Μετάβαση σε περιεχόμενο

Εκτέλεση της Αναζήτησης

Εμφάνιση αποτελεσμάτων με ετικέτες 'δεπυ' .

  • Αναζήτηση Με Ετικέτες

    Διαχωρισμός πολλαπλών tags με κόμμα
  • Αναζήτηση Με Συντάκτη

Τύπος Περιεχομένου


Categories

  • Ειδήσεις
    • Επίκαιρα
    • Κόσμος
    • Ελλάδα
    • Πολιτισμός
    • Εκδηλώσεις
    • Νέες Μελέτες
    • Βίντεο
    • Φωτογραφίες
  • Εγκυμοσύνη
    • Σύλληψη και γονιμότητα
    • Προετοιμασία
    • Θέματα υγείας
    • Το σώμα σας
    • Διατροφή
    • Δραστηριότητες
    • Τοκετός
    • Νέες Μελέτες
  • Βρέφη
    • Φροντίδα
    • Ανάπτυξη
    • Διατροφή
    • Υγεία
    • Δραστηριότητες
    • Θηλασμός
  • Νήπια
    • Διατροφή
    • Ανάπτυξη
    • Φροντίδα
    • Εκπαίδευση
    • Υγεία
    • Δραστηριότητες
  • Παιδιά
    • Ανάπτυξη
    • Διατροφή
    • Δραστηριότητες
    • Εκπαίδευση
    • Φροντίδα
    • Υγεία
    • Διαπαιδαγώγηση
    • Ψυχολογία
    • Νέες Μελέτες
  • Έφηβοι
    • Ψυχολογία
    • Διατροφή
    • Σχολείο
    • Σχέσεις
    • Υγεία
  • Σπίτι
    • Συνταγές
    • Δημιουργικότητα
    • Διακόσμηση
    • Κατοικίδια
    • Διατροφή
    • Ασφάλεια
    • Εργασίες
  • Γονείς
    • Μητέρα
    • Πατέρας
    • Σχέσεις
    • Γονεϊκότητα
  • Μόδα & Ομορφιά

Φόρουμ

  • Σύλληψη και Γονιμότητα
    • Θέλω να γίνω μαμά
    • Προσπαθώ εδώ και αρκετό καιρό
    • Υϊοθεσία
  • Εγκυμοσύνη
    • Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
    • Ανακοινώσεις Εγκυμοσύνης
    • Θέματα Υγείας - Ιατρικά
    • Διατροφή
    • Ποιές είμαστε στους ίδιους μήνες εγκυμοσύνης!
    • Πολύδημη Κύηση
    • Τοκετός και Μαιευτήριο
    • Απώλεια και Υποστήριξη
  • Βρέφη & Νήπια
    • Θηλασμός και Διατροφή του Μωρού
    • Φροντίδα & Περιποίηση του Μωρού
    • Θέματα Υγείας - Ιατρικά
    • Όνομα - Βάφτιση
    • Προσχολική ηλικία (απο 2 ετών):
  • Παιδιά &Έφηφοι
    • Σχολική ηλικία (απο 6 ετών)
    • Παιδιά Εφηβικής Ηλικίας
  • Γονείς
    • Σχέσεις, Δραστηριότητες, Ελεύθερος Χρόνος
    • Γονείς με παιδιά στην ίδια ηλικία με τα δικά μας
    • Μαμάδες από την ίδια περιοχή
    • Γονείς με παιδιά που έχουν ιδιαίτερα προβλήματα/ικανότητες
  • Διάφορα
    • Χαρίζω / Ζητάω / Ανταλλάσσω / Πουλάω
    • Βρεφικοί Σταθμοί, Νταντάδες, Παιδότοποι, Πάρτυ
    • Νομοθεσία, Ασφαλιστικά Ταμεία, Επιδόματα, Δημόσιο
    • Διάφορες συζητήσεις
    • Προτεινόμενα Sites - Χρήσιμοι Σύνδεσμοι
  • Το Mammyland
    • Mammyland Φόρουμ
    • Τα μέλη του Mammyland
  • Ειδήσεις
    • Νέα & Άρθρα

Ημερολόγια

  • Ημερολόγιο

Εύρεση σε...

Τα αποτελέσματα να...


Ημ/νία Δημιουργίας

  • Start

    Τέλος


Τελευταία Ενημέρωση

  • Start

    Τέλος


Φιλτράρισμα με...

Έγινε μέλος

  • Start

    Τέλος


Group


Skype


MSN


AIM


Website URL


Περιοχή


Ενδιαφέροντα

Βρέθηκαν 4 αποτελέσματα

  1. Η γνώση που έχει κατακτηθεί από την επιστημονική κοινότητα για τις διαταραχές αυτές δεν διασφαλίζει πάντοτε ότι θα διαγνωστούν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή ΔΕΠ-Υ. Απεναντίας, ο κίνδυνος να περιθωριοποιηθούν είτε από το σχολείο, είτε από την οικογένεια παραμένει υπαρκτός και μεγάλος. Οι μαθησιακές δυσκολίες δεν μπορούν να διαγνωστούν από τη γέννηση ενός παιδιού, όπως άλλα προβλήματα. Κάθε παιδί ως γνωστόν έχει το δικό του ρυθμό και τις δικές του επιδόσεις. Μερικά παιδιά, όμως, ενώ διαθέτουν φυσιολογική νοητική ικανότητα και δεν αντιμετωπίζουν οργανικό πρόβλημα, παρουσιάζουν δυσκολία –ανεξήγητη καταρχάς για τους γονείς- σε επιμέρους τομείς της σχολικής φοίτησης, πχ στην ανάγνωση, την ορθογραφία, τη γραπτή έκφραση, τις μαθηματικές πράξεις. Αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες. Στατιστικά, ήπιες έως και σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες παρουσιάζει ένα στα δέκα παιδιά, ενώ συναντώνται συχνότερα στα αγόρια από ότι στα κορίτσια. Η πιο γνωστή είναι η δυσλεξία. Τα αίτια των μαθησιακών δυσκολιών δεν είναι γνωστά – ενοχοποιούνται γενετικοί, νευροβιολογικοί, γνωσιακοί κα παράγοντες. Η ΔΕΠ-Υ είναι μια νευροβιολογική διαταραχή που εμφανίζεται σε ποσοστό περίπου 6% των παιδιών σχολικής ηλικίας, με «προτίμηση» στα αγόρια. Αρκετοί επιστήμονες, ωστόσο, πιστεύουν ότι η συχνότητα εμφάνισης είναι περίπου η ίδια και στα δυο φύλα, με τη διαφορά ότι τα κορίτσια συχνά δεν είναι υπερκινητικά και διαχειρίζονται καλύτερα τη διαταραχή τους, γι αυτό και η διάγνωση μπορεί να διαλάθει ή να γίνει αργότερα. Γίνεται συνήθως αντιληπτή όταν το παιδί καλείται να λειτουργήσει σε κάποια ομάδα, όπως στον παιδικό σταθμό, το νηπιαγωγείο, το σχολείο. Έτσι, τα παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζονται στους ειδικούς συνήθως, μεταξύ 3 και 7 χρόνων. Η αναγνώριση του προβλήματος συμπίπτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, με την ένταξη στο σχολείο, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων για συγκέντρωση της προσοχής, οργάνωση και συμμόρφωση στους κανόνες. Σύμφωνα με το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), τα κύρια συμπτώματα της διαταραχής, όπως ορίζονται από το DSM-IV, είναι η διάσπαση της προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα. Με βάση τα συμπτώματα που επικρατούν στα παιδιά σχολικής ηλικίας διακρίνονται τρεις τύπους ΔΕΠΥ: ΔΕΠΥ – τύπος Απροσεξίας, με το παιδί να διακρίνεται από τα εξής: • δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, • αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα, • δεν φαίνεται να ακούει, • δε δίνει σημασία στις λεπτομέρειες, • κάνει λάθη απροσεξίας, • δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες, • αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια, • ξεχνά τις σχολικές εργασίες • χάνει πράγματα και • γενικά είναι ανοργάνωτος/η Ο τύπος αυτός είναι συχνός σε παιδιά σχολικής ηλικίας, που μπορεί να μη γίνουν αντιληπτά επειδή δεν παρουσιάζουν διασπαστική συμπεριφορά. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι παιδιά που διαγνώσθηκαν σε σχετικά μεγαλύτερη ηλικία, όταν είχαν ξεπεράσει τα προβλήματα υπερκινητικότητας που εμφάνιζαν ως μικρότερα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις είναι μια αμιγώς διαφορετική κατάσταση από τους άλλους τύπους της ΔΕΠΥ. ΔΕΠΥ – τύπος Παρορμητικότητας/Υπερκινητικότητας, με το παιδί να συγκεντρώνει τα εξής χαρακτηριστικά: • δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος/η, • κουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα, • κοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους, • σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται, • τρέχει και σκαρφαλώνει υπερβολικά, • δεν σκέφτεται πριν αντιδράσει, • απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση, • μιλάει συνεχώς, • δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του, • στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες, • διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους, Ο τύπος αυτός είναι πιο συχνός σε παιδιά μικρότερης ηλικίας που παρουσιάζουν έντονα υπερκινητική και παρορμητική συμπεριφορά. Στα παιδιά αυτά, το πρόβλημα της συγκέντρωσης της προσοχής δεν είναι ιδιαιτέρως εμφανές, συχνά διότι δεν έχει αναδειχτεί, καθώς δεν έχουν ακόμα κληθεί να λειτουργήσουν σε σχολικό περιβάλλον. ΔΕΠΥ – Συνδυασμένος τύπος: Είναι επίσης συνηθισμένος τύπος ΔΕΠΥ στα παιδιά και στους εφήβους όπου παρουσιάζεται συνδυασμός κάποιων από τα παραπάνω συμπτώματα, ήτοι απροσεξία, υπερκινητικότητα και παρορμητική συμπεριφορά.
  2. Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, δηλαδή με διαταραχές ανάγνωσης (δυσλεξία), στη γραπτή έκφραση ή/και στα μαθηματικά, και με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), αντιμετωπίζονται συχνά ως τεμπέλικα ή αδιάφορα παιδιά ή ως κακοί μαθητές ή ως ζωηρά, αντιδραστικά κι εν τέλει κουραστικά παιδιά. Η γνώση που έχει κατακτηθεί από την επιστημονική κοινότητα για τις διαταραχές αυτές δεν διασφαλίζει πάντοτε ότι θα διαγνωστούν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή ΔΕΠ-Υ. Απεναντίας, ο κίνδυνος να περιθωριοποιηθούν είτε από το σχολείο, είτε από την οικογένεια παραμένει υπαρκτός και μεγάλος. Οι μαθησιακές δυσκολίες δεν μπορούν να διαγνωστούν από τη γέννηση ενός παιδιού, όπως άλλα προβλήματα. Κάθε παιδί ως γνωστόν έχει το δικό του ρυθμό και τις δικές του επιδόσεις. Μερικά παιδιά, όμως, ενώ διαθέτουν φυσιολογική νοητική ικανότητα και δεν αντιμετωπίζουν οργανικό πρόβλημα, παρουσιάζουν δυσκολία –ανεξήγητη καταρχάς για τους γονείς- σε επιμέρους τομείς της σχολικής φοίτησης, πχ στην ανάγνωση, την ορθογραφία, τη γραπτή έκφραση, τις μαθηματικές πράξεις. Αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες. Στατιστικά, ήπιες έως και σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες παρουσιάζει ένα στα δέκα παιδιά, ενώ συναντώνται συχνότερα στα αγόρια από ότι στα κορίτσια. Η πιο γνωστή είναι η δυσλεξία. Τα αίτια των μαθησιακών δυσκολιών δεν είναι γνωστά – ενοχοποιούνται γενετικοί, νευροβιολογικοί, γνωσιακοί κα παράγοντες. Η ΔΕΠ-Υ είναι μια νευροβιολογική διαταραχή που εμφανίζεται σε ποσοστό περίπου 6% των παιδιών σχολικής ηλικίας, με «προτίμηση» στα αγόρια. Αρκετοί επιστήμονες, ωστόσο, πιστεύουν ότι η συχνότητα εμφάνισης είναι περίπου η ίδια και στα δυο φύλα, με τη διαφορά ότι τα κορίτσια συχνά δεν είναι υπερκινητικά και διαχειρίζονται καλύτερα τη διαταραχή τους, γι αυτό και η διάγνωση μπορεί να διαλάθει ή να γίνει αργότερα. Γίνεται συνήθως αντιληπτή όταν το παιδί καλείται να λειτουργήσει σε κάποια ομάδα, όπως στον παιδικό σταθμό, το νηπιαγωγείο, το σχολείο. Έτσι, τα παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζονται στους ειδικούς συνήθως, μεταξύ 3 και 7 χρόνων. Η αναγνώριση του προβλήματος συμπίπτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, με την ένταξη στο σχολείο, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων για συγκέντρωση της προσοχής, οργάνωση και συμμόρφωση στους κανόνες. Σύμφωνα με το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), τα κύρια συμπτώματα της διαταραχής, όπως ορίζονται από το DSM-IV, είναι η διάσπαση της προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα. Με βάση τα συμπτώματα που επικρατούν στα παιδιά σχολικής ηλικίας διακρίνονται τρεις τύπους ΔΕΠΥ: ΔΕΠΥ – τύπος Απροσεξίας, με το παιδί να διακρίνεται από τα εξής: • δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, • αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα, • δεν φαίνεται να ακούει, • δε δίνει σημασία στις λεπτομέρειες, • κάνει λάθη απροσεξίας, • δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες, • αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια, • ξεχνά τις σχολικές εργασίες • χάνει πράγματα και • γενικά είναι ανοργάνωτος/η Ο τύπος αυτός είναι συχνός σε παιδιά σχολικής ηλικίας, που μπορεί να μη γίνουν αντιληπτά επειδή δεν παρουσιάζουν διασπαστική συμπεριφορά. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι παιδιά που διαγνώσθηκαν σε σχετικά μεγαλύτερη ηλικία, όταν είχαν ξεπεράσει τα προβλήματα υπερκινητικότητας που εμφάνιζαν ως μικρότερα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις είναι μια αμιγώς διαφορετική κατάσταση από τους άλλους τύπους της ΔΕΠΥ. ΔΕΠΥ – τύπος Παρορμητικότητας/Υπερκινητικότητας, με το παιδί να συγκεντρώνει τα εξής χαρακτηριστικά: • δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος/η, • κουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα, • κοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους, • σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται, • τρέχει και σκαρφαλώνει υπερβολικά, • δεν σκέφτεται πριν αντιδράσει, • απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση, • μιλάει συνεχώς, • δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του, • στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες, • διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους, Ο τύπος αυτός είναι πιο συχνός σε παιδιά μικρότερης ηλικίας που παρουσιάζουν έντονα υπερκινητική και παρορμητική συμπεριφορά. Στα παιδιά αυτά, το πρόβλημα της συγκέντρωσης της προσοχής δεν είναι ιδιαιτέρως εμφανές, συχνά διότι δεν έχει αναδειχτεί, καθώς δεν έχουν ακόμα κληθεί να λειτουργήσουν σε σχολικό περιβάλλον. ΔΕΠΥ – Συνδυασμένος τύπος: Είναι επίσης συνηθισμένος τύπος ΔΕΠΥ στα παιδιά και στους εφήβους όπου παρουσιάζεται συνδυασμός κάποιων από τα παραπάνω συμπτώματα, ήτοι απροσεξία, υπερκινητικότητα και παρορμητική συμπεριφορά. Δείτε ολόκληρο το άρθρο
  3. Η νέα μελέτη περιελάμβανε 80 αγόρια ηλικίας 8-14 ετών, ποσοστό περίπου 50% εκ των οποίων είχε λάβει διάγνωση για ΔΕΠΥ. Για διάστημα 16 εβδομάδων, τα παιδιά κατανάλωναν είτε απλή μαργαρίνη είτε μαργαρίνη εμπλουτισμένη με Ω-3 λιπαρά οξέα σε καθημερινή βάση. Η εμπλουτισμένη μαργαρίνη περιείχε 650 mg εικοσιδυαεξαενοϊκό οξύ (DHA) και 650 mg εικοσαπενταενοϊκό οξύ (EPA). Μετά το διάστημα των 16 εβδομάδων, διαπιστώθηκε ότι τα αγόρια που είχαν λάβει επιπλέον ποσότητες Ω-3 λιπαρών οξέων παρουσίασαν ύφεση όσον αφορά τις δυσκολίες συγκέντρωσης, σύμφωνα με αξιολόγηση που έκαναν οι ίδιοι οι γονείς τους. Μάλιστα, η βελτίωση παρατηρήθηκε τόσο στα αγόρια με ΔΕΠΥ όσο και στη δεύτερη υπο-ομάδα, όμως η επίδραση στα αγόρια με ΔΕΠΥ φάνηκε να είναι ισχυρότερη. Τα περισσότερα αγόρια με ΔΕΠΥ που συμμετείχαν στη μελέτη λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή. Έτσι, οι ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο της Ουτρέχτης (UMC Utrecht) κατέληξαν στο συμπέρασμα πως «η λήψη συμπληρωματικής ποσότητας Ω-3 λιπαρών οξέων μπορεί να ενισχύσει αποτελεσματικά τη φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται για τη ΔΕΠΥ». Πηγή: onmed.gr
  4. Σύμφωνα με τη μελέτη της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Έξετερ, τα παιδιά με ΔΕΠΥ ήσαν αναλογικά περισσότερα στις οικογένειες κάτω από το όριο της φτώχειας σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι μια φτωχή οικογένεια χωρίς δικό της σπίτι έχει περίπου τριπλάσιες πιθανότητες για υπερκινητικό παιδί σε σύγκριση με μια πιο ευκατάσταστη οικογένεια που ζούσε σε ιδιόκτητη κατοικία. Οι γυναίκες με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο έχουν διπλάσια πιθανότητα να έχουν υπερκινητικό παιδί σε σχέση με τις μητέρες που είναι απόφοιτες πανεπιστημίου. Οι μονογονεϊκές οικογένειες είναι πιθανότερο να έχουν παιδί με ΔΕΠΥ σε σχέση με τις οικογένειες με δύο γονείς. Επίσης, οι πιθανότητες μιας πολύ νεαρής μητέρας να γεννήσει παιδί με ΔΕΠΥ, είναι σημαντικά υψηλότερες. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Τζίνι Ράσελ, ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 19.500 παιδιά που είχαν γεννηθεί μεταξύ 2000 – 2002. Η μελέτη τους δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Journal of Child Psychology and Psychiatry». «Υπάρχει μια γενετική - κληρονομική διάσταση στο Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας, όμως η νέα μελέτη παρέχει ισχυρές ενδείξεις πως το ΔΕΠΥ επίσης σχετίζεται με ένα μειονεκτικό κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο», δήλωσε η Τζίνι Ράσελ. «Είναι σημαντικό να ανακαλύψουμε περισσότερα για τις αιτίες αυτής της διαταραχής, ώστε να μπορέσουμε να φροντίσουμε καλύτερα για την πρόληψή της και να εστιάσουμε πιο αποτελεσματικά τη θεραπεία της», πρόσθεσε η βρετανή ερευνήτρια. Τα ευρήματα της νέας έρευνας επιβεβαιώνουν παρεμφερείς μελέτες που έχουν διενεργηθεί σε Βόρεια Ευρώπη, ΗΠΑ και Αυστραλία. Newsroom Enet με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
×
×
  • Προσθήκη...