Πριν χτυπήσει το κουδούνι! Συμβουλές για την ομαλή προσαρμογή του στο σχολείο!

Ας δούμε λοιπόν με ποιους τρόπους μπορούμε να το βοηθήσουμε να προσαρμοστεί:

Συζήτηση: Ακόμα κι αν προσπαθήσετε να εξηγήσετε στο παιδάκι σας τι ακριβώς θα συμβεί εκεί που θα πάει, θα δυσκολευτεί να το καταλάβει. Ο παιδικός σταθμός είναι κάτι απόλυτα καινούργιο στη ζωή του και αφού δεν έχει προηγούμενες παραστάσεις, η σύγκριση και η κατανόηση δεν είναι εφικτές. Παρ'όλα αυτά μια κουβεντούλα μαζί του που θα του εξηγήσετε τους λόγους που πρέπει να πάει στο σχολείο είναι πολύ χρήσιμη για την προετοιμασία του.

Εξοικείωση με τον χώρο: Μια πολύ καλή κίνηση είναι να το πάτε από κοντά να δει και να γνωρίσει το σχολείο. Γνωρίστε το στη δασκάλα, στα υπόλοιπα παιδάκια και δείξτε του τα παιχνίδια. Η επίσκεψη αυτή μπορεί να γίνει ένα μήνα πριν αρχίσει το σχολείο.

Ενθάρρυνση και εμπιστοσύνη: Πρέπει να δείχνετε στο μικρούλι σας ότι είστε πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη που θα πάει σχολείο, ότι έχετε εμπιστοσύνη να το αφήσετε εκεί και ότι είστε σίγουρη πως θα του αρέσει και θα περνάει υπέροχα εκεί. Το παιδάκι νιώθει ότι οι γονείς του είναι αυτοί που έχουν επιλέξει το συγκεκριμένο χώρο, και αφού έχουν εμπιστοσύνη να το αφήσουν εκεί, θα εμπιστευτεί το καινούργιο του περιβάλλον πιο εύκολα και το ίδιο.

Υπομονή: Το παιδάκι σας χρειάζεται κάποιο χρόνο να προσαρμοστεί στην καινούργια καθημερινότητα και κάθε παιδί αντιδρά διαφορετικά. ίσως λοιπόν να χρειαστεί να μείνετε κάποιες μέρες παραπάνω κοντά του, ώσπου να νιώσει σιγουριά στο καινούργιο του περιβάλλον.

Σεβασμός: Πρέπει να σεβαστείτε το ρυθμό προσαρμογής του παιδιού σας και να δείξετε κατανόηση και σεβασμό στους φόβους, στις αγωνίες, στα συναισθήματα και στους προβληματισμούς του. Με ειλικρίνεια και προσοχή προσπαθήστε να το βοηθήσετε. Να έχετε πάντα στο μυαλό σας ότι η υπερβολική προστασία δε βοηθάει και αντίθετα αν προσπαθήσετε να ξεγλιστρήσετε, το παμπόνηρο πλασματάκι σας θα το καταλάβει αμέσως και θα νιώσει ότι το εγκαταλείπετε ή θα αισθανθεί προδομένο.

Συνέπεια: Μην αργήσετε να το πάρετε ποτέ από το σχολείο. Αν όλα τα παιδάκια φύγουν και μείνει τελευταίο θα αισθανθεί εγκαταλειμμένο και θα έχει συνέχεια το φόβο ότι μπορεί να ξαναγίνει. Είναι μια πολύ άσχημη εμπειρία για εκείνο και δύσκολα φεύγει από το μυαλουδάκι του.

Ψυχραιμία: Ακόμα κι αν το μικρούλι μας κλαίει, χτυπιέται και ουρλιάζει τις πρώτες μέρες που πρέπει να σας αποχωριστεί και αρνείται κατηγορηματικά να πάει στο σχολείο, εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να εφοδιαστείτε με πολύ ψυχραιμία και να προσπαθήσετε να το καθησυχάσετε.

Σταθερότητα και επιμονή: Αφού συζητήσετε και αποφασίσετε από κοινού με τον σύντροφό σας ότι πρέπει να το στείλετε στον παιδικό σταθμό όσο έντονη και να είναι η αντίδραση του παιδιού σας δεν πρέπει ποτέ να αλλάξετε την απόφασή σας. Τα πισωγυρίσματα και η αμφιβολία από την πλευρά σας θα φέρουν πολύ αρνητικά αποτελέσματα στην προσπάθεια προσαρμογής του. Με την δική σας σταθερότητα και επιμονή θα δείτε ότι θα προσαρμοστεί γρήγορα στις καινούργιες συνθήκες και θα καταφέρει να ενταχθεί στο νέο κοινωνικό περιβάλλον.