Τοκετός: Φόβος και τρόμος! Πείτε μου εμπειρίες σας!

[tatouska]

Κορίτσια καλησπέρα!!!

Ειμαι στον 6ο μήνα της 1ης μου εγκυμοσύνης με ΠΗΤ 12/07. Στόχος μου είναι ο φυσιολογικός τοκετός και μόνο σε περίπτωση που κινδυνεύω εγώ ή το παιδί να πάμε σε καισαρική. Τον Μάιο γίνομαι...38 Μαϊων αισίως... Γενικά φοβάμαι πολύ και όσο περνάνε μέρες την σκέφτομαι όλο και πιο πολύ την ημέρα του τοκετού και τρέμω!! Θα εκτιμούσα πολύ να ακούσω εμπειρίες τοκετού αληθινές και ειδικά εμπειρίες από 1η γέννα. 

[KONSTANTIA]

Όσο πλησιάζεις προς το τέλος θα λες "άντε λίγο ακόμα θέλω", θα μεγαλώνει η κοιλιά, θα γίνεται όλο και πιο έντονη η παρουσία του μέσα σου, μερικές λένε ότι νιώθουν δυσφορία οπότε θα φτάσεις στο τέλος και θα λες "άντε να γεννήσω να το πάρω στην αγκαλιά μου, να το δω". Σου εύχομαι ολόψυχα να καταφέρεις να γεννήσεις με φτ, οι περισσότερες αυτό θέλουν αλλά υπάρχουν και μερικές περιτπώσεις που μπορεί να μην υπάρχει κίνδυνος για την μητέρα ή το έμβρυο αλλά διαρκεί τόσες πολλές ώρες η όλη διαδικασία, οι πόνοι κλπ που εύκολα μπορεί να πεις "ας κάνω καισαρική να τελειώνω". Εγώ ξεκίνησα με πρόκληση Παρασκευή στις 10 το πρωί και αφού πέρασα όλους τους πόνους, περπάτησα όσο δεν είχα περπατήσει σε όλη την ζωή μου για να κάνω διαστολή αλλά δεν έκανα, μου βάλανε ωκυτοκίνη και μου σπάσανε τα νερά για να με βοηθήσουν, τελικά την επόμενη μέρα στις 9:30 μπήκαμε για καισαρική.

[Ath33]

Εγώ γέννησα φυσιολογικά με επισκληρίδιο 9+2εβδ...μου έβαλαν φάρμακο και ξεκίνησε η διαστολή 10 το πρωί..γέννησα στις τρεις παρά το μεσημέρι πόνεσα πολύ γιατί ο μικρός ερχόταν στραβά ήταν και μεγαλόσωμος..είχα και τον άντρα μου μαζί βέβαια..Αυτό που δεν θα ξεχασω είναι όταν μου είπε η γυναικολογος είσαι έτοιμη γεννάς μπήκαμε στην αίθουσα και με 2 σπρωξιές βγήκε ο μικρος..αυτό ήταν..μόλις τον πήρα αγκαλιά τα ξέχασα όλα..

[Λευτέρης]

Φόβος σε σχέση με τι πράγμα; 

εγω είμαι 33 εβδομάδων και έχω χε@@ει πάνω μου με τον τοκετό... 

[Ath33]

στις πριν 35 λεπτά, ο/η Λευτέρης είπε:

Φόβος σε σχέση με τι πράγμα; 

εγω είμαι 33 εβδομάδων και έχω χε@@ει πάνω μου με τον τοκετό... 

Εγώ να δεις πόσο φοβόμουν...αλλά πίστεψε με θα τα ξεχάσεις όλα όταν πάρεις το μικρό σου αγκαλιά είναι μοναδικό πράγμα ο τοκετός πίστεψέ με..

[Diwni]

Κοριτσια πιστεύω πως όσο πλησιάζει ο καιρος για τον τοκετό όλες έχουμε ένα άγχος. Άλλες λιγότερο άλλες περισσότερο. Εμένα με έπιασε οταβ μπήκα στο μήνα μου. Σκεφτόμουν πόσες ώρες θα κάνω, πόσο θα πονέσω κτλ. Έλεγα άντε να γεννήσω όχι για να τελειώνει η εγκυμοσύνη μ άλλα για να ξεπεράσω τ τοκετό, να τον αφήσω πίσω μου.

Η δική μ ιστορία στα γρηγορα. Τρίτη 8 Αυγούστου είχα όλο τ απόγευμα συσπάσεις. Δ έδωσα σημασία. Πήγα για ψώνια στο σούπερ μάρκετ, βγήκα αγορά, ήπια κ καφέ. Γύρισα σπίτι γύρω στις 10 τ βραδυ κ γύρω στις 11 συνειδητοποίησα ότι οι συσπάσεις μ ήταν 5λεπτες. Πήρα τ γιατρό πήγα με είδε είχα διαστολή 1. Μ λέει πήγαινε ξεκουράσου κ μόλις νιώσεις να δυναμώνουν φύγαμε. Γύρισα σπίτι, είδα τηλ, διάβασα ρ βιβλιο μου, έπλυνα τα πιάτα, μάζεψα κ κατο ρούχα. Έκανα κ ένα ντουζ κ ξάπλωσα στον καναπέ. Όλο τ βραδυ πονούσα. Αλλά έλεγα οκ αντέχω λίγο ακόμη. Στις 6.30 τ πρωί πήρα τ γιατρό τ λέω κουράστηκα με μαλώσε π περίμενα τόση ώρα. Ξεκινήσαμε στις 7 για Θεσσαλονίκη καθώς ειμαι από επαρχία έφθασα στος 9 είχα διαστολή 2. Μ βάλαν κ τεχνητούς πόνους έφθασαν οι συσπάσεις ανά λεπτό. Στη μια τ μεσημέρι έκανα επισκληριδιο. Να μην τα πολυλογώ γέννησα στις 9 τ βραδυ με καισαρική μετά από 22 ώρες δηλαδή. Έφθασα διαστολη 7 κ κόλλησα εκεί. Η μικρή κατέβαινε εντελώς στραβά κ δ υπήρχε περίπτωση να βγει φυσιολογικά όσο κ να περιμέναμε. Τους πόνους τους άντεχα αν κ μετα την επισκληριδιο δ καταλάβαινα τπτ. Ενδιάμεσα των δόσεων όμως αφήνα λίγη ώρα να έχω πόνους γτ άλλαζα λ στάσεις μπας κ γυρίσει λίγο κ βγει άλλα τπτ. Ταλαιπωρήθηκα πολύ κ πιο ποκυ αυτό μ έμεινε παρά πόνος. Γτ είχα αυπνη πάνω από 36 ώρες κ μυστική άλλες τόσες. Παρόλα αυτά Ανυπομονώ να περάσει λίγο ο καιρός κ να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες για δεύτερο. Πάλι θα τ προσπαθήσω αν όλα πάνε καλά για φυσιολογικό τοκετό κ πραγματικά τ περιμένω πως κ πως.

Κοριτσια όσα κ να διαβάσετε κάνεις δ ξέρει πως θα είναι ο δικός σας τοκετός. Γερά μωράκια πάνω απ Όλα εύχομαι!

[Maria6390]

Λοιπόν να σου πω κ εγώ τη δικιά μου εμπειρία, είμαι 28 και γέννησα πριν 20 μέρες με καισαρική. Η μικρή μου είχε γυρίσει με το κεφάλι κάτω από τον 6 μήνα. Όλη μου η εγκυμοσύνη ήταν τέλεια δεν είχα απολύτως τίποτα λες και δεν ήμουν έγκυος. Όταν μπήκα στο μήνα μου μόνο ένιωθα απίστευτη κούραση και πονούσε η μέση μου κατά τ αλλά καλά. Αααα κ τρελλές αϋπνίες. Ενώ όπως σ είπα το μωρό είχε γυρίσει από νωρίς και εμπεδωθηκε στη λεκάνη αρχές του 9ου. Δε με έπιασαν ποτέ πόνοι, είχα μπει στη 40 βδομάδα και στον καρδιοτοκογραφο είδαμε ότι η μικρή είχε 140 παλμούς σταθερα(κανονικά πρέπει να υπάρχουν διακυμάνσεις) έκανα 3 φορές καρδιοτοκογραφο εκείνη τη μέρα με έστειλαν να περπατήσω να φάω κλπ αλλά το μωρό σταθερά 140. Οπότε ο γιατρός μου δεν το ρίσκαρε με έβαλε επειγόντως για καισαρική εκείνη την ίδια μέρα( δεν κάναμε τεχνητούς για να μη στρεσσαρουμε κ άλλο το μωρό το οποίο ήδη δυσανασχετούν). Έκανα επισκληριδιο γιατί δε μου εφταναν όλα τ αλλά ήμουν κ κρυωμενη με βήχα και σύναχι. Το χειρουργείο δεν ήταν απολύτως τίποτα δε νιώθεις τίποτα εκτός από κάποια πίεση όταν βγάζουν το μωρό όχι πόνο απλά πίεση. Γενικά πόνο δεν ένιωσα. Μέσα σε 5 λεπτα έβγαλαν τη μικρή μου την έδωσαν πάνω μου για λίγο και μετά την πήραν, εμένα με έβγαλαν γύρο στα τριάντα λεπτά αργότερα. Μετεγχειριτικους πόνους έχεις αλλά εγώ δεν πόνεσα ιδιαίτερα σηκώθηκα κ περπάτησα το ίδιο απογευμα. Κ τώρα πλέον δεν πονάω καθόλου, από τη 10η μέρα κ μετά δεν πολυπονουσα. Αυτά από μένα. Το παν για μένα είναι να μη φοβασαι, σκέψου ότι θα δεις το μωράκι σου κ μη σκέφτεσαι τον πόνο.

[tatouska]

στις πριν 18 ώρες, ο/η KONSTANTIA είπε:

Όσο πλησιάζεις προς το τέλος θα λες "άντε λίγο ακόμα θέλω", θα μεγαλώνει η κοιλιά, θα γίνεται όλο και πιο έντονη η παρουσία του μέσα σου, μερικές λένε ότι νιώθουν δυσφορία οπότε θα φτάσεις στο τέλος και θα λες "άντε να γεννήσω να το πάρω στην αγκαλιά μου, να το δω". Σου εύχομαι ολόψυχα να καταφέρεις να γεννήσεις με φτ, οι περισσότερες αυτό θέλουν αλλά υπάρχουν και μερικές περιτπώσεις που μπορεί να μην υπάρχει κίνδυνος για την μητέρα ή το έμβρυο αλλά διαρκεί τόσες πολλές ώρες η όλη διαδικασία, οι πόνοι κλπ που εύκολα μπορεί να πεις "ας κάνω καισαρική να τελειώνω". Εγώ ξεκίνησα με πρόκληση Παρασκευή στις 10 το πρωί και αφού πέρασα όλους τους πόνους, περπάτησα όσο δεν είχα περπατήσει σε όλη την ζωή μου για να κάνω διαστολή αλλά δεν έκανα, μου βάλανε ωκυτοκίνη και μου σπάσανε τα νερά για να με βοηθήσουν, τελικά την επόμενη μέρα στις 9:30 μπήκαμε για καισαρική.

Ναι, είμαι σίγουρη ότι εκείνη την ώρα ίσως σκέφτομαι διαφορετικά. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και για μένα και για την μπέμπα μου!

Να χαίρεσαι το παιδάκι σου Κωνταντία μου!

[tatouska]

στις πριν 18 ώρες, ο/η Λευτέρης είπε:

Φόβος σε σχέση με τι πράγμα; 

εγω είμαι 33 εβδομάδων και έχω χε@@ει πάνω μου με τον τοκετό... 

Φοβάμαι γιατί γενικώς δεν φημίζομαι για την αντοχή μου στον πόνο! Η μάνα μου πάντα με κορόϊδευε! Ενώ γενικά είμαι δυναμική και έχω καταφέρει πολλά δύσκολα πράγματα στη ζωή μου και μάλιστα μόνη μου, με τον πόνο είμαι κότα!!! Τρέμω λέμε!! Φοβάμαι επίσης ότι κάτι δεν θα πάει καλά! Γενικά και γω χεσμεντέν!!!

33 εβδομάδων, ε?? Κοντεύεις!! Εύχομαι από καρδιάς να κάνεις ένα 'φλουπ' και να βγει το παιδάκι σου! Υγιέστατο και συ ακμαιότατη!!! Να σου πάνε ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!! Και μετά φυσικά έλα πάλι στο φόρουμ να μας πεις την εμπειρία σου!!

[tatouska]

στις πριν 10 ώρες, ο/η Maria6390 είπε:

Λοιπόν να σου πω κ εγώ τη δικιά μου εμπειρία, είμαι 28 και γέννησα πριν 20 μέρες με καισαρική. Η μικρή μου είχε γυρίσει με το κεφάλι κάτω από τον 6 μήνα. Όλη μου η εγκυμοσύνη ήταν τέλεια δεν είχα απολύτως τίποτα λες και δεν ήμουν έγκυος. Όταν μπήκα στο μήνα μου μόνο ένιωθα απίστευτη κούραση και πονούσε η μέση μου κατά τ αλλά καλά. Αααα κ τρελλές αϋπνίες. Ενώ όπως σ είπα το μωρό είχε γυρίσει από νωρίς και εμπεδωθηκε στη λεκάνη αρχές του 9ου. Δε με έπιασαν ποτέ πόνοι, είχα μπει στη 40 βδομάδα και στον καρδιοτοκογραφο είδαμε ότι η μικρή είχε 140 παλμούς σταθερα(κανονικά πρέπει να υπάρχουν διακυμάνσεις) έκανα 3 φορές καρδιοτοκογραφο εκείνη τη μέρα με έστειλαν να περπατήσω να φάω κλπ αλλά το μωρό σταθερά 140. Οπότε ο γιατρός μου δεν το ρίσκαρε με έβαλε επειγόντως για καισαρική εκείνη την ίδια μέρα( δεν κάναμε τεχνητούς για να μη στρεσσαρουμε κ άλλο το μωρό το οποίο ήδη δυσανασχετούν). Έκανα επισκληριδιο γιατί δε μου εφταναν όλα τ αλλά ήμουν κ κρυωμενη με βήχα και σύναχι. Το χειρουργείο δεν ήταν απολύτως τίποτα δε νιώθεις τίποτα εκτός από κάποια πίεση όταν βγάζουν το μωρό όχι πόνο απλά πίεση. Γενικά πόνο δεν ένιωσα. Μέσα σε 5 λεπτα έβγαλαν τη μικρή μου την έδωσαν πάνω μου για λίγο και μετά την πήραν, εμένα με έβγαλαν γύρο στα τριάντα λεπτά αργότερα. Μετεγχειριτικους πόνους έχεις αλλά εγώ δεν πόνεσα ιδιαίτερα σηκώθηκα κ περπάτησα το ίδιο απογευμα. Κ τώρα πλέον δεν πονάω καθόλου, από τη 10η μέρα κ μετά δεν πολυπονουσα. Αυτά από μένα. Το παν για μένα είναι να μη φοβασαι, σκέψου ότι θα δεις το μωράκι σου κ μη σκέφτεσαι τον πόνο.

Να σου ζήσει @Maria6390!!! Να χαίρεσαι την μπουμπούκα σου!!! Χαίρομαι που ενώ έχεις νεογέννητο έχεις και χρόνο να μας γράψεις να μας πεις την εμπειρία σου. Αυτό είναι κάτι άλλο που φοβάμαι. Πως θα είναι η ζωή μετά!! Είσαι και μικρούλα εσύ! Έχεις περισσότερα κουράγια από εμάς!

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να έρθει η στιγμή καμιά μας δεν έχει ιδέα πως θα είναι και πως θα πάει...

Αγωνία με λαχτάρα που λέει και ο Τόλης... (πάντα επίκαιρος και διαχρονικός ο άτιμος!)

[Λευτέρης]

στις πριν 54 λεπτά, ο/η tatouska είπε:

Φοβάμαι γιατί γενικώς δεν φημίζομαι για την αντοχή μου στον πόνο! Η μάνα μου πάντα με κορόϊδευε! Ενώ γενικά είμαι δυναμική και έχω καταφέρει πολλά δύσκολα πράγματα στη ζωή μου και μάλιστα μόνη μου, με τον πόνο είμαι κότα!!! Τρέμω λέμε!! Φοβάμαι επίσης ότι κάτι δεν θα πάει καλά! Γενικά και γω χεσμεντέν!!!

33 εβδομάδων, ε?? Κοντεύεις!! Εύχομαι από καρδιάς να κάνεις ένα 'φλουπ' και να βγει το παιδάκι σου! Υγιέστατο και συ ακμαιότατη!!! Να σου πάνε ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!! Και μετά φυσικά έλα πάλι στο φόρουμ να μας πεις την εμπειρία σου!!

Καλημερα! Εμένα ο πόνος δεν με τρομάζει τραγικά, όσο η επισκληρίδειος και μη πάει κάτι στραβά.... πάντως αυτό που λένε τα κορίτσια, έχει μεγάλη διαφορά όσο περνάει ο καιρός. Μεγαλώνει η κοιλιά, δυσκολεύει η αναπνοή, και λίγο είσαι άντε να βγεις να σε γνωρίσω κιόλας.... αλλά από την άλλη χεσμεντεν επίσης!!!! 36 στα 37 χρόνων εγώ! 

[Guest]

Αχ ρε κορίτσια πολύ χαίρομαι να διαβάζω ιστορίες γέννας. Ειναι πολύ αισιόδοξες και συγκινητικές. Ευχομαι να τις ζήσουμε όλες με happy end! Ανυπομονω για όλες μας!

[Maria6390]

στις πριν 58 λεπτά, ο/η tatouska είπε:

Να σου ζήσει @Maria6390!!! Να χαίρεσαι την μπουμπούκα σου!!! Χαίρομαι που ενώ έχεις νεογέννητο έχεις και χρόνο να μας γράψεις να μας πεις την εμπειρία σου. Αυτό είναι κάτι άλλο που φοβάμαι. Πως θα είναι η ζωή μετά!! Είσαι και μικρούλα εσύ! Έχεις περισσότερα κουράγια από εμάς!

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να έρθει η στιγμή καμιά μας δεν έχει ιδέα πως θα είναι και πως θα πάει...

Αγωνία με λαχτάρα που λέει και ο Τόλης... (πάντα επίκαιρος και διαχρονικός ο άτιμος!)

Γενικά εμένα είναι ήσυχο μωρό δεν έχω θέμα, για αυτό έχω και χρόνο!!! Όλα καλά θα πάνε μη φοβάσαι!!!

[tatouska]

στις πριν 6 λεπτά, ο/η Λευτέρης είπε:

Καλημερα! Εμένα ο πόνος δεν με τρομάζει τραγικά, όσο η επισκληρίδειος και μη πάει κάτι στραβά.... πάντως αυτό που λένε τα κορίτσια, έχει μεγάλη διαφορά όσο περνάει ο καιρός. Μεγαλώνει η κοιλιά, δυσκολεύει η αναπνοή, και λίγο είσαι άντε να βγεις να σε γνωρίσω κιόλας.... αλλά από την άλλη χεσμεντεν επίσης!!!! 36 στα 37 χρόνων εγώ! 

Α ναι! Καλά που μου το θύμισες! Και την επισκληρίδειο φυσικά φοβάμαι!! χαχαχα!

Κοντά είμαστε ηλικιακά. Εγώ κλείνω τα 38 τον Μάϊο. ΑΝΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!!!!

[tatouska]

στις πριν 2 λεπτά, ο/η Maria6390 είπε:

Γενικά εμένα είναι ήσυχο μωρό δεν έχω θέμα, για αυτό έχω και χρόνο!!! Όλα καλά θα πάνε μη φοβάσαι!!!

Τυχερή μανούλα είσαι! Θα είσαι ήσυχη και συ, γιαυτό βγήκε έτσι καλόβολο το μπουμπουκάκι σου. Το δικό μου αν πάρει από εμένα, σώθηκα!!!!!! Να μας λες γενικά πως τα περνάς τώρα και με το νεογέννητο. Να μαζεύουμε σκέψεις και εμπειρίες εμείς που ακόμη δεν ξέρουμε τι μας περιμένει!

[Maria6390]

στις πριν 14 λεπτά, ο/η tatouska είπε:

Τυχερή μανούλα είσαι! Θα είσαι ήσυχη και συ, γιαυτό βγήκε έτσι καλόβολο το μπουμπουκάκι σου. Το δικό μου αν πάρει από εμένα, σώθηκα!!!!!! Να μας λες γενικά πως τα περνάς τώρα και με το νεογέννητο. Να μαζεύουμε σκέψεις και εμπειρίες εμείς που ακόμη δεν ξέρουμε τι μας περιμένει!

Εγώ ήσυχη??? Καθόλου όμως!!! Από τον μπαμπά της πήρε ευτυχώς!!! Θα σας τα λέω και μετά που θα έχετε και σεις τα μωράκια σας θα τα λέμε ολες μαζί. Τι περιμένεις αγοράκι ή κοριτσάκι???

[tatouska]

στις Just now, ο/η Maria6390 είπε:

Εγώ ήσυχη??? Καθόλου όμως!!! Από τον μπαμπά της πήρε ευτυχώς!!! Θα σας τα λέω και μετά που θα έχετε και σεις τα μωράκια σας θα τα λέμε ολες μαζί. Τι περιμένεις αγοράκι ή κοριτσάκι???

Κοριτσάκι!! Και ανυπομονώ να την γνωρίσω! Ταυτόχρονα βέβαια τρέμω για την ευθύνη που θα αναλάβω. Ξέρεις.. τα γνωστά άγχη εννοείται!! Και μέσα σ'όλα παντρεύεται και ο αδερφός μου 25 Αυγούστου (εγώ έχω ΠΗΤ 12/07) και έχω και το άγχος αν θα μπορώ να αφήσω το μωρό σε μια φίλη μου ώστε να πάω και στον γάμο και να μην είμαι και χοντρέλο και στον γάμο! Και φυσικά να βγει καλά και το κορίτσι μου! Ένα χάος επικρατεί στο μυαλό μου! χαχαχαχα!

[Maria6390]

στις πριν 13 λεπτά, ο/η tatouska είπε:

Κοριτσάκι!! Και ανυπομονώ να την γνωρίσω! Ταυτόχρονα βέβαια τρέμω για την ευθύνη που θα αναλάβω. Ξέρεις.. τα γνωστά άγχη εννοείται!! Και μέσα σ'όλα παντρεύεται και ο αδερφός μου 25 Αυγούστου (εγώ έχω ΠΗΤ 12/07) και έχω και το άγχος αν θα μπορώ να αφήσω το μωρό σε μια φίλη μου ώστε να πάω και στον γάμο και να μην είμαι και χοντρέλο και στον γάμο! Και φυσικά να βγει καλά και το κορίτσι μου! Ένα χάος επικρατεί στο μυαλό μου! χαχαχαχα!

Με το καλό να έρθει και να  είναι γερή, η στιγμή που θα την ακούσεις  πρώτη φορά  δεν περιγράφεται. Σεκαταλαβαινω, εγώ ήμουν χαλαρή σ όλη την εγκυμοσύνη όταν πλησίαζα την ΠΗΤ μου άρχισα να σκέφτομαι τα πάντα. Εμένα το μόνο που με πείραζε να το πω ήταν το να σαταντωσω δεν πίστευα ότι μπορώ να μη βγαίνω τόσες μέρες κ είχα δίκιο, έμεινα 14 μέρες χωρίς να βγω, έκλαιγα χωρίς λόγο με είχε πιάσει καταθλιψη. Κ έτσι βγήκα μετά πήραμε και το οκ από τον παιδίατρο ότι μπορεί να βγαίνει η μικρή κ τώρα όλα καλά!!!

[tatouska]

στις πριν 2 λεπτά, ο/η Maria6390 είπε:

Με το καλό να έρθει και να  είναι γερή, η στιγμή που θα την ακούσεις  πρώτη φορά  δεν περιγράφεται. Σεκαταλαβαινω, εγώ ήμουν χαλαρή σ όλη την εγκυμοσύνη όταν πλησίαζα την ΠΗΤ μου άρχισα να σκέφτομαι τα πάντα. Εμένα το μόνο που με πείραζε να το πω ήταν το να σαταντωσω δεν πίστευα ότι μπορώ να μη βγαίνω τόσες μέρες κ είχα δίκιο, έμεινα 14 μέρες χωρίς να βγω, έκλαιγα χωρίς λόγο με είχε πιάσει καταθλιψη. Κ έτσι βγήκα μετά πήραμε και το οκ από τον παιδίατρο ότι μπορεί να βγαίνει η μικρή κ τώρα όλα καλά!!!

Και γω αυτή την κατάθλιψη (μέσα σ΄όλα) φοβάμαι! Θα με κοιτάει ο άντρας μου και θα λέει 'ποια είναι αυτή η τρελή που παντρεύτηκα Παναγία μου!".

Ανυπομονώ και φοβάμαι ταυτόχρονα. Νομίζω κοινά συναισθηματα σε όλες τις μέλλουσες 1η φορά μαμάδες!

Τουλάχιστον εσύ έχεις ελπίδες να κάνεις και κανένα μπανάκι φέτος. Δεν θα χάσεις τελείως το καλοκαιράκι. Θα είναι και σε ηλικία η μπουμπού σου να την αφήσεις για λίγο να κάνεις καμία βόλτα!

[Maria6390]

στις πριν 1 ώρα, ο/η tatouska είπε:

Και γω αυτή την κατάθλιψη (μέσα σ΄όλα) φοβάμαι! Θα με κοιτάει ο άντρας μου και θα λέει 'ποια είναι αυτή η τρελή που παντρεύτηκα Παναγία μου!".

Ανυπομονώ και φοβάμαι ταυτόχρονα. Νομίζω κοινά συναισθηματα σε όλες τις μέλλουσες 1η φορά μαμάδες!

Τουλάχιστον εσύ έχεις ελπίδες να κάνεις και κανένα μπανάκι φέτος. Δεν θα χάσεις τελείως το καλοκαιράκι. Θα είναι και σε ηλικία η μπουμπού σου να την αφήσεις για λίγο να κάνεις καμία βόλτα!

Μπα μη νομίζεις κ εγώ έτσι νόμιζα για τον άντρα μου αλλά ίσα ίσα με καταλαβαινε εκείνος είπε να βγούμε μια βόλτα γιατί θα τρελαθώ μες το σπίτι.

Ναι ναι εμείς θα κάνουμε κ μπάνιο φέτος ρώτησα ήδη τον παιδίατρο ?

Εγώ πιστεύω κανείς δεν κάνεις μπανια φέτος θα είναι το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής σου άσε που δε θα σ απασχολούν τα μπάνια όταν την έχεις επιτέλους στην αγκαλιά σου!

[Λευτέρης]

στις πριν 15 λεπτά, ο/η Maria6390 είπε:

Μπα μη νομίζεις κ εγώ έτσι νόμιζα για τον άντρα μου αλλά ίσα ίσα με καταλαβαινε εκείνος είπε να βγούμε μια βόλτα γιατί θα τρελαθώ μες το σπίτι.

Ναι ναι εμείς θα κάνουμε κ μπάνιο φέτος ρώτησα ήδη τον παιδίατρο ?

Εγώ πιστεύω κανείς δεν κάνεις μπανια φέτος θα είναι το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής σου άσε που δε θα σ απασχολούν τα μπάνια όταν την έχεις επιτέλους στην αγκαλιά σου!

Κι εγώ είχα ρωτήσει και μου είχαν πει ότι όταν νιώσεις εσυ καλά, εφόσον δεν θα είναι εποχή ιώσεων τότε να την πάρεις να βγεις βόλτα. Νιώθεις καλά την πρώτη μέρα; βγαλτην, εφόσον δεν υπάρχει ιατρικό πρόβλημα φυσικά και ο καιρός είναι νορμαλ... 

[Maria6390]

στις πριν 4 λεπτά, ο/η Λευτέρης είπε:

Κι εγώ είχα ρωτήσει και μου είχαν πει ότι όταν νιώσεις εσυ καλά, εφόσον δεν θα είναι εποχή ιώσεων τότε να την πάρεις να βγεις βόλτα. Νιώθεις καλά την πρώτη μέρα; βγαλτην, εφόσον δεν υπάρχει ιατρικό πρόβλημα φυσικά και ο καιρός είναι νορμαλ... 

Αυτό ακριβώς μου είπε κ μένα ο παιδίατρος, να βγαίνουμε τις βόλτες μας κανονικά απλά να αποφεύγουμε κλειστούς χώρους με μικρά παιδιά. 

[Λευτέρης]

Αχ αχ αχ τι κρίμα πάντως να επισκιάζει το "θέλω να τη γνωρίσω", ο φόβος του να πάνε όλα καλά... είναι κρίμα να μπαίνει στη μέση και να μη μας αφήνει να το ζούμε... 

[Rosemary]

στις πριν 23 ώρες, ο/η tatouska είπε:

Κορίτσια καλησπέρα!!!

Ειμαι στον 6ο μήνα της 1ης μου εγκυμοσύνης με ΠΗΤ 12/07. Στόχος μου είναι ο φυσιολογικός τοκετός και μόνο σε περίπτωση που κινδυνεύω εγώ ή το παιδί να πάμε σε καισαρική. Τον Μάιο γίνομαι...38 Μαϊων αισίως... Γενικά φοβάμαι πολύ και όσο περνάνε μέρες την σκέφτομαι όλο και πιο πολύ την ημέρα του τοκετού και τρέμω!! Θα εκτιμούσα πολύ να ακούσω εμπειρίες τοκετού αληθινές και ειδικά εμπειρίες από 1η γέννα. 

   Με το καλο να υποδεχτεις το παιδακι σου!!

   Εγω γεννησα περιπου πριν 1 μηνα το πρωτο μου παιδακι, φυσιολογικα με προκληση χωρις επισκληριδιο.. Μεχρι να γεννησω, δεν ειχα κανενα αγχος για τον τοκετο παρα μονο για την υγεια του παιδιου, να παν ολα καλα κλπ...

   Δε θα σου πω ψεματα οτι δεν πονεσα. Θα σου πω ομως οτι ο πονος αντεχεται κ αυτο που λεν οτι τα ξεχνας ολα μετα, ισχυει!!Οι ωρες προσωπικα σε μενα, απο την στιγμη που μου βαλαν τους πονους περασαν γρηγορα (γεννησα 8 ωρες μετα την προκληση κ μου φανηκαν 2...ισως φταιει που ηταν μεσα κ ο αντρας μου). Το πιο συγκλονιστικο ηταν πως την στιγμη που εβγαινε η μικρη μου ενιωθα στον κολπο μου ενα απαλο χαδι να γλιστραει πανω μου-τοση ψυχικη κ σωματικη ανακουφιση..! Κι επειτα, τσουπ!!!!!! ενα μωρο στο στηθος μου να με κοιταει περιεργα, εγω να μην εχω φωνη να βγαλω κ να μην εχω κουραγιο ουτε για ενα δακρυ συγκινησης. Μονο χαμογελουσα κ της ψελλιζα να ηρεμησει..!

   Θα σου πω να μην αγχωνεσαι τοσο πολυ για κατι που περιμενεις τοσους μηνες-ισως κ χρονια. Θα ειναι απο τις πιο δυνατες εμπειριες της ζωης σου-να την χαρεις!! Οσο πιο χαλαρα το δεις, τοσο πιο ευκολα θα γεννησεις.

   Θα σε συμβουλευα να κανεις κ μαθηματα τοκετου-βοηθανε απιστευτα!!

   Φιλια στην κοιλιτσα!!

 

[tatouska]

στις πριν 2 λεπτά, ο/η Rosemary είπε:

   Με το καλο να υποδεχτεις το παιδακι σου!!

   Εγω γεννησα περιπου πριν 1 μηνα το πρωτο μου παιδακι, φυσιολογικα με προκληση χωρις επισκληριδιο.. Μεχρι να γεννησω, δεν ειχα κανενα αγχος για τον τοκετο παρα μονο για την υγεια του παιδιου, να παν ολα καλα κλπ...

   Δε θα σου πω ψεματα οτι δεν πονεσα. Θα σου πω ομως οτι ο πονος αντεχεται κ αυτο που λεν οτι τα ξεχνας ολα μετα, ισχυει!!Οι ωρες προσωπικα σε μενα, την στιγμη που μου βαλαν τους πονους περασαν γρηγορα (γεννησα 8 ωρες μετα την προκληση κ μου φανηκαν 2...ισως φταιει που ηταν μεσα κ ο αντρας μου). Το πιο συγκλονιστικο ηταν πως την στιγμη που εβγαινε η μικρη μου ενιωθα στον κολπο μου ενα απαλο χαδι να γλιστραει πανω μου-τοση ψυχικη κ σωματικη ανακουφιση..! Κι επειτα, τσουπ!!!!!! ενα μωρο στο στηθος μου να με κοιταει περιεργα εγω να μην εχω φωνη να βγαλεω κ να μην εχεω κουραγιο ουτε για ενα δακρυ συγκινησης. Μονο χαμογελουσα κ της ψελλιζα να ηρεμησει..!

   Θα σου πω να μην αγχωνεσαι τοσο πολυ για κατι που περιμενεις τοσους μηνες-ισως κ χρονια. Θα ειναι απο τις πιο δυνατες εμπειριες της ζωης σου-να την χαρεις!! Οσο πιο χαλαρα το δεις, τοσο πιο ευκολα θα γεννησεις.

   Θα σε συμβουλευα να κανεις κ μαθηματα τοκετου-βοηθανε απιστευτα!!

   Φιλια στην κοιλιτσα!!

 

Κοριτσάκι μου να σου ζήσει!!!!!! Τι όμορφο μήνυμα ήταν αυτό! Πραγματικά με συγκίνησες...

Μακάρι να γίνουν όλα έτσι όπως τα λες... Εγώ βέβαια εύχομαι να έχω επισκληρίδιο. Αλλά εν τέλει θα μάθουμε πως και τι εκείνη την ημέρα... Και φυσικά θέλω η μπεμπού μου να ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ!! Αυτό είναι και το μεγαλύτερο και ουσιώδες άγχος μου...... Να βγει καλά το παιδάκι μου!!!!!!!