Μετάβαση σε περιεχόμενο

Εκτέλεση της Αναζήτησης

Εμφάνιση αποτελεσμάτων με ετικέτες 'τηλεόραση' .

  • Αναζήτηση Με Ετικέτες

    Διαχωρισμός πολλαπλών tags με κόμμα
  • Αναζήτηση Με Συντάκτη

Τύπος Περιεχομένου


Categories

  • Ειδήσεις
    • Επίκαιρα
    • Κόσμος
    • Ελλάδα
    • Πολιτισμός
    • Εκδηλώσεις
    • Νέες Μελέτες
    • Βίντεο
    • Φωτογραφίες
  • Εγκυμοσύνη
    • Σύλληψη και γονιμότητα
    • Προετοιμασία
    • Θέματα υγείας
    • Το σώμα σας
    • Διατροφή
    • Δραστηριότητες
    • Τοκετός
    • Νέες Μελέτες
  • Βρέφη
    • Φροντίδα
    • Ανάπτυξη
    • Διατροφή
    • Υγεία
    • Δραστηριότητες
    • Θηλασμός
  • Νήπια
    • Διατροφή
    • Ανάπτυξη
    • Φροντίδα
    • Εκπαίδευση
    • Υγεία
    • Δραστηριότητες
  • Παιδιά
    • Ανάπτυξη
    • Διατροφή
    • Δραστηριότητες
    • Εκπαίδευση
    • Φροντίδα
    • Υγεία
    • Διαπαιδαγώγηση
    • Ψυχολογία
    • Νέες Μελέτες
  • Έφηβοι
    • Ψυχολογία
    • Διατροφή
    • Σχολείο
    • Σχέσεις
    • Υγεία
  • Σπίτι
    • Συνταγές
    • Δημιουργικότητα
    • Διακόσμηση
    • Κατοικίδια
    • Διατροφή
    • Ασφάλεια
    • Εργασίες
  • Γονείς
    • Μητέρα
    • Πατέρας
    • Σχέσεις
    • Γονεϊκότητα
  • Μόδα & Ομορφιά

Φόρουμ

  • Σύλληψη και Γονιμότητα
    • Θέλω να γίνω μαμά
    • Προσπαθώ εδώ και αρκετό καιρό
    • Υϊοθεσία
  • Εγκυμοσύνη
    • Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
    • Ανακοινώσεις Εγκυμοσύνης
    • Θέματα Υγείας - Ιατρικά
    • Διατροφή
    • Ποιές είμαστε στους ίδιους μήνες εγκυμοσύνης!
    • Πολύδημη Κύηση
    • Τοκετός και Μαιευτήριο
    • Απώλεια και Υποστήριξη
  • Βρέφη & Νήπια
    • Θηλασμός και Διατροφή του Μωρού
    • Φροντίδα & Περιποίηση του Μωρού
    • Θέματα Υγείας - Ιατρικά
    • Όνομα - Βάφτιση
    • Προσχολική ηλικία (απο 2 ετών):
  • Παιδιά &Έφηφοι
    • Σχολική ηλικία (απο 6 ετών)
    • Παιδιά Εφηβικής Ηλικίας
  • Γονείς
    • Σχέσεις, Δραστηριότητες, Ελεύθερος Χρόνος
    • Γονείς με παιδιά στην ίδια ηλικία με τα δικά μας
    • Μαμάδες από την ίδια περιοχή
    • Γονείς με παιδιά που έχουν ιδιαίτερα προβλήματα/ικανότητες
  • Διάφορα
    • Χαρίζω / Ζητάω / Ανταλλάσσω / Πουλάω
    • Βρεφικοί Σταθμοί, Νταντάδες, Παιδότοποι, Πάρτυ
    • Νομοθεσία, Ασφαλιστικά Ταμεία, Επιδόματα, Δημόσιο
    • Διάφορες συζητήσεις
    • Προτεινόμενα Sites - Χρήσιμοι Σύνδεσμοι
  • Το Mammyland
    • Mammyland Φόρουμ
    • Τα μέλη του Mammyland
  • Ειδήσεις
    • Νέα & Άρθρα

Ημερολόγια

  • Ημερολόγιο

Εύρεση σε...

Τα αποτελέσματα να...


Ημ/νία Δημιουργίας

  • Start

    Τέλος


Τελευταία Ενημέρωση

  • Start

    Τέλος


Φιλτράρισμα με...

Έγινε μέλος

  • Start

    Τέλος


Group


Skype


MSN


AIM


Website URL


Περιοχή


Ενδιαφέροντα

Βρέθηκαν 13 αποτελέσματα

  1. Οι αρνητικές επιδράσεις της υπερβολικής ενασχόλησης με την «οθόνη» αφορούν διάφορες πτυχές της ζωής των παιδιών, τόσο της σωματικής όσο και της ψυχικής του υγείας, όπως το υπερβάλλον βάρος, η χαμηλή σωματική δραστηριότητα, η έλλειψη ύπνου, τα μαθησιακά προβλήματα και η επιθετικότητα. Είναι συνεπώς, εξαιρετικής σημασίας να υπάρχουν κάποια όρια στη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων. Προς αυτή την κατεύθυνση, παρατίθενται μερικές χρήσιμες συμβουλές, για να βοηθηθούν οι γονείς στην καλύτερη διαχείριση του θέματος. Βασικός κανόνας είναι να μην υπάρχει κανένα είδος οθόνης στο υπνοδωμάτιο των παιδιών. Και ενώ για την τηλεόραση ίσως να είναι πιο διαχειρίσιμο, μία λύση για τις υπόλοιπες μικρές ηλεκτρονικές συσκευές μπορεί να είναι το να φορτίζονται κάθε βράδυ, όλες μαζί, σε ξεχωριστό δωμάτιο. Βάσει και των συστάσεων της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιάτρων, ο χρόνος που θα πρέπει ένα παιδί να αφιερώνει μπροστά από μία οθόνη δεν θα πρέπει να ξεπερνάει συνολικά τις δύο ώρες ημερησίως. Ειδικότερα για τα παιδιά κάτω των 2 ετών συστήνεται η μηδενική έκθεση στην τηλεόραση και τις άλλες οθόνες και η εκμετάλλευση του χρόνου για παιχνίδι-φυσική δραστηριότητα και άλλες δημιουργικές ασχολίες. Έχει ενδιαφέρον να αναφερθεί, ότι ο χρόνος που περνάει ένα παιδί σε αυτές τις μικρές ηλικίες στην τηλεόραση, φαίνεται να επηρεάζει την προσοχή που δίνει αργότερα στα μαθήματα στο σχολείο, καθώς έχοντας μάθει στη γρήγορη εναλλαγή εικόνων αδυνατεί να συγκεντρωθεί στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που απαιτεί η διδασκαλία. Πέρα από την «ποσότητα» της έκθεσης, σημασία έχει και η «ποιότητα». Οι γονείς καλούνται να «εκπαιδεύσουν» τα παιδιά τους ως τηλεθεατές, παρακολουθώντας από κοινού τηλεοπτικά προγράμματα και σχολιάζοντας κριτικά στοιχεία και αξίες που προβάλλονται από αυτά. Οι γονείς θα πρέπει να είναι αυστηροί σε σχέση με θέματα ακατάλληλα για την ηλικία των παιδιών, τα οποία όμως, προβάλλονται κατά κόρον σε διάφορες τηλεοπτικές ζώνες. Η σήμανση των προγραμμάτων ανάλογα με την ηλικία μπορεί να αποδειχτεί ένα χρήσιμο εργαλείο. Σε ότι αφορά τον χρόνο τον οποίο τα παιδιά αφιερώνουν «σερφάροντας» στο διαδίκτυο, το οποίο αδιαμφισβήτητα και είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο, αλλά παράλληλα εγκυμονεί και κινδύνους, συστήνεται καταρχάς η τοποθέτηση του υπολογιστή σε ένα εμφανές σημείο στο σπίτι. Με τον τρόπο αυτό, οι γονείς θα μπορούν να ελέγχουν διακριτικά το χρόνο που περνάει το παιδί τους «σερφάροντας», καθώς και το είδος των ιστοσελίδων τις οποίες επισκέπτεται. Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με τον χρόνο που περνάνε καθώς και με τις κινήσεις των παιδιών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (βλ. facebook, twitter), οι γονείς καλούνται να εξοικειωθούν και οι ίδιοι με αυτά και γιατί όχι να γίνουν ηλεκτρονικοί «φίλοι» με τα παιδιά τους. Επισημαίνεται ότι τα παιδιά που δεν έχουν φτάσει στην εφηβεία δεν θα πρέπει να διατηρούν τέτοιου είδους λογαριασμούς. Κλείνοντας, πρέπει να επισημανθεί και να γίνει αποδεκτό ότι η χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών είναι πια ένα αναγκαίο και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Όμως, το πόσο και πώς θα διαχειριστούμε αυτή τη χρήση καθορίζει και το αν θα «προσλάβουμε» περισσότερο τα θετικά ή τα αρνητικά τους στοιχεία. Όπως και με κάθε θέμα για την εξασφάλιση της ισορροπίας, ισχύει ο κανόνας του «παν μέτρον άριστον», πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την καλύτερη οχύρωση των παιδιών.
  2. Η τηλεόραση εδώ και πολλές δεκαετίες και πιο πρόσφατα τα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα, καθώς και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν κατακλύσει την καθημερινότητα και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής ενηλίκων και παιδιών. Οι αρνητικές επιδράσεις της υπερβολικής ενασχόλησης με την «οθόνη» αφορούν διάφορες πτυχές της ζωής των παιδιών, τόσο της σωματικής όσο και της ψυχικής του υγείας, όπως το υπερβάλλον βάρος, η χαμηλή σωματική δραστηριότητα, η έλλειψη ύπνου, τα μαθησιακά προβλήματα και η επιθετικότητα. Είναι συνεπώς, εξαιρετικής σημασίας να υπάρχουν κάποια όρια στη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων. Προς αυτή την κατεύθυνση, παρατίθενται μερικές χρήσιμες συμβουλές, για να βοηθηθούν οι γονείς στην καλύτερη διαχείριση του θέματος. Βασικός κανόνας είναι να μην υπάρχει κανένα είδος οθόνης στο υπνοδωμάτιο των παιδιών. Και ενώ για την τηλεόραση ίσως να είναι πιο διαχειρίσιμο, μία λύση για τις υπόλοιπες μικρές ηλεκτρονικές συσκευές μπορεί να είναι το να φορτίζονται κάθε βράδυ, όλες μαζί, σε ξεχωριστό δωμάτιο. Βάσει και των συστάσεων της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιάτρων, ο χρόνος που θα πρέπει ένα παιδί να αφιερώνει μπροστά από μία οθόνη δεν θα πρέπει να ξεπερνάει συνολικά τις δύο ώρες ημερησίως. Ειδικότερα για τα παιδιά κάτω των 2 ετών συστήνεται η μηδενική έκθεση στην τηλεόραση και τις άλλες οθόνες και η εκμετάλλευση του χρόνου για παιχνίδι-φυσική δραστηριότητα και άλλες δημιουργικές ασχολίες. Έχει ενδιαφέρον να αναφερθεί, ότι ο χρόνος που περνάει ένα παιδί σε αυτές τις μικρές ηλικίες στην τηλεόραση, φαίνεται να επηρεάζει την προσοχή που δίνει αργότερα στα μαθήματα στο σχολείο, καθώς έχοντας μάθει στη γρήγορη εναλλαγή εικόνων αδυνατεί να συγκεντρωθεί στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που απαιτεί η διδασκαλία. Πέρα από την «ποσότητα» της έκθεσης, σημασία έχει και η «ποιότητα». Οι γονείς καλούνται να «εκπαιδεύσουν» τα παιδιά τους ως τηλεθεατές, παρακολουθώντας από κοινού τηλεοπτικά προγράμματα και σχολιάζοντας κριτικά στοιχεία και αξίες που προβάλλονται από αυτά. Οι γονείς θα πρέπει να είναι αυστηροί σε σχέση με θέματα ακατάλληλα για την ηλικία των παιδιών, τα οποία όμως, προβάλλονται κατά κόρον σε διάφορες τηλεοπτικές ζώνες. Η σήμανση των προγραμμάτων ανάλογα με την ηλικία μπορεί να αποδειχτεί ένα χρήσιμο εργαλείο. Σε ότι αφορά τον χρόνο τον οποίο τα παιδιά αφιερώνουν «σερφάροντας» στο διαδίκτυο, το οποίο αδιαμφισβήτητα και είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο, αλλά παράλληλα εγκυμονεί και κινδύνους, συστήνεται καταρχάς η τοποθέτηση του υπολογιστή σε ένα εμφανές σημείο στο σπίτι. Με τον τρόπο αυτό, οι γονείς θα μπορούν να ελέγχουν διακριτικά το χρόνο που περνάει το παιδί τους «σερφάροντας», καθώς και το είδος των ιστοσελίδων τις οποίες επισκέπτεται. Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με τον χρόνο που περνάνε καθώς και με τις κινήσεις των παιδιών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (βλ. facebook, twitter), οι γονείς καλούνται να εξοικειωθούν και οι ίδιοι με αυτά και γιατί όχι να γίνουν ηλεκτρονικοί «φίλοι» με τα παιδιά τους. Επισημαίνεται ότι τα παιδιά που δεν έχουν φτάσει στην εφηβεία δεν θα πρέπει να διατηρούν τέτοιου είδους λογαριασμούς. Κλείνοντας, πρέπει να επισημανθεί και να γίνει αποδεκτό ότι η χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών είναι πια ένα αναγκαίο και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Όμως, το πόσο και πώς θα διαχειριστούμε αυτή τη χρήση καθορίζει και το αν θα «προσλάβουμε» περισσότερο τα θετικά ή τα αρνητικά τους στοιχεία. Όπως και με κάθε θέμα για την εξασφάλιση της ισορροπίας, ισχύει ο κανόνας του «παν μέτρον άριστον», πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την καλύτερη οχύρωση των παιδιών. Δείτε ολόκληρο το άρθρο
  3. Οι επιστήμονες υγείας (παιδίατροι, διαιτολόγοι και λοιποί) κρούουν πολλές φορές τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις πολύπλευρες αρνητικές επιδράσεις που έχει η πολύωρη παθητική παρακολούθηση της τηλεόρασης για την υγεία των παιδιών. Μια πτυχή αυτών αποδίδεται στο τι «χάνουν» τα παιδιά όσο προσκολλώνται στην τηλεόραση. Έχετε αλήθεια σκεφτεί ποτέ τι δεν κάνουν τα παιδιά σας όλες αυτές τις ώρες που περνάνε μπροστά από την τηλεόραση, παρακολουθώντας παθητικά εκπομπές και τηλεοπτικά προγράμματα το ένα μετά το άλλο; Όταν ένα παιδί στέκεται με τις ώρες μπροστά από την οθόνη, ουσιαστικά χάνει σημαντικές ευκαιρίες για να γίνει πιο δραστήριο πνευματικά, συναισθηματικά, καλλιτεχνικά και κυρίως σωματικά. Αντί,δηλαδή, τα παιδιά να παίζουν και να ασκούνται εκτός του σπιτιού, να περνούν την ώρα τους διαβάζοντας ένα βιβλίο, να συζητάνε ή να έρχονται σε επαφή με άλλα συνομήλικα παιδιά, αναπτύσσοντας την κοινωνικότητά τους και τη συνεργασία, ή ακόμα και να μελετάνε για την επόμενη ημέρα στο σχολείο, «αιχμαλωτίζονται» επί μακρόν μπροστά σε μία οθόνη. Έτσι, σε γενικές γραμμές, όταν ένα παιδί παρακολουθεί τηλεόραση το πιο πιθανό είναι ότι δεν αναπτύσσει δεξιότητες και συμπεριφορές σημαντικές για τη συνολική διαπαιδαγώγησή του, όπως: Δεν κάνει ερωτήσεις Δεν λύνει προβλήματα Δεν γίνεται δημιουργικό Δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες Δεν εξασκεί τον συντονισμό ματιού-χεριού Δεν αναπτύσσει κινητικές δεξιότητες Δεν χρησιμοποιεί κριτική σκέψη, και δεν σκέφτεται λογικά και αναλυτικά Δεν αναπτύσσει επικοινωνιακές ικανότητες Δεν παίζει ούτε συνδιαλέγεται με άλλα παιδιά ή ενήλικες Ας σημειωθεί, βεβαίως, ότι η τηλεθέαση δεν έχει μόνο αρνητικά: είναι ένα εργαλείο που αδιαμφισβήτητα συμβάλλει στη νοητική ανάπτυξη του παιδιού και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ζωής. Το πόσο και πώς θα το χρησιμοποιήσουμε είναι που θα καθορίσει εάν υπερισχύσουν τα θετικά ή τα αρνητικά, όπως, άλλωστε συμβαίνει με κάθε τεχνολογικό επίτευγμα. Οι γονείς έχουν κύριο ρόλο στον καλύτερο έλεγχο της τηλεθέασης των παιδιών τους, τόσο από την άποψη του πόσο θα βλέπουν, θέτοντας κάποια όρια και βρίσκοντας εναλλακτικές για έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής, όσο και του τι θα παρακολουθούν, βοηθώντας τα να γίνουν επιλεκτικοί τηλεθεατές.
  4. Έχει διαπιστωθεί ότι ο χρόνος παρακολούθησης τηλεοπτικών προγραμμάτων αυξάνει τα τελευταία χρόνια και είναι ιδιαιτέρως αυξημένος στις μικρότερες ηλικίες. Οι επιστήμονες υγείας (παιδίατροι, διαιτολόγοι και λοιποί) κρούουν πολλές φορές τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις πολύπλευρες αρνητικές επιδράσεις που έχει η πολύωρη παθητική παρακολούθηση της τηλεόρασης για την υγεία των παιδιών. Μια πτυχή αυτών αποδίδεται στο τι «χάνουν» τα παιδιά όσο προσκολλώνται στην τηλεόραση. Έχετε αλήθεια σκεφτεί ποτέ τι δεν κάνουν τα παιδιά σας όλες αυτές τις ώρες που περνάνε μπροστά από την τηλεόραση, παρακολουθώντας παθητικά εκπομπές και τηλεοπτικά προγράμματα το ένα μετά το άλλο; Όταν ένα παιδί στέκεται με τις ώρες μπροστά από την οθόνη, ουσιαστικά χάνει σημαντικές ευκαιρίες για να γίνει πιο δραστήριο πνευματικά, συναισθηματικά, καλλιτεχνικά και κυρίως σωματικά. Αντί,δηλαδή, τα παιδιά να παίζουν και να ασκούνται εκτός του σπιτιού, να περνούν την ώρα τους διαβάζοντας ένα βιβλίο, να συζητάνε ή να έρχονται σε επαφή με άλλα συνομήλικα παιδιά, αναπτύσσοντας την κοινωνικότητά τους και τη συνεργασία, ή ακόμα και να μελετάνε για την επόμενη ημέρα στο σχολείο, «αιχμαλωτίζονται» επί μακρόν μπροστά σε μία οθόνη. Έτσι, σε γενικές γραμμές, όταν ένα παιδί παρακολουθεί τηλεόραση το πιο πιθανό είναι ότι δεν αναπτύσσει δεξιότητες και συμπεριφορές σημαντικές για τη συνολική διαπαιδαγώγησή του, όπως: Δεν κάνει ερωτήσεις Δεν λύνει προβλήματα Δεν γίνεται δημιουργικό Δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες Δεν εξασκεί τον συντονισμό ματιού-χεριού Δεν αναπτύσσει κινητικές δεξιότητες Δεν χρησιμοποιεί κριτική σκέψη, και δεν σκέφτεται λογικά και αναλυτικά Δεν αναπτύσσει επικοινωνιακές ικανότητες Δεν παίζει ούτε συνδιαλέγεται με άλλα παιδιά ή ενήλικες Ας σημειωθεί, βεβαίως, ότι η τηλεθέαση δεν έχει μόνο αρνητικά: είναι ένα εργαλείο που αδιαμφισβήτητα συμβάλλει στη νοητική ανάπτυξη του παιδιού και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ζωής. Το πόσο και πώς θα το χρησιμοποιήσουμε είναι που θα καθορίσει εάν υπερισχύσουν τα θετικά ή τα αρνητικά, όπως, άλλωστε συμβαίνει με κάθε τεχνολογικό επίτευγμα. Οι γονείς έχουν κύριο ρόλο στον καλύτερο έλεγχο της τηλεθέασης των παιδιών τους, τόσο από την άποψη του πόσο θα βλέπουν, θέτοντας κάποια όρια και βρίσκοντας εναλλακτικές για έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής, όσο και του τι θα παρακολουθούν, βοηθώντας τα να γίνουν επιλεκτικοί τηλεθεατές. Δείτε ολόκληρο το άρθρο
  5. Όσο πιο πολύ τηλέοραση βλέπεις τόσο πιο πιθανό είναι να χάσεις τη ζωή σου. Αυτό είναι το συμπέρασμα έρευνας του National Cancer Institut στις ΗΠΑ η οποία έδειξε ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στην τηλεθέαση και στην αύξηση του κινδύνου θανάτου από τις οχτώ κυριότερες αιτίες θανάτου στις ΗΠΑ ανάμεσα στις οποίες καρκίνος, καρδιοπάθεια και διαβήτης. Οι επιστήμονες έβαλαν στο μικροσκόπιο περισσότερους από 221.000 ανθρώπους ηλικίας από 50 έως 71 ετών. Όλοι τους δεν έπασχαν από καμία χρόνια ασθένεια όταν ξεκίνησε η έρευνα. Οι ερευνητές βρήκαν ότι 3-4 ώρες τηλεόραση καθημερινά αυξάνει κατά 15% την πιθανότητα θανάτου από κάθε αιτία σε σχέση με όσους παρακολουθούσαν τηλεόραση για μια ώρα την ημέρα. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται, σύμφωνα με την έρευνα, στο 47% για όσους έμεναν μπροστά από τη μικρή οθόνη για επτά ώρες την ημέρα. «Η έρευνά μας έρχεται να «κουμπώσει» με τον αυξανόμενο αριθμό των ερευνών που δείχνουν ότι το καθισιό μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας» εξηγεί η Σάρα Κιντλ από το National Cancer Institute. protothema.gr
  6. Όσοι στέκονται μπροστά στη μικρή οθόνη 3-4 ώρες έχουν 15% περισσότερες πιθανότητες θανάτου από κοινές αιτίες όπως καρκίνος, διαβήτης ή καρδιοπάθειες Όσο πιο πολύ τηλέοραση βλέπεις τόσο πιο πιθανό είναι να χάσεις τη ζωή σου. Αυτό είναι το συμπέρασμα έρευνας του National Cancer Institut στις ΗΠΑ η οποία έδειξε ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στην τηλεθέαση και στην αύξηση του κινδύνου θανάτου από τις οχτώ κυριότερες αιτίες θανάτου στις ΗΠΑ ανάμεσα στις οποίες καρκίνος, καρδιοπάθεια και διαβήτης. Οι επιστήμονες έβαλαν στο μικροσκόπιο περισσότερους από 221.000 ανθρώπους ηλικίας από 50 έως 71 ετών. Όλοι τους δεν έπασχαν από καμία χρόνια ασθένεια όταν ξεκίνησε η έρευνα. Οι ερευνητές βρήκαν ότι 3-4 ώρες τηλεόραση καθημερινά αυξάνει κατά 15% την πιθανότητα θανάτου από κάθε αιτία σε σχέση με όσους παρακολουθούσαν τηλεόραση για μια ώρα την ημέρα. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται, σύμφωνα με την έρευνα, στο 47% για όσους έμεναν μπροστά από τη μικρή οθόνη για επτά ώρες την ημέρα. «Η έρευνά μας έρχεται να «κουμπώσει» με τον αυξανόμενο αριθμό των ερευνών που δείχνουν ότι το καθισιό μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας» εξηγεί η Σάρα Κιντλ από το National Cancer Institute. protothema.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο
  7. Η μελέτη διαπίστωσε, επίσης, ότι τα κορίτσια «κολλάνε» περισσότερες ώρες, σε σχέση με τα αγόρια, μπροστά σε κάποια οθόνη. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι το μέγιστο των δύο ωρών τη μέρα μπροστά σε μια οθόνη, που εδώ και χρόνια αποτελεί τη σύσταση των ειδικών, στην εποχή μας πολύ εύκολα καταστρατηγείται από τα παιδιά, ιδίως από τα κορίτσια. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας, με επικεφαλής τον Στέφεν Χιούτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό για θέματα δημόσιας υγείας «BMC Public Health», μελέτησαν 2.620 παιδιά ηλικίας οκτώ έως 16 ετών από δημοτικά και γυμνάσια. Ερωτηματολόγιο Τα παιδιά κλήθηκαν να απαντήσουν πόσες ώρες μέσα στην ημέρα χρησιμοποιούν τις διάφορες συσκευές (τηλεόραση, φορητός υπολογιστής, ταμπλέτα, κονσόλα παιγνιδιών, iPod κ.α.), πριν το σχολείο, στη διάρκεια του σχολείου και μετά από αυτό. Σχεδόν δύο στα τρία παιδιά (ποσοστό 63%) ξεπερνούν τη σύσταση να μην βρίσκονται μπροστά σε μια οθόνη για πάνω από δύο ώρες. Οι παραβάσεις του δίωρου διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία: αφορούν το 45% των παιδιών οκτώ ετών και το 80% των παιδιών 14 έως 15 ετών, πράγμα που δείχνει ότι, όσο μεγαλώνει ένα παιδί, τόσο περισσότερο «κολλάει» στις οθόνες των διαφόρων συσκευών. Η πιο δημοφιλής οθόνη είναι της τηλεόρασης (90% των παιδιών) και ακολουθούν από απόσταση, αλλά πολύ κοντά μεταξύ τους, ο φορητός υπολογιστής (59%), ο υπολογιστής-ταμπλέτα (58%) και το κινητό τηλέφωνο (57%). Τα αγόρια Τα αγόρια είναι πιο πιθανό από ό,τι τα κορίτσια να υπερβούν το όριο του δίωρου, όταν παίζουν βιντεοπαιγνίδια, αλλά τα κορίτσια είναι πιθανότερο σε σχέση με τα αγόρια να περνούν πάνω από δύο ώρες μπροστά από κάποια οθόνη, ασχολούμενες με τα κοινωνικά δίκτυα ή βλέποντας ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Στην ηλικία των 15 ετών, ένα κορίτσι είναι 15 φορές πιο πιθανό να ξεπερνά το συνιστώμενο δίωρο παρακολούθησης σε μια οθόνη, σε σχέση με ένα κορίτσι οκτώ ετών, και επτά φορές πιο πιθανό σε σχέση με ένα 15χρονο αγόρι. Όπως είπε ο Στέφεν Χιούτον, μετά την ευρεία εξάπλωση των φορητών συσκευών τα τελευταία χρόνια, είναι μάλλον μη ρεαλιστικό να επιμένει κανείς στη σύσταση για δίωρη παρακολούθηση μέσα στην ημέρα. Έτσι, οι σχετικές οδηγίες θα έπρεπε μάλλον να αναθεωρηθούν, καθώς υιοθετήθηκαν σε μια παλαιότερη εποχή, όταν δεν υπήρχαν ούτε ταμπλέτες, ούτε «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα. Συνήθως ως ορόσημο θεωρείται η σύσταση από το 2001 της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής ότι τα παιδιά κάτω των δύο ετών δεν πρέπει να εκτίθενται καθόλου σε οθόνες, ενώ αυτά άνω των δύο ετών να μην ξεπερνούν τις δύο ώρες. Οι συστάσεις αυτές είχαν λάβει κυρίως υπόψη την χρήση τηλεοράσεων και κονσολών για βιντεοπαιγνίδια, αλλά όχι άλλων ηλεκτρονικών συσκευών. Σύμφωνα με παλαιότερες μελέτες, η παρατεταμένη χρήση οθονών σχετίζεται με διάφορα σωματικά και ψυχικά προβλήματα, όπως με αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης και άγχους στους εφήβους.
  8. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Μόντρεαλ και του πανεπιστημιακού νοσοκομείου παίδων Σεν-Ζυστίν, με επικεφαλής τις δρες Καρολάϊν Φιτζπάτρικ και Λίντα Παγκάνι, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο διεθνές ιατρικό περιοδικό «International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity», κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η έκθεση των παιδιών στην τηλεόραση κατά την προσχολική ηλικία αποτελεί βασικό παράγοντα συσσώρευσης λίπους και αύξησης του πάχους στο δημοτικό. Εκτός όμως από τις συνέπειες για το πάχος, υπάρχουν επιπτώσεις στην μυϊκή ικανότητα και στις αθλητικές επιδόσεις των παιδιών. Για παράδειγμα, κάθε παραπάνω ώρα παρακολούθησης τηλεόρασης μέσα στην εβδομάδα από ένα παιδί ηλικίας περίπου 2,5 ετών, σχετίζεται με μια μείωση κατά περίπου ένα τρίτο του εκατοστού στην απόσταση που μπορεί να κάνει άλμα εις μήκος ένα παιδί του δημοτικού. Σύμφωνα με τους ερευνητές, όσο πιο δύσκολα τα καταφέρνει ένα παιδί στα σπορ στο σχολείο, τόσο αυτή η αρνητική προδιάθεση θα τον επηρεάζει στην ενήλικη ζωή του σε σχέση με τις κάθε είδους σωματικές δραστηριότητες, τι οποίες θα τείνει συνεχώς να αποφεύγει. «Το συμπέρασμα είναι ότι η παρακολούθηση πολλής τηλεόρασης δεν είναι καλό πράγμα», δήλωσε η Παγκάνι. iatropedia.gr
  9. ...μπορεί κάποια στιγμή να εκδηλώσουν βίαιες συμπεριφορές, να γίνουν αντικοινωνικοί, επιθετικοί, εριστικοί, ενώ στην μελέτη δεν αποκλείουν και την εκδήλωση εγκληματικής συμπεριφοράς. Η ομάδα των επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Μπομπ Χάνκοξ του Τμήματος Προληπτικής και Κοινωνικής Ιατρικής, μελέτησε περισσότερα από 1.000 παιδιά ηλικίας πέντε έως 15 ετών, που είχαν γεννηθεί τις χρονιές 1972 και 73. Όσα από αυτά τα παιδιά παρακολουθούσαν περισσότερη τηλεόραση, είχαν αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν αργότερα αντικοινωνική προσωπικότητα ακόμη και να καταδικαστούν για κάποια εγκληματική πράξη που θα έκαναν μέχρι να φτάσουν 26 ετών. Μάλιστα οι επιστήμονες τόνισαν ότι, ο κίνδυνος αυτός αυξανόταν κατά 30% με κάθε παραπάνω ώρα που ως παιδιά περνούσαν μπροστά στην τηλεόραση μέσα στην ημέρα. Η έρευνα διευκρίνισε ότι η παραβατική συμπεριφορά αφορά τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια που βλέπουν συνέχεια τηλεόραση και μάλιστα πρόκειται για έναν παράγοντα (η παρακολούθηση τηλεόρασης δηλαδή) ανεξάρτητο, που δεν σχετίζεται με την οικογένεια την οικονομική κατάσταση των γονέων, τον γονικό έλεγχο κ.α. Όπως δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Χάνκοξ: «Τα παιδιά που παρακολουθούν πολλή τηλεόραση, είναι πιθανότερο στη συνέχεια να εκδηλώσουν αντικοινωνική συμπεριφορά. Μολονότι δεν υποστηρίζουμε ότι η τηλεόραση προκαλεί όλη την αντικοινωνική συμπεριφορά, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η μείωση του χρόνου παρακολούθησης τηλεόρασης μπορεί να μειώσει τα ποσοστά αυτής της αντικοινωνικής συμπεριφοράς». Πάντως η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συστήνει στους γονείς να μην αφήνουν τα παιδιά τους να βλέπουν τηλεόραση περισσότερο από 120 λεπτά τη μέρα. Και προτρέπουν η παρακολούθηση της τηλεόρασης να αφορά ποιοτικά προγράμματα ή ντοκιμαντέρ.
  10. vicky86

    Παιδί και τηλεόραση

    Η τηλεόραση αξιοποιεί εικόνα, κίνηση και ήχο για να μεταδώσει στον τηλεθεατή πληθώρα μηνυμάτων. Η ερμηνεία αυτών των μηνυμάτων από τους γονείς βοηθάει στην ανάπτυξη της κριτικής του σκέψης η οποία είναι και η απαραίτητη συνθήκη για την επίλυση οποιουδήποτε προβλήματος ή διλήμματος προκύψει στο δρόμο του αργότερα. Άσπα Μητρακάκη Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών/δυσλεξίας http://dyslexiaathome.blogspot.gr/2011/11/blog-post_6696.html
  11. Παράλληλα, οι Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αγόρια είναι περισσότερο επιρρεπείς στο να χάσουν τον ύπνο τους προκειμένου να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα στην τηλεόραση. Όπως αναφέρει το Daily Mail, οι ερευνητές στο MassGeneral- Νοσοκομείο Παίδων και Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, παρακολούθησαν περισσότερα από 1.800 παιδιά ηλικίας έξι μηνών έως οχτώ ετών και διαπίστωσαν ότι όσα από αυτά είχαν τηλεόραση στο δωμάτιο τους κοιμόντουσαν λιγότερο από αυτά που δεν είχαν.
  12. Μελετώντας την παιδική παχυσαρκία, ο διατροφολόγος του Πανεπιστημίου του Τορόντο Χάρβεϊ Άντερσον διαπίστωσε ότι τα παιδιά που βλέπουν τηλεόραση στη διάρκεια του γεύματος προσλαμβάνουν επιπλέον 228 θερμίδες από τα παιδιά που τρώνε χωρίς να παρακολουθούν ταυτόχρονα τηλεόραση. Με βάση τα συμπεράσματα του Άντερσον, η παρακολούθηση της τηλεόρασης στη διάρκεια του γεύματος μάς εμποδίζει να συνειδητοποιήσουμε πότε χορταίνουμε", αναφέρει η έρευνα του Καναδικού Ινστιτούτου Έρευνας για την Υγεία. Στην πραγματικότητα η αλόγιστη παρακολούθηση τηλεόρασης οδηγεί σε αλόγιστη κατανάλωση τροφής", τονίζεται στην έρευνα. Η συμβουλή λοιπόν του Άντερσον προς τους γονείς είναι: Κλείνετε την τηλεόραση την ώρα του φαγητού".
  13. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες, όχι μόνο δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα υπάρχουν και αρνητικές συνέπειες στην μετέπειτα ανάπτυξη τους, όπως επιβράδυνση της εξέλιξης του λεξιλογίου. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν οι ερευνητές Φρέντερικ Ζίμερμαν και ο ελληνικής καταγωγής παιδίατρος Δημήτρης Χριστάκης, του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, για κάθε ώρα που ένα βρέφος ηλικίας 8-16 μηνών περνά στην τηλεόραση, παρακολουθώντας διάφορα παιδικά βίντεο, αντιλαμβάνεται κατά μέσο όρο από έξι ως οκτώ λέξεις λιγότερες σε σχέση με ένα βρέφος που δεν παρακολουθεί καθόλου τηλεόραση. "Όσο περισσότερα βίντεο βλέπουν τα βρέφη τόσο λιγότερες λέξεις γνωρίζουν" σημειώνει ο Δρ Δ. Χριστάκης τονίζοντας ότι οι γλωσσικές ικανότητες αυτών των μωρών είναι κατά 10% μειωμένες σε σχέση με τις ικανότητες των βρεφών που δεν παρακολούθησαν ποτέ τέτοια βίντεο. Σε έρευνα που πραγματοποίησε ο Δρ. Χριστάκης και οι συνεργάτες του, διαπιστώθηκε ότι στις ΗΠΑ τα βρέφη μέχρι τριών μηνών, είναι τηλεθεατές τέτοιων βίντεο σε ποσοστό 40%. Μέχρι την ηλικία των δυο ετών, σχεδόν το 90% των παιδιών περνούν 2-3 ώρες την ημέρα μπροστά από την τηλεόραση. Σύμφωνα με τρεις έρευνες η παρακολούθηση της τηλεόρασης, ακόμα και εκπαιδευτικών προγραμμάτων όπως η σειρά Sesame Street καθυστερεί σημαντικά την ανάπτυξη της γλώσσας. Η διαδικασία εκμάθησης στα μωρά, επιτυγχάνεται μέσα από την αλληλεπίδραση με ένα άλλο άτομο, υποστηρίζουν οι ερευνητές. Η αλληλεπίδραση αυτή δεν επιτυγχάνεται μέσα από την παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων ή βίντεο, όπου εκεί τα μωρά, λειτουργούν μόνο ως παθητικοί δέκτες.
×
×
  • Προσθήκη...