Eπικίνδυνος ο πρόωρος τοκετός - Mέρος 1ο

Oλοι προσπαθούν να διακρίνουν αν μοιάζει στη μαμά ή στον μπαμπά κι όταν το ζευγάρι αφήσει το μαιευτήριο για το σπίτι μαζί με το νέο μέλος της οικογενείας του, μια νέα περιπέτεια αρχίζει.

Ευτυχώς, αυτό το ευχάριστο σενάριο συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις. Oμως, οι πιθανότητες για μια υγιή έναρξη της ζωής περιορίζονται όταν το μωρό γεννιέται νωρίτερα από το τυπικό όριο των 40 εβδομάδων. Ο πρόωρος τοκετός –δηλαδή, τουλάχιστον 3 εβδομάδες νωρίτερα, όπως τον προσδιορίζουν οι γιατροί– αποτελεί την κύρια αιτία εμφάνισης αναπτυξιακής αναπηρίας στα παιδιά, συμπεριλαμβανομένης της εγκεφαλικής παράλυσης και της πνευματικής καθυστέρησης, σύμφωνα με τη δρα Eve Lackritz από το αμερικανικό Εθνικό Κέντρο Πρόληψης Χρόνιων Παθήσεων και Προώθησης Υγείας. Επίσης, ο πρόωρος τοκετός αποτελεί σημαντική αιτία τύφλωσης, χρόνιων πνευμονικών προβλημάτων και γενετικών ανωμαλιών.

Μέχρι στιγμής, εξαιτίας ενός συνδυασμού αιτίων –που δεν είναι όλα σαφή– περίπου ένα στα οκτώ μωρά στις ΗΠΑ γεννιέται τουλάχιστον τρεις εβδομάδες νωρίτερα από το καθορισμένο χρονικό διάστημα. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η αναλογία αυτή παρουσιάζει αύξηση 27% από το 1980. Οι πρόοδοι που έχουν γίνει στην προγεννητική φροντίδα έχουν σώσει πολλά παιδιά που σε άλλη περίπτωση θα είχαν χάσει τη ζωή τους. Και αρκετά από τα βρέφη που φεύγουν από τη μονάδα εντατικής θεραπείας μεγαλώνουν και γίνονται υγιείς, δραστήριοι ενήλικες.

Αλλά καμία θερμοκοιτίδα, όσο εξελιγμένη τεχνολογικά κι αν είναι, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μήτρα της γυναίκας. Ο στόχος, όπως λένε οι γιατροί και οι μαίες που φροντίζουν τα ιδιαιτέρως ευαίσθητα βρέφη, είναι σε πρώτη φάση να καλύψουν τις επιπλέον ανάγκες τους.

Οι πιο συνηθισμένες αιτίες πρόωρου τοκετού θεωρούνται:

• Οι μέθοδοι εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οι ειδικοί στις ΗΠΑ συχνά μεταφέρουν περισσότερα από ένα έμβρυα στη μήτρα κατά την ivitro γονιμοποίηση (IVF), με την ελπίδα ότι θα αυξήσουν έτσι τις πιθανότητες ένα από αυτά να «πιάσει» κι έτσι οι ίδιοι να αυξήσουν τα ποσοστά επιτυχίας της κλινικής τους. Οι μελέτες, όμως, υποστηρίζουν ότι οι πιθανότητες μιας πετυχημένης εγκυμοσύνης μπορεί να είναι οι ίδιες είτε εμφυτευθούν ένα, δύο ή τρία έμβρυα. Hδη στην Ευρώπη σε αρκετές κλινικές εξωσωματικής γονιμοποίησης έχει αποφασιστεί να περιοριστεί ο αριθμός των εμβρύων που εμφυτεύονται σε ένα ή δύο.
  
• Ο αριθμός των εμβρύων. Eνα μεγάλο ποσοστό πρόωρων τοκετών συνδέεται με τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό πολλαπλών γεννήσεων –δίδυμα, τρίδυμα ή περισσότερα– που έπονται των θεραπειών γονιμότητας. Αν κυοφορείτε ένα έμβρυο, οι πιθανότητές σας να γεννήσετε πρόωρα είναι μόλις 10% και οι πιθανότητες να γεννήσετε πολύ πρόωρα (πριν από την 32η εβδομάδα) είναι λιγότερο από 2%, σύμφωνα με τον δρα Charles Lockwood από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ.
  
  Αν όμως έχετε δίδυμα, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, οι πιθανότητες να γεννήσετε πρόωρα αυξάνονται στο 58% και πολύ νωρίτερα στο 12%. Με τρίδυμα δεν έχετε σχεδόν καμία πιθανότητα να καλύψετε πλήρως το κανονικό διάστημα της εγκυμοσύνης, ενώ η πιθανότητα να γεννήσετε πριν από την 32η εβδομάδα είναι 60%.
  
• Οι συνθήκες ζωής. Οι γιατροί εδώ και χρόνια γνωρίζουν ότι το κάπνισμα, οι μολύνσεις της μήτρας, η υψηλή αρτηριακή πίεση και προηγούμενο ιστορικό πρόωρου τοκετού εκθέτουν κι αυτά την υποψήφια μητέρα σε μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού. Hδη εξετάζουν την πιθανότητα άλλοι παράγοντες, όπως το στρες, η διατροφή πριν και μετά τη σύλληψη και οι μολύνσεις, να παίζουν κάποιο ρόλο στον πρόωρο τοκετό.
  
  Ωστόσο και πάλι παραμένει ένα μυστήριο, αφού σχεδόν το ήμισυ των πρόωρων γεννήσεων έχει ασαφείς αιτίες. Oλα πηγαίνουν καλά καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και παρ’ όλα αυτά το παιδί γεννιέται πρόωρα.