Η παχυσαρκία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Οι αιτίες μπορεί να είναι διάφορες και διάφορης σοβαρότητας, όμως σε κάθε περίπτωση απαιτείται μεγάλη προσοχή.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να εμφανιστεί κάποια ακαταστασία στη διατροφή που οφείλεται σε λανθασμένες γνώσεις υγιεινής λόγω των οποίων η έγκυος σκέφτεται ότι πρέπει να τρέφεται υπερβολικά για να καλύψει τις ανάγκες του παιδιού που κυοφορεί. Η λεγόμενη έκφραση " Πρέπει να τρώω για δύο".

Αυτή η ακαταστασία στη διατροφή μπορεί επίσης να προέρχεται από μια διαφοροποίηση της ψυχικής ισορροπίας, που είναι ιδιαίτερα εύθραυστη αυτή την περίοδο. Αυτός ο τύπος παχυσαρκίας που οφείλεται σε μια υπερθερμιδική διατροφή θεραπεύεται εύκολα με μια αναγκαία δίαιτα.

Διαφορετικής προέλευσης είναι η παχυσαρκία που συνοδεύεται από μια προδιαβητική κατάσταση. Αυτός ο τύπος παχυσαρκίας γίνεται πιο έντονος στις επόμενες εγκυμοσύνες. Η παχυσαρκία και ειδικά η παχυσαρκία στη εγκυμοσύνη πρέπει να θεωρηθεί σαν μια σοβαρή και πραγματική πάθηση γιατί η καρδιά υπερφορτώνεται σε έργο.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το μυοκάρδιο υποβάλλεται σε εντονότερο στρες (αυξάνουν οι χτύποι ανά λεπτό), επομένως μπορεί να γίνει κατανοητό πως η πρόθεση του παράγοντα "παχυσαρκία" στον παράγοντα "εγκυμοσύνη" εντείνει το ρυθμό που η καρδιά υποχρεώνεται να δουλεύει την συγκεκριμένη περίοδο. Ακόμα ευνοεί την υπερτροφία του καρδιακού ιστού που εύκολα εξελίσσεται σε στηθάγχη, σε παλμούς, σε καρδιακό έμφραγμα ή σε καρδιακή ανεπάρκεια.

Η παχύσαρκη έγκυος επίσης κινδυνεύει από υπερτασικές παθήσεις.

Στην πραγματικότητα οι λέξεις "παχυσαρκία", "διαβήτης", "υπέρταση" συνδέονται μεταξύ τους και η πρώτη αιτία μεταξύ των τριών παθήσεων είναι κοινή. Πρόκειται δηλαδή για μια πρωτογενή μη ανοχή στους υδατάνθρακες, που ανήκουν στην κατηγορία ουσιών των οποίων είναι μέρος τα σάκχαρα, το άμυλο, τα άλευρα. Σαν μη ανοχή στους υδατάνθρακες εννοούμε ένα ελάττωμα του μεταβολισμού λόγω του οποίου οι υδατάνθρακες μεταβολίζονται με μεγάλη δυσκολία.

Ο καθυστερημένος μεταβολισμός επιφέρει μια αφύσικη συσσώρευση τους που τα υποχρεώνει να μετασχηματιστούν σε λίπη και σε χοληστερόλη. Η χοληστερόλη είναι ένα ειδικό λίπος που σε αυτές τις αλλοιωμένες καταστάσεις τείνει να συσσωρεύεται στα τοιχώματα των αρτηριακών αγγείων, τα σκληραίνει και τα στενεύει. Αυτό το φαινόμενο είναι η αρχή της υπέρτασης. Με τη σειρά της η υπέρταση επιδεινώνεται σε αρτηριοσκλήρωση κτλ.

Έτσι λοιπόν εξηγείται η η συχνή συνύπαρξη του διαβήτη με την παχυσαρκία και την υπέρταση. Εύκολα ο διαβήτης ή η προδιαβητική κατάσταση και η παχυσαρκία αντανακλώνται στο έμβρυο. Το έμβρυο μπορεί να μεγαλώσει δυσανάλογα από ό,τι θα συνέβαινε φυσιολογικά, με αποτέλεσμα να μην διέρχεται εύκολα μέσα από τη λεκάνη της γυναίκας κατά τον τοκετό. Ακόμα οι μητρικές συστολές μπορεί να μειωθούν σε συχνότητα και να εξαφανιστούν λόγω της εξάντλησης των μυικών ινών της μήτρας. Να γιατί εύκολα προχωρούμε στην καισαρική τομή που σε περίπτωση παχυσαρκίας είναι μια τεχνική πολύ δύσκολη και κατά συνέπεια η ανάρρωση βραδύτερη.

Για τους λόγους αυτούς οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της παχυσαρκίας και προσδοκούν μια εγκυμοσύνη θα πρέπει να χειριστούν το θέμα αυτό με ιδιαίτερη προσοχή και αποφασιστικότητα. Παράλληλα με μια συγχρονισμένη προσπάθεια από την πλευρά της εγκύου εξαιρετικά σημαντική είναι και η βοήθεια κάποιου διαιτολόγου, του μαιευτήρα και η ψυχολογική υποστήριξη από το οικείο περιβάλλον.