Στο παιχνίδι με τους φίλους του το παιδί μαθαίνει να συνεργάζεται και να συναγωνίζεται, να συμμορφώνεται με τους κανόνες της ομάδας, να προσδιορίζει το ρόλο του στην κοινωνία, να δίνει την ακριβή αξία στην ιδιοκτησία, μαθαίνει να μοιράζεται. Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν είναι καλό να διευκολύνουμε το παιδί από τα πρώτα ακόμα χρόνια στις ευκαιρίες που έχει και στην επιθυμία που δείχνει για κοινωνική ζωή.
Αν ένα παιδάκι 3-4 χρονών παίζει χαρούμενα στο σπίτι του οι γονείς μπορεί να βρίσκουν καμιά φορά πιο βολική αυτή την κατάσταση παρά να το πηγαίνει στα πάρκα και στα σπίτια φίλων όπου το παιδί θα βρει συντρόφους στο παιχνίδι.
Αντίθετα, είναι πολύ σημαντικό να μαθαίνει το παιδί να παίζει με συνομήλικους του και να επιζητάει τη συντροφιά τους, αν και σε αυτή την ηλικία είναι δύσκολο να μιλάμε για αληθινά καθαρή φιλία. Στη σχολική ηλικία γεννιούνται οι "καρδιακές φιλίες" που με την πάροδο του χρόνου τείνουν να γίνουν πιο σταθερές.
Συχνά οι γονείς μιλούν με τους φίλους των παιδιών τους, έχουν την τάση να πιστεύουν ότι το παιδάκι τους δε μπορεί να παίξει με κάποιο άλλο παιδί επειδή εκείνο είναι επιθετικό, η απαθές κ.τ.λ.
Δεν μπορούμε πάντα να καταλαβαίνουμε τι βρίσκει το παιδί μας σε ένα άλλο για να το επιλέξει ως φίλο του. Το σίγουρο είναι ότι πραγματικά από αυτή την σχέση βγαίνει κάτι που ικανοποιεί ορισμένες συναισθηματικές ανάγκες του. Κρίνοντας τους φίλους κινδυνεύετε να βλέπετε να ριζώνουν ακόμα περισσότερο αυτές οι φιλίες.
Είναι σωστό να το αφήνουμε να διαλέγει μόνο του τους φίλους του και να διευκολύνουμε με κάθε τρόπο την κοινωνική του ανάπτυξη, καλώντας τους φίλους στο σπίτι, δημιουργώντας τρόπους να συναντιούνται, να παίζουν και να διασκεδάζουν μαζί.
Όταν ένα παιδάκι δυσκολεύεται να κάνει φίλους έχει ανάγκη από τη βοήθεια μας. Ας το ενθαρρύνουμε διοργανώνοντας συναντήσεις με άλλα παιδιά, ας μιλήσουμε με τη δασκάλα για να προσέξει αυτό το πρόβλημα του παιδιού και να το βοηθήσει να στην τάξη να δημιουργήσει φιλίες με άλλα παιδιά.
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο