Μετάβαση σε περιεχόμενο

Συνήθειες μωρού - οικογενειακό περιβάλλον


Recommended Posts

Καλημέρα μανούλες και μέλλουσες μανούλες του φόρουμ! Με αφορμή ένα περιστατικό που βίωσα στο οικογενειακό μου περιβάλλον θέλω να συζυτήσω μαζί σας και να ανταλλάξουμε απόψεις σχετικά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, να διαβάσω την άποψη σας αν τα παιδιά θεωρείτε ότι γεννιούνται με χαρακτήρα και κατά πόσον αυτός διαμορφώνεται από το οικογενειακό περιβάλλον, αν πρέπει να θέτουμε όρια στα παιδιά ακόμα και από μικρή ηλικία ακόμα.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, η ανηψιά μου και ο γιός μου έχουν 2 μήνες διαφορά (21 και 19 μηνών) και αυτό το καλοκαίρι βρέθηκαν μαζί στο εξοχικό και περάσανε 2 εβδομάδες μαζί. Όσοι είμασταν παρόντες παρατηρήσαμε κάποιες συμπεριφορές από μεριάς του κοριτσιού που πραγματικά μας προβλημάτισαν και εμένα προσωπικά με στεναχώρησαν πάρα πολύ. Καταρχήν, ανεξήγητη επιθετικότητα προς τον γιό μου και μια μόνιμη μουρμούρα-κλάμα όλη μέρα και για ψύλλου πήδημα γινόταν κλάμα γοερό. Ακατάστατα ωράρια με το φαγητό, κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφής και κυρίως συσκευασμένων τροφίμων (μπισκότα, κρουασανάκια κλπ) και φυσικά κανένα πρόγραμμα στον ύπνο. Εμείς βέβαια ακολουθήσαμε το πρόγραμμα στο οποίο είναι συνηθισμένος ο γιός μου και φυσικά προσπαθούσαμε να βάλουμε και την μικρή γιατί αφενός δεν υπήρχε ενδιαφέρον από τον κηδεμόνα της (δεν ήταν η μαμά της εκεί αλλά ο παππούς) δλδ να τρώει φρούτα, γιαούρτι, φαγητό μαγειρεμένο, αυγό, γάλα και συμπληρωματικά αν ήθελε κάτι επιπλέον. Ένα ακόμα πράγμα που εμένα σαν μητέρα μου έφερε δάκρυα στα μάτια είναι η αγκαλιά που ζητούσε. Όταν με έβλεπε σήκωνε τα χεράκια του και ζητούσε αγκαλιά και με έλεγε "μαμά". Ο γιός μου φυσικά ζήλευε και ερχότανε να χωθεί και εγώ προσπαθούσα να τους παίρνω και τους 2 αγκαλιά αλλά η μικρή είναι 15 κιλά και είναι ασήκωτη, ζωή να έχει! Στην πορεία των ημερών η μικρή άρχισε να μπαίνει στον ρυθμό του γιού μου με τα γεύματα, τους ταίζαμε μαζί, παίζανε καλύτερα μεταξύ τους χωρίς πολλούς καβγάδες κλπ. Κάποια πράγματα όπως η συνεχόμενη γκρίνια και οι τσιρίδες δεν βελτιώθηκαν βέβαια, όπως και το ωράριο του ύπνου παρέμεινε ακατάστατο. 

Θα μου πείτε "θες να βάλεις το ξένο παιδί στα δικά σου καλούπια". Όχι, δεν θέλω αυτό. Θέλω να το βλέπω χαρούμενο και όχι γκρινιάρικο. Θέλω να είναι υγιές. Δεν νομίζω ότι τα ξέρω όλα αλλά προσπαθώ με γνώμονα το καλό του παιδιού να προσαρμοστώ στις ανάγκες του που δεν έχουν καμία σχέση με των ενηλίκων. Δλδ δεν μπορεί ένα μωρό να κουτουλάει από την νύστα στις 11 το βράδυ και η απάντηση που παίρνω από τον κηδεμόνα - και πιστέψτε με και από την μητέρα την ίδια θα έπαιρνα - είναι "ε, όταν νυστάξει θα κοιμηθεί στον καναπέ και θα την πάμε μέσα".

Συγχωρέστε με για το μεγάλο κείμενο αλλά ήθελα να γίνω κατανοητή.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

καλημερα δε εχω παιδια το υπογραμιζω 

αλλα επειδη  και εγω βλεπω διαφορα στο περιγυρο μου τετοια θεωρω οτι ενα παιδι πρεπει να προσπαθεις οι γονεις δλδ να βαζουν ορια και προγραμμα φυσικα σε νορμαλ επιπεδα περνωντας και ως ασταθμιτο παραγωντα οτι το παιδι οταν ειναι μωρο η νηπιο μπορει να μην τακανει ολα ειναι φυσικο και πρεπει ο γονιος να ελυσετε !! 

θεωρω οτι το παιδι δε ειχε κανενα προγραμμα και οριο απο το περιβαλλον το οποιο ειδη μεγαλωνει για αυτο ειχε τετοια συμπεριφορα!! 

ολοι οι παιδοψυχολογοι λενε οτι τα παιδια μεσα στο προγραμμα και στα ορια αισθανονται ασφαλεια!! αναλογως την ηλικια που βρισκεται το παιδι !! 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αχ Κωνσταντια μου, νομιζω πως η απαντηση στο ερωτημα που θετεις βρισκεται μεσα στο ιδιο το κειμενο σου!!

Φυσικα κ το καθε παιδι εχει την ιδιοσυγκρασια του αλλα απο κει κ περα, ο χαρακτηρας χτιζεται κ υποτιθεται πως ο γονιος ειναι διπλα του για να ενθαρρυνει τα καλα του στοιχεια κ να κατευνασει τα πιο...."δυσκολα" ας το πουμε..

Ειδες οτι μεσα σε λιγες μερες το ανηψακι σου προοδεψε.. Φαντασου ποσο εξυπνο κ ισορροπημενο θα ηταν αν ηταν μονιμως σε ενα τετοιο περιβαλλον. 

Με στεναχωρει πολυ να βλεπω γονεις να τσιριζουν στα παιδια τους ειτε το αντιθετο, να δεχονται παθητικα καθε τι που απαιτει το παιδι τους, οσο παραλογο κι αν ειναι.. Η δικαιολογια σχεδον παντα η ιδια...ετσι ειναι το παιδι ή ειναι ενα κακομαθημενο παιδι... Λες κ αυτο το παιδι φυτρωσε ή το μεγαλωσαν οι γειτονες.

Για μενα το παιδι, θα ειναι ελευθερο να επιλεγει, αν του εχεις δωσει πρωτα τα εφοδια κ την κριση. Αν του εχεις δωσει την γνωση της καθε επιλογης..

Δεν ειναι ελευθερια να επιλεγει το παιδι σου να τρωει κρουασαν οπως δεν ειναι ελευθερια να γινει αυριο αουγκανος χρυσαυγιτης ή αλκοολικος ή απλα παθητικος..

Εμεις ειμαστε εδω για να τους δωσουμε τα εφοδια να γινουν αυριο ανεξατητοι κ καλοι ανθρωποι. 

Μηπως πρεπει να μιλησεις λιγο σε αυτην τη μητερα??

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@anni7 σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου, δεν θεωρώ πως κάποιος που δεν έχει παιδιά ακόμα δεν έχει σωστή κρίση και αυτοί που έχουν γίνονται αμέσως παντογνώστες.

@Rosemary δυστυχώς δεν είναι ευήκοα ώτα οι γονείς και θα θεωρήσουν ότι τους κάνεις τον ξερόλα αν τους πεις κάτι σχετικά με το παιδί τους. Οι γονείς μου ρώτησαν αν κάνανε στο μωρό εξετάσεις αίματος και ειδικά ζάχαρο γιατί είναι ιδιαιτέρως παχύ και μήπως έχει ανεβασμένο ζάχαρο να το προσέξουν - και τρώει και πολλά γλυκά - και αντέδρασαν άσχημα ότι είναι μια χαρά και σε κιλά και σε ύψος κλπ. Εγώ από την μεριά μου και όσο περνάει από το χέρι μου θα κάνω το καλύτερο για το παιδάκι γιατί είναι αίμα μου και θέλω να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα καταλάβουν και οι γονείς του ότι τα παιδιά θέλουν ιδιαίτερη φροντίδα για να μεγαλώσουν.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γεια σου Κωνσταντία μου!

Πιστεύω ότι τα παιδιά γεννιούνται με χαρακτήρα αλλά εμείς βοηθάμε στη βελτίωση του..Να ανεβάσουμε τα θετικά και το αντίθετο..Δεν θεωρώ ότι είναι αγραφοι πίνακες που εμείς μπορούμε να γράψουμε ότι θέλουμε..Έχω παραδείγματα από αδελφια που μεγάλωσαν στο ίδιο οικογενειακό περιβάλλον και έχουν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα..

Για τα κρουασάν τα πατατακια κλπ πιστεύω ότι αν δεν του το μάθεις,δε το γνωρίζει..Αν εγώ στο παιδί μου δεν δώσω κρουασάν δε θα μάθει να το ζητάει..

Αλλά και για μένα το πρόγραμμα είναι το νούμερο ένα που πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας..

Και να πω και κάτι ακόμα..Όλες οι μαμάδες θελουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας..Αλλά όπως το ορίζουμε εμείς! Εγώ το παιδί μου 40 μέρες το είχα σε κληβανο..Μετά χαλαρωσα..Κάποια άλλη μπορεί να μου πει ότι κάνω λάθος.αλλά στην τελική και οι δύο το καλό τους θέλουμε..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σκεφτομαι μηπως τους πεταξεις τιποτα, χωρις συμβουλευτικο υφος.. του στυλ, "να δεις τι ωραια που τρωγαν τα παιδια μαζι" ή "κοιμωντουσαν ιδια ωρα κ το εβλεπαν σαν παιχνιδι". Επισης σκεψου μηπως εχεις την ανεση να μιλησεις σε εναν απο τους 2 γονεις. Καλοπροαιρετα-μη το παρουν οτι ανακατευεσαι κιολας. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Μιλώντας με την μαμά του πριν λίγες μέρες μου είπε ότι είδε το παιδί της πιο ήρεμο τώρα που γύρισε στο σπίτι και της είπα ότι περάσανε καλά μαζί τα μωρά, φάγανε ψαράκια πολλά που έβγαλε ο πατέρας μου, τους τάιζα μαζί δίπλα δίπλα και τρώγανε καλά. Η αγκαλιά που ζητούσε η μικρή μόλις με έβλεπε μου έκανε μεγάλη εντύπωση, με ξέρει αλλά δεν φανταζόμουν ότι τόσο πολύ θα νιώθει άνετα να καθόμαστε αγκαλιά. Μέχρι και στην αγκαλιά μου κοιμήθηκε. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Δεν νομίζω ότι μπορει να πετύχει κάτι..Για να μπει το παιδί σε πρόγραμμα πρέπει πρώτα να μπουν οι γονείς και είναι πολύ δύσκολο αν δεν το έχεις. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 2 λεπτά, ο/η KONSTANTIA είπε:

Μιλώντας με την μαμά του πριν λίγες μέρες μου είπε ότι είδε το παιδί της πιο ήρεμο τώρα που γύρισε στο σπίτι και της είπα ότι περάσανε καλά μαζί τα μωρά, φάγανε ψαράκια πολλά που έβγαλε ο πατέρας μου, τους τάιζα μαζί δίπλα δίπλα και τρώγανε καλά. Η αγκαλιά που ζητούσε η μικρή μόλις με έβλεπε μου έκανε μεγάλη εντύπωση, με ξέρει αλλά δεν φανταζόμουν ότι τόσο πολύ θα νιώθει άνετα να καθόμαστε αγκαλιά. Μέχρι και στην αγκαλιά μου κοιμήθηκε. 

Προφανως αυτο της λειπει κ ειδε φυσικα κ ενδιαφερον απο την πλευρα σου. Κοιτα, μπορεις να πατησεις πανω στο σχολιο της μαμας της κ να της πεις πχ οτι ειχες κι εσυ το ιδιο θεμα με τον (πχ δεν ετρωγε ή δε κοιμωταν) κ να, εκανες αυτο κ πετυχε!!

Παντως οντως, εκανα εικονα αυτα που γραφεις κ καταλαβαινω γιατι στεναχωρηθηκες..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

απλα το ειπα οτι ενταξει εχω μια γενικη αποψη προσωπικη πως εγω σκεφτομαι να μεγαλωσω τα παιδια μου το ειπα με την εννοια οτι δε εχω δει την πραξη που συγουρα εχει τις δυσκολιες θεωρω ομως οτι η αρχη ειναι το ημιση του παντως οποτε αν απο την  αρχη εχεις μπει σε ενα δρομο μετα τα πραγματα μεσα απο τις δυσκολες στιγμες θα πανε καλυτερα κυριως για το παιδι !!

γιατι πρεπει να σκεφτομαστε οτι φεραμε μια υπαρξη στο κοσμο με σκοπο να την εφοδιασουμε με αυτοπεποιθηση,αυτοεκτιμηση,θαρρος,και να ξερει που εχει ορια και να σεβετε το περιβαλον και τους αλλους!!!! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια δεν κρατιεμαι θα το γράψω..Έχω γνωστή που είναι μαμά ενός κοριτσιού 12 μηνών ακριβώς..πέρσυ 25 ημερών το παράτησε και πήγε διακοπές..Και φέτος παράτησε και τον άντρα της και πήγε με μια φίλη της..Από την αρχή άφηνε το παιδί της στις γιαγιάδες...Πριν λίγες μερες βρεθήκαμε κάπου και το μωρό έπιανε ένα παιχνίδι απλωνε το χέρι,κοιτούσε τη μαμα γελούσε κ το πέταγε..της είχε σπάσει τα νεύρα..Αυτή το φώναζε και το έλεγε κακομαθημένο..βλέπεις τι λέει εδώ και έδειχνε την παλάμη της..

ε πείτε μου λίγο μια τέτοια μαμά μπαίνει σε πρόγραμμα;ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 2 λεπτά, ο/η Minime είπε:

Κορίτσια δεν κρατιεμαι θα το γράψω..Έχω γνωστή που είναι μαμά ενός κοριτσιού 12 μηνών ακριβώς..πέρσυ 25 ημερών το παράτησε και πήγε διακοπές..Και φέτος παράτησε και τον άντρα της και πήγε με μια φίλη της..Από την αρχή άφηνε το παιδί της στις γιαγιάδες...Πριν λίγες μερες βρεθήκαμε κάπου και το μωρό έπιανε ένα παιχνίδι απλωνε το χέρι,κοιτούσε τη μαμα γελούσε κ το πέταγε..της είχε σπάσει τα νεύρα..Αυτή το φώναζε και το έλεγε κακομαθημένο..βλέπεις τι λέει εδώ και έδειχνε την παλάμη της..

ε πείτε μου λίγο μια τέτοια μαμά μπαίνει σε πρόγραμμα;ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ!

Σταματαααα!! Μου ερχεται σε κατι τετοιες να πω "γιατι μωρη, ποιος το κακομαθε??? Μη φωναζεις τωρα στο παιδι, τον καθρεφτη σου φωναζε".

Εγω εχω κατι γνωστους που οποτε κλαιει το παιδι του για να το βουλωνει του δινουν σοκολατες κ γαριδακια. ΠΑΝΤΑ ειναι με κατι τετοιο στα χερια του. Οπουε minime μαλλον δε θελουν ολοι οι γονεις το καλυτερο. Καποιοι ειναι της αποψης, ας μην εχει κ το καλυτερο το παιδι μου, αρκει να μην το ακουω να κλαιει ή να βγαινω εγω κ να κανω την ζωαρα μου. 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια μου καλησπέρα, θελω να πω και εγω την άποψη μου!!! Ενα παιδι φυσικά και εχει τον δικό του χαρακτήρα. Μπορεί να ειναι ιδιαίτερο στο φαγητό κλπ, αλλα απο εκει και πέρα ειναι στο χέρι των γονιών να το χειριστούν και μπορούν αν θέλουν. Αν κατάλαβα καλα, το κοριτσάκι δεν εχει προγραμμα σε τίποτα. Ούτε υπνο, ούτε φαγητό, ούτε συμπεριφορά. Γενικά απο όλη την συμπεριφορά του κόβω το χέρι μου οτι δεν παίρνει την προσοχή που πρεπει. Κοιτα στάνταρ σε κάποια φάση θα περάσει απο οοολα αυτά τα στάδια, όσο καλός γονιός και να ειναι ο άλλος. Θα έρθει στιγμή που θα κάνει νούμερα στο φαγητό, θα αντιδράσει με ενα παιδάκι, θα ζητάει επίμονα σοκολάτα και οχι φαγητό αλλα απο εκει και πέρα ειναι στο χέρι των γονιών να ανταπεξέλθουν. Και εμεις περίπου πριν η κόρη μου κλείσει τα 3, επειδή ειναι μικροκαμωμένη και συνέχεια την έσπρωχναν τα παιδιά, κάποια στιγμή την ειδα που έσπρωξε μια φίλη της. Άνετα έκανα πως δεν το ειδα (όπως εχει τύχει άπειρες φορές σε εμας, που κάνουν οτι δεν βλέπουν οι μανάδες οτι το παιδάκι τους χτύπησε την δικιά μου) αλλα την πήρα αμέσως αγκαλια και για ενα τέταρτο την ρωτούσα όμορφα γιατι το έκανε και της έλεγα οτι δεν πρεπει κλπ. Δεν το εχει ξανακάνει! Παίζει να ηταν και λιγο η ζήλεια γιατι είχε αρχίσει να φουσκώνει η κοιλιά μου τοτε.. Θελω να πω οτι το να ‘’μην βλεπουν’’ ειναι το ποιο εύκολο. Αυτο το παιδάκι πρεπει να μάθουν να του μιλάνε και να του εξηγούν και δεν ειναι χαζά, μια χαρα το καταλαβαίνουν χωρίς φωνές και τσιρίδες. Αλλα οταν πρεπει χρειαζεται και η φωνούλα λιγο σε σπάνιες φορές γιατι αλλιώς θα μάθει το παιδι οτι οκ αν θελω να περασω το δικό μου θα φωνάζω. 

Σχετικα με τις γιαγιάδες, μεχρι και 6 μηνών αν θυμάμαι καλα δεν εχουν προγραμμα έτσι και αλλιώς εινα μαμ κακά και νάνι. Αν επιλέξουμε να τα αφήσουμε για τον οποιοδήποτε λόγο κάποια στιγμή, πρεπει να ειναι για λίγε ώρες και να είμαστε βέβαιοι οτι θα ακολουθούν το δικό μας προγραμμα. Εγω έτσι είχα θέμα με την πεθερά μου. Και οχι οτι της την άφηνα, αλλα οταν πηγαίναμε επίσκεψη στο χωριό, αλλα έλεγα εγω και αλλα εκείνη. Έλεγα την Καλλιόπη να μην πιάνει την γάτα και εκείνη έλεγε μπράβο που την έπιασες, την έλεγα μην της δίνεις μπισκότα για να την απασχολεί γιατι δεν θα φάει το μεσημέρι και εκείνη την έδινε ενα μπισκότο, μια σοκολάτα, μια φέτα σαλάμι και μια μπανάνα (οτι να ναι δηλαδή). Και ενώ ήμουν εκει, αλλα έλεγε εγω κάνω κουμάντο εκει. Σταμάτησα να την πηγαίνω για μήνες ολόκληρους και οταν μεγάλωσε η δικιά μου και πήγαμε, την είπε έλα να σε δώσω εγω να φας και λεει η δικιά μου : οκι γιαγιά, σα κανουμε μαμ μετα! Χαχαχαχα πως το ευχαριστήθηκα. Εμενα η δικιά μου έμεινε στην γιαγιά φέτος τη μεγάλη εβδομάδα για λίγες μερες επειδή εγω είχα και αναγούλες απο την εγκυμοσύνη και μου ήρθε αλλο παιδι, ειδα και έπαθα να την στρώσω παλι. Αλλα πριν δεν είχα θέμα γιατι τελευταια φορα που την είχα αφήσει, ηταν 2 βράδια το 2016 καλοκαίρι που είχαμε γάμο και έμεινε στην μαμά μου.. φυσικά εχω και θέμα τωρα γιατι δεν μπορεί να κοιμηθεί εκτός σπιτιού χωρίς εμενα και η Παιδιατρος είπε οτι ειναι πολυ άσχημο αυτο, έπρεπε να την αφηνω έστω μια μέρα αραιά και που.. οπότε τελικά, θέλει να μένουν και που και που στις γιαγιάδες. Αλλα ακομα και αυτο δεν πιστεύω οτι ειναι στάνταρ..

Θα τύχει φυσικά κάποια στιγμή να πρεπει να πατε κάπου κα να το αφήσετε γι λιγο. Εγω την είχα αφήσει 5 ημέρες οταν ηταν 7 μηνών, γιατι έπρεπε να κατέβουμε Πειραιά με τον άντρα μου, και μπορεί να μπάρκαρε οπότε δεν μπορούσα να την πάρω και να μείνω μονή σε μια άκυρη πολη, μισή Ελλάδα μακριά απο το σπίτι με ενα μωράκι!  Αλλα σε τέτοια ηλικία 4 μηνών περίπου να πω την αμαρτία μου την άφηνα και ενα βράδυ κάθε 2 εβδομάδες στην μαμά μου οταν είχε επιστρέψει ο άντρας μου για να μένουμε τα δυο μας.. αλλα οχι σε μεγάλη ηλικία. Η τελευταια φορα πέρα απο το καλοκαίρι του 16 ηταν τον Ιούλιο του 15 που ηταν 4 μηνών!!! Απο την στιγμή που άρχισε να διαμορφώνει χαρακτήρα είμαστε 24 ώρες μαζί και φτου φτου φτου φτου δεν εχω προβλημα...

σας ζαλισα και εγω αλλα τι να κάνω ή μιλάμε ή παίζουμε!! ????

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια μου, χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε! Δεν είμαι άγια, έχω χάσει και εγώ την υπομονή μου κάποιες φορές και ύψωσα τον τόνο της φωνής μου στον μικρό και το μετάνιωσα χίλιες φορές και ξέρω ότι θα μου ξανασυμβεί γιατί είμαι άνθρωπος και έχω χιλιάδες πράγματα στο κεφάλι μου. Ταυτόχρονα δεν είμαι την γνώμης ότι το παιδί μπορεί να κάνει ότι θέλει χωρίς να το βάζουμε όρια, δλδ δεν μπορώ να αφήνω τον μικρό να πιάνει με τα χέρια του τα φαγητά πάνω από το τραπέζι και να γελάω και να λέω πόσο χαριτωμένο είναι γιατί με μαθηματική ακρίβεια το παιδί θα πιστέυει ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει και δεν υπάρχει όριο και φυσικά καμία τιμωρία ή επίπτωση.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Mama2015 κοίτα να δεις τώρα τι μου έκανες..Εγώ έχω θεμα! Καταρχήν δεν την αφήνω καθόλου στις γιαγιάδες..(για ύπνο δεν το συζητώ καν)!Έχω δει πράγματα στην πεθερά μου που δεν μου αρέσουν..Όχι ότι μπορεί να κάνει κάτι ιδιαιτερο ακόμα στο παιδί αφού είμαστε μόνο 4 μηνών..αλλα όταν της λες μην την εχεις αγκαλιά ΟΟΛΗ την ώρα και λέει λιγο ακόμα..ε αυτό μου φτάνει..

Λες δεν την πήγα για μήνες στο χωριό..Ο άντρας σου τι ελεγε;Εμένα θα με είχε τρελανει..Αν πάω στη μαμά μου μια μέρα,μετά πρέπει να πάμε και στη δικιά του..Οπότε σκέφτομαι,αν αφήσω το παιδί μια μέρα πχ για 2 ώρες στη μαμά μου,μετά θα μου πει να το αφήσουμε και στην δικιά του,και δεν θέλω..Πως να το αντιμετωπίσω αυτό βρε κορίτσια; 

Πείτε με παράλογη αλλα δεν ξέρω πως να το πω..Όταν πάμε στην πεθερά μου νοιώθω ότι θέλει να με εκτοπίσει σε σχέση με το μωρό..χθες με είδε στο δρόμο και με τρόπο μου πήρε το καρότσι..Και εγώ μετά με τρόπο έβαλα το χέρι μου και της το πήρα..Δεν ξέρω τι να κάνω...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 47 λεπτά, ο/η Minime είπε:

Mama2015 κοίτα να δεις τώρα τι μου έκανες..Εγώ έχω θεμα! Καταρχήν δεν την αφήνω καθόλου στις γιαγιάδες..(για ύπνο δεν το συζητώ καν)!Έχω δει πράγματα στην πεθερά μου που δεν μου αρέσουν..Όχι ότι μπορεί να κάνει κάτι ιδιαιτερο ακόμα στο παιδί αφού είμαστε μόνο 4 μηνών..αλλα όταν της λες μην την εχεις αγκαλιά ΟΟΛΗ την ώρα και λέει λιγο ακόμα..ε αυτό μου φτάνει..

Λες δεν την πήγα για μήνες στο χωριό..Ο άντρας σου τι ελεγε;Εμένα θα με είχε τρελανει..Αν πάω στη μαμά μου μια μέρα,μετά πρέπει να πάμε και στη δικιά του..Οπότε σκέφτομαι,αν αφήσω το παιδί μια μέρα πχ για 2 ώρες στη μαμά μου,μετά θα μου πει να το αφήσουμε και στην δικιά του,και δεν θέλω..Πως να το αντιμετωπίσω αυτό βρε κορίτσια; 

Πείτε με παράλογη αλλα δεν ξέρω πως να το πω..Όταν πάμε στην πεθερά μου νοιώθω ότι θέλει να με εκτοπίσει σε σχέση με το μωρό..χθες με είδε στο δρόμο και με τρόπο μου πήρε το καρότσι..Και εγώ μετά με τρόπο έβαλα το χέρι μου και της το πήρα..Δεν ξέρω τι να κάνω...

Κάτι τέτοια θέματα είχαμε κ εμείς αλλά ξέρεις πως τα έλυσα μια κ Καλή? Είπα όχι σε αυτά που δεν μου άρεσαν.  Κ Προσοχή όχι στον άντρα μου αλλά στο ίδιο το άτομο με το οποίο είχα πρόβλημα! Για παράδειγμα όταν ξεκινούσαν δεν θα φάει το παιδί η σκούπισε το καλά το παιδί δεν το κάνεις καλά, εγω ξέρω... εκείνη τη στιγμή έλεγα το παιδί τόσο καιρό που το εχω κ το μεγαλώνω μονη μου είναι τάδε κιλά καθαρό με υγιές δέρμα κλπ κλπ  που βοηθάει αυτό που λέτε?  2 φορες χρειάστηκε να το πω και τέλος η κριτική. Γενικότερα θέλω να πω ότι δεν πέφτει σε κανέναν λόγος για το πως θα το μεγαλώσεις το παιδί σου κ δεν χρειάζεται κ να δώσεις εξηγήσεις. Αν δεν θες να το παίρνει αγκαλιά θα της το λες κοφτά κ καθαρά , αν δεν θες να το αφήσεις μαζί της για 2 ώρες δεν θα το αφήνεις, που το κακό. Δεν χρειάζονται ούτε εντάσεις ούτε τσακωμοί. Ετσι είμαι στη σχέση μου με τα σόγια κ δεν είχα ποτέ μου θεμα?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Τα σημάδια από την πεθερά σου μου δείχνουν σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσά σας. Σκέφτεται η γυναικούλα "μου πήρες τον γιο, στο εγγόνι θα σου την βγω από τα δεξιά". Εμένα πάλι ο άντρας μου την βάζει χοντρό χέρι την μάνα του και εγώ σπέυδω να την σώσω!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εγω θα σας πω τη γνωμη απο προσωπικη εμπειρια. Δεν εχω παιδια αλλα ημουν καποτε παιδι και καποια πραγματα με σημαδεψαν.

Η μαμα μου η καλυτερη του κοσμου αλλα λογω δουλειας ελειπε πολυ οταν ημουν μικρη και το κενο για να μην εχει τυψεις το αναπληρωνε με γλυκα μπισκοτα κτλ...ετσι παχυνα. Τοτε δεν μου εδινε το καλο παραδειγμα γτ περνουσε καταθλιψη και ειχε εγκαταλειψει τον εαυτο της πολυ...

Η γιαγια κατοχικη μας μπουκωνε φαι μεσα στα λαδια ολη μερα...

Ο μπαμπας αδιαφορος...ναι μεν πληρωνε τα απολυτως απαραιτητα αλλα κανενα αλλο ενδιαφερον ή συμμετοχη στην οικογενεια. 

Μαλιστα δεχομασταν λεκτικη βια ως παιδια και καμια κλωτσια ή χαστουκια χωρις λογο επειδη παιζαμε και καβαμε φασαρια π.χ

Αυτο εκανε κι εμενα και την αδερφη μου σημερα επιθετικες ενιοτε νευρικες και αγχωδεις. Και παντα ψαχνουμε για μπαμπα τον πεθερο μας...

Νομιζω αυτα τα λενε ολα...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να συμπληρωσω πως ολοι ειμαστε παχουλοι ή εχουμε ταση να πςχαινουμε μιας και ποτε δεν πηραμε αγωγη για τις σωστες επιλογες. Βλεπω φρουτο και ξερναω...

 

Η μαμα μου ουσα τοσο καλη θεωρω οτι με εκανε τοσο καλη εως χαζη και εφαγα πολλα χαστουκια απο τη ζωη για να συνελθω. Πρεπει να τα πονηρευουμε τα παιδια λιγο...

Η γιαγια απο την αλλη με το γιο το μαμακια ηταν διαρκως μεσα στη κακια για ολο το κοσμο και παταγε ποδι και τον ειχε στο βρακι της μια ζωη. Ηταν μαζι της οχι με την οικογενεια του. Ποτε σαν παιδι δε με πηγε βολτα ποτε δε μου πηρε ενα παγωτο...

Ο πατερας πρεπει να συμμετεχει αλλιως δε τα ποναει τα παιδια!

Τψρα με την εξωσωματικη με λεει ηλιθια που χαλαω λεφτα για αυτες τις μαλακιες-ναι ολο βριζει και εχει κανει και εμας το ιδιο αισχος- και πως ολες ειναι βλαμμενες με τις εξωσωματικες  και πως χεστηκε αμα δε κανω παιδι σιγα!

Οι γονεις ειναι το α και το ω. Ναι να βαζουμε ορια εννοειται αλλα να δινουμε και πολυ αγαπη και συμβουλες και να μιλαμε στο παιδι.

Αυτος σε εμενα ποτε δεν απαντουσε ή ελεγε τα παιδια δε κανει να ρωτανε. Μεχρι σημερα νιωθω χαζη οταν ρωταω.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πολύ ενδιαφέρον θέμα!!! Για μένα που είναι 2 μηνών η μικρή θα με βοηθούσαν συμβουλές από τρόπους που βάλατε προγράμμα-όρια στα παιδάκια σας και έπιασαν! 

Εγω ήδη έχω ακούσει την κακομαθαίνεις στην αγκαλιά και στο στήθος γιατί δεν της δίνεις πιπίλα να μην κλαίει; 

είμαι και εργοθεραπευτρια κ θέλω το παιδί να έχει προγράμμα-όρια και ταυτόχρονα να είναι χορτατη από αγάπη κ παιχνίδι! 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 2 λεπτά, ο/η Λευτέρης είπε:

Πολύ ενδιαφέρον θέμα!!! Για μένα που είναι 2 μηνών η μικρή θα με βοηθούσαν συμβουλές από τρόπους που βάλατε προγράμμα-όρια στα παιδάκια σας και έπιασαν! 

Εγω ήδη έχω ακούσει την κακομαθαίνεις στην αγκαλιά και στο στήθος γιατί δεν της δίνεις πιπίλα να μην κλαίει; 

είμαι και εργοθεραπευτρια κ θέλω το παιδί να έχει προγράμμα-όρια και ταυτόχρονα να είναι χορτατη από αγάπη κ παιχνίδι! 

Χωρις να ειναι μαμα αλλα θεια θεωρω πως η πιπιλα ειναι για λιγες φορες.

Η αγκαλια κανει πολυ καλο αλλα οχι ολη την ωρα να ναι το παιδι εξαρτημενο.

Η ωρα του παιχνιδιοθ ειναι ιερη και διδακτικη καθως και η εξοδος για τη κοινωνικοποιηση.

Ειναι απαραιτητο το προγραμμα στο φαγητο και στον υπνο αλλα οχι πιεστικα αλλα ως ιεροτελεστια. 

Τα ορια ειναι καλο να τα θετουμε αλλα να εξηγουμε το γιατι ετσι το παιδι νιωθει ασφαλες.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ο άντρας μου την αγαπάει πολύ την μαμά του και καλά κάνει..Δεν μου εχει δωσει σημαδια μαμάκια..Απλά λέει ότι θέλει να είναι δίκαιος και όσο το βλέπουν οι μεν να τον βλέπουν και οι δεν.Θα προσπαθήσω να ανοίξω το στόμα μου και όπως μιλάω στη μαμά μου να μιλάω και στην πεθερά μου.πφφ

 Λευτέρη όχι ότι έχω και καμιά εμπειρία τεράστια..Αλλά θα σου πω ότι εγώ από την πρώτη μέρα που την πήρα σπίτι της κάνω το ίδιο πράγμα..Και από την στιγμή που τα φαγητό απέκτησε περισσότερο "πρόγραμμα " (δηλ πλέον θηλάζω κάθε 2.5 με 3 ώρες ενώ στν αρχη οπότε να ναι) έχει καθιερωθει το βραδινό μπανακι κατά τις 9.30 με 10..Την κάνω μασαζακι κανα 5λεπτο 10λεπτο πριν την ντύσω..Την ταΐζω και μετά κοιμάται(κάνει τον μεγαλύτερο ύπνο σε αυτή τη φάση,5 ώρες συνήθως )..Αυτό έχει γίνει πρόγραμμα πλέον..Επίσης το πρωί όταν ξυπνάει κατα τις 9 10 δεν την θηλάζω και την βάζω κατευθείαν στο γυμναστήριο όσο θέλει και μετά τρώει! Έτσι μπήκε σιγά σιγά σε πρόγραμμα..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

@Minimeακριβώς το ίδιο κάνω κι εγώ! Μόνο που δεν έχει πρόγραμμμα στο φαγητό ακόμα... εκτός το βράδυ, κάνει ένα 4ωρο ύπνο κ μετά ένα 3ωρο συνήθως.. μέσα στη μέρα μπορεί να τρώει ανα 2 ώρες ανα 1 ανα 3 όποτε θέλει... είναι 2 μηνών βέβαια.. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...