Εκτέλεση της Αναζήτησης
Εμφάνιση αποτελεσμάτων με ετικέτες 'ομιλία' .
Βρέθηκαν 10 αποτελέσματα
-
Καλησπέρα μανούλες! Είμαστε 16 μηνών αγόρια και δεν έχουμε πει ακόμα "μαμά"...Εσείς πότε ξεκινήσατε να μιλάτε?
-
Αυτά είναι τα εξής: 1 έτους: Λέει 2-3 λέξεις, καταλαβαίνει απλές εντολές, ανταποκρίνεται όταν ακούει το όνομά του και κουνάει το χέρι του για να χαιρετήσει. 1 ½ ετών: Δείχνει ακουστική προσοχή σε εντολές που εκφράζονται απ’ ευθείας σε αυτό, χρησιμοποιεί περίπου 20 λέξεις, ενώ κατανοεί περισσότερες. Παρουσιάζει βρεφική ηχολαλία σε λέξεις ή στην τελευταία λέξη μικρών φράσεων που του απευθύνονται, ζητάει ένα αντικείμενο που επιθυμεί δείχνοντας το, με τη συνοδεία κραυγών ή λέξεων. Του αρέσουν παιδικά τραγουδάκια και προσπαθεί να τα τραγουδήσει, δείχνει οικεία αντικείμενα, εκτελεί απλές εντολές, δείχνει πάνω του διάφορα μέλη του σώματος. Αναγνωρίζει και δείχνει ζωάκια μινιατούρες ή σε εικόνες. 2 ετών: Χρησιμοποιεί 50 λέξεις και κατανοεί περισσότερες, αντιλαμβάνεται και κατανοεί απλές συζητήσεις, δημιουργεί φράσεις (προτάσεις 2-3 λέξεων), ρωτάει ονόματα αντικειμένων και ονομάζει αντικείμενα αυθόρμητα, όταν του ζητηθεί. Εκτελεί απλές εντολές καθώς επίσης κινείται με εντολές στο χώρο (πάνω, κάτω, μέσα, έξω…). Αναγνωρίζει και δείχνει μέλη του σώματος, μιμείται ήχους ζώων και συμμετέχει σε παιδικά τραγούδια. Καταλαβαίνει απλές ερωτήσεις και οδηγίες, κάνει ερωτήσεις, ακούει ιστορίες και παραμύθια. Φτιάχνει προτάσεις με άρνηση (π.χ.: όχι πάω) και αρχίζει να σχηματίζει κάποιους πληθυντικούς. 2 ½ ετών: Χρησιμοποιεί περίπου 200 λέξεις, μιλάει λογικά και αναφέρεται σε γεγονότα που αφορούν το παρόν. Κάνει πολλές ερωτήσεις με το “τι”, λέει τραγουδάκια και παίζει με νόημα. 3 ετών: Αναγνωρίζει τα βασικά χρώματα, έχει λεξιλόγιο περίπου 1.000 λέξεων, φτιάχνει προτάσεις 3-4 λέξεων, λέει το όνομα, το επίθετο και συχνά την ηλικία του, χρησιμοποιεί σωστά προσωπικές και κτητικές αντωνυμίες (εγώ, εσύ, δικό μου). Χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό και αρκετές προθέσεις, ρωτάει συχνά “τι”, “πού”, “ποιος”, μετράει ασυνείδητα, αλλά έχει μικρή κατανόηση της ποσότητας, εκτελεί συνδυασμό 2 εντολών (πρώτα… μετά). Επαναλαμβάνει προτάσεις πέντε λέξεων, ακούει με προσοχή ιστορίες και παραμύθια, γνωρίζει αρκετά τραγούδια, τα οποία επαναλαμβάνει. 4 ετών: Η ομιλία του είναι γραμματικά σωστή και τελείως κατανοητή. Συχνά ρωτάει “γιατί”, “ποιος”, “πότε”, “πώς”, “τι σημαίνει αυτό”. Ακούει και επαναλαμβάνει μεγάλες ιστορίες (μερικές φορές μπερδεύει το γεγονός με την φαντασία). Μετράει δείχνοντας με το δάχτυλο 4 ως 5, κατανοεί αστεία, αντιλαμβάνεται και εκτελεί σύνθετες εντολές, χρησιμοποιεί προτάσεις 6 -7 λέξεων, χρησιμοποιεί πάνω από 1.000 λέξεις. Αναγνωρίζει βασικά σχήματα. 5 Ετών: Μιλάει με ευχέρεια και παρουσιάζει κανονική ροή ομιλίας. Η ομιλία είναι γραμματικά και συντακτικά σωστή. Εξηγεί τη χρήση αντικειμένων (και αντίστροφα, από την περιγραφή της χρήσης ονομάζει το αντικείμενο). Λέει ποιήματα και τραγουδάκια. Εντοπίζει και τοποθετεί αντικείμενα στο χώρο χρησιμοποιώντας τις προθέσεις πίσω- πλάι-μπροστά (προσανατολισμός χώρου). Εκτελεί τρεις διαδοχικές εντολές. Το λεξιλόγιο ανέρχεται στις 2.000 λέξεις. Γνωρίζει βασικές αντίθετες έννοιες (“μεγάλο”/“μικρό”, “μαλακό”/’’σκληρό”). Κάνει ερωτήσεις για να αποκομίσει πληροφορίες. Χρησιμοποιεί τους γραμματικούς χρόνους μέλλοντα, αόριστο, ενεστώτα. 6 ετών: Ο προφορικός λόγος φτάνει στις 2.500 λέξεις. Περιγράφει εικόνες από παραμύθια. Μπορεί να κάνει ακουστική διαφοροποίηση των ήχων. Γνωρίζει τη χρονική αλληλουχία γεγονότων. Έχει καλή ακουστική αντίληψη και μνήμη. Κατανοεί συγκριτικό βαθμό των εννοιών (πιο μεγάλο, πιο μικρό). Γνωρίζει ποσοτικές έννοιες (γεμάτο, άδειο, περισσότερο, λιγότερο). Παρότι το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε στο ότι το παιδί μας είναι μικρό και θα μιλήσει αργότερα. Αν υπάρχει υποψία για κάποια διαταραχή στην επικοινωνία και τον λόγο του παιδιού, θα ήταν πολύ χρήσιμο να λάβει μια λογοθεραπευτική αξιολόγηση, για να διαπιστωθούν τυχόν αποκλίσεις. Η έγκαιρη παρέμβαση σε καθυστέρηση ή διαταραχή του λόγου, θα βοηθήσει το παιδί να αποφύγει δευτερογενείς συνέπειες, όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση, μειωμένη κοινωνική δραστηριότητα, φόβο για επικοινωνία και μαθησιακές δυσκολίες. Χρήσιμες συμβουλές για να διευκολυνθεί η εξέλιξη του λόγου στο παιδί: ● Μιλήστε του ήρεμα και ζεστά. ● Χρωματίστε διαφορετικά τη φωνή σας όταν του μιλάτε. ● Πείτε του τι κάνετε κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας π.χ όταν το ντύνεται ή όταν του πλένετε τα χέρια ● Μιλήστε του σωστά χρησιμοποιώντας απλές λέξεις και όχι μωρουδίστικες. ● Μιμηθείτε ήχους και φωνές της καθημερινότητας (ζώα, αυτοκίνητα κ.ά). ● Ακούστε προσεχτικά αυτά που έχει να σας πει και δώστε του το χρόνο που χρειάζεται για να εκφραστεί. ● Προσπαθήστε να εμπλουτίσετε το λεξιλόγιό του. ● Πείτε του τραγούδια και παίξτε παιχνίδια με κίνηση μαζί του. ● Εξηγήστε του τις λέξεις που δεν καταλαβαίνει. ● Χρησιμοποιείτε χρονικές (τώρα, μετά, πριν) και τοπικές έννοιες (πάνω, κάτω, πίσω) ώστε να αντιλαμβάνεται το παιδί το χώρο και το χρόνο. ● Ενθαρρύνετε τη ζωγραφική. ● Διηγηθείτε ιστορίες ο ένας στον άλλο ● Το παιδί χρειάζεται να το ενθαρρύνουμε και να το επαινούμε για κάθε μικρή πρόοδο που σημειώνει. Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά SOS -
H ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας σε κάθε παιδί διαφέρει. Υπάρχουν όμως κάποια βασικά στάδια ανάπτυξης του λόγου, για τα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού, που θα ήταν καλό να γνωρίζουν οι γονείς και όσοι ασχολούνται με τα παιδιά. Αυτά είναι τα εξής: 1 έτους: Λέει 2-3 λέξεις, καταλαβαίνει απλές εντολές, ανταποκρίνεται όταν ακούει το όνομά του και κουνάει το χέρι του για να χαιρετήσει. 1 ½ ετών: Δείχνει ακουστική προσοχή σε εντολές που εκφράζονται απ’ ευθείας σε αυτό, χρησιμοποιεί περίπου 20 λέξεις, ενώ κατανοεί περισσότερες. Παρουσιάζει βρεφική ηχολαλία σε λέξεις ή στην τελευταία λέξη μικρών φράσεων που του απευθύνονται, ζητάει ένα αντικείμενο που επιθυμεί δείχνοντας το, με τη συνοδεία κραυγών ή λέξεων. Του αρέσουν παιδικά τραγουδάκια και προσπαθεί να τα τραγουδήσει, δείχνει οικεία αντικείμενα, εκτελεί απλές εντολές, δείχνει πάνω του διάφορα μέλη του σώματος. Αναγνωρίζει και δείχνει ζωάκια μινιατούρες ή σε εικόνες. 2 ετών: Χρησιμοποιεί 50 λέξεις και κατανοεί περισσότερες, αντιλαμβάνεται και κατανοεί απλές συζητήσεις, δημιουργεί φράσεις (προτάσεις 2-3 λέξεων), ρωτάει ονόματα αντικειμένων και ονομάζει αντικείμενα αυθόρμητα, όταν του ζητηθεί. Εκτελεί απλές εντολές καθώς επίσης κινείται με εντολές στο χώρο (πάνω, κάτω, μέσα, έξω…). Αναγνωρίζει και δείχνει μέλη του σώματος, μιμείται ήχους ζώων και συμμετέχει σε παιδικά τραγούδια. Καταλαβαίνει απλές ερωτήσεις και οδηγίες, κάνει ερωτήσεις, ακούει ιστορίες και παραμύθια. Φτιάχνει προτάσεις με άρνηση (π.χ.: όχι πάω) και αρχίζει να σχηματίζει κάποιους πληθυντικούς. 2 ½ ετών: Χρησιμοποιεί περίπου 200 λέξεις, μιλάει λογικά και αναφέρεται σε γεγονότα που αφορούν το παρόν. Κάνει πολλές ερωτήσεις με το “τι”, λέει τραγουδάκια και παίζει με νόημα. 3 ετών: Αναγνωρίζει τα βασικά χρώματα, έχει λεξιλόγιο περίπου 1.000 λέξεων, φτιάχνει προτάσεις 3-4 λέξεων, λέει το όνομα, το επίθετο και συχνά την ηλικία του, χρησιμοποιεί σωστά προσωπικές και κτητικές αντωνυμίες (εγώ, εσύ, δικό μου). Χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό και αρκετές προθέσεις, ρωτάει συχνά “τι”, “πού”, “ποιος”, μετράει ασυνείδητα, αλλά έχει μικρή κατανόηση της ποσότητας, εκτελεί συνδυασμό 2 εντολών (πρώτα… μετά). Επαναλαμβάνει προτάσεις πέντε λέξεων, ακούει με προσοχή ιστορίες και παραμύθια, γνωρίζει αρκετά τραγούδια, τα οποία επαναλαμβάνει. 4 ετών: Η ομιλία του είναι γραμματικά σωστή και τελείως κατανοητή. Συχνά ρωτάει “γιατί”, “ποιος”, “πότε”, “πώς”, “τι σημαίνει αυτό”. Ακούει και επαναλαμβάνει μεγάλες ιστορίες (μερικές φορές μπερδεύει το γεγονός με την φαντασία). Μετράει δείχνοντας με το δάχτυλο 4 ως 5, κατανοεί αστεία, αντιλαμβάνεται και εκτελεί σύνθετες εντολές, χρησιμοποιεί προτάσεις 6 -7 λέξεων, χρησιμοποιεί πάνω από 1.000 λέξεις. Αναγνωρίζει βασικά σχήματα. 5 Ετών: Μιλάει με ευχέρεια και παρουσιάζει κανονική ροή ομιλίας. Η ομιλία είναι γραμματικά και συντακτικά σωστή. Εξηγεί τη χρήση αντικειμένων (και αντίστροφα, από την περιγραφή της χρήσης ονομάζει το αντικείμενο). Λέει ποιήματα και τραγουδάκια. Εντοπίζει και τοποθετεί αντικείμενα στο χώρο χρησιμοποιώντας τις προθέσεις πίσω- πλάι-μπροστά (προσανατολισμός χώρου). Εκτελεί τρεις διαδοχικές εντολές. Το λεξιλόγιο ανέρχεται στις 2.000 λέξεις. Γνωρίζει βασικές αντίθετες έννοιες (“μεγάλο”/“μικρό”, “μαλακό”/’’σκληρό”). Κάνει ερωτήσεις για να αποκομίσει πληροφορίες. Χρησιμοποιεί τους γραμματικούς χρόνους μέλλοντα, αόριστο, ενεστώτα. 6 ετών: Ο προφορικός λόγος φτάνει στις 2.500 λέξεις. Περιγράφει εικόνες από παραμύθια. Μπορεί να κάνει ακουστική διαφοροποίηση των ήχων. Γνωρίζει τη χρονική αλληλουχία γεγονότων. Έχει καλή ακουστική αντίληψη και μνήμη. Κατανοεί συγκριτικό βαθμό των εννοιών (πιο μεγάλο, πιο μικρό). Γνωρίζει ποσοτικές έννοιες (γεμάτο, άδειο, περισσότερο, λιγότερο). Παρότι το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε στο ότι το παιδί μας είναι μικρό και θα μιλήσει αργότερα. Αν υπάρχει υποψία για κάποια διαταραχή στην επικοινωνία και τον λόγο του παιδιού, θα ήταν πολύ χρήσιμο να λάβει μια λογοθεραπευτική αξιολόγηση, για να διαπιστωθούν τυχόν αποκλίσεις. Η έγκαιρη παρέμβαση σε καθυστέρηση ή διαταραχή του λόγου, θα βοηθήσει το παιδί να αποφύγει δευτερογενείς συνέπειες, όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση, μειωμένη κοινωνική δραστηριότητα, φόβο για επικοινωνία και μαθησιακές δυσκολίες. Χρήσιμες συμβουλές για να διευκολυνθεί η εξέλιξη του λόγου στο παιδί: ● Μιλήστε του ήρεμα και ζεστά. ● Χρωματίστε διαφορετικά τη φωνή σας όταν του μιλάτε. ● Πείτε του τι κάνετε κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας π.χ όταν το ντύνεται ή όταν του πλένετε τα χέρια ● Μιλήστε του σωστά χρησιμοποιώντας απλές λέξεις και όχι μωρουδίστικες. ● Μιμηθείτε ήχους και φωνές της καθημερινότητας (ζώα, αυτοκίνητα κ.ά). ● Ακούστε προσεχτικά αυτά που έχει να σας πει και δώστε του το χρόνο που χρειάζεται για να εκφραστεί. ● Προσπαθήστε να εμπλουτίσετε το λεξιλόγιό του. ● Πείτε του τραγούδια και παίξτε παιχνίδια με κίνηση μαζί του. ● Εξηγήστε του τις λέξεις που δεν καταλαβαίνει. ● Χρησιμοποιείτε χρονικές (τώρα, μετά, πριν) και τοπικές έννοιες (πάνω, κάτω, πίσω) ώστε να αντιλαμβάνεται το παιδί το χώρο και το χρόνο. ● Ενθαρρύνετε τη ζωγραφική. ● Διηγηθείτε ιστορίες ο ένας στον άλλο ● Το παιδί χρειάζεται να το ενθαρρύνουμε και να το επαινούμε για κάθε μικρή πρόοδο που σημειώνει. Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά SOS Δείτε ολόκληρο το άρθρο
-
Ωστόσο μια νέα μελέτη έδειξε ότι οι γονείς που μιλούν στο παιδί αργά, χρησιμοποιώντας μωρουδιακές λέξεις, και μια τραγουδιστή φωνή, στην πραγματικότητα δεν βοηθούν το παιδί στην ομιλία του. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι γονείς πρέπει να μιλούν στα παιδιά με σαφήνεια και να τους μιλούν όσο περισσότερο γίνεται , από πολύ μικρή ηλικία, καθώς αυτό διευρύνει το λεξιλόγιο τους. Τα ευρήματα της έρευνας που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Psychological Science» διαπίστωσαν ότι οι μητέρες μιλούν λιγότερο καθαρά στα παιδιά τους από ό, τι στους ενήλικες. Οι ερευνητές κατέγραψαν 22 μητέρες από την Ιαπωνία να μιλούν στα παιδιά τους (ηλικίας 18 έως 24 μήνες) και σε έναν ειδικό. Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων από το Εργαστήριο Γλωσσικής ανάπτυξης στο RIKEN Science Institute στο Τόκιο, στη συνέχεια πέρασε πέντε χρόνια σχολιάζοντας τις 14 ώρες ομιλίας, επισημαίνοντας συγκεκριμένες πτυχές της ομιλίας, συμπεριλαμβανομένων των απαρχών και των άκρων των συμφώνων, των φωνήεντων και των φράσεων. Στη συνέχεια, οι ερευνητές εφάρμοσαν μια τεχνική που έχει αναπτυχθεί για τη μέτρηση της ακουστικής ομοιότητας μεταξύ δύο συλλαβών, όπως του «πα» και του «μπα» ή του «πο» και του «μπο». Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά: οι μητέρες μιλούσαν λιγότερο καθαρά όταν μιλούσαν στο παιδί τους από ό, τι στον ειδικό. Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι τα ευρήματα αυτά δεν παρέχουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο σχετικά με το αν οι γονείς μιλούν περισσότερο ή λιγότερο στο παιδί τους , μπορεί να ενίσχυσει την εκμάθηση της γλώσσας. Αλλά αυτά τα ευρήματα μπορούν να ρίξουν φως στο γιατί τα παιδιά φαίνεται να μαθαίνουν καλύτερα και ευκολότερα χαρακτηριστικούς ήχους της γλώσσας συγκριτικά με τους ενήλικες. Πηγή: www.news.gr -
Το περιβάλλον ακόμα και από τις πρώτες μέρες της ζωής του μπορεί να ευνοήσει ή να επιδράσει αρνητικά στην ανάπτυξη. Τα παιδιά μαθαίνουν να μιλούν με τη μίμηση και οι τρόποι ανάπτυξης της ομιλίας εξαρτιούνται από τις διάφορες ευκαιρίες μίμησης που εμείς προσφέρουμε στο παιδί. Το δέκατο μήνα της ζωής, πριν ακόμα είναι σε θέση να καταλάβει το όνομα των πραγμάτων που του δείχνουμε, μπορούμε να έχουμε τις πρώτες συνομιλίες, επαναλαμβάνοντας ήχους που βγάζει, επιβραβεύοντας με ένα γλυκό χαμόγελο τις προσπάθειές του να μιμηθεί και επαναλαμβάνοντας καμιά φορά μαζί με αυτό τη συλλαβή που προφέρει. Το σημαντικότερο είναι να μιλάτε με το μωράκι σας με τρόπο γλυκό, στοργικό, προφέροντας τις λέξεις αργά, ειδικά τις στιγμές που το κρατάτε αγκαλιά ή το ταΐζετε ή το αλλάζετε. Να προσπαθείτε να ονομάζετε τα πράγματα πολύ συχνά και επανειλημμένα όταν τα κοιτάζει ή τα δείχνει. Όταν δείχνει ένα παιχνίδι να του το δίνουμε λέγοντάς του: "Θέλεις τη μπάλα;", "Να η μπάλα!", "Είναι ωραία αυτή η μπάλα!". Με αυτό τον στοργικό και απλό τρόπο το ενθαρρύνουμε σιγά σιγά να καταλάβει την αξία της λέξης, του δίνουμε δηλαδή να καταλάβει ότι είναι καλύτερα να προσπαθεί να κατονομάζει τα πράγματα παρά να τα δείχνει με το δάχτυλο. -
Οι παλαιότεροι (ας μην προδίδουμε ηλικίες μεταξύ μας τώρα) θα θυμούνται την ταινία «Κοίτα ποιος μιλάει» με τον Τζον Τραβόλτα, την Κίρστι Άλεϊ και τον μικρό Μάικι, ο οποίος «συνομιλούσε» με τους άλλους και σκεφτόταν πολύπλοκα σενάρια… από τότε που βρισκόταν στη μήτρα της μητέρας του ακόμα! Σύμφωνα με ερευνητές από τις ΗΠΑ, κάτι παρόμοιο ισχύει και στην πραγματικότητα, με τα μωρά προτού ξεστομίσουν το πρώτο και δειλό «μαμά» ή «μπαμπά» (ή κάτι τελοσπάντων που να θυμίζει στους περιχαρείς γονιούς αυτές τις δύο λέξεις) να κάνουν εξάσκηση στις λέξεις μέσα στο μυαλό τους αρκετό καιρό πριν. Οι περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τον προγραμματισμό της ομιλίας σε μωρά 7 μηνών ενεργοποιούνται, παρότι τα μωρά αρχίζουν να μιλάνε περίπου στην ηλικία του 1 έτους. http://youtu.be/yOB_MqcaZHw «Βρήκαμε ότι οι κινητικές περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται ακόμη κι όταν τα βρέφη απλά ακούνε κάτι και αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι σημαίνει ότι ο εγκέφαλός τους κάνει ήδη μια προσπάθεια να μιλήσει, κάτι που υποδηλώνει ότι ακόμη κι αν είναι 7 μόλις μηνών προσπαθούν να καταλάβουν πώς πρέπει να κάνουν τις σωστές κινήσεις στο στόμα τους για να παράγουν λέξεις» δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας, Patricia Kuhl, από το Ινστιτούτο για την Εκμάθηση και Επιστημών του Εγκεφάλου του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον. Ερευνητές έχουν βρει ότι τα βρέφη κατανοούν λέξεις από την ηλικία των 6 μηνών ακόμη. Ένα μήνα μετά, μπορούν να διαχωρίσουν διαφορετικούς ήχους ομιλίας, όπως για παράδειγμα αν κάποιος μιλά αγγλικά ή σουαχίλι, γράφει η Tia Ghose στο LiveScience. Μέχρι να γιορτάσουν τα πρώτα τους γενέθλια, τα μωρά εστιάζουν κυρίως στους ήχους που ακούνε πιο συχνά. Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη σαφή εικόνα ως προς το πώς ο εγκέφαλος κάνει τη μετάβαση από το να ακούει τα πάντα, στο να εστιάζει σε μία μητρική γλώσσα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα αυτά αποδεικνύουν πόσο σημαντικό είναι να μιλάει κανείς στα μωρά, ακόμη κι αν αυτά δε μπορούν να απαντήσουν με λόγια. «Όταν μας ακούνε να μιλάμε, αυτόματα γίνεται εξάσκηση μέσα στο μυαλό τους, με τρόπο που δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι συμβαίνει. Ο εγκέφαλός τους τα προετοιμάζει να μιλήσουν, προτού πουν την πρώτη τους λέξη» ανέφερε ακόμη η Kuhl. Τα συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences. newsbeast.gr -
Μην μιλάτε στα μωρά... «μωρουδιακά», για να βγουν πιο έξυπνα
ένα άρθρο δημοσίευσε vicky86 σε Νέες Μελέτες
Μπορεί όταν οι γονείς μιλάνε στο μωρό τους τραγουδιστά και "μωρουδίστικα" να κερδίζουν την προσοχή του, όμως ο καλύτερος τρόπος εκπαίδευσης του παιδιού είναι να του απευθύνονται ως ενήλικα -τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το λεξιλόγιο και τη δομή των προτάσεων, υποστηρίζουν ψυχολόγοι. "Δεν συνδέεται με το πόσο πολύ του μιλάτε, αλλά με το τι του λέτε. Ο λόγος πρέπει να είναι πλούσιος και σύνθετος", εξηγεί η Έρικα Χοφ, ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο Florida Atlantic. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το να μιλάμε στα μωρά έχει τόσο μεγάλη σημασία, ώστε τα παιδιά που προέρχονται από λιγότερο προνομιακό κοινωνικό περιβάλλον, όπου ο λόγος δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένος τείνουν να έχουν χειρότερες σχολικές επιδόσεις. Οι επιδόσεις στις τυποποιημένες γλωσσικές ασκήσεις στις οποίες υποβάλλονται παιδιά από γονείς χαμηλού εισοδήματος και περιορισμένης μόρφωσης μόλις φθάσουν στην ηλικία των πέντε ετών, είναι αντίστοιχες τρίχρονων προνομιούχων παιδιών. Αυτές οι διαφορές μπορούν να εντοπιστούν και στον εγκέφαλο, υποστηρίζει η νευρολόγος και παιδίατρος του πανεπιστημίου Columbia Κίμπερλι Νομπλ. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς τα πρώτα χρόνια της ζωής. Μέχρι την ηλικία των τριών ετών, το παιδί έχει σχηματίσει ένα τρισεκατομμύριο νευρικές συνδέσεις--οι σύνδεσμοι μεταξύ των κυττάρων που ευθύνονται για όλες τις εγκεφαλικές λειτουργίες: από την απομνημόνευση των στίχων ενός τραγουδιού μέχρι την κίνηση να πιάσεις ένα ξύλο. Η Νομπλ και οι συνεργάτες της σύγκριναν τους εγκεφάλους παιδιών χαμηλού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου με εκείνους παιδιών από γονείς με μεγάλη ακαδημαϊκή μόρφωση και υψηλόμισθους. Ενώ δεν εντόπισαν διαφορές στα γνωστικά συστήματα που συνδέονται με τις κοινωνικές δεξιότητες και τη μνήμη, οι μεγαλύτερες ανισότητες βρίσκονταν στις εγκεφαλικές δομές που συνδέονται με την ανάπτυξη της γλωσσικής ικανότητας. Η Αν Φέρναλντ, ψυχολόγος του πανεπιστημίου Stanford, διαπίστωσε ότι οι διαφορές στις γλωσσικές ικανότητες μπορεί να παρατηρηθούν ήδη από την ηλικία των 18 μηνών. Μέχρι τα δεύτερα γενέθλια του παιδιού, το χάσμα (μεταξύ των δύο κατηγοριών) έχει διευρυνθεί ήδη κατά έξι μήνες. Η Φέρναλτ και οι συνεργάτες της κατέγραψαν τα καθημερινά ακούσματα μίας ομάδας ισπανόφωνων παιδιών από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα. Διαπίστωσαν ότι τα παιδιά δεν κέρδιζαν τίποτα από το να ακούν απλώς τους γονείς ή εκείνους που τα φρόντιζαν να μιλούν μεταξύ τους, αλλά το αληθινό κέρδος παρατηρούνταν όταν οι γονείς απευθύνονταν στα παιδιά τους. Η Φέρναλντ είπε στους δημοσιογράφους ότι είναι πολύ σημαντικό οι γονείς χαμηλού εισοδήματος να μάθουν να μιλούν στα παιδιά τους και πρόσθεσε ότι "υπάρχουν πολλές απόψεις για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να μιλάμε στα παιδιά μας -σε κάποιους πολιτισμούς δεν πρέπει". Ένα πιλοτικό πρόγραμμα που εφαρμόζει η ίδια στο Σαν Χοσέ, σύμφωνα με το οποίο οι λατινοαμερικάνες μητέρες μαθαίνουν να μιλούν στα παιδιά τους, έχει αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα. "Μέχρι τα δύο τους χρόνια, τα παιδιά από μητέρες που ασχολούνται περισσότερο αναπτύσσουν πλουσιότερο λεξιλόγιο και επεξεργάζονται πιο αποτελεσματικά τον προφορικό λόγο", είπε η ίδια. Από την πλευρά της η Χοφ επισημαίνει ότι ενώ οι ισπανόφωνοι γονείς μπορεί να θέλουν να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για το σχολείο μιλώντας τους στα αγγλικά, είναι συνήθως προτιμότερο να τους μιλούν στη μητρική τους γλώσσα. Μία μελέτη που πρόκειται να παρουσιάσει η ίδια σήμερα δείχνει ότι όταν οι ίδιοι οι γονείς δεν γνωρίζουν πολύ καλά μία δεύτερη γλώσσα, δεν μπορούν και να την διδάξουν στα παιδιά τους. Αντίθετα, καταλήγουν να περιορίζουν τη συνολική γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών τους, αφού δεν καταφέρνουν να τα εκθέσουν στη χρήση πιο σύνθετου λόγου. Οι γονείς που επιθυμούν να αποκτήσουν τα παιδιά τους δίγλωσση εκπαίδευση, πρέπει να γνωρίζουν ότι "η εκμάθηση δύο γλωσσών είναι κάτι το εξαιρετικό, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν γίνεται εύκολα. Δεν μαθαίνει κάποιος το ίδιο γρήγορα δύο γλώσσες όσο μαθαίνει μία", επισημαίνει η Χοφ. imerisia.gr -
Είχες ακούσει στο παρελθόν, ότι τα μωρά λένε πρώτα μπαμπά αλλά, έλεγες πως το δικό σου θα κάνει την ανατροπή… και δυστυχώς ατύχησες. Τώρα νευρίασες και ψάχνεις συνεχώς να δεις γιατί είπε μπαμπά αντί να φωνάξει τη γλυκιά του μανούλα! Σταμάτα να googlάρεις και συνέχισε να διαβάζεις. Γιατί, όμως, τα μωρά λένε πρώτα μπαμπά και όχι μαμά; Συμφώνα με έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Τέξας και είχε επικεφαλής το γνωστό γιατρό Μπάρμπρα Λ. Ντέιβς μάθαμε πως τα παιδιά (όλου του πλανήτη) καταφορτώνουν πιο εύκολα να συνδυάσουν πρώτα το «μπ» και το «ντ» με το α παρά οποιοδήποτε άλλο μεμονωμένο σύμφωνο. Έτσι, μια από της πρώτες τους λέξεις (έστω για τα παιδιά της χώρας μας) καταφέρνει να είναι το μπαμπά! Το «μπα» θεωρείται, όπως, τόνισαν οι επιστήμονες πιο εύκολα να ακουστεί από τα παιδιά γιατί για να το πουν χρησιμοποιούν τα χείλη, τη γνάθο και την μαλακή υπερώα -το πάνω κρεατάκι που κρέμεται στο πίσω μέρος του στόματος. -
Πολλά είδη ζώων μπορούν να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά μεταξύ τους, ωστόσο οι άνθρωποι έχουν το «μοναδικό προνόμιο» των γλωσσικών ικανοτήτων. Οι ερευνητές αναρωτιούνται εδώ και πολλά χρόνια, πώς ο άνθρωπος είναι σε θέση να το κάνει αυτό και σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη στις ΗΠΑ, τα ηχητικά μοτίβα των ανθρώπινων γλωσσών αποτελούν «προϊόντα» ενός έμφυτου βιολογικού ενστίκτου… κάτι σαν το κελάηδισμα των πουλιών. Οι αμερικανοί ερευνητές αναφέρουν ότι τα μωρά γεννιούνται με βασική γνώση της γλώσσας, κάτι που ρίχνει φως στο κατά πόσο η φύση ή η ανατροφή ευθύνεται για την ομιλία στους ανθρώπους. Παρότι οι γλώσσες σε διαφορετικές περιοχές του κόσμου διαφέρουν σε πολλά επίπεδα, μοιράζονται ορισμένες κοινές πτυχές, οι οποίες μπορεί να προκύψουν από τις γλωσσικές αρχές που είναι ενεργές σε όλους τους ανθρώπινους εγκεφάλους, υποστηρίζουν οι ειδικοί. «Τα αποτελέσματα της μελέτης μας υποδηλώνουν ότι τα ηχητικά μοτίβα των γλωσσών των ανθρώπων είναι ‘προϊόν’ ενός εσωτερικού, βιολογικού ενστίκτου» ανέφερε στη Daily Mail ο καθηγητής Iris Berent από το πανεπιστήμιο Northeastern στη Βοστόνη των ΗΠΑ. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με βασικές γνώσεις των ηχητικών μοτίβων των γλωσσών που χρησιμοποιούν. Τα αποτελέσματα της μελέτης τους δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό PNAS. Πηγή newsbeast.gr -
Ο τρόπος επικοινωνίας με το περιβάλλον είναι το κλάμα. Με το κλάμα εκδηλώνει την πείνα, τον πόνο, την αδιαθεσία. Προς το τέλος του πρώτου μήνα "βγάζει ήχους που μοιάζουν με γουργουρητό, φωνήεντα και μουρμουρητό. Όλοι αυτοί οι ήχοι παράγονται από το στόμα και το αναπνευστικό σύστημα και αποτελούν εξάσκηση για τον έναρθρο λόγο. Δίνει προσοχή στην ανθρώπινη φωνή και μπορεί να αναγνωρίζει μια γνώριμη φωνή ή ήχο. Τα πρώτα γουργουρητά σύντομα διαδέχονται τα φωνήεντα. Σιγά σιγά η χρήση των φωνηέντων αυξάνει και γίνεται περισσότερο αποφασιστική. Οι ήχοι γίνονται πιο σταθεροί μέχρι που κατά τον έβδομο μήνα το παιδί εγκαταλείπει τα πολυάριθμα και αυθόρμητα φωνήεντα,παράγοντας τώρα φωνήεντα, σύμφωνα, συλλαβές και διφθόγγους. Το τραύλισμα παρά το ότι είναι ευχάριστο είναι μόνο ένα παιχνίδι. Το παιδί βγάζει ήχους, παίζει με αυτούς, αισθανόμενο μια φυσική ευχαρίστηση που στηρίζεται στις επερχόμενες έναρθρες δυνάμεις. Το περιβάλλον (οι γονείς, οι παππούδες, τα αδέρφια) επεμβαίνει με το να μεταμορφώνει με την πάροδο του χρόνου αυτούς τους ήχους σε λόγο. Ένας ήχος που παράγεται από το παιδί είναι ικανός να προκαλέσει απαντήσεις εκ μέρους αυτού που απασχολείται μαζί του. Ο ήχος έτσι αρχίζει να αποκτά για το παιδί, που τον παράγει και τον ακούει, μια σημασία. Δηλαδή αισθητηριακές εμπειρίες κάθε τύπου, χαμόγελα, χαιδέματα, η φωνή όποιου έρχεται σε επαφή με αυτό. Στους δέκα μήνες η αυξανόμενη επιδεξιότητα στην εκτέλεση λεπτών κινήσεων από τη γλώσσα, τα χείλη, τον ουρανίσκο και τις φωνητικές χορδές του επιτρέπει να ελέγχει τους ήχους και να τους χρησιμοποιεί για να προφέρει τις πρώτες λέξεις. Όλες οι προσπάθειες του παιδιού θα αρχίσουν να είναι συγκεντρωμένες στην τελειοποίηση του νέου τρόπου χρήσης των λέξεων που θα του επιτρέπουν νέες και πιο ικανοποιητικές σχέσεις με τους άλλους. Το επόμενο στάδιο είναι να αρχίσει να μιμείται ήχους που ακούει στο περιβάλλον του. Το παιδί αρχίζει να κανονίζει τη φωνή του σύμφωνα με τις ακουστικές επιδράσεις που έχει. Προσπαθεί να αναπαράγει ήχους που ανακαλύπτει τυχαία επαναλαμβάνοντας τον ίδιο ήχο μέχρι να τον τελειοποιήσει. Ενδιαφέρεται για ήχους όλο και πιο διαφορετικούς και χρησιμοποιεί μια μεγάλη κλίμακα. Είναι ικανό να κάνει διάκριση μεταξύ των διάφορων ήχων και να αναπαράγει κάποιους αντί άλλους. Η κατάκτηση των λέξεων γίνεται με έναν ρυθμό που ποικίλει από παιδί σε παιδί, αν και η διαδοχή των γραμμάτων που εμφανίζεται για πρώτη φορά είναι περίπου σταθερή. Εμφανίζονται πρώτα το Α μαζί με το Μ και το Ν, μετά το Ι, το Ε, το Π, το ΜΠ, το Τ, το ΝΤ, το ΤΣ και το ΤΖ. Οι πρώτες λέξεις που προφέρονται γύρω στο χρόνο είναι του τύπου σύμφωνο και φωνήεν διπλασιασμένο όπως μαμά, μπαμπά, τάτα, κοκό, νταντά κτλ. Φυσικά ούτε τώρα η σημασία των λέξεων που προφέρει είναι σαφής. Περίπου στην ηλικία των 2 ετών το παιδί αρχίζει να αναπτύσσει ραγδαία τον λόγο και να κατανοεί απόλυτα τις λέξεις. Μέχρι την ηλικία των έξι ετών το παιδί προσθέτει στο λεξιλόγιο του περίπου πέντε έως εννιά λέξεις την ημέρα. Εξαιρέσεις και αποκλίσεις φυσικά υπάρχουν και σε αυτή την περίπτωση, αλλά η <<έκρηξη του λεξιλογίου>> είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλα τα παιδιά με φυσιολογική γλωσσική ανάπτυξη.
