Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΓΙΑ 1η ΦΟΡΑ ΣΕ ΠΑΙΔΚΟ ΣΤΑΘΜΟ


Recommended Posts

Αγαπητή 'Ερρικα,

Δεν ξέρω για έξαρση των δύο μεταδιδόμενων ασθενειών που αναφέρεις, μάλλον βρισκόμαστε σε τελείως διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές. Ξέρω όμως σίγουρα οτί κάθε εμβολιασμός δεν σημαίνει αποφυγή νοσήματος. Κάθε εμβόλιο έχει εξασθενημένα "μικρόβια" της κάθε ασθένειας έτσι ώστε ο οργανισμός να θωρακιστεί με τα απαραίτητα αντισώματα. Γι αυτό όταν έχουμε εμβολιαστεί για κάτι και το κολλήσουμε το περνάμε σε ελαφρά μορφή. Δεν ανησυχώ προσωπικά γιατί στα παιδιά της συγκεκριμένης ηλικίας είναι πιο εύκολα τα πράγματα απ' ότι στον πρώτο χρόνο ζωής τους. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι για μας στην περίοδο εγκυμοσύνης είναι απαγορευτικές κάποιες απ' αυτές τις ασθένειες. Δεν μπορούμε να βάλουμε τα παιδία μας μέσα σε μια ύάλα προκειμένου να τα προστατεύσουμε. Το να είμαστε υπερπροστατευτικές και να ανησυχούμε υπερβολικά δεν μας βοηθάει σε κάτι. Ας προσπαθήσουμε να χαρούμε τα μικρά μας ζουζούνια και ότι μας συμβεί, με τη βοήθεια του Μεγαλοδύναμου θα το αντιμετωπίσουμε. Κατά τα άλλα είσαι ευχαριστημένη απο το τον παιδικό σταθμό?

Περιμένω νέα σου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 151
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Αγαπητή 'Ερρικα,

Δεν ξέρω για έξαρση των δύο μεταδιδόμενων ασθενειών που αναφέρεις, μάλλον βρισκόμαστε σε τελείως διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές. Ξέρω όμως σίγουρα οτί κάθε εμβολιασμός δεν σημαίνει αποφυγή νοσήματος. Κάθε εμβόλιο έχει εξασθενημένα "μικρόβια" της κάθε ασθένειας έτσι ώστε ο οργανισμός να θωρακιστεί με τα απαραίτητα αντισώματα. Γι αυτό όταν έχουμε εμβολιαστεί για κάτι και το κολλήσουμε το περνάμε σε ελαφρά μορφή. Δεν ανησυχώ προσωπικά γιατί στα παιδιά της συγκεκριμένης ηλικίας είναι πιο εύκολα τα πράγματα απ' ότι στον πρώτο χρόνο ζωής τους. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι για μας στην περίοδο εγκυμοσύνης είναι απαγορευτικές κάποιες απ' αυτές τις ασθένειες. Δεν μπορούμε να βάλουμε τα παιδία μας μέσα σε μια ύάλα προκειμένου να τα προστατεύσουμε. Το να είμαστε υπερπροστατευτικές και να ανησυχούμε υπερβολικά δεν μας βοηθάει σε κάτι. Ας προσπαθήσουμε να χαρούμε τα μικρά μας ζουζούνια και ότι μας συμβεί, με τη βοήθεια του Μεγαλοδύναμου θα το αντιμετωπίσουμε. Κατά τα άλλα είσαι ευχαριστημένη απο το τον παιδικό σταθμό?

Περιμένω νέα σου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αγαπητή 'Ερρικα,

Δεν ξέρω για έξαρση των δύο μεταδιδόμενων ασθενειών που αναφέρεις, μάλλον βρισκόμαστε σε τελείως διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές. Ξέρω όμως σίγουρα οτί κάθε εμβολιασμός δεν σημαίνει αποφυγή νοσήματος. Κάθε εμβόλιο έχει εξασθενημένα "μικρόβια" της κάθε ασθένειας έτσι ώστε ο οργανισμός να θωρακιστεί με τα απαραίτητα αντισώματα. Γι αυτό όταν έχουμε εμβολιαστεί για κάτι και το κολλήσουμε το περνάμε σε ελαφρά μορφή. Δεν ανησυχώ προσωπικά γιατί στα παιδιά της συγκεκριμένης ηλικίας είναι πιο εύκολα τα πράγματα απ' ότι στον πρώτο χρόνο ζωής τους. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι για μας στην περίοδο εγκυμοσύνης είναι απαγορευτικές κάποιες απ' αυτές τις ασθένειες. Δεν μπορούμε να βάλουμε τα παιδία μας μέσα σε μια ύάλα προκειμένου να τα προστατεύσουμε. Το να είμαστε υπερπροστατευτικές και να ανησυχούμε υπερβολικά δεν μας βοηθάει σε κάτι. Ας προσπαθήσουμε να χαρούμε τα μικρά μας ζουζούνια και ότι μας συμβεί, με τη βοήθεια του Μεγαλοδύναμου θα το αντιμετωπίσουμε. Κατά τα άλλα είσαι ευχαριστημένη απο το τον παιδικό σταθμό?

Περιμένω νέα σου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αγαπητή 'Ερρικα,

Δεν ξέρω για έξαρση των δύο μεταδιδόμενων ασθενειών που αναφέρεις, μάλλον βρισκόμαστε σε τελείως διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές. Ξέρω όμως σίγουρα οτί κάθε εμβολιασμός δεν σημαίνει αποφυγή νοσήματος. Κάθε εμβόλιο έχει εξασθενημένα "μικρόβια" της κάθε ασθένειας έτσι ώστε ο οργανισμός να θωρακιστεί με τα απαραίτητα αντισώματα. Γι αυτό όταν έχουμε εμβολιαστεί για κάτι και το κολλήσουμε το περνάμε σε ελαφρά μορφή. Δεν ανησυχώ προσωπικά γιατί στα παιδιά της συγκεκριμένης ηλικίας είναι πιο εύκολα τα πράγματα απ' ότι στον πρώτο χρόνο ζωής τους. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι για μας στην περίοδο εγκυμοσύνης είναι απαγορευτικές κάποιες απ' αυτές τις ασθένειες. Δεν μπορούμε να βάλουμε τα παιδία μας μέσα σε μια ύάλα προκειμένου να τα προστατεύσουμε. Το να είμαστε υπερπροστατευτικές και να ανησυχούμε υπερβολικά δεν μας βοηθάει σε κάτι. Ας προσπαθήσουμε να χαρούμε τα μικρά μας ζουζούνια και ότι μας συμβεί, με τη βοήθεια του Μεγαλοδύναμου θα το αντιμετωπίσουμε. Κατά τα άλλα είσαι ευχαριστημένη απο το τον παιδικό σταθμό?

Περιμένω νέα σου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια όντως η οστρακιά είναι σε έξαρση.Το γνωρίζω από τον παιδικό που δουλεύω.Τα μικρά το περνάνε πιο ήπια.Οι ενήλικες το περνάνε πολύ βαριά.Υψηλός πυρετός,εξανθήματα κ.λ.π.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια όντως η οστρακιά είναι σε έξαρση.Το γνωρίζω από τον παιδικό που δουλεύω.Τα μικρά το περνάνε πιο ήπια.Οι ενήλικες το περνάνε πολύ βαριά.Υψηλός πυρετός,εξανθήματα κ.λ.π.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια όντως η οστρακιά είναι σε έξαρση.Το γνωρίζω από τον παιδικό που δουλεύω.Τα μικρά το περνάνε πιο ήπια.Οι ενήλικες το περνάνε πολύ βαριά.Υψηλός πυρετός,εξανθήματα κ.λ.π.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια όντως η οστρακιά είναι σε έξαρση.Το γνωρίζω από τον παιδικό που δουλεύω.Τα μικρά το περνάνε πιο ήπια.Οι ενήλικες το περνάνε πολύ βαριά.Υψηλός πυρετός,εξανθήματα κ.λ.π.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα σε όλους και σε εσένα Μάγδα & Αντριάνα.

Η περιοχή η οποία ζώ είναι το Ηράκλειο - Κρήτης και είναι αλήθεια ότι η οστρακιά και η γρίππη βρίσκονται σε έξαρση.

Όσον αφορά το ερώτημα σου Μάγδα για τον παιδικό σταθμό δεν είμαι ακόμα σε θέση να σου απαντήσω με ακρίβεια. Κι αυτό επειδή ο γιος μου ξεκίνησε μόλις πριν 3 εβδομάδες με πολύ δύσκολία στην προσαρμογή του και αφετέρου επειδή είμαι πολύ <<τρελή>> μαμά για το παιδί μου και δε νομίζω ότι θα μείνω ποτέ απόλυτα ικανοποιημένη από άλλους (εκτός απο εμένα και τον μπαμπά) όσον αφορά τη διαπαιδαγώγιση και τη γαλούχιση του παιδιού μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς έχω τρελή αδυναμία στο γιό μου. Σε γενικά πλαίσια όμως ο παιδικός σταθμός που με κόπο επιλέξαμε τηρεί όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές (καινούργιο ιδιόκτητο κτήριο το οποίο λειτούργησε φέτος για 1η χρονιά) και έχει ολιγομελή τμήματα (12 ατόμων). Το μόνο που δεν γνωρίζω βέβαια είναι η ποιότητα του έμψυχου υλικού (παιδαγωγών και λοιπού προσωπικού ) και πώς φαίνονται όλα αυτά στα μάτια και τη ψυχή του γιού μου.

Περιμένω νέα και γνώμες από όποιον έχει να παραθέσει κάτι.

Ευχαριστώ πολύ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα σε όλους και σε εσένα Μάγδα & Αντριάνα.

Η περιοχή η οποία ζώ είναι το Ηράκλειο - Κρήτης και είναι αλήθεια ότι η οστρακιά και η γρίππη βρίσκονται σε έξαρση.

Όσον αφορά το ερώτημα σου Μάγδα για τον παιδικό σταθμό δεν είμαι ακόμα σε θέση να σου απαντήσω με ακρίβεια. Κι αυτό επειδή ο γιος μου ξεκίνησε μόλις πριν 3 εβδομάδες με πολύ δύσκολία στην προσαρμογή του και αφετέρου επειδή είμαι πολύ <<τρελή>> μαμά για το παιδί μου και δε νομίζω ότι θα μείνω ποτέ απόλυτα ικανοποιημένη από άλλους (εκτός απο εμένα και τον μπαμπά) όσον αφορά τη διαπαιδαγώγιση και τη γαλούχιση του παιδιού μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς έχω τρελή αδυναμία στο γιό μου. Σε γενικά πλαίσια όμως ο παιδικός σταθμός που με κόπο επιλέξαμε τηρεί όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές (καινούργιο ιδιόκτητο κτήριο το οποίο λειτούργησε φέτος για 1η χρονιά) και έχει ολιγομελή τμήματα (12 ατόμων). Το μόνο που δεν γνωρίζω βέβαια είναι η ποιότητα του έμψυχου υλικού (παιδαγωγών και λοιπού προσωπικού ) και πώς φαίνονται όλα αυτά στα μάτια και τη ψυχή του γιού μου.

Περιμένω νέα και γνώμες από όποιον έχει να παραθέσει κάτι.

Ευχαριστώ πολύ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα σε όλους και σε εσένα Μάγδα & Αντριάνα.

Η περιοχή η οποία ζώ είναι το Ηράκλειο - Κρήτης και είναι αλήθεια ότι η οστρακιά και η γρίππη βρίσκονται σε έξαρση.

Όσον αφορά το ερώτημα σου Μάγδα για τον παιδικό σταθμό δεν είμαι ακόμα σε θέση να σου απαντήσω με ακρίβεια. Κι αυτό επειδή ο γιος μου ξεκίνησε μόλις πριν 3 εβδομάδες με πολύ δύσκολία στην προσαρμογή του και αφετέρου επειδή είμαι πολύ <<τρελή>> μαμά για το παιδί μου και δε νομίζω ότι θα μείνω ποτέ απόλυτα ικανοποιημένη από άλλους (εκτός απο εμένα και τον μπαμπά) όσον αφορά τη διαπαιδαγώγιση και τη γαλούχιση του παιδιού μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς έχω τρελή αδυναμία στο γιό μου. Σε γενικά πλαίσια όμως ο παιδικός σταθμός που με κόπο επιλέξαμε τηρεί όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές (καινούργιο ιδιόκτητο κτήριο το οποίο λειτούργησε φέτος για 1η χρονιά) και έχει ολιγομελή τμήματα (12 ατόμων). Το μόνο που δεν γνωρίζω βέβαια είναι η ποιότητα του έμψυχου υλικού (παιδαγωγών και λοιπού προσωπικού ) και πώς φαίνονται όλα αυτά στα μάτια και τη ψυχή του γιού μου.

Περιμένω νέα και γνώμες από όποιον έχει να παραθέσει κάτι.

Ευχαριστώ πολύ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα σε όλους και σε εσένα Μάγδα & Αντριάνα.

Η περιοχή η οποία ζώ είναι το Ηράκλειο - Κρήτης και είναι αλήθεια ότι η οστρακιά και η γρίππη βρίσκονται σε έξαρση.

Όσον αφορά το ερώτημα σου Μάγδα για τον παιδικό σταθμό δεν είμαι ακόμα σε θέση να σου απαντήσω με ακρίβεια. Κι αυτό επειδή ο γιος μου ξεκίνησε μόλις πριν 3 εβδομάδες με πολύ δύσκολία στην προσαρμογή του και αφετέρου επειδή είμαι πολύ <<τρελή>> μαμά για το παιδί μου και δε νομίζω ότι θα μείνω ποτέ απόλυτα ικανοποιημένη από άλλους (εκτός απο εμένα και τον μπαμπά) όσον αφορά τη διαπαιδαγώγιση και τη γαλούχιση του παιδιού μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς έχω τρελή αδυναμία στο γιό μου. Σε γενικά πλαίσια όμως ο παιδικός σταθμός που με κόπο επιλέξαμε τηρεί όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές (καινούργιο ιδιόκτητο κτήριο το οποίο λειτούργησε φέτος για 1η χρονιά) και έχει ολιγομελή τμήματα (12 ατόμων). Το μόνο που δεν γνωρίζω βέβαια είναι η ποιότητα του έμψυχου υλικού (παιδαγωγών και λοιπού προσωπικού ) και πώς φαίνονται όλα αυτά στα μάτια και τη ψυχή του γιού μου.

Περιμένω νέα και γνώμες από όποιον έχει να παραθέσει κάτι.

Ευχαριστώ πολύ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γεια σου Έρικα,

Το γεγονός ότι τα τμήματα στον παιδικό που επέλεξες είναι ολιγομελή,είναι βασικό.Κυρίως για την ασφάλεια του μικρού.Δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου ενώ η διεύθυνση σε διαβεβαιώνει ότι ο μέγιστος αριθμός παιδιών είναι 15,βάζουν 20 και 22 παιδάκια,με μια μόνο παιδαγωγό.Τί να πρωτοκάνει μόνη της?Να φροντίσει για την ασφάλεια των παιδιών,να τα ταίσει,να τα αλλάξει αν χρειάζεται,να τα βάλει για ύπνο ή να ασχοληθεί με το παιδαγωγικό πρόγραμμα?

Θα συνέστηνα στους γονείς να ζητάνε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις και να το ψάχνουν περισσότερο,χωρίς να νιώθουν φορτικοί.Το γνωρίζω από πρώτο χέρι.Αυτές οι αθώες ψυχούλες αξίζουν μόνο το καλύτερο.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γεια σου Έρικα,

Το γεγονός ότι τα τμήματα στον παιδικό που επέλεξες είναι ολιγομελή,είναι βασικό.Κυρίως για την ασφάλεια του μικρού.Δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου ενώ η διεύθυνση σε διαβεβαιώνει ότι ο μέγιστος αριθμός παιδιών είναι 15,βάζουν 20 και 22 παιδάκια,με μια μόνο παιδαγωγό.Τί να πρωτοκάνει μόνη της?Να φροντίσει για την ασφάλεια των παιδιών,να τα ταίσει,να τα αλλάξει αν χρειάζεται,να τα βάλει για ύπνο ή να ασχοληθεί με το παιδαγωγικό πρόγραμμα?

Θα συνέστηνα στους γονείς να ζητάνε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις και να το ψάχνουν περισσότερο,χωρίς να νιώθουν φορτικοί.Το γνωρίζω από πρώτο χέρι.Αυτές οι αθώες ψυχούλες αξίζουν μόνο το καλύτερο.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γεια σου Έρικα,

Το γεγονός ότι τα τμήματα στον παιδικό που επέλεξες είναι ολιγομελή,είναι βασικό.Κυρίως για την ασφάλεια του μικρού.Δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου ενώ η διεύθυνση σε διαβεβαιώνει ότι ο μέγιστος αριθμός παιδιών είναι 15,βάζουν 20 και 22 παιδάκια,με μια μόνο παιδαγωγό.Τί να πρωτοκάνει μόνη της?Να φροντίσει για την ασφάλεια των παιδιών,να τα ταίσει,να τα αλλάξει αν χρειάζεται,να τα βάλει για ύπνο ή να ασχοληθεί με το παιδαγωγικό πρόγραμμα?

Θα συνέστηνα στους γονείς να ζητάνε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις και να το ψάχνουν περισσότερο,χωρίς να νιώθουν φορτικοί.Το γνωρίζω από πρώτο χέρι.Αυτές οι αθώες ψυχούλες αξίζουν μόνο το καλύτερο.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γεια σου Έρικα,

Το γεγονός ότι τα τμήματα στον παιδικό που επέλεξες είναι ολιγομελή,είναι βασικό.Κυρίως για την ασφάλεια του μικρού.Δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου ενώ η διεύθυνση σε διαβεβαιώνει ότι ο μέγιστος αριθμός παιδιών είναι 15,βάζουν 20 και 22 παιδάκια,με μια μόνο παιδαγωγό.Τί να πρωτοκάνει μόνη της?Να φροντίσει για την ασφάλεια των παιδιών,να τα ταίσει,να τα αλλάξει αν χρειάζεται,να τα βάλει για ύπνο ή να ασχοληθεί με το παιδαγωγικό πρόγραμμα?

Θα συνέστηνα στους γονείς να ζητάνε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις και να το ψάχνουν περισσότερο,χωρίς να νιώθουν φορτικοί.Το γνωρίζω από πρώτο χέρι.Αυτές οι αθώες ψυχούλες αξίζουν μόνο το καλύτερο.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Έρρικα μπράβο για την επιλογή σου.

Εγώ μένω στη Σπάρτη, σαφώς πιο μικρή πόλη. Εδώ δεν έχουμε ακόμη έξαρση σε κάποια συγκεκριμένη ασθένεια. Θέλω να σου πω ότι καμία μαμά κατα τη γνώμη μου δεν μπορεί να προσφέρει στο παιδί της όσο κι αν θέλει αυτά που θα μάθει από τους παιδαγωγούς που πραγματικά θα θέλουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Στο σπίτι δεν μπορόύμε να διδάξουμε την ομαδικότητα, την αλληλεγγύη, το ομαδικό πνεύμα και άλλα πολλά. Δεν γνωρίχουμε άλλωστε τον τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Όταν πέρσι τα Χριστούγεννα που ο γιος μου ήταν 2,5 χρόνων μου έδωσαν ένα 4στιχο ποιήμα για τη γιορτή, γέλασα και τους είπα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να το μάθει. Έπεσα έξω. Έμαθε και το ποίμα και τα χορευτικά και τραγούδια. Ντράπηκε όμως στον τόσο κόσμο και δεν το είπε. Στις πρόβες όμως και στο σπίτι το έλεγε όλο. Το θυμάται δε και το λέει και φέτος, ένα χρόνο μετά. Στις επόμενες γιορτές του σταθμού είχε πλήρη συμμετοχή. Τρώει φαγητά που στο σπίτι δεν τα πλησιάζει και είμαι σίγουρη πως τα τρώει, διότι και ο ίδιος μου το λέει και κάποια απο αυτά τα καταλαβαίνω και μετά την αποχώρηση του από την τουαλέτα. Το πως περνάει το παιδί σου το βλέπεις από τις αντιδράσεις του. Θα σε συμβούλευα δε, να πηγαίνεις σε ανύποπτο χρόνο, εσύ ή ο μπαμπάς του να το παραλάβετε από το σταθμό άσχετα αν θα έπρεπε να το φέρει το σχολικό. Θα είχες έτσι τη δυνατότητα να δεις τι συμβαίνει. Εγώ κατά καιρούς το έκανα και τον έβρισκα άλλοτε την ώρα του φαγητού, άλλοτε την ώρα του παιχνιδιού, άλλοτε να παρακολουθεί διδασκαλία κλπ. Ο γιός μου τώρα στα 3,5 ξέρει και μου λέει από μόνος του τις ημέρες, τους μήνες, τις εποχές, την αλφαβήτα, μετράει, λέει τραγούδια, ζωγραφίζει μέσα σε σχήματα, ξέρει τα χρώματα και άλλα, τα οποία δεν νομίζω ότι θα του τα είχα μάθει εγώ.

Είναι σίγουρα καλύτερα να πηγαίνει το παιδί στο σταθμό απ' το να κάθεται σπίτι. Θα το δεις πολύ σύντομα.

Όσο για σένα Αντριάνα, είσαι ηρωίδα. Το ίδιο λέω και στα κορίτσια στο σταθμό του γιού μου. Είναι θαύμα πώς αντέχετε!! Είναι επίσης πολύ φοβερό το πως καταφέρνετε να έχετε το θαυμασμό και την προσήλωση τόσο μικρών παιδιών. Τρελαίνομαι όταν παρακολουθώ στις εκδηλώσεις του σταθμού πως με μία και μοναδική πολύ ήρεμη θα έλεγα κίνηση έχετε σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα που θα είχα εγώ μετά από πολλά παρακάλια, ίσως και κλάμματα. Ευχαριστούμε που δίνετε την αγάπη σας και την ψυχή σας στα παιδιά μας σαν να ήταν δικά σας.

Να σας έχει όλες ο Θεός καλά και να σας δίνει δύναμη...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Έρρικα μπράβο για την επιλογή σου.

Εγώ μένω στη Σπάρτη, σαφώς πιο μικρή πόλη. Εδώ δεν έχουμε ακόμη έξαρση σε κάποια συγκεκριμένη ασθένεια. Θέλω να σου πω ότι καμία μαμά κατα τη γνώμη μου δεν μπορεί να προσφέρει στο παιδί της όσο κι αν θέλει αυτά που θα μάθει από τους παιδαγωγούς που πραγματικά θα θέλουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Στο σπίτι δεν μπορόύμε να διδάξουμε την ομαδικότητα, την αλληλεγγύη, το ομαδικό πνεύμα και άλλα πολλά. Δεν γνωρίχουμε άλλωστε τον τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Όταν πέρσι τα Χριστούγεννα που ο γιος μου ήταν 2,5 χρόνων μου έδωσαν ένα 4στιχο ποιήμα για τη γιορτή, γέλασα και τους είπα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να το μάθει. Έπεσα έξω. Έμαθε και το ποίμα και τα χορευτικά και τραγούδια. Ντράπηκε όμως στον τόσο κόσμο και δεν το είπε. Στις πρόβες όμως και στο σπίτι το έλεγε όλο. Το θυμάται δε και το λέει και φέτος, ένα χρόνο μετά. Στις επόμενες γιορτές του σταθμού είχε πλήρη συμμετοχή. Τρώει φαγητά που στο σπίτι δεν τα πλησιάζει και είμαι σίγουρη πως τα τρώει, διότι και ο ίδιος μου το λέει και κάποια απο αυτά τα καταλαβαίνω και μετά την αποχώρηση του από την τουαλέτα. Το πως περνάει το παιδί σου το βλέπεις από τις αντιδράσεις του. Θα σε συμβούλευα δε, να πηγαίνεις σε ανύποπτο χρόνο, εσύ ή ο μπαμπάς του να το παραλάβετε από το σταθμό άσχετα αν θα έπρεπε να το φέρει το σχολικό. Θα είχες έτσι τη δυνατότητα να δεις τι συμβαίνει. Εγώ κατά καιρούς το έκανα και τον έβρισκα άλλοτε την ώρα του φαγητού, άλλοτε την ώρα του παιχνιδιού, άλλοτε να παρακολουθεί διδασκαλία κλπ. Ο γιός μου τώρα στα 3,5 ξέρει και μου λέει από μόνος του τις ημέρες, τους μήνες, τις εποχές, την αλφαβήτα, μετράει, λέει τραγούδια, ζωγραφίζει μέσα σε σχήματα, ξέρει τα χρώματα και άλλα, τα οποία δεν νομίζω ότι θα του τα είχα μάθει εγώ.

Είναι σίγουρα καλύτερα να πηγαίνει το παιδί στο σταθμό απ' το να κάθεται σπίτι. Θα το δεις πολύ σύντομα.

Όσο για σένα Αντριάνα, είσαι ηρωίδα. Το ίδιο λέω και στα κορίτσια στο σταθμό του γιού μου. Είναι θαύμα πώς αντέχετε!! Είναι επίσης πολύ φοβερό το πως καταφέρνετε να έχετε το θαυμασμό και την προσήλωση τόσο μικρών παιδιών. Τρελαίνομαι όταν παρακολουθώ στις εκδηλώσεις του σταθμού πως με μία και μοναδική πολύ ήρεμη θα έλεγα κίνηση έχετε σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα που θα είχα εγώ μετά από πολλά παρακάλια, ίσως και κλάμματα. Ευχαριστούμε που δίνετε την αγάπη σας και την ψυχή σας στα παιδιά μας σαν να ήταν δικά σας.

Να σας έχει όλες ο Θεός καλά και να σας δίνει δύναμη...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Έρρικα μπράβο για την επιλογή σου.

Εγώ μένω στη Σπάρτη, σαφώς πιο μικρή πόλη. Εδώ δεν έχουμε ακόμη έξαρση σε κάποια συγκεκριμένη ασθένεια. Θέλω να σου πω ότι καμία μαμά κατα τη γνώμη μου δεν μπορεί να προσφέρει στο παιδί της όσο κι αν θέλει αυτά που θα μάθει από τους παιδαγωγούς που πραγματικά θα θέλουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Στο σπίτι δεν μπορόύμε να διδάξουμε την ομαδικότητα, την αλληλεγγύη, το ομαδικό πνεύμα και άλλα πολλά. Δεν γνωρίχουμε άλλωστε τον τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Όταν πέρσι τα Χριστούγεννα που ο γιος μου ήταν 2,5 χρόνων μου έδωσαν ένα 4στιχο ποιήμα για τη γιορτή, γέλασα και τους είπα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να το μάθει. Έπεσα έξω. Έμαθε και το ποίμα και τα χορευτικά και τραγούδια. Ντράπηκε όμως στον τόσο κόσμο και δεν το είπε. Στις πρόβες όμως και στο σπίτι το έλεγε όλο. Το θυμάται δε και το λέει και φέτος, ένα χρόνο μετά. Στις επόμενες γιορτές του σταθμού είχε πλήρη συμμετοχή. Τρώει φαγητά που στο σπίτι δεν τα πλησιάζει και είμαι σίγουρη πως τα τρώει, διότι και ο ίδιος μου το λέει και κάποια απο αυτά τα καταλαβαίνω και μετά την αποχώρηση του από την τουαλέτα. Το πως περνάει το παιδί σου το βλέπεις από τις αντιδράσεις του. Θα σε συμβούλευα δε, να πηγαίνεις σε ανύποπτο χρόνο, εσύ ή ο μπαμπάς του να το παραλάβετε από το σταθμό άσχετα αν θα έπρεπε να το φέρει το σχολικό. Θα είχες έτσι τη δυνατότητα να δεις τι συμβαίνει. Εγώ κατά καιρούς το έκανα και τον έβρισκα άλλοτε την ώρα του φαγητού, άλλοτε την ώρα του παιχνιδιού, άλλοτε να παρακολουθεί διδασκαλία κλπ. Ο γιός μου τώρα στα 3,5 ξέρει και μου λέει από μόνος του τις ημέρες, τους μήνες, τις εποχές, την αλφαβήτα, μετράει, λέει τραγούδια, ζωγραφίζει μέσα σε σχήματα, ξέρει τα χρώματα και άλλα, τα οποία δεν νομίζω ότι θα του τα είχα μάθει εγώ.

Είναι σίγουρα καλύτερα να πηγαίνει το παιδί στο σταθμό απ' το να κάθεται σπίτι. Θα το δεις πολύ σύντομα.

Όσο για σένα Αντριάνα, είσαι ηρωίδα. Το ίδιο λέω και στα κορίτσια στο σταθμό του γιού μου. Είναι θαύμα πώς αντέχετε!! Είναι επίσης πολύ φοβερό το πως καταφέρνετε να έχετε το θαυμασμό και την προσήλωση τόσο μικρών παιδιών. Τρελαίνομαι όταν παρακολουθώ στις εκδηλώσεις του σταθμού πως με μία και μοναδική πολύ ήρεμη θα έλεγα κίνηση έχετε σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα που θα είχα εγώ μετά από πολλά παρακάλια, ίσως και κλάμματα. Ευχαριστούμε που δίνετε την αγάπη σας και την ψυχή σας στα παιδιά μας σαν να ήταν δικά σας.

Να σας έχει όλες ο Θεός καλά και να σας δίνει δύναμη...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Έρρικα μπράβο για την επιλογή σου.

Εγώ μένω στη Σπάρτη, σαφώς πιο μικρή πόλη. Εδώ δεν έχουμε ακόμη έξαρση σε κάποια συγκεκριμένη ασθένεια. Θέλω να σου πω ότι καμία μαμά κατα τη γνώμη μου δεν μπορεί να προσφέρει στο παιδί της όσο κι αν θέλει αυτά που θα μάθει από τους παιδαγωγούς που πραγματικά θα θέλουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Στο σπίτι δεν μπορόύμε να διδάξουμε την ομαδικότητα, την αλληλεγγύη, το ομαδικό πνεύμα και άλλα πολλά. Δεν γνωρίχουμε άλλωστε τον τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Όταν πέρσι τα Χριστούγεννα που ο γιος μου ήταν 2,5 χρόνων μου έδωσαν ένα 4στιχο ποιήμα για τη γιορτή, γέλασα και τους είπα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να το μάθει. Έπεσα έξω. Έμαθε και το ποίμα και τα χορευτικά και τραγούδια. Ντράπηκε όμως στον τόσο κόσμο και δεν το είπε. Στις πρόβες όμως και στο σπίτι το έλεγε όλο. Το θυμάται δε και το λέει και φέτος, ένα χρόνο μετά. Στις επόμενες γιορτές του σταθμού είχε πλήρη συμμετοχή. Τρώει φαγητά που στο σπίτι δεν τα πλησιάζει και είμαι σίγουρη πως τα τρώει, διότι και ο ίδιος μου το λέει και κάποια απο αυτά τα καταλαβαίνω και μετά την αποχώρηση του από την τουαλέτα. Το πως περνάει το παιδί σου το βλέπεις από τις αντιδράσεις του. Θα σε συμβούλευα δε, να πηγαίνεις σε ανύποπτο χρόνο, εσύ ή ο μπαμπάς του να το παραλάβετε από το σταθμό άσχετα αν θα έπρεπε να το φέρει το σχολικό. Θα είχες έτσι τη δυνατότητα να δεις τι συμβαίνει. Εγώ κατά καιρούς το έκανα και τον έβρισκα άλλοτε την ώρα του φαγητού, άλλοτε την ώρα του παιχνιδιού, άλλοτε να παρακολουθεί διδασκαλία κλπ. Ο γιός μου τώρα στα 3,5 ξέρει και μου λέει από μόνος του τις ημέρες, τους μήνες, τις εποχές, την αλφαβήτα, μετράει, λέει τραγούδια, ζωγραφίζει μέσα σε σχήματα, ξέρει τα χρώματα και άλλα, τα οποία δεν νομίζω ότι θα του τα είχα μάθει εγώ.

Είναι σίγουρα καλύτερα να πηγαίνει το παιδί στο σταθμό απ' το να κάθεται σπίτι. Θα το δεις πολύ σύντομα.

Όσο για σένα Αντριάνα, είσαι ηρωίδα. Το ίδιο λέω και στα κορίτσια στο σταθμό του γιού μου. Είναι θαύμα πώς αντέχετε!! Είναι επίσης πολύ φοβερό το πως καταφέρνετε να έχετε το θαυμασμό και την προσήλωση τόσο μικρών παιδιών. Τρελαίνομαι όταν παρακολουθώ στις εκδηλώσεις του σταθμού πως με μία και μοναδική πολύ ήρεμη θα έλεγα κίνηση έχετε σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα που θα είχα εγώ μετά από πολλά παρακάλια, ίσως και κλάμματα. Ευχαριστούμε που δίνετε την αγάπη σας και την ψυχή σας στα παιδιά μας σαν να ήταν δικά σας.

Να σας έχει όλες ο Θεός καλά και να σας δίνει δύναμη...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μάγδα μου σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και να είναι ένα γερό και ευτυχισμένο παιδάκι.Όταν αγαπάς τα παιδάκια,όλα μοιάζουν πολύ εύκολα!Περισσότερα μας δίνουν αυτά, παρά εμείς.Παρεπιπτόντως,πολυ όμορφη η Σπάρτη.Παλαιότερα ερχόμουνα πολύ συχνά στη Σκάλα Λακωνίας.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μάγδα μου σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και να είναι ένα γερό και ευτυχισμένο παιδάκι.Όταν αγαπάς τα παιδάκια,όλα μοιάζουν πολύ εύκολα!Περισσότερα μας δίνουν αυτά, παρά εμείς.Παρεπιπτόντως,πολυ όμορφη η Σπάρτη.Παλαιότερα ερχόμουνα πολύ συχνά στη Σκάλα Λακωνίας.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μάγδα μου σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και να είναι ένα γερό και ευτυχισμένο παιδάκι.Όταν αγαπάς τα παιδάκια,όλα μοιάζουν πολύ εύκολα!Περισσότερα μας δίνουν αυτά, παρά εμείς.Παρεπιπτόντως,πολυ όμορφη η Σπάρτη.Παλαιότερα ερχόμουνα πολύ συχνά στη Σκάλα Λακωνίας.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μάγδα μου σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και να είναι ένα γερό και ευτυχισμένο παιδάκι.Όταν αγαπάς τα παιδάκια,όλα μοιάζουν πολύ εύκολα!Περισσότερα μας δίνουν αυτά, παρά εμείς.Παρεπιπτόντως,πολυ όμορφη η Σπάρτη.Παλαιότερα ερχόμουνα πολύ συχνά στη Σκάλα Λακωνίας.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα σε όλους και ιδιαίτερα σε εσένα Μάγδα και Αντριάνα.

Δυστυχώς έχω πολύ δυσάρεστα νέα να σας ανακοινώσω :(

Ο γιος μου δεν πρόκειται να ξαναπάει παιδικό σταθμό , τουλάχιστον μέχρι το Σεπτέμβριο.

Για να καταλάβετε σας εξηγω:

Την περασμένη εβδομάδα (3 τελευταίες ημέρες) το παιδί δεν ένιωθε καλά μετά απο τον παιδικό σταθμό . Δεν είχε την όρεξη που είχε πάντα για παιχνίδι ή για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Δηλαδή εγώ που γνωρίζω καλά το παιδί μου ήταν εντελώς διαφορετικός. Στο ίδιο διάστημα πέρασε και βροχίτιδα και αναγκαστήκαμε να του χορηγήσουμε Αερολίν σπρέι. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία έντονης νευρικότας και κλάματος για 4 συνεχόμενες ώρες ημερισίως και άρνηση για όλους και για όλα. Να σημειώσω επίσης ότι η ψυχολογική του κατάσταση ήταν απελπιστική. Γέλασε μόνο όταν κάλεσα στο σπίτι την κόπελα που τον πρόσεχε μέχρι να πάει παιδικό σταθμό.

Έτσι αποφασίσαμε να σταματήσουμε τον παιδικό σταθμό και συνεχίζουμε να ανυσηχούμε για το ίδιο το παιδί.

Γιαυτό φίλες και φίλοι προσέξτε πάρα πολύ . Παρατηρείτε συνεχώς τα παιδιά σας και τις αντιδράσεις τους. Πάντα έχουν κάτι να μας πουν!

Πολλά φιλιά

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Προσθήκη...