστε να τραβήξετε το γάλα σας από τον άλλο μαστό. Αν το μωρό σας δεν μπορεί να θηλάσει ή οι θηλές σας είναι επίπεδες χρησιμοποιήστε τις ειδικές θηλές από σιλικόνη που θα βοηθήσουν το μωρό σας να πιάσει εύκολα το στήθος . Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε μπιμπερό, πιπίλες ή άλλα αντικείμενα κατα την περίοδο της υπερφόρτωσης. Θα μπερδέψετε το μωρό και δεν θα θέλει να θηλάσει από το στήθος σας. ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ Προκαλείται όταν η μητέρα δεν εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής στο στήθος της, όταν έχει ραγάδες και όταν δεν φροντίζει να αδειάσει το στήθος της κάθε φορά που έχει υπερφόρτωση. Τα συμπτώματα είναι πυρετός 390 - 400 C, ταχυσφυγμία, κρυάδες, πόνους στις αρθρώσεις και στο στήθος, πονοκέφαλος, ναυτία και τάση για έμετο, βάρος και θερμότητα στο στήθος. Εάν παρατηρήσετε κάποια από τα συμπτώματα αυτά να μας ενημερώσετε. Τι πρέπει να κάνετε: Α) Να συνεχίσετε να θηλάζετε σε συχνά χρονικά διαστήματα και αρχίζοντας από το στήθος που έχει το πρόβλημα. Επειδή η λοίμωξη έχει προσβάλλει τα μαλακά μόρια και όχι το γάλα, δεν χρειάζεται να φοβάστε μήπως αρρωστήσει το μωρό. Β) Κάνετε ζεστά λουτρά στο στήθος που έχει πρόβλημα ή κάνετε ένα ζεστό ντους πριν θηλάσετε. Γ) Φροντίστε να βγάζετε το γάλα κάθε φορά που αισθάνεστε το στήθος σας βαρύ και γεμάτο. Δ) Να μετράτε τη θερμοκρασία σας συχνά. Σε περίπτωση που δεν υποχωρούν τα συμπτώματα χορηγείται αντιβιοτική αγωγή. ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Εάν επιθυμείτε συλλογή του μητρικού γάλακτος και διατήρησή του θα πάρετε ειδικές οδηγίες για όλη την διαδικασία. ΠΩΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ Α. ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ: 1) Να τρωτε σωστά: Ακολουθήστε την ίδια δίαιτα σε θρεπτικά στοιχεία όπως όταν ήσασταν έγκυος. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού θα σας χρειαστούν περισσότερες θερμίδες. Συνεχίστε να παίρνετε τις ίδιες βιταμίνες όπως όταν ήσασταν έγκυος. Αποφεύγετε τις τροφές που έχουν πολλές θερμίδες και δεν είναι καθόλου θρεπτικές. Αποφεύγετε την αυστηρή δίαιτα. 3) Τι δεν πρέπει να τρωτε: - Δύσπεπτα φαγητά: Προκαλούν πεπτικές διαταραχές στο μωρό σας. Καφείνη: Η καφείνη επηρεάζει το νευρικό σύστημα του μωρού και το κάνει ευερέθιστο και δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα. Αλκοόλ: Δεν κάνει κακό να πίνετε που και που ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού Κάπνισμα: Απαγορεύεται να καπνίζετε ή να βρίσκεται το μωρό σας σε χώρο με άτομα που καπνίζουν. Η νικοτίνη δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξή του. Φάρμακα: Να ρωτάτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε κάποιο φάρμακο. Η ασπιρίνη επιτρέπεται μόνο σε μικρές δόσεις. Β. ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ Φροντίστε να κοιμάστε όταν το μωρό σας κοιμάται. Ζητήστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και των φίλων για το σιγύρισμα του σπιτιού και το μαγείρεμα. Γ. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ Οι σεξουαλικές επαφές επιτρέπονται μετά τις 40 μέρες. Οι γυναίκες υπόκεινται σε πολλές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Ένα χαρακτηριστικό της αντίδρασης στις αλλαγές αυτές είναι να αυξάνεται ή να μειώνεται η σεξουαλικότητα. Τα χαμηλά επίπεδα των οιστρογόνων δημιουργούν ξηρότητα στον κόλπο. Επομένως για να γίνει η σεξουαλική επαφή πιο ευχάριστη καλύτερα να χρησιμοποιηθεί κάποιο υδροδιαλυτό λιπαντικό όπως η κρέμα ΚΥ. Ένα μωρό μπορεί να κάνει το περιβάλλον του σπιτιού πιο ευχάριστο, αλλά θα μειώσει και τις σωματικές σας δυνάμεις. Μία από τις βασικότερες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής διάθεσης είναι και η κούραση που αισθάνεστε. Προσπαθήστε να ξεκουράζεστε όταν το μωρό κοιμάται και διατηρήστε την επαφή και την επικοινωνία με τον σύζυγό σας. Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ίσως να αισθανθείτε να τρέχει γάλα από το στήθος σας. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να μην εμφανίζεται τόσο συχνά εάν πρώτα έχετε φροντίσει να θηλάσετε το μωρό σας. Ο κύκλος της περιόδου δεν θα αποκατασταθεί πλήρως όσο θηλάζετε. Βέβαια θα έχετε ωορρηξία πριν να σας εμφανιστεί περίοδος, γι' αυτό μην φανταστείτε ότι ο θηλασμός είναι μέθοδος αντισύλληψης. Συμβουλευτείτε μας για την αντισυλληπτική μέθοδο που σας ταιρι

ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ Η απρόβλεπτη καισαρική τομή Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι: Α)Μεγάλο έμβρυο - στενή λεκάνη μητέρας. Β)Ανώμαλη προβολή του εμβρύου π.χ ισχιακή προβολή. Γ)Πολύδυμος κύηση. Δ)Επιπλοκή στην εγκυμοσύνη π.χ αιμορραγία, τοξιναιμία. Ε)Ανωμαλία στη θέση του πλακούντα π.χ προδρομικός πλακούντας. Στ)Ινομύωμα που εμποδίζει το πέρασμα του μωρού στον πυελογεννητικό σωλήνα. Ζ)Μείωση των παλμών του εμβρύου (βραδυκαρδία). Η)Αδράνεια της μήτρας. Θ)Κύηση ύστερα από περίοδο μακράς θεραπείας υπογονιμότητας (με σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση). Η διαδικασία της καισαρικής τομής ολοκληρώνεται μέσα σε 45 περίπου λεπτά της ώρας. Ο γιατρός θα ρωτήσει την έγκυο τι είδους αναισθησία προτιμά (γενική ή επισκληρίδιο, ανάλογα με το τι επιτρέπεται να γίνει). Η τομή που θα γίνει είναι οριζόντια λίγο πιο πάνω από το ηβικό οστό (τομή μπικίνι). Αυτό γίνεται γιατί η χαμηλή εγκάρσια τομή επουλώνεται καλύτερα, έχει μικρό κίνδυνο μετεγχειρητικής κήλης και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει στην μήτρα κάθετη τομή. Το μωρό γεννιέται μέσα στα πρώτα πέντε με δέκα λεπτά. Η υπόλοιπη ώρα αφιερώνεται στα ράμματα του τοιχώματος της μήτρας και της κοιλιάς. Το μωρό μπορεί να έρθει σ' επαφή με το σώμα της μητέρας του αμέσως μετά τον τοκετό εφόσον έχει γίνει επισκληρίδιος αναισθησία. Η λεχώνα μετά την καισαρική τομή δεν μπορεί να κινηθεί άνετα. Παρόλα αυτά μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι την επόμενη μέρα της εγχείρησης και επιβάλλεται να περπατήσει, όσο δύσκολο και να είναι, ώστε να αρχίσουν να επανέρχονται σταδιακά οι σωματικές της λειτουργίες (και θα την βοηθήσει να αποβάλλει τα αέρια). Η ειδική δίαιτα επιβάλλεται για λίγες μόνο ημέρες. Η ροή των λοχείων είναι κανονική σαν να είχε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει σε τίποτα την διαδικασία του θηλασμού. Συναισθήματα: Δεν είναι σπάνιο, οι γονείς όπου η σύζυγος αναγκάστηκε να γεννήσει με καισαρική τομή, να αισθάνονται απογοήτευση για αυτή τους την εμπειρία. Μην ξεχνάτε όμως ότι εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα γεννήσετε το μωρό σας αλλά το να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Αν παρόλα αυτά τα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν σε μία απρόσμενη καισαρική τομή είναι αρνητικά, τότε καλό θα είναι να τα συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας.

ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ Η απρόβλεπτη καισαρική τομή Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι: Α)Μεγάλο έμβρυο - στενή λεκάνη μητέρας. Β)Ανώμαλη προβολή του εμβρύου π.χ ισχιακή προβολή. Γ)Πολύδυμος κύηση. Δ)Επιπλοκή στην εγκυμοσύνη π.χ αιμορραγία, τοξιναιμία. Ε)Ανωμαλία στη θέση του πλακούντα π.χ προδρομικός πλακούντας. Στ)Ινομύωμα που εμποδίζει το πέρασμα του μωρού στον πυελογεννητικό σωλήνα. Ζ)Μείωση των παλμών του εμβρύου (βραδυκαρδία). Η)Αδράνεια της μήτρας. Θ)Κύηση ύστερα από περίοδο μακράς θεραπείας υπογονιμότητας (με σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση). Η διαδικασία της καισαρικής τομής ολοκληρώνεται μέσα σε 45 περίπου λεπτά της ώρας. Ο γιατρός θα ρωτήσει την έγκυο τι είδους αναισθησία προτιμά (γενική ή επισκληρίδιο, ανάλογα με το τι επιτρέπεται να γίνει). Η τομή που θα γίνει είναι οριζόντια λίγο πιο πάνω από το ηβικό οστό (τομή μπικίνι). Αυτό γίνεται γιατί η χαμηλή εγκάρσια τομή επουλώνεται καλύτερα, έχει μικρό κίνδυνο μετεγχειρητικής κήλης και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει στην μήτρα κάθετη τομή. Το μωρό γεννιέται μέσα στα πρώτα πέντε με δέκα λεπτά. Η υπόλοιπη ώρα αφιερώνεται στα ράμματα του τοιχώματος της μήτρας και της κοιλιάς. Το μωρό μπορεί να έρθει σ' επαφή με το σώμα της μητέρας του αμέσως μετά τον τοκετό εφόσον έχει γίνει επισκληρίδιος αναισθησία. Η λεχώνα μετά την καισαρική τομή δεν μπορεί να κινηθεί άνετα. Παρόλα αυτά μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι την επόμενη μέρα της εγχείρησης και επιβάλλεται να περπατήσει, όσο δύσκολο και να είναι, ώστε να αρχίσουν να επανέρχονται σταδιακά οι σωματικές της λειτουργίες (και θα την βοηθήσει να αποβάλλει τα αέρια). Η ειδική δίαιτα επιβάλλεται για λίγες μόνο ημέρες. Η ροή των λοχείων είναι κανονική σαν να είχε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει σε τίποτα την διαδικασία του θηλασμού. Συναισθήματα: Δεν είναι σπάνιο, οι γονείς όπου η σύζυγος αναγκάστηκε να γεννήσει με καισαρική τομή, να αισθάνονται απογοήτευση για αυτή τους την εμπειρία. Μην ξεχνάτε όμως ότι εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα γεννήσετε το μωρό σας αλλά το να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Αν παρόλα αυτά τα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν σε μία απρόσμενη καισαρική τομή είναι αρνητικά, τότε καλό θα είναι να τα συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας.

ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ Η απρόβλεπτη καισαρική τομή Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι: Α)Μεγάλο έμβρυο - στενή λεκάνη μητέρας. Β)Ανώμαλη προβολή του εμβρύου π.χ ισχιακή προβολή. Γ)Πολύδυμος κύηση. Δ)Επιπλοκή στην εγκυμοσύνη π.χ αιμορραγία, τοξιναιμία. Ε)Ανωμαλία στη θέση του πλακούντα π.χ προδρομικός πλακούντας. Στ)Ινομύωμα που εμποδίζει το πέρασμα του μωρού στον πυελογεννητικό σωλήνα. Ζ)Μείωση των παλμών του εμβρύου (βραδυκαρδία). Η)Αδράνεια της μήτρας. Θ)Κύηση ύστερα από περίοδο μακράς θεραπείας υπογονιμότητας (με σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση). Η διαδικασία της καισαρικής τομής ολοκληρώνεται μέσα σε 45 περίπου λεπτά της ώρας. Ο γιατρός θα ρωτήσει την έγκυο τι είδους αναισθησία προτιμά (γενική ή επισκληρίδιο, ανάλογα με το τι επιτρέπεται να γίνει). Η τομή που θα γίνει είναι οριζόντια λίγο πιο πάνω από το ηβικό οστό (τομή μπικίνι). Αυτό γίνεται γιατί η χαμηλή εγκάρσια τομή επουλώνεται καλύτερα, έχει μικρό κίνδυνο μετεγχειρητικής κήλης και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει στην μήτρα κάθετη τομή. Το μωρό γεννιέται μέσα στα πρώτα πέντε με δέκα λεπτά. Η υπόλοιπη ώρα αφιερώνεται στα ράμματα του τοιχώματος της μήτρας και της κοιλιάς. Το μωρό μπορεί να έρθει σ' επαφή με το σώμα της μητέρας του αμέσως μετά τον τοκετό εφόσον έχει γίνει επισκληρίδιος αναισθησία. Η λεχώνα μετά την καισαρική τομή δεν μπορεί να κινηθεί άνετα. Παρόλα αυτά μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι την επόμενη μέρα της εγχείρησης και επιβάλλεται να περπατήσει, όσο δύσκολο και να είναι, ώστε να αρχίσουν να επανέρχονται σταδιακά οι σωματικές της λειτουργίες (και θα την βοηθήσει να αποβάλλει τα αέρια). Η ειδική δίαιτα επιβάλλεται για λίγες μόνο ημέρες. Η ροή των λοχείων είναι κανονική σαν να είχε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει σε τίποτα την διαδικασία του θηλασμού. Συναισθήματα: Δεν είναι σπάνιο, οι γονείς όπου η σύζυγος αναγκάστηκε να γεννήσει με καισαρική τομή, να αισθάνονται απογοήτευση για αυτή τους την εμπειρία. Μην ξεχνάτε όμως ότι εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα γεννήσετε το μωρό σας αλλά το να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Αν παρόλα αυτά τα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν σε μία απρόσμενη καισαρική τομή είναι αρνητικά, τότε καλό θα είναι να τα συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας.

ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ Η απρόβλεπτη καισαρική τομή Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση. Το αν ο γυναικολόγος θα αποφασίσει να κάνει καισαρική τομή ή όχι, καθορίζεται μόνο από ιατρικούς παράγοντες. Οι λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή είναι: Α)Μεγάλο έμβρυο - στενή λεκάνη μητέρας. Β)Ανώμαλη προβολή του εμβρύου π.χ ισχιακή προβολή. Γ)Πολύδυμος κύηση. Δ)Επιπλοκή στην εγκυμοσύνη π.χ αιμορραγία, τοξιναιμία. Ε)Ανωμαλία στη θέση του πλακούντα π.χ προδρομικός πλακούντας. Στ)Ινομύωμα που εμποδίζει το πέρασμα του μωρού στον πυελογεννητικό σωλήνα. Ζ)Μείωση των παλμών του εμβρύου (βραδυκαρδία). Η)Αδράνεια της μήτρας. Θ)Κύηση ύστερα από περίοδο μακράς θεραπείας υπογονιμότητας (με σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση). Η διαδικασία της καισαρικής τομής ολοκληρώνεται μέσα σε 45 περίπου λεπτά της ώρας. Ο γιατρός θα ρωτήσει την έγκυο τι είδους αναισθησία προτιμά (γενική ή επισκληρίδιο, ανάλογα με το τι επιτρέπεται να γίνει). Η τομή που θα γίνει είναι οριζόντια λίγο πιο πάνω από το ηβικό οστό (τομή μπικίνι). Αυτό γίνεται γιατί η χαμηλή εγκάρσια τομή επουλώνεται καλύτερα, έχει μικρό κίνδυνο μετεγχειρητικής κήλης και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει στην μήτρα κάθετη τομή. Το μωρό γεννιέται μέσα στα πρώτα πέντε με δέκα λεπτά. Η υπόλοιπη ώρα αφιερώνεται στα ράμματα του τοιχώματος της μήτρας και της κοιλιάς. Το μωρό μπορεί να έρθει σ' επαφή με το σώμα της μητέρας του αμέσως μετά τον τοκετό εφόσον έχει γίνει επισκληρίδιος αναισθησία. Η λεχώνα μετά την καισαρική τομή δεν μπορεί να κινηθεί άνετα. Παρόλα αυτά μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι την επόμενη μέρα της εγχείρησης και επιβάλλεται να περπατήσει, όσο δύσκολο και να είναι, ώστε να αρχίσουν να επανέρχονται σταδιακά οι σωματικές της λειτουργίες (και θα την βοηθήσει να αποβάλλει τα αέρια). Η ειδική δίαιτα επιβάλλεται για λίγες μόνο ημέρες. Η ροή των λοχείων είναι κανονική σαν να είχε γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει σε τίποτα την διαδικασία του θηλασμού. Συναισθήματα: Δεν είναι σπάνιο, οι γονείς όπου η σύζυγος αναγκάστηκε να γεννήσει με καισαρική τομή, να αισθάνονται απογοήτευση για αυτή τους την εμπειρία. Μην ξεχνάτε όμως ότι εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα γεννήσετε το μωρό σας αλλά το να φέρετε στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Αν παρόλα αυτά τα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν σε μία απρόσμενη καισαρική τομή είναι αρνητικά, τότε καλό θα είναι να τα συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας.

ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ Ο τοκετός χωρίζεται σε τρία στάδια: 1)Στο πρώτο στάδιο ή το στάδιο της διαστολής 2)Στο δεύτερο στάδιο ή το στάδιο της εξώθησης 3)Στο τρίτο στάδιο ή το στάδιο της υστεροτοκίας 1) ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο της διαστολής. Αφορά την περίοδο εκείνη όπου ο τράχηλος της μήτρας ανοίγει προοδευτικά μέχρι το σημείο όπου επιτρέπεται το πέρασμα του εμβρύου (10cm). Ο χρόνος που διαρκεί η διαστολή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στις πρωτοτόκες γυναίκες η διαστολή θα αρχίσει μόνο όταν ο τράχηλος θα έχει εξαλειφθεί. Άρα ο χρόνος της διαστολής είναι μεγαλύτερος από ό,τι στις πολύτοκες όπου η εξάλειψη του τραχήλου και η διαστολή γίνονται ταυτόχρονα. Έτσι το πρώτο στάδιο του τοκετού στις πρωτοτόκες διαρκεί 6-12ώρες ενώ στις πολύτοκες διαρκεί 6-8 ώρες. Επίσης άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στη γρήγορη ή όχι διαστολή του τραχήλου είναι η σύσταση του τραχήλου εάν είναι σκληρός ή μαλακός, η συχνότητα των συστολών και το αν η προβάλλουσα μοίρα του εμβρύου ακουμπά ομοιόμορφα πάνω στο τραχηλικό στόμιο. Μέχρι τη διαστολή των 2-3 εκατοστών θεωρείται ότι ο τοκετός ότι βρίσκεται στη λανθάνουσα φάση, ενώ μετά τα 3 εκατοστά ο τοκετός βρίσκεται πλέον στην ενεργητική φάση. Στην αρχή του πρώτου σταδίου του τοκετού η διαστολή θα γίνεται με πολύ αργό ρυθμό. Όταν φτάσει στα 5 εκ. η διαστολή επιταχύνεται για να επιβραδυνθεί ξανά όταν θα πλησιάζει κοντά στη φάση της πλήρους διαστολής (10 εκατοστά). Οι ωδίνες του πραγματικού τοκετού βεβαιώνουν το ξεκίνημα της λειτουργίας της μήτρας που σκοπό έχουν να διαστείλουν το εξωτερικό κεντρικό στόμιο του τραχήλου για να γεννηθεί το έμβρυο. Οι ωδίνες συμβαίνουν γιατί: α) καθώς το στόμιο του τραχήλου διαστέλλεται από το κεφάλι του εμβρύου πιέζει τα νεύρα του τραχήλου(πόνοι χαμηλά στην κοιλιά) β) καθώς το κεφάλι του εμβρύου μπαίνει μέσα στη λεκάνη, πιέζει τα γειτονικά νεύρα που βρίσκονται στη περιοχή της μέσης (πόνοι στη μέση) γ) καθώς οι μύες της μήτρας συστέλλονται σφίγγουν και πιέζουν τα νεύρα μέσα τους (πόνοι σε όλη τη μήτρα). Σε κάθε ωδίνα υπάρχει αρχή, ακμή και παρακμή. Στη συνέχεια ακολουθεί παύλα. Έτσι με το ξεκίνημα κάθε ωδίνας η αίσθηση του πόνου δεν θα κυριεύσει απότομα τη μέλλουσα μητέρα. Στην αρχή θα έρχεται μαλακά, θα δυναμώνει βαθμιαία φθάνοντας στην κορύφωση της έντασης και θα αρχίσει σιγά σιγά να σβήνει και να χάνεται. Όλη αυτή η διαδικασία διαρκεί στην αρχή 10΄΄ αργότερα λίγο περισσότερο για να φτάσει να διαρκεί 60΄΄. Από τα 60΄΄που θα είναι η διάρκεια της πιο μεγάλης ωδίνας μόνο στα 20΄΄ θα αισθάνεται την πιο μεγάλη έντασή της διότι το υπόλοιπο του χρόνου θα μοιράζεται ανάμεσα στην αρχή και την παρακμή της. Όσο ο τοκετός θα προχωρεί οι ωδίνες θα γίνονται πιο συχνές δηλαδή ο χρόνος παύλας θα συντομεύσει από 5΄σε 1΄-2΄. Ο πόνος γίνεται αντιληπτός με διάφορη ένταση, ο φόβος και η αγωνία είναι από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της έντασης του πόνου. Καμιά φορά όμως μπορεί να τα ελέγξει η επίτοκος εάν έχει καλή ψυχική ισορροπία. Ο καρδιακός ρυθμός του εμβρύου επιβραδύνεται κατά διάρκεια της ωδίνας, όμως αποκτά και πάλι τη φυσιολογική του συχνότητα μετά τη λήξη της ωδίνας όπου η μήτρα ξαναχαλαρώνει. 2) ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο της εξώθησης. Όταν η έγκυος θα έχει ξεπεράσει το στάδιο της διαστολής θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι στιγμές που τη χωρίζουν από το παιδί της είναι ελάχιστες. Στην περίοδο αυτή με τις εξωθητικές κινήσεις της επιτόκου που συνδυάζονται με τις συστολές της μήτρας, το παιδί θα διασχίσει τη λεκάνη για να φτάσει στο εξωτερικό στόμιο του κόλπου και να γεννηθεί. Η άσκηση πίεσης είναι μία ενστικτώδη τάση της επιτόκου να σπρώχνει προς τα κάτω, η οποία προκαλείται από το κεφάλι του μωρού καθώς πιέζει το έδαφος της πυέλου και το ορθό έντερο. Η εξώθηση είναι ανώδυνη για την επίτοκο και δεν κάνει κανένα κακό στο μωρό. Όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί το στάδιο αυτό μπορεί να φτάσει σε διάρκεια μέχρι και μία ώρα ενώ στους επόμενους τοκετούς μπορεί να περιοριστεί στα 15-20 λεπτά. ΠΕΡΙΝΕΟΤΟΜΗ: Πρόκειται για τομή που γίνεται στο περίνεο μεταξύ του στομίου του κόλπου και του πρωκτού για να διευκολυνθεί η γέννηση του παιδιού. Η τομή γίνεται τη στιγμή που εμφανίζεται το κεφάλι του παιδιού αφού προηγηθεί τοπική νάρκωση. Η περινεοτομή καθίσταται αναγκαία όταν: α) το περίνεο δεν έχει το χρόνο να διαταθεί β) το κεφάλι του μωρού είναι πολύ μεγάλο για να μπορέσει να περάσει από το στόμιο του κόλπου γ) η περινεοτομή βοηθάει να γεννηθεί γρήγορα το παιδί εάν η γυναίκα έχει δυσκολία στο συντονισμό και στον έλεγχο της εξώθησης στο δεύτερο στάδιο δ) το έμβρυο παρουσιάζει δυσφορία. ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ: Τα εσωτερικά είναι απορροφήσιμα ενώ τα εξωτερικά πέφτουν μόνα τους μετά από 7-10 μέρες. Σε περίπτωση που τα ράμματα ενοχλούν τη γυναίκα θα πρέπει: να φροντίζει να διατηρεί την περιοχή καθαρή και στεγνή, να κάνει πλύσεις με αλατόνερο που υποβοηθάει στην επούλωση και την ώρα των κενώσεων να προστατεύει τα ράμματα με μία γάζα. 3) ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο υστεροτοκίας. Αφορά την έξοδο του πλακούντα. Μπορεί να διαρκέσει από ένα λεπτό μέχρι 20 λεπτά. Αφού γεννηθεί το παιδί ύστερα από μερικά λεπτά θα ξαναρχίσουν πάλι οι συστολές της μήτρας ,με ροή αίματος από τον κόλπο για να αποβληθεί ο πλακούντας. Οι ωδίνες αυτές σχετικά με τις προηγούμενες φέρνουν πόνο και με ένα ελαφρό σφίξιμο η μαλακή μάζα του πλακούντα θα περάσει χωρίς δυσκολία από το εξωτερικό στόμιο του κόλπου με τη βοήθεια του γιατρού που θα τραβάει ελαφρά το υπόλοιπο του ομφαλίου λώρου. Όταν τελειώσουν όλα αυτά θα γίνει ένα εξωτερικό καθάρισμα. Η μήτρα που θα έχει μέγεθος μήτρας 5 μηνών θα συσταλθεί σχηματίζοντας μία σκληρή σφαίρα αποφεύγοντας έτσι την αιμορραγία.

ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ Ο τοκετός χωρίζεται σε τρία στάδια: 1)Στο πρώτο στάδιο ή το στάδιο της διαστολής 2)Στο δεύτερο στάδιο ή το στάδιο της εξώθησης 3)Στο τρίτο στάδιο ή το στάδιο της υστεροτοκίας 1) ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο της διαστολής. Αφορά την περίοδο εκείνη όπου ο τράχηλος της μήτρας ανοίγει προοδευτικά μέχρι το σημείο όπου επιτρέπεται το πέρασμα του εμβρύου (10cm). Ο χρόνος που διαρκεί η διαστολή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στις πρωτοτόκες γυναίκες η διαστολή θα αρχίσει μόνο όταν ο τράχηλος θα έχει εξαλειφθεί. Άρα ο χρόνος της διαστολής είναι μεγαλύτερος από ό,τι στις πολύτοκες όπου η εξάλειψη του τραχήλου και η διαστολή γίνονται ταυτόχρονα. Έτσι το πρώτο στάδιο του τοκετού στις πρωτοτόκες διαρκεί 6-12ώρες ενώ στις πολύτοκες διαρκεί 6-8 ώρες. Επίσης άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στη γρήγορη ή όχι διαστολή του τραχήλου είναι η σύσταση του τραχήλου εάν είναι σκληρός ή μαλακός, η συχνότητα των συστολών και το αν η προβάλλουσα μοίρα του εμβρύου ακουμπά ομοιόμορφα πάνω στο τραχηλικό στόμιο. Μέχρι τη διαστολή των 2-3 εκατοστών θεωρείται ότι ο τοκετός ότι βρίσκεται στη λανθάνουσα φάση, ενώ μετά τα 3 εκατοστά ο τοκετός βρίσκεται πλέον στην ενεργητική φάση. Στην αρχή του πρώτου σταδίου του τοκετού η διαστολή θα γίνεται με πολύ αργό ρυθμό. Όταν φτάσει στα 5 εκ. η διαστολή επιταχύνεται για να επιβραδυνθεί ξανά όταν θα πλησιάζει κοντά στη φάση της πλήρους διαστολής (10 εκατοστά). Οι ωδίνες του πραγματικού τοκετού βεβαιώνουν το ξεκίνημα της λειτουργίας της μήτρας που σκοπό έχουν να διαστείλουν το εξωτερικό κεντρικό στόμιο του τραχήλου για να γεννηθεί το έμβρυο. Οι ωδίνες συμβαίνουν γιατί: α) καθώς το στόμιο του τραχήλου διαστέλλεται από το κεφάλι του εμβρύου πιέζει τα νεύρα του τραχήλου(πόνοι χαμηλά στην κοιλιά) β) καθώς το κεφάλι του εμβρύου μπαίνει μέσα στη λεκάνη, πιέζει τα γειτονικά νεύρα που βρίσκονται στη περιοχή της μέσης (πόνοι στη μέση) γ) καθώς οι μύες της μήτρας συστέλλονται σφίγγουν και πιέζουν τα νεύρα μέσα τους (πόνοι σε όλη τη μήτρα). Σε κάθε ωδίνα υπάρχει αρχή, ακμή και παρακμή. Στη συνέχεια ακολουθεί παύλα. Έτσι με το ξεκίνημα κάθε ωδίνας η αίσθηση του πόνου δεν θα κυριεύσει απότομα τη μέλλουσα μητέρα. Στην αρχή θα έρχεται μαλακά, θα δυναμώνει βαθμιαία φθάνοντας στην κορύφωση της έντασης και θα αρχίσει σιγά σιγά να σβήνει και να χάνεται. Όλη αυτή η διαδικασία διαρκεί στην αρχή 10΄΄ αργότερα λίγο περισσότερο για να φτάσει να διαρκεί 60΄΄. Από τα 60΄΄που θα είναι η διάρκεια της πιο μεγάλης ωδίνας μόνο στα 20΄΄ θα αισθάνεται την πιο μεγάλη έντασή της διότι το υπόλοιπο του χρόνου θα μοιράζεται ανάμεσα στην αρχή και την παρακμή της. Όσο ο τοκετός θα προχωρεί οι ωδίνες θα γίνονται πιο συχνές δηλαδή ο χρόνος παύλας θα συντομεύσει από 5΄σε 1΄-2΄. Ο πόνος γίνεται αντιληπτός με διάφορη ένταση, ο φόβος και η αγωνία είναι από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της έντασης του πόνου. Καμιά φορά όμως μπορεί να τα ελέγξει η επίτοκος εάν έχει καλή ψυχική ισορροπία. Ο καρδιακός ρυθμός του εμβρύου επιβραδύνεται κατά διάρκεια της ωδίνας, όμως αποκτά και πάλι τη φυσιολογική του συχνότητα μετά τη λήξη της ωδίνας όπου η μήτρα ξαναχαλαρώνει. 2) ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο της εξώθησης. Όταν η έγκυος θα έχει ξεπεράσει το στάδιο της διαστολής θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι στιγμές που τη χωρίζουν από το παιδί της είναι ελάχιστες. Στην περίοδο αυτή με τις εξωθητικές κινήσεις της επιτόκου που συνδυάζονται με τις συστολές της μήτρας, το παιδί θα διασχίσει τη λεκάνη για να φτάσει στο εξωτερικό στόμιο του κόλπου και να γεννηθεί. Η άσκηση πίεσης είναι μία ενστικτώδη τάση της επιτόκου να σπρώχνει προς τα κάτω, η οποία προκαλείται από το κεφάλι του μωρού καθώς πιέζει το έδαφος της πυέλου και το ορθό έντερο. Η εξώθηση είναι ανώδυνη για την επίτοκο και δεν κάνει κανένα κακό στο μωρό. Όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί το στάδιο αυτό μπορεί να φτάσει σε διάρκεια μέχρι και μία ώρα ενώ στους επόμενους τοκετούς μπορεί να περιοριστεί στα 15-20 λεπτά. ΠΕΡΙΝΕΟΤΟΜΗ: Πρόκειται για τομή που γίνεται στο περίνεο μεταξύ του στομίου του κόλπου και του πρωκτού για να διευκολυνθεί η γέννηση του παιδιού. Η τομή γίνεται τη στιγμή που εμφανίζεται το κεφάλι του παιδιού αφού προηγηθεί τοπική νάρκωση. Η περινεοτομή καθίσταται αναγκαία όταν: α) το περίνεο δεν έχει το χρόνο να διαταθεί β) το κεφάλι του μωρού είναι πολύ μεγάλο για να μπορέσει να περάσει από το στόμιο του κόλπου γ) η περινεοτομή βοηθάει να γεννηθεί γρήγορα το παιδί εάν η γυναίκα έχει δυσκολία στο συντονισμό και στον έλεγχο της εξώθησης στο δεύτερο στάδιο δ) το έμβρυο παρουσιάζει δυσφορία. ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ: Τα εσωτερικά είναι απορροφήσιμα ενώ τα εξωτερικά πέφτουν μόνα τους μετά από 7-10 μέρες. Σε περίπτωση που τα ράμματα ενοχλούν τη γυναίκα θα πρέπει: να φροντίζει να διατηρεί την περιοχή καθαρή και στεγνή, να κάνει πλύσεις με αλατόνερο που υποβοηθάει στην επούλωση και την ώρα των κενώσεων να προστατεύει τα ράμματα με μία γάζα. 3) ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο υστεροτοκίας. Αφορά την έξοδο του πλακούντα. Μπορεί να διαρκέσει από ένα λεπτό μέχρι 20 λεπτά. Αφού γεννηθεί το παιδί ύστερα από μερικά λεπτά θα ξαναρχίσουν πάλι οι συστολές της μήτρας ,με ροή αίματος από τον κόλπο για να αποβληθεί ο πλακούντας. Οι ωδίνες αυτές σχετικά με τις προηγούμενες φέρνουν πόνο και με ένα ελαφρό σφίξιμο η μαλακή μάζα του πλακούντα θα περάσει χωρίς δυσκολία από το εξωτερικό στόμιο του κόλπου με τη βοήθεια του γιατρού που θα τραβάει ελαφρά το υπόλοιπο του ομφαλίου λώρου. Όταν τελειώσουν όλα αυτά θα γίνει ένα εξωτερικό καθάρισμα. Η μήτρα που θα έχει μέγεθος μήτρας 5 μηνών θα συσταλθεί σχηματίζοντας μία σκληρή σφαίρα αποφεύγοντας έτσι την αιμορραγία.

ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ Ο τοκετός χωρίζεται σε τρία στάδια: 1)Στο πρώτο στάδιο ή το στάδιο της διαστολής 2)Στο δεύτερο στάδιο ή το στάδιο της εξώθησης 3)Στο τρίτο στάδιο ή το στάδιο της υστεροτοκίας 1) ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο της διαστολής. Αφορά την περίοδο εκείνη όπου ο τράχηλος της μήτρας ανοίγει προοδευτικά μέχρι το σημείο όπου επιτρέπεται το πέρασμα του εμβρύου (10cm). Ο χρόνος που διαρκεί η διαστολή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στις πρωτοτόκες γυναίκες η διαστολή θα αρχίσει μόνο όταν ο τράχηλος θα έχει εξαλειφθεί. Άρα ο χρόνος της διαστολής είναι μεγαλύτερος από ό,τι στις πολύτοκες όπου η εξάλειψη του τραχήλου και η διαστολή γίνονται ταυτόχρονα. Έτσι το πρώτο στάδιο του τοκετού στις πρωτοτόκες διαρκεί 6-12ώρες ενώ στις πολύτοκες διαρκεί 6-8 ώρες. Επίσης άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στη γρήγορη ή όχι διαστολή του τραχήλου είναι η σύσταση του τραχήλου εάν είναι σκληρός ή μαλακός, η συχνότητα των συστολών και το αν η προβάλλουσα μοίρα του εμβρύου ακουμπά ομοιόμορφα πάνω στο τραχηλικό στόμιο. Μέχρι τη διαστολή των 2-3 εκατοστών θεωρείται ότι ο τοκετός ότι βρίσκεται στη λανθάνουσα φάση, ενώ μετά τα 3 εκατοστά ο τοκετός βρίσκεται πλέον στην ενεργητική φάση. Στην αρχή του πρώτου σταδίου του τοκετού η διαστολή θα γίνεται με πολύ αργό ρυθμό. Όταν φτάσει στα 5 εκ. η διαστολή επιταχύνεται για να επιβραδυνθεί ξανά όταν θα πλησιάζει κοντά στη φάση της πλήρους διαστολής (10 εκατοστά). Οι ωδίνες του πραγματικού τοκετού βεβαιώνουν το ξεκίνημα της λειτουργίας της μήτρας που σκοπό έχουν να διαστείλουν το εξωτερικό κεντρικό στόμιο του τραχήλου για να γεννηθεί το έμβρυο. Οι ωδίνες συμβαίνουν γιατί: α) καθώς το στόμιο του τραχήλου διαστέλλεται από το κεφάλι του εμβρύου πιέζει τα νεύρα του τραχήλου(πόνοι χαμηλά στην κοιλιά) β) καθώς το κεφάλι του εμβρύου μπαίνει μέσα στη λεκάνη, πιέζει τα γειτονικά νεύρα που βρίσκονται στη περιοχή της μέσης (πόνοι στη μέση) γ) καθώς οι μύες της μήτρας συστέλλονται σφίγγουν και πιέζουν τα νεύρα μέσα τους (πόνοι σε όλη τη μήτρα). Σε κάθε ωδίνα υπάρχει αρχή, ακμή και παρακμή. Στη συνέχεια ακολουθεί παύλα. Έτσι με το ξεκίνημα κάθε ωδίνας η αίσθηση του πόνου δεν θα κυριεύσει απότομα τη μέλλουσα μητέρα. Στην αρχή θα έρχεται μαλακά, θα δυναμώνει βαθμιαία φθάνοντας στην κορύφωση της έντασης και θα αρχίσει σιγά σιγά να σβήνει και να χάνεται. Όλη αυτή η διαδικασία διαρκεί στην αρχή 10΄΄ αργότερα λίγο περισσότερο για να φτάσει να διαρκεί 60΄΄. Από τα 60΄΄που θα είναι η διάρκεια της πιο μεγάλης ωδίνας μόνο στα 20΄΄ θα αισθάνεται την πιο μεγάλη έντασή της διότι το υπόλοιπο του χρόνου θα μοιράζεται ανάμεσα στην αρχή και την παρακμή της. Όσο ο τοκετός θα προχωρεί οι ωδίνες θα γίνονται πιο συχνές δηλαδή ο χρόνος παύλας θα συντομεύσει από 5΄σε 1΄-2΄. Ο πόνος γίνεται αντιληπτός με διάφορη ένταση, ο φόβος και η αγωνία είναι από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της έντασης του πόνου. Καμιά φορά όμως μπορεί να τα ελέγξει η επίτοκος εάν έχει καλή ψυχική ισορροπία. Ο καρδιακός ρυθμός του εμβρύου επιβραδύνεται κατά διάρκεια της ωδίνας, όμως αποκτά και πάλι τη φυσιολογική του συχνότητα μετά τη λήξη της ωδίνας όπου η μήτρα ξαναχαλαρώνει. 2) ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο της εξώθησης. Όταν η έγκυος θα έχει ξεπεράσει το στάδιο της διαστολής θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι στιγμές που τη χωρίζουν από το παιδί της είναι ελάχιστες. Στην περίοδο αυτή με τις εξωθητικές κινήσεις της επιτόκου που συνδυάζονται με τις συστολές της μήτρας, το παιδί θα διασχίσει τη λεκάνη για να φτάσει στο εξωτερικό στόμιο του κόλπου και να γεννηθεί. Η άσκηση πίεσης είναι μία ενστικτώδη τάση της επιτόκου να σπρώχνει προς τα κάτω, η οποία προκαλείται από το κεφάλι του μωρού καθώς πιέζει το έδαφος της πυέλου και το ορθό έντερο. Η εξώθηση είναι ανώδυνη για την επίτοκο και δεν κάνει κανένα κακό στο μωρό. Όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί το στάδιο αυτό μπορεί να φτάσει σε διάρκεια μέχρι και μία ώρα ενώ στους επόμενους τοκετούς μπορεί να περιοριστεί στα 15-20 λεπτά. ΠΕΡΙΝΕΟΤΟΜΗ: Πρόκειται για τομή που γίνεται στο περίνεο μεταξύ του στομίου του κόλπου και του πρωκτού για να διευκολυνθεί η γέννηση του παιδιού. Η τομή γίνεται τη στιγμή που εμφανίζεται το κεφάλι του παιδιού αφού προηγηθεί τοπική νάρκωση. Η περινεοτομή καθίσταται αναγκαία όταν: α) το περίνεο δεν έχει το χρόνο να διαταθεί β) το κεφάλι του μωρού είναι πολύ μεγάλο για να μπορέσει να περάσει από το στόμιο του κόλπου γ) η περινεοτομή βοηθάει να γεννηθεί γρήγορα το παιδί εάν η γυναίκα έχει δυσκολία στο συντονισμό και στον έλεγχο της εξώθησης στο δεύτερο στάδιο δ) το έμβρυο παρουσιάζει δυσφορία. ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ: Τα εσωτερικά είναι απορροφήσιμα ενώ τα εξωτερικά πέφτουν μόνα τους μετά από 7-10 μέρες. Σε περίπτωση που τα ράμματα ενοχλούν τη γυναίκα θα πρέπει: να φροντίζει να διατηρεί την περιοχή καθαρή και στεγνή, να κάνει πλύσεις με αλατόνερο που υποβοηθάει στην επούλωση και την ώρα των κενώσεων να προστατεύει τα ράμματα με μία γάζα. 3) ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο υστεροτοκίας. Αφορά την έξοδο του πλακούντα. Μπορεί να διαρκέσει από ένα λεπτό μέχρι 20 λεπτά. Αφού γεννηθεί το παιδί ύστερα από μερικά λεπτά θα ξαναρχίσουν πάλι οι συστολές της μήτρας ,με ροή αίματος από τον κόλπο για να αποβληθεί ο πλακούντας. Οι ωδίνες αυτές σχετικά με τις προηγούμενες φέρνουν πόνο και με ένα ελαφρό σφίξιμο η μαλακή μάζα του πλακούντα θα περάσει χωρίς δυσκολία από το εξωτερικό στόμιο του κόλπου με τη βοήθεια του γιατρού που θα τραβάει ελαφρά το υπόλοιπο του ομφαλίου λώρου. Όταν τελειώσουν όλα αυτά θα γίνει ένα εξωτερικό καθάρισμα. Η μήτρα που θα έχει μέγεθος μήτρας 5 μηνών θα συσταλθεί σχηματίζοντας μία σκληρή σφαίρα αποφεύγοντας έτσι την αιμορραγία.

ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ Ο τοκετός χωρίζεται σε τρία στάδια: 1)Στο πρώτο στάδιο ή το στάδιο της διαστολής 2)Στο δεύτερο στάδιο ή το στάδιο της εξώθησης 3)Στο τρίτο στάδιο ή το στάδιο της υστεροτοκίας 1) ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο της διαστολής. Αφορά την περίοδο εκείνη όπου ο τράχηλος της μήτρας ανοίγει προοδευτικά μέχρι το σημείο όπου επιτρέπεται το πέρασμα του εμβρύου (10cm). Ο χρόνος που διαρκεί η διαστολή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στις πρωτοτόκες γυναίκες η διαστολή θα αρχίσει μόνο όταν ο τράχηλος θα έχει εξαλειφθεί. Άρα ο χρόνος της διαστολής είναι μεγαλύτερος από ό,τι στις πολύτοκες όπου η εξάλειψη του τραχήλου και η διαστολή γίνονται ταυτόχρονα. Έτσι το πρώτο στάδιο του τοκετού στις πρωτοτόκες διαρκεί 6-12ώρες ενώ στις πολύτοκες διαρκεί 6-8 ώρες. Επίσης άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στη γρήγορη ή όχι διαστολή του τραχήλου είναι η σύσταση του τραχήλου εάν είναι σκληρός ή μαλακός, η συχνότητα των συστολών και το αν η προβάλλουσα μοίρα του εμβρύου ακουμπά ομοιόμορφα πάνω στο τραχηλικό στόμιο. Μέχρι τη διαστολή των 2-3 εκατοστών θεωρείται ότι ο τοκετός ότι βρίσκεται στη λανθάνουσα φάση, ενώ μετά τα 3 εκατοστά ο τοκετός βρίσκεται πλέον στην ενεργητική φάση. Στην αρχή του πρώτου σταδίου του τοκετού η διαστολή θα γίνεται με πολύ αργό ρυθμό. Όταν φτάσει στα 5 εκ. η διαστολή επιταχύνεται για να επιβραδυνθεί ξανά όταν θα πλησιάζει κοντά στη φάση της πλήρους διαστολής (10 εκατοστά). Οι ωδίνες του πραγματικού τοκετού βεβαιώνουν το ξεκίνημα της λειτουργίας της μήτρας που σκοπό έχουν να διαστείλουν το εξωτερικό κεντρικό στόμιο του τραχήλου για να γεννηθεί το έμβρυο. Οι ωδίνες συμβαίνουν γιατί: α) καθώς το στόμιο του τραχήλου διαστέλλεται από το κεφάλι του εμβρύου πιέζει τα νεύρα του τραχήλου(πόνοι χαμηλά στην κοιλιά) β) καθώς το κεφάλι του εμβρύου μπαίνει μέσα στη λεκάνη, πιέζει τα γειτονικά νεύρα που βρίσκονται στη περιοχή της μέσης (πόνοι στη μέση) γ) καθώς οι μύες της μήτρας συστέλλονται σφίγγουν και πιέζουν τα νεύρα μέσα τους (πόνοι σε όλη τη μήτρα). Σε κάθε ωδίνα υπάρχει αρχή, ακμή και παρακμή. Στη συνέχεια ακολουθεί παύλα. Έτσι με το ξεκίνημα κάθε ωδίνας η αίσθηση του πόνου δεν θα κυριεύσει απότομα τη μέλλουσα μητέρα. Στην αρχή θα έρχεται μαλακά, θα δυναμώνει βαθμιαία φθάνοντας στην κορύφωση της έντασης και θα αρχίσει σιγά σιγά να σβήνει και να χάνεται. Όλη αυτή η διαδικασία διαρκεί στην αρχή 10΄΄ αργότερα λίγο περισσότερο για να φτάσει να διαρκεί 60΄΄. Από τα 60΄΄που θα είναι η διάρκεια της πιο μεγάλης ωδίνας μόνο στα 20΄΄ θα αισθάνεται την πιο μεγάλη έντασή της διότι το υπόλοιπο του χρόνου θα μοιράζεται ανάμεσα στην αρχή και την παρακμή της. Όσο ο τοκετός θα προχωρεί οι ωδίνες θα γίνονται πιο συχνές δηλαδή ο χρόνος παύλας θα συντομεύσει από 5΄σε 1΄-2΄. Ο πόνος γίνεται αντιληπτός με διάφορη ένταση, ο φόβος και η αγωνία είναι από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της έντασης του πόνου. Καμιά φορά όμως μπορεί να τα ελέγξει η επίτοκος εάν έχει καλή ψυχική ισορροπία. Ο καρδιακός ρυθμός του εμβρύου επιβραδύνεται κατά διάρκεια της ωδίνας, όμως αποκτά και πάλι τη φυσιολογική του συχνότητα μετά τη λήξη της ωδίνας όπου η μήτρα ξαναχαλαρώνει. 2) ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο της εξώθησης. Όταν η έγκυος θα έχει ξεπεράσει το στάδιο της διαστολής θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι στιγμές που τη χωρίζουν από το παιδί της είναι ελάχιστες. Στην περίοδο αυτή με τις εξωθητικές κινήσεις της επιτόκου που συνδυάζονται με τις συστολές της μήτρας, το παιδί θα διασχίσει τη λεκάνη για να φτάσει στο εξωτερικό στόμιο του κόλπου και να γεννηθεί. Η άσκηση πίεσης είναι μία ενστικτώδη τάση της επιτόκου να σπρώχνει προς τα κάτω, η οποία προκαλείται από το κεφάλι του μωρού καθώς πιέζει το έδαφος της πυέλου και το ορθό έντερο. Η εξώθηση είναι ανώδυνη για την επίτοκο και δεν κάνει κανένα κακό στο μωρό. Όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί το στάδιο αυτό μπορεί να φτάσει σε διάρκεια μέχρι και μία ώρα ενώ στους επόμενους τοκετούς μπορεί να περιοριστεί στα 15-20 λεπτά. ΠΕΡΙΝΕΟΤΟΜΗ: Πρόκειται για τομή που γίνεται στο περίνεο μεταξύ του στομίου του κόλπου και του πρωκτού για να διευκολυνθεί η γέννηση του παιδιού. Η τομή γίνεται τη στιγμή που εμφανίζεται το κεφάλι του παιδιού αφού προηγηθεί τοπική νάρκωση. Η περινεοτομή καθίσταται αναγκαία όταν: α) το περίνεο δεν έχει το χρόνο να διαταθεί β) το κεφάλι του μωρού είναι πολύ μεγάλο για να μπορέσει να περάσει από το στόμιο του κόλπου γ) η περινεοτομή βοηθάει να γεννηθεί γρήγορα το παιδί εάν η γυναίκα έχει δυσκολία στο συντονισμό και στον έλεγχο της εξώθησης στο δεύτερο στάδιο δ) το έμβρυο παρουσιάζει δυσφορία. ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ: Τα εσωτερικά είναι απορροφήσιμα ενώ τα εξωτερικά πέφτουν μόνα τους μετά από 7-10 μέρες. Σε περίπτωση που τα ράμματα ενοχλούν τη γυναίκα θα πρέπει: να φροντίζει να διατηρεί την περιοχή καθαρή και στεγνή, να κάνει πλύσεις με αλατόνερο που υποβοηθάει στην επούλωση και την ώρα των κενώσεων να προστατεύει τα ράμματα με μία γάζα. 3) ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΔΙΟ: Ονομάζεται και στάδιο υστεροτοκίας. Αφορά την έξοδο του πλακούντα. Μπορεί να διαρκέσει από ένα λεπτό μέχρι 20 λεπτά. Αφού γεννηθεί το παιδί ύστερα από μερικά λεπτά θα ξαναρχίσουν πάλι οι συστολές της μήτρας ,με ροή αίματος από τον κόλπο για να αποβληθεί ο πλακούντας. Οι ωδίνες αυτές σχετικά με τις προηγούμενες φέρνουν πόνο και με ένα ελαφρό σφίξιμο η μαλακή μάζα του πλακούντα θα περάσει χωρίς δυσκολία από το εξωτερικό στόμιο του κόλπου με τη βοήθεια του γιατρού που θα τραβάει ελαφρά το υπόλοιπο του ομφαλίου λώρου. Όταν τελειώσουν όλα αυτά θα γίνει ένα εξωτερικό καθάρισμα. Η μήτρα που θα έχει μέγεθος μήτρας 5 μηνών θα συσταλθεί σχηματίζοντας μία σκληρή σφαίρα αποφεύγοντας έτσι την αιμορραγία.

Τα σημάδια έναρξης τοκετού μπορεί να εμφανιστούν είτε ξεχωριστά είτε σε συνδυασμό

Τα σημάδια έναρξης τοκετού μπορεί να εμφανιστούν είτε ξεχωριστά είτε σε συνδυασμό

Τα σημάδια έναρξης τοκετού μπορεί να εμφανιστούν είτε ξεχωριστά είτε σε συνδυασμό

Τα σημάδια έναρξης τοκετού μπορεί να εμφανιστούν είτε ξεχωριστά είτε σε συνδυασμό

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΚΕΤΟΣ: Είναι η διαδικασία και ο χρόνος που χρειάζεται για την έξοδο του εμβρύου και του πλακούντα από τα γεννητικά όργανα της γυναίκας στο τέλος της εγκυμοσύνης. ΠΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ: Η διάρκεια του τοκετού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στις πρωτότοκες γυναίκες διαρκεί περισσότερες ώρες ,κατά μέσο όρο 6-8 ώρες ενώ στις πολύτοκες λιγότερο. Συνήθως οι γυμνασμένες γυναίκες γεννούν πιο σύντομα. Επίσης παράγοντες που αφορούν το έμβρυο και τις σχέσεις του με τη λεκάνη της μητέρας αυξάνουν ή ελαττώνουν τη διάρκεια του τοκετού. Τέτοιοι παράγοντες είναι το μέγεθος του εμβρύου σε σύγκριση με τις διαστάσεις της λεκάνης. Ένα μεγάλο κεφάλι θέλει περισσότερο χρόνο για να γεννηθεί φυσιολογικά. Επίσης σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη του τοκετού είναι η ποιότητα του τραχήλου εάν δηλαδή ο τράχηλος είναι σκληρός ή μαλακός και το πόσο συχνά έρχονται και το πόσο διαρκούν οι ωδίνες της μήτρας. ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ: Είναι βέβαιο ότι μία συγκεκριμένη απάντηση δεν μπορεί να δοθεί. Με το πέρασμα των ημερών και ενώ η ημερομηνία για τη γέννηση του παιδιού θα πλησιάζει θα υπάρξουν κάποια σημάδια προειδοποίησης για το ξεκίνημα του τοκετού. Τα σημάδια αυτά είναι τα εξής: 1)Οι ωδίνες της μήτρας 2)Η αιματηρή βλένη 3)Η ρήξη του θυλακίου Ο τοκετός χωρίζεται στον ψευδή τοκετό και στον πραγματικό τοκετό. ΨΕΥΔΗΣ ΤΟΚΕΤΟΣ: Προηγείται του πραγματικού τοκετού. Δεν καταλήγει στη γέννηση του παιδιού. Χαρακτηριστικό σημείο του ψευδή τοκετού είναι οι ωδίνες της μήτρας που δεν είναι τακτικές δεν διαρκούν πολύ και γίνονται αισθητές στο κάτω μέρος της κοιλιάς και κοντά στις βουβωνικές χώρες. Εάν λοιπόν αυτές οι μικροωδίνες που θα αισθανθεί η γυναίκα παραμένουν ακανόνιστες δεν αυξηθούν και δεν ρυθμιστούν ούτε σε ένταση αλλά και ούτε σε διάρκεια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σταματήσουν και να εξαφανιστούν έτσι όπως ήρθαν. Αυτό σημαίνει ότι ο τοκετός θα ξεκινήσει μετά από μερικές ημέρες ή και μερικές εβδομάδες. Πάντως, η κάθε μέλλουσα μητέρα θα πρέπει να ξέρει ότι η εμφάνιση αυτών των ωδινών στο τέλος της εγκυμοσύνης που λανθασμένα θα την κάνουν να πιστέψει ότι ο τοκετός έχει ξεκινήσει έχουν κάποια ιδιαίτερη σκοπιμότητα που συμβάλλει αναμφίβολα στην εξέλιξη του πραγματικού τοκετού. Αυτές οι ενοχλήσεις είναι εκείνες που θα προετοιμάσουν τη διαστολή του εσωτερικού στομίου της μήτρας, θα κατευθύνουν τη θέση ,τη στάση και την προβολή του εμβρύου στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Για το λόγο αυτό αυτές οι ωδίνες της μήτρας ονομάζονται προπαρασκευαστικές. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ: 1)Οι ωδίνες της μήτρας: Χαρακτηριστικό σημείο του πραγματικού τοκετού είναι οι ωδίνες της μήτρας που γίνονται ρυθμικές με αυξανόμενη ένταση και διάρκεια, που εμφανίζονται σε σταθερά χρονικά μεσοδιαστήματα τα οποία γίνονται όλο και μικρότερα ενώ η ένταση που έχουν οι ωδίνες όλο και αυξάνονται. Η γυναίκα αισθάνεται τον πόνο αρχικά στο πίσω μέρος του σώματος δηλαδή στη μέση και τείνει να μεταφέρεται προς τα εμπρός δηλαδή στη κοιλιά της. Όταν οι ωδίνες αυτές φτάσουν στο σημείο να έρχονται κάθε 10 λεπτά για αρκετή ώρα τότε ενημερώσετε το γιατρό σας ή τη μαία σας. Τα στοιχεία του πίνακα που ακολουθεί μας βοηθούν να καταλάβουμε πότε έχουμε πραγματικό και πότε ψευδή τοκετό. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΨΕΥΔΗΣ ΤΟΚΕΤΟΣ Διάρκεια συστολών Προοδευτικά αυξανόμενη Ακανόνιστη Ένταση συστολών Σταδιακή αύξηση της έντασης Ασθενής ένταση χωρίς αύξηση Θέση συστολών Γίνονται αισθητές στη μέση και μετακινούνται προς τα εμπρός Γίνονται αισθητές στη μέση και μετακινούνται προς τα εμπρός Αλλαγή ανάλογα με την κίνηση Οι συστολές συνεχίζονται, παρά την κίνηση Οι συστολές σταματούν όταν η έγκυος αλλάξει θέση ή μετακινηθεί. 2)Η αιματηρή βλένη : Ένα άλλο σημάδι που δηλώνει ότι η ώρα του τοκετού είναι κοντά είναι η εμφάνιση βλένης που περιέχει και ίχνη αίματος .Πρόκειται για ένα βλεννώδες κάλυμμα που φράζει σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το στόμιο του τραχήλου σαν πώμα για να προστατεύσει τη μήτρα και το έμβρυο από μόλυνση. Με την έναρξη της διαστολής του τραχήλου ,αφού ο τράχηλος θα αρχίσει να ανοίγει και να διαστέλλεται η παχύρρευστη βλένη ξεκολλά. Η βλένη αυτή είναι αιματηρή γιατί σπάνε στο σημείο αυτό του τραχήλου κάποια τριχοειδή αγγεία και αιμορραγούν .Θα πρέπει βέβαια να σημειώσουμε ότι εάν έχει προηγηθεί κολπική εξέταση από το γιατρό ή τη μαία 1-2 24ωρα πριν την εμφάνιση της αιματηρής βλένης τότε πιθανόν αυτή να οφείλεται στην εξέταση και όχι στο γεγονός ότι ο τοκετός πλησιάζει. Όπως και να έχουν τα πράγματα να ενημερώσετε το γιατρό ή τη μαία σας. 3)Η ρήξη του θυλακίου: Θυλάκιο ονομάζουμε τα υγρά του αμνιακού σάκου που βρίσκονται μεταξύ της κεφαλής του εμβρύου και του τραχηλικού στομίου. Το θυλάκιο πιέζει τι τραχηλικό στόμιο μαλακά και το βοηθάει να ανοίξει γλυκά και ομοιόμορφα και όχι σκληρά και οδυνηρά. Επίσης το θυλάκιο προστατεύει το έμβρυο από τον κίνδυνο της μόλυνσης. Η ρήξη μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ακόμη και στον ύπνο και χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο άλλο σύμπτωμα. Η γυναίκα θα νιώσει να ρέει από τον κόλπο της είτε συνεχώς είτε λίγο λίγο ένα υγρό αραιό χωρίς ίχνη αίματος. Αυτό είναι το αμνιακό υγρό που υπάρχει μέσα στο σάκο όπου βρίσκεται το παιδί. Όταν η γυναίκα αντιληφθεί τη ρήξη του θυλακίου θα πρέπει να ελέγξει τη μυρωδιά και το χρώμα των υγρών γιατί αυτό αποτελεί σημαντική πληροφορία για την κατάσταση του εμβρύου μέσα στη μήτρα της. Πολλές έγκυες μπερδεύουν το αμνιακό υγρό με τα ούρα. Αυτό συμβαίνει γιατί στο τέλος της εγκυμοσύνης το κεφάλι του μωρού πιέζει την ουροδόχο κύστη της γυναίκας με αποτέλεσμα να αισθάνεται μία σχετική ακράτεια ούρων. Δεν είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσουν. Ενώ το αμνιακό υγρό τρέχει ασταμάτητα, τα ούρα κάποια στιγμή σταματούν. Επίσης το χρώμα του αμνιακού υγρού είναι λευκό ενώ των ούρων είναι κιτρινωπό και έχει τη χαρακτηριστική οσμή. Ένα τεστ που θα σας βοηθήσει να καταλάβετε τη διαφορά είναι η χρήση λεπτής σερβιέτας. Όταν πρόκειται για ρήξη θυλακίου κάθε φορά που θα αλλάζετε σερβιέτα θα είναι συνεχώς βρεγμένη ενώ όταν πρόκειται για ούρα θα είναι στεγνή. Σε κάθε περίπτωση ειδοποιείτε τον γιατρό σας ή τη μαία σας. Όταν η γυναίκα διανύει το πρώτο στάδιο του τοκετού και δεν έχει γίνει ρήξη του θυλακίου τότε κάνουμε εμείς τεχνητή ρήξη θυλακίου για να βοηθήσουμε και να συντομεύσουμε το χρόνο του τοκετού. Τα σημάδια έναρξης τοκετού μπορεί να εμφα