Στην επικοινωνία σας απαραίτητα στοιχεία είναι να μιλάτε με τα μάτια, τα χέρια, τα λόγια, με αγάπη και σεβασμό. Δεν πρέπει να το κρίνετε συνεχώς για τις πράξεις του αλλά να το ακούτε προσεκτικά και να προσπαθήσετε να το βοηθήσετε να εκφράσει αυτά που θέλει να πει σε περίπτωση που δυσκολεύεται να το κάνει. Το παιδάκι πρέπει να αισθάνεται ότι όποτε το χρειάζεται, μπορεί να σας μιλήσει και έχει την ανάγκη να νιώθει πως ότι είναι για εκείνο σημαντικό, είναι και για εσάς.
2. Εξηγήστε στο παιδάκι σας τους κανόνες, αναλύστε του τι είναι το σωστό και το λάθος σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, βάλτε του όρια και κυρίως μιλήστε και εξηγείστε τους λόγους που του έχετε θέσει αυτούς τους κανόνες. Όταν κάνει κάτι λάθος, ακόμα και άθελά του, εξηγήστε με πολύ υπομονή και ηρεμία τους λόγους που πρέπει να αποφεύγει την πράξη αυτή και να μην το ξανακάνει. Φροντίστε τα λόγια σας να είναι απλά, κατανοητά και με σαφήνεια. Να είστε ξεκάθαροι και να προσπαθείτε να του εξηγείτε το λάθος του μέχρι να καταλάβετε ότι το έχει συνειδητοποιήσει και το ίδιο.
3. Οι κανόνες που θα βάλετε πρέπει να προσαρμόζονται σύμφωνα με την ηλικία του παιδιού. Τους κανόνες αυτούς θα προσπαθείτε να τους εφαρμόζετε συνέχεια και με συνέπεια και να τους επαναλαμβάνετε συχνά για να εντυπωθούν στη μνήμη του παιδιού σας.
4. Ποτέ μην είστε απόλυτη και αυταρχικοί. Κάθε φορά που θα ζητήσετε από το παιδάκι σας να κάνει κάτι, θα πρέπει πρώτα να το αιτιολογήσετε. Αν δεν το κάνετε, το παιδάκι χωρίς να ξέρει την αιτία δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει την οδηγία και δεν θα καταλάβει τίποτα από όσα του λέτε.
5. Πρέπει πάντα για το παιδί, εσείς να είστε το παράδειγμα. Εσείς πρώτη θα υπακούσετε στους κανόνες που έχετε ορίσει. Για παράδειγμα αν έχετε ζητήσει από το παιδί σας να κάθετε και να δένεται με τη ζώνη στο καρεκλάκι αυτοκινήτου, θα πρέπει να κάνετε κι εσείς το ίδιο (να φοράτε δηλαδή τη ζώνη ασφαλείας). Το παιδάκι μαθαίνει συνέχεια από εσάς και μιμείται τις πράξεις σας, γι'αυτό θα πρέπει να φροντίζετε να του δίνεται το καλό παράδειγμα.
6. Μην καταπιέσετε το παιδί σας και μη του λέτε συνεχώς τι πρέπει να κάνει. Αντίθετα δώστε του την ευκαιρία να παίρνει πρωτοβουλίες μόνο του. Αν το διορθώνεται συνέχεια για όσα λέει και ότι κάνει, θα πάψει να σκέφτεται μόνο του και θα περιμένει πάντα τις δικές σας οδηγίες γιατί θα συνηθίσει να το κατευθύνετε εσείς.
7. Να είστε αρκετά διπλωματικοί. Το να το παροτρύνετε να κάνει κάτι με μια πρόκληση είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος. Για παράδειγμα μπορείτε να του πείτε " Θα μαζέψεις τα παιχνίδια σου μέχρι εγώ να τακτοποιήσω τα ψώνια. Για να δούμε ποιος θα τελειώσει πρώτος?"
8. Να είστε εκδηλωτικοί. Είναι πολύ σημαντικό να καταλαβαίνει το παιδί τη χαρά και τον ενθουσιασμό σας όταν κάνει κάτι. Να μη διστάζετε να το επιβραβεύετε όταν σας ακούει. Το παιδάκι χαίρεται να σας ευχαριστεί κι έτσι θα του δώσετε το κίνητρο να το ξανακάνει. Αν δεν αισθάνεται ότι έχει την έγκρισή σας, δεν μπορεί να συνεργαστεί.
9. Δώστε την ευκαιρία στο παιδάκι σας να αρχίζει να συμμετέχει σιγά σιγά στις δουλειές του σπιτιού. Η καθαριότητα του σπιτιού και το συμμάζεμα είναι υποχρέωση όλων. Ο μπαμπάς ξεπλένει τα πιάτα, η μαμά τα βάζει στο πλυντήριο και το παιδάκι μπορεί να βοηθήσει να τα τακτοποιήσετε στα ντουλάπια. Το μικρούλη σας που όπως είπαμε παραπάνω σας μιμείται, θα αντιδράσει ευχάριστα σε αυτή την πρώτη γεύση ευθύνης και υποχρέωσης.
10. Ενθαρρύνετε το παιδάκι να μαζεύει τα παιχνίδια του όταν έχει τελειώσει. Ποτέ όμως στη μέση του παιχνιδιού. Στην αρχή θα μοιράζεστε τη δουλειά. Ένα τουβλάκι εσείς, ένα το παιδί. Το μικρούλη πρέπει μέσα από ευχάριστες διαδικασίες να μάθει τις υποχρεώσεις του και τις ευθύνες του. Με αυτό τον τρόπο θα είναι περισσότερο πρόθυμο να κάνει κάτι και δεν θα νιώθει ότι κάνει αγγαρεία.
Βάλτε μαζί την κουκλίτσα για ύπνο ή το αυτοκίνητο στο γκαράζ. Είναι όμως και μια μοναδική ευκαιρία για μάθηση. "Εσύ θα μαζέψεις όλα τα μπλε τουβλάκια κι εγώ τα κίτρινα". Με αυτό τον τρόπο θα αρχίσει να ξεχωρίζει τα χρώματα και σιγά σιγά να τα μαθαίνει. Στο τέλος πάντα να το ευχαριστείται για τη βοήθεια.
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο