Προσαρμογή στον Παιδικό - Μέρος 1ο

Τα παιδιά, την περίοδο αυτή, έχουν να αντιμετωπίσουν και να προσαρμοστούν σε ένα νέο περιβάλλον, μακριά από την ασφάλεια που τους παρέχει το σπίτι τους, καινούργια πρόσωπα, τις παιδαγωγούς που για κάποιες ώρες θα αντικαταστήσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα -μαμά, μπαμπάς, γιαγιά - και ακόμη τα άλλα παιδάκια που φιλοξενούνται στον παιδικό σταθμό, και που θα πρέπει να μοιραστούν τα παιχνίδια τους, το υλικό , την προσοχή και αγάπη των παιδαγωγών.

Ξαφνικά, χάνεται η αποκλειστικότητα, παύουν να είναι το κέντρο του κόσμου, το επίκεντρο της προσοχής όλων και γενικά ανατρέπεται το κοινωνικο-συναισθηματικό τους περιβάλλον! Οι γονείς, από την άλλη μεριά, είναι προβληματισμένοι για το αν έκαναν την σωστή επιλογή παιδικού σταθμού και βιώνουν αγωνία, ανησυχία, ανασφάλειες και καμιά φορά και τύψεις...

Ο καλύτερος τρόπος, για να ξεπεραστούν όλα τα παραπάνω, είναι η ενεργή συμμετοχή ενός εκ των γονέων με ένα μικρό ωράριο επισκέψεων στον παιδικό σταθμό.

Ο γονιός παραμένει στο σταθμό αυτές τις ώρες , υποδηλώνοντας έτσι την έγκρισή του για την παραμονή του παιδιού στο νέο αυτό περιβάλλον. Επίσης, καλό είναι στην αρχή τουλάχιστον , να μην γίνεται χρήση του σχολικού λεωφορείου αλλά το παιδί να πηγαίνει μαζί με τον γονιό του στον χώρο αυτό. Το άγχος των παιδιών, είναι ότι η μαμά τα εγκατέλειψε εκεί και δεν θα τα ξαναπάρει...

Με τις επισκέψεις όμως αυτές, μειώνεται η αγωνία και το άγχος του παιδιού, το οποίο αντιλαμβάνεται ότι θα επιστρέφει πάντα στο σπίτι του (ακόμα και αν αργότερα επιστρέφει με το σχολικό). Είναι πολύ σημαντικό, από την αρχή να τηρηθεί ένα σταθερό ωράριο, στις ώρες που το παιδί θα πηγαίνει και θα φεύγει από τον σταθμό.

Τα παιδιά, μπορεί να μην γνωρίζουν την ώρα, αλλά ξέρουν να συνδυάζουν την αποχώρησή τους με κάποια πράγματα, όπως πχ την αποχώρησή τους πριν το σερβίρισμα του μεσημεριανού ή πριν από την αποχώρηση του παιδιού που το λένε Γιωργάκη... Όλα αυτά, προϋποθέτουν ότι ο γονιός προγραμματισμένα θα έχει έρθει σε συνεννόηση με τον παιδικό σταθμό, ώστε η περίοδος προσαρμογής του παιδιού να συμπέσει με κάποια άδεια που έχει εξασφαλίσει από την δουλειά του για τις μέρες αυτές.

Αυτές οι αντιδράσεις και η αγωνία του παιδιού, συνήθως εκδηλώνονται στην αρχή της επαφής του με τον παιδικό σταθμό. Είναι κάτι λογικό και αναμενόμενο. Τι γίνεται, όμως, όταν ενώ τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά , το παιδί δείχνει ενθουσιασμό για το νέο του περιβάλλον και τους καινούργιους του φίλους, αλλά μετά μια εβδομάδα-10 μέρες αρνείται πεισματικά και με κλάματα να μπει στο σχολικό;;;