Πρόκειται για τη μελέτη CEMCH (Confidential Enquiry Maternal and Child Health), σύμφωνα με την οποία τα παιδιά αυτά έχουν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες να αποβιώσουν τους πρώτους μήνες της ζωής τους.
Επιπλέον, οι μείζονες συγγενείς δυσπλασίες απαντώνται με διπλάσια συχνότητα (42 ανά 1.000 γεννήσεις) στα νεογνά των διαβητικών γυναικών. Συγκεκριμένα η μελέτη CEMCH επικεντρώθηκε σε 2.356 νεογνά που είχαν γεννηθεί από διαβητικές μητέρες σε χρονικό διάστημα 12 μηνών έως τον Μάρτιο του 2003 και καταγράφηκαν 63 θνησιγενείς τοκετοί και επιπλέον 22 νεογνά που απεβίωσαν πριν την συμπλήρωση της τέταρτη εβδομάδα ζωής.
Επίσης οι διαβητικές μητέρες είχαν υψηλότερη συχνότητα μαιευτικών παρεμβάσεων, περιλαμβανομένης της καισαρικής τομής και του πρόωρου τοκετού. Όπως εξηγεί η Δρ Μαίρη Μακιντος επιστημονική διευθύντρια της CEMCH «μας ανησυχεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι ο διαβήτης τύπου ΙΙ γίνεται συχνότερος και μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του νεογνού ή σε δυσπλασίες όπως συμβαίνει στην περίπτωση του διαβήτη τύπου Ι».
Αξίζει να σημειωθεί ότι μισές διαβητικές της μελέτης άνηκαν σε μειονότητες και περίπου οι μισές ζούσαν σε αποστερημένες περιοχές. Από άλλες μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι ο διαβήτης τύπου ΙΙ σχετίζεται άμεσα με την παχυσαρκία και την καθιστική ζωή.
Οι γυναίκες της συγκεκριμένης μελέτης δεν ήταν καθόλου επαρκώς προετοιμασμένες για την εγκυμοσύνη. Συγκεκριμένα καταγράφηκαν χαμηλή πρόσληψη συμπληρωμάτων φυλλικού οξέος, ελάχιστος έλεγχος των επιπέδων του σακχάρου πριν την κύηση και ήταν απίθανο να έχουν ενημερωθεί ιατρικώς.
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο