Πριν φτάσει στην ηλικία που μπορεί να κάνει ακριβείς ερωτήσεις, το παιδί εκδηλώνει την περιέργεια του ακολουθώντας με το βλέμμα ένα αντικείμενο, προσπαθώντας μετά να συλλάβει όλα εκείνα που μπορούσε, βάζοντάς τα στο στόμα και εξερευνώντας με κάθε τρόπο το περιβάλλον που το περιέβαλε και τα πράγματα με τα οποία ερχόταν σε επαφή.
Τώρα το παιδί δεν ευχαριστιέται με το να παρατηρεί, να πιάνει, να εξερευνά τα αντικείμενα. Στο λεξιλόγιό του έχουν μπει λέξεις, όπως ΓΙΑΤΙ? ΠΩΣ? ΠΟΥ? ΠΟΙΟΣ?. Αυτές τις λέξεις τις χρησιμοποιεί για να γνωρίσει την πραγματικότητα και με έναν άλλο τρόπο.
Οι πρώτες ερωτήσεις του παιδιού είναι συνήθως προσπάθειες να γνωριστεί, όχι μόνο διαμέσου της αντίληψης και της αφής, αλλά διαμέσου της ομιλίας με αυτό που βλέπει. Μερικές φορές οι γονείς βρίσκονται σε αμηχανία από τις παράξενες ερωτήσεις, στις οποίες πολλές φορές δεν μπορούν να δώσουν κάποια απάντηση. Είναι όμως σημαντικό να καλύπτουμε την περιέργειά του απαντώντας κατ'ευθείαν στις ερωτήσεις του. Ενθαρρύνοντας και ερεθίζοντας την περιέργειά του σημαίνει επίσης ότι ενθαρρύνουμε και τη μάθηση.
Το παιδί πρέπει να ξέρει ότι μπορεί πάντα να βασίζεται σε μια ειλικρινή απάντηση. Εάν ο γονέας ξέρει να δώσει την απάντηση, θα τη δώσει. Εάν έχει αμφιβολίες ή δεν ξέρει να απαντήσει θα δεχτεί το γεγονός, λέγοντας απλά το "Δεν ξέρω".
Σε μια δεύτερη φάση, το παιδί δεν ευχαριστιέται πια από την γνωριμία των πραγμάτων, αλλά θέλει να ξέρει την αιτία. Συχνά κάνει ερωτήσεις δύσκολες, στις οποίες δεν ξέρουμε πραγματικά να απαντήσουμε. Μπορούμε επίσης να ερεθίσουμε την περιέργειά του, όχι περιορίζοντας την απάντηση σε ένα απλό "δεν ξέρω", αλλά προτείνοντάς του να ζητήσει από κάποιον άλλον πιο έμπειρο μια σίγουρη απάντηση.
Οι προφορικές επεξηγήσεις είναι ελλιπείς εάν δεν είναι επαρκείς ανάλογα με την αντιληπτική ικανότητα του παιδιού. Αν δώσουμε μπερδεμένες εξηγήσεις για εκείνο, το παιδί βαριέται και αφαιρείται. Θέλει να του απαντάμε απλά και σύντομα για να μπορεί να καταλάβει.
Ένα παιδί μαθαίνει διαμέσου της επικοινωνίας, μόνο από τη στιγμή που θα καταφέρει να συσχετίσει μεταξύ τους τα πράγματα που αποτελούν τον κόσμο του. Αυτό είναι πιο εύκολο να το κάνει όταν τα γεγονότα της ζωής εξελίσσονται σύμφωνα με μια σταθερή πορεία. Αν ορισμένα πράγματα εμφανίζονται πάντα συγχρόνως, το παιδί αρχίζει να συσχετίζει το ένα με το άλλο, προσπαθώντας να τα συνδέσει με τρόπο που να έχουν μια έννοια. Οι πρώτες προσπάθειες μπορεί να φανούν αστείες, αλλά πρέπει να επαινούνται το ίδιο όπως μια μεγάλη επιτυχία.
Μπορεί το παιδί να μη θυμάται όλα εκείνα που του εξηγούνται και να μην καταλάβει. Αυτό όμως δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία. Σημασία έχει ότι με τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις, συνεχίζει να τρέφει την περιέργειά του. Παράλληλα συνεχίζει τις ερωτήσεις γιατί δεν ικανοποιείται με τις απαντήσεις που ήδη του έχουν δοθεί.
Οι ερωτήσεις είναι η αληθινή μηχανή για την πνευματική δραστηριότητα. Η αμφιβολία, η ερευνητική και η εξερευνητική συμπεριφορά υπάρχουν ήδη από την πρώτη νηπιακή ηλικία, συνηθίζοντας το παιδί να κάνει και να δέχεται ερωτήσεις στην οικογένεια, στο σχολείο, σε όλους.
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο