Η έρευνα δείχνει ότι αμέσως μετά από τη σύλληψη, υπάρχει ένα επίπεδο συνειδητότητας στο έμβρυο. Καθώς το έμβρυο αναπτύσσεται, το υποσυνείδητό του αποθηκεύει πληροφορίες ώστε να προετοιμαστεί για το περιβάλλον της μητέρας του καθώς επίσης η συναισθηματική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει γονιδιακά το έμβρυο!
Όμως, ο ρόλος του πατέρα στη σχέση του με τη μητέρα είναι επίσης σημαντικός. Από τον έκτο μήνα, το έμβρυο μπορεί να ακούσει και να κινηθεί με το ρυθμό της φωνής της μητέρας του. Φανταστείτε τη διαφορετική επίδραση που δέχεται όταν η μητέρα του τραγουδά ευτυχισμένη ή φωνάζει με θυμό. Δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι υπερηχογραφήματα που λαμβάνονται, ενώ οι γονείς φωνάζουν ο ένας στον άλλο δείχνουν ολόκληρο το σώμα του μωρού να συσπάται με διέγερση. Φανταστείτε τη ζημιά που προκαλείται μετά από μήνες τροφοδοσίας του εμβρύου με αυτή την αρνητική ενέργεια.Τρομακτικό, έτσι δεν είναι;Στην πραγματικότητα, οι μελέτες δείχνουν ότι μια κακή σχέση μεταξύ των γονέων αυξάνει τον κίνδυνο ψυχολογικής και σωματικής βλάβης του παιδιού σε ένα εντυπωσιακό ποσοστό 200% ή και περισσότερο! οι σκέψεις ” οι αντιληπτές από τις μητέρες τους πριν από τη γέννηση” επιτρέπουν στο αγέννητο βρέφος να «βελτιστοποιήσει τη γενετική και την φυσιολογική του ανάπτυξη.”
«Είναι βιολογικά αδύνατο για ένα γονίδιο να λειτουργεί ανεξάρτητα από το περιβάλλον του: τα γονίδια σχεδιάστηκαν για να ρυθμίζονται από τα σήματα από τον άμεσο περιβάλλοντα χώρο τους», … μερικά από τα οποία, με τη σειρά τους, είναι βαθιά επηρεασμένα από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μας.”
Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν τους ζωντανούς οργανισμούς ως ”δυναμικά συστήματα” ικανά για άμεσο επαναπρογραμματισμό των συμπεριφορών των γονιδίων ώστε να φιλοξενήσουν τις περιβαλλοντικές προκλήσεις».Η σχέση μεταξύ αρνητικών σκέψεων, συναισθημάτων, και αντίδρασης στο στρες είναι σαφής. Η σχέση μεταξύ της αισιοδοξίας και της γαλούχηση του αγέννητου παιδιού θα ακολουθήσει κατά πάσα πιθανότητα την ίδια πορεία δράσης. Αυτή τη φορά, οι “καλές” ορμόνες, όπως η οξυτοκίνη, είναι πιθανό να είναι αυτές που κυκλοφορούν για να βοηθήσουν το μωρό.
Αλλά οι σκέψεις μπορεί να έχουν μια ακόμη πιο άμεση διαδρομή για τον επηρεασμό του DNA. Υπάρχει και μια άλλη ενέργεια που φαίνεται να συνδέει τις συναισθηματικές σκέψεις με τη γενετική αλλαγή. Ας δουμε πόσο δεκτικός σε σκέψεις μπορεί να είναι ο πλακούντας.
Στη μελέτη, το Ινστιτούτο HeartMath, , χρησιμοποίειται DNA από πλακούντα. Σε κάθε έναν από τους 28 ερευνητές, οι οποίοι ήταν ”ειδικά εκπαιδευμένοι” στο πώς να δημιουργούν και να αισθάνονται έντονα συναισθήματα όταν τους ζητηθεί”, δόθηκε ένα φιαλίδιο DNA από πλακούντα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάθε δείγμα του DNA του πλακούντα “άλλαζε σχήμα ανάλογα με τα συναισθήματα των ερευνητών του.”
Όταν οι ερευνητές αισθάνονταν θετικά συναισθήματα, όπως αγάπη, χαρά και ευγνωμοσύνη, το DNA », απάντησε με χαλάρωση: “Το κλώσμα του ομφάλιου λώρου ξετυλίχθηκε και μάλιστα επιμηκύνθηκε” Όταν οι ερευνητές αισθάνονταν αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμό, φόβο, απογοήτευση ή άγχος, το DNA “σφίχθηκε, έγινε μικρότερο, και ακόμη έσβησε πολλούς από τους κωδικούς του.” Τέλος, όταν οι ερευνητές αισθάνθηκαν και πάλι θετικό συναίσθημα, οι «κώδικες τέθηκαν και πάλι σε λειτουργία.”
Τα συμπερασματα δικα σας!!!!!!!!!!!!
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο