Μετάβαση σε περιεχόμενο

Γεννησαμε! (Ενα τεραστιο ποστ)


Recommended Posts

Αγαπημενα μου κοριτσια αυτο ηταν! Γεννηθηκε ο γιος! Ειναι υγιεστατος και δεν θα μπορουσα να ειμαι πιο ηρεμη!

Ειχα πει απο πριν οτι οπως και να ειναι η εμπειρια μου θελω να την πω ακριβως οπως την βιωσα χωρις σαλτσες κλπ. Μπηκαμε στο Ελενα προγραμματισμενα για καισαρικη την κυριακη το βραδυ και την Δευτερα το  πρωι μπηκαμε για το χειρουργειο. Επειδη σιγουρα καποιες εκτιματε τις λεπτομερειες... το βραδυ μου καναν καποιες εξετασεις μου βαλανε ορο και μου εκαναν και κλυσμα και οχι δεν ηταν καθολου τραγικο. Ειχα διαλεξει μονοκλινο λουξ το οποιο ηταν ικανοποιητικο αλλα το στρωμα στο κρεβατι ειλικρινα σαν τουβλο, δεν μπορουσα ουτε να κατσω....

Το πρωι ξυπνησα με παααααααρα πολυ αγχος, μου ειχαν κοπει τα ποδια ειλικρινα αλλα τι να κανω; επρεπε καπως να βγει το παιδι!!! χαχαχα Με πηραν λοιπον γυρω στις 10 μου εβαλαν μια ρομπιτσα που μονο μπλουζα ηταν χαχαχα και με πηγαν στο χειρουργειο και εκει αρχιζει η μαχη... Εγω ως γνωστη για την διαταραχη αγχους και τις κρισεις πανικου μου ζητησα ολικη , η αναισθησιολογος ομως με επεισε να κανω ραχιαια καθως την θεωρουσε πιο ασφαλη και μου υποσχεθηκε οτι θα ειναι διπλα μου σε ολη την διαδικασια και αν χρειαστω ειτε ηρεμιστικη ειτε μεθη θα μου την κανει χωρις κανενα προβλημα. Οποτε και ειπα ναι. Ερχονται λοιπον μου βαζουν καθετηρα (αυτο ναι οντως με πονεσε και χρειαστηκαν και 2-3 προσπαθειες για να μου τον βαλουν) και αρχιζει η αναμονη , μονη μου σε ενα δωματιο για περιπου μια ωρα που μου φανηκε αιωνας. Μπαινω επιτελους στο χειρουργειο οπου τελικα δεν ξερω κανεναν περα απ την γιατρο που με χειρουργουσε ....η αναισθησιολογος;;;; αλλη! Διπλα μου; κανεις ουσιαστικα.... Μου καναν την αναισθησια η οποια οκ ηταν δυσαρεστη αλλα τπτ φοβερο και με επιασε μεσα σε κλασματα του δευτερολεπτου δεν ενοιωθα απολυτως τπτ . Απ την ωρα που ειπα οτι δεν νοιωθω τπτ αρχισα να νοιωθω πολλα τραβηγματα και ξαφνικα βγηκε ο μπεμπης! Δεν ξερω ποση ωρα κανανε αλλα μου φανηκαν δευτερολεπτα!!! Ο κυριος λοιπον ερχοταν με το κωλαρακι, ειχε γερη περιτυλιξη και ανακαλυψαμε οτι οχι απλα εχω διαφραγμα στην μητρα αλλα ο μπεμπης ηταν υπερτυχερος καθως αν ειχε εμφυτευθει στην αλλη μερια δεν ειχε ελπιδες, δεν υπηρχε χωρος! Επισης ο αγαπητος μπεμπης ειχε στριμωχτει πολυ και σε μια κυστη μεγαλη που ειχα την οποια μου καθαρισαν με παρακεντιση (εχει παει για βιοψια) .
Λοιπον απ οταν βγηκε το παιδι, χαζεψα αυτο ηταν τον ειδα και δεν το πιστευα...ολα αυτα τα κλισε τυπου η πιο ευτυχισμενη στιγμη της ζωης μου κλπ ε αυτα ενοιωσα δεν υπηρχε! Ηθελα μονο το παιδακι μου και δεν με ενοιαζε τπτ στον κοσμο ολοκληρο. Αφου λοιπον ειδα οτι ειναι καλα τον ακουσα να κλαιει κιολας αμεσως οποτε δεν ειχα αγωνια μου τον βαλανε πανω μου καναμε μερικα φιλακια και τον πηρανε. Μετα με πηρε για λιγο ο υπνος οποτε εχασα εντελως την αισθηση του χρονου και καποια στιγμη ξυπνησα και ενοιωθα οτι θα κανω εμετο ζητησε η γιατρος απο μια νοσοκομα να μου φερει κατι αλλα δεν με προλαβαν με αποτελεσμα να κανω εμετο πανω στα μαλλια μου οπως γυρισα στο πλαι και με λουσανε μεσα στο χειρουργειο...χαχαχα αστειο μεν αλλα αυτο δειχνει και αυτο που λεω οτι διπλα μου δεν ηταν κανεις!! Τελειωσε λοιπον το μινι μαρυριο και πριν με πανε στην ανανηψη με πηγαν σε ενα δωματιακι οπου ηρθε ο αντρας μου κλπ και τους ειδα πραγμα που με βοηθησε πολυ ψυχολογικα. Στην ανανηψη ζητουσα συνεχεια το μωρο να το δω καθως μου ελειπε ανυποφορα αλλα περιμενανε να φυγει η αναισθησια και να με πατησουν να κατεβουν τα λοχια (το περιμενα χειροτερα σαν πονο , παλευοταν) Οσοι νοσοκομοι και γιατροι μπαινανε με ρωτουσαν γιατι εχω τουρμπανι στα μαλλια και εξηγουσα συνεχεια οτι με λουσανε στο χειρουργειο και ηταν βρεγμενα (κωμικοτραγικο) μετα απο καποια ωρα μου φεραν τον μπεμπη και τον θηλασα για πρωτη φορα και ηρεμησα αρκετα.... Μετα τελος, πηγαμε στο δωματιο μας και οι δυο και για αρκετες ωρες ημουν σαν να ειχα παρει ναρκωτικα απ το ποσο ευτυχισμενη ενοιωθα που τον κοιταζα!
Μετα αρχισαν τα διαφορα δυσκολα....Ψυχολογικη υποστηριξη απ το προσωπικο....0 υποστηριξη για τον θηλασμο... 0 οταν ζητησα να τσεκαρουν γιατι ειχε πετρωσει το στηθος μου η απαντηση ηταν να παω στον 4ο στο τμημα θηλασμου ΕΓΩ η χειρουργημενη που δεν μπορουσα να παω ουτε τουαλετα.....

Αν δεν ειχα τον αντρα μου μαζι δεν ξερω τι θα εκανα καθως με το μωρο δεν με βοηθουσαν καθολου! Το επαιρναν το πρωι να το πανε για μπανιο αλλα και παλι δεν το επαιρναν επρεπε καποιος να τους το παει!!!! Επρεπε να το δει ο παιδιατρος;;; Ε επρεπε καποιος να τους το παει....γενικα ενα αισχος.
Οτι κοντεψα να παθω καταθλιψη; οχι , την επαθα. Δεν ηθελα να σηκωθω απ το κρεβατι εκλαιγα συνεχεια και πιστευα οτι δεν θα καταφερω ποτε να σηκωθω απ τους πονους .....η απαντηση τους εκει ηταν "δεν μπορουμε να σου δωσουμε αλλα παυσιπονα απλα σηκω" και μετα αρχισε να γινεται επιτακτικο "ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ" λες και δεν ηθελα!!!! Ειναι δυνατον!; υπεφερα απλα και δεν ηξερα πως κ τι. Ηθελα λιγη βοηθεια την οποια ευτυχως μου προσφερε απλοχερα η αδερφη μου που εχει κανει δυο καισαρικες και εφοσον ημουν τοσο χαλια παρατησε την δουλεια της και ηταν δυο μερες εκει μεχρι να καταφερω να σηκωνομαι σιγα σιγα. Αν περιμενα απ αυτους θα ημουν ακομα ξαπλα! Επαιρνα τηλεφωνο τον γιατρο μου και δεν πιστευε αυτα που μου απαντουσαν οι νοσοκομες...ειχε μεινει και αυτος και προσπαθουσε να κανει ο,τι μπορουσε για να ειμαι λιγο πιο ανετα. Μια μερα πριν φυγω λοιπον μου σπανε την φλεβα ενω ειχα ζητησει παυσιπονο και αντι να μου ανοιξουν αλλη απλα μου δωσανε ντεπον! Θα μπορουσα να σας λεω λεπτομερειες για ωρες και να ειστε με το στομα ανοιχτο!

Δεν τα λεω ολα αυτα για να τρομοκρατησω τον κοσμο τα λεω γιατι ισως πρεπει να ειμαστε λιγο πιο προετοιμασμενες και σιγουρα πιο απαιτητικες....εγω πηγα με τον καλυτερο δυνατο γιατρο(για τα δικα μου κριτηρια) στο καλυτερο δυνατο νοσοκομειο , στο καλυτερο δωματιο του κ δεν εμεινα καθολου ευχαριστημενη οπως καταλαβατε!
Ηθελα απλα να το μοιραστω μαζι σας αλλα να σας πω οτι απο χθες που ειμαστε σπιτι μας το μονο που εχει σημασια ειναι ο μπεμπης μου και χαλαλι οτι και αν περασαμε! Ευχομαι σε ολα τα κοριτσια να κρατησουν στα χερια τους τα μωρακια τους συντομα και να ειναι καλα! Ειδικα σε οσες φοβουνται την καισαρικη....πραγματικα δεν ειναι τιποτα η διαδικασια, η τομη ειναι πααααρα πολυ μικρη και ισα που φαινεται και γενικα ολα τελειωνουν μολις δεις το μωρο σου !!! απλα θελει προσπαθεια το μετα, ειναι δυσκολο αλλα ειναι και θεμα ψυχολογιας. Σας ευχαριστω για οοοοοοοοοολη την στηριξη στην εγκυμοσυνη μου. Σας φιλω.
 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σας ζήση κοπέλα μου.. να είναι υγιείς.. και τώρα μόλις τέλειοσε το ένα ταξίδι τον 9 μηνών και αρχίζει το πιο όμορφο ταξίδι σας με τον μπέμπη σας αγκαλίτσα σας και τον καρπό του έρωτα σας...!!! Κάθε λεπτό της ζωής του τώρα θα αρχίσετε να βλέπετε κάτι καινούριο να ανακαλύπτετε το κάθε τι από το πιο απλό κλάμα μέχρι το πιο τεράστιο χαμόγελο του. Μέρα με μετά θα σας ξετρελενει μπορεί να υπάρξουν ξενύχτια αλλά χαλαλι όλα όταν θα κοιτάς το μουτράκι του θα τα ξεχνάς ολλα μα ολλα. Κοίτα να το ευχαριστηθείς...!! Και να ανακαλύπτεις το κάθε καινούριο της ζωή του..!! (Και πολλές φωτογραφίες ;) ). 

Το μόνο που θα σου πω είναι ότι τώρα ξεκινάει το ταξίδι σας παρέα..!!

Και δεν έχει σημασία πως γεννήθηκε. Το σημάδι πανό στην κοιλίτσα σου θα είναι το πιο όμορφο τατουάζ του κόσμου.!! 

Να τον χαίρεστε και να ζητά κάθε λεπτό μαζί του στην ζωή του.. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 46 λεπτά, ο/η Μπλε είπε:

Αγαπημενα μου κοριτσια αυτο ηταν! Γεννηθηκε ο γιος! Ειναι υγιεστατος και δεν θα μπορουσα να ειμαι πιο ηρεμη!

Ειχα πει απο πριν οτι οπως και να ειναι η εμπειρια μου θελω να την πω ακριβως οπως την βιωσα χωρις σαλτσες κλπ. Μπηκαμε στο Ελενα προγραμματισμενα για καισαρικη την κυριακη το βραδυ και την Δευτερα το  πρωι μπηκαμε για το χειρουργειο. Επειδη σιγουρα καποιες εκτιματε τις λεπτομερειες... το βραδυ μου καναν καποιες εξετασεις μου βαλανε ορο και μου εκαναν και κλυσμα και οχι δεν ηταν καθολου τραγικο. Ειχα διαλεξει μονοκλινο λουξ το οποιο ηταν ικανοποιητικο αλλα το στρωμα στο κρεβατι ειλικρινα σαν τουβλο, δεν μπορουσα ουτε να κατσω....

Το πρωι ξυπνησα με παααααααρα πολυ αγχος, μου ειχαν κοπει τα ποδια ειλικρινα αλλα τι να κανω; επρεπε καπως να βγει το παιδι!!! χαχαχα Με πηραν λοιπον γυρω στις 10 μου εβαλαν μια ρομπιτσα που μονο μπλουζα ηταν χαχαχα και με πηγαν στο χειρουργειο και εκει αρχιζει η μαχη... Εγω ως γνωστη για την διαταραχη αγχους και τις κρισεις πανικου μου ζητησα ολικη , η αναισθησιολογος ομως με επεισε να κανω ραχιαια καθως την θεωρουσε πιο ασφαλη και μου υποσχεθηκε οτι θα ειναι διπλα μου σε ολη την διαδικασια και αν χρειαστω ειτε ηρεμιστικη ειτε μεθη θα μου την κανει χωρις κανενα προβλημα. Οποτε και ειπα ναι. Ερχονται λοιπον μου βαζουν καθετηρα (αυτο ναι οντως με πονεσε και χρειαστηκαν και 2-3 προσπαθειες για να μου τον βαλουν) και αρχιζει η αναμονη , μονη μου σε ενα δωματιο για περιπου μια ωρα που μου φανηκε αιωνας. Μπαινω επιτελους στο χειρουργειο οπου τελικα δεν ξερω κανεναν περα απ την γιατρο που με χειρουργουσε ....η αναισθησιολογος;;;; αλλη! Διπλα μου; κανεις ουσιαστικα.... Μου καναν την αναισθησια η οποια οκ ηταν δυσαρεστη αλλα τπτ φοβερο και με επιασε μεσα σε κλασματα του δευτερολεπτου δεν ενοιωθα απολυτως τπτ . Απ την ωρα που ειπα οτι δεν νοιωθω τπτ αρχισα να νοιωθω πολλα τραβηγματα και ξαφνικα βγηκε ο μπεμπης! Δεν ξερω ποση ωρα κανανε αλλα μου φανηκαν δευτερολεπτα!!! Ο κυριος λοιπον ερχοταν με το κωλαρακι, ειχε γερη περιτυλιξη και ανακαλυψαμε οτι οχι απλα εχω διαφραγμα στην μητρα αλλα ο μπεμπης ηταν υπερτυχερος καθως αν ειχε εμφυτευθει στην αλλη μερια δεν ειχε ελπιδες, δεν υπηρχε χωρος! Επισης ο αγαπητος μπεμπης ειχε στριμωχτει πολυ και σε μια κυστη μεγαλη που ειχα την οποια μου καθαρισαν με παρακεντιση (εχει παει για βιοψια) .
Λοιπον απ οταν βγηκε το παιδι, χαζεψα αυτο ηταν τον ειδα και δεν το πιστευα...ολα αυτα τα κλισε τυπου η πιο ευτυχισμενη στιγμη της ζωης μου κλπ ε αυτα ενοιωσα δεν υπηρχε! Ηθελα μονο το παιδακι μου και δεν με ενοιαζε τπτ στον κοσμο ολοκληρο. Αφου λοιπον ειδα οτι ειναι καλα τον ακουσα να κλαιει κιολας αμεσως οποτε δεν ειχα αγωνια μου τον βαλανε πανω μου καναμε μερικα φιλακια και τον πηρανε. Μετα με πηρε για λιγο ο υπνος οποτε εχασα εντελως την αισθηση του χρονου και καποια στιγμη ξυπνησα και ενοιωθα οτι θα κανω εμετο ζητησε η γιατρος απο μια νοσοκομα να μου φερει κατι αλλα δεν με προλαβαν με αποτελεσμα να κανω εμετο πανω στα μαλλια μου οπως γυρισα στο πλαι και με λουσανε μεσα στο χειρουργειο...χαχαχα αστειο μεν αλλα αυτο δειχνει και αυτο που λεω οτι διπλα μου δεν ηταν κανεις!! Τελειωσε λοιπον το μινι μαρυριο και πριν με πανε στην ανανηψη με πηγαν σε ενα δωματιακι οπου ηρθε ο αντρας μου κλπ και τους ειδα πραγμα που με βοηθησε πολυ ψυχολογικα. Στην ανανηψη ζητουσα συνεχεια το μωρο να το δω καθως μου ελειπε ανυποφορα αλλα περιμενανε να φυγει η αναισθησια και να με πατησουν να κατεβουν τα λοχια (το περιμενα χειροτερα σαν πονο , παλευοταν) Οσοι νοσοκομοι και γιατροι μπαινανε με ρωτουσαν γιατι εχω τουρμπανι στα μαλλια και εξηγουσα συνεχεια οτι με λουσανε στο χειρουργειο και ηταν βρεγμενα (κωμικοτραγικο) μετα απο καποια ωρα μου φεραν τον μπεμπη και τον θηλασα για πρωτη φορα και ηρεμησα αρκετα.... Μετα τελος, πηγαμε στο δωματιο μας και οι δυο και για αρκετες ωρες ημουν σαν να ειχα παρει ναρκωτικα απ το ποσο ευτυχισμενη ενοιωθα που τον κοιταζα!
Μετα αρχισαν τα διαφορα δυσκολα....Ψυχολογικη υποστηριξη απ το προσωπικο....0 υποστηριξη για τον θηλασμο... 0 οταν ζητησα να τσεκαρουν γιατι ειχε πετρωσει το στηθος μου η απαντηση ηταν να παω στον 4ο στο τμημα θηλασμου ΕΓΩ η χειρουργημενη που δεν μπορουσα να παω ουτε τουαλετα.....

Αν δεν ειχα τον αντρα μου μαζι δεν ξερω τι θα εκανα καθως με το μωρο δεν με βοηθουσαν καθολου! Το επαιρναν το πρωι να το πανε για μπανιο αλλα και παλι δεν το επαιρναν επρεπε καποιος να τους το παει!!!! Επρεπε να το δει ο παιδιατρος;;; Ε επρεπε καποιος να τους το παει....γενικα ενα αισχος.
Οτι κοντεψα να παθω καταθλιψη; οχι , την επαθα. Δεν ηθελα να σηκωθω απ το κρεβατι εκλαιγα συνεχεια και πιστευα οτι δεν θα καταφερω ποτε να σηκωθω απ τους πονους .....η απαντηση τους εκει ηταν "δεν μπορουμε να σου δωσουμε αλλα παυσιπονα απλα σηκω" και μετα αρχισε να γινεται επιτακτικο "ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ" λες και δεν ηθελα!!!! Ειναι δυνατον!; υπεφερα απλα και δεν ηξερα πως κ τι. Ηθελα λιγη βοηθεια την οποια ευτυχως μου προσφερε απλοχερα η αδερφη μου που εχει κανει δυο καισαρικες και εφοσον ημουν τοσο χαλια παρατησε την δουλεια της και ηταν δυο μερες εκει μεχρι να καταφερω να σηκωνομαι σιγα σιγα. Αν περιμενα απ αυτους θα ημουν ακομα ξαπλα! Επαιρνα τηλεφωνο τον γιατρο μου και δεν πιστευε αυτα που μου απαντουσαν οι νοσοκομες...ειχε μεινει και αυτος και προσπαθουσε να κανει ο,τι μπορουσε για να ειμαι λιγο πιο ανετα. Μια μερα πριν φυγω λοιπον μου σπανε την φλεβα ενω ειχα ζητησει παυσιπονο και αντι να μου ανοιξουν αλλη απλα μου δωσανε ντεπον! Θα μπορουσα να σας λεω λεπτομερειες για ωρες και να ειστε με το στομα ανοιχτο!

Δεν τα λεω ολα αυτα για να τρομοκρατησω τον κοσμο τα λεω γιατι ισως πρεπει να ειμαστε λιγο πιο προετοιμασμενες και σιγουρα πιο απαιτητικες....εγω πηγα με τον καλυτερο δυνατο γιατρο(για τα δικα μου κριτηρια) στο καλυτερο δυνατο νοσοκομειο , στο καλυτερο δωματιο του κ δεν εμεινα καθολου ευχαριστημενη οπως καταλαβατε!
Ηθελα απλα να το μοιραστω μαζι σας αλλα να σας πω οτι απο χθες που ειμαστε σπιτι μας το μονο που εχει σημασια ειναι ο μπεμπης μου και χαλαλι οτι και αν περασαμε! Ευχομαι σε ολα τα κοριτσια να κρατησουν στα χερια τους τα μωρακια τους συντομα και να ειναι καλα! Ειδικα σε οσες φοβουνται την καισαρικη....πραγματικα δεν ειναι τιποτα η διαδικασια, η τομη ειναι πααααρα πολυ μικρη και ισα που φαινεται και γενικα ολα τελειωνουν μολις δεις το μωρο σου !!! απλα θελει προσπαθεια το μετα, ειναι δυσκολο αλλα ειναι και θεμα ψυχολογιας. Σας ευχαριστω για οοοοοοοοοολη την στηριξη στην εγκυμοσυνη μου. Σας φιλω.
 

Κορίτσι μου να σου ζήσει το υπέροχο μπεμπακι σου.... γερό κ δυνατό... Η αλήθεια είναι ότι κ εγώ στο ελενα θα γεννήσω με το καλό κ με άγχωσε λιγάκι για Τι έχω ακούσει πολλά καλά λόγια για εκεί.. τι να πω.. Δεν ξέρω....μάλλον δεν είναι όλα τόσο τέλεια όσο λένε... σημασία έχει βέβαια το μωράκι σου κ τίποτα άλλο... Ο άντρας σου έμεινε μέσα στο δωμάτιο το βράδυ? Το lux μονοκλινο ειναι διαφορετικό από το απλό μονοκλινο? Να χαίρεσαι το αστεράκι σου μέσα από την καρδιά μου σου εύχομαι ότι καλύτερο...?????????

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 50 λεπτά, ο/η banesaki16 είπε:

Κορίτσι μου να σου ζήσει το υπέροχο μπεμπακι σου.... γερό κ δυνατό... Η αλήθεια είναι ότι κ εγώ στο ελενα θα γεννήσω με το καλό κ με άγχωσε λιγάκι για Τι έχω ακούσει πολλά καλά λόγια για εκεί.. τι να πω.. Δεν ξέρω....μάλλον δεν είναι όλα τόσο τέλεια όσο λένε... σημασία έχει βέβαια το μωράκι σου κ τίποτα άλλο... Ο άντρας σου έμεινε μέσα στο δωμάτιο το βράδυ? Το lux μονοκλινο ειναι διαφορετικό από το απλό μονοκλινο? Να χαίρεσαι το αστεράκι σου μέσα από την καρδιά μου σου εύχομαι ότι καλύτερο...?????????

Καλα που το αναφερεις γιατι ηθελα να πω το σημαντικο και το ξεχασα....Δεν ενοιωσα στιγμη ανασφαλεια , οι γιατροι ΟΛΟΙ ηταν υπεροχοι. Τα προβληματα μου ηταν με το υπολοιπο προσωπικο. Με τους γιατρους και την υγεια μου και του μωρου μου δεν ενοιωσα δευτερολεπτο αμφιβολιες.  Το λουξ εμεις το επιλεξαμε γιατι στο απλο ειχε μονο καρεκλες και που θα κοιμοταν ο αντρας μου επι 4 μερες; δεν γινοταν. Η διαφορα στην τιμη ειναι αρκετη βεβαια καθως το μονοκλινο ειναι 55 το βραδυ ενω το λουξ 125 αλλα τουλαχιστον υπηρχε μια πολυθρονιτσα να ανοιξει να ξαπλωσει λιγο πιο ανθρωπινα , ειχαμε φροντισει να εχουμε φυσικα και μαξιλαρια και σεντονακι γιατι στην δερματινη πολυθρονα αντε βολεψου.... Γενικα η διαφορα των λουξ ειναι οτι μοιαζουν λιιιιιγο περισσοτερο σαν δωματιο ξενοδοχειου και λιγο λιγοτερο με νοσοκομειο. Αλλα και παλι μικρες διαφορες.

Σας ευχαριστω ολες πολυ κ φυσικα στο τελος γυρνας σπιτι με το μωρο σου και δεν σε νοιαζουν ολα αυτα αλλα εχει αξια για εμενα οτι επιβιωσα ολο αυτο εγω που εχω σοβαρα προβληματα με το αγχος οποτε δεν το γραφω απαραιτητα ως αρνητικη εμπειρια αλλα ως αποδειξη οτι και εγω που δεν αντεχω ουτε λιγο αγχος στην καθημερινοτητα μια χαρα τα εβγαλα περα. Αν θελει καποια οποιαδηποτε λεπτομερεια για το νοσκομειο κλπ να μου στειλετε μηνυμα και θα σας πω ο,τι θελετε λεπτομερως.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Μπλε μου να σου ζησει και να ειναι γερος και καλοτυχος! Πολύ γλαφυρή περιγραφή. Το θέμα ειναι ότι ειστε και οι δυο μαζι σπιτι αυτη τη στιγμη υγιεις!!! Ηθελα να πω και εγώ ότι είχα πάθε ενα σοκ όταν ειχα πάει στο "ΑΛεξάνδρα" γιατί ενω ειναι δημοσιο πανεπιστημιακο νοσοκομειο, δυστυχως ειδα δυο τρια πράγματα τόσο άσχημα που σε αποτρέπουν λίγο από το να γεννήσεις εκει. Ο,τι καλύτερο ευχομαι και να χαρεις μια μια τις στιγμες του. Τωρα ξεκινάει το μαγικο ταξιδι!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Μπλε να μας ζησουν τα μωρακια μας!!! και ας ηρθαν με καισαρικη, αφου υπηρχε λογος!!! ολα καλα!!! καλη μας αναρρωση και σεδερενιες και ολα τα αλλα περνανε αμεσα!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μπλε μου να σας ζήσει το παιδάκι σας! Να ειναι γερό, καλότυχο και ευτυχισμένο! Η πιο λεπτομερής περιγραφή που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής! Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσει το μωράκι σου! Σε λίγο καιρό δεν θα θυμάσαι τπτ από τις ταλαιπωρίες που πέρασες! Καλό κουράγιο!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κοριτσάκι μου να σου ζήσει ο μωράκι σου σημσαι έχει ότι είστε και οι δύο καλά παρόλη την ταλαιπωρία!! 

Η αλήθεια είναι πως ίσουν πολύ περιγραφική όταν λες ραχιαια ενώνεις επισκληριδιο?? Και άλλη μια απορία τι έχω ακούσει και από άλλες κοπέλες γιατί πρέπει να φύγει η ναρκωσει και μετά να μας ζούλα ε την κοιλιά???? Γτ να μην αποφεύγουμε αυτό τον πόνο!? 

Δεν ξέρω πραγματικά αν είναι καλύτερα η καισαρική η ο φυσιολογικός τοκετός!! Και πάλι να χαίρεσαι και να καμαρώνεις το νινί σου!! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζησει το αγοράκι σου!!!:)

Απο δω κ περα να απολαμβανεις την καθε μερα μαζι του, χωρίς αγχος, γιατι η καθε στιγμη ειναι μοναδικη και ο χρονος κυλαει τοοοσο γρηγορα!!! Τα καλύτερα ερχονται!

Καλή αναρρωση και καλες αγκαλιτσες!!!!

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 3 ώρες, ο/η Mamounitsa είπε:

Κοριτσάκι μου να σου ζήσει ο μωράκι σου σημσαι έχει ότι είστε και οι δύο καλά παρόλη την ταλαιπωρία!! 

Η αλήθεια είναι πως ίσουν πολύ περιγραφική όταν λες ραχιαια ενώνεις επισκληριδιο?? Και άλλη μια απορία τι έχω ακούσει και από άλλες κοπέλες γιατί πρέπει να φύγει η ναρκωσει και μετά να μας ζούλα ε την κοιλιά???? Γτ να μην αποφεύγουμε αυτό τον πόνο!? 

Δεν ξέρω πραγματικά αν είναι καλύτερα η καισαρική η ο φυσιολογικός τοκετός!! Και πάλι να χαίρεσαι και να καμαρώνεις το νινί σου!! 

Σε ευχαριστω πολυ! Ηθελα να ειμαι περιγραφικη αχαχαχ κυριως γιατι εγω αυτο θα ηθελα να διαβασω απο καποιον τριτο. Στα δημοσια νοσοκομεια δεν κανουν επισκληριδιο κανουν ραχιαια που ουσιαστικα κανει την ιδια δουλεια αλλα ειναι αλλο φαρμακο με αλλες παρενεργειες. Επισης εγω πχ δεν ειχα ποτε καθετηρακι στην πλατη να παταω και να δινει λιγη δοση ακομα που ακουσα απο καποιες το οποιο επισης νομιζω γινεται μονο με επισκληριδιο αλλα δεν ειμαι και σιγουρη.

Αυτο που λες το αναρωτηθηκα και εγω οπως και το γιατι εφαγα τον πονο του καθετηρα ενω θα μου εκαναν αναισθησια και μπορουσα να μην το νοιωσω καθολου...γενικα νομιζω επικρατει η λογικη "μανα θα γινεις, δεν αντεχεις λιγο πονο;" αλλα μπορει να κανω λαθος και να εχουν τους λογους τους.

Παντα θα ειναι καλυτερος ο φυσιολογικος τοκετος πιο ανωδυνος με πολυ πιο ευκολη και γρηγορη αναρρωση και φυσικα πολυ πιο ακινδυνη διαδικασια.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 43 λεπτά, ο/η Μπλε είπε:

Σε ευχαριστω πολυ! Ηθελα να ειμαι περιγραφικη αχαχαχ κυριως γιατι εγω αυτο θα ηθελα να διαβασω απο καποιον τριτο. Στα δημοσια νοσοκομεια δεν κανουν επισκληριδιο κανουν ραχιαια που ουσιαστικα κανει την ιδια δουλεια αλλα ειναι αλλο φαρμακο με αλλες παρενεργειες. Επισης εγω πχ δεν ειχα ποτε καθετηρακι στην πλατη να παταω και να δινει λιγη δοση ακομα που ακουσα απο καποιες το οποιο επισης νομιζω γινεται μονο με επισκληριδιο αλλα δεν ειμαι και σιγουρη.

Αυτο που λες το αναρωτηθηκα και εγω οπως και το γιατι εφαγα τον πονο του καθετηρα ενω θα μου εκαναν αναισθησια και μπορουσα να μην το νοιωσω καθολου...γενικα νομιζω επικρατει η λογικη "μανα θα γινεις, δεν αντεχεις λιγο πονο;" αλλα μπορει να κανω λαθος και να εχουν τους λογους τους.

Παντα θα ειναι καλυτερος ο φυσιολογικος τοκετος πιο ανωδυνος με πολυ πιο ευκολη και γρηγορη αναρρωση και φυσικα πολυ πιο ακινδυνη διαδικασια.

Χαχα όχι καλά έκανες και τα περιέγραψες αναλυτικά όντος κάποιος στριτος έτσι θέλει να το διαβάσει ιδικά αν είναι. Λίγο πριν τον τοκετό!! Τι να πω μπορεί και να ευχές στην περίπτωση γιατί αποτι κατάλαβα δεν έμεινες ευχατιστημενη από νοσοκόμες και όχι από τους γιατρούς! Σημασία έχει αυτό που έχεις τώρα στην αγκαλιά σου!! Για την επισκληριδιο έχω ακούσει ότι είσαι κακοδιομενη και σου βάζουν κι άλλο φάρμακο!! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Μπλε να σου ζήσει το νινι μαζί ήμασταν στο νοσοκομείο χαχα και εγώ στα λουξ Τρίτη βγήκα .Εγώ έμεινα πολυ ικανοποιημένη από της μαιες όλες εξαιρετικές με βοήθησαν πολυ με το θηλασμό οκ στην φροντίδα του μπέμπη είχα την μαμα μου Αλλά την επόμενη μέρα ήμουν λες και δεν είχα τιποτα καισαρική έκανα και εγώ .οι παιδίατροι ήταν λίγο κάπως όλοι εκεί.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 59 λεπτά, ο/η Sunshine 88 είπε:

@Μπλε να σου ζήσει το νινι μαζί ήμασταν στο νοσοκομείο χαχα και εγώ στα λουξ Τρίτη βγήκα .Εγώ έμεινα πολυ ικανοποιημένη από της μαιες όλες εξαιρετικές με βοήθησαν πολυ με το θηλασμό οκ στην φροντίδα του μπέμπη είχα την μαμα μου Αλλά την επόμενη μέρα ήμουν λες και δεν είχα τιποτα καισαρική έκανα και εγώ .οι παιδίατροι ήταν λίγο κάπως όλοι εκεί.

Κοπελα μου να σου ζήσει το μωρακι! 

Χαχαχαχα μαζι καλε καπου θα συναντηθηκαμε δεν μπορεί!! Αν κ μαλλον εσυ εκανες πιο πολλες βολτες απο εμένα. 

Πάντως χαιρομαι που ειχες καλη εμπειρία γτ εξακολουθώ να πιστεύω οτι ειναι πολυ καλο το Έλενα απλα ημουν λιγο άτυχη εγω!! Να χαιρεσαι τον μπεμπη σου!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσει το παλικαράκι σου!!!!! Γερός και καλότυχος να ειναι!!

Δεν σου κρύβω οτι με θύμωσε η ταλαιπωρία που πέρασες, θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί, αλλά οκ,τώρα ανήκει παρελθόν.

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Μπλε  @Sunshine 88  να σας ζήσουν τα μωρά σας! να είναι υγιή και καλότυχα και εσείς μαζί τους! 

@Sunshine 88 γράψε μας και εσύ αν μπορείς την εμπειρία σου! να μαθαίνουμε να ξέρουμε τι ισχύει :):)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζησει Μπλε μου!!

Καλη δυναμη! Τα καλυτερα ερχονται!!

Κριμα που δεν ειχες καλη εμπειρια απο το νοσοκομειο. Εγω ειχα μεινει υπερευχαριστημενη ειδικα απο τις μαιες..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Λοιπόν η δικιά μου ιστορία 13 του μήνα είχα πάει για καρδιοτοχογραφημα και ραντεβού στον γιατρό μου ολα τέλεια μου λένε έχουμε δρόμο 37 και 4 εγώ και μου λέει έλα 24 που θα είσαι 39 εβδομάδων να τον δούμε και να βλέπουμε τι θα κάνουμε ήθελα φυσιολογικό τοκετό πάση θυσίας .Λοιπόν φτάνω σπίτι φτιάχνω την βαλίτσα πάω σούπερ μάρκετ βγαινω την καθημερινή μου βολτούλα στο πάρκο ολα όμορφα και ωραία δεν είχα απόλυτος τιποτα τρώω και σαν βόδι το βράδυ ?? και κατά της 12 έπεσε για νάνι ....μόλις ξάπλωσα ο μπέμπης υπερκινητικος πόδια χέρια και δεν ξέρω τι άλλο ?? κάπως έτσι στης τρεις σηκώθηκα με την ιδέα να πάω στον καναπέ να αφήσω λίγο τον άντρα μου να κοιμόταν όπως έκατσα νιώθω μια δυνατή κλωτσιά σηκώθηκα στο πόδι και τρέξανε νερα μπόλικα οχ αμάν λέω αυτά τι είναι τώρα ψύχραιμη όμως έκανα ένα ντους μάζεψα τα νερα και ξάπλωσα περιμένοντας τους πόνους που ήρθαν εξπρές ανά 5 λεπτά και διαρκούσαν 30 δευτερόλεπτα πηρα τον γιατρο 5 παρα μου λέει κάνε ένα ντους και ξεκινά ετοιμάστηκα ξυπνήσαμε τον μπαμπά που νόμιζε ότι του έκανα πλάκα και φύγαμε για το Έλενα φτάσαμε σχεδόν 6 η ώρα εκεί μας παραλαβανε στα επείγοντα μας εξέτασε ο βοηθός του γιατρού και οι μαιες ότι όντως είχαν σπάσει τα νερα και πρωτότοκο είχα μέσα σε 3 ώρες είχα διαστολή 6 ? ο μπέμπης βιαζόταν να βγει ακολούθησαν εξετάσεις κλισμα κτλ με ανέβασαν στο πρώτο όροφο αιθουσα τοκετού η μαία του γιατρού μου είχε έρθει και ήταν δίπλα μου μαζί με τον βοηθό του γιατρού και άλλη μια μαία να μου μάθουν αναπνοές και τρόπους πως να ανακουφηστω κάπως από τους πόνους που κορίτσια ειλικρινά ήταν πολύ δυνατή μέχρι στιγμής μόνο μια ένεση με ηρεμιστικό και τιποτα άλλο 8 φτάνει ο γιατρός μου διαστολή δέκα ξεκινάμε λέει οι πόνοι μετά από την  ωκυτοκίνη γίνανε πολυ πιο δυνατοί και κάπως έτσι άρχιζε ο τοκετός εξωθησεις αναπνοές εγώ που μετρούσαν τα λεπτά στην ώρα απέναντι μου όλοι η ομάδα με τους γιατρούς εξαιρετικοί να μου δίνουν κουράγιο να με ενθαρινουν 9:30 Ο γιατρός μου να μου λέει πωπω μαλλί που έχει σε δέκα λεπτά έχουμε γεννήσει και κάπου εκεί το μηχάνημα του καρδιοτοχογραφημα άρχιζε να δείχνει ότι έπεφταν οι παλμοί του μικρού μου μέσα σε 5 με 10 λεπτά με σήκωσαν και κατευθείαν χειρουργείο ολική νάρκωση όταν ξύπνησα μου φέρανε στην αγκαλιά μου έναν όμορφο άντρα 50 πόντους με μπόλικο μαλλί που ήταν τέλειος εκείνη την στιγμή ξέχασα τα πάντα μόνο έκλαιγα και τον φιλούσα μου τον βάλανε στο στηθος έπιασε αμέσως ο μικρός μου με βγάλανε έξω να με δουν οι δικοί μου ένα δωμάτιο μόλις είδα τον άντρα μου κλάματα πάλι και του έλεγα ειδες πόσο όμορφο ειναι κάπως έτσι κλαιγαμε και οι δύο. 

Μετά από δύο ώρες με ανέβασαν στο δωμάτιο είχα διαλέξει τα λουξ στο πέμπτο γιατί τα μονοκλινα τα δύο που είδα ήταν σε άθλια κατάσταση με υγρασία ενώ στον 5 καμία διαφορά με το ιδιωτικό ευχωρα δωμάτια άνετα πεντακάθαρα αλλάζαμε σεντόνια κάθε μέρα παίρνουμε δύο φορές η καθαρίστρια. Μόλις με ανέβασαν δέκα λεπτά μετά φέρανε τον μπέμπη οι μαιες του ότι του ήρθαμε κατευθείαν αλλάξανε εμένα με ντυσανε και μόλις ήρθε το μωρό μου το ξαναβάλανε στο στηθος προσπαθώντας να βολευτουμε και οι δύο κάπως μου μετά από το χειρουργείο δεν ήταν και ότι πιο εύκολο ??.

Την επόμενη μέρα με σήκωσαν ευτυχώς τα κατάφερα σχετικά εύκολα αν και το κρεβάτι εκεί δεν με βόλευε καθόλου πολυ ψηλό εκείνο η πολυ κοντή εγώ ?? Αλλά με βοηθεια καλά ήμουν το μωρό το πηγαίναμε Εμείς κάθε πρωί για μπάνιο και το πλενανεοι μαιες και ο δικός μου γυρνούσε μαύρος σε μένα από το κλάμα ενώ μετά τα αλλάζαμε και πλενανε εμεις την τριτη μερα κατέβηκε το γάλα σε μένα πρηστικα έγινα μπαλόνι ο μπέμπης πόσο να κοιμόταν πια με το χέρι δεν μπορούσα να βγάλω τιποτα παλι οι μαιες με βοηθούσαν πολυ .Τους μόνους που δεν συμπάθησα με τιποτα  ήταν οι παιδίατροι όλοι τους με το χαβά του και καθένας έλεγε ότι ήθελε ευτυχώς είχα δικό μου παιδίατρο που με καθησύχασε σε κάθε κουταμάρα που μου λέγανε. Στην μονάδα κάτω στα νεογνά που χρειάστηκε να μείνουμε δύο 24 τα κορίτσια που προσεχανε τα μικρά ήταν πάρα πολυ καλές με βοήθησαν απίστευτα στα πάντα πρόσεχαν τον μικρό μου πάρα πολυ και με φώναζανε κατευθείαν μόλις έκλαιγε για να πήγαινα να το ηρεμήσω και να τον θηλάζω. Γενικά πιστεύω ότι έχει να κάνει και ο γιατρός πολυ σε όλοι την διαμονή στο νοσοκομείο ο δικός μου ερχόταν και δύο φορές την ημέρα να με δει να με συμβουλεύει και με τον θηλασμό και ολα εννοείτε πως σε δεύτερο μωρό εκεί θα ξαναπάμε δεν νομίζω ότι αξίζουν τα ιδιωτικά τα λεφτά που ζητάνε αχ και ο γιατρός μου δεν μου ζήτησε δεκάρα ο άνθρωπος και αυτό αν το υπερεκτιμησα προσπάθησε για φυσιολογικά Αλλά πήρε την σωστή απόφαση για τον μπέμπη μου . Ελπίζω να σε φανεί χρήσιμη η εμπειρία μου  ??

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Μπλε και @Sunshine 88 να σας ζήσουν τα παιδάκια σας...γερά και τυχερά να είναι!!!καλή ανάρρωση κ σε εσάς και καλή προσαρμογή στο σπίτι..νομίζω ότι δεν υπάρχει ωραιότερη στιγμή από αυτή που σου φέρνουν το μωράκι στην αγκαλιά!!ευχαριστούμε και για τις λεπτομέρειες...θα μας φανούν χρήσιμες!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Μπλε !!! Τι τράβηξες βρε παλαβιάρα;; Καλά που γέννησα πρώτα ( προγραμματισμένη καισαρική κ εγω τα είπαμε αυτα) κ μετά διάβασα την εμπειρία σου..θα είχα πανικοβληθεί εντελως Χαχα! Ειδες τελικα αλλάζει από γιατρο σε γιατρό,από κλινική σε κλινική,απο οργανισμό σε οργανισμό.. το μονο ιδιο ειναι ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.. άγχος που μετατρέπεται σε ανακούφιση κ ξανά μετά άγχος μαζι με απόλυτη ευτυχία κ κάνει κύκλους.

ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ ο κούκλος !!! Να είναι γερός δυνατός κ ευτυχισμένος!!! 

@Sunshine 88 όλες μαζί!!!πόσο ωραίο που τα λέγαμε κ με τις δύο σας αλλά κ με πολλές άλλες κοπέλες από χοριακη,αυχενική,β´ επιπέδου κ τελικά γεννήσαμε όλες μία μία κ πήγαν όλα κατευχην!!! ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!!!! Οτι καλύτερο από καρδιάς!

Καλη προσαρμογή στο σπιτι τώρα, υπομονη κ χαλαρά όλα θα κυλήσουν μόνα τους με ηρεμία!!! Να ανοίξουμε ενα θέμα  να λεμε εκεί τα από εδώ κ πέρα..αγωνίες συμβουλες απορίες κτλ 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...