Γιατροί, διατροφολόγοι, προσωπικό φροντίζουν για την κάθε ανάγκη τους, ώστε να γεννηθούν υγιή μωρά, τα οποία, μόλις μπορέσουν να ταξιδέψουν, θα συναντήσουν τους γονείς τους, που ζουν σε μεγαλουπόλεις του κόσμου. Γιατί αυτή η κλινική ευγονίας στην Ινδία είναι η πρώτη που εφαρμόζει το πρόγραμμα «Μήτρες προς ενοικίαση».
«Μπορεί να ακούγεται φρικτό, όμως δεν είναι», λέει η γιατρός Νάινα Πατέλ, η πνευματική μητέρα του προγράμματος, που φέρνει σε επαφή ζευγάρια, κυρίως από τη Δύση, που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν και παρένθετες Ινδές μητέρες, που επιθυμούν να βοηθήσουν οικονομικά τις οικογένειές τους.
Οι γυναίκες, με εξωσωματική κυοφορούν έμβρυο που προέρχεται από το ωάριο και το σπερματοζωάριο ζευγαριών που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν με φυσιολογικό τρόπο. Μετά από εννέα μήνες τα ζευγάρια παίρνουν το πολυπόθητο μωρό και οι Ινδές γυναίκες χρήματα που αντιστοιχούν σε εργασία 15 ετών.
Η εμπορευματοποίηση του θεσμού της παρένθετης μητέρας είναι νόμιμη στην Ινδία από το 2002, όπως και σε άλλες χώρες, ανάμεσά τους και στις ΗΠΑ. Ομως η Ινδία είναι η πρώτη χώρα, και η Ανάντ η πρώτη πόλη, στην οποία η διαδικασία δεν αποτελεί μία σπάνια θεραπεία, αλλά εντάσσεται σε οργανωμένο πρόγραμμα αναπαραγωγής. Ηδη 50 ζευγάρια από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Ταϊβάν έχουν μωρό το οποίο γεννήθηκε στην Ανάντ. Οι επικριτές της πρακτικής κατηγορούν τα ζευγάρια για εκμετάλλευση των φτωχών γυναικών της Ινδίας.
«Σε κάποιο σημείο του κόσμου υπάρχει μία γυναίκα που θέλει απελπισμένα ένα μωρό, και εδώ στην Ανάντ υπάρχουν γυναίκες που απελπισμένα θέλουν να νικήσουν τη φτώχεια. Δεν κρύβεται τίποτε κακό στη διαδικασία, απλώς βοηθούν η μία την άλλη», λέει η γιατρός Πατέλ, που στηρίζει ψυχολογικά τις παρένθετες μητέρες.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι το πρόγραμμα της Ανάντ εγείρει σειρά δύσκολων ερωτήσεων για την ηθική, τα όρια της σύγχρονης επιστήμης, των νέων τεχνικών, της παγκοσμιοποίησης, της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και για μία από τις πιο φυσιολογικές επιθυμίες του ανθρώπου, την απόκτηση παιδιών.
Recommended Comments
Δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο