Συγκεκριμένα οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Δρ Γκορντον Χαρολντ, ανέλυσαν τα αποτελέσματα τριών ερευνών από τη Νέα Ζηλανδία, τη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ. Σε αυτές τις έρευνες οι γυναίκες που συμμετείχαν ερωτήθηκαν εάν κάπνιζαν ή όχι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Όταν τα παιδιά τους έφτασαν στην ηλικία των τεσσάρων μέχρι δέκα ετών, οι γονείς και οι δάσκαλοι τους έδωσαν πληροφορίες για τη συμπεριφορά τους και κυρίως για το αν συμμετείχαν σε φασαρίες και καβγάδες. Στην ανάλυση των στοιχείων συγκρίθηκαν επίσης τα παιδιά που είχαν μεγαλώσει με βιολογικούς γονείς ή με θετούς, ώστε να συμπεράνουν αν οι γενετικές παράμετροι και το γονεϊκό στυλ ανατροφής και αν επηρέαζαν τη σχέση μητρικού καπνίσματος και συμπεριφοράς.
Τα παιδιά που σημείωσαν το υψηλότερο σκορ, ήταν αυτά που είχαν τα περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς.
Στις μελέτες που οι μητέρες είχαν μεγαλώσει τα βιολογικά τους παιδιά, εκείνες που δεν κάπνιζαν κατά την κύηση είχαν παιδιά με σκορ περίπου 99, συγκριτικά με σκορ 104 μεταξύ των παιδιών των οποίων οι μητέρες κάπνιζαν 10 ή περισσότερα τσιγάρα την ημέρα κατά την εγκυμοσύνη. Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν και στα παιδιά που είχαν μεγαλώσει με θετούς γονείς, όταν οι ερευνητές αναζήτησαν και ρώτησαν τις βιολογικές μητέρες για το κάπνισμα κατά την κύηση.
Ωστόσο η μελέτη δε μπορεί να αποδείξει ότι το κάπνισμα κατά την κύηση είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για τα προβλήματα συμπεριφοράς, δείχνει ότι η προγεννητική περίοδος έχει μια διαρκή επιρροή στην μετέπειτα ζωή του ατόμου. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το κάπνισμα μπορεί όντως να επηρεάσει τη συμπεριφορά του παιδιού, αφού παλαιότερες μελέτες έχουν αποδείξει ότι οι μητέρες που καπνίζουν τείνουν να γεννούν μικρότερα παιδιά ή τα οποία έχουν εξασθενημένη εγκεφαλική ανάπτυξη.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο JAMA Psychiatry.
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο