Κατά την χρονική αυτή περίοδο, ο γιατρός θα ελέγχει με ιδιαίτερη προσοχή τόσο την υγεία του εμβρύου όσο και αυτή της μητέρας, για να αποτρέψει ενδεχόμενο κίνδυνο. Πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει σε πολύ τακτά διαστήματα, να ελεγχθούν τα παρακάτω:
- οι κινήσεις του εμβρύου, που πρέπει να είναι συχνές και ζωηρές
- οι παλμοί της καρδιάς του εμβρύου
- η ποσότητα και οι αποχρώσεις του αμνιακού υγρού
Η απόφαση του γιατρού, για το αν θα προκαλέσει τον τοκετό, βασίζονται στα παραπάνω. Εάν με το τέλος της 42ης εβδομάδος το παιδί δεν έχει γεννηθεί , ο γιατρός θα θεωρήσει απαραίτητο να προχωρήσει στον τοκετό ακόμη και αν δεν υπάρχουν δείγματα ότι το έμβρυο κινδυνεύει.
Αυτό γίνεται εισάγοντας στον κόλπο ένα τζελ που θα προετοιμάσει τον τράχηλο της μήτρας για την έναρξη των ωδινών και να προκαλέσουν τις πρώτες συσπάσεις.
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο