Μετάβαση σε περιεχόμενο

Δεν χρειάζονται λόγια μόνο PRAKSIS


admin

Recommended Posts

Πρόσφατα είδα μία έκθεση φωτογραφίας η οποία πραγματοποιήθηκε στην Καμάρα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων.

Η έκθεση, σκιαγράφησε ιστορίες προσφυγιάς ανθρώπων που πέρασαν από τη χώρα μας μεταξύ 1915 και 2017. Την ιστορία αυτή «διηγείται» η PRAKSIS για τη σημερινή, Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, μέσα από την υπαίθρια έκθεση στην Καμάρα.

Η οργάνωση παρουσιάζει μία συρραφή ιστοριών και εικόνων που έχουν στόχο να δείξουν ότι το φαινόμενο των προσφυγικών ροών στη χώρα μας δεν είναι καινούργιο και στη διάρκεια των χρόνων δείχνει ότι κάποιες ιστορίες, ίσως και να επαναλαμβάνονται.

Κι εγώ όπως πολλοί ακόμη, «κρατάω» από Μικρά Ασία και το προσφυγικό ζήτημα με αφορά… Έμαθα να με αφορά αλλά περιέργως μεγαλώνοντας με τη γιαγιά τη Μικρασιάτισσα, έμαθα να νιώθω περηφάνια που κατάγομαι από εκεί. Που είμαι Έλληνας με καταγωγή από Μικρά Ασία, που έχω γιαγιά που μαγειρεύει Μικρασιάτικα κ.λπ. κ.λπ. Για αυτούς και χίλιους λόγους ακόμη η καταγωγή μου ήταν μία εξωτική πληροφορία την οποία με χαρά μοιραζόμουν.

Στο «σήμερα» το κίνημα των προσφύγων δεν αισθάνεται έτσι και σίγουρα η πληροφορία αυτή δεν προκαλεί ανυπομονησία για τις γεύσεις που μπορεί να έχουν οι «κουζίνες» των προσφύγων, αγωνία για το ταξίδι που έκαναν μέχρι να φτάσουν εδώ, τα υπάρχοντα που άφησαν πίσω, το πώς ζούσαν στη χώρα τους κ.ο.κ.

Σήμερα, η προσφυγιά αντιμετωπίζεται αλλιώς. ΤΑΜΠΟΥ. Ένα ακόμη ταμπού μέσα σε άλλα. Κυρίως από τους γονείς. Κάθε γονέας είναι σοφός. Με τον δικό του τρόπο, επιλέγει να γίνει το πρότυπο, να μεταφέρει τα σωστά για εκείνον, μηνύματα στο παιδί του. Αν λοιπόν, ως γονέας έχεις ΤΑΜΠΟΥ τότε τα μεταφέρεις. Δεν το κρίνω. Καθένας έχει τους λόγους του και δεν θέλω να πω περισσότερα από το: «εγώ θέλω να προσφέρω, το νιώθω, το πιστεύω». Ο καθένας ας επιλέξει τη σοφία που θέλει να μεταφέρει.

Μέσα από αυτή την έκθεση ζωγραφικής έμαθα περισσότερα για το σωματείο  PRAKSIS

Η ΜΚΟ PRAKSIS είναι μία ανεξάρτητη Μη Κυβερνητική Οργάνωση, με τη μορφή μη κερδοσκοπικού σωματείου, που έχει σαν κύριο στόχο τη δημιουργία, εφαρμογή και υλοποίηση προγραμμάτων ανθρωπιστικής και ιατρικής δράσης.

Οι ωφελούμενοι συνάνθρωποί μας από τη δράση της PRAKSIS είναι Έλληνες άποροι, άστεγοι, ανασφάλιστοι,  οικονομικοί μετανάστες, αιτούντες άσυλο / πρόσφυγες, ασυνόδευτα παιδιά, θύματα διεθνικής σωματεμπορίας (trafficking), εκδιδόμενες,  παιδιά του δρόμου, χρήστες ναρκωτικών ουσιών, roma, οροθετικοί (HIV/AIDS)/ PLWA, πάσχοντες σε ηπατίτιδα Β, C, msm (men having sex with men), κρατούμενοι, αποφυλακισμένοι, Ελληνικές οικογένειες που πλήττονται από την οικονομική κρίση εξαιτίας της σύγχρονης οικονομικής πραγματικότητας και γενικότερα κάθε συνάνθρωπός μας που βιώνει κοινωνικό ή/ και οικονομικό αποκλεισμό και αποκλείεται από βασικά αγαθά.

Κύριος στόχος των προγραμμάτων και της δράσης, είναι η καταπολέμηση του κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού των ευπαθών κοινωνικά ομάδων και η υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους.

Σαν γονέας που έχω αισθανθεί αποκλεισμό μεγαλώνοντας (ήμουν παχύσαρκος) το ζήτημα του κοινωνικού αποκλεισμού με αφορά.

Είναι μία από τις «σοφίες» που ως γονέας θέλω να μεταφέρω σωστά στο παιδί μου. Να διασφαλίσω πως δεν θα υποφέρει αλλά δεν θα κάνει και κανέναν άνθρωπο να υποφέρει εξαιτίας συνθηκών, επιλογών, περιστάσεων ζωής.

Το σωματείο αυτό παρέχει βασικές υπηρεσίες (βάσει συγκεκριμένων προγραμμάτων) όπως:

  • άμεση και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
  • βασικές υπηρεσίες υγιεινής (ντους, κιτ υγιεινής, ρούχα κλπ.)
  • ψυχολογική υποστήριξη
  • κοινωνική υποστήριξη
  • εργασιακή συμβουλευτική και προώθηση στην εργασία
  • νομική συμβουλευτική
  • οικονομική ενίσχυση σε συγκεκριμένα προγράμματα
  • συνοδευτικές υποστηρικτικές υπηρεσίες
  • στέγαση

Η PRAKSIS, δραστηριοποιείται σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στην Αττική, στην Κεντρική Μακεδονία, στο νησί της Λέσβου και στην περιοχή της Πάτρας. Ταυτόχρονα, με Ιατρικές Κινητές Μονάδες ταξιδεύουμε στα νησιά Βορείου Αιγαίου, στα Δωδεκάνησα, καθώς και στη Βόρειο Ελλάδα, Θεσσαλονίκη μέχρι Προμαχώνα κα πάντα ανάλογα με τις ανάγκες που προκύπτουν. Φέτος, το σωματείο θα στηριχθεί οικονομικά από το πρόγραμμα αλληλεγγύης της Visa καθώς, μαζί με τις συνεργαζόμενες τράπεζες προσφέρει 1.000.000€ για 2η χρονιά σε 15 ΜΚΟ.

Πέρυσι, στην πρώτη χρονιά του προγράμματος, επωφελήθηκαν περίπου 300.000 συνάνθρωποί μας.

Το βρίσκω εξαιρετικό παράδειγμα προς μίμηση. Και εξαιρετική αφορμή για να μην αρνείται κανένας από εμάς την αξία της προσφοράς σε όζους ζητούν ή δεν ζητούν βοήθεια.  


Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα σε όλες. Η μικρή μου είναι σχεδόν 6 μηνών, θηλάζει αποκλειστικά και την προηγούμενη εβδομάδα ξεκινήσαμε τα φρουτάκια. Αρκετό καιρό πριν ξεκινήσουμε, κάθε φορά που μας έβλεπε να τρώμε, άπλωνε τα χεράκια και ανοιγοκλεινε το στόμα σαν να μασάει. Έδειχνε δηλαδή έτοιμη. Οι πρώτες μέρες πήγαν πολύ καλά, έτρωγε με τεράστια όρεξη και χαρά. Μέχρι τότε έκανε κακακια καθημερινά, ίσως και 2-3 φορές τη μέρα, με τη γνωστή υφή των μωρών που θηλάζουν. Αρχίσαμε με μπανάνα, έπειτα μήλο. Κατευθείαν σταμάτησε να ενεργείται, πέρασαν 4 μέρες όπου και σταμάτησε να τρώει. Δοκιμάσαμε ακτινίδιο και κόψαμε την μπανάνα για να λειτουργήσει το έντερο αλλά ούτε αυτό το ήθελε.  Ώσπου ξεκίνησε με παααρα πολύ κλάμα (έπειτα από 4 μέρες) να ενεργείται πολύ σκληρά κακά που είχαν βλεννη με αιμα. Πήρα πανικόβλητη την παιδίατρο και είπε να της βάλω βρεφικό υπόθετο. Εγώ το έβαζα, εκείνη το έσπρωχνε μαζί με σκληρά κακά και άπειρο κλάμα. Αυτό έγινε 3  φορές συνεχόμενα εκείνη τη μέρα. Είχε γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα η καημένη, σφιγγοταν και έκλαιγε. Σπαραξε η καρδιά μου. Τελικά αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου μέσα στα κλαματα.  Σήμερα, 2 μέρες μετά όπου πάλι δεν είχε ενεργηθει, έπειτα από συζήτηση με την παιδίατρο, της έβαλα ξανά υπόθετο. Μάλλον αντανακλαστικά, ξεκίνησε πάλι να σφίγγεται και να κλαίει, και έβγαλε πολύ λίγα κακα (όχι τόσο σκληρά) και μαζί και το υπόθετο. Για φρούτα ούτε λόγος. Βλέπει το κουτάλι και κλαίει. Η παιδίατρος λέει είναι συνηθισμένο, και ότι θα συνηθίσει το εντερακι της, αλλά ρε κορίτσια δεν αντέχω αυτό το κλάμα, της κόβεται η ανάσα και μου έρχεται να κλάψω και εγώ μαζί της. Φαίνεται να πονάει πάρα πολυ...Για το φαγητό είπε να μην την πιέζω, αλλά μου κάνει εντύπωση που ξεκίνησε με τόση χαρά να τρώει και ξαφνικά δεν θέλει ούτε μπουκιά. Είχαν και τα δικά σας μωράκια θέμα με το έντερο κατά την εισαγωγή των στερεών; Πώς το αντιμετωπίσατε;    Υ.Γ. λίγη μπανάνα που της έδωσα σε κομμάτι από το δικό μου χέρι, το έβαλε στο στόμα και το ρουφούσε. Blw φοβάμαι όπως πολύ να κάνω..Σε δύο μέρες ξεκινάμε δεύτερο γεύμα χορτοσουπα και όπως το πάει, αμφιβάλλω αν θα θελήσει να δοκιμάσει. Εάν έχετε συμβουλές για αυτό θα το εκτιμούσα πολύ. 
    • Γλυκια μου Λιλη!!!! ❤️ ποσο σε ευχαριστω!!!! 🥰 Δοξα το θεο πηγαν ολα τελεια!!! καλυτερα απ οτι ελπιζαμε...!!!  Να ειναι καλα και ο γιατρος μας φυσικα!!!! ελπιζω να συνεχισουμε ετσι και του χρονου να ειμαστε 3 ή 4!!! 🙏 με το καλο να περασουν οι μερες να μας πεις τα νεα σου!!!!! αγωνιουμε μαζι σου!!!! 🤗 Με ενα τεραστιο νουμερο χοριακης ευχομαι και γερα παιδακια στην αγκαλια σας!!! 🙏
    • Ναι φαίνεται ο γιατρος να ενδιαφέρεται για την ασθενή του κ να βλέπει κάθε περίπτωση διαφορετικά κ να μην κρατάει ένα πρωτόκολλο κ να το ακολουθεί σε ολες!! 
    • Σκεψου έχω τον φάκελο στο σπίτι κ δεν μπηκα σε πειρασμό να τον ανοίξω 😂😂😂
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...