Petalouditsa28

Ναι, επιτελους τη κραταω στην αγκαλια μου @Diwni μου.... χαλαλι οι πόνοι που πέρασα, χαλαλι ολο το αγχος στους 9 μηνες......τη κοιτάω που κανει εκεινες τις γκριματσες και λιώνω.................απλα λιώνω! Ειδικα οταν γελαει στον ύπνο της, τρελαίνομαι... Δεν την εχουμε παρει αλλα σκεφτομαστε να τη πάρουμε γιατι εχουν αρχισει τα πονακια αν και ακομα το παλεύουμε... και εγω το διάβασα καπου οτι καλο θα ηταν να τη βαζουμε πριν τη πιασουν τα πονακια της.. Όντως ειναι δύσκολες οι πρώτες εβδομαδες αλλα αισθανομαι οτι περνάνε πολυ γρήγορα!!

Γεννησαμε κορίτσι μου, ναι... σπασαν τα νερα δεκα μερουλες νωριτερα απο τη πιθανη ημερομηνία! Τώρα εχουμε βρει καπως τους ρυθμους μας αλλα έχει πεσει ξενυχτι! Καλα μου λεγανε, "κοιμησου τωρα που μπορείς" χαχα.. Σε ευχαριστώ για τις ευχες σου! Ανταποδιδω τις καλυτερες ευχες για να ερθει και σε εσας το σπορακι σας και να πανε ολα καλα!

Σε ευχαριστώ πολυ γλυκια μου @KONSTANTIA..... Και εσυ να χαιρεσαι το παιδακι σου!!

Καλησπερα σε ολα τα κορίτσια! Γεννησα και εγω το κοριτσακι μου πριν δυο εβδομαδες...Επιτέλους την εχω στην αγκαλια μου....(Πότε περασε ο καιρος ουτε που εχω καταλαβει......) Θα ηθελα να σας ρωτήσω σχετικα με το προϊόν της frezyderm για τους κολικούς...το εχει δοκιμασει καμια απο εσας στα μωρακια σας? Εχει κάποιο αποτέλεσμα? Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων...

Χαχαχαχα... ειναι κ αυτο μια αποψη! Χαχα.. εμενα ειλικρινά μου ενοιαζε σα κοτόπουλο, αυτο που βάζουμε στο φουρνο!

Τωρα ειδα το μήνυμα σου irene μου! Λοιπόν...το πρώτο τριμηνο περασε όντως αργα! Ειχα και το αγχος μου, το μυαλό μου μονιμως κολλημενο εκει στο σπορακι μου...μετρούσα κ εσβηνα μερες σα τους φανταρους και εγώ....... Μετά ηταβ κάπως καλύτερα... απο τη β επιπέδου κ λίγο πιο μετα (που αρχισα να το αισθανομαι) μεχρι 8ο μηνα περασε πολύ πιο ευκολα γιατι κ εγω ημουν πιο χαλαρή, ψαχναμε πράγματα για τη μικρή...(είδες τη κανει η ψυχολογια??). Τωρα ο τελευταίος μηνας ΔΕ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ. εχω πητα 17/6 και μου φαινεται ΑΙΩΝΑΣ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Περναει βασανιστικα αργα! Καθε μερα σκεφτομαι ποτε θα γεννήσω....κ δε το λεω απο αποψη κούρασης αλλα καθαρα απο προσμονη να τη κρατησω στα χερια μου, να δω οτι ειναι καλα, να τη φιλήσω, να τη φροντίσω.... Το μυαλό κολλημενο εκει... Θα το δεις να μεγαλωνει κ καθε υπέρηχος θα ειναι ενα λιθαρακι ακομα ευτυχίας!

Με το καλοκαλο Διωνη μου και το δεύτερο παιδακι σαςτη, να έρθει ευκολα και να μη ταλαιπωρηθειτε καθολου! Γελασα πολυ με το χελωνακι! Εμεις το αποκαλουσαμε "κοτοπουλακι" χαχαχα.. αυτο μου θυμιζε...

Ηθελα κ εγω να το πάρω αλλ φοβήθηκα μήπως με αγχωσει περισσότερο!! Ελπιζω να σου φερουν τα επιθυμητα αποτελέσματα!!!

https://www.mother2be.gr/3-τεστ-ωορρηξίας Εύχομαι να σου φέρουν γουρι! Εχει κ ενα αλλο με 2 δεικτες γονιμων ημερών (βασικά ορμονών) αλλ δε το χω δοκιμάσει...

Ναι, εγω εκανα συγκεκριμένη θεραπεια με χαπια, ηξερα ποτε θα αδιαθετισω κ αφού αδιαθετισα με εξετασαν κ ολα ηταν καλα! Οποτε πηρα το οκ απο το γιατρο μου εφοσον ημουν ετοιμξ ψυχολογικά να ξεκινησω προσπάθειες... ηθελα παρα πολυ να ξεκινησω. Η αναμονη θα με τρελανε.. απλα καθε φορα που περνουσε η ωορρηξία κ μετα μεχρι να δω αν εμεινα εγκυος, ημουν σε αναμμενα καρβουνα...

Εγω εκανα απόσεξη 3/3... προσπάθειες ξεκινησα τελη Απριλίου και Σεπτέμβρη εμεινα έγκυος.. ομως ήμουν πολύ πιεσμενη ψυχολογικα... εννοω πως ειχα αγχος, δε το ευχαριστιομουν τοσο πολυ..... το Σεπτέμβρη που αφεθηκα τελειως, γιατι προέκυψαν αλλα θεματα στη δουλειά, το πιασαμε το σπορακι.. δε ξερω αν ειναι τυχαιο ή οχι....... Σε ευχαριστώ για τις ευχες Σου.....ειμαι σίγουρη πως και εσυ θα τα καταφερεις πολυ σύντομα.. κ ολα θα πανε καλα!

Ειναι κατι που σε τραυματιζει και δύσκολα ξεπερνιεται ο φοβος κ η ανασφάλεια....ειμαι 38 εβδομάδων κ ακόμα καμια φορα μου περνάνε ασχημες σκεψεις οταν πχ ειναι ησυχη για αρκετή ωρα... Όμως να σκεφτεσαι οτι αυτο που ζησαμε ειναο πλέον κατι πολυ συνηθισμένο κ τις περισσότερες φορες η επόμενη εγκυμοσύνη παει αψογα...ειδικα αν οι εξετασεις σου είναι καλες, δεν εχεις να φοβασαι.... απλα σου μενει σα μια τραυματική εμπειρία κ σα σκεψη: και αν ξανα συμβει?? Ετσι χωρίς λογο... Σας ευχομαι ολα να πάνε καλα απο εδω κ περα!

Ετσι ακριβώς τα ειχα ζησει κ εγω ενα χρονο ακριβώς πριν.......... η διαδικασια δεν ήταν απολυτως τιποτα. Δε φοβηθηκα τίποτα. Το μονο που με ένοιαζε ηταν εκεινο το μωρακι που εφυγε.... ολα τα αλλα μου φαινόντουσαν Καθημερινή ρουτινα, λες κ ειχα ξανα κανει κατι αναλογο.. Για τις κοπέλες θα συμφωνησω απολυτα.. ολες εκεινο το αδειο βλεμμα, αλλες με δακρυα αλλες με κλαματα κανονικα.. εγω ουτε που θελω να θυμαμαι με τι κλαματα ξύπνησα. Σου ευχομαι τα καλυτερα απο εδω και περα.. παρε το χρονο σου και ολα θα πάνε καλά την επόμενη φορα! εγω ενα χρονο μετα κ μετραω μερες για να καλοσωρισω τη μικρη μου πριγκίπισσα... η τότε έμπειρα δε θα ξεχαστει αλλα τουλάχιστον δε με ποναει πια...

Πολύ όμορφα νεα Irene!! Με το καλο να έρθουν κ αλλες ακομα πιο μαγικες στιγμες! (Που να δεις οταν θα κουναει χερακια-ποδαρακια...τρέλα!!)

Με το καλο οι προσπαθειες σας! Ναι, δοκιμασε κ τα clear blue, ισως σε βοηθήσουν περισσότερο κ σε θα ψάχνεσαι! Εγω τα ειχα βρει οικονομικα σε ενα site, αν θες στο στελνω!