Να μαι και πάλι εδώ, με την ίδια αγωνία διάχυτη σε όλο μου το πρόσωπο. Προσπαθούμε εδώ και εφτά μήνες με τον άντρα μου για να κάνουμε ένα παιδάκι, μιας και ο καλός Θεούλης επέλεξε να μας πάρει το πρώτο μωράκι μας μακριά από εμάς.Πριν δυο μήνες είχα κάνει ένα τεστ εγκυμοσύνης που έδειχνε μια πολύ αχνή γραμμή, αλλά δυστυχώς δεν ήμουνα έγκυος.Μετά από δυο μήνες να ξαναέρχομαι στην ίδια θέση έχωντας καθυστέρηση αρκετό κερό, και λόγω άστατου κύκλου, αποφάσισα να κάνω ένα τεστ το οποίο ξαναβγήκε με μια πολύ αχνή γραμμή.Έκανα και δεύτερο πάλι το ίδιο, με πιο αχνή γραμμή(το έκανα απόγευμα).Κοιμάμαι πάνω από 4 ώρες, έχω πονάκια σαν τις περιόδου,πρισμένο στήθος, πολλάααα νεύρα.Μακάρι αυτή την φορά το μικρό αγγελάκι που έχασα να μου στέλνει κοντά μου το αδερφάκι του που τόσο πολύ λαχταράω να πιάσω στην αγκαλιά μου.Φοβάμαι πολύ κορίτσια μου,αν και είμαι μόλις 24 χρονών έχω περάσει πάρα πολλά, και απογοητεύομαι νιώθοντας πως δεν θα γίνω μητέρα.Με πιάνουν τρελές ανασφάλειες βλέποντας πως περνάει ο καιρός και ακόμα δεν έχω ένα μικρό άγγελο στην αγκαλιά μου. Συγνώμη αν σας κούρασα.Σας ευχαριστώ που είστε εδώ και που μας ακούτε όλες εμάς που νοιώθουμε αδύναμες και μόνες.